CftRISTFUJK
LADY ISABELLA
V eranderde tijd verzwaart
taak van de ouderling
In zedelijke en godsdienstige
ernst keuze voor atoomschild
Sanering van bouwprijzen en
bouwlonen is zeer urgent
Lekker, maandag A Vandaag spoelt iedereen de melkfles om!
East Lynne
Liefde voor gemeente
is t belangrijkste
taak van de ouderling heeft
al heel wat pennen in be
weging gebracht. Prof. dr. F. W.
Grosheide wyjdt in ,J3el\jden en
Beleven" een artikel aan het
werk van deze mannen, die in
een veranderde tijd ook een
zwaardere taak hebben ge
kregen. De Bijbel laat ons over
hun taak niet in het onzekere,
aldus prof. Grosheide, die dan
vervolgt
rrrE noemen nu maar wat we er
over lezen ui de brieven van
Paulus aan de ambtsdragers Ti-
motheus en Titus of wat dezelf
de apostel gepredikt heeft tot de
ouderlingen van Efeze. De Schrift-
gegevens zijn voor een belang
rijk deel verwerkt In de formulie
ren tot bevestiging, die ons onder
meer een korte samenvatting ge
ven van de taak der ouderlingen.
Is de taak van de ouderling,
om het zo maar uit te drukken,
principieel en anders geworden,
of moet hij met het oog op de
tijdsomstandigheden zijn gewone
taak op een andere wijze dan
voorheen vervullen? Bij onze dia
kenen is zulk een vraag niet zo
moeilijk te beantwoorden.
De verbeterde sociale wetge
ving heeft zeker hun taak veran
derd. Is het ook zo met de ouder
lingen? Ik wees op de Schriftge-
gevens over hun ambt. het princi
piële. Daarover geeft de Schrift
ons uitsluitsel en daaraan hebben
we ons uit den aard der zaak te
houden.
Maar de toepassing! Hier lig
gen inderdaad moeilijkheden. Als
maar enkele voorbeelden, waarbij
wij ons niet slechts tot de taak
der ouderlingen bepalen, doch de
dingen wat breder opzetten.
Volgens Gereformeerd Kerk
recht worden naar onze meerdere
vergaderingen niet alleen predi
kanten afgevaardigd, doch ook
ouderlingen. Van beiden evenveel.
Dat is een goede maatregel en
ik pleit niet voor verandering. En
ik merk op dat het goed was.
dat onze laatstgehouden Generale
Synode ook inzake de deputaat-
schappen en wat daarmee in ver
band staat de ouderlingen meer
plaats heeft gegeven.
TNOCH nu komen de maars. Moet
u een ouderling, die als afge
vaardigde gekozen wordt, in alle
gevallen gaan. is dat een deel van
«ijn taak of mag hij verzuimen,
omdat zijn beroep of gezin hem
niet toelaat lang van huis te
gaan? Moet er bij de keuze van
afgevaardigden mee gerekend wor
den, welke broeders ..kunnen", zo
dat de klacht rijst dat een groot
aantal van de afgevaardigde ou
derlingen behoort tot de gepensio
neerden? Er komen op onze meer
dere vergaderingen nog al eens
kwesties aan de orde. die weten
schappelijk onderzoek eisen. Hoe
staat dat met de ouderlingen? Ik
antwoord, niet alle dominees, die
naar de meerdere vergaderingen
worden afgevaardigd, hebben hun
Hebreeuws bijgehouden.
Er wordt op dit ogenblik veel
gesproken en geschreven over de
preken. Wij hebben er. zij het
met voorzichtigheid en beschei
denheid. ook aan mee gedaan. Er
wordt heel wat geklaagd. Wat is
hier de taak der ouderlingen? Mij
zijn gevallen bekend, dat als de
ouderlingen huisbezoek deden en
de broeders en zusters over het
preken van de dominee begonnen
te klagen, de ouderlingen zeer
verschalend optraden.
Het Is voorgekomen, dat de ou
derlingen mee klaagden. Ja broe
der, u hebt wel gelijk, maar on
ze dominee heeft nu eenmaal die
opvattingen, of: hij kan het niet
beter. En dan Juist andersom:
waarde broeder, onze dominee
komt tot ons als dienstknecht des
Heren, zo moet ge hem zien en
behandelen. Er volgt dan wel
niet, dat de dominee, zo ongeveer
volmaakt is. maar het gaat toch
die kant nlt.
ge-
schreven over het verkeerde
van het herhaaldelijk vragen:
mag dit. mag dat? Doorgaans is
het enig juiste antwoord, als u
daar moeite mee heeft, mag u
het niet Geven onze ouderlingen
steeds een dergelijk antwoord?
