v
YtmY
Bij de altijd parate
pontonniers van de Biesbosch
In I960 heeft DAF werk
voor 5000 man
„Veel erger dan ik dacht"
Zes jaar geleden, in de nacht van 1 februari 1953, die, evenals nu, op
een zondag viel, besprong de waterwolf de Lage Landen en sloeg op onvoorstel
bare wijze toe. Dijken bezweken, polders kolkten onder, woeste golven werden
de graven van meer dan achttienhonderd Nederlanders en duizenden paarden,
koeien en varkens.
De man, die als eerste met een helikopter boven het rampgebied verscheen en
vele verkleumde wanhopigen met nieuwe moed inspireerde, was de toen 32-
jarige Belgische piloot Gérard Tréméry, die dagelijks een postvlucht boven zijn
vaderland uitvoerde.
„Ik ging naar Middelharnis," vertelde hij ons, „omdat ik hoorde, dat daar twaalf
mensen geïsoleerd op een afgebroken dijk zaten Maar toén ik van Antwerpen
naar Steenbergen vloog in een storm, die ik onder andere omstandigheden altijd
zou hebben vermeden, zag alles er veel erger uit dan ik dacht Middelharnis
heb ik dan ook niet bereikt Ik landde in Oude Tonge, midden in het dorp,
en vloog de volgende dag op m'n laatste druppel benzine naar Woensdrecht om
een zieke en een dramatisch verzoek om hulp van de burgemeester af te
leveren
Het is deze man, deze meer Waals dan Vlaams aandoende Tréméry, over wie we
in nevenstaand artikel vertellen. Zijn verdiensten tijdens de rampdagen werden
'door H.M. de Koningin zo hoog geacht, dat zij hem tot Officier in de Orde van
Oranje-Nassau benoemde en hem de versierselen, welke hierbij behoren, per
soonlijk overhandigde.
De wentelwiek van Tréméry, die
tijdens de eerste rampweek van
1953, ontelbare vluchten boven
het verdronken land uitvoerde.
PILOOT VAN DE „LOSSE WIEKEN'
Gérard Tréméry: helikopterpiloot en mensenredder.
WIJKEND WATER - WIJKEND LAND
T 7 RAAG naar Tréméry daar op die supermoderne, helaas door
V brand geschonden luchthaven van Brussel en niemand zal u mis
verstaan. ledereen kent deze nu achtendertigjarige helikopter
piloot, de chef van de zogenaamde losse wieken. Hij was de eerste
vlieger, die negen jaar geleden werd aangezocht om de eerste
wentelwiek van de Belgische nationale luchtvaartmaatschappij, de
Sabena, boven zijn lanfl te laten dartelen. Thans is hij hoofd van
een dienst, die het eerste, internationale helikopternet voor passa
giers exploiteert, die tweeëntwintig piloten telt en acht moderne
Sikorsky S-58's.
De verantwoordelijkheid, die Tréméry
draagt, is uitermate groot, maar zijn
blijmoedigheid is, zoals we zelf hebben
kunnen constateren, nog aanzienlijk
Sroter. Niets schijnt deze kleine, ge-
rongen Belg te drukken en zijn lach
klatert als een waterval in de sobere
werkkamer op, die hem op Melsbroeck
is toegewezen.
J,Gérard is het prototype van een
levenslustig mens," zei een van z'n
vele vrienden. „Hij is moedig, warm
hartig en gevoelig en hij vliegt omdat
hij een hobby heeft
Tréméry zelf kan dit laatste vol
mondig beamen.
(Van onze speciale verslaggever)
J^AGELIJKS wijkt het water ln de Biesbosch dagelijks wijkt het land.
Voor de buitenstaander moge dit misschien paradoxaal klinken, voor dc
pontonniers, die tot taak hebben dit unieke watergebied van Nederland
tegen calamiteiten te beschermen, is dit harde werkelijkheid.
Bij laag water Is de vaargeul van het Zuidergat van de Vissen gemak
kelijk te vinden. Maar als het tij het riet en griendland overspoelt, dan
lijkt het zoeken naar diep water bijna een onbegonnen taak, zelfs voor de
meest ervaren Blesbosch-schipper.
slaagde hij er ln dc opening tussen het
riet te vinden, die Spijkerboor heet.
