(S
Vf0*
Berlijners vragen zich af, wat
hun boven het hoofd hangt
Werumeus Buning overleden,
dichter der romantiek
De verklaringen van Chroesjtsjef
Weer een blokkade als
pressiemiddel?
Hoogovens op Rozenburg:
een giantiscli werk
Voorzitter KVP verwacht
een grote socialistische
aanval op kabinet
Engelsen moeten helpen
de rust te herstellen
Autosnelweg
MAANDAG 17 NOVEMBER 1958
houdt U
iedere dag
fris en monter
een medicinale
versnapering onder
voortdurende contrflle
van het laboratorium
Dr. Van Hamel Roos
Harmens Amsterdam
Korter dienen
Er is dit jaar een commissie-Van
Voorst tot Voorst gevormd, die een
onderzoek imake de verkorting van de
militaire diensttijd instelt. Een defini
tief rapport dezer commissie kan eerst
in het voorjaar 1959 worden verwacht.
Men zal er echter wat onze defensie
betreft, met een overweging van dienst
tijdbeperking niet komen. Oneindigbe
langrijker is het feit dat onze defensie
uitgaven spoedig tot meer dan 1900
miljoen gulden per jaar zouden moeten
stijgen, indien men niet tijdig ingrijpt.
Onze landsverdediging is de laatste
jaren ongetwijfeld versterkt. De onge
rustheid die nochtans in den lande toe
neemt, geldt niet allereerst de vraag
of inderdaad bij het officiële onderzoek
naar het aanschaffingsbeleid zo ernstige
feiten aan het licht komen als men
in Den Haag weet te vertellen, zij geldt
meer de vraag hoe wij een goede
defensie kunnen verzekeren, zonder een
verdere ontwrichting van de lands-
financiën.
(Els. weekblad)
Stem uit 1783
„Verbaast u er niet over dat wij ons
niet meer ten Volle kunnen bezig hou
den met de dingen van deze aarde. De
menselijke kunde heeft zich op een
hoger plan gesteld en de mensen zelf
beginnen te denken over een reis naar
de maan. Voor mijzelf sprekende: ik
hoop dat de nii
voor de geleerdei
Ik hoop dat
kum
matig
r een soort speelgoed
zullen blijken te zijn.
bruiken als middel tot vernietiging van
het menselijk ras. De kwade geest des
mensen zint nu eenmaal steeds op mo
gelijkheden zijn medeschepselen in sla
vernij te brengen en als we de maan
zouden kunnen bereiken, dan zouden
tóe stellig trachten er een provincie van
een van onze rijken van te maken."
Dit werd geschreven door de Engelse
staatsman Horace Walpole in het jaar
1783.
(De Groene)
(Van een onzer redacteuren)
T~\E WEST-BERLIJNERS vragen zich op het ogenblik af, wat hun, als
gevolg van de verklaringen van de Rusissche premier-partijchef
Chroesjtsjef, thans boven het hoofd hangt. Zal er evenals tien jaar geleden
een blokkade worden ingesteld? En zullen de Oostduitse filiaalhouders van
Moskou toestaan, dat Amerika, Engeland en Frankrijk opnieuw een mach
tige luchtbrug van West-Duitsland naar West-Berlijn organiseren? En in
de vrije wereld vraagt men zich met de Westberlijners af, wat in het al
gemeen de gevolgen zullen zijn van Chroesjtsjefs eenzijdige opzegging van
het verdrag van Potsdam, waarin de rechten en plichten van de vier bezet
tende mogendheden ten aanzien van het verslagen Duitsland, de vioegere
hoofdstad Berlijn inbegrepen, in 1945 werden vastgelegd. Daarbij is het
grootste probleem, of de Russische dictator hgt zal aandurven, met geweld
bezit te nemen van West-Berlijn, dat hij voortaan als een deel van Oost-
Duitsland wenst te beschouwen.
Nu is het laatste niet erg waarschijnlijk.
De drie westelijke mogendheden, die
het verdrag van Potsdam mede-onder
tekend hebben, zijn nl. niet van plan,
zich door Chroesjtsjef te laten intimi
deren. De Amerikaanse regening heeft
onomwonden laten weten, zich plechtig
gebonden te achten, West-Berlijn te ber
schennen, zonodig met geweld.
