CHRISTELIJK
Wij bannelingen zijn als
afgesneden takken...
LADY ISABELLA
WYBERT
Beambten in de metaal
moeten beslissen
Uw Kunstgebit
Toernee Russisch-orthodox
studentenkoor begonnen
Een vjoord voor vandaag
Kanttekening
Drie nieuwe films van
gereformeerde zending
East Lynne
Onderhandelingen over c.a.o.
De onderhandelingen tussen
de vertegenwoordigers van de
beambten en de werkgevers in
de metaalindustrie *ijn zover
gevorderd, dat thans vergade
ringen zullen worden belegd
van alle plaatselijke afdelingen
van de beambten georganiseerd
in de Christelijke Metaalbe-
drijfsbond om te beslissen over
het afsluiten van een nieuwe
c.a.o.
De onderhandelingen hebben
enerzijds een positief resultaat
opgeleverd, zo schrijft Het Me
taalbedrijf, orgaan van ge
noemde bond, maar anderzijds
ook een negatief resultaat.
Een principe-overeenstem
ming is bereikt over de inkor
ting, aanpassing en verhoging
van de salarisschalen. Over dit
werknemersvoorstel is zelfs vol
ledige overeenstemming bereikt.
Enkele salarisschalen worden
verhoogd met 2 tot 6 pet.
Voorts moet een zekere positie
ve waarde worden toegekend aan
het resultaat met betrekking tot
de niet-ingedeelde lagere func
ties, de compensatie van premie
betaling voot de »4ekengeldver-
zekering, de bijdrage in de pre
mie voor ziektekostenverzekering
van de beambten met een inko
men boven de loongrens en over
leg met de vakorganisaties bij
invoering van werkclasslficatie
en beloningssystemen.
Afgewezen
Afgewezen door de werkgevers
werden de voorstellen v.d. werk
nemers die betrekking hadden
op de beambten met hogere func
ties dan de in de c.a.o. ingedeel
de. op de uitkering bij werkloos
heid van beambten, die op grond
van hun inkomen niet verzekerd
zijn krachtens de Werkloosheids
wet. op kort verzuim en op be
taling van overwerk. Deze voor
stellen houden werkgevers en
werknemers zo diepgaand ge
scheiden, dat door de beambten-
organisaties een ernstig overleg
met de leden noodzakelijk geacht
wordt. Hoewel de meeste voorstel
len behandeld zijn. is toch het
einde van de onderhandelingen
nog niet duidelijk te zien, omdat
er nog gesproken moet worden
over verkorting van de wekelijk
se arbeidsduur en over inkrim
ping van het gemeenteklassever-
schil. onderwerpen, die de ge
moederen van vele leden ln be
weging houden. Voorts moeten
ook nog enige voorstellen van de
werkgevers behandeld -vorden.
Vestigingseisen
Ons Platteland, het orgaan van
de Christelijke Boeren- en Tuin-
dersbond, acht het voldoende
bekend, dat de C.B.T.B. het prin
cipe van de vestigingseisen voor
de landbouw verwerpt. Het or
gaan gaat dan ook niet nader op
het principe van de zaak ln. Dit
maal stelt het echter een aan
tal bepalingen uit het vooront
werp van wet voor vestigings
eisen ln de landbouw aan de or
de. die ook van een andere zijde
de onaanvaardbaarheid van deze
eisen nog weer eens duidelijk ma
ken.
Zich nieuw vestigende onderne
mers in de landbouw zullen na in
werking treding van de wet moe
ten voldoen aan eisen van cre-
dietwaardigheid, handelskennis
en vakbekwaamheid. De wet zegt
niets over de hoogte van deze
eisen, de minister mag ze echter
niet hoger stellen dan redelijk is.
Maar, aldus Ons Platteland, het
blijft aan het oordeel van de mi
nister overgelaten, hoeveel eigen
geld iemand moet hebben om te
mogen gaan boeren en de mi
nister bepaalt welk geld van der
den eventueel meegeteld zal mo
gen worden bij het beoordelen
van de credietwaardigheid De
minister stelt de aard en de om
vang van de handelskennis vast.
die van de candidaat wordt ge-
Inzicht van minister
Een minister, die meent dat
het diploma van een landbouw-
of tuinbouwwinterschool toch wel
het minimum is. dat vereist moet
worden, kan dit zonder wetswij
ziging via een algemene maatre
gel van bestuur voorschrijven.
