CHRISTELIJK
Oók al aan de sigaar?
Overpeinzing van
een huismoeder
LADY ISABELLA
Vervangingsformule onvoldoende
op Gods Woord gegrond
Harde woorden
over synodale
stelsel
Dan"58
Ethiek en politiek niet
van elkaar te scheiden
Easf Lynne
Eert woord voor vandaag
Kanttekening
Vergunning en verbod
voor baptisten
Kunnen de dames niet met
de mannen vergaderen
JN het blad voor ambts
dragers in de hervormde
kerk, „Woord en Dienst" vonden
we een groot ingezonden stuk
uan een huismoeder, die naar
een classicale kerkedag in Delft
i* geweest. Ze vertelt hoe ze
's morgens genoten heeft, maar
daarna deed rich een probleem
voor, Iedere commissie die
kerkedagen organiseert zal met
belangstelling haar opmerkingen
Maar des middags werd dat
anders. Toen heb Ik het toch be
nauwd gekregen! En daarom
schrijf ik nu deze brief aan U.
Want wat zou U nu gekozen heb
ben In mijn plaats?
Er werd ons verteld fof mis
schien stel ik me dat verkeerd
voor en stond het op een brief
je), dat er zes sectievergaderin
gen zouden zijn. En daaruit moes
ten we kiezen:
1. Da. R. Kapteln behandelde met
de ouderlingen het huisbezoek.
Dat was dus niet voor ml), want
Ik ben een huismoeder en dus nog
geen ouderling. Maar het onder
werp interesseerde me anders
hevig, want ik heb heel wat huis
bezoeken mogen ondergaan als
hulsmoeder. En zou het trouwens
voor die ouderlingen niet leer
zaam zijn geweest als de slacht
offers van die bezoeken ook had
den mogen meepraten? Maar soit,
daar mocht Ik niet bij.
2. De diakenen en de maatschap
pelijke werkers en werksters
spraken onder leiding van de
heer Visser over de roeping
van het diakonaat volgens de
kerkorde: de roeping van de
gemeente t.a.v. de wereld en
het onderling hulpbetoon.
Dat was weer zo'n onderwerp,
dat me interesseerde. Als gewoon
gemeentelid heb ik iedere dag te
maken met die roeping t.a.v. de
wereld en voor een huismoeder is
onderling hulpbetoon" nu niet be
paald een vreemde opgave Maar,
ja, ik ben geen maatschappelijk
werkster, dus daar mocht ik ook
ik allang. Ik heb helemaal geen
sectie nodig, om te weten dat ik
in de kerk en in de staat, in mijn
huis en in mijn beroep, met de
mannen moet samenwerken. Bo
vendien, als de organisatoren van
de kerkdag dat ook vinden, waar
om laten ze de dames dan niet
gewoon met de mannen mee ver
gaderen? Of maar dat durf ik
haast niet te veronderstellen
maken ze onderscheid tussen da-
TV7ANT kijk, bij die secties over
de diaconie, over het jeugd
werk, en over de school, daar
hebben natuurlijk ook vrouwen bij
gezeten. Maar dat zijn dan zeker
geen dames. De dames gaan er
over praten, hoe ze nu eens met
de mannen samen kunnen werken
en dat doen ze lekker apart! Wed
den, dat een groot deel van deze
dames getrouwd is? Wedden, dat
ze al honderd keer dit verhaal ge
hoord hebben en dat ze zich er
niets meer van aantrekken? De
actieven onder hen, die zijn al
lang aan 't werk met de mannen
samen De slomen, en zij, die het
te druk hebben in eigen gezin, die
krijg je er toch niet toe.
Daarom had ik echt medelijden
met Mevrouw Honnef, dat ze nu
nog eens dat oude verhaaltje
moest afsteken.
