CHRISTELIJK
LADY ISABELLA
Confessionelen niet
midclen-ortliodox
Niet vertillen aan
problemen
Dames
De N.C.R.V. keurde liet
nieuwe reisplan goed
East Lynne
Een woord voor vandaag
Kanttekening
Gereorganiseerde kerk moet
belijdende kerk worden
In het Jlervormd Week
blad, de Gereformeerde Kerk'"
wijdt ds. H. G. Groenewoüd
een artikel aan de Confessio
nele Vereniging in de her
vormde kerk. Velen menen dat
zij geen bestaansrecht meer
heeft, maar na een uitvoerige
historische inleiding schrijft ds.
Groene woud:
Voorzover de reorganisatie der
Hervormde Kerk haar beslag heeft
gekregen kunnen we zeggen, dat
een der doelstellingen van de Con
fessionele Vereniging is bereikt.
Maar de reorganisatie was niet
alleen doel op zichzelf, ze was ook
middel tot een ander doel, nl. het
herstel van het belijdend karakter
der Hervormde Kerk. Eerst na
reorganisatie zpu deze kerk haar
belijdenis op de rechte wijze kun
nen handhaven.
Daarom kunnen wij onmogelijk
alles wat onder het dak van de
nieuwe kerkorde leeft, da&rom als
echt hervormd aanvaarden. Na in
voering van de nieuwe kerkorde is
het eerst recht mogelijk geworden,
de richtingstrijd op kerkelijke wijze
te voeren. Maar dit betekent ook,
dat deze strijd dan nu ook gevoerd
moet worden. We moeten nu dan
ook komen tot een Christus-be
lijdende kerk.
Voortbestaan
Hier is nu het punt, waar de
confessionelen menen, een reden
tot voortbestaan te zien. Dit sluit
tevens in. dat hun positie bijzonder
moeilijk is, en dat het niet altijd
gemakkelijk zo maar te zeggen is
welke hun houding moet wezen.
Enerzijds willen de confessionelen,
op grond van het oude ideaal van
„heel de kerk", volop meedoen en
staan in het geheel van het her
vormd kerkelijk leven, mede wer
kende en mede strijdende
komen tot een belijden
de kerk.
Anderzijds kunnen ze in de
kerkelijke en theologische situatie
van het ogenblik moeilijk doen
alsof dit reeds is bereikt, en heb
ben ze dus te streven naar een
recht belijden van geheel de kerk
Er heeft zich een zekere opvat
ting van de toestand in onze
Hervormde Kerk gevormd, die
neerkomt op een 3-parthen-stelsel.
Deze toestand wordt door velen
gezien als de werkelijkheid, en
daarnaar handelen zij dan ook Aan
de linkerzijde zien ze het blok der
vrijzinnigheid, aan de rechterzijde
dat der gereformeerden, en daar
tussenin staat de middenorthodoxie
Dit is een visie, waarmee de
confessionelen geen genoegen kun
nen nemen, omdat zij met geen
van deze groepen vereenzelvigd
wensen te worden, èn omdat zij
hierin een verstarring in party-
formatles zien, die In strijd Is met
het Ideaal ener, in haar geheel een
stemmig belijdende kerk.
Het „geen partij-mens" betekent
voor de confessionelen ook, dat zij
zich niet kunnen voegen naar deze
partij-indeling en de daaruit voort
komende praktijk Een praktijk,
die 'het is in dit blad al herhaal
delijk gezegd) in het tegenwoor
dige hervormde kerkelijke leven
ook bij benoemingen overheerst, en
bijna tot richtsnoer is verstard.
Taak
"7O menen we, als confessionelen
Leen taak te hebben, die met
name ingaat tegen die verstarring
in partijblokken welke de ontwik
keling van de belijdemsstriid ver
hindert. Wij menen, dat de belijde-
nlsstrijd moet voortgaan, en dat de
Hervormde Kerk nog geen ogenblik
kan doen alsof dit niet het geval is.
We onderscheiden ons van hen die
met ons van mening zijn dat de
Hervormde Kerk nog niet als ge
heel belijdt, doch die de uitweg
zoeken in de overheersing van de
eigen belijdende groep.
Aan dit ons beginsel menen we
verplicht te zijn, nog steeds als een
afzonderlijke groep op te treden;
Juist omdat de stroom In de kerk
een zo andere richting uitgaat. We
menen dan echter ook verplicht te
zijn, te verlangen dat men ons In
deze onze visie en in dit ons ideaal
zal aanvaarden erkennen.
We weten ons met héél de kerk
op een hoop geworpen. Maar dit is
nog iets anders dan met de midden
orthodoxie te worden vereenzel
vigd. óf uitgaan van de gedachte
dat de hervormde richtingsver
scheidenheid kerkelijk verantwoord
en aanvaardbaar is.
Dankbaarheid
"TIGENLIJK gaat het ons in deze
-T-1 dingen om die kerkelijke eer
lijkheid, die de waarheid der be
staande situatie niet verdoezelt.
Tot een waarachtig belijdende
kerk kunnen we eerst komen door
de beschamende erkenning heen.
dat de Hervormde Kerk dit nu
nog niet is. Dit niet erkennen, is
de schuld die we hebben tegenover
het Hoofd der kerk, niet erkennen.