En wat doen zij op het huisbe
zoek. als blijkt dat de kinderen
een andere opvatting hebben dan
hun ouders, is dan de lijn, die
de ouderlingen trekken, je moet
je ouders gehoorzamen, of an
ders: denkt er om. dat de tijden
veranderd zijn en dat het nu niet
meer kan zoals veertig jaar ge
leden Mag ik enkele dingen noe
men die thans misschien de taak
der ouderlingen zwaarder maken?
Ik sluit nu maar aan bij de ge
vallen. die Ik besprak.
Onze ouderlingen moeten veel
studeren. Zij moeten de kranten
lezen, maar die niet alleen. Zij
moeten zich op de hoogte stellen
van den arbeid, waarin de leden
der gemeente werkzaam zijn.
Men moet een politieagent niet
maal naar de kerk te gaan, om
dat de kerk steeds voorgaat. Ver
schillende vakken hebben hun el-
gen moeilijkheden.
Er zijn ook kwesties aan de or
de Ik denk aan de vakbeweging.
Het is zeer goed mogelijk, dat een
ouderling over maatregelen in de
vakbeweging anders denkt dan de
broeder, dien hij bezoekt. We
werken dit punt weer niet uit.
ieder zal uit zijn eigen omgeving
weten, dat dit punt in de praktijk
vaak moeite heeft gegeven.
beginsel wijzen. Zeker, studeren,
maar dat studeren zal gepaard
moeten gaan met liefde, met wijs
heid. met mensenkennis, met voor
zichtigheid.
Het kan gebeuren, dat het toe
zicht op de leer leidt tot de me
ning. dat een dominee niet te
veel voor zijn preken doet. Het is
een zeer gevaarlijk punt, dat ik
hier noem, want ik weet, dat de
hoorders, ook de ouderlingen deze
dingen meer dan eens niet kun
nen beoordelen en daardoor ver
keerd beoordelen. Maar goed. laat
er reden zijn om te vermanen.
Dan moet dat in liefde geschieden,
met wijsheid, met voorzichtigheid,
met mensenkennis. Dingen, die
soms meer zijn. dan kennis zon
der meer.
Als de gemeente weet, dat een
ouderling de leden der gemeente
lief beeft en dat toont in zijn op
treden, zal zij hem gaarne ont
vangen en naar hem luisteren.
Zo te handelen Is In de eerste
plaats de taak der ouderlingen.
Er is veel geschreven over de
taak der ouderlingen, niet het
minst over het huisbezoek. We
hebben een mooi ouderlingenblad.
Het is de taak der ouderlingen,
daarvan trouw kennis te nemen
en niet te denken, ik kom er wel.
En dan: laat elke ouderling veel
bidden om en vóór de juiste ver
vulling van zijn taak.
Prof. Van Niftrik voor C.H.-jongeren
^er moorr! voor nnndaag
Van het huis waarin wij wonen, hebben we een sleutel. Omi
een ander huis binnen te gaan, moeten we aanbellen. Akj
Christus ergens zegt: .Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop",
dan is dat niet bepaald een compliment. Hij heeft het geschre
ven (Openb. 3) aan zijn kerk te Laodicea in Klein-Azië.
Zijn kerk daar zou Hij toch moeten wonen, maar Hij woont
er niet. De mensen daar zijn wel braaf en fatsoenlijk, maar ze
houden Christus liever buiten hun leven. En daarom worden
ze futloos en lauw. Er is geen smaak aan. Ze lijken in geen
enkel opzicht op hun Heer, en dat was toch de bedoeling. De
Heer moet kloppen om binnen te kunnen komen.
Als dat bij ons soms ook zo is, laten we dan bedenken dat
Christus daar geen genoegen mee neemt. Hij klopt en roept
en als er iemand open doet en Christus in zijn leven toelaat,
zal hij mogen delen in Christus' victorie. Hebben wij Christus1
stem gehoord? En wat hebben wij toen gedaan?
Op de najaarsconferentie der
C.H.-jongeren. gehouden van 18
tot 20 oktober in Driebergen, heeft
men ditmaal één onderwerp cen
traal gesteld, nl. het gebruik van
kernwapens. Een natuurkundige,
een militair en een theoloog heb
ben zich hierover uitgesproken en:
mede door de boeiende voordracht
is deze methode zo een succes ge
bleken. Ook over de deelname viel
niet te klagen, want zeer veel
C.H.-jongeren waren bij deze start
van het landelijke werk aanwezig.