Voorts heeft zij herinnerd aan het bezoek,
dat minister Dulles op 8 mei jl. aan
Berlijn heeft gebracht. Bij die gelegen
heid heeft de Amerikaanse minister
buitenlandse zaken nog eens gewezen
op de op 3 oktober 1954 door Amerika,
Engeland en Frankrijk afgelegde ver
klaring, dat de veiligheid en het welzijn
van West-Berlijn en de handhaving van
de positie van de drie mogendheden iq
dat stadsdeel, worden beschouwd als de
wezenlijke elementen voor de vrede.
Elke aanval op Berlijn, van welke zijde
dan ook, zat als een aanval op henzelf
worden beschouwd.
Aangezien Chroesjtsjef geen ogenblik zal
hebben getwijfeld aan de vastbesloten
heid van de westelijke mogendheden,
ten aanzien van West-Berlijn voet bil
stuk te houden, kan zijn verklaring niet
anders dan als een dreigement worden
gezien en moeten we het doel, dat hij
wenst te bereiken, in een andere rich
ting zoeken. Spoedig komen we dan tot
de ontdekking, dat de Russische pre
mier verschillende vliegen, in één klap
wil slaan.
In de eerste plaats wil hij in Europa een
situatie scheppen, die hem in de inter
nationale politiek binnen het commu
nistische blok opnieuw het initiatief in
handen geeft.
Ook wil hij het Duitse probleem weer
actueel maken, niet om de eenheid van
Duitsland (op zijn eigen voorwarden)
te verkrijgen, maar om de verdeeldheid
in West-Duitsland en de rest van de
vrije wereld nog groter te maken
Voorts is het waarschijnlijk, dat hij op
nieuw behoefte heeft, de aandacht van
de moeilijkheden in zijn eigen land,
in ongenade vallen van
Drie kinderen te water,
een verdronken
Zaterdagmiddag is in Aduard (Gr.) eei.
door een tractor getrokken wagen, nadat
zij was losgeschoten, in het water het
Lint gestort. Op de wagen zaten vier
kinderen, van wie er een tijdig op het
droge kon springen, twee anderen kon
den direct uit het water woiden gehaald.
De vijfjarige Henk Kasemier was echter
bekneld geraakt en verdronk.
TAE OP HET eiland Rozenburg te ves-
tigen staalindustrie zal in elk opzicht
de tot nu toe in Nederland gemaakte in
dustriële plannen overtreffen, schrijft de
correspondent van het Handelsbiatt te
Düsseldorf. De plannen zijn voorbereid
door de staalstudiestichting, welke be
staat uit vooraanstaande vertegenwoordi
gers van het Nederlandse bedrijfsleven.
De naam van het nieuwe bedrijf is At
lantische Staalfabrieken.
Reeds binnen drie jaar moet de pro-
duktie beginnen met een capaciteit van
300.000 ton per jaar. zo spoedig mogelijk
uit te breiden tot 3 miljcen ton. Hier
mede zouden de Atlantische staalfabrie
ken de gehele tegenwoordige staalbehoef-
te van Nederland dekken, doch het
niet moeilijk te voorspellen, dat het Ne
derlandse staalverbruik binnen enkele
jaren aanzienlijk zal toenemen. Desniette
min zou er tezamen met de produktie
van de Koninklijke Hoogovens te IJmui-
den een overschot kunnen ontstaan, waar
door Nederland in staat zou worden ge-
•teld zijn staaluitvoer te vergroten. Ne
derland zou dan bij zijn voortgaande in-
duatrialisatie een hoogtepunt hebben be
reikt. waarnaar reeds lang werd ge-
■treefd.
Hat kapitaal wordt bijeengebracht door
leden der stichting en de Nederlandse re
gering. (Er is echter ook sprake van enige
Duitse en Amerikaanse belanghebben-
De investering beloopt niet minder
300 miljoen gulden, het hoogste be
drag, dat tot dusverre in een Nederlandse
industriële onderneming werd gestoken,
aldus de correspondent.
Boelganin wellicht een aanduiding is.
af te leiden, door het Duitse gevaar,
dat voor de bevolking van de Sowjet
unie angstwekkende betekenis heeft,
ophieuw ten tonele te voeren
En ten slotte tracht Chroesjtsjef een mid
del in handen te krijgen om pressie uit
te oefenen op de westelijke mogend
heden om grote invloed te kunnen uit
oefenen op het ontwapeningsgesprek,
dat in Genève heel schuchter weer op
gang is gekomen.
