Christelijk kabinet twee voorwaarden op Vakmanschap van couturier, zwier van bohémien „Het lijkt alsof niet alleen mijn cliënt in de verdachtenbank zit" PROF. ZIJLSTRA IN HEERLEN Op en oog voor feiten en omstandigheden Opgesloten RDTER5EPT Scheuringsproces beurs niet te voorzien was 5 ZATERDAG 31 JANUARI 1939 (Van een onzer verslaggevers) TAE A.R. LIJSTTREKKER, prof. dr. J. Zijlstra, heeft in een rede te Heer- Jen de totstandkoming van een christelijk kabinet afhankelijk gesteld van de inwilliging van twee eisen. In de eerste plaats, zo zei hij, zal een hecht en sterk team moeten worden gevormd, dat vastbesloten is het zo mogelijk een hele parlementaire periode vol te houden. In de tweede plaats zal de vorming van een christelijk kabinet moeten geschieden op basis van een spontaan gevormd program, dat de essentiële kenmerken van een waarlijk christelijk beleid zichtbaar vertoont. Prof. Zijlstra herhaalde zijn tijdens de A.R. Deputatenvergadering gedane uitspraak, dat de voorkeur der A.R. uitgaat naar een christelijke politiek door een christelijk kabinet. Hij voegde daar echter aan toe, dat ook de feiten en omstandigheden de verwezenlijking van dit ideaal mogelijk zullen moeten maken. Prof. Zijlstra herinnerde echter it» dit verband aan de uitspraak vaD prof. mr. I. A. Diepenhorst (in het boek „Christelijke politiek"), dat het streven naar een werkelijk christelijke politiek, berustend op een bredere chris telijke samenwerking, dient te geschie den op zulk een wijze, dat men een open oog houdt voor feiten en omstandigheden. Met deze uitspraak was de A.R.-lijst- trekker het eens en hij onderstreepte nog eens, dat geen enkele partij het in één keer voor het zeggen heeft. Mocht de vorming van een christe lijk kabinet mislukken, dan zijn er theo retisch verscheidene andere mogelijk heden, waaronder verschillende brede- basisconstructies. Niet alleen de b.b.- constructie, die wij n a 1952 hebben ge had, is immers mogelijk. Er zijn b.v. de varianten: 1. KVP, PvdA, AR, CH, 2. KVP, VVD. AR en CH.. 3 KVP, PvdA. VVD. AR en CH. „Wie een afkeer heeft van de brede basis", aldus prof. Zijt as erop, dat de bre. de-basiskabimetten in menig opzicht voor Nederland goed werk hebben ge daan. De persoonlijke verhoudingen, zo uitermate belangrijk voor het wer ken in teamverband, zijn voor het overgrote deel altijd zeer goed ge weest, niet in de laatste plaats o in het zojuist afgetreden kabinet, zijn inderdaad menigmaal compi missen gesloten, maar men moet n menen, dat compromissen niet nodig zouden zijn bij een andere politieke constellatie. „Zelfs in een zuiver rechts kabinet", aldus de A.R.-lijst- trekker, „zal men van tijd tot tijd ook op belangrijke punten door geven en nemen tot oplossingen moeten ko men. De geheel eigenaardige trek van het Nederlandse politieke leven is nu eenmaal, dat alleen door samen werking van een aantal partijen een kabinet kan worden gevormd. Of dat nu is een smalle basis, een wat bre dere basis of een zeer brede basis, het eist altijd een politiek van leven en laten leven". Toch wilde prof. Zijlstra niet de conclusie trekken, dat de brede-basis- samenwerking straks dus maar weer moet worden voortgezet. Hij noemde het een fundamentele wet in het poli tieke leven, dat er van tijd tot tijd verandering moet komen, welke dan ook. In versterkte mate geldt dit, wanneer een brede-basisconstructie ge durende geruime tijd heeft volge houden. Met name voor een partij als de ARP gaat zo licht het gevaar opdoemen van een zekere onduidelijk heid. Hoe kan men de mensen b.v. 