Nadat de oud-voorzitter der Federatie
van CHJG's. dr. ir. G. A. Kluitenberg
te Eindhoven, de principia van atoom
splitsing en atoomfusie had uiteengezet,
besprak lt.-gen. M. R. H. Calmeyer, lid
van de Tweede Kamer, de politiek-stra-
tegische achtergrond van het kernwa-
penvraagstuk.
Na een overzicht te hebben gegeven
van de ontwikkeling na 1945. wees hij
er op. dat momenteel sprake is van een
strategisch evenwicht, dat ontstaan is
door de wederzijdse onmogelijkheid om
de kernwapens en hun voortdrijvings-
middelen met één verrassende klap bui
ten werking te stellen. De aanvaller is
zeker van represaille! Dit evenwicht
wordt door de technische ontwikkeling
(raketten op onderzeeërs bijv.) steeds
stabieler. Het gevaar voor een atoom
oorlog wordt daarmee minder.
Het communistisch streven blijft ech
ter gericht op de wereldheerschappij. On
der deze omstandigheden kunnen de vrije
landen niet eenzijdig afstand doen van
atoomwapens. Zij moeten zich richten
op een tweezijdige gecontroleerde be
wapeningsbeperking. Hoe zwaar het ook
moge vallen, toch moet het miltaire even
wicht bewaard blijven, in de hoop dat
het comm. dwangsysteem zal ineen
storten. zoals alle dwangsystemen in de
historie tegronde zijn gegaan. Op het
verhaasten van deze ineenzinking i
Conferentie
over gebruik
van kernwapens
(Van één onzer verslaggevers)
ten de geestelijke krachten van de vrije
wereld gericht blijven onverzoenlijk te
genover het systeem, maar met liefde
voor de mens aan de andere zijde v
het IJzerenGordijn.
PROF. VAN NIFTRIK
Het betoog van de Amsterdamse
hoogleraar sloot hier prachtig bij aan.
Met bewogen woorden schetste prof.
Van Niftrik, hoe de vóórstanders van
kernwapens even diep doordrongen
zijn van de verschrikkingen, die deze
met zich mee kunnen brengen, als de
tégenstanders. Zij staan in de gecom
pliceerde situatie, dat huns inziens
eenzijdige ontwapening onherroepelijk
Russische agressie zou betekenen, ter
wijl het bezitten van deze wapens aar
beide zijden het risico van een ver
schrikkelijke oorlog betekent. Onze
vrijheid wordt momenteel gegaran
deerd door de wetenschap, dat het voor
beide zijden een onmogelijke zaak is
om een oorlog te riskeren.
Zij, die de atomaire bewapening als
onzedelijk en dus als ontoelaatbaar ver
werpen, zullen zich rekenschap moeten
geven van het feit dat eenzijdige afschaf
fing der atoomwapens door het Westen
een leegte schept, die altijd door de
communisten zal worden gevuld- Dringt
men aan op afschaffing, dan neemt mei
het risico op zich mede schuldig te staai
aan een event. Russische bezetting, dii
de nu nog vrije wereld haar vrijheid zot
doen verliezen.
Er zijn theologen, die propageren fat
de Russen wel mee zullen vallen in fcet
gebruik. Met de beschamende geschiede
nis van Hongarije voor ogen kón de
hoogleraar daar onmogelijk inkomen.
Het
telsel
Huren zijn voor velen onbetaalbaar
„Allerellendigste toestanden voor
de aannemerswereld
De vroutc in 't ambt
Zweedse reacties
vielen erg mee
In Zweden zijn de reacties op het be
sluit om vrouwen tot het ambt van pre
dikant toe te laten niet zo fel geweest
als wel verwacht was De beslissing
heeft uiteraard wel enige onrust veroor
zaakt, vooral bij de theologische studen
ten in Lund. Aanvankelijk zou de helft
van deze studenten onder protest de kerk
verlaten, maar deze voornemens heeft
niemand ernstig willen nemen De meest
verrassende reactie was wel. dat de
woordvoerder van de oppositie, ds Da
nell van Vanjó. met geen woord van hel
omstreden besluit heeft gerept ;n eer
radiopreek. die nogal met enige -span
ning tegemoet was gezien. Thans lijk'
het er nergenj op. dat predikanten uit
protest tegen het synodale besluit -
(Van onze sociaal-economische redactie)
In Den Haag heeft men een onjuist inzicht in wat een industrie
arbeider is en wat een bouwvakarbeider. Dit verschil wordt lang
niet gedekt door een 7 hoger uurloon. De bouwvakarbeider
moet bij drie graden vorst nog rustig doorwerken. Regent het
hard, dan krijgt hij regenverlet met alle nadelige gevolgen van
dien. Op het ogenblik is het eindelijk zover, dat een schaftlokaal
en een fatsoenlijk toilet min of meer verplicht zijn gesteld op de
bouwplaats. Maar zijn verlies is heel wat meer dan 7 van
het basisloon. Vele bedrijven zijn niet in staat een taakanalyst
aan te trekken en zo kan de bouwvakker hier niet aan een maxi
mum tarief van 35 komen, maar ontvangt hij veelal niet meei
dan 20 Deze zaak loopt zo vast als een muur. Dat is catastro
faal voor de interesse van de werknemers voor de bouwvakken
en dat in een tijd, dat men roept om bouwvakkers.