Men wekt ons nog al eens op om
wat meer dankbaarheid te betonen
voor de grote veranderingen in de
Hervormde Kerk. Tot onze ver
bazing. Want de dankbaarheid be
staat niet in woorden en betuigin
gen, maar in daden.
Zo menen wfj, dat de dankbaar
heid voor de nieuwe kerkorde, èn
voor de kansen die ons daarin
geschonken zijn voor het belijden
van heel de kerk, zich moet uilen,
niet in het berusten in misstanden
inzake het belijden, maar juist in
het bestrijden zowel van deze als
van andere misstanden die de kerk
schade doen.
Prof. Diepenhorst voor Oee. Jeugdraad
Bouwt geen
oecumenische
aldus prof. Diepen-
Heiland te lov
Na de discussie in kleine groepen,
heeft de Amsterdamse hoogleraar later
op de avond zijn aandachtige hoorders
gewaarschuwd de toestanden vooral niet
te dramatisch te zien.
Er zijn vele lichtpunten, het Christen
dom staat er in de wereld beter voor dan
bijv. honderd jaar geleden. De bijbel
wordt in honderden talen overgezet, het
IN de omgeving t>on Amerijoorti .l",,.™'S-Ï'ïï™™'
stadsrand is dit weekeinde de n
oecumenische jeugdbeweging nieu
we warmte ingeblazen. Dat gebeurde
't moderne Corderiuslyceum,
luchtkastelen
(Van een onzer verslaggevers)
i geheel
Kruiswoordpuzzel
de Oecumenische Jeugdraad in Ne
derland zijn februari-conferentie
hield, een jaarlijks hoogtepunt in de
ze organisatie, die voor de buiten
wacht zo weinig spectaculair is.
Stof genoeg voor discussie over het
kleurrijke kerkelijke tapijt, waarvan
de ruim 300 deelnemers grotendeels
zelf het patroon vormden. De onder
werpen voor de gesprekskringen wa
ren voor een groot deel aangedragen
door prof. mr. dr. I. A. Diepenhorst,
te Amsterdam, toen hij sprak over
„de verantwoordelijkheid der kerken
in de Nederlandse samenleving".
In een sprankelend betoog had de
Amsterdamse hoogleraar een boeiend
beeld van het kerkelijk leven gegeven.
Er bestaat een wisselwerking tussen kerk
en samenleving. De jonge wetenschap
der maatschappijleer tracht die invloeden
na te gaan en daaruit haar gevolgtrek
kingen te maken. De kerk mag niet met
een blinddoek door het leven gaan. Er
zijn grote verschillen tussen de onge
schoolde en de geschoolde arbeider, tus
sen stad en platteland; de industrie ves
tigt zich in kleinere plaatsen, wëardoor
vele problemen worden opgeroepen. Hon
derden mensen zijn permanent overbe
last, omdat zij ademloos achter hun
agenda moeten aanlopen en wie niet
minstens acht weken in een rusthuis
heeft gezeten, wordt bij een sollicitatie
gewantrouwd!
De verstedelijking en de ontkersti
Horizontaal: 1. deel van het jaar; 5.
blauwe boerenkiel; 7. bijb. figuur; 8.
steen; 10. kippenloop; 11. kookvat; 12.
ontkenning (Eng.); 13. academische ti
tel (afk.); 14. optelling; 15. flauw; 16.
levensvocht in organische lichamen; 17.
welige groei, aard; 18. meisjesnaam;
20. zwak; 21. lichaamsdeel; 22. pluim
van een vogel; 24. lidwoord; 25. boter
ton; 26. uitroep; 27. venster; 28. zoon
van Jacob; 29. een der planeten; 30
deel van de onderarm.
Verticaal: 1. soort van jam; 2. bloed
huis; 3. voorzetsel; 4. maanstand; 5.
hoenderachtige vogel; 6. voedsel; 8.
deel van een helm; 9 landman; 11.
speelgoed; 12. water in Limb.; 14. sluis-
kolk; 15. zeegras; 16. zoon van Noach;
17. twijg; 19 vreemde munt; 20. arti
kel van een wet; 22. zet men bloemen
in; 23. de fijnste vederen; 25. voertuig;
26. overdekte markplaats; 27. oude
Egyptische zonnegod; 28. muzieknoot.
Oplossing vorige puzzel
Horizontaal: 1. Marseille: 10. bel; 11.
naar; 12. af; 14. kap; 16. sap: 17. nis;
19. pok; 21. re; 22. sein; 24. sok; 26
reep; 28. man; 31. rein; 33. neg; 35.
te; 27. Peel; 39. si; 40. ode; 42. roes;
44. kerk; 45. Norg.
Verticaal: 2. A.B.; 3. rek; 4. slap: 5.
In; 6. las; 7. laar; 8 erpel; 9. Hans;
13. fier; 15, pos; 18. sier; 20. kom; 23.
neep; 25 kan; 27. pier; 29. nes; 30.
stok; 32. neon; 34. gil; 36. Ede; 38.
