1
CHRISTELIJK
LADY ISABELLA
Bewandelt de weg, die tot
samenwoning kan leiden
OVERAL ONBEHAGEN
Voorzitter A.R.P. wenst betere
politieke verhoudingen
Het „steile'", een kostbare trek
van het Calvinisme
Leraren geven motivering
van salariseisen
Kanttekeni
3
LUYCKS
n
Twee kerkeraden
schreven samen
één brief
J^EEDS vele jaren bestaat con
tact tussen de kerkeraden
van de Gereformeerde Kerk
vrijgemaakten de Christelijke
Gereformeerde Kerk te Eind
hoven. Na langdurige samen-
sprekingen menen beide ker
keraden. dat het stadium is
bereikt waarin ook beide ge
meenten elkaar moeten kunnen
ontmoeten onder de prediking
van het Woord Gods, aldus lezen
we in De Wekker, het orgaan
van de Chr. Geref. Kerken. Er
wordt op gewezen, dat dit nog
niet zegt. dat men zich nu reeds
verenigt. Het is een nadere
kennismaking in de overtuiging,
dat men, indien mogelijk, met
elkaar m één kerkverband moet
leven. Beide kerkeraden hebben
aan alle andere kerkeraden van
het kerkverband, waartoe zij
behoren, een brief geschreven,
die als volgt luidt:
TN genoorzaamheid aan onze roe-
naar uitwijzen van het
Woord des Heeren en daarmede
gevolg gevende aan de verklaring
der vaderen in de Acte van Ai-
alle Gereformeerde ledematen, en
ons willen verenigen met elke op
Gods onfeilbaar Woord gegronde
vergadering", zijn wij reeds aan
stonds na de vrijmaking begonnen
met elkander in contact te treden
teneinde na te gaan wat ons bindt
en ons gescheiden houdt.
En zo hebben wt| sinds 1946
gezocht naar middelen en wegen
om tot de geboden eenheid te ge
raken, waarbij In een 20-tal ver-
Ïsderingen gesproken werd over
Iverse zaken aangaande leer en
leven, zoals bv. het genadever-
bond In het Doopformulier, de
sleutelen des hemelrijk», hoe zien
wc de gemeente In prediking en
huisbezoek, de ware en valse
kerk. „1882".
Daarbij mochten we tot onze
blijdschap constateren dat tussen
ons geen confessionele verschillen
bestaan. Beide zijn we met name
afkerig van Kuyper's verbondsbe-
schouwing. zoals deze tot uit
drukking is gekomen in de be
kende officiële stukken als Toe
lichting en Prae-advies met be
trekking tot de uitspraak inzake
genadeverbond en zelfonderzoek
van de Generale Synode der Ge
ref. Kerken van 1942 De Chr. Ge
ref. broeders zien met dankbaar
heid dat dogmatische bezwaren
die hen in 1892 weerhielden van
vereniging met de Doleantie-ker
ken, ook gedeeld worden door de
vrijgemaakten. terwijl deze van
hun zijde voorts erkennen dat de
Chr. Gereformeerden die bezwa
ren zeer wel hebben onderkend,
al is uiteraard verschil van in
zicht blijven bestaan omtrent de
in 1892 gevallen beslissingen.
Ten aanzien van de prediking
bleken aanvankelijk enige moei
lijkheden te bestaan, ten dele sa
menhangend met ,.kllmaata"-ver-
achlllen als gevolg van het ge-
schelden leven gedurende ca. 60
Jaren. Punten al» b.v.: moet de
preek alleen tot de wedergebore
nen gericht zijn en moet In de
Ereek leiding worden regeven aan
et persoonlijk geloofsleven In zijn
verschillende standen, werden
uitvoerig besproken.
Een en ander heeft niet altijd
geleid tot volkomen overeenstem
ming. maar wel tot een genoeg
zame eenparigheid van gevoelen
op diverse punten, zodat we er
van overtuigd zijn beide van har
te in te stemmen met wat onze
belijdenis in Zondag 31 H.C.
zegt omtrent de hantering van de
sleutelen des hemelrijks. We zijn
het er over eens. dat in elke
preek de oproep tot geloof cn be
kering moet doorklinken, dat de
vruchten des Geestes, zoals met
name de Dordtsche Leerregels in
Hfdst. Ill en IV. 12 daarvan spre
ken. hierin worden aangeduid en
dat in overeenstemming met de
Heilige Schrift de prediking moet
rekenen met de zonden en zwak
heden der gelovigen (zie o.m.