woning gelegenheid moeten hebben zelf
oók nog iets te doen om te ontkomen aan
een volslagen massificatie een bepaling
van de inrichting van een huis reeds bij
de bouw. Voor ouden van dagen zullen
primair woningen gebouwd moeten woi-
den en geen pensiontehuizen.
Met het Katholiek instituut en de
Nationale Woningraad zal nog meer
samengewerkt moeten worden om ge
meenschappelijk minister en regering de
opvatting van de corporaties duidelijk te
Huren te hoog
In de middagvergadering zette drs J
Barends wetenschappelijk medewerker
van de dienst volkshuisvesting te Rot
terdam. uiteen, dat twee jaar geleden
vele arbeidersgezinnen nog in staat
waren de huren van de toen gereed
komende woningen te betalen. Thans
is dit echter nog voor een klein deel
het gevaL
Op deze wijze luchtte zaterdag de heer
A in 't Veld. voorzitter van het Verbond
van Christelijke Woningbouwverenigin
gen en -stichtingen in Nederland, zijn
hart op de jaarvergadering van het ver
bond te Hilversum.
Hij geloofde niet, dat de loonsanering
bij de bouwvakken zal slagen zonder
straffe maatregelen tegen de werkgevers.
Op het ogenblik worden er nog steeds
allerlei wegen bewandeld om bouwvak
arbeiders door allerlei extra toezeggin
gen tot zich te trekken- De heer In
't Veld noemde de zg. „reisgeldsmoes-
ies". Voor de aannemerswereld sprak
hij van allerellendigste toestanden. Ieder
gaat hier vrij rijn gang en de werkne
mers wordt de gelegenheid geboden van
de situatie onder de aannemers gebruik
te maken.
Voor de prijzen van de woningen
vreesde de heer In 't Veld het ergte. De
kostprijs ia nu al 300 pet. van de voor
oorlogse. Maar ook aan deze curvepnjs
wordt niet vastgehouden- Men is b'uj
met een bouwvergunning, ook al gaat
de prijs boven de curve uit Over de
Promotie dr. N. Cramer
De heer Nieolaa» Cramer, parlemen
tair redacteur van het dagblad „Het Pa
rool". zal ter verkrijging van de graad
van doctor in de economische weten
schappen aan de katholieke economische
hogeschool te Tilburg, op donderdag 30
oktober a s. zijn proefschrift, gewijd
aan ..Parlement en pers in verhouding
tot de overheid" verdedigen Promotor
la prof. mr. A. L. de Block.
niet gepraat. En de huren lopen
op.
Geen tijd meer
We hebben niet veel tijd meer om ons
op het vraagstuk te bezinnen en het zo
mogelijk op te lossen, aldus spreker. WIJ
*ijn bezig met het scheppen van krotbe-
wonlng met alle geeatelijk-zedeHJke ge
volgen van dien.
HU riep de bestuurders van de woning
bouwverenigingen op actief te «U" en
behalve de volkshuisvesting in het alge
meen te dienen ook te getuigen van
eigen prot. chr. visie. Om te gera
tot een oplossing van het huurdrama
vroeg hij zich af. of het misschien zal
moeten komen tot bUdragen aan gezin
nen. die de hoge huren niet kunnen op
brengen. Ook wierp hij de mogelijkheid
op de huren vast '~w"
te geschieden. De gemeenten zullen het
bouwvolume moeten verdelen in over
leg met de gegadigden en de woningwet
woningen moeten toewijzen in overeen
stemming met de politieke verhoudingen
in de raad. Wettelijk zal geregeld moeten
worden, dat een deel van de nieuwbouw
woningen aan de eigen leden worden
toegewezen en de verhuur van leeg
komende woningen zou men aan de
corporaties moeten overlaten. De aan
wezigheid van een gedelegeerde van de
gemeente in alle vergaderingen van het
bestuur is onaanvaardbaar en een aan
tasting van de zelfstandigheid en het
recht van vereniging. Controle is juist,
maar geen ingrijpen in beleid. De bouw
zal moeten worden afgestemd op de
tijd, dat er geen woningnood meer is,
aldus de heer Driesens.
