Prins Alexander meest geliefde zoon van Koning Willem II Hij overleed (nog geen dertig jaar oud) in den vreemde m wzt vezmt NerWlaiuls eerste paviljoen op een wereldtentoonstelling <7l ZONDAGSBLAD ZATERDAG 26 JULI 195! EEN SYMPATHIEKE ORANJETELG HET was een stille zomermiddag. De hitte trilde laag boven de grond en de bomen stonden roerloos tegen een strak blauwe hemel. Slechts hoorde men het ruisen van de sproeiers in de tuinen, die het water in regen boogkleuren over de rozenbedden regenden. Bij het derde huis in de laan „Willy's home" stonden de tuindeuren open naar het tegelterras en het zachtglooiende grasgazon, dat als fluweel glansde in de zon. Uit het huis klonk pianomuziek, dat de stilte van de middag rrog wee moedig verinnigde. Gevoelige handen bespeelden het klavier en Annemarie stond in diepe aandacht aan het tuinhek te luisteren. Prins Alexander was de tweede zoon van Koning Willem II en van Anna Paulowna, één der drie dochters van Ruslands Keizer Paul; haar broer, de latere keizer Alex ander II, was naamgever en peetoom van deze Oranjetelg. De gelukkige vader, toen nog de Prins van Oranje, sprak in een brief aan zijn Russi sche zwager de hoop uit, dat deze doopnaam zijn zoontje geluk en ere zou brengen en de band tussen de huizen Ro manov en Oranje versterken. Het prinsje werd op zijn tiende verjaardag, 2 augustus 1828, door zijn grootvader, Koning Willem I, begiftigd met het grootkruis van de Nederlandse Leeuw en be- dhPtdienhfu n°emd tot kolonel bij het wapen der infanterie. n Willem II toen de Prins tc Anna Paulouna. fan links JT illem, AlexanderSophie t i Oranje) en zijn ge aar rechts hun kin i Hendrik. hij heeft die je moet opmerken. Hij heeft het schil derij boven het dressoir laten wegnemen het portret van de schoorsteenmantel, zijn bureau staat het nog en een keer. ik het in de bloemen had gezet zei hij: bent een schat Mieke. Ik geloof, dat ik ji Op diezelfde dag kreeg hij jn vader zijn eerste paard. Zo is hij. Je' moet belangrijk geschenk, want hem kennen. Ik weet dat ik hem zal moeten prins zou een knap ..En geloof je, dat hij ji. Een glimlach speelde om Mieke's mond. Geloven. Ik weet het zeker. Misschien trouwen jij en ik nog wel tegelijk." Annemarie werd opeens weer enthousiast ruiter worden; zijn danig leeft voort in de naar genoemde Alexander-kazerne de residentie. Ongeveer twee jaar nnemarie wera opeens weer enrnousiasi laf._ .,,.rH hpt nrjncie ppn schran- verloor zich snel in haar geluksdromen wter wérd net prinsje, een scnran Mieke hielp haar dapper J deze ontmoeting had plots haar lijk plan doorkruist... Dit was Mieke. deze muziek, deze elegische melodie. Ergens lag altijd om haar een sfeer van lieflijke wee moed. van een wonderlijke innigheid, die Je desondanks telkens weer boeide. Zo had An nemarie net WÊ __j in die tijd vriendschap zo gegroeid, dat zij besloten om voortaan samen te gaan wonen, en zo zoch ten ze naarstig naar een lief flatje. Dit plan *ou zeker verwezenlijkt zijn als Theo er niet tussen was gekomen. Theo. Mieke's zwager, de bewoner van het huis. waarvoor zij nu Ieremd stond. Uit Theo's huwelijk met Willy, liekc's oudere zuster, was de romantische naam van het huis geboren. Helaas, drie jaar geleden was Willy bij een auto-ongeluk om het leven gekomen en was een diep be droefde Theo met drie kinderen achter ge- Mieke was haar evenbeeld, even mooi. blond, zacht en lieflijk van karakter Na Willy's dood was de opvoe ding van de kinde- Annemarie's blijdschap brak zich plotse ling baan door haar eigen woorden en ze merkte niet hoe stil Mieke luisterde naar het verhaal van haar eerste ernstige ontmoeting met Fred en van haar ontluikende liefde. Ze vertelde van hun plannen met het huis. dat werd gebouwd aan de rand van de stad. waarbij zij maar te wensen had en het werd gemaakt. Van Kosman's oude moeder, die haar ontvangen had als een eigen doch ter. Hoe zij zich kleden moest voor Fred... ja tot de licht knellende, maar elegante schoentjes toe. de thee halen. Je drinkt toch een kopje thee met me°" Hier klonk iets in. dat Annemarie