Geachte redactie, ik wilde U
een voorstel doen: zullen we er
eens mee ophouden, om in het
midden van de gemeente „da
mes" in een apart kringetje te
zetten? Zullen we ze eens ge
woon mee laten praten en mee
laten doen met de mannen? Mis
schien worden ze dan veel eerder
gewone gemeenteleden, want juist
dat apart organiseren werkt als
een rem. Het is wel goed bedoeld
maar het is zo uit de tijd! En
het is zo jammer van de kerke
dagen, want die zijn nu juist fris
en modern!
niet
3. Voor wie bij het Jeugdwerk be
trokken zijn, sprak wika Brö-
rens over nieuwe methoden In
dit werk. dat een levende ge
meente als voorwaarde dient
te hebben.
Nu vraag ik U. is dit een goed
onderwerp voor een moeder of
niet? Maar ik was er niet zeker
van, of het opvoeden van kinderen
in deze kring gelijk geacht zou
worden als „bij het jeugdwerk be
trokken zijn". Dus hoe erg betrok
ken ik ook was, ik had niet de
moed om deze sectie binnen te
wandelen.
4. Voor de sectie Onderwijs sprak
dp secretaris van de Raad voor
K-rk en School, da. O. V Hen
kei. over de school en de
bijbel.
Nu is het mij uit het verslag
niet helemaal duidelijk, of dit al
leen voor onderwijzers en onder
wijzeressen was. Gezien de opzet
van de vorige secties, zou het wel
zo kunnen zijn. In ieder geval zag
ik mezelf staan aarzelen bij deze
sectie. Zou ik er bij mogen, of...?
Eerst eens kijken naar de twee
andere secties.
5. Ds. L. Blok behandelde op In
dringende wijze de geloofs
zekerheid. wat haar belem
mert en hoe deze te verkrijgen
Is.
Dat
werp, waarbij
trokken is, man en vrouw, oua en
jong. Ik besloot naar deze s?ctie
toe te gaan. Maar nu niet
geten nog eerst r
6 te kiiken!
6. De dames werden door Mevr.
Honnef uit Leiderdorp be
paald bij de roeping^ van de
de Heer der gemeente en de
naaste te dienen.
Wat ben Ik geschrokken! Was ik
me daar bijna geen dame geweest!
Al ben ik dan ook maar een ge
wone huismoeder, ik wil toch wel
graag voor een dame doorgaan.
En als dame moest ik naar sectie
6' Maar dat onderwerp tateres-
nlets, want dat weet
Het zendingscentrum van de Geref. Ker
ken heeft drie zendingsfilms laten
maken. De première wordt maandag
2 februari in de concertzaal van Bel-
levue, Marnixstraat 400, Amsterdam, ge-
Kruiswoordpuzzel
Horizontaal: 1 verbond, 4 zijtak Douro,
7 stap, 8 koemestvocht, 10 water in N.
Brabant, 12 karakter, 14 eenmaal, 1
openbare wandelplaats, 18 verdikking
der opperhuid, 20 telwoord, 21 Ierland,
23 telwoord, 25 gindse, 27 interval van
negen tonen, 29 afgelegen, 30 verstand,
32 scheikundig element (afk.), 34 logé,
36 rekening, 38 salaris, 40 inwendig
lichaamsdeel, 42 muzieknoot, 43 wat ge
sproken wordt, 45 schraal, 47 kleur, 48
bakt men brood
Verticaal: 1 muzieknoot, 2 zytek Do-
nau. 3 rivier in Zwitserland, 4 oude
lengtemaat, 5 bijelkaar behorende voor
werpen, 6 voorzetsel, 7 Surinaamse pad,
9 bloedhuis, 11 de 12 machtige goden der
Germanen, 13 stad in Duitsland, 15 voed
sel. 17 wiersoort, 19 zwemvogel, 22 uit
of betreffende Ierland, 24 droogoven tot
„Waarheid en Eenheid" vergaderde
'pE Amersfoort heeft de persver
eniging Waarheid en Eenheid
haar jaarvergadering gehouden.
Zoals men weet, geeft deze vereni
ging het gelijknamige blad uit.
Daarin wordt de stem vertolkt van
hen, die bezwaard zijn over de be
sluiten der gereformeerde synodes
welke geleid hebben tot de vrij
making. Men meent, dat de hand
having der z.g. vervangingsfor
mule een belemmering is voor het
herstel van de indertijd geslagen
breuk, en dat de op 1 januari in
werking getreden kerkorde de
kloof met vrijgemaakten en chris
telijke gereformeerden nog ver
groot.
