Blad
STRRHORSTRR KLEDERDRACHT
Uw nieuwe handtas, mevrouw!
^Paprika
ZOET
en VURIG
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 26 JULI 1958
y
(Teek» u een reticule of een origineel tafeltasje 7^
't Is maar te hopen, Me
vrouw, dat U geen hekel
hebt aan zachtbruin of beige,
want de nieuwste modekleu
ren in handtassen, of ze nu
van leer, plastic of suède zijn,
draaien allemaal om deze
tinten. Natuurlijk moogt U
nog wel zwart of rood of
blauw gebruiken, maar spaar
zaam!
gaat langer dan mensenleeftijd mee
We hebben voor u rondgekeken
op de Elfde Lederwarenbeurs in
Amsterdam en daar allerlei nieuw
tjes gezien. Houdt u van winkelen
met zo'n grappig boodschappen-
mandje aan uw arm? Het mag
nog!
Maar de grote boodschappentas,
zo'n buidel van plastic of zo'n ge-
rubberd-linnen tas met trekslui-
ting doet het ook wel best. Bij
de laatste zagen we nu ook boot
modellen. werkelijk heel leuk en
weer eens iets anders!
Goedkoop oppakken als ze vallen.
met een knip. het geheel Is niet
groter dan een opgerold servet.
Deze tasjes zijn uitgevoerd in de
snoezlgste materialen: zilverleer.
satin duchesse. Frans brokaat. Ze
zijn bedoeld om aan de maaltijd
(als u uit bent natuurlijk!) links
naast het bord op tafel gelegd te
worden, zodat u niet meer zit
te tobben met een tasje dat van
uw schoot ploft.
Trouwens, er zijn avondtasjes
Ie kust en te keur die zó lief zijn
dat iedereen ze graag voor u zal
BIJ DE FOTO'S
Er zijn ook héél goedkope rui
me plasticbuidels, net grote zak
ken met een ronde versterkte
opening, die niet sluiten van bo
ven. dus waarin u uw portemon-
naie niet bovenop moet leggen!
Bij de handtassen blijven de
enveloppes en vogue, maar de
beugeltassen met stevige handva
ten zijn er nog evengoed, alleen
zijn ze over het geheel wat kor
ter. wat wel vlot staat. Nieuw
zijn suède handtassen in de vorm
van een diplomatentas, die dub
belgevouwen onder de arm kun
nen worden gedragen.
„Tafeltasje"
En weet u al. wat een tafel
tasje" is? Waarschijnlijk niet.
want het is een nieuw Duits ar
tikel. Het is een dinertasje in de
i een langwerpige beurs
Afrikaanse dikkerd:
„Voël sonder
vere"
Heel mooi
Heel mooi zijn die in Zwitsers
viscose, die een indruk maken
van kraaltjesborduurwerk. Ook
zijn er buideltjes van nylon plissé
in de zgn. ..Venetiaanse kleuren":
sterke pasteltinten. De tasjes zijn
wasbaar, maar het plissé is niet
houdbaar.
Natuurlijk komen er steeds
meer etuitjes voor allerlei en het
nieuwste is nu het duitje in meer
kleuren en met tweedmotiefjes.
te kunnen waarderen.
Ter ere van de buitenlandse toe
risten zijn er grote en kleine tas
jes met hel wapen of afbeeldin
gen van Amsterdam, een Duitse
firma biedt ons tasjes met
Delfts blauw-motleven aan... maar
mooi zijn ze in onze ogen niet.
inkelstraal op zaterdagmiddag
„Visitekaartje" f
geen zeldzaamheid, dat de doch
ter ook nog plezier heeft van een
rok, die haar moeder als jong
meisje liet maken.
