In het „Huis der geslagenen" kan nog gelachen worden Konijnen levend een plaag, in diepvries 'n goudmijn Ondanks verbijstering en verslagenheid „Behandel hen alsof ze je vader en moeder zijn" Geen plaats Trawlers vinden weinig of seen makreel Rijnsburg heeft thans twee speeltuinen MEI'TE LEfDSCHE COURANT MAANDAG 28 JULI 1938 (Van onze speciale verslaggever.) Zwollekerspel, ..Zandhove" E \rERGIST U toch altijd in het leven. Het fraaie buiten van mevrouw Haersma de With-De Blocq van Scheltinga, dat, om voor ons onbegrij pelijke redenen, de dorre naam „Zandhove" draagt hoewel het geheel is omgeven door prachtige bossen, wekt op deze julidag, waarop de zon van uit een diepblauwe hemel de aarde in goud zet. de indruk een lustoord te zijn voor de bejaarden, die daar met elkaar hun dagen slijten, genoeglijk en met een zorgeloosheid als zou hun leven nooit een einde nemen. Maar saais gezegd, ge vergist u immer In het leven Het zou op „Zandhove" altijd moeten regenen, de zon zou er geen toegang mogen hebben, want i» wezen huizen hier achter glimlach en vriendelijkheid, de verbijstering en de verslagenheid, de bitterheid en hel heimwee. Een 140 gerepatrieerden hebben op ..Zandhove" een tehuis gevonden. Zeven tig van hen zijn ziek of hebben regel matige verpleging nodig. De overigen be- wegen zich vrij door de tuin en door de bossen. Zij hebben een klein stukje grond, waarop ze Wat bloemen hebben gezet wat groenten hebben gekweekt. Zij heb ben van mevrouw Nijhout en van dokter Kruyt wat dieren gekregen, vriendschap hebben gesloten ze praten en die ze vertroetelen. Ze hebben hun keuken, waarin ze wat kokkerellen, een bordje rijst klaarmaken als ze daarin trek hebben, een kopje thee zetten of een potje koffie. Ze leven zo hun leven, zoals ze dat gewend waren. Ze staan op bij het aan breken van de dag en begeven zich ter ruste als de avond is gekomen. Zij, die gezond zijn, leven in de pavil joens Vijf zijn het er en zij dragen de naam van de Koningin en de vier prinses sen. Een betere benaming was er niet te vinden geweest. Want de ilefde voor ons vorstenhuis zit diep. In elke barak en op vele kamers hangen portretten van Juliana of van een haar dochters, zwart wit prenten, geknipt uit een tijdsohrift of uit een krant. Ze leven in die paviljoens als een ge sloten gemeenschap met aan het hoofd een burgemeester. Ze eten gezamenlijk en na het eten rusten ze, zoals ze dat Jaar in Jaar uit gewend zijn geweest. Ze hebben hun vrienden en vriendinnen, met wie ze dag in dag uit optrekken, wande len en praten over de tijd, die nu zo goed schijnt te zijn geweest en die elk uur zich vender van hun verwijdert. Op „Zandhove" wonen zij, voor wie elders geen plaats meer was. Mevrouw B. Nijhout. de directrice, zegt het anders, wat harder en scherper, maar directer. Zij zegt: „Op „Zandhove" verblijven mensen, die ergens in de wereld bij el kaar zjjn geveegd en hier zijn uitgepakt. Ze zijn in een positie gedrongen, waarom ze niet hebben gevraagd". Wilt u een voorbeeld? Ik heb een hand gegeven aan een vrouw, die van haar ge boorte af doof en stom ls. die niets heeft geleerd, geen lezen en geen schrijven, die anders dan met haar ogen nooit con tact heeft gehad met de buitenwereld. Op een dag heeft men haar een Jas aan getrokken en op de boot gezet en die boot heeft haar naar Holland gebracht. Nie mand heeft haar kunnen vertellen, wat er met haar ging gebeuren. Niemand heeft haar kunnen vertellen, wat er met haar ging gebeuren. Niemand weet iets van van het heimwee, dat aan dat hart knaagt. Zij gaat en zij staat en zij doet en re knikt vriendelijk tegen u als ge haar Wilt ge nog een voorbeeld? Ik heb ge sproken met een vrouw, die