TOPJAAR VAN FRUIT-
EEN NIEUWE WERELD GAAT
OPEN VOOR KLEINE OGEN
ook in de Betuwe
ZATERDAG 18 OKTOBER 1958
Hietnuf Ccihsrljt (fftmrunl
Prijzen mogen niet
lalen
Het was een trieste dag,
toen we de Betuwe binnen
reden, een dag met veel
regen, wind en een lood
grijze bewolking. En in dat
kleine cafeetje, een paar honderd meter links van de grote weg
die Utrecht met Den Bosch verbindt, was het aanvankelijk haast
nog triester. Want we hadden verwacht, er behalve de waard
op z'n minst nog één spraakzame „routier" te ontmoeten, omdat
daar een bonk van een trailer stond geparkeerd. Maa
geen sterveling,- helemaal niets; zelfs geen hond of kat die wat
gezelligheid kon verschaffen. Ook de kastelein liet namelijk ver
stek gaart, zodat we er al gauw weer over dachten ergens anders
aan te leggen, waar een beetje menselijkheid het naargeestige
van die natte herfst een ogenblikje weg kon vagen.
Toch scharrelden
we nog even rond
over de met zand be
strooide planken en
juist toen we het
streekblad van deze
contreien weer op
het leestafeltje depo
neerden. om de een
zaamheid vaarwel te
zeggen, dook in een
hoek van het stille
zaaltje rustig de
baas op uit een
vloerluik. dat we niet
eens hadden opge
merkt.
Waarmee hü de
heren van dienst kon
zyn, informeerde hij
gehaast. En intussen
klauterde hjj verder
naar boven, tot hü
helemaal zichtbaar
We wensen koffie,
hete koffie en bo
venal wilden we we
ten hoe de Betuwe
thans reageerde op
de ontzaglijke stroom
van fruit, die nu al
enkele weken onaf
gebroken naar de
veilingen In Tiel,
Geldermalsen en Kesteren rolt
Want al stonden overal de lange
ladders de laatste dagen werkeloos
in de hoge bomen, daar er
gelijk kon
transport van duizenden kisten ap
pelen en peren naar de rumoerige
verkoopplaatsen of naar de veel
rustiger aandoende koelhuizen
ook vandaag zonder onderbi
door. Hoe dat zat was ons nie
stonds duidelijk.
De kastelein lachte eerst eens. En goed geleide fruitteeltbedrijven
achtauto-chauffeurs, de han- genwoordig al om de 22 cent per
■*-'J- it.
Grote moeilijkheid
De grote moeilijkheid van 't jaar
Maar alles zal afhangen
van de goudreinetten
kan de gewone handel
meer aankomen. Wel e
jam- en limonadefabrieken
r welke een minimumprijs
echte telers experimenteren voort
durend om niet alleen mooie, doch
ook fijne vruchten te kweken. En
bovenal bomen, die goed dragen.
Vandaar dat rassen als Bellefleur.
Sterappel. Notarisappel, Maagde
peer. Juttepeer e.d. eruit gaan.
Ze zijn soms heerlijk, doch men
haalt te weinig kilo's van een
boom.
Met dat al kijkt men in de Be
tuwe elke dag opnieuw met span
ning naar de prijzen. Zoals men
dat trouwens ook doet op Zuid-
Wel echter de Beveland. In Zuid-Limburg, in dc
Bommelerwaard. In het Land van
Maas en Waal. in Utrecht, In de
kop van Noord-Holland en op de
Zuidhollandse Eilanden. In het al
gemeen was het voorseizoen niet
slecht, daar men veel meer kilo's
plukte dan geraamd was. En ook
over de zomer mocht men niet
mopperen. Maar toch zullen de ko
mende maanden voor de appel- en
3 cent de kilo werd bepaald. Par
tijen. die zelfs nog geen 3 cent
opbrengen, worden zonder meer
vernietigd. Zover kwam het tot
dusver niet.