'duidelijk maken, dat na een felle ver kiezingsstrijd over principiële verschil len, men toch weer in een kabinet kan samenwerken. Onder omstandigheden is zo'n betoog zeer goed te leveren, maar de vraag is, of het begrepen wordt. „Wij willen", aldus spreker, „in dc ko mende parlementaire periode christelijke politiek. Dat is: wij willen overeen komstig onze beginselen in het kabinets program voldoende terug vinden van waarlijk bijbelse, evangelische staatkun de. En wij vinden, dat onze natuurlijke bondgenoten daarbij behoren te zijn die partijen, die met ons de normen ook voor het politieke handelen willen zoeken bul ten de tijdelijke werkelijkheid. Indien dit mogelijk is, gaat onze voorkeur uit naar AAN HET EIND van de week een story uit München in West-Duitsland. de stad dus van de bierdrinkers. Eén van hen had het een week lang erg bont gemaakt. Elke avond naar de Bürgerbraukeller en laat thuis komen. en de volgende morgen moei lijkheden met opstaan. De echtgenote van deze heer had daar veel verdriet van en zij sprak met die en gene in de hoop een middel aan de hand gedaan te krij gen. dat doeltreffend genoeg zou blijken om haar man zijn verkeerde gewoonte af te leren. Maar zoals dat gewoonlijk gaat. had iedereen wel diep medelijden met haar, maar daar bleef het bij. Toen nam de dame een kordate beslissing. Op een morgen vroeg toen haar echtge noot nog in een diepe slaap ver keerde. sloop zij de slaapkamer uit en deed deze op slot. Een paar uur later ontwaakte de heer des huizes en toen hij, enigs zins verbaasd door het feit dat het volle daglicht de kamer binnen stroomde, op zijn horloge keek. ont dekte hij, dat de halve morgen reeds voorbij was. IJlings kleedde hij zich san. Vlak daarna begon de voor stelling. Hij kon de slaapkamer niet verlaten. En hoe hij bonsde, raasde en tierde, zijn vrouw gaf geen ant woord. Er bleef hem niets anders oyer, dan op harde wijze het paneel uit de deur te verwijderen. Toen dit was gebeurd, kwam hij tot de ont dekking, dat zijn vrouw nergens in bet huis was te vinden. Scheldend trok hij zijn jas aan en nog harder scheldend wilde hij zijn huis ver laten. Maar ook de buitendeur kon bij niet open krijgen, omdat deze dubbel was gesloten. Tien minuten later was op zijn geschreeuw de gehele buurt gealar meerd. De politie rukte uit en de brandweer en na heel veel moeite werd de man bevrijd. De deur was beschadigd, want het slot moést wor den uitgezaagd. -Ik hoop, dat je er wat van hebt geleerd." was het commentaar van zijn vrouw. Nog helemaal van de kook is de man naar de politie gelopen om 'angifte van zijn vrijheidsberoving doen. En München wacht nu maar af. A.R.P. zet de strijd in Vandaag. 31 januari, is de Anti-re volutionaire partij officieel haar verkiezingscampagne begonnen. In tientallen plaatsen in 't land zullen i de weken, voorafgaande aan maart, dc dag van de verkiezingen, samenkomsten worden gehouden, waarop de doelstellingen van de A.R.P. zullen worden uiteengezet. Vandaag openden drie sprekers de rij. Dat was in dc eerste plaats prof. dr. J. Zijlstra. die in Heerlen bet woord voerde en wiens rede hiernaast vindt weergegeven. Mi A. B. Roosjen sprak in Hardenberg de heer J. Smallenbroek te Alk stra, „moet die afkeer eerlijk verdelen over deze drie". Hij veroordeelde hen. die reeds nu uitspreken, dat zij een be paalde combinatie onder geen enkele om standigheid willen. Zo'-n standpunt wordt ingegeven door een verkeerde vorm honger naar stemmenwinst en het kent de eenvoudige waarheid, dat 's lands belang vraagt, dat er een kabinet wordt gevormd en dat op dat ogenblik 't lands belang moet prevaleren boven het party belang. De A.R.