zijn zichzelf gebleven ALS DE MUZIEK JE PAKT KOM JE ER NIET LOS VAN ZATERDAG 1 NOVEMBER 1958 Gastvrijheid is groot bij deze nomaden I E lijkt wel een woonwagenbewoner Men behoeft waarlijk geen speciale opleiding Drie groepen mensen leven in woonwagens Er zij d- Dat de Nederlandse taal te hebben gevolgd, om niet meteen te kunnen begrijpen, dat de uitdrukking „Je lijkt wel een woonwagen bewoner niet bepaald vleiend is bedoeld. Van zo iemand wordt immers verondersteld, dat hij van minder allooi is en and die dan met een woonwagenbewoner wordt vergeleken, moet bovendien wel ernstig hebben gezondigd tegen de alge- aanvaarde regelen van „Hollandse zindelijkheid". Iemand, die een medemens verge lijkt met de bewo- wagen, weet niet wat hij zegt. Hij n kijkje hebben genomen bij die gevreesde kaste, wagens leeft. Alleen daarom is het al onjuist een oordeel te vellen groep der Neder landse bevolking. Had hij evenwel nader contact gezocht met de .paria's der Neder landse samenle ving", dan zbu hij tot andere conclu sies zijn gekomen. Wij zijn eens plaatsen gegaan. /aar enkele of vele tientallen ren gebracht zijn ot een kamp. WU hebben kijkjes ge- omen in diverse agens, gesproken aet de bewoners ei nhebben kun en, dat woonwagenbewoners hele maal niet zo vuil en slordig zijn als de grote „men" wel denkt. Goede vrienden Het is dikwijls bij een vlug be zoek gebleven, zoals dat nu een maal in ons vak en in een haastige wereld geschiedt. Doch wij kun- wèl zeggen, dat zo wij weer naar de woonwagenbewoners zouden gaan wij ontvangen zou den worden als goede vrienden. Stel nu eens het geval, dat men zijn huissleutel heeft verloren, de deur niet wil forceren; dat ...~n geen cent op zak heeft en tóch ergens het moede hoofd wil neerleggen. Dan herinnert men een kennis leeft in het woonwagenkamp. Welnu, men kan daarheen gaan en er gerust op zijn, dat ze daar een oplossing zullen vinden. Een woonwagen is maar klein vergeleken bij een flatje, doch er kan altijd nog wel een goede vriend die in moeilijkheden zit bij.... Zijn de bewoners niet thuis, kruip dan met een gerust hart in hun bed, gebruik het servies en de karige voorraad. Maar zorg er voor, dat de volgende morgen alles netjes is opgeruimd. Want zó is de ongeschreven wet van de woonwagenbewoners, ge baseerd op de eeuwenoude zeden der zigeuners. Zigeuners en woonwagenbewo- Hier zitten wij al midden in ;n probleem. Een zigeuner is ?n woonwagenbewoner, maar het omgekeerde behoeft niet het geval te zijn. Zigeuners land zijn naar schatting ongeveer 5000 woonwagens met 13.000 tot 20.000 bewoners. Van deze bewoners behoort slechts een klein gedeelte tot het geheimzin nige volk der zigeuners. Voor de oorlog was dat anders, doch ge durende het tijdperk, dat de na zi's hun rassentheorie verkondig den, werden niet alleen de Joden maar evenzeer de Zigeuners als ongewenste elementen in een Ger- samenleving gedood. In dit artikel zullen wij geen agen- bew Iedere woonwagenbewoner in Ne derland kent brigadier A. flak tan de Haagse politie, die zyn dienst in burger verricht, omdat woonwagenbewoners een hekel hebben aan glimmende knopen". di. be.o.p.h.l dende woning bebb*n, batrokken zijn bq weg- d", eeV'IfUtj, oelt tij die lijn ongeveer 3000 I rond 20.000 bewo t er nog ilechtt 400 nert trek» in de meeticbeppelijke lieer. De overheid «treeft er nu neer om de woonwagenbewoner* door middel ven meetichappeNjke beïn vloeding te leiden neer he» „normale" i gaan kijker mpen vrijheid en huit, hebber