De prijs van het handwerk is
natuurlijk hoger dan van fabrieks-
goed, doch men kan er een leven
over doen om de aanschaffings
waarde af te schrijven. Dat kan
niet worden gezegd van een
japon uit een modemagazijn
„Daar word beweer dat
vrouw sonder 'n mooi postuur
'n voël sonder mooi vere ot n
blom sonder 'n welriekende geur
Dat staat in de folders, Waar
mee in Zuid-Airika de nieuwste
Amerikaanse „verslanikingsma-
loiïs is dezfe bank, tvaaiup men a>
gymnastiekend slank wordt zon
der zich te vermoeien, ook al te
vinden, maar het is in onze
ogen dan altijd bepaald ver
makelijk. in het Zuid-Afri
kaans beschreven te zien.
..Jy lê luilekker en verslank",
heet het in een krant uit het ver
re Zuiden. ..Nou is al die pille en
dieet nie meer nodig nie". zeg
gen daar de vrouwen. De machine
laat „oortollig vet" verdwijnen
,,soos mis voor die son".
De wetenschappelijk uitgekien
de bewegingen van de bank heb
ben hetzelfde effect als uitputten
de oefeningen. ..Een towerbank"
zeggen
Voor de export zijn er dan nog
plastictassen met de geijkte boe-
renpaartjes bij molentjes en tul
pen... ons „visitekaartje" zoge
zegd!
Zo was er veel te zien op deze
beurs. Er waren mooie stands er
alles was rijk versierd met
kunstbloemen! Dóérvan keken
we. in hartje zomer nog wel. toch
echt op onze Hollandse neus..!
Les uit vele
keukens
De vereniging Arbeid Adelt-Tes-
selschade heeft naar Amerikaans
voorbeeld een nieuw initiatief ge
nomen. Aan zevenhonderd Neder
landse en buitenlandse
Zuid-Afrika.
den geven,
die niet algemeen bekend waren.
Op deze wijze kwamen enige
honderden keukengeheimen bijeen.
Mevrouw C. M. van Lanschot en
mevrouw C. gravin van Limburg
Stirum-van der Willigen, die sa
men reeds twee unieke kookboe
ken samenstelden, hebben de re
cepten gesorteerd en geïllustreerd.
In oktober zal het nieuwe kook
boek uitkomen bij H. P. Leopold
in Den Haag.
FOTOGRAFEREN
is bij de wet verboden
d« klederdracht te middelen aangeschaft, omdat een
;rl blijven dragen, komt hier spon- nieuwe tijd moderne gereedschap-
taan naar voren uit het karakter pen vraagt. Doch één ding heeft
der bevolking. In Staphorst is het hij onaangetast gelaten: het oude „o««JSSU«
allerminst zo, dat men uit com- beproefde recept volgens welk de de Hagedoorns zijn. als hij
merciële overwegingen vasthoudt kleurstoffen worden bereid. njet tot zjjn vrijetijdsbesteding
aan de oude traditie. Men wil voor zover de heer Meiji - -
vader. Tegen de verwachting ln
was Hagedoorn Sr. geen wever,
doch had een betrekking bij de
Nederlandse Spoorwegen. Nu is
hij echter gepensioneerd en hij
geen goede afstammeling van
DE paprika ls niet langer een
nnhereikhaar uitheems t>ro-
Vrijetïjdsbesteding
tuums. die sedert eeuwen worden w BBW
gedragen. Dat ervaart wel dege- onlangs verbeteringen ondergaan,
ne, die tracht een foto in Stap- go lang in Staphorst Staphorsters
horst te maken. Hij zal kunnen wonen. zal de traditie van de kle-
rekenen op alle mogelijke tegen- derdracht niet verloren gaan, is
werking van de bewoners van dit zijn standpunt,
kleine Overijselse plaatsje. Die
mensen hebben dan bovendien nog
de wet in de hand, want fotogra
feren is hier door het gemeente
bestuur verboden
De op foto's beluste toerist be
hoeft evenmin te trachten met
een goede beloning zijn doel te be
reiken. De Staphorster bevolking
die op enkele procenten na, de
protestantse godsdienst belijdt,
iaat haar principiële bezwaren te
gen het fotograferen niet „wegko
pen". Slechts bij hoge uitzonde
ring en voor een redelijk doel zul
len zij erin toestemmen dat zij
op de kiek gaan.
onbereikbaar uitheems pro
had gekozen Zo kruipt het bloed dukt en het zou ondankbaar
waar het niet gaan kan gijn, als we niet profiteerden
van de talloze mogelijkheden,
Mensenleeftijd. die deze vrucht ons schenkt.