Leo; 41. er: 43. sr.
(Advertentie)
Conferenties op het
Ger. Zendingscentrum
Op het Zendingscentrum van de Gere
formeerde Kerken zullen drie conferen
ties worden belegd De eerste wordt van
2123 februari gehouden voor ouderen
met als sprekers prof dr. H. Bergema
over „Ons zendingswerk nu en straks"
De beide andere sprekers zijn dr. J
Blauw er. dokter J. P Kuiper. Laatst-1.
MrTof 2nm..n ,n"?r i m..nd dr. J. v. d. tijd», d.
Blauw in die van 14—16 maart Met dr jeugdconferentie over „Frontlijnen Met Schoo' te Karuni. Bij de splitsing
Kuiper die als onderwerp heeft „Het dr Blauw spreekt in maart ir. B. Abe's de gereformeerde kerk van Groningen
medisch zendingswerk op Soemba" over de sociaal-economische aspecten van j werd ds. Luijendijk
spreekt op het laatste weekend van deze I het zendingswerk op Soemba.
HAMEA-C
handen
ruw of sehroal
-GELEIE5H3
materialisme verloor veel terrein,
de universiteiten wordt met het Christen
dom rekening gehouden en op sociaal
■eln is een werkelijk fabelachtige voor
uitgang tot stand gekomen.
Prof. Diepenhorst waarschuwde, dat
nen de problemen van de kerkelijke
•erdeeldheid niet moet onderschatten.
Men moet, ook in de oecumenische be
weging zijn verstand gebruiken en zich
niet vertillen aan problemen, waarvoor
de tijd nog niet rijp is.
Wy zjjn op mars naar een zekere een
heid, maar onthoudt U van uitroepen als
„nu of nooit, omdat anders de kerk ver
loren gaat", want „de poorten vier hel
zullen haar niet overweldigen". Laten
in de oecumenische beweging geen
luchtkastelen bouwen, maar nuchter by
:elf beginnen. Dan werpen we een
steen in de soms rimpelloze vyver van
Nederlands geesteiyk leven, aldus prof.
Diepenhorst.
Zondagmorgen kwamen de conferen
tiegangers samen voor een oecumenische
jeugddienst, waarin als liturg optrad de
Remonstrantse predikant F Rosingh en
ds. A. H. van t n Heuvel, de (Hervorm
de) secretaris van de jeugdraad het
Woord bediende naar aanleiding van
Jeremia 1 412. Deze dienst werd door
het Ikor uitgezonden
Jonkvrouwe C. M. Baronesse van
Heemstra heeft na deze dienst gesproken
over het oecumenisch werk in West-
Afrika, waar zij binnenkort een functie
in het vrouwenwerk zal aanvaarden,
's Middags werd een musical opgevoerd
door leden van de stichting voor Open
Jeugdwerk te Utrecht. Ds. N. O, Steen
beek, voorzitter van de jeugdraad, sloot
de conferentie.
de universele aanpak
kennis gaan teloor. Daarentegen wini
de specialisten terrein: wij zijn op
zeer gevaarlijke weg. want naast de
massamens kennen we al de massastu
dent en zelfs de massa-hoogleraar, aldus
prof. Diepenhorst.
Plicht
De blik over de grenzen richtend vroeg
hij zich af of nog wordt erkend, dat de
Europese wereld mede heeft geleefd uit
de kracht van het Christendom. Tegen
over een communistisch blok van meei
dan een miljard mensen staan een paar
honderd miljoen Europeanen. Zien zij
ook een plicht tegenover de achterge
bleven gebieden in de wereld?
De kerk moet, los van plaats en tijd,
het Evangelie op déze aarde prediken.
Zij moet de arbeiders zeggen, dat hun dJe zatCrdag naar Middelburg
leven niet mag worden beheerst door to^eili hebben het het hoofdbestuur
de klassestryd - -
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen: te Rijssen, J. van Sliedregt
te Putten, die zojuist een beroep naar
Baarn (toez. vac. wijlen I. Kievit heeft
aangenomen; te Waddinxveen, R. T. Hui-
zinga te Nieuw Beijerland; te Meeden.
H. Leenmans, kand. te Houwerzijl.
Aangenomen de benoeming tot pred. te
Eindhoven (wijk 2b voor dag per
week. G. E. Bakker te Heeze.
Bedankt voor 's Graveland F. H. J.
Bik te Doorwerth.
Benoemd met ingang van 1 mei 1959
tot vaste praeses van ae centrale kerke-
raad te Den Haag, ds. W. Sybrandy, tot
vaste assessor ds H. J. M. van Duyne.
GEREFORMEERDE hJtttKbn
Beroepen te 's-Gravenhage-West (vac.
ds. W. Reeskamp), J. J. Oranje te
Djakarta, die in april naar Nederland
met verlof hoopt te komen, en niet, zo
als abusievelijk vermeld werd' reeds met
verlof in ons land vertoeft.
Benoemd tot hulpprediker te Kootwijk
F. Strikwerda, em. pred. te Zuilichem.
GEREF. KERKEN (vrügemaakt)
Beroepen te Berkel, G. Zomer te
Bunschoten-Spakenburg.