-lijsttrckker besloot zijn visie op dc toekomstige formatie met de op merking, dat de A.R. zowel een duide lijke als een onbevangen positie innemen met betrekking tot de vraag, in welke richtingen naar de verkiezingen moet worden gekoerst. „In 's lands belang", zo zei bij, „kan een beroep op ons worden gedaan zolang wij dit kunnen overeen brengen met onze beginselen en ons program". In het verdere verloop van zijn rede noemde de minister twee hoofdproble men, waarmee de christelijke politiek zich met name bezig dient te houden. Daar is in de eerste plaats het gevaar van de buiten zijn proporties groeiende staatsmacht. Men dient, aldus de minis ter, op dit punt op zijn hoede te zijn en te voorkomen, dat geruisloos de grens palen zó worden verzet, dat wij op ver in de hoest- Voorkomen is beter dan genezen. Be scherm U daarom tegen verkoudheid en keelpijn door af en toe 'n paar Pottertjes in de mond te nemen. Ze verfrissen tevens Uw adem. óók na gebru. of 'n borreltje. ■a'MHiiMllilf.l IMP. H. TEN HERKEI f> - HILVERSUM keerd terrein komen vóór we er erg in hebben. Het tweede punt is de plaats van de mens in de moderne samenleving (vrijetijdsbesteding, enz.). Volle neven Van de P.v.d.A. en de V.V.D. zei de minister, dat zij nader familie zijn dan twee volle neven. De A.R.P biedt in de komende weken niet het hoogste loon, de hoogste huur, de laagste belasting enz.; zij wil ook geen stemmen bijeenschrapen door op de gevoelens van onbehagen te specule ren. Zij doet een beroep op de kie zers. omdat zij mag stellen, dat zij haar beginsel en program doet steu- op de belijdenis, dat men het ook op het staatkundig terrein niet kan stellen zonder de Bijbel. WE ZAGEN IN PARIJS: Madeleine Ranch zette bij haar modellen alles op zijn plaats (Van onze moderedactrice) PARIJS, zaterdag dige collectie van de ingenieur chansonnier-cabaretier Jacques Esterel, een goed uitgebalanceerde en bijzonder verzorgde presen tatie van Madeleine Rauch en ten slotte een lawine van modellen, ontworpen door Lanvin Castillo: dit alles hebben wij vandaag voor u in Parijs bekeken. De laatste couturier was er eigenlijk de schuld van, dat icij niet zoals wij gisteren beloofden nog twee andere shows konden bezoeken. Want Lanvin Castillo kwam uit met niet minder dan 171 model len, wat niet alleen een beetje moe maakte, maar tevens bijzonder veel tijd vergde. In de eerste plaats willen wij een indruk geven van de collectie van Madeleine Rauch. omdat die in alle opzichten heel goed genoemd kan worden. Wel was ze minder spectaculair dan wc wel eens van Madeleine Rauch gewend zijn, doch de collectie had zonder twijfel klasse. Voor de Parisienne moet het werkelijk een genoegen zijn zich hier te laten kleden De japonnen, tailleurs en mantels waren ogenschijnlijk heel eenvoudig, maar er was haast geen model, of men kon er een kleine aparte vondst aan ontdek ken. En tot zoiets is alleen een zeer goede couturier in staat, zonder daarbij «n buitenissigheden te vervallen. De af werking getuigde van uitstekend vak- Neo-roinantiek Dit keer had Madeleine Rauch haar collectie de naam „neo romantiek" mee gegeven en de zijde of mousseline ja ponnen, de berthes. de fichus en de grote hoeden, deden dan ook een beetje aan de tijd van het tweede keizerrijk denken toen keizerin Eugénie en haar hofdames voor Winterhalter poseerden. Het romantische was toen al eigenlijk voorbij, maar zo nauw kijkt een coutu rier niet als hij (of zij) in gloedvolle bewoordingen de inleiding voor zyn collectie in elkaar zet. Ernstige kritiek verdediger goede heertje op de leiding van N.V. Berger en Co. (Van een onzer redacteuren) AMSTERDAM, vrijdag