TOPJAAR VAN FRUIT- EEN NIEUWE WERELD GAAT OPEN VOOR KLEINE OGEN ook in de Betuwe ZATERDAG 18 OKTOBER 1958 Hietnuf Ccihsrljt (fftmrunl Prijzen mogen niet lalen Het was een trieste dag, toen we de Betuwe binnen reden, een dag met veel regen, wind en een lood grijze bewolking. En in dat kleine cafeetje, een paar honderd meter links van de grote weg die Utrecht met Den Bosch verbindt, was het aanvankelijk haast nog triester. Want we hadden verwacht, er behalve de waard op z'n minst nog één spraakzame „routier" te ontmoeten, omdat daar een bonk van een trailer stond geparkeerd. Maa geen sterveling,- helemaal niets; zelfs geen hond of kat die wat gezelligheid kon verschaffen. Ook de kastelein liet namelijk ver stek gaart, zodat we er al gauw weer over dachten ergens anders aan te leggen, waar een beetje menselijkheid het naargeestige van die natte herfst een ogenblikje weg kon vagen. Toch scharrelden we nog even rond over de met zand be strooide planken en juist toen we het streekblad van deze contreien weer op het leestafeltje depo neerden. om de een zaamheid vaarwel te zeggen, dook in een hoek van het stille zaaltje rustig de baas op uit een vloerluik. dat we niet eens hadden opge merkt. Waarmee hü de heren van dienst kon zyn, informeerde hij gehaast. En intussen klauterde hjj verder naar boven, tot hü helemaal zichtbaar We wensen koffie, hete koffie en bo venal wilden we we ten hoe de Betuwe thans reageerde op de ontzaglijke stroom van fruit, die nu al enkele weken onaf gebroken naar de veilingen In Tiel, Geldermalsen en Kesteren rolt Want al stonden overal de lange ladders de laatste dagen werkeloos in de hoge bomen, daar er gelijk kon transport van duizenden kisten ap pelen en peren naar de rumoerige verkoopplaatsen of naar de veel rustiger aandoende koelhuizen ook vandaag zonder onderbi door. Hoe dat zat was ons nie stonds duidelijk. De kastelein lachte eerst eens. En goed geleide fruitteeltbedrijven achtauto-chauffeurs, de han- genwoordig al om de 22 cent per ■*-'J- it. Grote moeilijkheid De grote moeilijkheid van 't jaar Maar alles zal afhangen van de goudreinetten kan de gewone handel meer aankomen. Wel e jam- en limonadefabrieken r welke een minimumprijs echte telers experimenteren voort durend om niet alleen mooie, doch ook fijne vruchten te kweken. En bovenal bomen, die goed dragen. Vandaar dat rassen als Bellefleur. Sterappel. Notarisappel, Maagde peer. Juttepeer e.d. eruit gaan. Ze zijn soms heerlijk, doch men haalt te weinig kilo's van een boom. Met dat al kijkt men in de Be tuwe elke dag opnieuw met span ning naar de prijzen. Zoals men dat trouwens ook doet op Zuid- Wel echter de Beveland. In Zuid-Limburg, in dc Bommelerwaard. In het Land van Maas en Waal. in Utrecht, In de kop van Noord-Holland en op de Zuidhollandse Eilanden. In het al gemeen was het voorseizoen niet slecht, daar men veel meer kilo's plukte dan geraamd was. En ook over de zomer mocht men niet mopperen. Maar toch zullen de ko mende maanden voor de appel- en 3 cent de kilo werd bepaald. Par tijen. die zelfs nog geen 3 cent opbrengen, worden zonder meer vernietigd. Zover kwam het tot dusver niet. Doordraaien Deze fabrieken kunnen, evenmin als de gewone handel, maar bie den wat ze willen. Zij moeten nl. doordraaien en kunnen zich lang perenstreken land Heel veel appelen en peren van Het verhandelde fruit tor •al de lange goede kwaliteit brengen op het jeze weken vaak zulke grote ogenblik ni.et meer dan 10 a 12 mr cent per kilo op. Dat zijn veelal - - - p den