Zondag 44 H.C.). opdat zij kan
vermanen en vertroosten naar de
Schriften.
onze gehouden sa-
igen zijn wij tot de
conclusie gekomen, dat hereniging
van beide kerken het doel van on
ze verdere arbeid moet zijn. Om
de weg daartoe verder te effenen
zal het o.m. noodzakelijk zijn de
ze zaak ook bij de leden der ge
meente steeds meer te verlevendi
gen. zodat eventuele bezwaren
uit de weg worden geruimd en
een hartelijke begeerte naar de
eenheid gaat groeien.
Het ligt daarom ln onze bedoe
ling in de komende maanden
zo de Heere wil gemeenschap
pelijke samenkomsten In de week
te beleggen, waarin beurtelings
Dienaren des Woords uit beide
kerken zullen voorgaan, om de
harten der broeders en zusters te
richten op datgene wat de Heere
van ons vraagt in onze verhou
ding tot Hem en tot elkander.
Onder beding van de zegen des
Heeren hopen we zo te komen tot
het samenwonen als één kudde
onder de ene Herder, onze Heere
Jezus Christus.
ingeslagen
ware het
kunnen gaan op de
weg naar hereniging,
niet dat we in de huidige situatie
ten opzichte van de kerken waar
mede wij in landelijk verband sa
menleven. in grote moeilijkheden
dreigen te geraken.
Gesteld namelijk, dat wij bin
nen afzienbare tijd plaatselijk tot
eenheid kunnen komen, dan willen
we toch gaarne blijven samenle
ven zowel met de Chr. Gerefor
meerden als met de Gereformeer
de (vrijgemaakte» kerken.
En nu constateren wij tot onze
droefheid dat er elders in ons
land weinig van toenadering te
bespeuren valt, hetgeen ook voor
ons belemmeringen in de weg
kan leggen.
Het is nu vanuit deze drei
gende noodsituatie, dat wij deze
dringende oproep tot u richten:
Broeders, zoekt elkander op en
bespreekt samen de zaken die
tussen belde kerken ln geding
zijn. Ziet af van vleselijke over
leggingen en gaat in gehoorzaam
heid aan het Woord des Heeren
en conform de belijdenis, de weg
bewandelen die leidt tot het sa
menwonen van allen die onze Hee
re Jezus Christus liefhebben ln
onverderfelljkheld.
FR worden in onze tijd wel eens
klachten vernomen over inge
zonkenheid van het geloofsleven.
Zou dit ook kunnen samenhangen
met de geringe activiteit die we
ontplooien met betrekking tot het
saamvergaderen van hetgeen bij
een behoort, waardoor ook de
Heilige Geest smaadheid wordt
aangedaan? En als we in het ge
loof deze zaak aanvatten, zullen
dan ook de gebeden zich niet
vermeerderen tot de waarachtige
opbouw van het lichaam des Hee
ren. gelijk de apostel Paulus
daarvan spreekt in Efeze 4?
En wie zal zeggen welke rijke
vruchten de Heere op deze ge
trouwe arbeid schenken wil tot
verheerlijking van Zijn Naam en
tot de volmaking der heiligen?
De Heere make ons allen door
Zijn Geest tot deze dingen ge
trouw en bekwaam!
Namens de Raad der Chr. Ge
reformeerde Kerk, Dr. W. H.
Velema. praeses. J. Slagboom.
(Van één onzer verslaggevers)
r*E voorzitter van de A.R.P., dr. W. P. Berghuis, heeft van
morgen tijdens de najaarsvergadering van het Convent in
Musis Sacrum te Arnhem betoogd, dat er, vooral ten dienste van
de politieke oordeelsvorming van het Nederlandse volk, meer dui
delijkheid en lijn in de politieke verhoudingen in ons land moet
komen. Allen wie het aangaat, dienen zich er, naar de mening
van de heer Berghuis, op voor te bereiden, waar mogelijk gezon
dere verhoudingen te bewerkstelligen op het ogenblik, dat wjj er
aan toe zijn. Wanneer dit zal zijn is op dit moment niet te zeggen.