p EDURENDE DEZE GEHELE ZITTING en ook al tijdens de verhoren door de rechter-commissaris kon ik deze gedachte niet van mij af zetten heb ik het gevoel gehad alsof mijn cliënt zich niet alleen ii verdachtenbank bevindt. Schimmen van meer personen zie ik in mijn geestesoog naast hem zitten en ware dit zo, zijn eenzaamheid in de huidige positie zou aanmerkelijk verminderd zijn. Op de middag van de derde dag van de rechtzitting krijgt hij de ge legenheid alles ten gunste van zijn cliënt naar voren ten brengen en zachtende omstandigheden voor diens daden aan te voeren. Op hem heeft Comelis van H. zijn hoop gevestigd, na het requisitoir van de officier \i justitie. Zes jaar met aftrek was eis en hoe zal de uitspraak luiden7 Mr. De Jong tracht niet de daden zijn cliënt te bagatelliseren. Hij zegt drukkelijk: „Wat mijn cliënt heeft ge daan is en blijft verwerpelijk en straf waardig." Maar hij zoekt naar de aan leiding, hij zoekt, zoals de president drie dagen heeft gedaan, naar het antwoord op de vraag. „Hoe is het toch mogelijk geweest?", om, zo mogelijk, met dit ant woord de leden der rechtbank milder te stemmen. Omstandigheden Hij begint zijn pleidooi, waarnaar vele strafpleiters zijn komen luisteren, met de opmerking van de officier van justi- het gezonde gebaar: voor mond- en keelontsmetting BERLAGE KON ER NIETS AAN DOEN Ei- is in 1900 goed geheid t>IJ HET SCHEURINGSPROCES van de Amsterdamse (koop mansbeurs van Berlage, die bij de opening in 1903 door de 23-jarige koningin Wilhelmina de „trots van Amsterdam" werd genoemd en waarover thans wordt gesproken als een „drama", zijn krachten in het spel geweest, die noch architect Ber lage, noch de dienst der publieke werken hebben kunnen vermoeden. Dit is de mening van ir. H. Voor ham. de oudste firmant van de in 1875 opgerichte aannemersfirma D. Cerlijn en Zn. en A. J. de Haan, die deze schepping van Berlage op een der aangeplempte Amstelarmen aan het Damrak tussen 1898 en 1903 heeft uitgevoerd. De bouwsom bedroeg in totaal 1 mil joen gulden, voor die tijd een grote som geld, welke voor de tegenwoordige tijd zeker vijftien miljoen gulden zou bedra gen. een kapitaal, waarover ook B. W. van Amsterdam thans spreken als bedrag voor het optrekken van een e tueel geheel nieuwe beur». De paalfandcring voor bet gebouw is 1893 uitgevoerd onder toezicht van dc opzichters van de architect cn onder bet wakend oog van de opdrachtgeefster, de gemeente Amsterdam cn dc bouwpnlitie, zo deelde ir. Voorham mee aan dc hand van gegevens uit het archief van dc firma Dit toezicht was volgens hem van dien aard. dat slordig heien uitgesloten was. Het heiplan was door Berlage ontwoipe» en door de gemeentediensten van Amster dam gecontroleerd. Dat er niettemin reeds vrij spoedig na de bouw en ook later scheuren ontston den in de muren, Is volgens Ir. Voorham voor een niet gering deel te wijten aan het bouwen op aangeplempte grond in een tijd dat de grondmechanica nog wei nig wist over dc samenstelling zand- en veenlagen. Vast staat volgens Ir. Voor ham, dat er voldoende lange (houten) palen zijn gebruikt voor de fundering, die rust op de eerste zandlaag. Eerstdaags zal de Amsterdamse gemeen teraad zich uitspreken over het voteren van een krediet van f 25.000 voor een onderzoek naar het ontstaan der scheu ren ln de muren cn een krediet van f 250.000 voor het treffen van plaatselijke voorzieningen aan het gebouw. Vermoedelijk zal nog dit jaar de lucht brug tussen de koopmans- en effecten beurs moeten worden vernieuwd, omdat deze dreigt te worden ingedrukt nu dc muren van de koopmansbeurs iets naar buiten zijn