De beperking, dat geen hogere
eisen gesteld mogen worden dan
strikt noodzakelijk is, zegt niets.
Alles is onderworpen aan het in
zicht van de minister. Over de
inhoud van een dergelijke alge
mene maatregel van bestuur
moet weliswaar het oordeel van
de Sociaal-Economische Raad
gevraagd worden, maar nergens
staat dat bij een ongunstig advies
de minister zich hiernaar gedra
gen moet.
Dit betekent dus, naar de
mening van Ons Platteland, dat
tot het tot standkomen van een
wet, de minister overeenkom
stig het voorontwerp volmacht
heeft op de drie genoemde pun
ten te bepalen wat hij wense
lijk acht. HIJ kan van bijna al
les ontheffing verlenen, maar
behoeft dit niet te doen. Hoe er
In landbouwkringen mensen
zouden zijn, die er akkoord
mee gaan op deze wijze de
landbouw uit te leveren aan
wie weet welke minister, is ons
voorshands niet duidelijk, aldus
het C.B.T.B.-orgaan.
Bij de middenstand
In de tweede plaats wordt als
bezwaar tegen het voorontwerp
vestigingseisen in de landbouw
aangevoerd, dat hier geheel an
ders gehandeld wordt dan in de
vestigingsregelingen voor de mid
denstand. Daar moet de betref
fende bedrijfstak vragen om een
regeling anders komt deze er
niet. By de landbouw zou de
minister volgens de huidige op
zet zelfs tegen de wil van de
bedrijfstak in, een regeling kun
nen opleggen. Dit alleen al wordt
in strijd geacht met wat op het
terrein van dg vestigingsrege
lingen behoort te gelden.
Het artikel in Ons Platteland
eindigt als volgt: Laat men zich
niet verblinden door het bij de
uitvoering hier en daar inscha
kelen van het landbouwschap
Over de inhoud der regelingen,
en daar komt het op aan, heeft
het landbouwschap niets te
zeggen.
Advertentie
zit de gehele dag stevig op zijn plaatst
Thans Ls hel olel meer nodig, dat Uw kunst-
Christus is ivaarlijk opgestaan...
(Van een onzer verslaggevers)
UET studentenkoor van het Russisch-
orthodoxe seminarie te Parijs
heeft gisteravond in de Sint Jacobs-
kerk te Vlissingen zijn eerste concert
gegeven van een toernee door ons
land. Drie weken zal dit koor het lied
van de Oosterse kerk doen horen in
Nederlandse kerken, het lied van
Christus, die waarlijk is opgestaan,
het getuigenis van een kerk, die sterk
is vervuld van het Paasfeit. Indruk
wekkend klonken die Russische stem
men, die zich richtten tot het hart van
hun Nederlandse mede-christenen,
toen zij die vreugde uitzongen.
Wie zijn die zangers? Jonge Russi
sche ballingen, wier ouders tijdens de
omwenteling naar West-Europa
vluchtten, in afwachting van betere
tijden. Een enkele van hen heeft zelf
Rusland gewoond zoals Storoschen-
een 34-jarige geestelijke, jiu ver
bonden aan de kerk van het Sint
Sergius seminarie, het enige theolo
gische opleidingscentrum van de Rus-
sisch-orthodoxe kerk buiten Rusland
zelf.
Zware studie
Beroepingswerk
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Winschoten ivac R. J. de
Jong): Jac Boonstra te Zwaagwesteinde;
te Applngedam: H. Pestman te Terneuzen.
GEREF. KERKEN (Vrijgemaakt)
Examens: Geslaagd voor het kandi
daatsexamen aan de theologische Hoge
school: A. Geelhoed te Hoek (Z.).
CHRIST. GEREF KERKEN
Tweetal te s-Gravendeel. J H. Carlier
te Zutphen en M. Vlietstra te Eemdijk.
Bedankt voor Klundert: F. Bakker te
Huizen (N.H.) en voor Schiedam: B. Bij-
leveld te Noordeloos.
Aangenomen naar Opperdoes: H. v. d.
Schaaf te De Krim (O.).
GEREFORMEERDE GEMEENTEN
Tweetal te Dordrecht: Chr. van Dam
te Rotterdam Zuid en L Rijksen te Rot
terdam Noord; te Veen: Chr. van Dam te
Rotterdam Zuid en A. Verhagen te Gouda.