„Normaal gesproken, zal dat op z'n vroegst in 1960 zijn", aldus de
A.R.P.-voorzitter.
de zondige samenleving de
donesië in strijd met hun eigen bedoelin
gen alleen maar moeilijker maken er
vertroebelen. Hoezeer de a r, ook snak
ken naar een betere verhouding tussen
beide landen, op het ogenblik kan alleen
worden volstaan met het duidelijk zeg
gen waar het op staat, aldus de heer
Berghuis. En hij vervolgde: „Als voor
zitter van een partij, die zich tot het
laatst tegen de soevereiniteitsoverdracht
heeft verzet, omdat zij meende dat de
tijd daarvoor niet rijp was, maar
er, nu de soevereiniteitsoverdracht
feit is geworden, geen enkele twijfel
over wil laten bestaan, dat zij deze vol
komen aanvaardt".
Reformatie
Aan het slot van zijn betoog wijdde
de A.R.P.-voorzitter enkele beschouwin
gen aan de ontwikkeling van het geeste
lijk besef, het geestelijk denken en de
geestelijke stijl in de kring, die krach
tens belijdenis en reformatorische af
komst tot de a.r. richting behoort. Niet
ten onrechte, zo vond spreker, maakt
deze tijd vaak zorgen
De bepaling
wijze waarop, zo vervolgde hij, zullen! oorlog, en God verhoede het op I verslapping van het*christelijk organisa-
wlj ons niet laten voorschrijven door een gegeven ogenblik ook de atoomoor-' tiebesef en over het behoud van de ge-
persorganen of personen, wier wellust log, op haar weg bij de bestrijding vanorganiseerde protestants-christelijke in-!
zij! vloed in ons volksleven. De heer Berg-
huis vroeg zich af, of één van de die-
het Is ln troebel water te vissen. Daar-
oor Is onze politieke en nationale ve
ntwoordelljkheld te groot.
De binnenlandse politieke situatie
meende de heer Berghuis nog het
best te kunnen karakteriseren met
het woord: onbehagen. Onbehagen
sinds kort ook bij de P.v.d.A. van
wege de nog steeds ongezonde poli
tieke verhoudingen, èn onbehagen
vanwege de kater, die is gevolgd op
de hausse-stemming van een paar
jaar geleden. Dr. Berghuis merkte
op. dat het wijzen op het ongezonde
van de situatie geen diskwalificatie
van het kabinet, zoa^ het nu een
maal zit, inhoudt, .maar toch be
treurde hij het zeer. dat troonrede
en rijksbegroting van dit jaar niet
getuigen van een doelbewuste en
overtuigde (financieel-economische)
politiek van de regering. Er spreekt
uit deze stukken geen regeerkracht.
Overigens zal men moeten toegev
dat de zwakte
net op dit punt mede daarin haa
oorzaak vindt, dat de basis waarop het
rust, niet voldoende mogelijkheden tot
het tonen van regeerkracht biedt.
Een daarmee verband houdend ver
schijnsel is, dat van een tot bezorgd
heid aanleiding gevende verzwakking
van het democratisch besef van het
volk, een verzwakking van het zich
mede verantwoordelijk weten voor de
publieke zaak.
Sprekend
behoeve
het onrecht, HHHH. HHR
met het zwaard van Godswege in haar
ambt is gesteld. En zij heeft ambtshal
ve te zoigen, dat dit zwaard goed ge-
De wetenschap, dat de Heer der
heren ook in een tijdperk van atoom
wapens en atoomproduktie de wereld
regeert en dat Hij dat in deze tijd mede
doet door Zijn met H-boimmen uitgeruste
dienstknechten, de aardse overheden,
geeft ons temidden van de geweldige
spanningen en de ontzaglijke verantwoor
delijkheden meer rust dan wanneer wij
mensen zouden menen dat de bijbelse ''zirh nf nf i
inrichting van het leven ons thans -- 7
de steek laat en dat wij het nu ze
maar moeten uitzoeken.
pere oorzaken van de teruggang
A.R.P. niet is: een verzwakking
vervaging
het reformatorisch besef, -.
van het geestesmerk der reformatie
ons denken, levenshouding, levensstijl,
kerkelijk en politiek handelen, kortom
in ons gehele christen-zijn in de moder
ne samenleving.
Dr. Berghuis achtte de kritiek, die
in heden en verleden op de
uitgeoefend voor een belangrijk deel
gerechtvaardigd, maar toch vroeg hij
zich af of in die kritiek zich niet
ontwikkeling van het geestelijk be
sef openbaart, die afbuigt van het re-
formatisch besef.