bet licht uit d« ogen mist. Haar wereld was zeer klein geworden. Zij zat naast de radio en luis terde met belangstelling naar een sonate van Bach. Dat was haar wereld: muziek, een enkel woord met haar buren uit het huis en af en toe een strelende hand langs haar wang, een strelende hand van de directrice of van dokter Asje Kruyt of van een van de zusters. Eigen leven „ZandhAve" moet betere dagen hebben gekend. Dagen, waarin het plezier boog oplaaide en wild een oitweg zocht in het huls en in de omringende bossen. Maar dat schijnt al lang geleden. Na de oorlog werd het buiten eerst een sanatorium voor hen, die door de oorlog In hun ge zondheid waren geknakt en sinds het be gin van dit jaar la het een Protestants- C hristclUk tehuis voor langdurig zieke en bejaarde gerepatrieerden. En Code zij dank, dat het er is. Want er wordt daar goed werk verricht. Daar wordt getracht leed te verzachten en verdriet en het verlangen, dat zo hevig kan zijn, te stillen en daar wordt gepro beerd nog wat zon te brengen in levens waaruit de vreugde is geweken. De directrice zegt: „We proberen hen iets te doen terugvinden van wat ze kwijt zijn. Het is het gekrookt* riet. dat aan onze zorgen wordt toevertrouwd. We zijn er niet op uit geweest hen een nieuwe omgeving te geven, ze moeten zoveel gelijk het leven leiden, dat zij ginds had den. We moeten hen aan spreken in de taal, die zij verstaan en begrijpen Daarom heb ik de zusters de Maleise woorden van de gewone dingen uit het dagelijks loven geleerd. Wat Je hier riet is het ver drietigste van wat er bestaat. Ik heb allen, die hier mogen werken gezegd: Behandel deze mensen alsof ze je vader en moeder zijn. Geef ze aan liefde wat je kunt geven. Er ls bij ons altijd een enorme spanning of we het wel goed doen. En gelukkig kan lk zeggen: zij. die hier wonen, tevreden, ook al blijft de bitterheid over wat zij ginds hebben ondervonden". Zc zegt: „Je vader moet een fabriek hebben gehad of een bedrijf dat je in de eteek heb moeten laten. Je moet hiei ten met een enkele schamele bezitting En dokter Asje Kruyt zegt: „Als je niemand meer hebt in de wereld, dan moet er toch iemand zijn, die je knuffelt en met wie Je kunt knuffelen". Ze wandelen door de bossen ze u tegenkomen, houden ze h zeggen u vriendelijk gociendag verwachten van u. dat ge wandeling onderbreekt en een praatje met hen maakt. En doe dat dan ook. want dat is het enige wat het leven hun nog heeft gelaten: wat vriende lijkheid en medeleven van de al dan niet toevallige bezoekers. En geef hun de kans u te vertellen hoe goed ze het hebben op „Zandhove". want dat willen ze u graag vertellen. En spreek gerust met hen over de voorbije tijd, want daar kunnen ze toch niet over zwijgen. En verbaas u er over, dat ze, na alle stormen, die over hun hoofd zijn gegaan, nog glimlachend verhalen over het verleden, terwijl de wonden, dde zijn geslagen nog niet zijn geheeld. „Wapen uw hart Zij, die gezond zijn leven in de pavil joens en hun leven is oog schoon en mooi vergeleken bij dat van hen, die zijn ondergebracht in het grote huis. Want in dat grote huis, in het eigenlijke buiten verblijven zij, die ziek zijn, ziek van lichaam en van geest. De directrice zegt: „Voordat ge naar binnen gaat, wapen eerst uw hart" en die waarschuwing is niet overbodig, want hier heeft de mer lijke tragiek haar hoogtepunt bereikt. Ge ontmoet een vrouw, die met baar man de reis naar Holland maakte. Kort na aankomst overleed de man. Als ge haar vraagt hoe lang dat al geleden is. vertelt ze u dat vriendelijk op de dag af nauwkeurig. Ge buigt u over een kinderledikaotje. Daarin ligt een vrouw, die de negentig al is gepasseerd. Ze heeft een been