VI „Ik hou van de spoorwegen" Ir. J, Lohmanii, president van N.S. over zijn inzichten SERVO-MATIC: MOTORHEFINRICHTING VOOR BROMMERS JTEGITIJIER Straks "s avonds even naar Saoecli-Arabië kijken Gespreksstof riccf DONDERDAG 5 FEBRUARI 1939 T^E NEDERLANDSE SPOORWEGEN hebben een nieuwe president- directeur: ir. Johannes Lohmann. Mis schien kent u hem van foto's en weet u van officiële woorden die hij heeft ge sproken. Maar u kent hem niet als mens en u weet niet. hoe hij over zijn nieuwe, eervolle functie denkt. Daarom zijn wij bij hem geweest in zijn strenge directeurskamer in het hoofdgebouw van de N.S. in Utrecht, maar ook bij hem thuis, want een man in zijn werk is dikwijls een andere per soonlijkheid dan diezelfde man thuis. We hebben ook mevrouw Lohmann ontmoet: zij heeft ons vriendelijk ont vangen in haar lichte, moderne woning aan de Mozartlaan en ons gulweg ver teld over haar gezin. Zij leeft volkomen mee met het be drijf dat het hart en ook heel veel van de tijd van haar echtgenoot heeft gestolen en zij zegt. evenals de nieuwe president-directeur zelf: ZIJN VOORGANGER, de heer Den Hollander, heeft een gezond bedrijf achteryelaten en de grote werken zijn afgerond. De elektrificatie is een feit geworden, de ontstoming is beëindigd en aan de wederopbouw van de stations en emplacementen wordt de laatste hand gelegd. „Mijn voornaam ste taak is nu, het zo te houden", zegt ir. J. Lohmann, de nieuwe president directeur van de Nederlandse Spoorwegen, als wij hem in zijn directeurs kamer naar zijn plannen vragen. Hij zit er helemaal op zijn gemak bij en is heel bereidwillig om te ver tellen. Dat gaat niet stijf of plechtig, maar gezellig en ontspannen, net, alsof hij vandaag niets anders heeft te doen. Die indruk van rust wekt ook zijn uitspraak over het bedrijf, waarvan hij de leiding heeft overgenomen na er al bijna 30 jaren in gewerkt te hebben, maar wanneer de uitleg verder gaat, blijkt het toch wel, dat deze jonge vijftigjarige allerminst denkt aan een gemakkelijke, rustige positie. „Wat we in de eerete plaats gaan doen? Veel meer nog op het gebied van seinwezen en beveiliging. Daarmee zijn we er nog lang niet: we willen zoveel mo gelijk de moderne methoden toepassen. En jade Dienst Weg en Werken heeft mijn grote liefde, dat is een actieve af deling van het bedrijf en ik heb er jaren in gewerkt. Weet u, dit betreft de grote objecten van de baan: het spoor en alle problemen die daarmee annex zijn. De dwarsligger, de spoorstaafdaar kan nog veel aan worden gedaan, opdat de treinen een zo rustig mogelijke gang heb ben. U weet toch, dat we op enkele plaatsen in het baanvak aan 't experi menteren zijn met nieuwe vindingen?" Ja, dat hebben we tijdens de nieuw jaarepersconferentie gehoord en het u ook doorverteld. Maar ir. Lohmann houdt van deze expermimenten en wil er nog graag over praten. „En de stations, daarvoor hebt u toch ook veel belangstelling?" vragen we. „O ja, ik zie graag grote gebouwen verrijzen. De bouw van het station Rot terdam is een feest voor me geweest. En nu komt het Rotterdamse viaduct aan de beurt en de stalen brug in Venlo. Dat bruggen bouwen is erg interessant. Ik heb destijds mogen meewerken aan de Moer- dijkbrugenorm mooi, die machtige werken! Maar u weet, ik ben civiel-inge- nieur en dus interesseren me de civiel technische aspecten het meest". Het werk begint Ir. Lohmann vertelt gemoedelijk, dat hij op 5 oktober 1908 is geboren en op 14 juli 1930 in Delft zijn ingenieursstudie beëindigde. Bij de Dienst Weg en Werken van de Ned. Spoorwegen werden ingenieurs ge vraagd