GEREFORMEERDE GEMEENTEN
Bedankt voor Scherpenisse, M. Heer
schap te Borssele.
EVANG. LUTH. KERK
Beroepbaarstcliing: Mr. P Estié, kand.
te Zaandam is beroepbaar gesteld.
Jaarvergadering raad
voor kerk en school
De raad voor zaken van kerk ei
school der Nederlandse Hervormde
Kerk hoopt op vrijdag 3 april te Utrecht
zijn 17de jaarvergadering te beleggen.
In de morgenveigadering zal P W. J.
Steinz, leraar aan de Wilhelmina
Kweekschool te Rotterdam spreken over
„dilettantisme als roeping in deze tijd",
In de middagvergadering zal de inlei
der een gesprek voeren met prof. dr.
C. W. Mönnich.
Zomercursus in Wenen
Tijdens deze
Bijkantoor in
Groningen
heeft zy de boodschap, dat sociaal werk
hoe goed ook niet alleen mag wor
den verricht „ter verhoging van het
arbeidspotentieel".
De kerk moet de gewone man bij
brengen, dat zijn hele leven staat voor
Gods aangezicht Deze wereld met zyn
vele problemen, lijkt soms hopeloos,
maar wij mogen weten, dat God naar
het mensdom omzag in Jezus Christus
en daarom mogen we blij zijn, dat de
kerkmuren niet tot de hemel toe op-
ryzen, opdat er ruimte blijft om de
de industriëlen i deïe organisatie op de algemei
Ds. P. J. Luijendijk
met emeritaat
Ds. P. J. Luijendijk, missionair pre
dikant van de Gereformeerde Kerken
van Groningen op West Soemba, zal na
zijn verlof niet meer naar zijn arbeids
veld terugkeren, omdat hem eervol
emeritaat zal worden verleend. Ds. Luij
endijk werd 26 juli 1907 te Enschede ge
boren. Hij bezocht het gymnasium te
Apeldoorn en studeerde aan de Vrije
Universiteit theologie. In december
1930 werd hii kandidaat. Al zijn dienst
jaren heeft ds. Luijendijk in Indonesië
doorgebracht. In februari 1951 werd hij
benoemd tot docent aan de Theologische
dering niet moeilijk gemaakt. Er
»en zeer milde stemming en daar
uit bleek wel duidelijk, dat men het be-
van het hoofdbestuur onderschreef
tevreden was met de gang van za
ken.
Die tevredenheid demonstreerde zich
deze geanimeerde vergadering bij
voorbeeld tijdens de bespreking van het
jaarverslag van de secretaris, de heer
C. H. Sonneveld uit Den Haag. Er werd
in feite geen woord van kritiek geuit.
Het financieel verslag van de penning
meester, de heer J. M. C. B. van Dijk
uit Amersfoort, alsmede diens begroting
leverden evenmin moeilijkheden op en
werden dan ook zonder wijzigingen
goedgekeurd. Het hoofdbestuur kreeg de
sanctie van de ledenvergadering inzake
de aankoop van twee nieuwe panden aan
de Weteringkade in Den Haag voor uit
breiding van de kantoorlokaliteiten.
De bestuursverkiezing had tot resul
taat dat de heren C. H. Sonneveld uit
Den Haag en D. H. Goedhart uit Utrecht
werden herkozen en dat de heer G Ste
kelenburg uit Rotterdam werd gekozen
in de vacature van het overleden Rot
terdamse hoofdbestuurslid, de heer J.
Pruijssers, die bij de aanvang van de
vergadering staande was herdacht.
De vergadering keurde het reisplan
voor het komende seizoen goed. De uit
breidingen werden toegejuicht; men wil
de nog meer, bijvoorbeeld een reis naar
Triest en een grote bootreis. En voorts
wat klaarheid over de soorten voettoch
ten. Doch voor de rest
den.
i men tevre-
131
„Papa, u krijgt altijd l
voor deze ene keer eens gunnen, dat wij de
krijgen. Mama wil graag
ons toe. het gaf
haar een schok van vreugde, toen ik vandaag het
voorstel deed; en nu moet u eens zo vriendelijk
zijn, u hier niet tegen te verzetten. Huis en be
dienden redden zich spelenderwijs, daar wil ik voor
Instaan"
heer", 'ztï"mijnheerCarfyle"..Denkt u eens aan de
ziele'.oes'and van uw echtgenote!"
..Altijd kniezend over die landloper, wiens schuld
het is! Waarom doet zij dat eigenlijk?
..Zij is altijd een goede, liefhebbende echtgenote
voor u geweest, mijnheer".
,.Dat heb ik niet ontkend".
„Moedig haar dan ook aan. deze korte vakantie
te nemen. De -afwisseling, hier enige dagen te loge
ren. zal naar goed doen: Barbara's gezelschap zal
haar ook goed doen: denk eraan, hoe dol mevrouw
Hare op haar is"
„Reusachtig veel meer dan Barbara verdient
antwoordde de rechter vinnig. „Zil is zo brutaal als
maar mogelijk Is. nu ze dceikt dat ik niets meer
over haar te zeggen heb."