geplukt, het vruchten, die men niet lang kan bewaren of die tot het stoofgoed ige gerekend moeten worden. Maar omdat men nu eenmaal niet alles ook het bewaargoed, waarvan tegelijk verwerken kan. Links op men het voornamelijk moet heb- de voorgrond een man met een hijstruc, een i an die handige ge- delsreizigers en de twee politie- kilo draai mannen, die met elkaar in eer mezien van tijd het cafeetje den, omdat ook zij huiverig v en evengoed naar de hete koffie is, da°t het buitenland verlangden, lachten me" Toen zei de kastelein; „Maer oe denkt toch niet, dat so gek binne in de Betoewe. alle fruit markt te gooien' wiezer. Anders hringt het jaer in 't geheel niks me Hetgeen ruimschoots voldoende kwantum*"^'binnenlaat Ichtheffers, die slechts druk op de knop vragen om twint kisten t an 25 kilo tegelijk op niet altijd veroorlov» dat de prijzen wat hoger liggen, hun beurt te laten voorbijgaan. Neemt een fabriek zich bijv. voor. morgen voor ten hoogste 5'i cent te zullen kopen en bied de con currentie 6 cent, dan zit die eer ste fabriek ernaast. Maar de ma chines wachten en de volgende dag zal men zeker ook 6 cent. zo al geen 6Vi cent bieden, om er ze ker van te zijn, dat men niet op nieuw met lege handen naar huis gaat. Het is op deze wijze, dat de marktprijzen worden gevormd. Voor de grossiers geldt hetzelfde. Hebben deze 's morgens gemakke lijk aan de groentewinkels ver kocht, dan zullen zij 's middags op de veiling wat royaler bieden, dan wanneer ze hun goed slechts met moeite aan de kleinhandel kwijt konden. Voorts komt het voor. dat de Amsterdamse koop lui vlot zaken deden met de win kels en de Rotterdamse zich hard moesten inspannen om los te ko men. Dan zijn de volgende dag de Rotterdammers op de veiling tra ger en binden ook de Amsterdam mers automatisch in. Op deze manier daalt de markt. En in het omgekeerde geval loopt ze op. Er zijn in ons land ook veilin gen, waar de winkeliers zelf gaan inkopen. Dit verschijnsel doet zich slissende betekenis zijn. Gekleurde blokjes In de klas eoenóoreugde en tragiek liggen dicht naaót elkaar Haar wereldje bestaat uit Juf en de vriendinnetjes en de gekleurde blokjes in de klas. En het speelzaaLtje en het witte bedje. Soms ook de dokters, die ze niet allemaal kent en die ook niet allemaal echt dokter zijn, maar dat weet ze zo niet. Een enkele maal ook is opeens moeder ermet de koekjes die ze zo graag lust. Vooral de koekjes ziet ze dan en ze huilt niet als moeder weggaat, want Juf is er en neemt haar weer mee naar de vriendinnetjes. Ze is al acht jaar, i A 70 cent moeten opbrengen alleen in sommige Regel grote steden heeft haar groot dat de grossiers stand gegeven als de meeste c de gemaakte kosten te dek- hun belangen verzorgen, omdat de dere kleine meisjes. Ze is nog God die vorderde het kleine meisje he lemaal op. Het was tenslotte de> wijkzuster, die ingreep. Die zag. hoe moeder telkens vermoeider ging uitzien. i het hele gezelschap in de conversatie te betrekken. Stuk vooi stuk schaarden al die mannen ziel om een fotograaf en een verslag gever. om ons eens haarfyn tc verteilen hoe dat hier allemaal ir zijn werk ging. En het slot van hel liedje was, dat we net zo wijs wa ren toen we vertrokken als op het ogenblik dat we waren uitgestapt. m^"rkt?1 ..Gaat u liever praten met de directeur van de veiling in Gel dermalsen, de grootste fruitveiling ,„UUIC van de Betuwe" adviseerde ten hp|rnn slotte de kastelein en dus reden we verder in het vertrouwen daar zakelijker en juister te worden in gelicht. Verbrande veiling Op de dikke gemetselde palen van het hoge ijzeren hek, dat toe gang geeft tot het uitgestrekte vei lingterrein aldaar, rustten een ap pel en een peer van elk een hal ve meter hoogte vervaardigd uit steen en in de kleuren van uitschot, betekent kistenhuur en koel- huishuur en, uiter- loopt nl. een'overeenkomst, vol- aard- h.et n°di*e gens welke de Bondsrepubliek van renteverlies. Waar- soorten appelen bepaalde mee w<; maaT ze?" 