en hij solliciteerde. „Ja, dat ging toen nog plechtig toe. In 't zwarte pak! Er waren tien sollici tanten ên wij legden in ditzelfde grote gebouw die dag elf bezoeken af Ir. Lohmann was één van de twee kan didaten, die werden aangenomen. Hij was nog geen 23 jaar en in twaalf jaar tijds waren er geen jonge ingenieurs bij de N. S. aangenomen, zodat hij en zijn ool- lega „de jonkies" werden genoemd. „En wat werd toen uw werk?" „Tjade eerste dagen in een kan toortje zitten en de zaak maar een6 ver kennen. O ja, en toen mocht ik wat doen voor ir. Bardet die met de electrificatie Amsterdam-Alkmaar bezig wasen ook heb ik in Nijmegen een lascursus ge volgd, dat was bijzonder leuk". Maar al gauw werd het werk belang rijker: daar was bijv. de bouw van de brug over Rijksweg 12 „fijn werk als op zichter in die heel koude winter. Ik heb het hele werk meegemaakt", en daarna weer eens in Utrecht en toen de werken in Amsterdam Oost: het omhoogbrengen van de banen van het Centraal Station begon met het viaduct in de Rietlanden „Het waren wel eenzame jaren, maar ze waren toch goed. Je zag het werk. Zo werkte de jonge ingenieur voort, dan hier. dan daar. £en fijne herinne ring heeft hij aan het leven in de direc tieketen. „Dat waren toch machtige jaren, voor al in Amsterdam. Die ene keet in de Rietlanden staat er nog. de andere is in de oorlog opgestookt. Maar tóénde uitvoering van het werk, de bouwlei- ding ende mooie buurtfeesten die ze daar gaven!" In 1939 werd ir. Bardet, wie hij assisteer de, in mobilisabiedienst opgeroepen. Twee jaar wa6 toen de bouw van het Amstel- ftation aan de gang. „Ik was daar aan gesteld bij Ir. Bardet als „tweede meisje' zal ik maar zeggen, maar toen hij weg ging, mocht ik het werk afmaken". Heel eenvoudig, alsof het allemaal niets was, vertelt ir. Lohmann van die actieve tyd. Zo ook over de oor logsjaren: „In de loop van 1940 raak ten de werken in de hoofdstad klaar en werd ik naar Utrecht teruggeroe pen. We hehben toen met elkaar ge probeerd het werk gaande te houden bij de N.S.. we maakten fantastische plannen voor n a de oorlog en ik heb veel in de ondergrondse mogen doen". In 1945, na de bevrijding, begon de nieuwe tijd in het zozeer gehavende be drijf. De Dienst Weg en Werken werd gesplitst en ir. Lohmann kwam bij de „Grond- en Spoorwerken" en er was vee te doen aan de herbouwplannen voor a die stations en emplacementen die her- •teld en opgebouwd moeeten worden. In Rotterdam stichtte de N. S. het in genieurs-bouwbureau „Spoorweg opbouw" waar ir. Lohmann de leiding kreeg, tot dat hij chef van de afdeling „Nieuwe Werken" werd. „Ach Ja, in die tijd heb Ik de grote bezuiniging meegemaakt we hadden de plannen geraamd op 200 miljoen en dat moest terug tot 80 Zijn chefschap aan Nieuwe Werker duurde van 1950 tot 1953. Toen „Toen moest ik op een keer hier in de kamer komen bij de heer Den Hollander. Hij vertelde me, dat ik een nieuwe positie kreeg: „chef van de Dienst van Exploita tie". Dat was een totaal andere functie: ik kreeg behalve met Weg en Werken te maken met tractie, vervoer, seinwezen homderd-en-één personeelszaken", laar zo leerde ir. Lohmann het gehele bedrijf kennen. Want zijn zorg moest zich uitstrekken over de hele gang van zaken. op de rails en oliespuitjes geven, u be grijpt wel. hoe ik 't bedoel!" ging het verder, tot hij op 1 januari Jl. in functie trad als president- directeur van een bedrijf, dat hij tot In de puntjes kent. Ik i inrei6t u ook per trein?" ontwapenende eenvoud zegt ir. Loh- i dan: „O ja. graag en veel. We heb ben pas sinds drie jaar een