uitgeweken, tie, gemaakt bij het voorlezen dagvaarding: wanneer in Nederland een boekhouder in staat is twee miljoen gulden te verduisteren, dan is dit aangelegenheid, waarvan het belang uitgaat boven de persoon van verdach teen met de opmerking president: men moet er passen, dat men deze zaak, omdat het verduisterde bedrag groot is, niet scheef trekt. Het beeld van de gewone verduis tering moet voor ogen worden gehoi Hij herinnert aan de woorden van d officier: het gaat in deze zaak niet alleen om maatregelen tegen de persoon van de verdachte, doch tevens om aan te tonen hoe het mogelijk is geweest, dat dit strafbare feit kon worden ge pleegd Uit dit laatste, zo vervolgt hij, kan dan tevens afgeleid worden - meen dat dit overvloedig is geschied dat inderdaad niet alleen de persoon de verdachte, diens bepaalde verkeerd- gerichte kundigheden cn het uitleven van zijn structurele hang naa doen de oorzaak zijn van dit misdrijf, doch dat veeleer het complex i tigheden, verzuimen, gebrek aan leiding, onbegrijpelijke verhoudingen schijnselen, onmogelijk geachte omstan digheden, teweeggebracht door anderen dan verdachte, als de werkelijke oorzaak »n het misdrijf zijn te beschouwen. Spiegelbeeld Komende tot het eigenlijke pleidooi n aanzien van de tcnlastc gelegde pun- :n, zet hij het verschil uiteen tussen diefstal en verduistering. „Verduistering onderscheidt zich van diefstal door het dat het toe te eigenen goed zich reeds in de feitelijke macht bevindt van hem, die zich aan het misdrijf van ver duistering zal schuldig maken. Een dief. steelt uit een brankast, zal bij zijn vertrek een achtergelaten vingerafdruk wegvegen om daardoor zijn ontmaskering e voorkomen. Het wegvegen van een ingerafdruk is niet een strafbaar feit n is, gezien het voornemen om te stelen n niet ontdekt te worden als het ware een logisch onderdeel van de diefstal handeling. Een verduisteraar is eigenlijk het spie gelbeeld van een dief. Hij is immers de aangewezen dader bij vermissing van geld. tenzij hij echter ook de vingeraf druk wegveegt, namelijk door zijn boe- kingsstukken zodanig in te richten, dat dadelijke ontdekking wordt voorkomen 5 dus ook dit wegvegen van de vin gerafdruk. in het tweede deel der dag- aarding genoemd het vervalsen der loopmansboeken, het gevolg van de vlak daarvoor gepleegde verduisterin gen." Is het nu niet mogelijk, zo vraagt hij. de door mijn cliënt gepleegde strafbare feiten zo te zien? „Dan zou hier maxi maal een gevangenisstraf van vijf jaren kunnen worden opgelegd, al is het for meel op basis van art. 57 van het Wet boek van Strafrecht maximaal zes jaar i acht maanden." Zich bepalende tot zijn cliënt begint hij met het aanstippen van enkele lel- „Hij begin als een volslagen boek houder met een zeer gedegen accoun tantsopleiding van meer dan twaalf jaar achter de rug. in 1947 met een salaris van -ƒ250.- netto per maand en hij ein digde mei 650, m 1955 Hier zit dus een opgaande lijn in al was dan het hoogte punt evenals het beginpunt in schrille tegenstelling met zijn deskundigheid cn verantwoordelijkheid, als enig boekhou der, in een bedrijf, waar geld en geld als turven omgingen. Het aanstellen van een verantwoordelijke boekhouder tegen een salaris van liggende onder of tegen het levensminimum van een i is niet een daad van wijs beleid te men. Ligt hier niet de kiem vooi misdrijf?" De N.V. Berger en Co. maakte goede zaken. Winsten en tantièmes stegen. In 1952 was het pas „recht gezellig geld verdienen". „Maar het werkelijke zaken-doen kwam pas in 1953 toen een winst werd gemaakt van ruim 2& miljoen gulden cn een dend werd uitgekeerd