Om In aanmerking te komen
zondere kredietfaciliteiten in het kader
de bevordering van het eigen-
kort ook bij
ragen kunnen indienen.
Met de afwikkeling is speciaal belast
de secretaris-penningmeester, de heer J.
Visscher, die hiervoor is ontheven van
jn werk voor het C.N.V.
De overeenkomst met de Nationale
Woningraad Inzake de contributiedeling
onbepaalde tijd voortgezet.
80e UNIECOLLECTE
Jaarcollecte voor de Scholen met de Bijbel,
lijst 2: Transport Ujst 1 12.547.35 (1958),
12.193,39 (1957); Zevenhuizen 160,—.
1 162.50: ZIJldIjk I 287. 25. f 285.50; Bozum
207,— 200,50; Broek op Akkerwoude
520,50, I 570.51; Oudega 184.—, I 173,39;
Suameer 404.75, 412,40; IJsbrechtum
106.-, 91,50; Radewijk 131,50, 124,75;
Aalst 123,10. I 136,61; Doesburg 517,75.
393.50; Harderwijk 2.487,67, 2.446.44;
maal dat elke zwakheid van het kapi
talistisch stelsel uitgebuit moet worden.
Het praten over co-existentie achtte
prof. Van Niftrik dan ook uitsluitend
opportunisme, want in de logica van het
comm. stelsel is er geen plaats voor. We
dienen te weten, dat het communisme
alleen de taal van de macht verstaat.
Het is voor leder, die de atoomwapens
aanvaardt, geen prettige gedachte, dat
onze westerse vrüheid alleen nog be
schermd wordt door de Russische angst
voor de Amerikaanse macht. We wor
den beveiligd door dreiging en angst.
Doch opdat de dreiging effectief zal zyn,
kan het Westen er geen twijfel over la
ten bestaan, dat de wapens ev. ook ge
bruikt zullen worden. Maar tegelijker-
tijd hopen cn bidden we, dat het gebruik
nooit nodig zal zUn-
Dit alles ls geen simpele politieke
kansberekening alleen. Men bedenke im
mers. dat legitiem zedelijke en gods
dienstige beslissingen geen blinde toe
passing zijn van gelijke axioma's. Hier
voor is vereist een nuchtere beslissing in
de concrete situatie, aie men dus zo goed
mogelijk moet verstaan.
BEVEILIGD
Spr. aanvaardde de atomaire bewa-
Eening echter met een betrekkelijke ze
erheid. Hem hinderde het absolutisme,
waarmee de bewapening of wordt ver
dedigd of verworpen. Het is niet zo een
voudig om werkelijk schuldeloos
te zijn. Wie ontwapening eist, staat mede
schuldig aan het lot dat de Vrije wereld
dan naar alle waarschijnlijkheid treffen
zal. Wie daarentegen atomaire wapens
verdedigt, staat mede schuldig als straks
de massale verwoesting begint. Men
kan de schuld, zedelijk en religieus, niet
met een eenvoudig JA of NEE ontlopen.
In zekere zin krijgen we in dit leven
altijd vuile handen
We moeten het goede zoeken. Ais
ernstige mensen zijn we verplicht de
situatie in het aangezicht te zien. Maar j
we kunnen alleen in vrees en beven
onze weg gaan. De absolute toon van
het: ..Zo moet het" is er dan niet bij.
Ten slotte betoogde prof Van Niftrik.
dat we moeten streven naar een doel
bewuste westerse politiek, die de vrü
heid niet slechts voor zichzelf eist, doch
deze ook aan anderen gunt. Er dient
ernst gemaakt met de vil tot zelfstan
digheid, die het gehele Oosten in zijn
greep heeft. De belijdenis der vrUheiVl
laat zich niet verenigen met nationale
eigenbaat en een krampachtig vastbon
den aan een positie, die onherroepelijk
tot het verleden behoort.
Christenstudenten
naar Rusland?
De Evangelische studentengemeente te
Bonn heeft aangeboden voor drie Sow-
jetrussische studenten de kosten van een
studie in West-Du its land voor haar reke
ning te nemen. Als tegenprestatie zou
men dan wensen, dat drie Westduitse
studenten een verblijf in de Sowjet-Unie
werd aangeboden. Deze uitwisseling van
studenten zou volgens de studentenge
meente nog kunnen plaats hebben voor
de officiële sluiting van een Russisch-
Duitse culturele overeenkomst.