Doordraaien
Deze fabrieken kunnen, evenmin
als de gewone handel, maar bie
den wat ze willen. Zij moeten nl.
doordraaien en kunnen zich lang perenstreken
land
Heel veel appelen en peren van Het verhandelde fruit tor
•al de lange goede kwaliteit brengen op het jeze weken vaak zulke grote
ogenblik ni.et meer dan 10 a 12 mr
cent per kilo op. Dat zijn veelal - - - p
den geplukt, het vruchten, die men niet lang kan
bewaren of die tot het stoofgoed
ige gerekend moeten worden. Maar omdat men nu eenmaal niet alles
ook het bewaargoed, waarvan tegelijk verwerken kan. Links op
men het voornamelijk moet heb- de voorgrond een man met een
hijstruc, een i an die handige ge-
delsreizigers en de twee politie- kilo draai
mannen, die met elkaar in eer
mezien van tijd het cafeetje
den, omdat ook zij huiverig v
en evengoed naar de hete koffie is, da°t het buitenland
verlangden, lachten me"
Toen zei de kastelein;
„Maer oe denkt toch niet, dat
so gek binne in de Betoewe.
alle fruit
markt te gooien'
wiezer. Anders hringt het
jaer in 't geheel niks me
Hetgeen ruimschoots voldoende kwantum*"^'binnenlaat
Ichtheffers, die slechts
druk op de knop vragen om twint
kisten t an 25 kilo tegelijk op
niet altijd veroorlov»
dat de prijzen wat hoger liggen,
hun beurt te laten voorbijgaan.
Neemt een fabriek zich bijv. voor.
morgen voor ten hoogste 5'i cent
te zullen kopen en bied de con
currentie 6 cent, dan zit die eer
ste fabriek ernaast. Maar de ma
chines wachten en de volgende
dag zal men zeker ook 6 cent. zo
al geen 6Vi cent bieden, om er ze
ker van te zijn, dat men niet op
nieuw met lege handen naar huis
gaat.
Het is op deze wijze, dat de
marktprijzen worden gevormd.
Voor de grossiers geldt hetzelfde.
Hebben deze 's morgens gemakke
lijk aan de groentewinkels ver
kocht, dan zullen zij 's middags
op de veiling wat royaler bieden,
dan wanneer ze hun goed slechts
met moeite aan de kleinhandel
kwijt konden. Voorts komt het
voor. dat de Amsterdamse koop
lui vlot zaken deden met de win
kels en de Rotterdamse zich hard
moesten inspannen om los te ko
men. Dan zijn de volgende dag de
Rotterdammers op de veiling tra
ger en binden ook de Amsterdam
mers automatisch in. Op deze
manier daalt de markt. En in het
omgekeerde geval loopt ze op.
Er zijn in ons land ook veilin
gen, waar de winkeliers zelf gaan
inkopen. Dit verschijnsel doet zich
slissende betekenis zijn.
Gekleurde
blokjes
In de klas
eoenóoreugde en tragiek liggen dicht naaót elkaar
Haar wereldje bestaat uit Juf en de vriendinnetjes en de
gekleurde blokjes in de klas. En het speelzaaLtje en het
witte bedje. Soms ook de dokters, die ze niet allemaal kent
en die ook niet allemaal echt dokter zijn, maar dat weet
ze zo niet.
Een enkele maal ook is opeens moeder ermet de
koekjes die ze zo graag lust. Vooral de koekjes ziet ze dan
en ze huilt niet als moeder weggaat, want Juf is er en
neemt haar weer mee naar de vriendinnetjes.
Ze is al acht jaar, i
A 70 cent moeten opbrengen
alleen in sommige
Regel
grote steden heeft haar
groot
dat de grossiers stand gegeven als de meeste c
de gemaakte kosten te dek- hun belangen verzorgen, omdat de dere kleine meisjes. Ze is nog
God die vorderde het kleine meisje he
lemaal op.
Het was tenslotte de> wijkzuster,
die ingreep. Die zag. hoe moeder
telkens vermoeider ging uitzien.
i het hele gezelschap in de
conversatie te betrekken. Stuk vooi
stuk schaarden al die mannen ziel
om een fotograaf en een verslag
gever. om ons eens haarfyn tc
verteilen hoe dat hier allemaal ir
zijn werk ging. En het slot van hel
liedje was, dat we net zo wijs wa
ren toen we vertrokken als op het
ogenblik dat we waren uitgestapt. m^"rkt?1
..Gaat u liever praten met de
directeur van de veiling in Gel
dermalsen, de grootste fruitveiling ,„UUIC
van de Betuwe" adviseerde ten hp|rnn
slotte de kastelein en dus reden
we verder in het vertrouwen daar
zakelijker en juister te worden in
gelicht.