kleine auto. laar naar het buitenland en trouwens sk in het binnenland reizen we dikwijls iet de trein. Ik houd van treinreizen, ziet Als vanzelf komt het gesprek dan op het gezin van de president. „Ik vind de kinderen erg leuk om af en :en paar dagen met hen door het land te toeren. Dan gaan we naar plaat- n waar je zonder reden nooit heengaan u. Bijv. naar Ter Apel en naar Gieten naar Zeeuws-Vlaanderen". „En kunt u dat vaak doen „Helaas niet. De Spoorwegen laten me niet veel tijd over. Ook thuis niet." „Kunt u nog iets aan uw liefhebberijen „Ook te weinig, veel te weinig. Vroeger timmerde ik graag. Er komt nu niets meer van Hoogstens draai ik nog eens een lamp in. En ik zou veel willen lezen, maar ook daarvoor ontbreekt me de tijd". Even thuis In de heel ruime, lichte en modern- ingerichte woning van de familie Loh mann staat ergens een bijzonder prak tische naaitafel. „Die heeft mijn man lang geleden zelf voor me gemaakt", vertelt mevrouw Loh mann met gerechtvaardigde trots. „Ik vond het fijn, want nu kon ik hem pre cies de indeling voor alle klosjes en kaartjes opgeven, net zoals ik het heb- Er is ook nog een baby-aankleedtafel. dertien jaar geleden gemaakt van een oud pingpongblad „en allemaal zo solide, dat het nooit meer vernieuwd behoeft te worden!" Maar ja, dat meubelmaken van ir. Loh mann is verleden tijd. „Mijn man heeft boven een prettige studeerkamer en die heeft hij erg nodig. Ziet u, als hij 's avonds thuis is, zit hij boven en ik beneden. Daar is niets aan te doen. Hij moet 's avonds werken". „Vindt u dat niet erg ongezellig?" „O," zegt mevrouw Lohmann heel rus tig, „ik zou het graag anders willen, maar Ik weet niet beter. Mjjn man vertelt me alles van zijn werk en ik leef er zo in mee, dat ik het uitstekend kan begrijpen. Ik vind het voor dc kinderen wel eens jammer dat ze hun vader zo weinig zien, maar aan dc andere kant vind ik het ook erg goed voor ze, omdat ze nu leren be grijpen hoe belangrijk werk is In het „Was het een verrassing voor u, deze „Volkomen en ik vind het heerlijk voor hem, ik zie het als eer kroon op zijn werk. Neen, we hadden ons er niet in verdiept, we kijken nooit erg naar de toekomst, maar leven in het heden. Je moet niet trachten de tijd vooruit te lo pen, het leven gaat altijd anders dan je denkt". Symbool van wat komen ging: toen dr. ir. Den Hollander nog op de voorgrond stond, rees de figuur van de nieuwe president al achter hem op. Mevrouw H. Lohmann-Lopes Cardozo is een merkwaardige vrouw. Zij is tenger en lief en zeer rustig, maar zij zegt voort durend zonder interessant te doen kleine wijsheden, die eigenlijk grote wijsheden zijn. Zij komt er voor uit, dat zij houdt van de Spoorwegen en het een fascinerend bedrijf vindt. „En als u in dc trein zit. voelt u zich dan ook een beetje mede verantwoorde lijk?" „O ja. zeker. Ik heb altijd een gevoel of het een stukje van mijn huis is en het kost me wel eens moeite me in te houden als reizigers iets zomaar neer gooien of ruw zUn in het compartiment!" Drie kinderen Graag en onbevangen vertelt mevrouw Lohmann van haar gezin: Marleen, die 24 is, al vier jaar als Montessorileidster in een Amsterdams internaat werkt en dus maar om de veertien dagen een weekend thuiskomt, Jolanda van 13 die omdat ze Mevrouw H. Lohmann-Lopes Cardozo zit veel alleen, maar troost zich met mooie grammo foonplaten. het zo graag wil in Amersfoort op school gaat en forenst („ze lééft in hel spoor wegbedrijf en verwijt het haar vader zo'n beetje, als de trein te laat was!") en Aart („maar zet u er vooral bij dat hij ook Jan heet