De voorzitter, dr. J. Schelhaas te
Nieuwendam, deelde enige bijzonderhe
den mee omtrent de samenspreking wel
ke gehouden is met deputaten der sy
node. Deze samenspreking wordt op 16
januari voortgezet.
Totnogtoe leverde de samenspreking
niets op, daar de synode niet wenst
in te gaan op het verlangen der be
zwaarden dat de vervangingsformule
zal verdwijnen.
Van de zijde der bezwaarden is toen
voorgesteld om de formulering eniger
mate te wijzigen. Zij zouden de zinsne
de, dat men de jonge kinderen heeft
te beschouwen als delende in
derbarende genade van de Heilige
Geest willen vervangen door „te be
schouwen als delende in de belofte
van de wederbarende genade van de
Heilige Geest". Volgens de synodale
deputaten kan dit niet, omdat deze
formulering niet zou passen in de
context.
Inzonderheid de door de heer Van
Popta genoemde heerschappij der
hoogleraren kreeg uit zijn mond harde
woorden te horen. Hij meende, dat het
in de tijd der leergeschillen inzonder
heid de (thans oud-) hoogleraar dr. J.
Ridderbos was, die met prof. dr.
F. W. Grosheide de koers der ker
ken bepaalde, en dat vandaag prof.
Nauta de dominerende figuur is.
Intussen zou, ook bij aanneming van
het voorstel, deze oplossing door Waar
heid en Eenheid niet als de ideale ge
zien worden. Volledige verdwijning wa
re het beste, doch de synode wenst dat
niet. daar zij meent dat de verv
gingsformule gunstig gewerkt heeft
rust gaf in de kerken. Bovendien werd
niet aangetoond, dat de formule
strijd is met de Heilige Schrift.
De bezwaarden houden echter vol,
dat de vervangingsformule niet voldoen
de gegrond Is op Gods Woord. Men
wenst niet anderen te verketteren, die
deze formule wèl aanvaarden,
men wil ruimte scheppen voor e
dere opvatting in de gereformeerde ker
ken. Deze ruimte ontbreekt zolang de
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Nieuw Vennep (wijkge-
meente 1): C. J. J. Bronsgeest te Hijkers-
milde.
Bedankt voor de benoeming tot hulp
prediker te Hoogmade P. C. Vermeulen,
em. predikant te 's-Gravenhage.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Aalten: (Vac. L. Blijdorp)
G. Morsink te Huizum (Fr.)
ina z* aruoEoven lot Aangenomen naar Hoogeveen: (vac. L.
het roosten van graankorrels. 26 dusl p't?1Wom-
(Lat), 28 dorp in Gelderl. onder Epe, 291 naar Nunspeet W. P. H. Pauwels te worn
akker. 31 vuurspuwende berg^ 33 akeilg.lm^GEREF, KERKEN (vrijgemaakt)
Bedankt voor Berkel: C. Trimp te Mid
delburg.
CHR. GEREF. KERKEN
Bedankt voor Edmonton en Red Deer
(Alberta. Canada) Free Chr. Reformed
Church: C. den Hertog te IJmuiden.
EVANG. LUTH. KERK
Aangenomen naar Zeist: K. E. E. Heint-
ze, te Utrecht.
akelig. mels-
35 hoekpijler, 37"ridderteken, 39 lichaams
deel 41 zijtak Saaie, 44 telwoord. 46
aardrijkskundige aanduiding (afk.).
Oplossing vorige puzzel
1 Estland. 2 ernstig, 3 negotie, 4 hoe
veel, 5 Amerika. 6 rilling. De zegswijze
luidt: „Een hard gelag".
gewraakte formule niet verdwijnt of in
bovengenoemde zin wordt gewijzigd.
De heer S. van Popta te IJmuiden be
sprak de situatie in de gereformeerde
kerken. Hij bepaalde zich echter bij het
maken van enige opmerkingen over het
kerkverband en zijn organen, speciaal
over de generale synode.