Verbrande veiling
Op de dikke gemetselde palen
van het hoge ijzeren hek, dat toe
gang geeft tot het uitgestrekte vei
lingterrein aldaar, rustten een ap
pel en een peer van elk een hal
ve meter hoogte vervaardigd
uit steen en in de kleuren van
uitschot, betekent
kistenhuur en koel-
huishuur en, uiter-
loopt nl. een'overeenkomst, vol- aard- h.et n°di*e
gens welke de Bondsrepubliek van renteverlies. Waar-
soorten appelen bepaalde mee w<; maaT ze?"
'ums binnenlaat en hiervoor fe" willen, dat in
ten minste 24 cent per kilo moet dat.. bewaren van
betalen, Deze zes soorten varië- f.r.yu ®e1?. aanzien-
ren telkens. Andere landen echter, b->k speculatief ele-
zoals Italië en Zwitserland, komen ment zl\ Da* ,ne-
bij onze oosterburen helemaal niet men vele telers
aan bod, omdat de Duitsers zelf fve°wel op de
ook over een rijke oogst beschik- ko,°P toe- Zoa,ls het
ken. nnt ppn onV ,R
Nederlandse ^èèltiuit
voorlopig uit
circulatie zal ne-
Tot veler voldoening neemt de- men. Of een gok is
de laatste weken, dus van het bet toch eigenlijk
af, dat de grote prijsval weer niet. Het
onvoorstelbare hoeveelhe- meer een kwes-
den op. „Men eet op het ogenblik be van aanvoelen,
geen fruit", zo zei men ons in van intuïtie, een
Tiel, „maar het wordt met factor, die bij zo
permissie gevreten". Kennelijk menige andere han-
wil iedereen in dit seizoen inha- nel eveneens een
len, wat men verleden jaar te- geducht woordje
kort gekomen Is. Dat is verstan- meespreekt.
wie zal zeggen, hoe de Deze intuïtie hebben ook wü bü
dit
symbolieke entree ontdekten we
ingestorte daken. uitgebrande
loodsen, gepoft fruit en nog vele
andere rommel, die altijd ont-
oogst 1959 uitvalt. Bovendien kan ons bezoek
de vraag nooit te groot worden, geproefd. Dat
daar er onder normale omstan- lokaal, waar
digheden altijd nog méér groeit grossiers en i
dan wij Nederlanders consume- sen één uur c
ren kunnen. Eet dus nu fruit, ken bezetten
want het is goedkoop en goed!
werden e
de vader geen raad
onder belangstelling toont. Aan België k™- "psU.n betekent winkelier geen tlld heeft persoon een kleuterveel verder komt hSe",teC'inde™°kincKr!n
kunnen we totaal niets kwijt en fxtr* aroeia, bete-
ook Duitsland neemt betrekkelijk k?£,J,ndr°8™,
weinig af. Al mogen we ons toch
nog gelukkig prijzen, dat we een
opeenmaai op de bevoorrechte positie i
Nee, se binne wel loopt nl. een overeen
misschien niet.
„Maar ze is lief en ze is een meer wist om het ge
grote meid", zegt Juf trots. „Ze ?er banen te leiden. Maar di
kan al heel goed de kleuren
onderscheiden en ze leert al
breien."
kleintje bij alle goede
geen stap verder kwam in moei
zame ontwikkeling, omdat vader
blonde kruUebol nocb moeder konden weten, wat
Ze heeft
en ze wil best een handje geven.
praten gaat het nog
daarvoor moesten doen.
Scheiding
Eerst praatte de zuster eens
voorzichtig met moeder: het was
niet langer thuis-
ïder wilde er niet
horen nooit kon ze schei-
juist dit ongelukkige kind.
Toen er grotere moeilijkheden
--- ontstonden, kwam moeder tenslot- dikwijls in die grote, lichte inrich-
kon het allemaal te tot inzicht: zuster had gelijk, ting bij hun kleine meisje, maar
oeder het moest wel. Voor haarzelf, wordt er niet veel vergoed door de
haar man en de vijf andere wetenschap, dat het kleintje zo ver.
'niet zo best ze is alleen
babbelig in de groep.