naar zijn grootvader, anders is het met goed") van 9, die nog op de lagere school gaat. „De kinderen leven in alles mee en zijn erg nieuwsgierig. Ze willen allee weten: of de treinen goed bezet zijn, of alle reizigers wel mee kunnen op heel drukke dagen en of de dienst met de sneeuw niet te erg ontwricht is. We heb ben veel plezier in hun opmerkingen". Mevrouw Lohmann praat ook over haar „Vindt u het niet gezellig? En ons uit zicht op dat prachtige park, daar genie ten we bijzonder van. „Ons park" zeg gen we altijd". Maar over zichzelf zegt ze niets. Daar moeten we naar vragen „Als uw man het zo druk heeft, zult u weinig kunnen uitgaan, spijt u dat niet?" Ze lacht maar eens. „O, ik zou wel eens andere willen, maar het is zoals het is en dus geniet ik van wat ik heb. Ik zou bijv. graag naar concerten gaan, maar ik troost me voldoende met mijn grammofoonplaten. U weet niet hoe heer lijk het is. hier 's avonds als ik de kin deren heb overhoord en wat geholpen bij het huiswerk stil te zitten luisteren naar mooie muziek. En als de kinderen vrij zijn en mijn man heeft geen tijd, neem ik ze in de auto mee. 's Zomers zwemmen we veel in Loosdreoht. Zo ongemerkt komen we tot de conclu sie, dat de veronderstelling als zou een man in zijn werk een andere persoonlijk heid zijn dan thuis in dit geval niet op gaat. Ir. Lohmann, die zijn gesprek met ons op de minuut beëindigde omdat een volgende bezoeker al in de wachtkamer zat, is geen andere man dan degene, die hij thuis is. Want hij heeft het voorrecht, dat zijn geliefd bedrijf thuis evenzeer in het middel punt staat; hij deelt zijn werk met zijn gezin en vooral met zijn echtge note en dat schenkt hem kennelijk rust en blijmoedigheid. (Van onze verkeers- redacteur). Onder de naam Servo- Matic heeft Avaros N.V. te Papendrecht een motor-hef- inrichting op de markt ge bracht. die onderdeel is van haar uit België geïmpor teerde bromfietsen met rol- aandrijving. De uitvinding, waarop octrooi verkregen is. is eigenlijk niet meer dan het ei van Columbus, doch kan een geheel nieuwe toe komst openen voor de klasse der goedkope brommers. Zij kan. tot op zekere hoog te. ook de terugkeer bete kenen naar de steeds meer uit het oog verloren oor spronkelijke functie van de bromfiets: niet meer te zijn namelijk dan een met een eenvoudige motor uitgerust Wie wel eens het verkeer bekeken heeft, kan het niet ontgaan zijn. dat de berij- de- van een bromfiets met rol-aandrijving (een rijwiel dus, waarvan de motor a.h.w. bovenop het voorwiel geplaatst is), bij starten en stoppen dikwijls moeilijk heden heeft met het bedie nen van de knuppel, die de tweetakter op en van de band moet lichten. Start hij, dan slingert hij even hevig. omdat hij tnet één hand het stuur moet loslaten om de hefinrichting met een vaak krachtige handbeweging te ontkoppelen. Moet hij plot seling stoppen, hetzij voor een rood licht of voor een verkeerssituatie. die be dreigt. dan grijpt hij even eens naar voren om door middel van de knuppel de motor vrij te trekken, op dat deze niet afslaat. Bij gebruik van de Servo- Matic van Avaros nu hp- hoeft geen bromfietser te slingeren, wat in een druk ke verkeersstroom uiteraard ernstige gevaren oplevert. De dikwijls zwaar werkende knuppel is daar vervangen door een mechanisme, dat tweeledig werkt en voor welks bediening slechts een paar vingers nodig zijn, terwijl de handen op het stuur kunnen blijven rusten. Om de motor op de band te laten zakken, heeft men niets anders te doen dan een zich bi) het linkerhandvat bevindend hefboompje. de zogenaamde