van 1054 pet. of wel ruim tienmaal het aandelenkapitaal. De twee directeuren kreeen als i voor hun „energieke" leiding een ccur van ƒ384.000 cn de president-com missaris met twee collega's kreeg 92.000. maar daarvoor kwam men ook enkele malen per jaar bijeen werd er een commissarissen- cn aandeel houdersvergadering gehouden, waarin men balans en verlies- en winstrekening besprak, en die, zoals ergens in de stuk ken staat, wel ruim een half uur duurde. De verduisteringen van mijn cliënt hiel- in mindere mate gelijke tred. Zij bedroegen ruim 35 pet. van de gezamrn- uitgekeerde tantièmes. Ook in 1951 en in 1955 werden nog winsten gemaakt, ruim boven het miljoen lagen kon nog aan dividend meer dan 1000 pet. worden uitgekeerd cn totaal aan tantié- meer dan 550.000. In deze negen jaar werd aldus een winst behaald van bijna zeven miljoen en kon daarvan bij na een miljoen worden uitgekeerd aan de tweehoofdige directie, een kwart mil joen aan de heren commissarissen cn 2'4 miljoen aan dc fiscus, alsmede een kwart miljoen aan de nauwgezette procuratie houders. en aan aandeelhouders drie Ik citeer deze cijfers gelijk te verklaren de alle betrokkenen, zoals Mierlo en Zonen. nonchalance Inzicht Zeer scherp neemt mr. De Jong het leidinggevend personeel van de N.V. Berger onder de loupe". Er waren twee directeuren, van wie de ene, vrijwel op kantoor was en alleen daardoor al geen leiding kon geven, en de ander beet zich dagelijks vast ln zijn miljoe- nenspel met schatkistpapier, leefde en werkte alleen daarvoor en onthield zich Ivan het geven van welke leiding ook Het was dus een zaak waar ge- i geen leiding was Directeur Salm miste elk boekhoudkundig inzicht, naai hij zegt. en het is wel tekenend, dat hij bij de rechter-commissaris verklaarde, dat hy helemaal mei wist welke boeken 1 bij de N.V. Berger in gebruik waren. Op een desbetreffende vraag meende hij te moeten antwoorden, dat men van een directeur niet kan verwachten, dat hij boekhoudkundig inzicht heeft noch dat hij zich verdiept in dingen, waarvan hij geen verstand heeft. En deze twee directie-figuren werden gesteund door twee figuren, die men procuratiehouder noemt. Zij hadden geen instructie over wat zij wel en niet moch ten doen. Zij gingen maar zitten en deden wat door hun voorganger was gedaan of niet was gedaan. Om strijd hebben zij verklaard geen inzicht te hebben in de boekhouding. Zij wisten niet of nauwe lijks welke boeken in gebruik waren. Zij bekommerden zich ook niet om de contante kas of om de behoefte ervan Zij tekenden bijna blindelings een twee honderd cheques, en het leek wel of voor hen alles belangrijk was, behalve geld opnemen en kasbeheer." Ook de opvattingen van de accountant over zijn taak brengt mr. De Jong in het geding. „Ik heb het niet kunnen op brengen alle verhoren bij de rccbter-coro- missaris van de accountant Dragt diens assistent bij te wonen. Het was lig om aan te zien en om aan te horen. In deze omgeving in een sfeer met der gelijke opvattingen van de zijde heer Salm en procuratiehouders de zijde van de accountant cn zijn assis tent, mocht mijn cliënt dan in 1947 zijn werk als verantwoordelijk boekhouder aanvangen. De spreuk zegt: „De geneigd tot alle kwaad" en de praktijk toont aan, dat normen in de samenleving noodzakelijk zijn teneinde kwaad voorkomen of uitgroeien daarvan te be tuigden. Dc plantkunde leert, dat zwam gedijt in een vochtige donkere om geving. Een falsaris vergelijkende met deze plant zou ik willen zeggen, dat zelfs met opzet geen gunstiger klimi door hem zou kunnen worden gevonden of gecreëerd." Herinnerende aan de beeldspraak v de