'ums binnenlaat en hiervoor fe" willen, dat in ten minste 24 cent per kilo moet dat.. bewaren van betalen, Deze zes soorten varië- f.r.yu ®e1?. aanzien- ren telkens. Andere landen echter, b->k speculatief ele- zoals Italië en Zwitserland, komen ment zl\ Da* ,ne- bij onze oosterburen helemaal niet men vele telers aan bod, omdat de Duitsers zelf fve°wel op de ook over een rijke oogst beschik- ko,°P toe- Zoa,ls het ken. nnt ppn onV ,R Nederlandse ^èèltiuit voorlopig uit circulatie zal ne- Tot veler voldoening neemt de- men. Of een gok is de laatste weken, dus van het bet toch eigenlijk af, dat de grote prijsval weer niet. Het onvoorstelbare hoeveelhe- meer een kwes- den op. „Men eet op het ogenblik be van aanvoelen, geen fruit", zo zei men ons in van intuïtie, een Tiel, „maar het wordt met factor, die bij zo permissie gevreten". Kennelijk menige andere han- wil iedereen in dit seizoen inha- nel eveneens een len, wat men verleden jaar te- geducht woordje kort gekomen Is. Dat is verstan- meespreekt. wie zal zeggen, hoe de Deze intuïtie hebben ook wü bü dit symbolieke entree ontdekten we ingestorte daken. uitgebrande loodsen, gepoft fruit en nog vele andere rommel, die altijd ont- oogst 1959 uitvalt. Bovendien kan ons bezoek de vraag nooit te groot worden, geproefd. Dat daar er onder normale omstan- lokaal, waar digheden altijd nog méér groeit grossiers en i dan wij Nederlanders consume- sen één uur c ren kunnen. Eet dus nu fruit, ken bezetten want het is goedkoop en goed! werden e de vader geen raad onder belangstelling toont. Aan België k™- "psU.n betekent winkelier geen tlld heeft persoon een kleuterveel verder komt hSe",teC'inde™°kincKr!n kunnen we totaal niets kwijt en fxtr* aroeia, bete- ook Duitsland neemt betrekkelijk k?£,J,ndr°8™, weinig af. Al mogen we ons toch nog gelukkig prijzen, dat we een opeenmaai op de bevoorrechte positie i Nee, se binne wel loopt nl. een overeen misschien niet. „Maar ze is lief en ze is een meer wist om het ge grote meid", zegt Juf trots. „Ze ?er banen te leiden. Maar di kan al heel goed de kleuren onderscheiden en ze leert al breien." kleintje bij alle goede geen stap verder kwam in moei zame ontwikkeling, omdat vader blonde kruUebol nocb moeder konden weten, wat Ze heeft en ze wil best een handje geven. praten gaat het nog daarvoor moesten doen. Scheiding Eerst praatte de zuster eens voorzichtig met moeder: het was niet langer thuis- ïder wilde er niet horen nooit kon ze schei- juist dit ongelukkige kind. Toen er grotere moeilijkheden --- ontstonden, kwam moeder tenslot- dikwijls in die grote, lichte inrich- kon het allemaal te tot inzicht: zuster had gelijk, ting bij hun kleine meisje, maar oeder het moest wel. Voor haarzelf, wordt er niet veel vergoed door de haar man en de vijf andere wetenschap, dat het kleintje zo ver. 