delijk, det belediging i uitdrukkkiryp „Je lijkt de Nederlanden, een hitje houden en een beetje prutsen.. Maar niet in zo'n flat... Dan krijgt men een verhaal tc horen over de oorlogsjaren, toen veel Zigeuners waren ondergedo ken. Hun grootste verdriet was. dat zij in een huis waren opgeslo- En wat zeggen de bewoners van de kampen, die bij verscheidene steden in ons land voor hen zijn aangelegd? Een volbloed Zigeuner. zo'n woonwagenbewoner, gaf als ant woord: ,.Een kamp is goed. Orde moet er wezen. Desnoods maken ze een kamp met iemand die de baas is. Een goed kamp moet een windvanger van bomen hebben. Als er goed wind staat, gaat zo'n wagen er aan. En dan is je kapi taaltje ook weg De woonwagenbewoners zijn dus heus niet zo vrijgevochten als men wel denkt. Alleen hun zeden zijn anders dan die van de honk vaste mensen. Of misschien ook niet. want als men dit jaar een miljoen kampeerders verwacht, blijken ook de brave burgers van ons land wel iets in hun hart van een nomade te hebben. Huwelijkstrouw Duitsland geboren en daarom kon ik na de oorlog een Duits pas poort krijgen. Bent u niet liever in Duits land? Nee. toch niet. Het is daar wel mooi, maar de Duitsers zijn te ruw. Dat ben ik niet meer ge wend. Als hier de politie komt, vraagt nen mag komen. In Duitsland stappen ze zo maar binnen. Het is wet onder de woonwa genbewoners. dat men eerst op de deur moet kloppen, voor men een wagen binnengaat, of men vreemd is of een vriend des huizes. Zo doet ook de :>rigadicr van de Haagse politie A. Vlak, die bij iedere woonwagenbewoner in ge heel Nederland bekend is. Al bij na 25 jaar is hij belast met het toezicht op de woonwagens in Den Haag en dat zijn er gemiddeld .weehonderd. „Ik ben geen dief" Hem hebben wij in vertrouwen gevraagd, hoe het staat met de criminaliteit onder de woonwagen bewoners en zijn antwoord loog er niet om: Niet méér en niet minder dan bij de andere men- Wij spraken een woonwagenbe woner, wiens Zigeunerafkomst al leen nog was te zien aan zijn zwarte haar en zijn donkere ogen. Hij zei: „Laatst komt er een vent naar me toe. die zei: Ik weet een mooi krakie. Toen zei ik: Ik ben geen dief! En die vent zei toen weer: Je woont toch in een woonwagen Brigadier Vlak kent de Zigeu ners door en door. „Als ik word gewaarschuwd, dat er een meis je is verdwenen, maak ik mij niet druk. Dan ga ik eerst bij de an dere wagens informeren of er misschien een jongen zoek is. In de meeste gevallen blijkt dat dan zo te zijn. Dan komt alles goed. Na verloop van een paar dagen komt het stel terug en verklaart plechtig het eens te zijn gewor- Met behulp van familieleden krijgen de jonge mensen een wa gen. Het komt zelfs voor, dat de vagen afstaan, vertelde brigadier er bij de Zigeuners een slecht huwelijk, i Zigeuner gekend die zieke vrouw had, die :n ontroerende toewij ding verpleegde." Deze politieman, die er bij de uitoefening van zijn werk onder de woonwagenbewoners de voor keur aan geeft er niet als zoda nig uit te zien, vertelt ook, dat Zigeuners dol op kinderen zijn. Het is traditie, dat een Zigeu nervrouw haar kind onder de wa gen ter wereld brengt. Na twee uur verschijnt de moeder dan weer in het kamp Door deze Spartaanse bevallingen is het ras der Zigeuners sterk gebleven. De zwakken sterven immers af ouders hun „Zelden." Vlak. „is sprake var Ik heb eer hij met Leven bij de Van oudsher voorzien Zigeuners in hun levensonderhoud door paardenhandel, scharensllepers, ketellappers en stoelenmatten. De moderne