president van de dijk en het gaatje de daaruit vloeiende geldstroom, zegt de verdediger: „Het gat werd met het groter, evenals de geldstroom cn nie leen de polderwerkers lieten zich niet zien ook de dijkgraven schitterden door afwezigheid, en hun nalaten veroorzaak te een stroom van twee miljoen gulden in tien jaar. Nu roepen deze dijkgra ach en wee en zij vergeten, dat zij slechts een vinger op het wondje hadden hoeven te leggen ter voorkoming van de ramp' Onberispelijk Voortgaande de persoon van Comelis van H. to bespreken zegt mr. De Jong dat hij naar zijn volle overtuiging geen gewoonte-oplichter is, „doch een gele genheidsoplichter, met andere woorden zonder deze gelegenheid zou deze mat geen oplichter zijn geworden en een nor male burgerlijke carrière hebben gehad als duizenden met alle zwakheden, die een mens nu eenmaal heeft en met alle ups en downs, die er nu eenmaal zijn. Het leven is vaak vallen en opstaan." Hij bestrijdt het rapport, uitgebracht door de psychiater, doch neemt het rap port van de psycholoog als voorbeeld. Hij zegt. „Niet alleen de persoon van de verdachte is hier van belang doch ook is van belang hoe hij zich heeft ontwik keld in de loop der jaren. Een mi niet datgene wat hij wil zijn. doch hel produkt van omstandigheden c resultaat van de invloed van zijn omge ving. Ik moet wel constateren, dat mijn cliënt het in dit opzicht wel allerbe roerdst heeft uitgezocht dan wel getrof fen." En verder: „Hij heeft een onberis pelijke staat van dienst als employé gerenommeerd accountantskantoor als Limpberg N.V." Is het waar. wat de psychiater zegt, dat Cornelia van H. geen berouw heeft? „Tien jaar lang was zijn leven een aan eenschakeling van depressies en opluch tingen. Bij elk telefoontje van Van Mier lo schrok hy. Afwezigheid tijdens va kantie was een kwelling voor hem. Hij ookte meer dan 80 zware Engelse siga- citen per dag. Tweemaal had hij een 11cotinevergiftiging. Slapen kon hij al- een onder invloed van alcohol of mei behulp van slaaptabletten. Tweemaal (Zie vervolg op pagina 9) Madeleine Rauch heeft bij al haar model len alles op zijn plaats gezet. De schou ders waren breed, doch de mouwen zonder foefjes op de gewone manier in gezet. Mede daardoor vielen de man tels mooi. De rokken van deze col lectie waren soms klokkend, maar de voorkeur hadden toch plooien en plisé, vooral heel fijne plisé. De mantelpakken vielen iets langer en ook hier zagen we de ceintuur. Ver schillende pakjes hadden een grote ja ponkraag. dan wel een rover, waar aan het uiteinde de stof tot een sierlijke roos was „gedraaid", beslist iets voor een lentedag. Zeer mooi vonden wij de brede, gesteven witte manchetten, die de pakjes zeker allure gaven. Zij wer den met een grote fantasieknoop geslo- Bij het tonen wel, dat de: japonnen niets wil weten. Ze waren half lang of helemaal lang met veel ruimte aan de achterkant, zo breed als een halve crinoline Ook aan deze toilet ten was uitermate veel zorg besteed. Flanel, alpaca, etamine. linnen met wol, tweeds en érg veel zijde had Madeleine Rauch gekozen, terwijl wit. alle tinten geel. zachtgroen, grijs en rood het tin- tengamma vormden. Een collectie, die het langdurige applaus, ingezet bij de bruidsjapon, zeker in alle opzichten verdiende. Lanvin Castillo nIJ Lanvin Castillo met zijn 171 model len was het wel een enigszins ver moeiende geschiedenis. Een ontelbaar aantal korte mantelpakjes met trapeze rokken trok aan onze ogen voorbij. Het viel ons op, dat de taille hier nog niet de normale plaats had gekregen, doch enkele centimeters hoger was aange bracht. Voor de hoeden van dit huis hadden