De verse paprika, groen of
Men zal zich afvragen, waarom rood, soms zelfs gevlamd, is
de Staphorsters hun typische kle- aanlokkelijk van uiterlijk en
ren niet maken van stóften die ietwat aoet van smaak.
machinaal zijn geweven. Die zijn
immers veel goedkoper. Maar We kunnen er menig slaatje een
ook hier speelt de traditie een rol. heel apart aroma mee geven.
De bevolking wenst degelijke kle- Wanneer we de vrucht rauw
ren te hebben. De machinaal ge- gebruiken, snijden we de vrucht-
weven stoffen kunnen het wat le- wand in heel kleine stukjes (ju-
VAN BLOEM EN PLANT
Handweverij
Op korte afstand van Stap
horst. net over de grens tussen
Overijssel en Drenthe, ligt Meppel.
In dit stadje vinden dc Staphors
ters sinds eeuwen de weverij, die
de stoffen voor hun klederdracht*
maakt.
Sinds mensenheugenis is het de
familie Hagedoorn. die de weve
rij heeft geleid. De heer Hage
doorn Jr., de tegenwoordige we
ver, vertelde ons, dat de familie
zelf niet precies weet, of zijn voor
ouders vermoedelijk al in de 16de
eeuw het weversambacht hebben
uitgeoefend. Zeker is, dat een Ha-
{edoorn in de 17de eeuw de stof-
»n voor de Staphorster kleder
dracht heeft geweven.
In het bedrijf gebruikt men nog
altijd een spoelmachine en een
weefgetouw, die al enige honder
den jaren tot volle tevredenheid
van de gebruikers worden inge
schakeld voor de stoffenfabricage.
Thuis spinnen
In StaDhorst. waar de bevolking
de oude gebruiken zo eerbiedigt,
is het ook in deze tijd nog ge
woonte, dat de vrouwen -de wol
thuis tot draden spinnen. Soms
wordt de wol eerst geverfd, soms
ook worden de gesponnen draden
in de vereiste kleuren geverfd.
Het patroon van de wollen stof
fen is meestal blauw met zwarte
strepen. Voor rouwkleren worden
uitsluitend zwarte stoffen ge
bruikt.
Blauwververij
In Meppel ls nog één blauwver
ver. Men zou verwachten, dat de
man die zo'n oud ambacht uit
oefent. ook een oud man is. Doch
de heer Meljen is nog jong. Zijn
vader nam dertig jaar geleden de
zaak over van een zekere Brand-
ligt, wiens voorvaderen ontelba
re jaren lang de stoffen hebben
geverfd.
Tot voor een half jaar heeft de
jonge Meijcn het arbeidsproces
gelaten, zoals het altijd is ge
weest. Nu heeft hij alleen andere
onze Bloementuin vR&óqt:
Nazorg bij bloemstruiken en voorzorg bij zaadbioemen
Op de voorjaarsbloei valt,
nog meer dan op de zomer
bloei, altijd weer veel aan
dacht. Na de barre wintertijd,
waarin de vele er dor en
doods uitziende bomen en
struiken zo somber afsteken
tegen sneeuwdek en grijze
grauwe luchten, geven het
jonge groen en de frisse
pracht van de allereerste
bloemen een wel telkenjare
terugkerend, .maar toch al
tijd weer nieuw intens ge
nieten van de schoonheid, die
God in de natuur heeft ge
legd, een heimwee naar het
oude, een verlangend uitzien
naar het komend Paradijs.
Om dat ieder jaar weer op
nieuw op z'n mooist te kun
nen zien. moet er na de bloei
het een en ander aan gedaan
worden.