MOGELIJKHEDEN
Wat het eerste punt betreft is Chroesjt
sjef er inderdaad in geslaagd, de
dacht van de gebeurtenissen in
Verre-Oosten af te leiden. De beschie
ting van Quemoy gaat op de oude voet
voort maar men is er aan gewend ge
raakt en schikt zich voorlopig in hel
onvermijdelijke.
Het Duitse probleem met Berlijn als tref
punt staat weer in het middelpunt van
de belangstelling. De Russen hebben de
samenwerking met Amerika, Engeland
en Frankrijk ten aanzien van West-
Berlijn stopgezet en verwijzen deze
mogendheden voor het regelen van
Berlijnse zaken naar de marionetten-
regering van premier Otto Grotewohl.
En daar beginnen de moeilijkheden,
want in navolging van West-Duitsland
weigeren zij het Oostduitse regime op
enigerlei wijze te erkennen.
Dc positie van de West-Berlflners
dan heel moeilijk worden, want de Oost
duitse communistische autoriteiten kun
nen met de steun van de Sowjetunie
proberen, het organiseren van
luchtbrug (over Oostduits grondgebied!)
te verhinderen.
Tien jaar geleden, hebben de Russen het
niet aangedurfd, zo ver te gaan. Het is
de vraag, of dit nu wel het geval is.
Want als de westelijke mogendheden
zich ndet wensen te storen aan bepaalde
maatregelen van het Oostduitse regime,
kan de Sowjetunie niet werkloos blij
ven toezien. Een derde wereldoorlog zou
dan wellicht niet meer voorkomen kun
nen worden.
We mogen dus aannemen, -dat ook nu dt
rode soep niet zo heet gegeten zal wor
den. als zij werd opgediend, ook al wijst
het innerlijke verval, waaraan het
munisme in de Sowjetunie lijdt, erop
dat Chroesjtsjef in het buitenland
een uitweg zoekt om verdere ontbinding
tegen te gaan. Want de Sowjetleider
weet, dat hij slechts met succes
oorlog kan voeren, wanneer die ndet
onder de ideologische banier van
communisme, maar onder die var
nationale patriottisme uit de Tweede
Wereldoorlog wordt gevoerd.
Voor 'de drie westelijke mogend
heden is de taak weggelegd, te
voorkomen, dat de Sowjétunie
door tweedracht te zaaien gelegen
heid wordt geboden, haar duistere
praktijken uit te oefenen. Er zal
veel wijsheid nodig zijn om het
antwoord te vinden op de uitda
ging van Moskou. Moge die aan de
vertegenwoordigers van de vrije
wereld in ruime mate gegeven
worden.
o
Vuur, as en gesmolten lava spui
ten uit de mond van de vulkaan
Asama, ruim 100 km ten noord
westen van Tokio. De nieuwe
uitbarsting van de vulkaan ging
gepaard met een aardbeving die
in de wijde omtrek ruiten deed
sneuvelen. Persoonlijke onge
lukken kwamen tot dusver niet
zitter van de K.V.P., heeft horen
fluisteren dat de grote aanval van
de P.v.d.A. op het kabinet spoedig te
verwachten is. Hij zei dit zaterdag
in een vergadering van de jongeren-
raad van de K.V.P. in Musis Sacrum
te Arnhem. Volgens de K.V.P.-voor-
zitter probeert mr. J. A. W. Burger,
de socialistische fractievoorzitter in
de Tweede Kamer, op weinig subtiele
wijze een breuk met het kabinet te
forceren. Dat- is allerminst verheu
gend, maar het kan wel eens nuttig
zijn te zien, ook voor sommige katho
lieken, hoe de concurrenten de ene
domheid op de andere stapelen, al
dus de heer Van Doorn.