BOND VAN VRIJE EV. GEM.
Bedankt voor Groningen: H. Postma te
NU verdal.
GEREF. GEMEENTEN IN NED.
Bedankt voor Ederveen: H. Ligtenberg
te Rotterdam West
Jonge mannen uit vele landen wisten
de weg te vinden naar Sint Sergius. een
begrip voor de tienduizenden Russische
ballingen in West-Europa. Een armoedig
gebouw in een van de voorsteden var
Parijs: een aantal povere collegevertrek-
ken en twee slaapzalen. De studenten
leiden een hard en sober leven, want het
seminarie is arm net als zij zelf. De
toernee door Nederland maken zij niet
uit weelde
Zinvolle taak
Het studieprogramma is zwaï
gevarieerd. En als de studie is volbracht
wacht hun materieel gesproken
géén gouden toekomst. Zij weten dat en
zij willen niet anders, want zij leven
uit het sterke geloof, dat „Christus
opgestaan". Vertrouwde woorden vc
hen. want zij vormen de groet, die op
Paasmorgen uit duizenden Russische
monden opklink:. Het wordt hun taak
om hun landgenoten in ballingschap te
vertellen van ..Christus, de bron van net
leven" zoals zij gisteravond in die
eeuwenoude Sint Jacobskerk te Vlissin
gen hebben gezongen. En is er een zinvol
ler taak denkbaar?
Een merkwaardige Internationale ge
meenschap bevolkt het theologisch In
stituut. Internationaal, want zij zijn ge
komen uit Bulgarije, Servië, België.
DuitslanU, Engeland, een enkele zelfs uit
Amerika. Maar Russen zijn zij gebleven,
ook al spreken de meesten nauwelijks
hun vaderlandse taal als zij in het semi
narie komen. De studie Is zwaar en vergt
veel uithoudingsvermogen, maar op den
duur spreken zij zuiver Russisch.
Zuiver Russisch
Het moeilijke Russisch wordt er ais
het ware ingezongen, want de liturgie
van de orthodoxe kerk is bijzonder rijk
en de kerkmuziek is zeer uitgebreid.
Daarvan weet de muziekleraar Leonide
Dorojynski mee te praten. Een man
omstreeks 50 Jaar. met grijs haar,
ringbaardje en bruine ogen, die
dig de wereld inkijken. Hij heeft duizen
den emigrantenkinderen in de Russische
kolonie te Parijs het lied en muziek van
het vaderland bijgebracht. Met plezier
vertelt hij van zijn twee balalaika-orkes
ten, die o. trots! van tijd tot tijd
openbare uitvoeringen geven in het cul
tureel verwende Parüs.
Goede zanger
Wat maakt die muziek zo boeiend
ior een Westeuropeaan? De Russen
ilf weten het niet. „Wij kunnen het
onder woorden brengen, maar het doet
élles vertelde Boris Bobrinsky,
magere man van 33. HU is geen stu
dent meer, maar hij zingt uitstekend en
vandaar dat hij is meegekomen. Hij geeft
dogmatiek aan het instituut, waar
an 19441949 zelf zijn theologische
vorming kreeg. Daarna studeerde
door bemiddeling van de Wereldraad
Kerken twee jaar te Athene, waar hu
zich grondig vertrouwd maakte
gedachtenwereld van de (Grieks-)ortho-
doxe denkwereld.
Hij heeft ook de feesten meegemaakt
rondom de herdenking van Paulus
komst naar Europa, een gebeurtenis,
die de Christelijke wereld in 1950
sterk bezig hield. ,Jk zag de steden,
waar Paulus het evangelie heeft
kondigdvertelde hij met eerbied
zijn zware stem.
Grijze priester
Zijn vader was eens officier van de
keizerlijke garde in het oude Rusland.
In zacht vloeiend Frans verhaalt hij vol
liefde van zUn vader, die nu in Enge
land woont. Hij studeerde kunstgeschie
denis, op welk gebied hU naam heeft
gemaakt. Af en toe spreekt hü voor de
BBC en dan is Boris niet van zijn radio
weg te slaan. Zijn negen maanden oude
Nicola! ,,Hier is zyn foto. Is'le
niet groot voor zijn leeftijd?" mag
dan niet te veel lawaai maken
Voor père Vassili Konochenko betekent
dit toernee een weerzien met Nederland,
dat hü voor het eerst zag in 1948, het
jaar van de oprichting van de Wereld
raad van Kerken. Hij is niet jong meer
die gryze priester van een der vele Rus-
sisch-orthodoxe kerken van Parijs, maai
koorleider Nicolai Ossorguine vroeg neir
graag mee op het toernee naar Holland.