Een jaar geleden scharrelde
nog wat rona op het erfje rond het beter als "zusj^
huis ergens op het platteland in bleef. Maar moeder wilde
Groningen. Naar school gaan kon van
ze niet; ze was nog een grote ba- den
by, die moeders zorg bij alles
dig had. Wassen, kleden, tam
poetsen
niet. Moeder deed het,
"Te
Tiel enigermate
nas in het veiling-
o'n paar honderd
>mmissionairs tus-
half twee de ban-
tijdens de ver
staat wanneer de rode haan zijn fruittelers iedere dag
slag kan slaan. En ja, nu herin- ling brengen wat zij
nerden we het ons
woedde onlangs een reusachtige
brand, die de helft van de Gel-
dermalsense veiling in de as leg
de. Daar de directeur juist op de-
koping zo voordelig mogelijk
hun trek te komen. Tevo
Vasthouden ren zij alle partijen, die in de
Intussen is het niet zo, dat de
-htige aanvoerhallen
kik «ei- P'aats hadden gekregen en door
hun be- de administratie van de veiling
hier drijven hebben vergaard. Er zijn waren geboekstaafd
er die een deel van hun waar merd, al af geweest, teneinde
eventjes vasthouden, omdat ze vin. voortopfce keus te maken
den, dat de kooplui wel wat erg PriJs
weinig wensen te bieden. Kan er ren-
lijk naar Tiel of Kesteren te gaan.
En voorts komt het nogal eens
voor, dat zelfs grossiers hun be
langen door derden laten beharti-
wel door commissionairs,
dere kinderen:
jongens en meisje
moesten wachten tot zusje
geholpen, die zichzelf wat
ten redden als moeder te m
van het sjouwen met het
kind dat liever op schoot z
rondhobbelde op zwakke beentji
Het zusje, waarvan ieder w
„dat het niets kon", dat het bij de
alles moest worden geholpen. Het
zusje, dat huilde en schreeuwde
als ze niet gauw genoeg begrepen
werd met haar
brabbeltaaltje en
moeder tot rust kon worden ge- bij wi
weieens laatste had moeder geen vertrou-
dat het kind
Op het ogenblik zijn er nog al
leen maar kinderen, maar het is
de bedoeling, dat er nog enkele
jaren stevig-è én-gebouwd zal wor-
Men heeft nu de beschikking
over een afdeling voor kleuters tot
zes jaar. paviljoens met schoollo
kalen voor kinderen van 618
jaar en een zickenpaviljoen, dit
alles gerekend buiten het hoofd
gebouw waar de staf onderzoek- en
testkamers heeft, waar de admi
nistratie is gevestigd enz.
Maar als straks het eindpunt
van de bouw is bereikt, zal er
plaats zijn voor het zesjarige kind
dat uit het kleuterpaviljoen met
de grote wintertuin komt en geen
onderwijs kan volgen maar toch
in de inrichting moet blijven, de
18-jarige jongens en meisjes die
na de BLO-schonlopleiding toch
niet in de maatschappij kunnen
terugkeren en de volwassenen, die
dermate gestoord zijn dat ze op
de Stichting hun thuis moeten
houden.
Daarom zullen er afdelingen ge
bouwd worden voor kindereu en
volwassenen met teveel verstan
delijke tekorten, afdelingen voor
observatie, voor kinderen die te
vens spastisch zijn en voor hen
die gehoormoellljkhcden hebben,
nog enkele schoollokalen en werk
plaatsen voor volwassenen.
Tenslotte zal men dan ln totaal
voor 7 a 800 volwassenen en kin
deren plaats hebben.
Met deze prot. christelijke In
richting is voorzien in een groot
tekort ten opzlehte van dc noor
delijke provincies.
alle
z'èi(s"ha"r ïJon^andUes "lchUïf, Groningen,
goetat. Dal ze kleine huiahoudelij- w"r
Niet het inzicht
i min of meer te fixe-
die soms voor 6 tot 7 grossiers te- kwaad,
genurn- gelijk inkopen. Bovendien kopen ze inzicht
voor het buitenland. En dit ve
langt altijd eerste soort.
Doch als de grote wijzer van de
mijnklok eenmaal in werking
wordt gesteld is het niet voldoen- *ev'
de, dat men voor zich z*lf al heeft voel
uitgemaakt wat men ongeveer be-
steden wil. De grote kunst is nl.
die wijzer niet te vroeg, maar
evenmin te laat tot stilstand te
brengen. Want te vroeg kan tot
gevolg hebben, dat men aan zijn
koop geen cent meer verdienen
kan, terwijl bij een te Iaat een
ander met de partij gaat schuiven.