De voorzitter van de K.V.P. gewaagde
verder van „een partijtje paniekvoetbal",
dat de heer Burger de laatste maanden
ten beste geeft, hetgeen z.i. voor ver
schillende achtenswaardige en tot con
structief samenspel bereid zijnde socia
listen, bepaald vervelend moet zijn. „Als
de heer Burger en de zijnen hun plan
netje doorzetten om het veld uit te lopen,
dan mogen zij bedenken dat er alsdan
velen zullen zijn, die menen dat alleen
de kiezers de impasse zullen verbreken,
die dan door de socialisten tot een feit
zal zijn gemaakt", zo verklaarde de
BISSCHOP VAN CYPRUS OP SCHIPHOL
Niemand is een voorstander van de
drama's op Cyprus en zeker kan men
het bloedvergieten niet goedkeuren, maai
ik bij ervan overtuigd, dat het de poli
tiek van de Britse regering is geweest,
die de bevolking van het eiland dwong
tot actie over tc gaan. Dat zei aartsbis
schop Makarios, de verbannen leider
de Grieks-Cyprioten, die zaterdagavond
ongeveer anderhalf uur op Schiphol
doorbracht. Makarios was via Rome uit
terlijke hoogmoed afsloot, die niet indi
vidualist wilde zijn. Dat kon hij niet.
want hij had het leven en hij had de
WEREMEUS BUNING is overleden, de dichter, de schrijver, de levens
kunstenaar. Zeven en zestig jaar is hij geworden en hij stierf zater
dagavond in het Wilhelmina Gasthuis te Amsterdam. En nu plotseling,
bij zo'n bericht, herinneren we ons weer zijn verzen, zijn boeken, zijn
kookrecepten. We herinneren ons zijn befaamd geworden „Ballade van
de boer" en zijn „Maria Lêcina", overal in ons land vertolkt door Charlotte
Kohier. We herinneren ons zijn vers „De groene Maas" met de gave slot
regels: „Geef mij groen gras om in te sterven, en groen gras gans over
mij heen". We herinneren ons ook zijn boeken over de dans en zijn „Avon
turen met de pollepel". Maar ook zijn romantische liefdesliederen, zijn
tedere romantiek die buiten de moderne stromingen bleef.
Johan Willem Frederik Werumeus
Buning werd 4 mei 1891 te Velp geboren,
kreeg een opleiding ajs notaris, maar
werd tewerkgesteld bij de decor-afdeling
van de Amsterdamse Schouwburg. Daar
na ging hij over naar de journalistiek,
waarin hij als toneel- en letteren-recen-
sent en als schrijver van sprankelende
reportages naam maakte. De journalis
tiek eiste hem echter niet volledig op, hij
ging lyriek publiceren, hij ging over dans.
over eten en over wijn schrijven. Hgt
was gekruide taal veelal, levendig, be
grijpelijk, flitsend, nooit experimenteel.
Werumeus Buning begon zo in zijn eer
ste bundels „In Memoriafti" (1915) 'en
„Dood en Leven" (1926) met ontroerende,
droomverloren liefdesliederen. Het leed
over de dood van de geliefde ging samen
met een nog inniger verdriet: het wijken
van de smart en daarmee van de troost
der herdenking. Het was droefgeestige
poëzie, maar zeer gevoelige, zeer subtiele
ook. Later heeft hij blijdere klanken
laten horen (o.a. in „Et in Terra" uit
1933), waarin zijn taal krachtiger en reëler
van zegging werd.
AT AAR IN ALLES bleef Werumeus
Buning de dichter, die begrepen
dlch-
wilde worden, die zich i
mensen veel te lief. Was het niet Clara
Eggink, die nog kort geleden over Weru
meus Buning schreef: „Er is niets vaags
aan Werumeus Bunmg. Met zijn korte
baard, zijn borende blik, zijn brede ge
stalte is hij een brok van een kerel met
een regelrecht oordeel en 6oms een tong
als een sabelhouw". Dat was Werumeus
Buning: recht-door-zee, eerlijk, ongecom
pliceerd. Maar ergens in hem bleef er die
romantiek van zijn eerste verzen leven,
bleef er de droom in de werkelijkheid.
Die eerste verzen toonden trouwer
direct de directe zeggingskracht va:
dichter, toonde hem al terstond als de
begrijpbare en begrijpende kunstenaar.
Niet voor niets zei toen een dichter als
Roland Holst tot hem: „Je moet er
niet mee doorgaan". Hij heeft het toch
gedaan en hij is begrepen geworden,
meer wellicht dan Roland Holst.