Hij is een prima bariton.
Goed baantje
Die kwam best van pas, want de
laaste dagen is de een na de ander ziek
geworden: griep. „Ik voelde me zondag
avond zo ziek, dat ik bang was verstek
te moeten laten gaan," vertrouwde ons
Paulus zegt in Rom. 1 9, „Ik dien God met mijn geest in het
evangelie." En die ene zin bepaalt zijn gehele leven. Paulus
werkte niet voor een kerk. Als een plaatselijke gemeente
wat op eigen benen kon staan vertrok hij weer naar elders.
Paulus diende ook niet zijn eigen gemak. Hij geeft in een brief
een beschrijving van al het leed dat hij moest doorstaan.
Paulus diende ook geen mensen, want als Petrus zich niet
naar het evangelie gedraagt, zegt hij hem goed de waarheid.
Paulus diende God. Daarom trok hij onvermoeibaar langs de
keizerlijke wegen, om, waar hij maar de kans kreeg, te ver
tellen dat Jezus Christus de Zoon van God mens gewordei
was, opdat wij mensen zonen Gods zouden kunnen wordevi
Toch staat er niet slechts, „Ik dien God", maar „Ik dieij
God met mijn geest." Wie het leven van Paulus wil tekenen
in gestichte gemeenten, gelopen kilometers en gevangeniü
cellen, raakt de kerk niet. Waarom kon Paulus onvermom
verder trekken, ondanks zweepslagen, en scheepsrampen
Omdat hij God met zijn geest diende, d.w.z. zijn geest, dat a
heel zijn persoonlijkheid was Gode gewijd. Paulus werktd
niet voor God, maar leefde met God en daarin is hij om
een voorbeeld.
Nikolai Stengier, een 23-jarige Hambur
ger, toe. „Maar met allerlei middeltjes
heb ik het onderdrukt," kuchte hü
der. ,,Als vanavond alles maar goed
gaatNikolai heeft thuis nog al v
weerstand moeten overwinnen, toen
vertelde van zyn plan om priester
worden. „Ik ben echt het zwarte schaap
de familieglimlachte hij, ter
wijl hy veelbetekenend op zijn zwarte
Menige student heeft een baantje, om
dat hij anders niet kan rondkomen. Serge
Romensky, een vrolijke, blonde jonge-
een bril, is redacteur van een
vakblad op het gebied van oliewinning,
Le Courrier des Pétroles", een baan,
vaarmee hij wel in zyn schik is. Hij is
le zoon van een priester uit Cannes en
heeft met de studie minder moeite dan
zyn collegegenoten.
Gothische kerk
Zij kwamen uit vele landen en zij
hebben allen van het land, waar zij
werden geboren, iets meegenomen.
Maar toen zij gisteravond in die zes
oude Sint Jacobskerk van
Vlissingen zongen, waren zij één. Wee
moedig, maar later jubelend klonken
hun stemmen op toen zij in de taal van
hun natie het lied van hun geloof
uitzongen. Men ondergéat hun concert,
samengesteld uit liederen, die drie,
vier eeuwen oud zijn, een getuigenis
Oosters-orthodoxe eredienst,
die het oecumenisch perspectief kan
verwijden. Russische ballingen bren-
land de komende weken daar-
aanraking. „Wij, ballingen, wij
zijn als afgesneden takken van een
boom, die nog in volle bloei staat,
maar wij zijn blij, dat we mogen
zingen van „Christus, die geen plaats
had om het hoofd neer te leggen
Een diepe stilte heerste in die gotische
kerk van Vlissingen, toen dat lied
opklonk, dat de kerk in verdrukking
en de kerk in ballingschap verenigt.
OM VERSTERKING VAN INVLOED
In Amerika worden jaarlijks
veer 30 miljard gulden nieuwe kerken
gebouwd. Het gevolg van deze gewel
dige vooruitgang Is dat de orgelbou
wers reeds voor de komende twee of
drie jaar volgeboekt zijn en dat fa
brieken, die electronische orgels ver
kopen, die vooral veel gevraagd
Advertentie
OVERAL DREIGT
BESMETTING
Gebruik regelmatig
Ds. B. Richters
verzorgde de
opnamen
DE MEESTE kerkmensen heb
ben een gevoelig plekje in
hun hart voor zendingsfilms.