decompresseur. omlaag te drukken. Door het simpele aantrekken van de handrem raakt de twee takter weer vrij. daar dit een op de remtrommel bevestigd en met terugwerkende kracht opererend staafje in werking stelt, die hem van het voorwiel afdrukt. Het gevaar, dat de knup pel als motor-hefinrichting voor bromfietsen met rol- aandrijving voor de veilig heid van de berijder heeft, is hierdoor volledig wegge nomen, waarbij nog komt, dat alle handelingen een voudiger en gemakkelijker zijn geworden. Verwacht mag dan ook worden, dat dit eerste en nog steeds goedkoopste type brommer opniew in de belangstelling van de achthonderdduizend Nederlandse bromfietsers zal komen te staan, verdron gen als zij is door de reeds met kick-starter en drie versnellingen uitgeruste ve hikels. die eerder op een scooter of op een motorrij wiel lijken dan op een fiets Misschien gaat de ingevoer de snelheidsbeperking ook langzamerhand een rol in vraag en aanbod spelen. Een brommer, die er uit ziet. als of zij voor het wedstrijd- parcours is gebouwd, doch die niet harder dan dertig of veertig kilometer mag rijden, roept voor een toe schouwer nu eenmaal een beeld van overdadigheid op. De automatische hefinrich ting van Avaros bestaat slechts uit een staafje, dat de motor naar boven drukt of op het voorwiel plaatst. De foto toont dit t'olumbus"-mechanisme. dat zich tussen de rem trommel cn de cilinder bevindt. NU, eerlijk gezegd, zóver is het nog niet, dat we vanavond 'ns naar Saoedi-Arabië kunnen kijken, maar al lijkt dat nu iets fantastisch, toch gaat dat in de toekomst zo worden. Wat Saoedi-Arabië zelf betreft, dat neemt al maatregelen. Koning Saoed heeft besloten, midden in de woestijn een grote televisiezender te laten bouwen. Het is de bedoeling, dat deze zender via Kairo en Malta contact kan krijgen met het Euro- visienet. Heus, we zullen nog versteld staan in de nabije toekomst over wat er al leniaal kón met televisie. Daarvan wordt veel meer werk gemaakt dan van radioverbindingen. U weel toch noE wel. dat in april a.s de Transatlantische kabelverbin ding tussen Amerika en Europa klaar zal zijn en dat er dan dus een enorme nieuwe stap is gezet. Het zal dan mo gelijk zijn beelden tussen de „nn de ereld En al wil dat nu niet zeggen, dat we meteen een kanaal New York op ons toestel zullen krijgen, toch zullen er in Eurovisieverband zeker Transatlanti sche uitzendingen zijn te verwachten. Aangezien zo'n programma scheppen geld gaat kosten, mogen we in de eer ste tijd op niet meer dan heel bijzon dere evenementen via deze communi- En nu komt ook Saoedi-Arabië „kij ken." Het zal wel een paar jaar duren eer koning Saoed's plan is uitgevoerd lange-afstandsverbindingen op stapel staan. Realiseert u zich. dat er ten slotte een wereldverbinding via tele visienetten tot stand zal komen? Nie» te geloven. Dit is een toekomst op technisch ge bied. die we ons nog nauwelijks kun nen voorstellen. De tijd. waarop we lachen zullen om ons plezier in een Commentaar Men moes t geen zwakke zenuwen hebben bij het beleven van het stukje bloedige oorlog in een Birmaanse jungle, dat het televisiespel, „De Vijand ran gisterenverbeeldde. De KRO. bracht dit spel van Peter Newman geheel door mannen ten tonele gevoerd, gisteravond op het scherm. Luc van Gent had een harde opgave om de sug gestie van de wildernis en hoopspon- ninp waaronder de vreselijkste beslis singen over leven en dood moesten worden genomen, op te houden. Slechts een enkele maal ontglipte het hem.en helaas vooral in het laatste stuk, toen Ko uan Dijk met 2tjn massieue gestalte niet