'niet zo best ze is alleen babbelig in de groep. Een jaar geleden scharrelde nog wat rona op het erfje rond het beter als "zusj^ huis ergens op het platteland in bleef. Maar moeder wilde Groningen. Naar school gaan kon van ze niet; ze was nog een grote ba- den by, die moeders zorg bij alles dig had. Wassen, kleden, tam poetsen niet. Moeder deed het, "Te Tiel enigermate nas in het veiling- o'n paar honderd >mmissionairs tus- half twee de ban- tijdens de ver staat wanneer de rode haan zijn fruittelers iedere dag slag kan slaan. En ja, nu herin- ling brengen wat zij nerden we het ons woedde onlangs een reusachtige brand, die de helft van de Gel- dermalsense veiling in de as leg de. Daar de directeur juist op de- koping zo voordelig mogelijk hun trek te komen. Tevo Vasthouden ren zij alle partijen, die in de Intussen is het niet zo, dat de -htige aanvoerhallen kik «ei- P'aats hadden gekregen en door hun be- de administratie van de veiling hier drijven hebben vergaard. Er zijn waren geboekstaafd er die een deel van hun waar merd, al af geweest, teneinde eventjes vasthouden, omdat ze vin. voortopfce keus te maken den, dat de kooplui wel wat erg PriJs weinig wensen te bieden. Kan er ren- lijk naar Tiel of Kesteren te gaan. En voorts komt het nogal eens voor, dat zelfs grossiers hun be langen door derden laten beharti- wel door commissionairs, dere kinderen: jongens en meisje moesten wachten tot zusje geholpen, die zichzelf wat ten redden als moeder te m van het sjouwen met het kind dat liever op schoot z rondhobbelde op zwakke beentji Het zusje, waarvan ieder w „dat het niets kon", dat het bij de alles moest worden geholpen. Het zusje, dat huilde en schreeuwde als ze niet gauw genoeg begrepen werd met haar brabbeltaaltje en moeder tot rust kon worden ge- bij wi weieens laatste had moeder geen vertrou- dat het kind Op het ogenblik zijn er nog al leen maar kinderen, maar het is de bedoeling, dat er nog enkele jaren stevig-è én-gebouwd zal wor- Men heeft nu de beschikking over een afdeling voor kleuters tot zes jaar. paviljoens met schoollo kalen voor kinderen van 618 jaar en een zickenpaviljoen, dit alles gerekend buiten het hoofd gebouw waar de staf onderzoek- en testkamers heeft, waar de admi nistratie is gevestigd enz. Maar als straks het eindpunt van de bouw is bereikt, zal er plaats zijn voor het zesjarige kind dat uit het kleuterpaviljoen met de grote wintertuin komt en geen onderwijs kan volgen maar toch in de inrichting moet blijven, de 18-jarige jongens en meisjes die na de BLO-schonlopleiding toch niet in de maatschappij kunnen terugkeren en de volwassenen, die dermate gestoord zijn dat ze op de Stichting hun thuis moeten houden. Daarom zullen er afdelingen ge bouwd worden voor kindereu en volwassenen met teveel verstan delijke tekorten, afdelingen voor observatie, voor kinderen die te vens spastisch zijn en voor hen die gehoormoellljkhcden hebben, nog enkele schoollokalen en werk plaatsen voor volwassenen. Tenslotte zal men dan ln totaal voor 7 a 800 volwassenen en kin deren plaats hebben. Met deze prot. christelijke In richting is voorzien in een groot tekort ten opzlehte van dc noor delijke provincies. alle z'èi(s"ha"r ïJon^andUes "lchUïf, Groningen, goetat. Dal ze kleine huiahoudelij- w"r Niet het inzicht i min of meer te fixe- die soms voor 6 tot 7 grossiers te- kwaad, genurn- gelijk inkopen. Bovendien kopen ze inzicht voor het buitenland. En dit ve langt altijd eerste soort. Doch als de grote wijzer van de mijnklok eenmaal in werking wordt gesteld is het niet voldoen- *ev' de, dat men voor zich z*lf al heeft voel uitgemaakt wat men ongeveer be- steden wil. De grote kunst is nl. die wijzer niet te vroeg, maar evenmin te laat tot stilstand te brengen. Want te vroeg kan