„Maar dat heb ik wel", sprak mijnheer Carlyle
vol ernst. „Ik verzeker u. rechter, dat ik haar onder
de duim houd"
Ja. dèt geloof lk". nep de rechter op vrij ruwe
toon. „Je zou haar liever door toegeeflijkheid te
gronde laten gaan dan haar onder de duim te hou
den Zo ben je. Carlyle"
De rechter dacht, dat een «las bier hem wel zou
amaken en dus wefd er bier gebracht. Tijdens de
korte onderbreking, die hierdoor veroorzaakt werd,
wendde iady Isabel zich vlug lot mevrouw Carlyle.
Of zij zich wel mocht terugtrekken? ZIJ meende
dat men haar riet nodig hadT' en mevrouw Carlyle
willigde haar verzoek in.
Een avond voor haarzelf in de grijze kamer Een
Jruwelijke avond - bestaande uit wroeging, ver
net, opstandigheid en bitter berouw, berouw over
het ellendige verleden, opstandigheid over de be
staande toestand. Tuasen negen en tien uur sleepte
*ij zich naar boven, voornemena zich ter ruste te
leggen.
van
door ANN LUDLOW
Toen zij op het punt stond haar kamer binnen te
gaan. kwam Sarah, de helpster van Wilson in de
kinderkamer, voorbij, en een plotselinge gedachte
kwam op bij lady Isabel. „In welk vertrek slaapt
jongeheer Carlyle?" vroeg zij. „Is het op deze ver
dieping1"
Het meisje wees op
„Daar.
deur In de nabijheid.
'Lady laaVeTzag, dat zij de trap afging en sloop toen
voorzichtig het vertrek binnen. Een klem wit bed
en daarboven Williams's knap jongensgezicht. Zijn
wangen waren rood, zijn handen had hij
gestrekt, alsof hij koortsig u
Naast het bed stond e
1 theelepeltje
daard mogelijk sprekend. „Mijnheer Carlyle schijnt
wat ongerust te zijn over zijn hoesten. Hij heeft eer
tere rode kleur op zijn wangen."
„Dat heeft niets te betekenen", antwoordde Wilson.
„Zo zag zijn moeder er ook altijd uit. De eerste
keer dat ik haar zag. dacht ik beslist niet anders dan
dat zij zich geverfd had."
„Goede nacht", was alles wat lady Isabel ant
woordde. terwijl zij zich in haar eigen kamer terug
trok.
Goede nacht, madame", antwoordde Wilson, die
naar de kinderkamer terugkeerde. „Ik zal een ezel
zijn, als ik weet. wat ik van die Franse gouvernante
denken moet", vervolgde zij voor zichzelf. „Ik hoop,
dat het blijken mag. dat ze niet getikt is, dat
alles, wat ik er van zeggen kan.
HOOFDSTUK X
Herinnering aan een diep geluk
Gekleed in een damasten japon van een tere «rij;
kleur, niet veel verschillend van die der wanden,
waaraan het vertrek zijn naam ontleent, terwijl
kap van Homtonkanl haar fijne gelaatstrekken be
schaduwde, zat daar mevrouw Hare. De rechte
in Londen met landjonker Pinner
naar The Grove geweest 1,0
triomf meegevoerd. Het
minnelijke mevrouw Har
tig N
gelei e
hij sliep rus-
kom met wat bessen-
rbara was
had haar mama in
nu avond en die be-
s op bezoek in de grijze
jXr'óuw CÏrtJr'lV hid bi) bet diner ..mete
en lady Isabel had, onder M h'-
hoofdpijn, verzocht - J~
"liet zich op haar knieën zakken en liet haar
hoofd op hei kussen naast hem rusten, zodat haar
adem zich met de zijne vermengde Haar ogen wa
ren vochtig; was de kans er niet geweest dat zij
hem wakker had gemaakt, dan zou zij de slapende
aan haar boezem getrokken hebben en hem gelief
koosd hebben. Hij sterven? Zij kon zich de gedachte
nauwelijks voorstellen.
„Grote genade nog aan toe! Ik zag hier licht
als ik niet dacht dat de kamer in brand stond! Ik
schrok me een ongeluk"
Het was Wilson, die sprak; zij had licht bemerkt,
toen zij de deur voorbij kwam Lady Isabel sprong
overeind, als was zij door een kogel geraakt. Zij was
banger voor ontdekking door Wilson en Joyce dan
door mevrouw Carlyle
„Ik keek naar jongeheer William", zei zij, zo be-
de gelegenheid
u.n us ,uu.a.u.1L poosje gezelschap te houden;
die gouvernante moest zich wel erg eenzaam voelen,
T..i#/~„,l,rl„ aHniintte an ffphrillk
de uitnodiging c
saion te komen theedrinken, te mogen afslaan, want
zij was bevreesd voor de scherpe blik van juffrouw
Carlyle. Barbara ging. toen ïi) van het dessert op.
stond, zoals gewoonlijk naar de baby in de kinder
kamer en mevrouw Har
de gouvernante
gouvernante moesi nuu wo C1(5
vreesde zij. Juffrouw Carlyle. etiquette en gebruik
verachtend, was bij mijnheer Carlyle m de eetzaal
gebleven; hoogstwaarschijnlijk had zij een boete-
preek over de een of andere tekortkoming zijner
zijds voor hem in gereedheid Lady Isabel was al
leen Lucy was op verjaarsvisite ergens in de buurt
en William bevond zich in de kinderkamer
vrouw Hare trof haar aan in een neerslachtige hou
ding. zij hield haai handen tegen de slapen gedrukt.