De heer Van Popta stelde vast, dat
de synode in feite een apparaat is
waarvan een minderheid zich bedient
door haar wil aan de kerk op te leg-
Voelt tien procent van de gerefor
meerden iets voor de vervangingsfor
mule", vroeg hij. „Voelt drie procent
iets voor de nieuwe kerkorde? De mees
ten kennen deze stukken niet eens. Als
prof. dr. D. Nauta het voorstel niet had
gedaan om een nieuwe kerkorde te ont
werpen, dan was de gedachte daartoe
bij niemand opgekomen".
De heer Van Popta trachtte vervolgens
aan te tonen waarom de synode een
machtsapparaat is in handen van
sommigen.
Hij grondde dit op
1) het stelsel der getrapte verkiezin
gen: alleen particuliere synodes wij
zen afgevaardigden naar de generale
synode aan;
2). de tendens om steeds dezelfde men
sen te kiezen, ongeacht de onderwer
pen, die het agendum vermeldt en
zonder dat voldoende de verschillen
de accenten in de kerk naar voren
komen in de synode;
3) de grote onkunde van de m:
de kerken, ook bij predikanten
derlingen;
4) de aanwezigheid der professoren tér
synode die in feite de koers bepalen,
terwijl zij formeel geen verantwoor
delijkheid dragen;
5) de machtsconcentratie, doordat de
synode tegelijkertijd wetgevende, uit
voerende en rechtsprekende instantie
6) de feitelijke partijvorming in de sy-
7) de mentaliteit van de leidinggevende
personen.
In feite r
Kuyper in
Wanneer men zegt, dat deze kerken
„kuyperiaans" zijn aldus de heer
Popta dan moet men niet aan i
A. Kuyper denken, doch aan wijlen prof.
dr H. H. Kuyper. In 1942 werd diens
dogmatische erfenis aan de kerken vol
trokken, in 1958 zijn kerkrechtelijke
fenis (door aanvaarding van de niei
kerkorde)
De vraag is, waar het nu verder n
toe gaat met de gereformeerde kerken.
De heer Van Popta meende aanwijzin
gen te hebben, dat men thans koerst ir
episcopale richting. Hij wilde niet spre-
van bederf of corruptie, maa
vertrouwenscrisis. Macht leidt
wel tot corruptie.
De heer Van Popta wenste echter niet
alleen de synode In gebreke te stellen.
Ook in de groep van Waarheid en Een
heid ontbreekt het nog teveel aan .lief
de, geloof, gebed en arbeid; daar moet
men ook de oorzaak zoeken
macht om Iets te bereiken.
Advertentie
52-— HAMEA-C
handen
ruw of schraal
..GELEIEÊÜÜ3
Arjos-studentenconferentie
Prof. Ridderbos:
Geen neutraal
gebied
(Van een onzer verslaggevers)
„ffet dilemma P.v.d.A. of V.V.D. is
en voor christenen onaanvaardbaar
dilemma, omdat het de verhouding
tussen ethiek en politiek scheef trekt
door het belang van een bepaalde
groep voorop te plaatsen. Een der
gelijk dilemma brengt het risico met
zich mee, dat de ethiek tenslotte ge
heel door de politiek wordt ver
slonden". Dit zei prof. dr. Herman
N. Ridderbos (Kampen) in een
referaat, dat hij dezer dagen hield op
de tiende AR J OS-studentenconferen
tie, die in het centrum De Witte Hei
te Huis ter Heide is gehouden. Prof.
Ridderbos sprak over „Politiek en
Ethiek" en stelde de bijbelse visie
daarop tegenover staatsopvattingen en
wereldbeschouwingen, die de ethiek
ten hele of ten halve door de politiek
laten verslinden, of, andersom, de
politiek geheel of gedeeltelijk door
de ethiek laten verslinden.