tot gevolg hebben, dat men aan zijn koop geen cent meer verdienen kan, terwijl bij een te Iaat een ander met de partij gaat schuiven. Kunnen die kooplieden nu .niet onder één hoedje spelen, m.a.w. van te voren met elkaar afspre ken, dat ze voor een habbekrats op de aanvoeren beslag zullen leggen, zo vraagt iemand zich wellicht af Deze vraag is echter al zo oud als de veilingen bestaan. Want in derdaad heeft men zich daarover Eerste soort Hoeveel eerste soort groeit er In de Betuwe, wilden we weten. On r vijftig procent van de aan- is eerste soort. In Zeeland, waar men meer Intensieve fruit teeltbedrijven heeft, ligt dit per centage aanzienlijk hoger. De men sen in de Betuwe zijn nu eenmaal wat conservatiever op dit punt. Hier treft men nog heel wat boom gaardhouders aan. dus eigenaren Wie kon haar kindje beter wegglijdt, in haar niet oes- begrijpen dan zijzelf? hulp en troost ziet. Maar was Pas toen zusje twee maanden grijpt, dat dit niet anders kan en /are van huis weg was, begon moeder ze aanvaardt het, nu ze met dok- dan bij een bezoek aan het kind an- ter Hoejenbos en met de heer ders te denken. lange gesprekken heeft gehad. Met bussen en trein maakte ze Haar troost is, dat zusje naar Assen, naar het nog goed uitziet, dat tehuis Hendrik van Boeij- aankleden, dat schreeuwde enoord. Daar sprak ze met de ge- >g begrepen neesheer-directeur, de zenuwarts onverstaanbaar dokter Hoejenbos, met de heer ite door Fijn, pedagoog en met „Juf". bij wie zusje in de groep was ge komen. En er ging een wereld voor haar open. Ja, hier waren men sen, die veel meer, of liever: andere dingen begrepen van haar arm lief dochtertje. Artsen, die het kind hadden onderzocht, het voorzichtig hadden geobserveerd. Leidsters, die op hun advies het kindje leerden zélf te Nog erger Och, kinderen bedoelen het niet zij hebben niet het n volwassene. Ook niet zoveel geduld en meelijden. Broers en zusjes voelden zich dikwijls verwaarloosd alles draaide immers om het grote klei ne zusje, dat moeders tijd opeis- het^verh^de te op alle oren van de dag. haar "^„"heeTfe, dwong en ja, tiranniseerde zo langzamerhand. Maar moeders hart liet zich ti ranniseren, moeders liefde en zorg raakten nooit uitgeput totdat het niet langer kon. Steeds min der begreep moeder de driftbuien karweitjes probeert te doen nu zelfs breien leert. Want het is helemaal niet mogelijk, dat zusje over een a. tal jaren zover is dat ze wi thuis kan komen en moeder wat helpen in de huishouding En anders Mag het bezoek aan een inrlch- de heer Fiin tin* ols deze bij alle P°8>ni?en tot ft gehad ontwikkeling van deze arme kin- it zusie er deren diepe indruk maken, nog er- zichzelf kan f"J' Jfl' ""neer u binnenkomt in de Mr. H. P. van Heukelom- blinde kinderen met geeste lijke tekorten zijn gehuisvest. U denkt misschien: die tragiek is te groot om aan te zien maar dan kent u de directeur, de heer 1. A. Maat en zijn personeel niet. Het is ongelooflijk, hoe 'n op gewekte sfeer hier heerst in de inrichting, die gevestigd is in een voormalige tuchtschool, een ge bouw waaraan zoveel mogelijk de boomgaarden vol gens het oude recept hoge bo men die hun bezit elk jaar vla een notaris aan anderen verpach ten. En die hoge bomen werpen nu eenmaal niet dat rendemc wat dc laagslai fruitteeltbedrijven geven, ook in de Betuwe al veel van aai oude gerooid, doch een Jaar als 195". toen de grootste rommel nog veel geld opbracht, En anders? Als het niet moge- koude opzet is ontnomen, lijk zal zijn dit kind zover tot ont- hebben