Veel zagen we niet, maar hem ontging
niets, zelfs niet de nauwelijks zichtbare
schimmen van een paar eenden op de
men zijn dan tijdelijk door dc golven
opgeslokt. Het land is geweken tot de
kleine groepen bomen en daken, wat
betekent, dat alleen de pellatok de boot
tegen vastlopen kan behoeden.
wat voor het Zuidergat van de Vis-
Koolgat, dc Keesjes-Jan, dc Spijker
boor etc. De kreken van de Bicsbosch
hebben eigenaardige namen en het kost
maanden, zo niet jaren, om er een
weg door te vinden.
„Nee, nachtogen heb ik niet", ver
klaarde hij, terwijl hij de Schottel met
een ruk naar stuurboord uit deed schie
ten. Ik oriënteer me op bomen, da
ken en schuren en bij de plecht staat
een soldaat, die met een peilstok de
waterstand meet....Slagaard steken noe-
dat en de maten worden in de-
Boezem
De Biesbosch geldt
ren en daar willen
verschillende, in
dit waterland wo
nende boeren nog
steeds niet aan. Ze
wensen een bedij
king, die hen tegen
de normale over
stromingen bij
hoog water be
schermt cn tegen
de grillen van dc
waterwolf, als deze
eens onverhoopt
mocht toespringen
De Rijkswater
staat denkt hier
voorlopig niet aan,
althans niet vol
gens de plannen,
welke op H ogen
blik bestaan. ,,De
Biesbosch" is een
sport overlaat",
vertelde men ons
ln Den Haag. ..en
als deze niet meer
zou functioneren,
zou het water el
ders over de dijken
tsroomen
Temidden van
deze botsing van
meningen ook
de grlendcr* en de
voorvechtors van
natuurbehoud hebben zich in de strijd
Scmcngd blijft hot feit bestaan,
at bij een ramp als zes Jaar geleden
de ruim vierhonderd bewoners ge-
evacuoerd moeten worden. In de nacht
van 1 februari 193 verloor weliswaar
slechts één Biesbossenaar het leven,
maar de verwarring Is groot geweest
Voor deze taak nu, de evacuatie dus
bij een ramp, Is het 462ste Pontonnier
Bataljon aangewezen, dat in de kazer
ne van Kelzersveer boven Geertrulden-
berg ligt
..We hebben steeds twee compagnie?*
bij de hand", tel de commandant, de
overste M. van Dorp. toen we In zijn
Schottel een avondocfening meemaak
ten. ..Behalve deze boot. die we met
moederschip betitelen, hebben wc nog
twee patroullleschcpcn in de vaart, zo
mede drie bcrgingsvaartulgcn. drie
stalen sleepboten cn achttien zeewaar
dige vletten.
Op de Amer onder Drlmmelen warer.
we die vletten al tegengekomen. Ze
gingen, nog net bij licht, dc duisternis
van de Biesbosch tegomoet, In een lan
ge rij aan de sleep en bemand met
twee militairen. Dc laataten hadden een
waterdicht rubber pak tan. waaronder
een zwemvest bolde, en een khaki-kleu-
rlge wollen muts op hst hoofd. De
avond beloofde koud te worden, maar
als ze straks de buitenboordmotoren
zouden aantrekken en ronkend in or
kreken zouden verdwijnen, waren zt ln
leder geval goed beschermd
Ook de schipper, sergeant J. A. Uit-
tenbogaard, zocht weldra de kant op
•n met behulp van lijn schijnwerper
Overste M. van Dorp, commandant
van Het 462ste Pontonnier Batal
jon, dat voor hulpverlening bij
wateranood in de Biesbosch ge
consigneerd is.
cimeters of palmen doorgegeven....Ver
geet ook niet, dat ik de Biesbosch op
m'n duimpje kon Ik heb dit gebied
nu al honderden keren doorkruist, bij
dag zowel als bij nacht, tijdens hoog
water, laag water, regen en storm
Sergeant-maJooc-schippor W. M.
Lecher voegde er nog aan toe, dat
mist wel 't ersle Is. dat de pc
nlors kan overkomen. Er is
geen doorkot
normaal hoge waterstanden, gepaard
met storm.