,He' staatsabsolutisme en de klasse dïkt" Er "ka'n een tijd komen, dat 'ook
strijd zijn voorbeelden van de eerste christenen de rechtsorde, de politiek,
soort: het geheel verdwijnen van üe je rug moeten toekeren. Zover is het
ethiek achter de politiek Daartegen h|er In het Westen nog niet en dr. Berk-
heeft het christendom zonder meer do hof c.s. hebben niet te beslissen, dal
antithese te stellen, want het In-zich-
zelf-genoegzame van staatsabsolutis-
me en klassestrijd is in strijd met de
orde, die God voor het politieke leven
heeft gegeven. Een partiële verslin
ding van ethiek door politiek vinden
wij bij de doorbraakpartijen, en vooral
bij het hedendaagse pacifisme.
Voor een christen, aldus prof. Ridder
bos, behoort er een onlosmakelijk ver
band te bestaan tussen ethiek en poli
tiek. Het leven is één, de wet is één,
want God is één. Die ene wet van God
heeft overal zeggenschap, wat impli
ceert, dat de politiek geen neutraal r
bied kèn zijn. Niet alleen de liefdeori
ook de rechtsorde is een ogenblikkelijke
voortvloeiing uit de wil van God. Men
berooft de wet Gods van zijn kracht,
wanneer men beide orden van elkaar
losmaakt en b.v. een hiërarchie va
venswaarden op gaat bouwen, w
het beroep van dominee of verpleegster
hoger genoteerd staat dan het vak van
Solitieman, dat typisch tot de rechtsorde
ehoort. „Niet de plaats waar iemand
staat is belangrijk, maar de wijze
op hij zijn taak uitvoert. Er bestaat geen
lagere wil van God, die dan betrekking
zou hebben op de rechtsorde.
Er U één gebod, dat geldt èn voor
de Christengemeinde én voor de Bür-
gergemeinde", aldus prof. Ridderbos.
Krachtig bestreed hij derhalve stromin
gen, die onder wetsvervulling alleen de
istenliefde wensen te verstaan
rmee tegen de Bijbel Ingaan, die
(ook in het N.T.) de rechtsorde pre-
Rook met verstand
rook met smaak
rook sigaren!
107
Het was Cornelia, die to luid bonsde. Nu kwam
haar stem door het sleutelgat. Carlyle wist dat het
onmogelijk zou zijn. haar buiten de deur te houden
Hij opende de deur cn gleed door de opening en heel
handig wist hij ze ook weer achter hem te sluiten.
Daar stond ze. zijn zuster, alsof ze een zaal vol
mensen aan het lachen moest brengen, met haar
nachtmuts op
grote knoop
die met
Alsof hij er
"zaken, Cornelia. Je kunt niet i
i de flanellen doek
■I i vastgemaakt.
„Wie heb je daar in de kamer
een jongedame zat!
binnen!"
Ze lachte bijna minachtend.
„Ja. heus! Het is veel beter van met. Je wordt
ook koud met zo door het huis te lopen
„lk zou wel eens willen sveten. of je je misschien
ook nog .vel eens schaamt!" viel ze uit. „Jij. een
getrouwd man. met kinderen. Ik had zoiets nog eer
der van mezelf verwacht dan van Jou. Archibald"
Carlyle staarde haar niet begrijpend aan.
„Kom!. Ik zal ze eruit sturen. En morgen gaat
gelijk het huis uit. Het is me wat te zeggen.
hier
tweeën te zitten met de deur
weg, Archibald, ik wil naar bmncn." Car
lyle moest zijns ondanks lachen. Maar tot Cornelia's
onuitsprekelijke verlichting zag ze de Juffrouw die
ze in de kamer vermoedde de hal doorgaan om
op de klok te kijker
„Kijk!", zet ze. „daar heb Je ze. Ik dacht dat ze
bij Jou was:
„Juffrouw Manning!" zei hij. „Ik geloof dat je nu
je gezond verstand helemaal kwijt bent Wees toch
wijzer!"
Niettemin wilde Juffrouw Carlyle naar binnen om
te zien wie er in de kamer was Carlyle zei ten
slotte dat het Richard Hare was. maar ze kon in
die wonderlijke tooi niet naar hem toe Ze ging toch.