in staat was een wrede Japanse majoor aannemelijk te maken. Overigens werd er in knappe decors van Cor Hermelcr voortreffelijk spel geleverd door Bob Verstraete als kapi tein Langdon met Ko van den Bosch. Egbert van Paridon en Guus Verstraete als de voornaamste leden van zijn troep De schrijver heeft de hoogste mense lijke emoties in dit stuk tot realiteit gemaakt en een sterk geheel geschapen van krijgsmanseer en menselijkheid on der mannen die handelen moeten met de dood voor ogen, het oordeel over de genomen beslissingen aan de ver beelding van de toeschouwers over latend. Een stuk, dat wel gespreksstof zal hebben opgeleverd in de huiska mers en waarh\j vele meningen tegen over elkaar kunnen worden gezegd. Toch geloven wij dat het belangrijk is dat ook zulke problemen eens worden televisietoestel dat niets anders kan produceren dan een paar uur Neder lands beeld op vijf weekavonden, ligt waarschijnlijk minder veraf dan we nu denken Zouden het onze kinderen of onze kleinkinderen zijn, die tegen elkaar zeggen „Zullen we vanavond 'ns naar Arabiex kijken, er moet een leuke mu ziekuitvoering zijn laten we ons maar niet aan voorspellingen wagen. We lezen cn schrijven voorlopig maar over deze toekomstbeelden en we schudden eens het hoofd, omdat wij in het - westen van ons kleine Neder land bij al die verhalen toch nog niet eens in staat zijn. de Vlaamse signalen op te vangen. Zeker, u hebt gelijk, er moet nog heel wat gebeuren maar gaat allemaal toch wel griezelig i/ortd 9 Na het bekende amusementspro gramma dat de NCRV op donderdag avond lussen 8.05 en 10 uur uitzendt kunt u om 10.10 uur luisteren naar een orgelconcert, dat Yme G. Visser geeft in de Martinikerk te Franekcr Hij speelt werken van Buxlehude, Reger en zichzelf. Om 11.20 uur speelt Al- bert de Klerk het 13c orgelconcert van Handel, daarna een uitvoering van Bachs Cantate no. 79. De AVRO vraagt om 8.05 uur aan dacht voor een uitvoering van het oratorium „Israël in Egypte" van Handel, door het Kunstmaandorkest, koren cn solisten o.l.v. Jack P. Loory. Om half elf: een Fries cabaret- programma. /anavond Als gewoonlijk: NTS-journaal om 8 uur en na het weeroverzicht komt dan een AVRO-programma. Dit begint met de sportrubnek, die tot 8.50 duurt. Dan zingt Mieke Telkamp en om 9.10 uur komt het „Uur der vervulde wensen", ditmaal door dr. L. G. Kortenhorst. Tips uil hel buitenland 9 Het Londens Symfonie-orkest speelt om 9 uur in het BBC-program- ma op 464 m. Norman del Mar is diri gent, de cellist Paul Tortelier, solist. Uitgevoerd worden werken van Ber lioz, Nielsen, Dvorak en Brian. Programma voor morgen VRIJDAG S FEBRUARI 19SS Hilversum I. 402 m. 746 kc/f. VARA 7 00 Nwa 7 10 Gym 7 30 Gram 8 00 Nwa 8 18 Gram BOO Gym v d Televisie zichtbaar beter! 10 00 Thuis. caus 10 06 Morgenwijding. VARA lü 30 V d huisvrouw 1100 Piano recital lil# V d kleuters 1140 Gram. AVRO: 13 00 Instr trio 12.20 R.-gerings- ultz: Landbouwruhriek: De bocrlnnc-u r- au6 ln Haatte 12.30 Land- en tulnbouw- meded 12.33 Sport cn prognone 12 50 Pia nospel 13 00 Nws 13 15 Meded on gram 13 35 Lichte r 3 55 Beurebcr klarinet 14 40 Voor- 16 10 Cabaretpri-gr Belgische taalstrijd 18 00 Nwb 15 Vlaamse noUtle* 18 30 Danemuz 18 50 Dc puntjes op de 1, caus 19 00 V cl Jeugd 19 10 Jazzniuz VPRO: 19 30 Gelovig leven, caus 19 45 weer opgelaaid Ontmoetingen aan dc Rijn, caus lil 50 VPRO-nlcuwe 20 00 Nws 20 05 Bnekbc- spr 20 10 Kllmpraatjc 20 20 Voordracht Er is tussen Vlamingen en Walen in het land van onze zuiderburen nogal eens kwestie over de taal. Die is weer de Naties In dc