we niet zo veel waardering. De cloches met hun grote ronde bollen en rechte, kleine randjes, flatteerden niet altyd. Ook zagen wij japonnen met een brede aangehechte stola, die over één arm werd geslagen, doch door zijn gewone zijde niet zo mooi en sierlijk leek als die de vrouwen in India wel plegen te dragen. Daar zijn ze namelijk prachtig geborduurd. De enige magnifieke nertz- mantel en verder enkele hermelijnen en chinchilla bolero's vormden stellig het hoogtepunt van deze collectie. Ernstig cn gewichtig VOOR het eerst telt de doodernstige cn gewichtige syndicat van de Parijse couture een chansonnier onder zijn le den. en dat komt zo. Jacques Esterel heeft gestudeerd voor in genieur, maar na zijn diploma gehaald Madeleine Rauch: La ligne neo- romantlquc Ogenschijnlijk eenvoudiger, maar zeer aparte collectie. Alles zit op de normale plaats Brede schouders met ingezette Iets langer vallende mantel pakjes. waarbij brede, witte, gesteven manchetten. Kleuren: wit, alle tinten geel. zachtgroen, grijs, rood. Stoffen: flanel, alpaca, etamine. linnen met wol, tweeds, erg veel zijde. Jaques Esterel: „La llgne Femme- femme". Pretentieloze kleurige collectie, allemaal zomerjaponnen met korte lijfjes, wijde rokken, stijve onderrokken, goede kleu ren. aardige, bedrukte stoffen, die soms met de hand zijn be schilderd, Lanvin Castillo: Korte mantelpak jes met trapeze rokken. Taille een enkele centimeter te hebben, gaf zijn vak hem niet de minste voldoening. Hij begon chansons te maken, schreef een paar toneelstuk ken, zong voor de radio en in cabarets, cn vestigde zich tenslotte als couturier in de deftige Rue Pierre Charron. Zoals met alles wat hij ondernam had hij mot de couture ook succes, zo zelfs, dat hij dc naastliggende winkel er bij trok en over een grote ruimte beschikt, die hij allergenoeglijkst met oude kasten en tafels heeft ingericht. Er is zelfs een klein toneel, waar dc man nequins opkomen om dc collectie te to nen. Af en toe neemt Esterel zijn gui taar cn zingt een van zijn liedjes. Na op die manier zijn hart gelucht te heb ben komen de mannequins weer aange stapt. Onnodig te zeggen, dat zijn klan ten haast allen heel jong zijn. Nu toonde hij voor de tweede maal zijn collectie. Hij noemde haar „Ligne Fem me femme en leidde haar in door ,.v' la Ia belle saison" te zingen Dal gaf al dadelijk atmosfeer. De toiletten die hij toonde waren inder daad voor het mooie seizoen bestemd. Het was alles zomer wat de klok sloeg. We kregen korte lijfjes, wijde rokken op stijve onderrokken, goede kleuren, en aardige bedrukte stoffen te zien. Soms gebruikte Esterel met de hand geschilderde stoffen, meestal een soort van in elkaar lopende fel gekleurde strepen, wat het goed een beetje op een modern schilderij deed lijken Van deze collectie ging een pretentieloze levensvreugde uit, die een weldadige indruk maakte en de bezoeksters zeer voldaan naar huis deed gaan. Bom in Enschede gedemonteerd Om half vier gistermiddag gaven de sirenes te Enschede het sein veilig" -en teken dat de demontage van de onlangs aangetroffen Amerikaanse bom was ze- lukt. Om zestien minuten over drie kv am de 38-jarlge A. H. Drent, plaatsvervangend I van de hulpverlening, uit de vier meter diepe kuil kruipen cn liep naar een «trat in de omgeving met de ontsteker van de bom in zijn hand. Hij zei, dat hij even had gewacht to<dat de trein uit Gronau die op oogeveer honderd meter paleert, as voorbijgegaan. De trein veroorzaakt namelijk trillingen en die wlldo even af wachten. De demontage heeft twee minu-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1959 | | pagina 5