Kunnen die kooplieden nu .niet
onder één hoedje spelen, m.a.w.
van te voren met elkaar afspre
ken, dat ze voor een habbekrats op
de aanvoeren beslag zullen leggen,
zo vraagt iemand zich wellicht af
Deze vraag is echter al zo oud
als de veilingen bestaan. Want in
derdaad heeft men zich daarover
Eerste soort
Hoeveel eerste soort groeit er In
de Betuwe, wilden we weten. On
r vijftig procent van de aan-
is eerste soort. In Zeeland,
waar men meer Intensieve fruit
teeltbedrijven heeft, ligt dit per
centage aanzienlijk hoger. De men
sen in de Betuwe zijn nu eenmaal
wat conservatiever op dit punt.
Hier treft men nog heel wat boom
gaardhouders aan. dus eigenaren
Wie kon haar kindje beter wegglijdt, in haar niet
oes- begrijpen dan zijzelf? hulp en troost ziet. Maar
was Pas toen zusje twee maanden grijpt, dat dit niet anders kan en
/are van huis weg was, begon moeder ze aanvaardt het, nu ze met dok-
dan bij een bezoek aan het kind an- ter Hoejenbos en met de heer
ders te denken. lange gesprekken heeft gehad.
Met bussen en trein maakte ze Haar troost is, dat zusje
naar Assen, naar het nog goed uitziet, dat
tehuis Hendrik van Boeij- aankleden, dat
schreeuwde enoord. Daar sprak ze met de ge-
>g begrepen neesheer-directeur, de zenuwarts
onverstaanbaar dokter Hoejenbos, met de heer
ite door Fijn, pedagoog en met „Juf".
bij wie zusje in de groep was ge
komen.
En er ging een wereld voor
haar open. Ja, hier waren men
sen, die veel meer, of liever:
andere dingen begrepen van haar
arm lief dochtertje. Artsen, die
het kind hadden onderzocht, het
voorzichtig hadden geobserveerd.
Leidsters, die op hun advies het
kindje leerden zélf te
Nog erger
Och, kinderen bedoelen het niet
zij hebben niet het
n volwassene. Ook
niet zoveel geduld en meelijden.
Broers en zusjes voelden zich
dikwijls verwaarloosd alles
draaide immers om het grote klei
ne zusje, dat moeders tijd opeis- het^verh^de
te op alle oren van de dag. haar "^„"heeTfe,
dwong en ja, tiranniseerde zo
langzamerhand.
Maar moeders hart liet zich ti
ranniseren, moeders liefde en zorg
raakten nooit uitgeput totdat
het niet langer kon. Steeds min
der begreep moeder de driftbuien
karweitjes probeert te doen
nu zelfs breien leert.
Want het is helemaal niet
mogelijk, dat zusje over een a.
tal jaren zover is dat ze wi
thuis kan komen en moeder
wat helpen in de huishouding
En anders
Mag het bezoek aan een inrlch-
de heer Fiin tin* ols deze bij alle P°8>ni?en tot
ft gehad ontwikkeling van deze arme kin-
it zusie er deren diepe indruk maken, nog er-
zichzelf kan f"J' Jfl' ""neer u binnenkomt
in de Mr. H. P. van Heukelom-
blinde kinderen met geeste
lijke tekorten zijn gehuisvest.