Toen ze binnen was. en op Carlyle's verzoek de
deur weer met de sleutel had gesloten, ging hij de
van
door ANN LUDLOW
andere kamer binnen, die ook op de salon uitkwam
waar Richard was. en bestelde daar eten voor twee
P Peter kon zich niet anders voorstellen, dan dat
het mijnheer Dill moest zijn. daarom vroeg hij. of
er ook ham bij moest.
„Ham?"
..Neemt u me niet kwalijk, mijnheer, maar ik
dacht dat het mijnheer Dill wel moest zijn, die Is
verzot op ham."
„Je bent altijd een scherpzinnig man geweest. Pe
ter. Ja doe dat maar."
Op die manier werd in de keuken verteld, dat mijn
heer Dill er was „Wat een reis voor die oude man.
met dit weer!", zeiden de boden.
Toen Carlyle weer bij zijn zuster kwam en bij
Richard, hadden deze nog nauwelijks een woord ge-
„Dick Hare", zei ze, nadat hij verteld had hoe
hij op East Lynne kwam. Ze wreef met haar vingers
langs haar neus.
„Weet je wel dat je de grootste stommeling bent
die er in Engeland op twee benen rondloopt?"
„Ik weet. dat ze dat altijd tegen me gezegd
hebben."
„En dat zul je ook altijd blijven. Als ik beschul
digd werd van moord terwijl ik wist dat iemand an
ders het gedaan had, dacht je dan dat ik zo gek
zou zijn, die ander een dag langer te laten rond
lopen dan nodig was? Als ik niet zo koud was, dan
zou ik je nog wat anders vertellen, dat wil ik je wel
zeggen."
„Thorn was bij Afy in die tijd. Hij was een slecht
man, je kunt het van zijn gezicht lezen. En hij moet
nog met haar in verbinding staan, want ze zegt,
dat hij bij haar was, toen de moord bedreven werd
Dat zegt mijnheer Carlyle. Hij was helemaal niet
bij^haar, en hij heeft de moord begaan en niemand
„Ja", barstte juffrouw Carlyle los. „Die blikken
dame was hier In huis. Ze heeft er svel een heel
goed moment voor uitgezocht. Want ik was niet
thuis. Archibald hij is als het er op aan komt
een even grote sufferd als jij liet haar zelfs hier
in huis slapen."
„Afy zei. dat ze niet wist waar Thorn was op dit
ogenblik", merkte Carlyle op. de woorden die aan
zijn adres waren gericht stilzwijgend voorbijgaande
„Ze had gehoord dat hij naar India zou zijn ge
gaan met zijn regiment."
„Zoveel te beter voor haar, als het waar is", zet
Richard Hare. „Ik kan wel met zekerheid zeggen dat
hij niet weggegaan is."
Op een gegeven ogenblik vroeg juffrouw Carlyle
waar Richard de nacht dacht door te brengen. Hij
wist het niet Hij had gedacht dat mijnheer Carlyle
hem misschien een paar shilling wilde lenen, dan
wist hij wel een plaats waar hij veilig was. twee|
mijlen van East Lynne verwijderd
Carlyié zag er geen licht
die rechtsorde i
Tijdens de discussie over dit referaat
werd vooral gesproken over het oor-
logsvraagstuk en de atoombewapening.
De mening van prof. Ridderbos was,
dat men een even grote verantwoorde
lijkheid op zich laadt wanneer men af
ziet van nucleaire wapens als wanneei
men ze aanvaardt. Het beste is ze tei
handhaving van het evenwicht als tegen-
dreiging in voorraad te hebben. Dit dient
waarschijnlijk nog het meest de ge
rechtigheid. De gerechtigheid bestaat
niet hierin, dat er als gevolg va
atoomoorlog niets van het leven
overblijft, maar aan de andere kant kan
men niet zeggen, dat die vreselijke
pens niet gebruikt mogen worden
neer men er de rechtsstraat mee
verdedigen.
Een forum, bestaande uit de heren dr.