hier kinderen horen plooiing te brengen dat ze buiten z>ngen en musiceren, onder leiding de regel en de steunende zorg van van ™un blinde lerares. We heb- .w». de inrichting kan? Of als moeder ben cen meiske keurig horen voor- C J?,^ wellicht te oud zal zijn of niet lezen uit haar brailleboek, we heb- .n. QIC lan meer op aarde" ben gezien hoe ook deze zozeer Dat zijn de grote zorgen van het gehandicapte kinderen toch nog HciiGuk van Bocijenoorö. dat op enig onderwijs kunnen krijgen en 17 oktober 1955 zijn deuren open- ho,e, vrolijk kunnen zijn H nu de voor geestelijk misdeelde kin- Vrolijk ja. maar wat kan s er veel, heel veel ver- deren uit de drie noordelijke pro- goedmaken, dat deze kinderen haar zo gekoesterd dochter- anderd. Moeders zorg om haar vincies, die niet thuis kunnen wor- niet hun klein begrip in het altijd- tje, dat zich niet kon uiten zoals kind is rustiger, vertrouwender den verzorgd en die niet naar donker moeten lev andere kinderen, maar steeds geworden. De andere kinderen ge- BLO-dagscholen kunnen gaan. denken we vooral Een heel t dagogisch geschoolden, die plan waren zusje zo ver te bren gen als maar mogelijk was. de aller- wust naar de tweede plaats voel den gedrongen. Niet, dat moeder haar vijftal te- ijds hersteld van de die nog spanningen. Vader werk beter aan. nu avonds in de gewone gezins- kort wilde doen. in geen geval sfeer wordt opgenomen de overhand ?P ,°:P Maa>" ze had toch maar één paar Ach ja. moeder, maar vader slaapkamers en. w i handen en één paar ogen en evemroeH h<»hhen hun tfpHarhtpn inuou'nnnfi" goed, hebben hun gedachten r-u» handvoi wat spelen kunnen, die alleen wat hechte, moderne gebouwen be- kunnen dromen, wiegend op een staat en waar misschien de sfeer «chommeltje of traag spelend met nieuwheid hier en daar wat wa* gevaarloos speelgoed. heeft, zodat huis- en hen "J" heel speciale toe- nos niet echt eiin .ingewoond". I - j hen voorzich- het lopen te brengen en heel bepaalde voorwerpjes c ten er zo kalmpjes by, die de soldaat-op-patrouille de aan de trekker houdt, zo n zij de vinger op dat elek- knopje, om zo voordelig 'gelijk in te kopen. (Cant trie het erste drukt, het eerste maalt. praktijk wees uit, dat zo er al eens een poging in die richting werd ge daan. ze altijd tot mislukking was gedoemd. Zulks omdat er altijd Betuwe wel kopers zijn, die ten eigen voor dele dergelijke plannen proberen te doorkruisen. Neen, de prijzen nieuwe paden. r het betreden v op kó'ihi veiling worden nooit bij het fruit in de luchtgekoelde be - door allerlei fac- ze dag in een langdurige bespre king was met de assuradeuren, besloten we dan maar in Tiel poolshoogte te gaan nemen. Weer kregen we onderweg het zelfde beeld te zien van volge stouwde opleggers, vrachtauto's en paard- en wagens, die ieder in hun eigen tempo duizenden kilo s James Grieve. Lemoenappelen. Notarisappelen, Princesse Nobel. Allington Pippin en voorts peren echter door de weersomstandighi „WUt als Conference. Legipont, Gieser den plotseling niet worden geplukt tegen' de ander, die zojuist een Wildeman. St. Remy etc. naar de dan trekken .de prijzen onmiddel- voordelige koop heeft gehaald. Inaari aai, aiB En dat doet dan de te- hoort zeggen: „Jan. geef mij tien mei terwijl hier Voorts vernamen we dat in de 12 procent van de oogst in de luchtgekoelde bewaar- wordt opgeslagen en in de veel. Daar afspraak, toren bepaald. Ondanks alle felheid, de kopers naar bepaalde partije dingen, heeft zich na de oorlog huizen, wordt het eerst bedoelde tegen Kerstmis in de consumptie gebracht (Kerstveilingen! Doch - Iers vaak besluiten een deel of kisten van die partij". En als Jan zó groot als hun hele geplukte voorraad te dan ..accoord" roept, maakt de toch een merkwaardige verande- nict aivorer« het. evenals tóen het v.