ge broken en ligt te wachten tot ze in het ziekenhuis kan worden opgenomen. Maar geen klacht komt over haar lippen. Een Natuurlijk moesten ze allemaal op de foto. „En zeg maar, dat we het hier best naar ons zin hebben". glimlach speelt om haar mond als ge haar vertelt, dat ge eens in het hotel dat ze in Batavia dreef, een fr»pje thee hebt ge dronken en dat die thee zo verrukkelijk Ge ziet twee mannen, over wie ge hoort, dat re kinds zijn. Ze zijn gelukkig, want zij hebben een grote verantwoordelijk heid op hun schouders gelegd gekregen. Zij moeten een bewoner, die blind is, hel pen als hij zijn weg zoekt door het huis. Ge zit een ogenblik naast een bed, aarin een vrouw ligt, wier gewicht hoe- el ze in korte tijd ruim 24 kilo is i gekomen, niet hoger is dan 274 kilo. Ge ziet een man. die volkomen gelukkig omdat hij een blinde mag voorlezen. Ge geeft een vtouw een hand, die-u i het Frans toespreekt en de zinnen steeds herhaalt. Bonjour allez-vous? Ge ziet mannen en vrouwen met ge zichten. waarin het verdriet is gekris talliseerd. met diepe groeven om de mond. getekend door het lijden. En gevraagt u af hoe het mogelijk is, dat hier nog kan worden gelachen. Doch dat a die blijheid In wil van alles duurt slechts zolang het dag is. Want met het vallen van de avond komt het grote heimwee en gaan de lit tekenen schrijnen. De directrice zegt: „De een vraagt dan naar haar zuster, de ander naar haar dochter en een derde moet een opgekropt gemoed luchten. En dan gaan wü langs de bedden en proberen met een lief naampje, dat we alleen hem of haar hebben gegeven, of door een wang te strelen of door onze arm om tengere schouders te slaan, het verdriet te ver drijven. En dat lukt ook altijd". En ik zie een jonge, blonde zuster een oude man een arm geven en lachend met hem de lange gang op en neer wandelen en ik zie hoe deze man, die een ogenblik tevoren nog in elkaar gedoken in een stoel had gezeten, opleeft en met plezier naar haar vrolijk gebabbel luistert. Ik had haar willen vragen hoe het mogelijk is, dat zij met haar jeugd kan wonen in een huis, dat ik het „huis van de geslagenen" zou willen noemen. Ik zou haar willen vragen wat haar aantrekt in dit milieu van verdrevenen, van zieken en geestelijk-gestoorden, van mensen, die Treinincident is nog niet gesloten Telefonisch overleg tussen de presi dent van de Nederlandse spoorwegen eD de president van de Deense spoorwegen, heeft ertoe geleid,, dat begin volgende een uitvoerig onderzoek zal wor ingesteld naar het incident in de Scandinavië express op zaterdag juli op het Amsterdamse Centraal station. Een Deense spoorwegemployee ïaar Nederland komen om tezamen de N.S. een objectief beeld van de gang van zaken te verkrijgen. Zoals men weet heeft een aantal De en zich beklaagd over het feit, dat zij door de Amsterdamse politie met de gummistok waren verwijderd van voor andere toeristen gereserveerde plaatsen Sfeer in 't gewin f De „Nieuwe Leidsche" er m I Een paar maal in de week komt de groenteman met fruit op „Zandhove". En dan ts het een gedrang om vruchten te kopen, want vruchten zijn een zeer ge wild artikel. ze alles moet geven wat een jeugdig leven kan opbrengen. Maar waarom zou ik? Ik hoor haar lach opklinken tegen de muren van de gang en ik weet, dat zij nooit iets anders kunnen doen. En dan: de directrice heeft haar gezegd: „het had je vader, het had je moeder kunnen zijn". In „Zandhove" is het gekrookte riet aangespoeld. Met alle liefde, die de ene mens de andere kan geven wordt geprobeerd de laatste dagen van hen, die soms met niets anders als eigendom dan een pak of een ja pon over de zeeën zijn gejaagd, in houd te geven. Mijn hart bloedt bij het