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Grijpskerk en Visvliet
(Gr.) (toez.): Kand. J. D. Kila, te Slie-
drecht.
GEREF. KERKEN
Bedankt voor Maassluis (vac. H. Vol
lenhoven»: A. Trapman te Stad
Krabbendijke (Z..
VRIJE EVANG. GEMEENTEN
Bedankt voor Amsterdam-West: H. C.
Leep te Rotterdam-C.
Kanttekening
VANDAAG DOCTOR TILANUS
senaat der Vrije Universiteit de doe
torsbul wordt uitgereikt
H. W. Tilanus.
Toen het desbetreffende besluit be-
raarop meen reeds dit eredoctoraat toe, het
an de stemt ons met name dankbaar dat het
de Vrije Universiteit is die hem dit
de heer verleent. Zij is de protestantse uni
versiteit in ons land, en de verlening
dit eredoctoraat is mee een be
kend werd, hebben wij op deze plaats wijs van haar oprecht streven, zich
terstond uitdrukking gegeven
als zodanig te betonen.
algemeen reeds alle aanleiding. De allerwegen erkende hoogte. Als we
verdiensten van de heer Tilanus zijn tenschappelijke instelling kan zij de
zodanig, dat zij deze onderscheiding onbevangenheid betonen, die, bij de
wettigen. Deze verdiensten liggen op noodzakelijke binding aan het uit-
velerlei terrein, in het bijzonder wel gangspunt, voorwaarde is voor weten-
op het terrein der politiek. Daar
naast moet terstond
zijn betekenis voo
Wij achten het een reden tot
heuging wanneer een onzer universi-
schappelijke studie en tegelijk voor
orden genomen wetenschappelijke waardering.
ons onderwijs, behoeft geen betoog, dat de verlening;
het eredoctoraat aan de heer Ti
lanus door oprechte motieven is in-
teiten ook verdiensten op het terrein gegeven.
de politiek weet te waarderen. Dat het de Vrije Universiteit is die
Ons volk pleegt de politiek ernstig te
de heer Tilanus deze eer verleent,
en hierin wenst ons hoger verblijdt ons ook daarom, omdat wij
onderwijs bij ons volk niet onder te in de heer Tilanus zeker mede mogen
doen. zien een geestelijke nazaat 1
Het ligt voor de hand, dat de heer Savornin Lohman. Wij menen wel tol
Tilanus in het bijzonder betekenis mogen vaststellen dat de gebeurtenis-1
heeft gehad grote betekenis tege- sen destijds rondom deze grote vader-i?
lijk -
r de Christelijk-Historische lander ook onder wie de Vrije Uni-L
versiteit liefhebben en nastaan ge-j(,
voelens van onbehagen hebben ge-r
ligt het tevens in aard en karakter wekt. Wij achten de omstandigheid, <j
van deze politieke partijformatie, dat dat de verlening van dit eredoctoraat
deze betekenis tegelijk de grenzen de gelegenheid biedt de gedachten in
van de eigen groep overschrijdt. In eerbied terug te leiden naar De Sa-
het algemeen moge desgelijks gelden vornin Lohman, een gelukkige.
voor elke constructieve partijforma- En om te eindigen met „de jonge,
tie, vooral toch de Christelijk-Histo- doctor" zelf, volgaarne stemmen wijjd
9.
108.42. t 147.40;
333.82. 335,-
876.50, 774,55: L<
Maassluis
1.166,78.
240.9'
kapelli
1.120.66; Abcoude
2.589.19.
147,40.
335,—;
6; L
I 745.-
1,91; Sc!
-ille
232,18. 215,28.
600.—.
2.598,29; Velsen-N.
Berkel en Rodenrijs
i 111.47. 137,68;
ikerke 2
118,50; West-
van"150 Locali
.473.01, 24.986.—.
rische Unie betoont een opmerkelijke
openheid.
Komt de heer Tilanus in het alge-
MEESTERLIJKE ZET
met de universitaire wens die hem,r(
vandaag gewordt: de Jonge doctor_
heil!
VONDER veel ophef te maken heeft Met dit laatste heeft De Gaulle etn
generaal De Gaulle de militaire tere kwestie aangeroerd. Na de ern-i
leiders in Algerije opdracht gegeven,
de rebellen de genadeslag toe te bren-
gin, voordat op 30 november in dat geweest, in Noord-)
deel van Frankrijk algemene verkie- *-"aj J
zingen worden gehouden.