Men kan zich afvragen, of men, door
zich fin een appèl op b.v. het missie
besef) af te zetten tegen de „geijkte'
gereformeerde en christelijk-organisa-
torische opvattingen en vormen, de
christelijke levenshouding niet scheef
trekt. Het christen-zijn in deze wereld
is niet alleen een zaak van gezindheid,
Var, De merkelijke uan naastenliefde, maar niet minder
Spijer" en AÜT fe™ T"
donesië tot betere betrekkingen willen |ian ia.n de kenmerken
komen, dan zullen zij het moeten heb-|ucm'het Calvinisme is altijd geweest
ben over die diepere oorzaken, niet eerst I cen zekere „steilheid". „Wij mogen",
over Nieuw-Guinea. Tot hen, die Nieuw- aldus de heer Berghuis, „juist in deze
G^ea^^ mUe^gebm^en ais_ ruil^d van geestelijke verwaring
nr* J"t~~ „steile" niet verwaarlozen. Wij mogen
Nieuw-Guinea
De A R.P.-voorzitter zag niet in welk
wezenlijk belang wij zouden dienen met
r-.u X.eu'.v-Guinea aan Indonesië prijs te
het huidige kabi- geven. Het punt. waarover het gaat in
ae betrekkingen met Indonesië, is im-
Nieuw-Guinea, dat door Indo-
heet hangij
nesië gemaakt is tot
wvcx wCv ,o„ dei huis, dat zo'n Vriendschap
regering de subsidielast te verminderen ondeugdelijke basis en daarom in zieh-
zei dr. Berghuis, dat een verdeling van; ze" o0* ondeugdelijk zou zijn.
tegenslagen zal moeten plaats vinden op De heer Berghuis sprak de wens uit,
basis van rechtvaardige en billijke dat mensen als prof. Verkuyl mogen I gadering aan de
spreiding der lasten gerekend naar verstaan, dat zij door hun (overigens be-1 Centraal Comité
econo- grijpelijke) bewogenheid de zaak
Nederlandse studenten
in Engeland
.S.LT.'*,ïlrd5riUVu",S 3K, i Atoombewapening
maatstaven van draagkracht
mische en nationale functie v
komst. Het vinden van het juiste even
wicht in de verdeling der lasten is zon
der enige twijfel uitermate moeilijk en
het is dan ook juist, dat men daarvoor,
zoals thans in de S.E.R. gebeurt, sa-i
men om de tafel gaat zitten, mits men
dit niet in de stijl van intimidatie gaat:
doen. Een allereerste vereiste is. aldus i
de heer Berghuis, dat men bereid is of-1
fers te brengen.
de betrekkingen tussen Nederland en In- bodei
dit element handhaven als een kost
bare karaktertrek van een reformato
rische levenshouding".
Vanmiddag Is tijdens de conventsver
•oorzitter van het
A.R.P., dr. J
Schouten, een bundel opstellen aange
derlanders, aldus blijkt uit het boekje
..Overzeese studenten in Londen"
zojuist verscheen onder auspiciën
de British Council te Londen. Er wv„*.„
bijna 38.500 buitenlandse studenten in
In zijn betoog bracht de A.R.P.-voo
zitter ook het vraagstuk van de atoor
bewapening ter sprake. „Als wij",
itsJuitend henau
Engeland. Ongeveer 18.000 wonen er in ren vanuit de intermenselijke verhoudin-
gesteld onder een menseijk gein
Verschuiving is
geen oplossing
denten zijn uiteraard afkomstig
Britse overzeese gebiedsdelen e
niën. maar ook honderden Europese ji
gelui hebben de weg naar de EngelsL
universiteiten en hogescholen weten te GocHeliik
vinden. Frankrijk levert het grootste I daadwerkelijk
aantal studenten (1100). daarna volgen I tigheid
Noorwegen met 800 en Zwitserland
de j terpreteerd gebod der liefde, en niet te-I
kolo- gelijkertijd evenzeer acht geven op het;
1 ambt der overheid tenslotte een stuk
het Goddelijk liefdebestel als
(Van onze sociaal-economische
redactie)
hoger onderwas, duidelijk hun af
keuring uitgesproken over het sa-
larisbeleid van de regering.