— Werd weggezet, behoorlijk is ge sorteerd. Wat aangestoken blijkt gaat er dan onmiddellijk uit. Het koelhuisfruit spreekt men pas in als ook in april en hier natuurlijk even goed weer gesorteerd dient te wor die" in Geldermalsen. doch teza- spuien. Weer anderen hebben tot veilingmeester hier onmiddellijk I gewoonte, hun beste fruit, dus het een notitie van. opdat ook de ko langst houdbare, op te slaan in per, die er naast greep, alsnog al of niet gemeenschappelijke be- zijn portie krijgt. Zoiets was vóór waarplaatsen, waar luchtkoeling er 1940 ondenkbaar. Is 1 i de Betuwe, zorg voor draagt, dat de kwaliteit jju Gemiddelde Hoewel er in de Betuwe dus nog al wat ouderwetse boomgaarden met ouderwetse soorten worden aangetroffen staan toch ook hier de echte fruittelers hun mannetje m.Bi goed mogelijk blijft. Nog be- m.„v> ufQ8Sl oogst kan worden gesproken? En ter zijn de koelhuizen, waarin het dat het minder goede fruit De gemiddelde teler heeft tweeërlei wijze kregen we op fruit wordt opgeslagen onder een gaUw de neiging heeft „door de drijf van drie ha., al zijn er wel, temperatuur van enkele graden klok te vallen", zoals mei dat in die 20, 30 of 40 ha. bezitten. Maar boven nul. Doch bij de huidige Tiel noemt. Dat wil zeggen, dat een teler met 3 ha kan. als hij - marktsituatie moet nog maar het niet eens de minimumprijs van intensief teelt en de omstandighe niet verder dalen. En als de worden afgewacht, of deze moeiten 6 cent de kilo kan opbrengen, den normaal zijn, behoorlijk be- welke door het Centraal Bureau staan. Heeft de Tuinbouwveiling i brandende vraag woord. „Als de prijzen i .liet verder dalen, goudreinetten zich straks een beet- cn kosten straks ook zullen pin, die deze maand voor 40 cent derland werd vastgestel per kilo verhandeld wordt, zal na geval wordt het autom de opslag in het koelhuis toch wel der het zgn. kroet gerangschikt echter te kam Ne- pen met hagel, zoals enkele weken In dat geleden de streek boven Tiel, dan wordt het moeilijker om het hoofd boven water te houden. Maar de handjes te leiden cn zo hun aandacht te vangen. Zoudt u hun niet alles, alles gun nen, deze zoveel tekort komende kinderen" Zou het u niet wat waard zijn. als in beide tehuizen de verzorgsters, die toch wel een heel moeilijke taak hebben, al het nodige materiaal, het mogelijke speelgoed ter beschikking had den? Nog vele We vertelden u nu nog maar van twee tehuizen, maar u weet: er zijn er vele in het land Kin deren. op velerlei wijze gehandi- 'Ito S goede gaven moeten worden l_.. gekocht? Neen. u kunt niet zelf zo'n verrassing gaan brengen maar we kunnen het allen samen doen. De schoolkinderen hebben u ge vraagd. kinderpostzegels te kopen op attent, dat In de huiskamer Boeijenoord helpt Juf by het spel met de blokje». wij maken Bi dit nog lang niet het einde van die actie is. Op 17 november a.s. komen de zegels in de postkanto ren. Frankeert u dan af uw post. tot aan januari en liefst nog maanden daarna, met kinderpost zegels? Een paar centen meer voor elke zegel brengt licht en blijdschap m vele kindertehuizen. Daarom, houdt u zich óók aan de leus van het Comité voor Kin derpostzegels: „Koop deze keer wat meer

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1958 | | pagina 13