Hoe een alarmtoestand in de prak
tijk gerealiseerd wordt, vertelde de
overste Van Dorp:
,,Als we een telegram krijgen, waar-
In dc beperkte of uitgebreide bewaking
der dijken wordt gemeld, nemen we
met onze boten enkele strategische po
sities in en blijven daar net zo lang
tot de alarmtoestand wordt ingetrok
ken Over 't algemeen kunnen we er
in slagen de Biesbosch bij daglicht te
bereiken, omdat een waarschuwing
meestal vele uren voor een kritieke si
tuatie wordt afgegeven Op onze lig
plaatsen fungeren de grotere schepen
als moederschepen, de vletten als run
ners... De laatste moeten in geval van
nood het eigenlijk werk doen: het eva
cueren dus van de betrokken gezinnen
naar de in dieper water liggende vaar
tuigen We hebben met de huisbewo
ners hier de afspraak gemaakt, dat ze
op de eerste etage een lantaarn met
een helder wit licht zullen uitsteken,
als ze weggehaald willen worden,. Al
les ziet er dus vrij simpel uit, maar
de jongens, die in de vletjes zitten, zul
len het beslist niet gemakkelijk heb
ben... Tijdens een werkelijk moment
van gevaar zijn alle oevers door het
hoge water verdwenen en het vereist
een grote mate van vakmanschap de
obstakeli, welke zich dan direct onder
de ongetwijfeld woeste golven bevln-
omzeilen of te overmeesteren...
nep dit te leren Ze dienen onder al
le omstandigheden met hun vletjes te
kunnen manoeuvreren en om fleze re
den proberen wc de werkelijkheid van
een noodtoestand dikwijls zo goed mo
gelijk te benaderen
De militaire hulpverlening ln de
Blesbosch, die. organisatorisch gezien,
in ,,2uid" en „Noord" uiteenvalt
i„Noord", die op het hoger gelegen ge
bied van dit waterland betrekking
heeft, ressorteert onder de in Dor
drecht galegcrde 301ste Transport Com
pagnie), is onderdeel van de zogenaam
de Twaalfhonderd-Man-Regeling, die
door het ministerie van Verkeer cn Wa
terstaat en dat van Oorlog tot stand is
gebracht. De betekenis hiervan is, dat
bepaalde, over het hele land versprei
de garnizoenscommandanten opdracht
hebben gekregen onderdelen en mate
riaal tc consigneren voor een eventue
le watersnood. Daadwerkelijke inzet
vindt pas plaats op verzoek van de be
treffende hoofdingenieur van de Rijks
waterstaat. m.a.w.: als de stormvloed-
loopt van vijftien oktober tot vijftien
april. Verslechtert een situatie dan
worden de twaalfhonderd man uit de
verschillende depots door hiervoor aan-
Sewezen troepen van het Eerste Ne-
erlandse Legerkorps aangevuld.
Toen we de duisternis vnn de Bies
bosch uitvoeren en op het Hollandsch
Diep in de verte de lichtjes van
Lust en leven
„Ik behoor gelukkig tot de
die niet werken omdat ze moeten."
verklaart hij in het gezellige taaltje
vaji een bij de Franse taal opgevoede
Belg, die met moeite naar de juiste.
Nederlandse uitdrukkingen zoekt.
Piloot zijn is m'n lust en m'n leven
en van jongsaf uqu heb ik het in-de
lucht trachten te zoeken..,."
Van jongsaf aan
ja, inderdaad!
Want het is beslist
niet de wens van
Gérard geweest pas
in 1950 in dienst
van de Sabena te
treden, toen hij
,,al" negenentwin
tig jaar was dus.
Voordien heeft hij
van alles gepro-
beerd om bij de Belgische luchtmacht
te komen, maar eerst de oorlog en later
zijn leeftijd hebben hem parten gespeeld.
Als sportvlieger zocht hij toen zijn
troost in het Nationaal Comité van
Luchtvaart een zusterorganisatie van
de K.N.V.v.L. waarbij hij ln ver
schillende functies werkzaam was en
dat hem voortdurend weer de kans
bood om in een Fairchild of een Ti
ger Moth de lucht ln te schieten.
Tréméry had toen al veelbewogen ja
ren achter de rug. Als student was hij
ln 1940 met het Belgische leger naar
Engeland uitgeweken en was daar, on
danks het feit, dat hij voorkeur voor
de luchtmacht had uitgesproken, tot
feheim agent opgeleid. Als piepjong
uitenantje in burger was hij toen
in het bezette gebied van Frankrijk
op de kust gezet om inlichtingen om
trent de Luftwaffe en het Duitse mi
litaire verkeer tc verzamelen. Zowel
in Frankrijk als België voerde hij op
dracht na opdracht uit en de laatste
keer dat hij diep in de vijandelijk li
nies doordrong, was Kerstmis 1944 tij
dens het beangstigende Ardennen-offen
sief van von Rundstedt.
breken van ook maar een enkel lintje
op z'n uniformjas hier niets van mer
ken. Voor zijn daden als geheim agent
gedurende de oorlog werd hij o.m. be
giftigd met het Ridderkruis in de Or
de van Leopold met de palmen, het
Franse Croix de Guerre en het Engel
se K.M.C., dat voor King's Medal for
Courage staat. Hóe hij de laatste,
slechts zelden aan buitenlanders toege
kende onderscheiding verdiend heeft,
wilde hij liever niet vertellen.