Daarnaast zijn er dan nog de vertalin
gen van Werumeus Buning (Shakespeare,
Melville, Cervantes), zijn indringende
dansstudies gn zijn kostelijke avonturen
met de pollepel, waarin hij kookrecepten
gaf die van een enorm ontwikkelde smaak
getuigden. Zijn bundel „Ik zie, ik zie,
gij niet ziet" was een bewijs van
veelzijdigheid. En ook van zijn scherp
opmerkingsvermogen, dat hem in staat
stelde alles als een avontuur tc beleven,
alles als iets nieuws te ondergaan. En
hij moest altijd die dromen en die s
turen vertellen, zijn pen kon niet ru
Het was een pijniging voor hem tijdens
de oorlog te moeten zwijgen, het wa<
kwelling voor hem tijdens zijn laatste
ziekte (pleuntus) niet te kunnen schrij
ven. Nu is zijn pen voorgoed stil gelegd
op aarde, maar zijn verzen blijven her
inneren aan een heel fijngevoelig dichter.
„Ga heen cn slaap, want morgen komt
de dood", zong Werumeus Buiqng
ln zijn „lm Memoriam". De gedachte
de dood heeft hem steeds vastgehouden,
zijn leven lang. Wellicht deed dat hem
juist het leven zo liefhebben. Als die
gedochte aan de dood positief gericht
dan zal de stem van Werumeus Buning
niet voor altijd zwijgen.
a de
rekening
Athene gekomen, en wachtte ln Amster
dam op aansluiting naar New York.
Hij gaat daar als waarnemer het debat
over Cyprus bijwonen, dat deze week in
de Algemene Vergadering zal worden
gehouden.
Ook zal hii in New York contact op
nemen met alle delegaties, die de
gadering van de V.N. bijwonen. Maar
met uitzondering van de Britse dele
gatie, zo voegde dc aartsbisschop e
toe.
Ik sta op het standpunt, dat de bevol
king van 't eiland er recht op heeft zelf
haar politieke standpunt in de toekomst
te bepalen, aldus Makarios. De Britse
Aartsbisschop Makarios bij het
vliegtuig dat hem van Athene
via Schiphol naar New York
bracht.
regering heeft het probleem echter al
heel ingewikkeld gemaakt en op dit ogen
blik is het wel erg moeilijk geworden
oplossing te vinden. Volgens de aartsbis
schop spelen dc Britten nu de rol
arbiter en laten zij de Grieken en Turken
maar met elkaar disputeren.
Zoals bekend is de Eoka. de Griekse
verzetsorganisatie, onlangs weer eei
tie op het eiland begonnen. In de afge
lopen weken zijn tal van personen, mili
tairen zowel als burgers, daarvan het
slachtoffer geworden.
Het is echter niet voldoende, de ge
welddaden te veroordelen. De Britse
gering dient te helpen de rust op Cyprus
te herstellen. Over het doden van vr
wen en kinderen zei hij: Ik geloof
moeten constateren, dat in die gevallen
meer van persoonlijke wraakneming
sprake is dan van politieke actie.
Uitvoerig ging aartsbisschop Makarios
op de kwestie in. waarom hij afwijzend
slond tegen een internationale conferen-
e. Onze tegenvoorstellen, onder andere
ak om andere landen tot het gesprek
>e te laten, zei hij, zijn door de Britten
Turken verworpen.
Toch ben ik niet pessimistisch, besloot
de aartsbisschop. „Ik hoop dan ook, dat
de Britse regering zal inzien, dat haar
politiek niet juist is".
heer Van Doorn, volgens een verslag
an de vergadering Jn de Volkskrant
Na erop gewezen ie hebben, dat bin-
en de P.v.d.A. niet een lijn te vinden
in de opvattingen over bijv. Nietow-
Guinea, de defensie, de atoombewape
ning, de sociaal-economisch-financiël*
politiek. Ondanks alle gedweep met een
heid van politiek denken en solidariteit,
concludeerde mr .Van Doorn, schijnt
zacht gezegd wel eens ruzie te zijn
sen vader Drees en zijn socialistische
collega's aan de ene kant en verschil
lende rode partijmannen aan de andere
kant. Naar het oordeel van de K.V.P^-
voorzitter is de Nederlandse burger gaan
inzien, dat de socialistische methodieken
en regeldriften de persoonlijke vrijheid
en zelfstandigheid en daarmee het le
vensgeluk van de mensen verder af
brokkelen dan men lustte. De voor
spelling echter dat daardoor de V.V.D.
nog meer winst gaat boeken en de
P.v.dA. nog verder wordt teruggedron
gen, noemde hij „rijkelijk boud", omdat
hij beide partijen „die om beurten toe
loop krijgen" in zekere zin ziet als één
partij. Overigens lijkt waarschijnlijk,
dat de V.V.D. nog verder zal groeien,
terwijl de P.v.d.A. bezig is van de
crisistoestand in de jaren 1957—1958 te
geraken in een toestand van paniek en
leidingloosheid.