Het standpunt van de regering, zoals
dit in de laatstgehouden zitting van het
Georganiseerd Overleg naar voren is ge
komen, houdt in, dat het gemiddelde
V'prt imrtr-rt Door vnndaag
Wij Protestanten plegen de begrippen genadeen „goejl
werken" een flink eind van elkaar te houden. Dat mag echVr
ons oog niet doen sluiten voor de bijbelse waarheid dat mei
sen wel niet om hun werken behouden worden, maar foc.
geschapen, wedergeboren worden om goede werken te doel
Dat wil zeggen dat God zo genadig is, dat Hij mensen u|
redden uit de slechtheid van de menselijke natuur dat R
hun de kracht wil geven om in deze wereld van halfheid
slapheid en ikzucht weer werk te doen dat goed is in Zijj
ogen dat Hij die goede werken bovendien (Efeziërs 2) 2<j
tevoren heeft bereid. Daarom behoeven we over die goeq
werken niet krampachtig te doen: God zorgt ervoor dat j
komen bij een ieder die gelooft. Laten we deze tekst echU
wel uitlezen: God heeft die werken bereid, opdat wij daan
zouden wandelen: opdat wij die werken ijverig en graag rot
den doen. Dan woont Christus door het geloof in ons hart, doj
zijn wij navolgers Gods.
RUMOER RONDOM HAVENS
TVE instelling van een commissie De kwestie krijgt een min of
door de minister van binnenlandse pikant karakter, nu enige tijd
zaken met vertegenwoordigers den Rotterdam
van rijk en provincie ter bestu- voeging
dering van de bestuurlijke vraag- het grondgebied
stukken in het Waterweggebied en -
met het doel te komen tot een ad
vies voor de oplossing daarvan heeft
een scherpe reactie uitgelokt van
Rotterdams burgemeester,
verzoek totje
het Botlekcomplexf
Rotten*
heeft ingediend en een soortge}o
annexatie van de Europoorttefo
nen eveneens dringend wenst;
oordeelt. Over deze annexatie z(,
eerste instantie het college 1
Deze was te verwachten: wij hebben deputeerde staten moeten oordr
vorige week op deze plaats
Formeel is het natuurlijk zo, F
vermoedens in dit opzicht reeds de commissie met deze
uitgesproken. Het is ook niet erg,
dat de standpunten scherp worden
niets te maken heeft. Zij heeft die
geen mening te geven en|n
geformuleerd. Men weet dan wat zullen de leden van gedeputerc
men aan elkaar heeft. staten, die in deze commissie zijp
Moeilijk kan men het recht van rijk hebben, moeten doen, alsof zij f'
en provincie tot het instellen van dit hele annexatie verzoek niets F'
deze commissie ontkennen. Wat zich ten. Zij hebben zich uitslultenf j
in het Waterweggebied afspeelt, is bepalen tot studeren en tot ad{f
een èn provinciale èn nationale ren over het bestuursvraagstu^
zaak. Indien de betrokken gemeen- het algemeen. r
ten zelf met voorstellen of op zijn Burgemeester Van Walsum n*i
minst met suggesties bij rijk en pro- zeer bevreesd, dat de heren gei
vincie waren gekomen, zou deze puteerden, die lid zijn van de <J>'
kwestie een heel ander verloop heb- missie, het verzoek tot toevoeg
ben gehad. Nu het Intergemeentelijk van Botlek- en Europoortgebi^j
overleg op niets is uitgelopen en het aan het grondgebied van Rotter^
er niet naar uitziet, dat althans wat zullen koppelen aan de bestu£
de bestuursvraagstukken betreft kwestie. Zij zullen z.i. zeer m|n
kans op een hervatting van dit over- lijk als leden dezer commissie
leg bestaat, kon het niemand ver
rassen, dat hogere organen zich er
mee zouden gaan bemoeien.
Ongetwijfeld zou het beter zijn ge- Dit gevaar is niet denkbeeldig:
weest, indien de betrokken gemeen- de leden van gedeputeerde sti
ten in het Waterweggebied de zijn maar mensen, die zich
zevenentwintig, die bij het'vastgelo- kunnen delen! Het is dan ook
pen overleg betrokken zijn geweest juist, dat zij in deze commissie
van te voren van de plannen tot benoemd: uitgesproken beleidsi
instelling dezer commissie op de ren zet men niet in studie-
hoogte zouden zijn gesteld. Dat wa- viescommissies, wanneer zij uitL'j
stand kunnen nemen van hun i
leidsfunctie als provinciaal best^
re heel wat eleganter geweest dan deren hoofde uitspraak moeten
een officiële brief met de formele 'n een zaak, die dezelfde m:
■nededeling, dat de commissie er is. raakt. Waarom niet enkele bekfei
Men mag aannemen, dat rijk
provinciale hoofdambtenaren#
provincie opzettelijk mededelingen noemd? Zelfs de schijn, dat de A
vooraf achterwege hebben gelaten, stuursstudie aan de annexatie wf®
Het heeft in ieder geval de verhou- gekoppeld, zou dan vermeden P|
dingen er niet beter op gemaakt. «n de gedeputeerden zouden f[
Men kan stellen: het is nog maar verleiding zijn gebracht.