tijd, waarin het platte land dichter bij de stad is geko men, bracht de klad in deze be roepen. Thans hebben de mees ten een handeltje in oude meta len en als zij goed boeren, heb ben zU een auto-sloperljtje bU hun wagen. met werken, wanneer hij voldoen de geld heeft verdiend om één dag te kunnen leven. Dat wil al lerminst zegden, dat hij lui is. want dikwijls moet hij een bar lange dag maken, voor het mini mum dagloon bijeen is. Het is een uitgemaakte zaak. dat de woonwagenbewoners slechts in het uiterste geval een beroep om ondersteuning doen bij de overheid. Strenge wetten Spraken wij tot dusverre over de echte Zigeuners, die nog maar een klein percentage van de woonwagenbewoners uitmaken, veel van het bovenstaande geldt ook voor de Nederlanders, die het leven in een woonwagen verkie zen boven dat*in een huis. Ook in de wagens van deze mensen kan men van de grond eten. Wij spraken een vrouw, die in een klein maar keurig gerieflijk keukentje het middagmaal toebe reidde op butagas. In het woon gedeelte staat een modern bank stel. uit zuinigheidsoverwegingen overtrokken met plastic hoezen. 3e wagen zelf is even mooi als een luxe caravan. De vrouw zei ons. dat haar wagen 7000 had gekost. Natuurlijk staan de woonwa gens bij mooi weer open en het is een genoeglijk gezicht de vrou wen dan op de trapjes van de wa gens bezig te zien. Zijn de vrou wen alleen thuis, dan zal de buur man nimmer de wagen binnenko men. Dat is weer de ongeschre ven wet, die streng wordt nage leefd. Wat deze vrouwen presteren, grenst voor ons aan het ongeloof lijke. Wij spraken een Nederland se woonwagenbewoonster, die zes kinderen heeft. Met de ouders mee acht personen in zo'n kleine woonwagen' Zijn de kinderen er smerig om? Niet in het minst. Ze zagen er keurig verzorgd uit. Iedere avond stopt moeder de kleinsten in de Schande is het dan ook. dat er ouders van schoolgaande kinde ren zijn, die niet willen, dat Jan tje of Pietje naast die jongen uit het woonwagenkamp zit. Dit is er mede de oorzaak van, dat veel woonwagenbewoners niet kunnen lezen en schrijven. In een van de wagens wierpen we een onbescheiden blik dat geven wij toe op een brief van een bloedverwant der bewoners. Grote hanepoten waren met on eindig veel moeite op papier ge tekend. letters, zoals een kind ze na een half jaar lagere school schrijft In het kamp aan de Lozerlaan in Den Haag is een schooltje voor kinderen uit de woonwagens. De leerlingen zien er goed ver zorgd uit en het is opvallend, dat de meesten blond zijn. Een verheugend feit is echter, dat de ntenwé wet op de woon wagens niet meer onder het mi- In vele grote steden vindt men tussen huixen die eens gesaneerd zullen worden, provisorische woon wagenkampen. Het is er stoffig of een modderpoel, al naar gelang van de weersomstandigheden. „Als je eens gegrepen bent door de muziek, die een harmo niekapel kan voortbrengen, kom qlsterie dat van Vrijheidslievend .cmen van woonwaf Wij doen dat op i zelf: n dan kunnen we misschic zaken meer doen.. ze den de En... beschaamde. De Nederlan ders. die altijd tot helpen bereid zijn als ergens mensen worden weggejaagd of vluchten, zouden verschil maken tussen iemand .....and die er dc voorkeur aan geeft dat zijn huls rljdbaar ls? Misschien voelden de woonwa genbewoners met hun sterke in tuïtie die niet uitgesproken vraag aan. Zij gaven als verklaring: „Iemand maakte eens een foto van ons en drukte die in een krant af. Toen wij de volgende de boer op gingen, her: kenden ze