Hiermede dient hij een tweeledig nederlagen der afgelopen jaren zouh
doel: hij tracht te verzekeren, dat de kunnen worden uitgewist. d
Algerijnse bevolking volkomen vrij Totdusver hebben zij de schuld vaii0
zal zijn bij het uitbrengen van haar hun falen kunnen toeschrijven aant
stem; maar tevens geeft hij de mili- het slappe bewind van de politieke^
taire leiders, die zich niet meer met leiders van de onlangs afgeschafte^
de politiek mogen inlaten, een op- Vierde Republiek. Nu De Gaulle in,
dracht, waarmede zij de handen vol parijs de lakens uitdeelt en eenP
zullen hebben. krachtig beleid heeft uitgestippeld/
Dat De Gaulle deze opdracht heeft waarvoor vriend en vijand grote be-,
verstrekt, betekent niet, dat de ge- wondering hebben, is het ook voor dejj
neraal thans de tijd gekomen acht om militaire leiders in Algerije menens),,
een eind te maken aan de terreur in geworden. jjf
De stille wenk van De Gaulle isf1
rige gebied geweest, de opstand de een meesterlijke zet, die zijn over-L
kop in te drukken. Door de politieke winning op de extreme burgerlijk»!»
verwikkelingen van de afgelopen en militaire elementen in Algerijef
maanden is de militaire actie niet zo volledig maakt. De volle verantwoord
krachtig geweest, als wel gewenst delijkheid voor de strijd tegen de re-L
was. bellen ligt nu op de schouders van d«|;
Dp nndrarht van De Gaulle past dan militairen.
Voor hen staat er veel op het spel,'1
vooral, omdat alles op korte termijn'
proporties tgrug te brengen. Zij is een voor die tijd niet in, hun opdracht
stille wenk aan de bevelhebbers, de uit te voeren, dan is het geenszins
politiek aan hem over te laten en
zichzelf toe te gaan leggen op een
militaire overwinning in Algerije.
uitgesloten, dat er voor het einde
van dit jaar enkele hoofden zullen
rollen.
Advertentie
Maar gekheid nu terzij....: een schone melkfles hóórt erbijI
De heer Barends verklaarde, dat ge-! ,,lk vind het jammer dat je hier bent, Emma",
merkte de graaf op. ..Isabella is onderweg naar
Castle Marling."
Lady Mount Severn keek op. ..Waarvoor ts dat?"
..Och, het is allemaal even ellendig. Mount Se
vern is gestorven als een bedelaar, er is zelfs geen
shilling voor Isabella vastgelegd."
,,Er werd ook niet verondersteld, dat er veel zou
stellen naar Inko
men en de beter gesitueerden te dwingen j
de goedkopere woningen te verlaten- Op
het ogenblik I* het al bU«»» dat men
op lolderkamers hlüft hokken, hoewel
woningen ter beschikking staan,
geven deze situatie het aanbeveling
verdient een gedeelte van de voor
arbeidersgezinnen te bouwen wonin
gen in de vorm van eenvoudige goed
kope eengezinshuizen te bouwen. Dit
eenvoudige eengezinshuis kan een
woohwaarde hebben die hoger ligt dan
de woonwaarde van een etagewoning.
Een algemene verlaging van het woon-
peil behoeft daarbij niet noodzakelijk
te zijn. Dit zal ook moeilijk kunnen,
omdat aan de huidige nieuwe wonin
gen nog vele gebreken kleven (ge
horigheid. gebrek aan ruimte etc.),
zodat het woonpeil beslist nog niet te
worden
geraken De heer Barends gaf de vraag in over-
.veging. of bij een verdere huurver
hoging van de vooroorlogse woningen
rekening gehouden moet worden met
de woonwaarde 'kwaliteit van de
woning). Het is evenwel in principe
Juist, dat de huren van de voor
oorlogse woningen eenzelfde stijging
behoren door te maken cis het gehele
prijsniveau heeft ondergaan.
..Nee. maar er is helemaal niets. Ik heb haar
een paar pond gegeven, vandaag, want ze had zelfs
geen geld voor de reis."
De gravin keek hem met grote ogen aan. „Waar
moet ze dan wonen.' En hoe moet ze leven?"
,,Ze moet bij ons komen wonen. Ze
„Bij ons?" onderbrak lady Mount Severn, haar
dus ook niet verlaagd kan j stem sloeg over ..Dat zal niet gebeuren!"