Toen bij de Forsythia (het
chinees klokje) en bij de Ster
kers de bloemknoppen gingen
zwellen, heeft menigeen een
paar takken afgesneden en de
ze in de warme kamer tot bloei
gebracht. Maar de struik zelf
is daar meestal niet beter van
geworden. Het is goed
dan wordt het een wildernis
met lange slappe slierten van
takken, die maar weinig bloem
geven, daar op die oude takken
slechts enkele jonge loten ko
of de
de bloei het
snoeischaar even ter hand te
nemen. In de eerste plaats om
de plant weer wat in vorm te
brengen door wat uitstekende
of wat te dicht opeen zittende
takken weg te nemen
Oude takken weg
Bij de Forsythia snijdt men
ook de meeste oude takken bij
de grond af. Die geven toch
geen bloem meer. want de For
sythia bloeit op het hout. dat
dit jaar opschiet. Door de oude
takken weg te snijden geven we
de plant gelegenheid veel jonge
takken te vormen, die het vol
gend jaar een zee van bloemen
zullen geven. Doet
Om er tegen te waken, dat
Seringen van onderen kaal wor
den doet men goed deze hees
ter zo nu en dan eens flink on
der handen te nemen.
Gevoel voor groei
iste
;n deel. Men moet hier
bij wat gevoel voor groei van
de planten hebben om te beoor
delen wat weg kan om een
mooie plant te behouden.
Er zijn ook voorjaarsbloeiers.
waar maar weinig aan gedaan
behoeft te worden, zoals de
Sierkers. de winterbloeiende
Jasminum. waar alleen wat in
de weg zittende takjes wegge-
dit niet sneden moeten worden. Verder
de coniferen, de Cotoneasters,
de Kerria's en de Aronia's.
Hier en daar wat bijsnijden is
voldoende. Vaak behoeft men
er niets aan te doen. Dood hout
moet er steeds uitgehaald wor-
Belemmering
De uitgebloeide bloemen van
de Rhodo's worden weggebro
ken. Dode bloemen aan een
plant ontsieren deze steeds
hoge mate. Ze geven ee~
dig aanzien aan de tuin en. wat
soms ook het geval is, ze belem
meren de bloei van het volgend
voorjaar. Dat is met name bij
de Rhodo's en ook bij de Aza
lea mollis het geval. Als deze
uitgebloeid zijn, gaan ze vrucht
zetten. Daar heeft men niets
aan en het kost de plant maar
extra kracht, zodat de nieuwe
knoppen, die onder de bloemen
zitten, niet of niet voldoende tot
ontwikkeling kunnen komen.
Breek voorzichtig de uitgebloei
de bloemtros weg, daarbij goed
op de onderzittende bladknop
lettend. Die moet niet bescha
digd worden. Daarom moet men
ook geen me's gebruiken.
Zaai bed
Wie bloemplanten voor het
volgend voorjaar zelf wil zaaien,
n de gang gaan. Hei
ibed. dat uit voedzame, fij
ne aarde moet bestaan, mag wel
op een onopvallende plaats aan
gelegd worden, want fraais is
er voorlopig niet aan. Maar het
moet in de zon liggen en over
last van water of van drup uit
de bomen mag het ook niet heb
ben. Duizendschonen en Muur
bloemen moeten voor half juli
gezaaid. Madeliefjes en Vergeet
me niet in de laatste helft van
juli. Violen kunnen in de
eersto helft van augustus, maar
liever iets eerder gezaaid wor
den. Geraniums stekt m. het
best in augustus. Als men ze
tenminste bestemmen wil voor
tuinbe-planting.
lienne), er steeds voor zorgend,
dat er geen wit vruchtvlees of
zaadjes meer aan zitten. Die
zaadjes namelijk zijn zo scherp
als peper. Wanneer we plakjes
komkommer al dan niet met
schijfjes tomaat even met wat
zout bestrooid en besprenkeld
met azijn vermengen met de
gehakte paprika, krijgen we een
bijzonder geurig slaatje.