ons en werden wij weggejaagd Terwijl wij dit moeten aanho- ïn. schenkt de vrouw „des hui les" thee in. De kopjes zijn brandschoon, evenals het gehele interieur van de wagen. Voorin is het slaapgedeelte cn op de bed den liggen kraakheldere lakens. Weemoedige trek voner van de wagen is „„..dskenbaar een Zigeuner. Zijn gelaatskleur is nlijfacbtlg. Donke re ogen en een enigszins weemoe dige trek om de mond onderschei den hem van dc Nederlandse Hij vertelt, dat hij de enig over geblevene Is van een gehele Zi geunerfamilie. „Ze hebben de Joden genomen geuners." zegt hij. Welke nationaliteit hebt eigenlijk? Ze wonen in woonwagens. Maar waarom eigenlijk? Omdat het de Zigeuners in het bloed zit. Het zijn nomaden, die in geheel Euro pa. in Azië. Afrika. Amerika en Australië worden aangetroffen. De weinige Zigeuners die wij in ons land nog hebben, spreken Ne derlands. Maar onder elkaar ge bruiken zij hun eigen taal, die nie mand anders verstaat. Zelfs iede re stam heeft weer zijn eigen taaltje. Taalgeleerden hebben uitge maakt. dat de Zigeuners op grond van hun taal uit Voor-Indië moe ten stammen. Precies weet men het niet. Sinds de 15de eeuw zijn ze al in Europa bekend cn blootgesteld aan vervolgingen, zo dat de nazi's ook weer niet de eersten waren, die het op de Zi geuners gemunt hadden. Misschien mogen wij wel zeg gen. dat de Zigeuners door de eeuwen heen zich zelf zijn geble ven. Zij volgen de drang van hun bloed en trekken van de ene plaats naar de an der. Wat dat be treft verloochenen wij wel erg onze afkomst. Want ook houden niet van een geregeld be staan. Maar wel van de natuur. Wü hebben een oude Zigeuner, die met niet meer ziet, zoals ger, als een soort gevaarlijke lie den. doch als een bevolkingsgroep met eigen opvattingen. Brigadier Vlak is het mèt de re gering van harte eens dat er meer goede kampen met sanitaire voor zieningen moeten komen, met een schooltje en desnoods met een clublokaal. Een ópen plek aan de rand van een stad of dorp is niet voldoen de. „Te groot moet een kamp ook niet zijn", zegt de heer Vlak, „want een te grote concentratie van woonwagenbewoners leidt tot moeilijkheden. Die kunnen bij voorbeeld voortvloeien uit een ve te. De Zigeuners doen aan bloed wraak, niet omdat zij zo graag vechten, maar omdat het hun wet is. Het is mogelijk, dat zij een vete uitvechten, die zij alleen bij overlevering kennen." Geleidelijke aanpassing De heer L. A. Hartman, refe rendaris bij de Sociale Raad te 's-Gravenhage, met wie wij over de woonwagenbewoners spraken, is van mening, dat de maatschap pij dit deel der bevolking met helpende handen tegemoet moet De woonwagenbewoners zien uit naar hulp. Zij vragen voorlopig geen huis, maar wel een goed kamp met goede sanitaire voor zieningen, een schooltje en speel veldjes voor hun talrijke kinde- Verscheidene gemeenten hebben al goede kampen of hebben de plarlnen ervoor gereed. Slechts geleidelijk zullen de woonwagenbewoners kunnen wor den aangepast in een maatschap pij. die voor de vrijheidslievende „nomade'' steeds minder plaats laat je er niet meer los van." Toen de heer A. van Kammen uit Groningen 33 jaar geleden acht werd, werd hij, omdat de klank van het koper en van het hout hem tot in het diepst van zijn wezen had beroerd, muzikant, zoals dat heet, en aan dat koper en aan dat hout voelt hij zich nog stevig verbonden. Hij onderwijzer en zal als allé on derwijzers in de steden wel een druk en gejaagd leven leiden De jongens en meisjes van Gro ningen