J. van Baai (oud-gouverneur van Nw-
Guinea), prof. mr Th. A. Versteeg (lid
Tweede Kamer) J. Wilschut, G. A. Kieft
(lid Tweede Kamer), G. Puchinger en
B. Roolvink (seer. C.N.V.), heeft zater
dagmorgen een aantal door de studen
ten gestelde vragen over het oorlogs-
vraagstuk en de voorlichting in
kring beantwoord. Dr. Van Baal
van mening, dat wij niet onder
atoombewapening uit kunnen. De vrede
kan in ieze wereld niet bereikt worden,
wanneer daar met tevens de macht var.
het zwaard achter staat. Wie de Russen
zomaar binnen laat komen, neen
vens een vreselijke beslissing ovi
lot van zijn kinderen. Overigens
ook dr. Van Baal van mening, dat niet
met vuur mag worden gespeeld
geen overheid het uitroeien
leven hier op aarde
woording kan nemen
haar verant-
i had
al c
de
bed konden bezorgen zonder
merkte. Maar intus j I
gedacht Joyce moest
nog altijd hei
stuk wordt nagi
me in deze kring te weinig rekening
I wordt gehouden met de reële mogelijk
heid van een overeenkomst met Rus
dat land.
Gisteren zijt ge (wellicht) naar de kerk geweest. Eén keer of
hopenlijk twee keer. Ge hebt gezongen, ge hebt gebeden en
uw predikant heeft u Gods Woord voorgehouden. Waarschijn
lijk zullen geen twee dominee's dezelfde tekst gehad hebben,
maar allen hebben ze u gewezen op Christus. Het „geloof in
Jezus Christus en gij zult zalig worden" heeft toch bij allen
doorgeklonken.
En nu? Door het Evangelie werkt de Heilige Geest het geloof
in uw hart hebt ge ook inderdaad uw hart voor het Evan
gelie opengesteld? Of hebt ge alleen maar met uw verstand
geluisterd of misschien wel helemaal niet geluisterd? An
ders gezegd: hebt ge alleen maar de dominee gehoord of hebt
ge ook God gehoord? Hebt ge alleen maar de kerkmensen ont
moet of hebt ge in het gebed, in uw zingenin uw luisteren
ook Christus ontmoet?
Als alleen het eerste maar het geval is dan zal het u moeilijk
vallen om ook deze week weer als christen in te gaan. Want
christen-zijn, Christus navolgen vereist een innig contact, een
heel dikwijls ontmoeten van uw Heiland. En als ge dat in uw
kerkgaan gemist hebt, wat doet ge dan om in de week uw
achterstand in te halen? Doet ge daar wat aan?
TELEURSTELLENDE WEIGERING
per week op de luchthaven van Sin- Wat hiertegen te ondernemen? Gè-
gapore te mogen landen, is teleur- lukkig ligt er een oplossing 1
over deze kwestie gesproken zou gemakkelijke onderhandelingspositie
worden. De abruptheid waarmee misbruik wordt gemaakt. Er is zelfs
Engeland thans niettemin zich van
samengaan
Westeuropese
de kwestie heeft afgemaakt, doet landen in een E.E.G., een Europese
Economische Gemeenschap.
Reeds zijn er aanwijzingen, dat deze
landen ook op luchtvaartgebied toe
nadering tot elkaar zoeken. Een er
varing als nu weer met Engeland op
gedaan toont aan, hoezeer dit voor de
de K.L.M., daarbij hand gaat liggen. Er gaat van zulk
buitenlandse zaken, zijn knap in het bindende werking uit. Men heeft ge-
onderhandelen en in het op bekwame meenschappelijke belangen, men
wijze naar voren brengen van wat wordt gemeenschappelijk geconfron-
bijna onengels aan en ligt nauwe
lijks in de lijn van de normale En
gelse diplomatieke tactiek.
Behalve teleurstellend is de weige
ring ook leerzaam.
De mensen
redelijk en juist geacht moet wor
den. Dat is nodig-ook, want gemak
kelijk ligt de eigen onderhandelings-
teerd met pogingen om ook datgene
te weigeren wat billijk heten moet.
Voor een klein land kan men nog
DE DUITSE DOOLHOF
1VE Berlijnse kwestie, die na het de Duitsland met de Ver. Staten, En-
Russische ultimatum de gehele geland, Frankrijk en de Sowjetunie.
wereld in beroering heeft gehouden, En omdat de Russen weten, dat de
i kracht wordt is slechts verscho- nu in een nieuw kleedje weer te-
Westen aanneemt. Het is Chroesjtsjef Russische voorstellen zonder meer
i betreffende West-Berlijn houdt zoeken, waarop voortzetting van het
hij als een stok achter de deur.