Voor velen zijn deze films onlos
makelijk verbonden met jeugdher
inneringen. Op school gingen zij
regelmatig dergelijke missionaire
rolprenten zien. Mooie prentjes
kwamen er inderdaad op voor: het
kleurige Indonesische leven zorgde
immers altijd voor de achtergrond.
WIJ moesten hieraan denken bij
het kijken naar de nieuwe
films, die thans door het Zendings
centrum te Baarn voor de gerefor
meerde kerken vervaardigd zijn. De
moeite waard om te zien, al zullen
degenen, die geregeld naar technisch
volmaakte films in de bioscoop gaan
kijken, wel bespeuren dat de film-
126
„U bent c
„aarom ook met"" zei de iongen. ,,We waren ook
goeie maatjes met Juffrouw Manning. Ik krijg bin
nenkort Latijn, zodra mijn hoest over is. Kent u
*$een Niét zo. dat lk er les ln kan geven",
zei zij, opzettelijk geen vriendelijke naampjes ge
bruikend
„Papa zei. dat u bijna zeker geen Latijn zou ken
nen. want dat kenden dames niet vaak. Hij zei,
dat'hij mijnheer Kane zou laten komen om me les
erin te geven."
„Mijnheer Kane?" herhaalde lady Isabel daar de
naam haar ineens weer te binnen schoot. „Mijnheer
Kane, de muziekonderwijzer?"
Hoe wiat u dat dat een muziekonderwijzer was.
riep de pientere William uit. En lady Isabel voelde
een gloeiende blos naar haar gelaat stijgen door de
onhandige manier, waarop zij zich had laten be
trappen Maar dieper nog werd de blos bij de ge
dachte aan dc veinzerij, waarmee ze daarop enige
ontwijkende woorden mompelde. In de geest dat ze
door mevrouw Latimer van hem gehoord had.
„Ja. hij is muziekonderwijzer, maar hij verdient
er niet veel mee en hij geeft ook les in de oude ta
len. Toen Juffrouw Manning weggegaan was, is hij
ons muziekles komen geven, want mama zei dat we
die lessen niet moesten missen."
MamnWat kwelde het haar. dat woord op Bar
bara te hor i toepassen! „Aan wie geeft hij les?'
VT.°AanZons allebei", antwoordde William, op xijn
lusje en op zichzelf wijzend
..Eet jullie altijd broodpap bij het ontbijt?" lnfor
meerde zij. ziende dat zy dat aan het eten waren
„Soms gaat het ons vervelen en dm krijgen
we water-en-melk en brood met boter of honing,
en na een pooaje krijgen we dan weer broodpap. Dat
la een idee van tante Cornelia, dat we broodpap
van
door ANN LUDLOW
bij het ontbijt moeten hebben: zij zegt dat papa als
jongen ook nooit iets anders kreeg."
Lucy keek op. „Papa wou me een ei geven toen
ik met hem ontbeet", riep zij uit, „en tante Cor
nelia zei, dat het niet goed voor me was, maar papa
heeft het me toch gegeven. In die tijd ontbeet ik
altijd met hem
„En waarom nu niet meer?" vroeg lady Isabel
„Dat weet lk niet. Dat is al niet meer gebeurd
sinds mama gekomen is
Een opstandige gedachte kwam op in lady Isabel,
„stiefmoeder" flitste het door haar brein. Was me
vrouw Carlyle bezig, de kinderen van hun vader te
vervreemden?
Na afloop van het ontbijt hield zij de kinderen
even bü zich en stelde hun allerlei vragen: over
hun lessen, hun vrije uren, de dagelijkse gang van
hun leven.
„Dit 's de leskamer niet, weet u". riep William,
toen zij de een of andere vraag stelde aangaande
hun boeken.
„O neen?"
„De leskamer ia boven. Deze kamer is voor ons
om te eten en voor u om soms 's avonds te zitten."
Juist op dit hachelijk ogenblik klonk ln de hal de
binnen zou komen, als het kind zich liet zien, hield
haar met een snelle greep tegen.
„Blijf hier, Isabel."
„Ze heet Lucy", zei William, vlug opkijkend.