zien van zoveel ellende, het is daarnaast vol vreugde, omdat zij, die zich dagelijks aan de geslagenen wijden. Holland se vrouwen zijn. Dokter Asje Kruyt weei altijd wel een ogenblik uit te breken om haar dieren te verzorgen. En altijd ook wel is er een bewoon ster van het grote huis in de buurt, die haar dan gezelschap houdt. Voor Curiosa Burgemeester en KLM schenken prijzen Veel stands op Curiosa, de internatio nale verzamelaarstentoonstelling, die op 1 en 2 augustus in de Houtrusthallen wordt gehouden, bestaan uit inzendingen van individuele verzamelaars. Het ligt in de bedoeling dat een onpar tijdige jury de mooiste stands aanwijst. Burgemeester Kolfschoten heeft voor <3 winnaar van de eerste prijs een zilveren medaille beschikbaar gesteld, terwijl de K.L.M. een bronzen legpenning geeft als tweede prijs. T isserijgolfjes T~VE MEESTE MAKREEL was dit weekeinde voor de trawlers en trawl- loggers om de noord verdwenen. De schepen meldden zaterdag vang sten, die in hoofdzaak bestonden uit haring en schelvis tussen 59 en 58 graden noorderbreedte. De dagvangsten bestonden uit 200 tot 150 manden haring, schelvis en makreel. De Elie meldde onder meer een vangst van twee trekken van 25 kantjes haring en 75 manden schelvis, de Maria van Hattem haalde van een trek 12 kantjes haring en 5 manden schelvis scheep. De resultaten liepen dus nogal uiteen. De KW 4 Golfstroom deed onder meer een trek van twee pakjes. De loggers en kotters op 't Zand meldden zaterdag bij een harde bries een dagvangst van 65 tot 60 manden schelvis en makreel. De windkracht was toen-ongeveer 6. Vrijdag waren de vangsten van de trawlers om de Noord, dank zij het prachtige weer, zeer groot. Gemiddeld werden 400 tot 500 manden makreel en haring gevangen. De Francina meldde de grootste trek van die dag: 250 man den makreel. Door de Haarlem werden 90 manden makreel scheepgehaald en de Postboy deed een trek van twee pakjes. Door de loggers en kotters op de kust werden vrijdag gemiddeld 200 tot 120 kg tong en 30 tot 20 manden schol gevangen. De loggers en kotters op het Zand deden per etmaal vangsten van 70 tot 60 man den makreel en schelvis. Vrijdag begonnen de trawlers Herman. Allanwater en Vios aan de reis naar de visgronden. Op die dag begon de Job Gouda aan de thuisstoom voor de markt van vanmorgen. Door zevenendertig schepen werden vrijdag 2360 kisten vis. die gevangen was op het Zand en langs de kust, aange voerd. Hierbij waren 403 kisten tong, 1145 schol, 100 haring, 95 makreel, 235 schel vis, 80 wijting, 125 kabeljauw en gul en 20 diversen Prijzen De export betaalde voor de grote schol f 68f 60, grootmiddel schol f 65— f 56, kleinmiddel f 67f 51 en schol I f 60—f 51. Regels grote kabeljauw gingen van de hand voor f 100f 96, kleine ka beljauw voor f50. De prijs voor grote ,,'f Schaepweytghen geopend TZ' EULEN EN AKEN zijn niet op één dag gebouwd en ook deze speel- tuin is niet in "een handomdraai tot stand gekomen. Maar als men bedenkt, dat op 12 maart j.L de eerste bespreking, om de door de gemeente aangewezen plaats een speeltuin te stichten plaats had, mogen we toch wel zeggen, dat er met bekwame spoed is, gewerkt''. Aldus de heer Jagersma, voorzitter van de speeltuinvereniging ,,'t Schaepweytghen' Rijnsburg zaterdagmiddag bij de opening van de nieuwe speeltuin. De openingsplechtigheid duurde door het minder gunstige weer niet langer dan strikt nodig was. Nadat de muziekvereni ging enkele vrolijke marsen had gespeeld, opende burgemeester B. H. Koomans op verzoek van de voorzitter het hek. Dit was voor een grote groep kinderen het sein om de wippen, schommels en het klimrek intensief te gaan proberen. De genodigden verzamelden