..Het moet. Emma. Ze kan nergens anders wo
nen. Ik moest die beslissing
dat de huurprR» niet opgebracht kan
worden. HIJ vreewde dat de «aak niet ln
het gareel «al komen, wanneer niet
«owel prijzen als lonen gesaneerd wor
den-
Wat betreft de bouwmethoden vroeg
Meer
armsi
lag
De heer F. J. J. Driesens. directeur
van de woningstichting Patrimonium te
Groningen, bepleitte meer armslag en
financiële zelfstandigheid
kritische instelling tegen- woningcorporaties in de op komst zijnde
de z g functionele grondslagen
ningwet De bouw behoort
Castle Marling, zoals
daarnet
Lady Mount Severn werd bleek van woede. Ze
stond op cn boog zich over te tafel heen naar haar
man. ..Luister Raymond!" zei ze. ..ik wil Isabella
Vane niet onder mijn dak hebben. Ik haat haar
Hoe kon Je het goedvinden?"
„Ik had niets goed te vinden. Ik heb het zelf
voorgesteld", antwoordde hij koel. „Waar zou ze
anders naar toe moeten gaan?"
„Dat kan me niet schelen, als het maar niet bij
„Gebruik nu Je gezand verstand toch eens. Ze
heeft geen andere familie. Alleen als opvolger van
de graaf, iets dat voorlopig nog niet zou gebeurd
zijn als Mount Severn behoorlijk had geleefd, heb
ik al de menselijke plicht om haar mijn huis aan
te bieden Zie je dat niet in?"
..Nee. dat zie ik niet in En ik wil ze ook niet
hebben."
„Ze is op dit ogenblik op Castle Marling als haar
van
door ANN LUDLOW
toekomstige woonplaats", hernam de graaf. En zelfs
jij zult haar toch moeilijk op straat kunnen zetten,
of een rijkspensioen aanvragen of iets dergelijks
Ik dacht dat je dat toch wel moest inzien, Emma
Lady Mount Severn beschikte inderdaad over een
voldoende dosis gezond verstand en ze zag ook wel
in. dat het niet anders kon. Maar haar ogen voor
spelden weinig goeds.
„Je zult er niet zo heel lang last van hebben
Een meisje als zij trouwt gauw genoeg. Er zullen
mannen te over zijn; die voor haar gezicht graag
willen vergaten dat ze onbemiddeld is. Ik begrijp
trouwens niet. wat je tegen haar kunt hebben. Het
is een zacht en heel aardig kind."
„Ze zal trouwen met de eerste de beste die haar
vraagt'" zei Lady Mount Severn grimmig. „Daar
zal ik wel voor zorgen!
HOOFDSTUK XII
Het leven op Castle Marling
Isabella was ongeveer tien dagen op Castle Mar
ling geweest toen lord en lady Mount Severn thuis
t was trouwens eigenlijk geen kasteel,
i van een stadje, dat er vlak bij lag.
hun woning zelf was een betrekkelijk klein land- 1
goed. Lord Mount Severn verwelkomde Isabella, i
daarna kwam ook lady Mount Severn, maar zij i
deed zo uit de hoogte, dat het bloed Isabella naar
de wangen vloog.
Zoals de eerste begroeting was. zo was de gehele
houding van lady Mount Severn. Ze was onuitput
telijk in het bedenken van kleine plagerijen en ver
nederingen. Als Isabella alleen was. wrong ze zich
soms de handen: kon ze maar een ander tehuis
vinden.
Lady Mount Severn leefde uitsluitend van de be
wondering en ze verzamelde allerlei mensen om
zich heen, die haar wilden vereren. Ze flirtte en
had zelfs haar goede naam ervoor over, om maar be
wonderd te worden, bij wijze van spreken. En nu
kwam daar in haar huis een jong meisje, dat van
nature begaafd was met een gratie, die de hare ver
in de schaduw zette. Ze kon het niet verkroppen
en zo nu en dan. als er geen anderen bij waren,
zei ze Isabella hoe ze over haar dacht: een gehate
indringster, die alleen geduld werd omdat het niet
anders kon.
Op zekere dag kwam er bericht van haar groot- 1
moeder. de oude mevrouw Levison. dat ze veran
dering van lucht nodig had en dat ze met Pinkste
ren op Castle Marling zou komen. Lady Mount Se
vern had al haar diamanten wel willen geven
diamanten die Isabella voorheen gedragen had om
ervan af te komen. Maar er was niets aan te doen:
mevrouw Levison kwam en met haar Francis Le-
Toen ze zag, dat Francis Levison grote belang
stelling voor Isabella koesterde, werd ze wild van
nijd. Juist Francis mocht dat niet Francis wa«
haar speciale vriend. Toch bracht ze hem zoveel
mogelijk met Isabella in contact. Waarom? Och,
Op zekeren dag bleek de opzet.
(Wordt vervolgd!