Afgezien van de formele voorstelling had zij nog
geen kennis met haar gemaakt.
(Wordt vervolgd
Paulus schrijft in II Timotheus 2 9 over God, die ons
houden heeft en geroepen. Hij gebruikt daar een eigenaardigt
volgorde. Eerst „behouden" en dan „geroepen". Wij zouden
het precies andersom zeggen, want staat er ook niet in de
Bijbel dat „velen geroepen, doch weinigen uitverkorenzijn
En toch draait de apostel de zaak niet om. Let u maar eenj
op de werkwoordsvorm van „behouden". Paulus zegt hel
alsof hij' absoluut zeker is van zijn zaak. „Heeft behouden
schrijft hij en sterker zou hij het niet kunnen zeggen. Velen
lezen deze woorden met een merkbare aarzeling in hun stern;
zij voelen zich helemaal niet zo behouden. Diep in hun hart
beseffen ze dat er nog veel scheef ligt in hun leven.
Paulus wil met deze woorden echter niet zeggen dat wij
zondeloos zijn. Hij schrijft niet dat wij behouden zijn var
de mogelijkheid van de zonde. Hij laat dit woord juist aar,
de roeping Gods vooraf gaan, omdat hij denkt aan zondaren,
die nog onder het oordeel staan. Voor hen is Christus ge-
storven. Hij heeft hun (lees ons) oordeel gedragen en heef
ons behouden van de toorn van God. Het kruis ging aa
Gods roeping vooraf en aan dat kruis stierf Christus ook
voor u. Gelooft u dat? Dan heeft Hij u ook behouden.
PROFESSOR RIP
Binnenkort en dat werd al evc
zeer toegejuicht zal ln de stad Gi
ningen een bijkantoor worden geopend,
waarna de afgevaardigden uit het noor
den de toezegging vroegen en kregen,
dat dan ook diverse reizen met als be
ginpunt Groningen zullen worden geor
ganiseerd.
Aan het begin van de vergadering had
de voorzitter, dr. A. van Deursen uit
Groningen een jaarrede onder de titel
De C in de N.C.R.V." gehouden. Hoe-
rel er leden is tot vreugde en dank
baarheid over de resultaten, rijst vol
gens spreker de vraag der bezinning
„Wat werd naar doel en grondslag ii
geestelijk opzicht bereikt?". Want bij
het dienen van de NCRV wordt in feite
de waarde allereerst bepaald door de C.
Er zijn. er, aldus spreker, die menen,
dat een' chr. organisatie principieel ge
boden is. Dr. Van Deursen merkte op,
da' er een plaats blijft voor de chr. orga
nisatie, ook voor hen, die zich om tak-
tische redenen verenigen tot een
kring van gelijkgezinden, die dezelfde
sfeer zoeken, in hun handelingen de ze-
dag willen ontzien en willen trachten
hun activiteiten een chr. levensstijl te
openbaren.
De beweegredenen om tot een
organisatie, tot een Ned. Chr. Reii
eniging te komen, mogen dan niet geiyk
zyn, omdat de een het principieel gebie
dend wil zien en de ander het bewa
rend lement ir een chr. levensstijl als
:n grocv goed acht.
Dit onderscheid is geen beletsel
>n eenheid, zowe' in de aanvaarding
tn de grondslag als In de doelstelling,
omdat wij Christenen willen zijn en uit
het geloof willen leven. Dat betekent ln
de doelstelling van de Ned. Chr. Reis-
•erenlgirg dat het chr. geloof, aldus dr.
an Deursen, het wezen van de natuur
leert kennen ln zijn relatie met de Open
baring.
Herderlijk schrijven
van oud-katholieke
bisschoppen
De oud-katholieke bisschoppen vah
Deventer, Haarlem en Utrecht hebben
zich met een herderlijke brief gericht tot
alle gemeenteleden in Nederland in ver
band met de komende lijdensweken. De
brief gaat uit van de tekst Johannes 111
en 12.
In Christus komt gerechtigheid en
vrede openbaar, schryven de bisschoppen,
die vervolgen: „Het is een vrede, die
alle verstand te boven gaat, en geen
vrede, die gehandhaafd wordt met ver
nietigende wapens en met vrees. Wel
nu. wie zweert bij eigen recht en Gods
opperste recht slechts voelen kan als een
inbreuk daarop, wie vrede zoekt, niet
in een gelijkvormig worden aan Gods wil,
maar in de onderwerping van anderen
aan eigen wil en macht, die sluit zijn
hart en zinnen voor de wereld, die God
bedoeld heeft, en maakt zyn eigen wereld
tot een hel van vrees en dreiging."