,,Het is al zo lang geleden," zei
hij, ,,cn er zijn ontelbare gede
coreerde mannen, die veel meer
hebben gedaan..." Naar ons voor
komt, moet er echter toch wel iets
bijzonders aan de hand zijn ge
weest, want het was Montgomery,
die er op stond het bijbehorende
getuigschrift persoonlijk aan hem
te overhandigen, onmiddellijk na het
terugdringen der Duitse pantserle-
gers In de Ardennen.
Tréméry en de reeds overal in de
wereld bekende helikopters van de
Sabena zijn onlosmakelijk met elkaar
vergroeid. In 1950 opende hij de eer
ste posthelikopterdienst van het Europe
se vasteland: de dagelijks, 438 kilome
ter lange „Ronde van België", zoals
hij zelf zegt. In 1953 vloog hij de eer
ste wentelwiek, die boven bet ramp
gebied verscheen en in het zelfde jaar
werd hij hoofdpiloot van het toen in
gestelde en later uitgebreide inter
nationale helikopternet van de Sabena.
Keulen, Bonn, Duisburg, Dordtmund en
Parijs zijn thans alle met de voor
naamste Belgische steden verbonden.
Naar Londen hoopt, men eerstdaags
ook te kunnen-vliegen, doch het wach
ten is op -een nieuwe, met twee grote
opgezocht en als beroeps-officier in de
Belgische luchtmacht dient.
En dan brengen we zelf het gesprek
op de rampdagen van 1953, op de rol,
die deze helikopter-enthousiast daarin
heeft gespeeld. Hij aarzelt even, alsof
hij er eigenlijk niet graag over praat,
althans niet over die strikt persoonlij
ke beslissingen welke hij boven het wa
ter moest nemen en die tientallen Ne
derlanders het leven redde. Maar als
hij eindelijk begint, dan wordt deze met
Holland verknochte Belgische Waal mis
schien 't beste door zijn eigen woorden
getypeerd:
„Wat een moed hebben die men
sen in dat verdronken land opge
bracht!... Hoe ze dit alles hebben kun
nen doorstaan, 4s me nog steeds een
raadsel... Ik was me van dit alles
diep bewust, toen ik, veilig in een
helikopter, boven hun daken cirkelde
en als er Iets Is, dat me is bijgeble
ven, dan Is het wel de koppige vol
harding en het grimmige optimisme
van die duizenden polder- en dljkbe-
Tréméry kan met geen mogelijkheid
zeggen hoe veel mensen hij aan een
kabel naar boven heeft gehesen, hoe
heeft vervoerd. In onze herinnering
veel vluchten Hij heeft gemaakt en hoe
veel levens- en geneesmiddelen hij
staat deze kleine Belg, die Woensdrecht
tot zijn basis gekozen had. echter als
„de man zonder nachtrust" aangeschre
ven, die een week lang elke opdracht
uitvoerde, hoe de slaap hem soms ook
mocht overvallen.
Hij praat thans over zijn moedige
Hij redt omdat hij een mens is,
Hij vliegt omdat hij een hobby heeft
een dijk in de buurt
van Zierikzee een
praam bij een
groepje geïsoleer
de huizen trachtten
te krijgen om vijf
entwintig mannen,
200.000 passagiers
Kabel te kort
Tréméry zag hun vergeefse pogingen
een tijdlang aan en toen de stroom de
praam voor de derde keer terugwierp,
landde hij op de dijk en sprak met
i af, dat hij een kabelverbin
ding tot stand zou brengen. De lijn, die
hij van een vah de daken naar de
boot wilde overbrengen, bleek echter
net iets te kort te zijn, doch de onge-
lukkigen, die hem vast hadden, wilder
hem niet meer loslaten. Vele minutes
lang bleef de helikopter van de Bel?
toen als een vlieger in de lucht staar
en het kostte hem al zijn overredingi-
kracht om weer vrij te komen. Mei
een langere kabel kwam hij een paar
uur later terug, daarmee zijn belofti
inlossend, dat hij de drenkelingen be
slist niet zou vergeten.