een studiecommissie, maar daar Wij bunnen nu slechts hopen. E
staat tegenover, dat in die commis- d« veronderstelling van Rotterdgc
sie niet alleen hoofdambtenaren van burgemeester, dat een uitspraak je
departementen zitting hebben, maar gedeputeerde staten over de ann«:
ook provinciale bestuurders, die hun tie .»met een bepaalde bedoeli*
taak zullen opvatten als een stuk n°g nle* is genomen, onjuist zal H
beleid. ken t* *U».
EEN URGENTE ZAAK f
d* mterm'ensèlijke* verhoudin- h«< overkoepelend orgaan van de
gen tegen te gaan en de vrijheid en de v(jf lerarenorganisaties
In een buitengewone vergade- La vf, .«-j u gerekend over hun
j d j t 1 gehele diensttijd, boven het gemiddelde
ring van de Raad van Leraren, salaris uitkomt van de academisch ge
ding heel wat minder: 550. Griekenland j met het oorlogsprobleem onherroepelijk -
is vertegenwoordigd met 450 studenten, (principieel in het slop". De overheid "Ct middelbaar en voorbereidend
Advertentie
^scherm
Uw gezin met
•ASPRO'
tigen-
der beloofd voor de thee terug te zullen zijn. Juf
frouw Carlyle zei. dat ze intussen lijn koffer zou
gaan pakken
..O ne*'" hij reageerde snel. „Ik zal ze zelf in
pakken Dank je. Peter, je kunt mijn portemar.teau
wel m mijn kamer brengen, de grote
..De grote!" riep Cornelia uit. die zich altijd
overal mee bemoeid^ „Daar kan al je hebben en
houden wel in. Wat bezielt je. dat zware ding mee
te slepen!"
„Ik moet papieren meenemen en zo. er ook kle
ren."
„Die kim je net zo goed in de kleine koffer ber
gen. dat weet Ik zeker", hield juffrouw Cornelia
vol. „Ik zal het wel eens proberen. Vertel me alleen
maar wat Je er in wilt hebben. Breng de kleine
portemanteau naar de kamer van mijnheer. Peter."
Carlyle keek Peter aan en Peter knikte bijna rm-
merkbair terug. „Ik geef er de voorkeur aan. mijn
zaken zelf in te pakken. Cornelia Wat doe je nu?"
„Stom van me!" ze had zich in de vinger gesne
den „Heb je ook een pleister bij de hand. Archi
bald?"
Hij nam zijn portefeuille uit zijn zak en nam er
een pleister uit. Juffrouw Cornelia zag een brief
en zonder zich te bedenken stak ze haar hand uit
om te zien van wie hij kwam. Ze had de enve
loppe al geopend toen Carlyle zijn vlakke hand er
overheen letde.
„Van wie komt die? Het is een vrouwenhand."
„Neem me niet kwalijk, Cornelia, maar dat Is een
persoonlijke brief."
„Onxin" zei Cornelia, „je hebt nog nooit brieven
gekregen, die ik niet zou mogen leren. Hij is van
gisteren, zie ik."
„Geef mij de brief terug, Cornelia." En. verwon-
van
Easi Lynne
door ANN LUDLOW
derd over de kalme toon waarop het werd gezegd,
stak ze hem het epistel toe.
..Archibald, ik begrijp niet wat je de laatste tijd
mankeert."
„Niets", antwoordde hij, terwijl hij de brief weer
wegborg. „Het hoort met zo, dat iemand de parti
culiere correspondentie van een man nakijkt, wat
zeg jij, Barbara."
Hij lachte haar goedmoedig toe. toen hij dat zei.
Maar ze had gezien hoe hij even tevoren bloosde
„Archibald, ik weet niet zeker of ik het wel eens
eerder gezien heb, maar het leek me. dat het "t
zegel van de familie Vane was."