„Waarom noemt u haar Isabel?"
„Ik... eh... ik dacht dat ik haar Isabel had horen
stamelde dc wel zeer onfortuinlijke vrouw,
beschaamd voelend wegens de herhaalde
__r ik begrijp niet, wie u dat verteld kan hebben,
want ik word nooit Isabel genoemd. Dat
gebeurd sinds.... eh... nu. zal ik het
tellen? Sinds mama weggegaan
wijl zij haar stem liet dalen. „O
begrijpt u."
„Is zij weggegaan?", liet iady Isabel zich ontval
len, ten prooi aan diepe ontroering en nauwelijks
meer beseffend, wat zij eigenlijk zei.
„Ze is ontvoerd", fluisterde Lucy.
„Ontvoerd?!" luidde het verbaasde antwoord.
„Ja. anders zou ze niet weggegaan zijn. Er
een boze man op bezoek bij papa en die heeft haar
gestolen. Wilson zei, dat ze wist dat hij al een vrou-
wendief was vóór hij mama meenam. Papa zei dat
tk nooit meer Isabel genoemd mocht worden, alleen
maar Lucy Isabel was mama's naam."
„Hoe weet je, dat je papa dat gezegd heeft?" ant
woordde lady Isabel dromerig.
„Ik hoorde het hem zeggen. Hij zei het tegen
Joyce en Joyce heeft het weer aan de bedienden
verteld. Ik zet alleen maar Lucy onder mijn schrijf
werk. Eerst zette lk er Isabel Lucy onder, maar dat
heeft papa een keer gezien en toen heeft hij met
zijn potlood een streep door Isabel getrokken en toen
moest ik het juffrouw Manning laten zien. Na die
tijd liet juffrouw Manning me er alleen maar Lucy
onder zetten. Ik vroeg haar waarom, en toen zei ze
dat papa die naam liever had en dat ik niet ver
der vragen moest."
(Wordt vervolgd.
operateur tot het gilde van de i
teurs behoort. Een amateur, die men
overigens bewonderen kan omdat hij
van vele markten thuis is: ds. B.
Richters, directeur van het Zen
dingscentrum.
De eerste film geeft daarvan een
duidelijk beeld. Zij draagt als titel
„Zendingscentrum-actiecentrum"
gunt ons een kijkje in het bekende ee-
bouw te Baarn waar alle draden van
het gereformeerde zendingswerk
menkomen.
Voor het thuisfront is deze film zeer
instructief, want men komt daardoor
te weten hoe het geld voor de zending
gebruikt wordt, hoe het Zendingsblad
ontstaat, hoe de missionaire instanties
vergaderen en de a.s. werkers op het
zendingsterrein, voor hun taak
Baarn worden voorbereid.
Op de tweede film volgt men
Richters op zijn laatste reis naar
Indonesië (1957). Hij laat allerlei
aspecten van het gereformeerde
dingswerk zien, alles temidden van
het hedendaagse leven in Indonesië.
Reeds vele jaren hebben missionaire
werkers hier gearbeid. Nu de situatie
van de Nederlandse zending aldaar
sterk veranderd is, rijst als vanzelf de
vraag: Wat blijft daarvan bewaard?
De film geeft in haar titel een f
sitief antwoord. Zij heet „Wat blüft."
Onaantastbaar is het evangelie
Jezus Christus dat niet ledig terug
keert, al lijkt het vaak anders.
Maar al krygt men deze verzekering
dan ook, het neemt niet weg, dat ge
voelens van weemoed bij deze film ge
makkelijk een rol gaan spelen. Vele
zendingsarbeiders hebben Indonesië ge
weldig liefgekregen. Ook ligt daar een
stuk van hun leven, vaak hun
tijd. Zoiets laat men niet gemakkelijk
los.
De derde film is een eenvoudige
speelfilm „Rihi Mata", die op Soemba
werd opgenomen.
Weerzien
De eerste vertoning van deze films
had plaats in Bellevue te Amsterdam.
Zij werd bijgewoond door een groot
aantal missionaire werkers, van wie
een belangrijk deel voorgoed gerepa
trieerd is. Het weerzien van elkaar
stemde kennelijk tot vreugde.