U denkt misschien: die tragiek
is te groot om aan te zien
maar dan kent u de directeur, de
heer 1. A. Maat en zijn personeel
niet. Het is ongelooflijk, hoe 'n op
gewekte sfeer hier heerst in de
inrichting, die gevestigd is in een
voormalige tuchtschool, een ge
bouw waaraan zoveel mogelijk de
boomgaarden vol
gens het oude recept hoge bo
men die hun bezit elk jaar vla
een notaris aan anderen verpach
ten. En die hoge bomen werpen
nu eenmaal niet dat rendemc
wat dc laagslai
fruitteeltbedrijven geven,
ook in de Betuwe al veel van aai
oude gerooid, doch een Jaar als
195". toen de grootste rommel nog
veel geld opbracht,
En anders? Als het niet moge- koude opzet is ontnomen,
lijk zal zijn dit kind zover tot ont- hebben hier kinderen horen
plooiing te brengen dat ze buiten z>ngen en musiceren, onder leiding
de regel en de steunende zorg van van ™un blinde lerares. We heb-
.w». de inrichting kan? Of als moeder ben cen meiske keurig horen voor-
C J?,^ wellicht te oud zal zijn of niet lezen uit haar brailleboek, we heb-
.n. QIC lan meer op aarde" ben gezien hoe ook deze zozeer
Dat zijn de grote zorgen van het gehandicapte kinderen toch nog
HciiGuk van Bocijenoorö. dat op enig onderwijs kunnen krijgen en
17 oktober 1955 zijn deuren open- ho,e, vrolijk kunnen zijn
H nu de voor geestelijk misdeelde kin- Vrolijk ja. maar wat kan
s er veel, heel veel ver- deren uit de drie noordelijke pro- goedmaken, dat deze kinderen
haar zo gekoesterd dochter- anderd. Moeders zorg om haar vincies, die niet thuis kunnen wor- niet hun klein begrip in het altijd-
tje, dat zich niet kon uiten zoals kind is rustiger, vertrouwender den verzorgd en die niet naar donker moeten lev
andere kinderen, maar steeds geworden. De andere kinderen ge- BLO-dagscholen kunnen gaan. denken we vooral
Een heel t
dagogisch geschoolden, die
plan waren zusje zo ver te bren
gen als maar mogelijk was.
de aller-
wust naar de tweede plaats voel
den gedrongen.
Niet, dat moeder haar vijftal te-
ijds hersteld van de die nog
spanningen. Vader
werk beter aan. nu
avonds in de gewone gezins-
kort wilde doen. in geen geval sfeer wordt opgenomen de overhand
?P ,°:P Maa>" ze had toch maar één paar Ach ja. moeder, maar vader slaapkamers
en. w i handen en één paar ogen en evemroeH h<»hhen hun tfpHarhtpn inuou'nnnfi"
goed, hebben hun gedachten
r-u» handvoi wat spelen kunnen, die alleen wat
hechte, moderne gebouwen be- kunnen dromen, wiegend op een
staat en waar misschien de sfeer «chommeltje of traag spelend met
nieuwheid hier en daar wat wa* gevaarloos speelgoed.
heeft, zodat huis- en hen "J" heel speciale toe-
nos niet echt eiin
.ingewoond".
I - j hen voorzich-
het lopen te brengen en
heel bepaalde voorwerpjes c
ten er zo kalmpjes by, die
de soldaat-op-patrouille de
aan de trekker houdt, zo
n zij de vinger op dat elek-
knopje, om zo voordelig
'gelijk in te kopen. (Cant trie het
erste drukt, het eerste maalt.
praktijk wees uit, dat zo er al eens
een poging in die richting werd ge
daan. ze altijd tot mislukking was
gedoemd. Zulks omdat er altijd Betuwe
wel kopers zijn, die ten eigen voor
dele dergelijke plannen proberen
te doorkruisen. Neen, de prijzen
nieuwe paden.
r het betreden v
op
kó'ihi
veiling worden nooit bij het fruit in de luchtgekoelde be
- door allerlei fac-
ze dag in een langdurige bespre
king was met de assuradeuren,
besloten we dan maar in Tiel
poolshoogte te gaan nemen.
Weer kregen we onderweg het
zelfde beeld te zien van volge
stouwde opleggers, vrachtauto's
en paard- en wagens, die ieder in
hun eigen tempo duizenden kilo s
James Grieve. Lemoenappelen.
Notarisappelen, Princesse Nobel.
Allington Pippin en voorts peren echter door de weersomstandighi „WUt
als Conference. Legipont, Gieser den plotseling niet worden geplukt tegen' de ander, die zojuist een
Wildeman. St. Remy etc. naar de dan trekken .de prijzen onmiddel- voordelige koop heeft gehaald. Inaari aai, aiB
En dat doet dan de te- hoort zeggen: „Jan. geef mij tien mei terwijl hier
Voorts vernamen we dat in de
12 procent van de
oogst in de luchtgekoelde bewaar-
wordt opgeslagen en in de
veel. Daar
afspraak,
toren bepaald.