De brief, die zondag in alle oud-katho
lieke kerken is voorgelezen, vraagt of de
komst van Christus geen mislukking is
gebleken, maar geeft dan als antwoord
de uitspraak dat God macht gegeven
heeft om kinderen Gods te worden. Dit
de hoogste zekerheid voor ieder me
waardoor wy tegen stryd, zorg en drei
ging kunnpn zeggen: Doe wat gij wilt
en wat gij kunt, maar weet dat ik Gods
kind ben Over mij hebt gij geen macht,
ik ben het onvervreemdbaar eigendom
van „onze Vader."
Benoemd tot onderwijzer: aan de Keu-
chenius uloschool te Hilversum de heren:
J. Kleyn en J. Zandbergen beiden te
Hilversum; aan de chr. nationale school
te Nieuwveen. J. C. Eikelenboom te
Heerlen; aan de uloschool te Ermelo,
A H. Smit te Haarlem
Benoemd tot onderwyzeres: aan de
Bethlehemschool te Velsen IJmuiden,
it mej A. M. A. Lamme te
Abbenes en tijdelijk mej. E. v. d. Bijl
Haarlem.
jyOG slechts vier dagen geleden is
het, dat wij ons veroorloofden
op deize zelfde plaats een woord van
hartelijke aanbeveling te schrijven
voor een boekje, door prof. dr. VV.
Rip geschreven als pleidooi voor een
protestants-christelijke normatieve
maatschappijleer.
Weinig konden wij vermoeden, dat
wij reeds zo spoedig daarna geroepen
zouden worden een weemoedig
woord van nagedachtenis op papier
te zetten ter herinnering aan hem
die tevens van dat boekje de schrij-
Toch is dit nodig. Want wel
geheel onverwachts is thans, in Gods
bestel, prof. Rip van ons weggeno
men. Stellig zal het, mèt ons, velen
vreemd te moede zijn. En zijn
boekje, door ons met zoveel genoegen
aangekondigd, wint nu nog aanzien
lijk aan waarde; het heeft voor ons
iets gekregen van een geestelijk tes
tament.
Vreemd te moede is het ons. Lijkt dit
heengaan, zo'plotseling en zo zonder
afscheid, niet geheel in tegenspraak
met het beeld zoals wij ons dat van
prof. Rip hadden gevormd? Hij was
de evenwichtige, de bezonkene, de
saambindende.
Het vriendelijke en hartelijke van
zijn persoonlijkheid werd nog-onge
meen verdiept door de wijze bedacht
zaamheid van zijn woord. De woor
den lagen hem niet voorop de tong,
en gaf hij zijn oordeel, dan was het
gewikt en gewogen en was het de
rijpe vrucht van zijn overwegingen.
Des te zin- en waardevoller was he
daardoor.
Is zijn plotseling heengaan hier
mee in tegenspraak? Wij mogen ge
loven van niet. Want prof. Rip was
in dit alles tegelijk een man van
zekerheid. De belangrijkste beslis
sing in zijn leven had hij reeds lang
genomen. Tot de bedachtzaamheid
van zijn levenswijsheid behoorde ook
de wetenschap dat de mens vergan
kelijk is en kort van duur, en dat er
Een is die ons wegroept, niét wan
neer het onze tijd lijkt, maar wan
neer het Zijn tijd is. Wanneer we
daarop mogen zijn ingesteld, is Zijn
tijd tegelijk de onze.
Voor ons blijft na het heengaan van
prof. Rip de weemoed, die met ge
voelens van oprechte dankbaarheid
mag zijn vermengd. Want wanneer
wij gehoopt hadden van prof. Rip nog
veel te mogen verwachten, dan toch
ook daarom, omdat hij reeds zoveel
gegeven had.
Deze nuchtere zoon uit de Haarlem
mermeer had zich lang geleden il
doen kennen als iemand met
gaaf verstand, voor wie een acad*
mische studie de aangewezene wai,
als een kundig organisator, wiens
gaven op dit terrein men in zijn om
geving tijdig opmerkte, en al
rustig docerend spreker, voor wii
de overgang uit het organisatielevei
naar de katheder van de hogeschool
als het ware een geheel natuurlijkt
was.
De landbouw heeft hij zeer aan ziel
verplicht. Maar ook of juist c
litiek mocht zich gelukkig prijzen,
dat een wijs en bedachtzaam man ab
hij aan haar zijn gaven en talenten
wilde geven. Van onze Eerste Ka
mer heeft hij vele jaren met ere deel
uitgemaakt, en zijn inzicht in de onl
wikkeling der dingen toonde hij te
vens door zijn belangstelling vooi
een nauwer samengaan van ons
met andere landen in het verband
van een nieuw Europa.
Bij dit alles onthield hij ons niet dl
studies van zijn pen, studies geschre
ven in de rustige en daarom tegelijl
zo overtuigende betoogtrant, welke
zo volkomen bij zijn persoon paste
Het zou ondankbare nalatigheid zijn
indien wij hier niet óók noemden de
artikelen, door hem in onze krant
geschreven; wij vermelden ze in er
kentelijkheid.