..Of het 't wapen van de familie Vane was of
van iemand anders, dat blijft hetze^c- Wat er in
m ieder^ geval voor_ mij persoonlijk be-
j waarop
stond
stemd." Juffrouw Carlyle vond de
hij het zei, heel eigenaardig en ze zv
ogenblikken. Barbara verbrak de stilte.
„Ga je ook naar Mount Severn, deze keer?"
„Ja", antwoordde hij.
„Praten ze er daar n
gaat trouwen?" hervatte
wat van gehoord?"
„Ik kan me niet druk maken over alles wat ze'
zeggen of denken. Barbara. Je wou nog een beetje I
suiker, geloof ik?"
„Een beetje", antwoordde ze en Carlyle schoof;
de suikerpot naar haar toe en schepte vier of vijf
lepels vol in haar kopje.
..Waar is dat goed voor?" vroeg juffrouw Cor
nelia direct.
Hij lachte opeens luid. „Ik vergat helemaal wat
ik deed. Heus Barbara, het spijt me voor je thee.
Cornelia zal j.e een ander kopje geven."
..Maar er zit al thee in en je vermorst ook de
suiker."
Na de thee sprong Barbara direct op. „Mama
zal niet weten, waar ik blijf, zei ze. „En het
wordt al donker ook."
..Archibald kan wel met je mee gaan", zei Cor
nelia.
„De weet niet of dat gaat." Carlyle zei het zoals
hij gewend was. „Dill zit op me te wachten en er
ligt nog een berg werk. Maar misschien ga je toch
liever niet met Peter. Zet je hoed maar gauw op,
dan."
Het behoeft niemand te verbazen, dat Barbara in
het vooruitzicht dat ze anders met Peter' naar huis
moest, zich vlug klaar maakte.
Het was een mooie avond en er stond geen wind.
Het was nog betrekkelijk licht. Dus namen ze de
weg door het land.
Barbara kon Isabella Vanc niet vergeten. Ze kon
nooit aan haar denken zonder dat ze jaloers werd.
vooral na de geregelde bezoeken van Carlyle aan
East Lynne. toen de jonge lady daar nog woonde.
„Ik vroeg je. Archibald, of je ook geh -
dat lady Isabella binnenkort zou trouwen.
al, dat ik niet precies meer weet
vormde ambtenaar. Dit zou ook nog het
geval zijn, wanneer men de pensioen
rechten hierin betrekt. De regeringsdele
gatie bij het Georganiseerd Overleg was
zelfs van mening, dat een verhoging
van de lerarensalarissen een nieuwe ach
terstand van de hogere ambtenaren zou
veroorzaken.
Gewezen werd op het feit, dat de
beginsalarissen voor het onderwijs zelfs
aanzienlijk hoger zijn, hoewel de toppen
lager liggen. In dit verband sprak de re
geringsdelegatie de bereidheid uit de
aanvangsalarissen te verlagen en de top
salarissen te verhogen, met dien ver
stande. dat het gemiddelde salaris over
de gehele diensttijd niet stijgt.
De leraren wijzen dit voorstel af
en blijven bij hun standpunt, dat de
topsalarissen te laag zijn. Zij achten
het onjuist de aanvangssalarissen te
verlagen om de topsalarissen op het
niveau van de academisch gevormde
ambtenaar te kunnen brengen.
De regering is in het verleden ook
altijd van mening geweest, dat voor
het middelbaar onderwijs de begin
salarissen hoger moeten liggen, om
dat de leraar in het begin onmiddel
lijk al dezelfde zware verantwoor
delijkheid krijgt te dragen, die de
leraar met 40 dienstjaren draagt.
Voorts vraagt ieder, die naar het
onderwijs gaat zich af, welke moge
lijkheden liggen hier, welk salaris
kan ik na een aantal dienstjaren
bereiken. Hoewel de beginsalarissen
niet verlaagd behoren te worden,
zal er ook nog een behoorlijke aan
loop naar boven moeten zijn om de
aantrekkelijkheid van het beroep te
bewaren. Men wijst daarom het re
geringsstandpunt af.