Ondanks alle felheid,
de kopers naar bepaalde partije
dingen, heeft zich na de oorlog
huizen, wordt het eerst bedoelde
tegen Kerstmis in de consumptie
gebracht (Kerstveilingen!
Doch
- Iers vaak besluiten een deel of kisten van die partij". En als Jan
zó groot als hun hele geplukte voorraad te dan ..accoord" roept, maakt de
toch een merkwaardige verande- nict aivorer« het. evenals tóen het
v.— Werd weggezet, behoorlijk is ge
sorteerd. Wat aangestoken blijkt
gaat er dan onmiddellijk uit. Het
koelhuisfruit spreekt men pas in
als ook in april en
hier natuurlijk even
goed weer gesorteerd dient te wor
die" in Geldermalsen. doch teza- spuien. Weer anderen hebben tot veilingmeester hier onmiddellijk
I gewoonte, hun beste fruit, dus het een notitie van. opdat ook de ko
langst houdbare, op te slaan in per, die er naast greep, alsnog
al of niet gemeenschappelijke be- zijn portie krijgt. Zoiets was vóór
waarplaatsen, waar luchtkoeling er 1940 ondenkbaar.
Is 1
i de Betuwe, zorg voor draagt, dat de kwaliteit jju
Gemiddelde
Hoewel er in de Betuwe dus nog
al wat ouderwetse boomgaarden
met ouderwetse soorten worden
aangetroffen staan toch ook hier
de echte fruittelers hun mannetje
m.Bi goed mogelijk blijft. Nog be- m.„v> ufQ8Sl
oogst kan worden gesproken? En ter zijn de koelhuizen, waarin het dat het minder goede fruit De gemiddelde teler heeft
tweeërlei wijze kregen we op fruit wordt opgeslagen onder een gaUw de neiging heeft „door de drijf van drie ha., al zijn er wel,
temperatuur van enkele graden klok te vallen", zoals mei dat in die 20, 30 of 40 ha. bezitten. Maar
boven nul. Doch bij de huidige Tiel noemt. Dat wil zeggen, dat een teler met 3 ha kan. als hij
- marktsituatie moet nog maar het niet eens de minimumprijs van intensief teelt en de omstandighe
niet verder dalen. En als de worden afgewacht, of deze moeiten 6 cent de kilo kan opbrengen, den normaal zijn, behoorlijk be-
welke door het Centraal Bureau staan. Heeft
de Tuinbouwveiling
i brandende vraag
woord.
„Als de prijzen i
.liet verder dalen,
goudreinetten zich straks een beet- cn kosten straks ook zullen
pin, die deze maand voor 40 cent derland werd vastgestel
per kilo verhandeld wordt, zal na geval wordt het autom
de opslag in het koelhuis toch wel der het zgn. kroet gerangschikt
echter te kam
Ne- pen met hagel, zoals enkele weken
In dat geleden de streek boven Tiel, dan
wordt het moeilijker om het hoofd
boven water te houden. Maar de
handjes te leiden cn zo hun
aandacht te vangen.
Zoudt u hun niet alles, alles gun
nen, deze zoveel tekort komende
kinderen" Zou het u niet wat
waard zijn. als in beide tehuizen
de verzorgsters, die toch wel een
heel moeilijke taak hebben, al het
nodige materiaal, het mogelijke
speelgoed ter beschikking had
den?
Nog vele
We vertelden u nu nog maar
van twee tehuizen, maar u weet:
er zijn er vele in het land Kin
deren. op velerlei wijze gehandi-
'Ito S
goede gaven moeten worden l_..
gekocht? Neen. u kunt niet zelf
zo'n verrassing gaan brengen
maar we kunnen het allen samen
doen.
De schoolkinderen hebben u ge
vraagd. kinderpostzegels te kopen
op attent, dat
In de huiskamer
Boeijenoord helpt Juf by het spel met de blokje».
wij maken Bi
dit nog lang niet het einde van
die actie is. Op 17 november a.s.
komen de zegels in de postkanto
ren. Frankeert u dan af uw post.
tot aan januari en liefst nog
maanden daarna, met kinderpost
zegels? Een paar centen meer
voor elke zegel brengt licht en
blijdschap m vele kindertehuizen.
Daarom, houdt u zich óók aan
de leus van het Comité voor Kin
derpostzegels: „Koop deze keer
wat meer