De paprika is zeer rijk aan vita
minen en verdient ook daarom
een plaats op het menu.
Een gemakkelijk en voedzaam ge
recht zijn gevulde paprika's. We
nemen per persoon een of twee
paprika's. Het vruchtbodempje,
jraan het steeltje zit, snijden
voorzichtig uit en daarna
wijderen we wit vruchtvlees
zaadjes. Zitten de zaadjes
erg
vrucht even onder de kraan uit.
De uitgeholde vruchten in wa
ter met zout even koken (10 mi
nuten is meer dan genoeg).
Met een schuimspaan uit het wa
ter nemen en laten uitlekken.
De vrucht is nu zacht en ook
heel breekbaar geworden, dus
moet dit wel zorgvuldig gebeu-
Korrelig
Intussen hebben we de hoeveel
heid gehakt waarmee we de pa
prika willen vullen (bij voor
keur halfom of varkensgehakt),
gekruid met zout en een mes
punt kerrie, in de vleespan even
gebraden. Niet in balletjes,
maar gewoon los. Met een vork
het gehakt onder het braden
steeds omwerken, zodat de mas
sa korrelig blijft. Wordt de vlees
massa mooi bruin dan een paar
Seschilde en in stukjes gesne
en tomaten toevoegen en mee
laten sudderen. Dat alles is in
een kwartiertje gereed en we
behoeven dan nog slechts de
paprika's met het geurige
mengsel te vullen en op te die
nen. Wel zorgen, dat alles goed
heet op tafel komt.
Ook kunnen we de vruchten vul
len met gekookte rijst, die naar
smaak gekruid is en al dan niet
vermengd is met tomaten. In-
Elaats van rijst is spagetti ook
eel smakelijk. Wie een oven
bezit, heeft nog het buitenkans
je er een mooi bruin korstje op
te laten komen. We bestrooien
de paprika's dan met wat be
schuitkruimels of geraspte kaas
en leggen er klontjes boter op.
Tussen de paprika's kan men ge
schilde tomaten plaatsen, die in
jijist gaar genoeg wor-
Er komt zoveel vruchtnat vrij,
dat met de gesmolten boter een
heerlijke jus ontstaat.
Maar de paprika levert ons in an
dere vorm nog een heerlijk ge
recht: de echte Hongaarse
goulash.
We hebben dan geen verse vruch
ten nodig maar een flesje rode
paprikapoeder.
Het recept is eenvoudig: een pond
varkenskrabjes. een aantal uien
en aardappelen, een blikje bor
relworstjes. een teentje knof
look en een half flesje paprika
poeder.
We trekken een stevige bouillon
van de varkenskrabjes. Is die
klaar dan in een ijzeren vlees
pan de uitjes goudgeel fruiten,
het teentje knoflook er fijnge
wreven in en de paprikapoeder
erdoor roeren, dan onmiddellijk
de bouillon opgieten. De aardap
pelen in blokjes gesneden in de
soep gaar laten worden. Zout
toevoegen zoals we bij aardap
pelen koken gewend zijn. Het
vlees van de krabjes kunnen we
fijnsnijden en op het laatst toe
voegen gelijk met de inhoud van
een blikje borrelworstjes. We
kunnen natuurlijk ook een rook
worst in de soep warm laten
worden en daarna in kleine
stukjes snijdén.
De goulash mag geen dikke brij
worden, maar moet echt soep
blijven. Aan de maaltijd presen
teren we er stukjes stokbrood of
sneedjes bruinbrood bij.
Zo'n goulash is een volledige
maaltijd, even goed als onze
Hollandse snert! Een luchtig
toetje of fruit is het enige wat
Melk beter houden!
Er is een plaslic dop voor melkflessen in de handel gekomen, die
va«t np de Hessehals past en een los schuifje heeft voor als we willen
gieten. Dat is een heel gemak, want de capsule die op de flessen zit als
we ze kopen, krfjgen we na opening nooit helemaal sluitend weer op de
fles. En melk verliest aan frisheid en aan voedingswaarde, als ze onaf
gedekt staaL
g war
Op
de Hes af r
Desondanks
als het war:
dagen kunt ii de flessemelk langer goed bonden door
even te schudden, zodat de rootnlaag in beweging komt.