Soms gaf men luide uiting aan zyn
gevoelens. Zoals op het zien der
zending van voedselpakketten vi
Baarn; toen applaudisseerden degenen
die zelf de dankbaarheid kenden voor
het ontvangen van zo'n pakket, toen zij
in Indonesië nog op hun post ware
Wie dit meemaakt, beseft weer
veel het thuisfront voor de mensen op
de voorposten kan doen.
'J'ERECHT heeft dr. Tilanus de te laten zien, dat er voor zulk e«
voorzitter van fle C. H. Unie uit
drukking gegeven aan zijn verwon-
dering over zoveel spreken, in deze
bewering niet de minste grond aai
wezig is. Een sociale politiek sta*
valt geenszins met de al dan nie
reeds, over de samenstelling aanwezigheid van socialistische ral
van het toekomstige kabinet. nisters.
Daarbij had hij kennelijk in het bij- In ,,De Volkskrant"
zonder op het oog een verzekering heeft prof. Romme
als van prof. Oud, dat van deze geen nog eens weer beklemtoond zijn po
medewerking aan een kabinet met soonlijke voorkeur voor een brei
socialisten is te verwachten, een ver- basis,
zekering die inmiddels ook binnen stond toegevoegd, dat een rechts ki
de liberale kring al tot verwarring binet voor hem helemaal niet stat
aanleiding blijkt te hebben gegeven, in wat hij noemt „de strafhoek'"
Daarbij had dr. Tilanus ook op het Tussen haakjes heeft prof. Romm
oog het „claimen", in dit stadium daarbij nog een opmerking gemaaki
reeds, door partijleiders van bepaal- die kennelijk zonder meer bedoel
de ministerszetels voor aanhangers was voor diegenen uit de protestanti
uit hun groepering. christelijke hoek, wier voorkeur r
Deze verwondering, die het karakter een rechts kabinet uitgaat; hij zti
draagt van bedenking, is gerecht- namelijk van harte te hopen, di
vaardigd. Iets anders is het, wan
neer een bepaalde partij, geheel an
ders dus dan de heer Oud heeft ge
daan, uitdrukking geeft aan een ze
kere voorkeur voor hetgeen straks, Dit heeft iets van een voorwaardi
na de verkiezingen, zou kunnen ge- en zij lijkt ons niet geheel
schieden.
Zo heeft voor de totstandkoming
een brede basis een partij als die der
dezen bij de eerste bijdrage daai
voor, die immers uit de stembus m«
komen, hun portie ruim zullen
veren.
lijkheid ontbloot. Onder de proteïne
tants-christelijke partijen is, dunl E
het verlangen groeiende naar d
antirevolutionairen niet, zoals de mogelijkheid van een kabinet, di
zij duidelijk gesteld, dat een kabinet daarbij de instemming i
op andere basis haar heel wat lie-
onderscheidene redenen.
niet kunnen ontberen; zij toe
zijn het, die het in de hand hebbet
in hoeverre deze op zichzelf zo voor
Een belangrijk motief is, dat, ook treffelijke gedachte straks voor
al zal men moeten erkennen dat de werkelijking vatbaar blijkt.
kabinetten van brede samenstelling In het bijzonder tegenstanders vaj gez
betekenis hebben gehad, zij niette- een brede basis zullen dit willd
een brede basis zullen dit wille
i het gevaar niet hebben kunnen overwegen. Verzwakking van de
zekere vervlak- testants-christelijke partijen kan
de kiezel
meer steun en instemming ondei
vinden-
vermijden van
king in de vorming van het politieke verbreding van de basis in de hai
oordeel.
Zeker, het lijkt aantrekkelijk
len rechtstreeks bij het politiek be- partijen een mogelijkheid tot verst»
stel te betrekken. Aan de andere king van de protestants-christelijk
kant noopt zulks des te onvermijde- invloed op het regeerbeleid.
üjker om het voor de bepaling van deze versterking zal groter zijn naai
het politiek bestel te zoeken in de mate deze partijen
richting van het compromis.
Een ander motief, niet minder res
pectabel, is, dat een kabinet van
smalle basis wellicht te groter kan- Over wat er na de verkiezingen p
sen zal bieden om in het kabinets- beuren gaat, spreke men niet
program in te dragen eigen wensen, vroeg; we zijn dit met de heer H
eigen verlangens en eigen denkbeel- lanus eens. Intussen menen we,
den. bij zulk een uitslag, als hierbove
Waar dan bij komt, dat de socialis- door ons bepleit, door het volk vj
tische bewering, dat een sociale po- Nederland datgene wat na de v
litiek afhankelijk is van de aanwezig- kiezingen komen gaat ook met
heid van socialisten in het kabinet, groter vertrouwen tegemoet n
wel de begeerte moet oproepen om worden gezien.