afgelopen weken, door mr C W A Schürmann. Nederland* permanent vertegenwoordiger bij de actief geworden naar aanleiding van onderschriften op televisiefilms. De Franse omroep draait Franse films zonder Nederlandse teksten en Verenigde NaUes 20 45 Problemen van leven cn dood In deze HJd. eau* VARA: 31 00 Villa Sidonia. hoorspel 21 30 Lich te muz 2136 Pol cabaret 22 05 Jnzz- muz 22 25 Bultcnl wcekoverz VPRO: dat verdriet de Vlamingen, die het gesprokene niet kunnen volgen. De Vlaamse kijkersvereniging heeft daar 22 40 Zorg om de men*, gesprek VARA: 33 00 Nws 23 15—34 00 Kamerork Hilversum 11, 298 m. 1007 kc/s. KRO 7 00 Nw* 7 15 Gram 7 30 Dc Douche om een protesterend schrijven gericht tot de Franse omroep, maar die schreef kort en goed terug dal er in de eer ste plaats moet worden gedacht aan 7 40 Gram 7 46 Morgengebod en liturg kal 8 00 Nwb 8 15 Gram 8 50 V d vrouw 9 40 Schoolradio 10 05 Gram 10 30 Idem 1100 V d zieken 1140 Gram 12 00 Mid dagklok-noodklok 12 (KI Gram 12 30 Lnnd- de Frans-sprekende Belgen en dal die voldoende hebben aan het gesprokene in de film. Zij zouden maar last cn cn tulnbouwmeded 12 33 Neder! liedje* 12 50 Act 13 00 Nw* 13 15 Zonnewijzer 13 20 Lichte muz 13 46 V d vrouw 14 00 Metropole ork en tollat 14 40 Lichte beeldschade hebben van geprojecteer. de Nederlandse tekstvertalingcn. De Vlamingen laten het er ëchter niet bij zitten en hebben besloten, hogere instanties in het geschil te muz 15 00 Schoolradio 15 30 V d zieken 16.30 Bariton en piano 17 00 V d Jeugd 17 15 Kinderkoor (Intermezzo Vaatcn- avondlicdcrcn) 17 40 Beuraber 17 45 Pta- 18 05 Lichte muz 18 30 V d Jeugd mengen. Bespreking „Eenzaam, 18 45 Gram 18 50 Rcgenngsultz Emlgra- tlerubrick Het cmlgratlepraatje van H A van Luyk 19 00 Nws 10 10 Act 19 20 VVD. pol caua 19 30 Verz progr v d mil 30 30 Ja. met mij. aketch 20 35 Geld en maar niet alleen" Twee bekende radiosprekers, prof. sol 21 50 Tuaa*n IJssel en Dlnkel. klank beeld 32 30 Zang en plano 20 50 Weduwe zdn. caua 23 00 Nw* 23 15—34 00 Jazz- L. G. W. Scholten. zullen volgende week woensdag voor de NCRV- microfoon een uitvoerige bespreking wijden aan hel boek van prinses Wil- helmina „Eenzaam, maar niet alleen". Deze beschouwingen beginnen in 't avondprogramma (van 11 februari) om 8.55 uur. KRO-voorzitter op 1 maart in functie De benoeming van een nieuwe KRO-voorziiter is van kerkelijke zijde bekrachtigd. Op 1 maart a.a. zal pater dn. E. H. J. van Waesberge O P zijn nieuwe functie aanvaarden Prof. dr. J. B Kor» O.P., die wegen* gevorderde leeftijd aftreedt, zal waar- schijnlijk als adviseur toch tn radio- functie blijven. Vrijdag 6 februari 1959 van 18—20 uur Giusepe Verdi: „Rlgnletto". ope ra ln drie bedrijven op lekat van Frnn- easo Maria Plavo naar „Le Rol s'amu- se" van Victor Hugo Rolverdeling De Hertog van Mantua Giuaeppe dl Ste- fano. tenor: Rlgoletto. zijn hofnar, nto Gobbt. bariton. Gllda zfjn doch ter. Maria Meneghlnl Calla». sopraan. Giovanna. haar verzorgster Glu«e G.-r- blno. mezzo-sopraan. Sparafurlle. „en sluipmoordenaar. Ntoola Znccarla. ba* Maddalena. zijn zuster Adrian» Laz- zarlnl, alt: Graaf Monteronc. Pllnlo Clabaaal. bas: Marullo, dichter, hove ling. William Dickie, bariton: Bom*, vertrouweling van de Hertog, Renato hrcolani. tenor; Graaf Ceprano. hove ling: Carlo Forti. ba*. Gravin Cepr.no, zijn vrouw Elvira Galawn *opr»an: Een hellebaardier Vittoria Tatorzl has- Em page. Luis» Mandell! mezzo-so- nraan Koor en Orkest van het Teatro ^la Scala. Milaan Dirigent Tullto Sc-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1959 | | pagina 7