zullen wel precies een der zijn als die in Amsterdam, Utrecht of Maastricht, en de klassen van de Groningse scho len wel even zwaar bezet als die van Rotterdam, Middelburg of waar dan ook. Ruurd Stienstra, Zuidlaren (Dr.), is dertien jaar en hij speelt 2de piston. .Mijn vader doet ook aan muziek, hy is bekkensldger". Leer onze kinderen alsjeblieft le zen en schryven, zeggen de woon wagenbewoners. Wy weten hoe lastig het is als je dat niet kunt. Ook dit aardige blonde meisje in, haar kraakhelder wit schortje is an de leerlin GENERAAL URQUHART Boeiend boek over „Slag om Arnhem" zUn De bei i de Zl- bü de opdringen de nieuwbouw van Den Haag stond, gevraagd of hij niet zo'n prachtie mooi flatje zou willen hebben in plaats van zo'n kleine wagen. - Oh, nee. me neer, ^zei hij, in doodgaan. Daar zou ik me als in een gevangenis voelen. Zeker, ik zou wel een huis je willen hebben buiten het Tja. de Duitse. Ik ben De Slag om Arnhem door generaml-majoor R. E. Urquhart. Uitgave A. W. Sijthoff. Leiden. Oorspronkelijke titel: Arnhem. Vertaling: J. F. en H. L. J. Kliphuis. Voorwoord van burge meester Ch. G. Malser van Arnhem. De mislukte, geallieerde luchtlandingen bij Arnhem in september 1944 zijn ons allen welbekend. Na lezing van de memoires van de bevelhebber der Eerste Britse Airborne Divisie zullen echter weinigen kunnen zeggen, dat zij iets van de betoonde moed en het doorstane leed van de aan de Veluwezoom gestreden hebbende Engelsen, Polen en Neder landers hebben afgeweten. Alleen al daarom is dit boek Duidelijk komt waard in veler handen te komen, zonder de slag c zoals dit ook in Groot-Britannië is gebeurd. De strijd bij de Rijn brug en in de omgeving van Oos terbeek. Renkum en Wolfheze is. zoals Eisenhower aan Urquhart schreef, door de gehele vrije we reld bewonderd cn heeft zich een blijvende plaats in de rij van roemruchtige wapenfeiten van de laatste wereldoorlog veroverd. ar voren, dat Arnhem, die volledig gehergroepeer de Duitse pantersdivisies vast hield. de Waalbrug nooi in han den van de Engelsen gevallen zou zijn en de bevrijding van het zuiden aanmerkelijk minder vlot verlopen was. Ander hout Geen roman Generaal Urquhart, die tweeën veertig jaar was. toen hij als in fanterist het bevel over de Eer Het boek is zeker geen roman, gte Britse Airborne Divisie kreeg, doch draagt toch ook niet geheel toont zich gelukkig het karakter van een documentai re. Ondanks de uiteindelijke ne derlaag, welke geleden werd. is het een proeve van wat moed. der hout gesneden dan velen van die andere generaals, admiraals en politici, die ons na de oorlog uithoudingsvermo- gast. Hoewel hij milde kritiek lc- i proeve ook van op het tactische luchtwaï de triomf, die in elke ondergang op zijn directe chef, generaal kan schuilen. rocks, en op het plan h'": maarschalk Montgomery om met één krachtige stoot naar het noordoosten de Duitsers op de knieën te dwingen in zijn stra tegische conceptie ook door Eisen hower aangevallen! is hij niet de man. die alle teleurstellingen en mislukkingen op rekening van anderen of op die van omstandig heden schuift. Hij neemt zijn eigen optreden voortdurend onder de loupe en blijkt na veertien jaar nog wel eens aan de juist heid van bepaalde handelingen te twijfelen tijdens die acht dagen in de heksenketel van Arnhem Jammer liet is jammer, dat l'rquhart de Nederlandse verzetsbeweging nauwelijks uit de verf doet ko men. terwijl zij de Eerste Britse Airborne Divisie toch zeer belang rijke diensten