zich onder tussen in de bovenzaal van het gymnas tieklokaal. De burgemeester, die hier het woord voerde, verklaarde onder meer, dat hij persoonlijk erg blij was met deze tweede speeltuin in Rijnsburg, waaraan een grote behoefte bestond. Hij vergeleek de situatie met die van veertig jaar geleden, toen de jeugd op straat nog rustig allerlei spelletjes kon doen. Nu worden de straten in Rijnsburg onder meer onveilig gemaakt door de 350 bestel- en vrachtwagens en de 150 luxe auto's van de ingezetenen. EEN GOEDE BOTERHAM IN AUSTRALIË HET de konijnen in Australië een plaag vormen, doch SLfSSShSi a hiH noc mensen Hie aan Here nlaarr" cmoH jt„_.j. er zijn altijd nog mensen, die aan deze „plaag" goed van deze ongewenste veldsprin- konijnengroepen te ontdekken verdienen. Dat is niet alleen te danken aan de handel gers te beperken. Ook in No- Daarna trekt men met de spe- in de huidjes van de konijnen, maar er bestaat ook een deIlaDdrx *an men daarover daartof fek>°uwd® kara- meepraten! vaans naar de jachtvelden. He wereldtekort aan deze dieren. Daardoor komt het, dat Merkwaardig genoeg, ook id is op deze wijze dat Australü voor Australië het konijn een belangrijk exportartikel Australië zijn sinds de myxo- ieder jaar nog'van vele miljoe- is geworden. Het is moeilijk te zeggen hoe- veel konijnen er in Australië groep schutters legde onlangs der moet rondhuppelen; misschien zijn in de buurt van Denilquin in twee gulden betalen, indien zij twintig miljoen doch het de staat Nieuw Zuid .Wales, haar gezin kunnen er ook dertig miljoen 1000 konijnen per dag n> Een handig „strikker' matosls werd toegepast, do prijzen van de konijnen konijnen te vangen. Een hoog gegaan nijn" wil trakteren. konijnen wordt verlost, doch mogelijk met minder snelheid dan de aanwas be- in de winkel ruim draagt. Men heeft reeds geconsta- -K°- teerd dat de myxomatosis min- op de konijnen heeft Laat ik hieraan toevoegen, dan aanvankelijk het geval v tweemaal per nacht zijn klem dat deze „traktatie" door de zijnwant de Australische wildernis is zeer uitgestrekt. Sinds de myxomatosis, de gevuld vreeselijke oogziekte waardoor de konijnen worden aangetast, vele miljoenen van deze dieren heeft doen verdwijnen, is het op de velden van de staat Vic toria in het bijzonder, wat rus tiger geworden, doch in de meeste andere staten vormen deze dieren nog steeds de plaag waarvan de bestrijding hope loos schijnt. Toch zijn ze niet voor lederéén een plaag; de ko- II ÜHHHP ijnen leveren aan sommige nijnenvangers die het hele Jaar erg op prijs wordt gesteld. Id omdat de muggen, die' -H - :ekere immuniteit op- krijgén. Er""zün"*kö- Australiër in het aigemeen niet treedt. Er zijn dus voorspel lingen, dat in de toekomst de konijnenplaag in Australië gro ter zal worden, hetgeen bete kent, dat de konijnenhandel en al hetgeen daarmee verband houdt, zich voorlopig geen gen heeft te maken over eventueel gebrek aan deze Van onze correspondent in Australië Leo 't Hart Bijzonder in de droge gebie den schijnt de ziekte weinig va« op de konijnen te hebben, zulks goed bestaan op. r0nd 500 gulden per week dienen. Dat is dan het begin der inkomsten uit de konijnen- plaag. Want hierna volgen de „stro- Daar zijn bijvoorbeeld de pers", dat wil zeggen, degenen zoals de mannen die het konijn van zijn huid het ontdoen. Als „stropersrecord'' Konijnenvanger 9n beroep elk geval, Amerika zijn goede afzetgebieden de Australische konijnen, die uiteraard in diepvries verzonden niet bang te zijn dat de veld- wachter loert op strik of licht- faald wordt bak. „Stropers" zoals m« -~ in Nederland kent, zijn er ln Australië niet. Onze konijnenvangers trek- in grote karavaans op die