Ware hem een langer leven onder
ons gelaten, zeker zou hij ons allen
nog veel hebben geschonken aan
vruchten van levenswijsheid, a
zonken oordeel, aan hartelijkheid es
vriendschap niet het minst. Hij zon
zijn voortgegaan ons leven te
rijken met de uitdeling van de gaven
van hoofd en hart, hem toebedeeld,
God heeft het anders beschikt.
Bij zijn leven heeft prof. Rip ons
vele lessen doen geworden. De les
die hij ons bij zijn sterven geeft
en het is niet de minste is de op
wekking om te allen tijde bereid
zijn. We mogen geloven, dat hij
En waarmee hij ons nog bij zlis
heengaan heeft verrijkt is met een
stille en dankbare herinnering aan
hetgeen hij heeft mogen doen en
mogen zijn.
Die herinnering is diep; wanneer
ons het leven wordt gelaten, zal zij
lang ons deel blijven.
ONJUISTE CONCLUSIE
in „Revue de défense nationale" heeft
geschreven over de tegenstelling
Sowjetunie-Rood China en de hou
ding van de Verenigde Staten in het
conflict tussen Oost en West, ver
dient de aandacht.
Enerzijds is Ely met vele anderen
van oordeel dat de vrees voor
communistisch China de Sowjetunie
wel eens in de armen van het Westen
kan drijven.
Anderzijds vreest hij zelf, dat de
„evangelische ijver van de Verenig
de Staten om het verloren schaap in
de stal terug te brengen" er toe zal
leiden, dat men het in Washington
op een akkoordje met Moskou zal
gooien ten koste van de landen van
het Europese continent.
Deze vrees van de generaal is niet
gerechtvaardigd. Als hij wijst op het
gevaar, dat eventuele neutralisatie
van een herenigd Duitsland tot het
uiteenvallen van de Navo kan lel
den, laat hij zich teveel beheersen
door de typische Franse afkeer van
een dergelijke hereniging. Behalve
militaire zijn het ook economische
overwegingen, die de Fransen hier
narten spelen.
De wijze, waarop thans de politiek
van de westelijke mogendheden ten
aanzien van het Duitse probleem aan
een herwaardering wordt onderwor
pen, geeft geen aanleiding tot de
bezorgdheid welke Ely en met
hem wellicht vele Franse politici en
militaire leiders met betrekking
tot de toekomst van de Navo toont
De generaal gaat uit van de
derstelling, dat vrees voor commu
nistisch China de Sowjetunie in d(
armen van het Westen zal drijven
Dit uitgangspunt, dat in de afgelo
pen jaren reeds tot vele speculatieve
gedachten heeft geleid, is niet ver
werpelijk. Wel is dit het geval mei
de bewering, dat de Verenigde Sto
ten zich ten slotte kunnen laten
leiden tot een „entente met de Sow
jetunie over de rug van EuropJ
heen."
De ijver waarmede de Sowjetunie
tracht, haar westelijke grens te be
veiligen door aan te dringen op een
voor haar Voordelige regeling vat
het Duitse probleem, geeft inder
daad nieuw voedsel aan de theorie,
dat Chroesjtsjef uit is op een vergt
lijk met het Westen, al tracht hij dit
streven achter een rookgordijn val
dreigementen te verbergen.
Maar als dat zo is, zou er dan niel
meer reden bestaan voor de ver
wachting, dat de Verenigde State»
deze wetenschap zullen gebruike»
om de Russen tot rede te brengen,
inplaats van te zwichten voor hu»
eisen?
Wanneer de westelijke mogendhede»
erin slagen, met een tegenvoorstel
voor de dag te komen, dat tot de
beelding van alle vrijheidslievende
mensen spreekt, zal de Sowjetunie
als men de gedachtengang va»
Elv volgt zich wellicht genood
zaakt zien, genoegen te nemen mei
hetgeen bereikbaar is.
Het Diaconaal
correspondentieblad
kreeg nieuwe jas
Het Diaconaal Correspondentieblad
/oor de Gereformeerde Kerken in Ne
derland heeft zich een nieuwe omslag
aangeschaft. Bovendien heeft zijn redac
tie een uitbreiding ondergaan doordat
mej. dr. W. F. van Stegeren, staf
docente aan de Nyenburg, prof. dr. R.
Schippers, prof. dr. A. van Dijk, de heer
J. de Vries, voorzitter van het Comité
Centrale Diaconale Conferentie, en drs.
J. C. Verkerke, directeur van de stich
ting Raad voor Gereformeerde Sociale
Arbeid, zijn toegetreden.
Het nieuwe nummer, dat wy r._
ontvingen maar toch nog een januari
nummer schijnt te heten, bevat o.a. d«
toespraak van de koningin gehouden ter
gelegenheid van het 50-jarig bestaan va»
de Nationale Raad voor Maatschapp*
lijk Werk en een historisch artikel va»
de hand van prof. dr. R. Schippers over
dit maatschappehjke werk. Wil het blad
werkelyk een opgewekter en moderner
gezicht krygen dan zal met de nieuwe
blauwe omslag ook nog wel wat aan de
layout veranderd moeten worden. On
danks de vernieuwing doet het wat saai
aan, maar wat niet is kan onder de ver
nieuwde redactie komen.