bewezen heeft. In teressant in dit verband is mis schien dat de schrijver niet van mening Is. dat dc handelswijs» van de verrader Lbidemana allar King Kong enigerlei Invloed uil geoefend heeft op het mlslukkc an zijn missie bij Arnhem. Dc platen in bet boek zijn ht laas niet met al te grote zorg g« kozen. Er zijn veel betere foto'i van de strijd om Arnhem in om loop dan die. welke werden afge drukt. Ook de vertaling iaat hier en daar wel ieta te wenaen over. zijn dagelijks werk een 1 einde heeft genomen, begint voor hem een ander, of als u dat liever wilt, een tweede leven. Een 23 jaar hanteert hij nu al de dirigeerstok en op .het ogenblik is hij dirigent van de Christelijke muziekvereni- glngerv „Crescendo" in Groningen, „De Bazuin" in Winsum. „Con- stantijn Huygens" in Appingedam en van Delfzijl's Havenkoor. Daar naast componeert hij. Van zijn hand is ..Rockingham", meditati on naar Gezang 48. Hij heeft ons dat verteld in de Rivièrahal van de Rotterdamse Diergaarde, toen we daar woens dag waren op de cultureel-paeda- gogische vormingsdag. die dc Ne derlandse Federatie van Christelij ke Muziekbonden jaarlijks organi- .Waarom offert u uw vrije tijd nu op voor dit soort muziek?", hebben we hem gevraagd. Hij antwoordde: „Omdat.die muziek me telkens opnieuw weer pakt. Zij is mijn hobby geworden. Vooral in de kleinere gemeenten vervult zij een rol van betekenis. De fanfare- en harmoniekorpsen zijn daar een belangrijk element bij gebeurtenissen, en in kleinere gemeenten leeft dit soort muziek dan ook meer dan in grotere". Rang en stand Dit antwoord geven alle dirigen ten en alle leden van die honder den muziekverenigingen, die ons land telt. „Ik kom er niet meer los van. Het is mijn hobby". Een hobby, die niet verband houdt met rang en stand en maatschap pelijke positie. Ergens in Neder land zwaait een burgemeester de dirigeerstok. Er zijn onder diri genten en leden onderwijzers, kantoorbedienden, leraren, arbei ders, landbouwers, kantoor- cn fa brieksmeisjes. De heer P. L. de Groot is aannemer te Heukelum bij Leerdam. Hij zei: „Mijn va der was aannemer en ik was graag in de muziek gegaan. Ik mocht niet omdat mijn vader meende, dat er in de muziek geen droog brood is te verdienen". Nu is hij dirigent van „De Bazuin" in Leerdam, en dat dirigeren „is mijn enige hobby". De heer D. v. d. Waal. een onderwijsman, ver bonden aan de Wilhelminaschool te Rotterdam-Zuid begon in een muziekvereniging te spelen toen hij achttien jaar was en zijn on derwijzersexamen achter de rug had. De echtgenote van de heer D. Keesman te Enkhuizen, voor zitter van de Christelijke muziek vereniging „Patrimonium", zei tot haar drie zoons, toen ze daar voor de leeftijd hadden: „En nu gaan jullie in je vrije tijd bla- lijk muziek maken meer is dan een hobby. In het programmaboek je, op de jaarlijkse toogdag uitge geven, schreef de heer Y. Woud stra uit Klazienaveen, voorzitter van de federatie: „Ons doel moet zijn: God te lo ven en te prijzen door middel vpn instrumentale muziek Wij hebben tot opdracht door middel van de muziek de boodschap Gods te brengen aan hen, die willen luis- En dit beweegt in heel Neder land honderden er toe in hun vrije tijdhet koper en het hout ter hand te nemen, te studeren en te repeteren, en eens per jaar verre reizen te maken de afstand Winsum-Rottcrdam is nog altijd groot om gezamenlijk in goede harmonie tc luisteren naar elkan ders prestaties.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1958 | | pagina 13