Een paar maanden geleden heeft Gé
rard nog eens een reddingskabel
ten gebruiken. Het pas gebouwde luchtl
station Brussel Nationaal werd toe:
voor een groot deel door brand ver
woest en Tréméry, die thuis zat, werd
ln Ijltempo naar Melsbroeck gebracht
om twee ingesloten technici van de ver
keerstoren te halen.
„Het was niks bijzonders," zegt hij.
„Eigenlijk niet meer dan opstijgen et
landen.. Toen ik op het vliegveld aan
kwam, stond m'n wentelwiek al klaar
en binnen vijf minuten stonden de bei
de ingeslotenen weer veilig op de
Wat is eigenlijk wel bijzonder
voor deze, zo diep in de lucht
vaart verweven Belg, die
alleen bewezen heeft moedig en
doortastend te 1 zijn, maar die
tevens gesierd wordtdóór een
weldadig aandoende bescheiden
heid, die hem door het leven zelf
geleerd is?
Als we 't goed begrepen hebben
slechts een misschien weinig spec
taculair, maar toch zo belangrijk
punt. Te mogen werken namelijk
binnen de sfeer van een beroep,
dat hem ligt en waarvan hij
houdt, zonder ooit de arbeidsuren
te tellen.
Willemsdorp zagen glinsteren, be
dachten we ons, dat er een storm
vloed als die van 1 februari 1953 voor
nodig is geweest om de hulpverlening
in geval van een watersnood hecht te
organiseren.
Het is te hopen dat die soldaten,
die met hun vletjes door de Biesbosch
ronken, nooit iets anders zullen doen
dan spelevaren. Mocht Nederland ech
ter opnieuw door een waterramp wor
den getroffen, dan kan men er van
verzekerd zijn, dat ze allen paraat
zijn en volledig bekend met de taak
die ze hebben te verrichten.
Boer Klunder, dis midden in de
Biesbosch woont, wordt door de
pontonniers geëvacueerd.
is ^ets
verloren, als men rustig In dc ka-
irrne blijft sltten. „Gelukkl-", »o
vertelde hij. „gaan storm en mlat
nooit samen....liet Is dan ook zo
eoed als uitgesloten, dat we ln een
dichte mist /ouden moeten uitruk
ken om mensen te evacueren...."
Van de pontonniers, die zich paraa
moeten houden voor hulp in de Bies
bosch, ls slechU een enkeling beroeps
militair. De mannen In de vletjes bij
voorbeeld zijn bijna allen dienstplich
tigen. doch dc meesten zijn van jongs
af aan met het water vertrouwd ge
raakt. Er bevinden zich zonen en
knechten van schippers onder, bagger
werkers, rietsnijders, kortom: ze kun
nen geclassificeerd worden als „kinde
ren van de waterkant."
In de afgelopen drie maanden zijn di
pontonniers van de Blesbosch twee keer
gealarmeerd De eerste keer was in
november, de tweede keer in januari,
en beide waarschuwingen betroffen ab-
dan tweehonderdduizend passa
giers zijn vervoerd eerst met Sikorsky
S-55's die zeven passagiers konden
vervoeren en later tnet Sikorsky S-58's
met plaatsruimte voor dertien personen.
Nooit is er iemand een ongeval over
komen en Gérard zelf houdt met 5.500
vluchturen het nationale helikopter-re-
Als we Tréméry vragen, of hij niet
liever „vaste" in plaats van „losse wie
ken" vliegt, antwoordt hij, dat er wei
nig verschil in bediening tussen een
klein vliegtuig en een helikopter be
staat. De wentelwiek is echter wel aan
zienlijk veiliger, want, ook als de mo
tor uit mocht vallen, is de auto-rota
tie gewoonlijk nog zo groot, dat de pi
loot altijd nog drie keer zo ver kan ko
men als hij hoog zit en daardoor alle
gelegenheid krijgt een geschikt lan
dingsterrein te vinden.
De grootste charme van het vliegen
met een helikopter is het feit, dat men.
met de eenmotorige althans, onder de
volken blijft, m.a.w.: altijd goed zicht
heeft.
,Je bent niet van de ruimte, maar
van het land," zegt Tréméry. „Het is,
behalve tijdsbesparend, ook heerlijk om
midden in een stad te kunnen landen,
want je blijft het gevoel houden mid
den in het leven te staan..."