:t verstandig de flessemelk de tweede dag even te koken
Aan Je voeten van de
negers van Lagos
U iiebt het zeker wel gelezen in ons Zondagsblad van de
vorige week, dat de negers van Lagos om de voorbede vra
gen via een stukje in een dagblad?
Boven dat stukje staat: „Waar twee of drie in Mijn naam
vergaderd zijn
En dan volgt er: „John Ohojoeroeme lijdt al lang veel pijn."
i liefde
E. Anthony ondervindt veel
last van een vijandige houding
van zijn familie en vraagt
gebed, opdat God haat
zal veranderen.
J. B. Ogoenware en zijn vrouw
vragen om Gods zegen, opdat
ze een kindje zullen krijgen.
Mét de schrijver van: „Ter
overdenking" werd ook ik daar
stil van. Maar ook zo vreselijk
beschaamd om het haast bevro
ren geloof van ons, westerse
Christenen. Juist had het mij in
de week, die voorafging aan de
zaterdag waarop ik deze over
denking las, pijnlijk getroffen
hoe wij in gezins- en kennissen
kringen zo liefdeloos over afwe
zige mede-Christenen kunnen
spreken. Ook liefdeloos over hen
kunnen denken.
Hoeveel brieven liggen er in
mijn bureautje, waarin met zo
veel harde liefdeloosheid op me
demensen wordt afgegeven.
En iedere zondag wordt ons de
Wet des Heren voorgehouden en
we zeggen en we zingen: hoe
lief heb ik Uw Wet! Is het voor
God niet ergerlijk, als Hij ons
dan direct na kerktijd alweer
hoort afgeven op onze mede
mensen? De dominee en zijn
preek worden ook eventjes „ge-
jcraakt".
Er zijn mensen en ze noe
men zich nog Christenen die
bijna op iedereen wat aan te
merken hebben, mensen die zel
den iets goeds van hun naasten
zeggen, laat staan een waarde
rend woord voor hen over heb
ben. Deze mensen hebben zich
nooit ingedacht wat het ls: je
naaste lief te hebben als jezelf,
's Morgens in de kerk wordt hun
dit voorgehouden
en 's avonds be
lijden ze braaf
mee: ik geloof de
gemeenschap der
heiligen.
Wat zien we
daarvan??
Wij zouden er
men, de voorbede
voor onze per
soonlijke noden
zo openlijk te
vragen als de ne
gers van Lagos dit in het Zon
dagsblad van hun krant doen.
Daar heeft een ander toch zeker
niet mee te maken? Die moeilijk
heden verstoppen we zorgvuldig
achter onze moe'
En zo kénnen i
We staan ver vj
onze strijd, met
met ons verdriet,
Is het wonder, dat we zo licht
tot een liefdeloos oordeel over
elkaar geraken?
laten we toch
te geven op anderen bedenk je
dan maar eens. dat ook zij be
horen. ieder persoonlijk, tot die
wazige verfe massa van: allen,
die het moeilijk hebben, die een
zaam zijn. die het ontzaglijk te
kwaad hebben in de strijd tegen
hun karakiterzonden.
Laten we toch aUemaal maar
héél stil zijn en met ons arm
zalig overschotje van wat tinte
lend, levend geloof behoorde te
zijn, gaan zitten aan de voeten
van hen die nog maar zo kort
geleden uit de duisternis geko
men zijn tot Zijn wonderbaar
licht.
Waarom staat u zo gesloten,
zo gereserveerd tegenover uw
medegelovigen?