Beroepingswerk
E'EN beslissing over de toevoeging de bouwpolitie van Rotterdam
van het Botlekgebied en de Euro- eenmaal een andere is dan die
poortterreinen aan Rotterdams ter- Spijkenlsse en Rozenburg, dat al
ritolr dient o.i primair genomen te lei puzzels kunnen ontstaan bij
worden, los van de vraag of in de tot stand brengen van openb
toekomst al dan niet een bovenge- voorzieningen (wegen, elektrici
meentelijk orgaan zal worden ge- e.d.), dan zal duidelijk zijn, dat
creëerd. Wij geloven nl. dat de har- les pleit voor het geven van het
monische ontwikkeling der havens venbeheer in één hand, i.e. die
dit eist en dat versnippering van Rotterdam, dat voor deze taak
het beheer tot ernstige consequen- rekend is.
ties zal leiden.
Dat uiteindelijk het gehele ha-
venïebied lanfi de W.terwe, onder st»dium h«» toegespitst op het
beheer van een bovengemeentelijk venbeheer. Men vergete echter -
lichaam, een district, zal komen te dat het hier
een onderdt
staan, ligt naar onze mening in de ^oe belangrijk ook, betreft
aard der zaak. Maar zolang nie- *anse bestuurlijke vormgeving
mand nog weet hoe dat precies het Waterweggebied. Het gevr
dat men door dit alles afdwaalt
het kardinale punt: intergemi
lijke samenwerking of bovei
meentelijk orgaan voor tal van
BVH
moet, is het ongewenst de
tie op te houden.
Is deze kwestie nu werkelijk zo ur
gent? Naar onze mening wel. Pu-
bliekrechtelijk heeft Rotterdam in waarva" het °efeer
d' omstreden gehteden niets te ver-
tellen. Dat betekent b.v., dat niet
de (gemeentelijke) rivierpolitie hier
het toezicht en de controle heeft, atmtl,
maar dat slechts de marechaussee
er bevoegd is en dat op het land de S "C, Ï7
rijkspolitie dienst moet doen. Bij cet{en
scheeps- en andere branden kunnen
zich allerlei moeilijkheden voor
doen, omdat de voor blussing van
dit soort branden geheel geoutilleer
de Rotterdamse brandweer niet on- i
middellijk kap ingrijpen. Bovendien «h'r.cM
zal een versnipperd beheer proble- nl r«mmi.-u m
men geven bij het afhandelen van C0T.mlfsiei die vori*e
de schepen, als gevolg waarvan de
goede naam van de Rotterdamse ha
ven schade zou kunnen lijden.
Over eventuele verschillen ln haven.-T1T.„
geiden spreken w, ln het geheel moeht"or.k"nieV worden' verwacl
niet. Wanneer aan dit alles dan nog De tijd zsl leren met welke com
TeTrnr i(° 5"s ,y voor 1' «1 komen,
bedrijf uitgegeven terremen twee ral er goed aan doen met g
gemeenten kunnen bestrijken, dst spoed hasr taak te voleindigen
De gehele industrialisatiepolitil
de planning van woon- en werk#
reinen, de verbindingen, de recr|
van uitbreidict
(uurplannen j
elkaar, ziedaar slechts enkele i
van cen complex i
vraagstukken, welke in een
verbazingwekkend snel ontwil
lend Waterweggebied niet meer)
de vorm van een gemeentelijke
ingesteld, heeft alle betrokken
meenten gevraagd haar voorstelt)
suggesties e.d. bij haar in te
nen. Zij heeft daardoor dus conti
met de gemeenten. Iets
Advertentie
PICCALILLI
Ligthelm t eLekkerkerk.
Aangenomen naar Sint Laurens (toez.):
W. Kok te Burger vlotbrug
Nieuwenhoom G.
Kand.
(gem. Zijpei;
Oldeman te Amsterdam.
sinds^JiOjlAAR onmiskenbaar aan de top
GEREFORMEERDE KERK
Bedankt voor Oegstgeest: J P. Boer
ook gehoord had. te Rotterdam.
ik zoal gehoord heb."
(Wordt vervolgd
CHR. (-EREF. KERKEN
Bedankt voor Midwolda (Ov.):
d. Boomgaard te Thesinge.
Hoofd Anglicaanse kerk
in Australië overleden
Het hoofd van de Anglicaanse kerk
in Australië, dr. H. W. K. Movvll, aarts-
I bisschop van Sydney, is vrijdag op 68-
jarige leeftijd in Sydney overleden. Z
gezondheid is slecht geweest, nadat
vorig jaar december, toen zijn vro,
overleed, een hartaanval had doorsta
Dr. Mowli is in Engeland geboren,
heeft een groot deel van zijn leven
a' China en Australië gewoond.
1933 werd hij benoemd tot aartsbissch