De wentelwiek is natuurlijk meer van
de weersgesteldheid afhankelijk dan het
vliegtuig, maar de Sabena mag op
dit punt beslist niet klagen. Nog geen
vijftien procent van de diensten kon
niet worden uitgevoerd, omdat er geen
navigatle-mogelljkheden bestonden. Dit
betekent, dat het zicht minder dan
achthonderd meter was, of het wolken
dek lager dan honderdtwintig meter
hing.
„Luchtvaarthuwelijk"
Tréméry vertelt door en hij vertelt
graag. We vernemen woldra. dat hij
een „luchtvaarthuwelijK" geslopen heeft
of wel een sportvliegster is getrouwd,
die hij in het Nationaal Comité van
Luchtvaart heeft leren kennen. En spoe
dig horen we ook, dat zijn jongere
broer Slmon eveneens de wolken heeft
Blanke voortaan als
kleurling beschouwd
Een rechtbank in Kaapstad heeft
gisteren bepaald, dat een blanke man
die verklaard had niet te willen bre
ken met een kleurlinge met wie hij
reeds jaren samenwoont, voortaan zelf
als kleurling zal worden beschouwd,
Dit betekent, dat hij onderworpen zal
zijn aan de apartheidswetten.
De man was in staat van beschul
diging gesteld wegens overtreding van I
de wet, die het onderhouden van be
trekkingen met personen van een
ander ras strafbaar stelt. De openbare I
aanklager sprak de beklaagde vrij,
omdat naar zijn -oordeel het gezi'ns-
leven van de man ernstig van een
veroordeling zou te lijden hebben.
ÏN DE FABRIEKEN van de
Daf in Eindhoven wordt de
produktie van de Daf-personen-
auto voorbereid. Als alles volgens
plan verloopt zal eind februari in
langzame aanloop de produktie
worden begonnen.
In maart zullen enige honderden
wagens worden gemaakt, die alle
bestemd zijn voor de 130 dealers
in Nederland. In het tweede
kwartaal van dit jaar wordt de
produktie vermeerderd, zij het dat
de stijging slechts ongeveer 2500
auto's zal bedragen. Van juli af
zal de dagelijkse aflevering om
hoog gaan van 25 tot 50 en dan
van 75 tot 100 wagens. Begin 1960
zal de topcapaciteit van 200 auto's
per achturige werkdag bereikt
zijn.
Op een persconferentie, die de
directie van de Daf vandaag in
Eindhoven heeft gehouden is mee
gedeeld, dat de toenemende produk
tie een personeelsstijging van 1500
a 2000 man met zich mee zal bren
gen. De fabrieken hebben thans
2800 man in dienst. In de loop van
1960 zal volgens verwachtingen
werkgelegenheid geboden worden
aan ongeveer 5000 man. Met de pro-
duktie van de personenwagens is
een investering van vijftig miljoen
gulden gemoeid.
Naast de 120 pk.-dieselmotor, die nu
al ruim een jaar in produktie is, zal
de Daf op de bedrijfswagen-R.A.I,
die de volgende week in Amsterdam
wordt geopend, een viertal nieuwe
motoren van eigen ontwerp en fabri
kaat tonen.
De nieuwe dieselmotor van 100 pk
(DA 475) vertoont veel gelijkenis me'
die van 120 pk. Er bestaat echter
tussen beide motoren een principe-
verschil: de slag van de 475 is korter
en het slagvolume overeenkomstig
kleiner. De boring van beide motoren
is echter gelijk. De fabrieken zullen
verder een benzinemotor in twee
versies (155 en 135 pk) tonen, die in
beginsel een veranderde dieselmotor
Deze motoren, de bb 475 en dt
475, zijn door de verandering
zwaarder dan strikt nodig is, maar lil
hebben een belangrijk hogere levens
duur en een voor bedrijfswagen»
noodzakelijke grotere robuustheid. Het
vierde motortype is een dieselmotor
met drukvulling en een vermogen van
165 pk. In het gebruik van motoren
met drukvulling is de automobiel
industrie achter gebleven bij de
scheepvaart en de industrie. De nieuwe
Def-dieselmotor met drukvulling (ds
575) levert 165 pk tegenover 120 pk
van dezelfde motor zonder drukvul*
"ng.
Andere Daf-noviteiten op de R.A&
zijn drie nieuwe typen achterassen met
vermogens van 6600, 8000 en 10.000 kg,
series bedrijfswagens met hogere nut
tige last, een nieuwe type autobus en
een tankwagen voor de distributie 90*
huisbrandolie.