LIBERALE ONENIGHEID
Wij menen nog altijd, dat het nil
aangaat zich op een dergelijke oi
GiP EEN verkiezingsvergadering van
zijn partij te Hoorn heeft gister
avond prof. Oud herhaald, dat de Oud nogal staatkundige bedenkis
V.V.D. na de verkiezingen geen steun gen aan te voeren. Wij hebben dati
zal geven aan een kabinet met socia- eens gedaan,
listen.
Tegelijk heeft hij zich gekeerd te
gen de (liberale) „Nieuwe Rotter- voorwaardelijke wijze uit te late
damse Courant", die, zoals de lezer over de voornemens die men
zich zal herinneren, ons in een inge- na de verkiezingen heeft,
wikkelde verklaring in overweging Men stelle zich voor, dat elke
had gegeven, de verzekering van prof. dit deed. Dan zouden de verkiezb
Oud maar met het nodige zout te gen wel achterwege kunnen blijvei
nemen. Er zal straks een kabinet gevornl
Blijft het feit, dat het blad met een moeten worden ln overeenstemmll
eerzame liberale traditie, heel wat met de uitslag der verkiezingen
ouder dan het lidmaatschap van prof. door een, door de Koningin en 1
Oud van een liberale partij, zich derom met inachtneming van de oi
toch maar deze reserve heeft ver- slag der verkiezingen, aangewent
oorloofd. formateur. Dan is het een zotte
Het blad geloofde blijkbaar niet erg tuatie, wanneer de partijen zich
in de verzekering van de nieuwe li- hebben vastgelegd of liever fi
berale leider, en wij zouden ons niet ver vóór de verkiezingen zelf al i
verbazen wanneer het ten deze in de fïnitïef van elkaar hebben gei»
liberale hoek niet alleen staat. Door leerd.
de ervaring geleerd, was het geneigd Het is
geraakt, bepaalde, nogal schijnzekere neer ei
liberale verzekeringen voor minder christelijke zijde het "geval" is,"*
zeker te houden dan ze zo op het oog duidelijke voorkeur, thans reeds nfc
lijken. -
Het liberale blad had het stellig als
zijn taak gezien, de liberale woord
voerder tegen zichzelf in bescher-
blijft geheel anders, w«
i partij, zoals van protestant!
ming te t
Daartoe
spreekt voor een rechts kabinet, ze»
der daarmee andere formaties d
te sluiten. Men heeft dit immers nk
geheel in eigen hand.
ding aanwezig. Want afgezien van
aanlei- Wie er bijzonder veel i
i doen kt»
het feit, dat
zijn de kiezers. Hoe mind»
tegen nogal kloeke stemmen uitgebracht op socialist»
£n 0p uberalen, des te groter vos
een rechts kabinet de kansen.
Wereldraad
Uitvoerende raad
komt bijeen
ring van dit jaar houden tussen 9
februari Reeds is bekend dat bisschop
Dibelius. dr. Niemöller, prof. Hromadka
en de Afrikaanse methodistenpredikant
Dagadu de zitting zullen bijwonen.
Naar wy vernemen zullen deze topfi
guren uit de Wereldraad zich ook bezig
houden met het aangekondigde wereld-
concilie van rooms-katholieke bisschop
pen. Verder zal er gesproken worden
over de verhouding van de Wereldrad
tot het patriarchaat van Moskou van
Oosters orthodoxe kerken.
Ook zal de raad die uit veertien led»
bestaat, maar bügestaan zal worden doff
vertegenwoordigers van studiecomffl»
sies en de algemene secretaris dr. Visie
t Hooft zich bezig houden met de voce
gestelde fusie tussen de Wereldraad
de Internationale Zendingsraad. De plM-
nen voor een nieuw hoofdkwartier vo*
de Wereldraad in Geneve zullen evenee»
worden besproken.
Benoemd tot onderwijzeres: aL
Kon Wilhelminascnool te Maasslu#
mevr. G. v. d. Hou ven—Huber te Sir
senheim; am de Groen van FrinsterU»
sdhool te Amsterdam-Zuid mejuffrou*
E. P. h
Hoe* te Noordwijk.