„Gij zult niet doden"
geldt ook op de weg
In een brief, die gisteren in alle roomse
kerken is voorgelezen, hebben de r.k.
bisschoppen van Nederland gewezen om
het gebod „Gij zult ndet doden" ook ln
het verkeer voor ogen te houden.
Dagelijks worden er mensen op de weg
gedood of verminkt, ondanks da strenge
verkeerswetten.
Wij kunnen, aldus de bisschoppen, on*
niet aan de indruk oottrekken, dat velen
deze voorschriften te zeer zien als tech
nische regels en te weinig als een na
dere omschrijving van de gewetensop
dracht: het leven te beschermen zowel
van zichzelf als van anderen.
De samenleving ln het verkeer draagt
wel een heel bijzonder karakter. Ieder
is, los van de ander, op weg naar een
eigen doel. Maar dit betekent niet, dat
de andere weggebruiker een verkeers
obstakel is, dat .genomen" moet wor
den. Midden in de verkeersruimte is
de wegsltuatde een sociale opdracht aan
ieder, die zich als berijder van een voer
tuig of als voetganger, ln bevindt.
De beste bestuurder is niet slechts hij,
die over een snel reactievermogen be
schikt, maar veeleer iemand, wiens so
ciaal gevoel ln die mate la gerijpt, dat
hij beseft op de weg niet slechte met
motoren, maar met medemensen te doen
te hebben.
IN DE NIEUWE autosnelweg
Zwolle- H arderwjjk- Hoevelaken
is het meest noordoostelijk ge
legen gedeelte tussen de be
staande Zuiderzeestraatweg bij
Wezep en de bestaande IJsselbrug
te Katerveer, ter lengte van onge
veer 6 km gereed. Eind vorige week
is dit wegdek voor het verkeer van
Zwolle in de richting Amersfoort
opengesteld. Over een week of vijf
zal de weg voor het verkeer in om
gekeerde richting in gebruik wor
den genomen.
De bestaande rijksweg Hoevela-
ken-Harderwijk-Zwolle, bijgenaamd
de „Zuiderzeestraatweg", is de auto
mobilisten al lang een doorn in het
oog. In 1952 werd deze weg bereden
door gemiddeld 3000 auto's per dag
en dit aantal bedraagt op het ogen
blik 5000. Dit is wel cie maximum
capaciteit. De weg is bochtig en
hgeft veel uitwegen en lintbebou
wing pn het doorgaande verkeei
wordt belemmerd door veel lang
zaam verkeer.
Om aan deze
toestand een eind
te maken, is een
autosnelweg ont
worpen, die de
„Zuiderzeestraat
weg" zal gaan
vervangen. Ten
noordoosten van Harderwijk volgt
de weg in hoofdzaak de spoorlijn
Amersfoort-Zwolle, ten zuidwesten
van Harderwijk, ten dele de kust
van het IJsselmeer. De lengte van
de weg bedraagt ongeveer 60 km.
Het wegvak Wezep-Katerveer is ge
heel als autosnelweg ontworpen. Bij
Katerveer sluit de weg aan op de
IJsselbrug.
Het ligt in de bedoeling met de
doortrekking van de autosnelweg
van Wezep tot Harde in het voor
jaar van 1959 te beginnen. Eind 1963
kan het wegvak van Katerveer tot
Harderwijk gereed zijn. In 1960 kan.
naar het zich laat aanzien, worden
begonnen met de aanleg van het
zuidwestelijke gedeelte van de auto
snelweg. In noordoostelijke richting
voortwerkendc, kan dit gedeelte ook
eind 1963 to't Harderwijk gereed
zijn. Daarmee zal de aanleg van de
autosnelweg met een rijbaan zijn
voltooid. De totale kosten van het
gehele werk worden geraamd op
ruim 40 miljoen.