U hoeft het niet op de markt
uit te bazuinen, dat u zo in zorg
zit over dat afdwalend kind, dat
u het er zo moeilijk mee hebt,
uw ontrouwe man tóch te blij
ven liefhebben, dat u zo ver
langt naar een eigen kindje, dat
het zo zwaar valt eerlijk te blij
ven, waar de verleiding tot dief
stal iedere dag voor u voor 't
grijpen ligt enz- enz. Maar wéar-
om dit niet eens eerjijk uitge
zegd tegenover een medebroeder
of -zuster, met wie u toch samen
aan één Avondmaalstafel zit?
Natuurlijk zeggen we in de eer
ste plaats alles aan God uit,
maar geeft dan de ènderen de
gelegenheid om mét ons tot God
te gaan, om voor ons te bidden.
Wij zouden voor grote verras
singen komen te staan, als wij
onze harten eens wat meer
voor elkaar openzetten en dat
verfoeilijke schijn-ophouden uit
tot
dusver onsympa
thieke mensen in
wère vrienden en
broeders veran-
Wij vinden ons
zelf al heel braaf,
als we zo eens
thieke eenzaJmcPof
zieke bezoeken.
Alsof daar niet
een groot deel
eigen genoegen
bij komt!
Nee, dat is geen offer, geen
zelfverloochening. Ga eens naar
die nare kerel, die u altijd dwars
die 1
die
uit
maskertjes.
elkaar niet.
elkaar met
zwijgen over een ons onsympa
thiek mede-Christen, zolang we
hem of haar niet héél goed ken
nen. Zoek eerst het goede in die
ander op en probeer hem daar
met de zoekende liefde van uw
hart te benaderen. We zouden
versteld staan, als wij van al on
ze onsympathieke medemensen
de achtergronden, de omstan
digheden. de beweegredenen
Daarom is het hoog tijd. dat
wij als gelovigen eens wat meer
open voor en tegenover elkaar
Is het niet volslagen zinloos
om over naastenliefde te spre
ken. als we zelf zo boordevol
kritiek op velen onzer medemen
sen zitten?
Hoe lief heb ik Uw Wet
Jawel, maar wie een liefdeloos
oordeel over zijn broeder of zus
ter velt is een doodslager. Er
ger nog: de liefde Gods is niet
Wie zijn naaste niet liefheeft
als zichzelf kan ook God niet
waarachtig liefhebben,
Je hebt in de kerk meegebe-
of de Here met u mee wil gaan.
En probeer eens door te dringen
tot de wire gedaante van die
ander, probeer zijn (haar) hart
te benaderen.
Help en steun zulken
Dat vraagt Christus v
Zegent, die u vervloeken, do?t
wél, die u haten, bidt voor wie
u vervolgen. Want indien gij
liefhebt, die u liefhebben, wat
voor loon hebt gij?
Ik wil eindigen met de woor
den. waarmee de schrijver van
„Ter Overdenking" de vorige
week eindigde: „Het wordt tijd
dat we gaan zitten aan de voe
ten van de negers van Lagos (in
Nigeriëi en ons opnieuw laten
onderwijzen in de eerste begin
selen van ons christelijk geloof."
MARGARITHA
Mhr. P. V. te O. Ik vergat nog.
U te bedanken voor het mooie vers
,,Als wij ouder worden", dat u bij
de tijdschriften Insloot. Dit bewaar
lk Dank u well
Een Roomi-katholiek lezer maakte
mij op het volgende attent: Enkele
weken geleden kwam ln mijn artikel
het woord: paui-aanblddlng voor. Nu
schrijft de heer v. d. E.: ..WIJ Ka-
inbldden de Pav
doch erkennen hen
gezag, aU de plai
Christus op aarde. Van aanbidden ia
geen sprake. Dat doen wij God al
leen en niemand anders. Daar dit
misverstand bij de Protestanten nog
al heerst, wil de heer v. E. ons
graag op het hart binden, dat dit fou-
lef Is. Int
wél r
de
al
len. die bet moeilijk hebben,
oor de zorgen en noden van de
anse wereld....
O. wat is dat gemakkelijk!
Maar als je na kerktijd zit af
V_