Opnieuw maakt de Russische macht
hebber gebruik van de omstandig-
Duitse gesprek mogelijk zal zijn.
In de komende weken zal er een
koortsachtige diplomatieke activiteit
ten aanzien van de Duitse hereniging plannen zullen van beide zijden op
een ander standpunt in te nemen dan nieuw voor de dag worden gehaald
een vredesverdrag door dat herenig- den.
MOLOTOF AMBASSADEUR
QVER DE naar het heet aanstaande weggemanoeuvreerd naar verre stre-
benoeming van de heer Molotof ken in Azië. Geliquideerd werd hij
tot ambassadeur van de Sowjetunie niet, en bij de wisselvalligheden van
in Den Haag kunnen wij met de het Russische politieke klimaat is
beste wil ter wereld niet geestdrif- men hem nu blijkbaar weer wat
tig zijn. Wij kunnen ons indenken, gunstiger gezind geworden. Hij zou
dat onze regering evenmin van enth- in Den Haag ambassadeur mogen
worden.
Wij voor ons beschouwen een be-
ming geen bedenkingen kan in- noeming als deze meer ais een gunst
brengen. voor de benoemde dan voor het land
Men kan stellen dat men tegenover dat hierbij betrokken wordt. Indien
elke ambassadeursbenoeming van de heren in het Kremlin van oordeel
achter het ijzeren gordijn met enige mochten zijn, dat er jegens de heer
reserve heeft te staan. Toegegeven, Molotof iets valt goed te maken,
maar ook dan zijn gradaties in de dan betwijfelen wij, of juist Neder-
reserve mogelijk
land in aanmerking komt hiervoor
zelfs geboden. Molotof echter hebben te worden ingeschakeld,
we Ieren kennen als de toegewijde Van tweeën één: of de Sowjetunie
leerling uit de school van Jozef beschouwt Den Haag als een post
Stalin. Hij wordt ons onder ande- waarbij het er niet zo erg veel toe
ren door Churchill in diens gedenk- doet en die juist daarom als diplo-
schriften getekend als een cynisch matiek „reclasseringscentrum" zekere
man, een kille figuur, en toen hij verdiensten kan hebben; óf zij is
na de dood van zijn grote meester van plan, via Den Haag de heer
van zijn voetstuk viel vonnisten zijn Molotof, deze oude rot op dit ter
eigen landgenoten hem als een in- rein, weer meer in de buitenlandse
politiek te betrekken.
Geen van beide overwegingen kan
de kritiek op deze sinistere figuur ertoe bijdragen, dat wij de komst
weer enigszins mogelijk maakte, van de heer Molotof met ongeduld
werd Molotof, in ongenade gevallen, gaan begroeten.
gekend worden. Maar die
lig overtuigd van Richards schuld.
Wordt vervolgd
e Zwitserse rederatle van protestant
se vrouwen heeft aangedrongen op een
spoedig invoering In de grondwet van
het actieve er. passieve stemrecht
Hoe gevaarlijk het is om de verhouding oost-west in een zwart-wit schema
te zien, bleek deze week weer eens door een paar berichtjes uit Spanje en
Polen. In het communistische Polen vierden de baptisten in alle vrijheid hun
honderdjarig bestaan. Een hoogtepunt van deze viering was wel het feit dat
zij vergunning kregen om in het hartje van Warschau een nieuwe kerk te
bouwen.
Uit Spanje kwam het nieuws dat de tweede baptistenkerk van Madrid
gesloten is. In deze hoofdstad worden nu twee van de drie baptistenkerken
door de overheid verhinderd om op zondag diensten te houden. In Barcelona
werden onlangs zes orthodoxe protestantse kerken gesloten. Bovendien ver-
bood de overheid de diensten van de baptistenkerk in Valencia en van een
evangelische kerk in Tarrasa.