den per 100 stuks. Er is „konijnenbedrijf" „stropers" een Europa verspreiding der ziekte nodig zijn. het zonder water niet kun nen stellen, terwijl een konijn •orden reeds voldoende heeft door lik aan morgendauw. Toch brengt Victoria, van de grootste exporteurs dertijd met 200.000 konijnen per week, het thans niet verder dan 10.000. QdUAea. a<n a. De konijnenjacht in Australië p m. drie gul- exporteurs een goede prijs voor beperkt zich dus niet slechts .ki. Er is een -I I»-tot ennrt" nf liofhoKhcrn S/v«h /Vet zo duur als wol het vel kunnen maken. t wordt momenteel soms r goed bestaan dan een pound dus bijna tjen bestaan oplevereh. Het is i gulden per pond voor betaald, bekend, dat reeds menig en Verder gaat het aan de lo- hetgeen aardig overeenkomt grant daardoor de het zijn moderne kara- pende band met het konijn, dat met de prijs der befaamde vaans bovendien, voorzien v koelinrichting. Want soms is men een paar weken op reis export gereed wordt ge- schapenwol! maakt. Er is een vlotte wereld- Voor het opsporen van goede Hetgeen markt voor de konijnen, vooral jachtvelden wordt dikwijls ge- lijkheid voc in vervulling zag Voorts sprak de. heer Oostrom, tweede voorzitter van de „Ned. bond van speel tuinverenigingen". Deze had veel waar dering voor de goede samenwerking, waardoor de speeltuin kon ontstaan. De voorzitter van de speeltuinvereni ging bracht ten slotte dank aan allen, die hebben meegewerkt aan de totstandko ming van de nieuwe speeltuin. In het bij zonder noemde hij de heren S. den Heyer H. Coster. Hij deelde mede, dat m Driebergen-Lepelaar tot leidster de speeltuin is benoemd. Volgend jaar wordt het speelmateriaal waarschijnlijk uitgebreid. tong steeg van f4.80—f 4.20. grootmiddel deed f 4—f 3.40, kleinmiddel f3.60— f3.30. Tarbot noteerde f4f3. Door do binnenlandse handel werd voor de wij ting f 20—f 15 betaald, haring deed f 25— f21, makreel f21f 16. De middelsoort ten schelvis werden verkocht voor f 31— f 23 en de kleine schelvis deed f 22f 15. De gul noteerde voor grote, middel en kleine respectievelijk f 40f 26, f 24— f21 en f19—f 18 Pech Dc IJmuidcnse trawler Herman IJM 2 meldde zaterdagavond, dat men pech met de machine had. De melding was van zei uur 's morgens, toen het schip nog aan de uitstoom bezig was. Zaterdagavond om vijf uur kon de reis echter worden vervolgd, toen de machinekamerploeg er in was geslaagd, de machine te repa- Vandaag aan de markt Voor de maandagmarkt liepen weinig trawlers en trawlloggers uit de Noord binnen. De IJM 28 Amsterdam was pro sent met 925 kisten vis, de IJM 72 Bea trice met 960 kisten vis en de IJM 18 Ariadne met 960 kisten vis. Voorts meldde zich een flink aantal verse viskotters en trawlloggers en voorts een dertigtal loggers en kotters van de kust met platvis. De IJM 28 had bij de vangst van 925 kisten vis onder meer 625 kisten ma* kreel, 230 haring en 50 wijting; de IJM, 72 Beatrice bij de 960 kisten vis onder meer 100 schelvis, 75 koolvis, 500 ma kreel, 225 haring en 60'wijting; de IJM j 18 Ariadne bij de 960 kisten vis onder meer 280 kisten makreel 'en 600 haring, j Van de trawllogger- en kottervloot lie» pen met verse vis binnen: de KW 52 met 265 kisten vis, waarbij 120 schelvis en 115 makreelde KW 28 met 40 kisten schelvis, 110 haring; dë KW 134 met 105 kisten vis, waarbij 75 schelvis; de IJM 209 met 175 kisten vis, waarbij 100 schel vis, 35 haring en 40 gul en de WR 251 met 135 kisten vis, waarbij 100 schelvis. De KW 75 liep binnen met 350 kisten vis, waarbij 50 kisten schelvis, 150 ma kreel en 100 verse haring. Stijgende voorsprong De voorsprong in de aanvoer van ge- j zouten haring op vorig jaar wordt steeds groter. Tot en met 19 juli blijken volgens de dienst Nederlandse Haringcontrole in Nederland in de nieuwe teelt aange voerd te zijn 145.166 kantjes haring. Vo rig jaar waren het in de overeenkomstige I periode 89.856 kantjes haring. Te Katwijk werden dit jaar aangevoerd 49.116 kantjes en in 1957 25.673 kantjes. Het regenachtige weer belette burgemeester Koomans van Rijns burg niet, zaterdagmiddag als eerste op de wip van de pas geopende speel tuin 't Schaepweytghen te gaan zit ten. Schommels en klimrekken wa ren direct door de Rijnsburgse jeugd in bezit genomen. Foto N. van der Horst Nieuivs van en In toren is plaats voor carillon ;t is een goede gedachte geweest i gemeentebestuur om gelegenheid n de dorpstoren te bezichtigen. Velen hebben immers met belangstelling de lauratie van deze toren, die van omstreeks 1480 dateert en eigendom is van de ge- ite, gevolgd, doch nooit de gelegen heid gehad het resultaat van nabij t« kijken. En dat is alleszins de moeite •aard. Ook het prachtige uitzicht over het dorp vanaf de omloop is de klimpartij beslist waard. De vereniging „Oud-Voorschoten" had i de toren een bescheiden doch interes- inte expositie ingericht met tekeningen betreffende de geschiedenis. Er hingen belangwekkende tekeningen hoe de toren en vroeger uitzag en hoe de restauratie werd uitgevoerd. Bijzonder interessant een ontwerptekening voor een caril lon in de toren. Over dit carillon is enige jaren geleden in de raad gesproken en als ons geheugen niet bedriegt, heeft het gomeentebe- r destijds toegezegd, op deze aange legenheid terug te komen. Wellicht eer zaak voor de nieuwe raad om het geheu> gen van het college in dit opzicht op fo frissen. Een toren met een echt carillon., het zou de aantrekkelijkheid van ons dorp in niet geringe mate verhogen! Kortebaandraverij om het kampioenschap Z.-Holand Zaterdagmiddag zijn op de Prins Bern- hardlaan te Voorschoten voor het kam pioenschap van Zuid-Holland kortcbaan- draverüen gereden. Deze kortebaandra- voor Voorschoten very was georganiseerd door het comité paardensport „Voorschoten" ter gelegen heid van de historische paardenmarktdag, die op 28 juli valt. Het druilerige weer zaterdagochtend deed de vrees ont- dat de belangstelling voor deze draverij minimaal zou zijn. Maar tegen dc middag klaarde het weer wat op en tij de draverij is geen regen gevallen. Toen wethouder G. Schrama. voorzitter van het comité paardensport, om 2 uur 's middags de draverij opende, waren er toch nog altijd 1500 bezoekers die dit eve nement niet wilden missen. De course was ingedeeld in 3; 18 paar den waren ingeschreven, 17 paarden na men aan de wedstrijd deel. Na de eerste omloop bleven over: Quirinus, Narcisso G, Ria Kitty. Ronny Zora, Rita BH, O Bre wer. Torero. Tilly Hollandi G en Rita Bel- win, dus al acht uitvallers. Na de tweede omloop bleven over: Torero, O Brewer, Rita BH. Ronny Zora en Ria Kitty. Na de derde omloop: Ronny Zora. O Brewer en Rita BH. Uit deze kleine groep paar den moest de kampioen van Zuid-Holland te voorschijn komen. Het is geen spannende eindrace gewor den. O Brewer had een valse start, waar door zijn tegenstander gemakkelijk kon winnen. In de beslissende eindrit won Rita BH van Ronny Zora, zodat als de kampioen van Zuid-Holland Rita BH naar n kwam. Nr. 2 werd Ronny Zora; 3 O Brewer. 4 Ria Kitty, 5 Torero. De win- van het veulen, de hoofdprijs, was de heer C. van Egmond, Veurseweg 151. F. van der Veen, thans plaatsvervan gend commandant van de 4de divisie is voorgedragen als opvolger van generaal- majoor B. Koning, commandant van de 4de divisie, die benoemd is tot inspecteur van de infanterie.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1958 | | pagina 6