plotse ling tot bezinning bracht. In het ogenblik, dat Mieke de kamer uit was. kreeg zij een gevoel van lichte schaamte. Mieke had het misschien niet eens zo bedoeld, maar hoe dwaas had zij zich laten gaan. Maar zij had ook niemand ir kon delen. Zij ofschoon hij wist dat de koning ;en van geen compromis wilde weten. de de „révolte te apaiseren" en door vermetel het vi«en van de teugal en het betreden van nieuwe paden de 1 aIS zo' dreigende interventie van Frank- iaar hem rijk nog te voorkomen en het zui- in den zonder bloedige strijd toch nog voor zijn dynastie te behou den. Een jaar later zou het zijn oom. Prins Frederik, goed diplo- opvallend ernstige jon- maat enpleitbezorger, gelv'rken een verzoening t Jen en de Prins et lei gen. al geconfronteerd met lijke problemen in de dynastie TNE MIDDAG vloog z.lf de kronkelgangen v.n de irote Waterloo - tot opperbevelhebber zo leuk voor jou terug." Mieke liep mee tot aan het tuinhek, juist toen ze het achter Annemarie sloot, hoor- binnen de telefoon. Ze liep haastig te Willemstad. gauw politiek, toen hij aanwezig bi, de dr.mati.ob, ootmoetiog m«7.w?ld vVSISS!,' "i zijn moeder met zijn vader kenning stand te bren- •ger erkend als de held •loo •- tot opperbevelhei te laten benoemen toen de koning besloten had de opstandige Belgen i bureau en nam de hoorn op. ..Ben jij het Mieke? Hier Theo... hijg je to? Heb je hard gelopen0" ..Ja. ik stond aan het tuinhek." ..Visite gehad?" ..Visite... nee... oh... de Moerdijk; zij verkoos, in strijd met de wensen des konings. aldaar aan de zijde van haar man de overzijde genmaar daartoe zijn gezag te dwin- l1" rïaarlno urac het P" °raS i belang- werd WO*. Zijn belang-.)ke po sitie eiste hem ge heel op. Met dit ver haal was hU nu on geveer een jaar geleden bij Mieke gekomen „De kinderen komen teveel te kort", had hij gezegd. ..en ik mag die taak niet langer aan vreemden overlaten. Ik heb het ernstig geprobeerd. Wie kan die opvoeding beter be hartigen dan jfj. Mieke. Je bent in alles zo sterk het evenbeeld van Willy. Mij dunkt, •het moet zelfs geen overweging voor je zijn." Herm. Steggerda t Theo die woorden uitsprak. Zij misten hun uitwerking op Mieke niet en daarom verzet te Annemarie zich met hand en tand tegen deze eis van opoffering. ..Nee Mieke. je mag je eigen positie daar aan niet opofferen. Je hebt net zoveel recht als ieder ander op een eigen leven. Je bent nu bijna dertig Jaar. Waarom moet jij nu iuist altiid de nood opvangen van Je familie leden. alleen omdat jij toevallig niet getrouwd bent?" Dit alles gebeurde juist in de dagen, dat de jonge Kosman als nieuwe directeur werd benoemd, een jongeman, scherpzinnig en vol ambitie. Mieke was erg op hem gesteld en meer dan dat. Annemarie had dat meer malen stilzwijgend waargenomen. Maar Theo was niet lijdzaam gebleven onder Mie ke's weifeling, want kort daarna kwamen ook Mieke's ouders vertellen, dat het belang van Theo's gezin zwaarder woog dan dat van haar vrijgezelle leven. en Mieke be* zweek voor de zoveelste maal in haar leven Och. het zou haar aan niet* ontbreken. Theo was immers een welgesteld man. Zij zou maar één taak hebben: de kinderen. Voor al het andere was gezorgd. Zelfs suggereerde hij haar een toekomst, zij het voorzichtig, waarin de naam ..Willy's home" nog wel een* overgeschilderd kon worden. Maar voorlopig woog het leed om Willy nog te boven het dressoir in de huiskamer, ble Willy's ogen van het prachtig geschilderde portret neerzien op de voetstappen van ieder die dit huis in en uit |ing. „Oh, Mieke, Je bent een dwaas", had An nemarie eens in haar wanhoop gezegd. „Hoe verdraag Je het." „Ik zal de dag moeten afwachten, waarop Theo zelf zal inzien, dat dit op den duur zo niet blijven kan", had Mieke gezegd, „en tot zolang zal Ik doen wat iedereen van me verwacht." Plotsgling zweeg de plano en op dat ogen blik opende Annemarie het tuinhek en stond op het terras voor de open deuren. ■sing zoal* zij zich dat had voorgesteld. Ze werd hartelijk ontvangen en onmiddellijk bedrijvig begon Mieke: „Waar zullen wc gaan zitten, hier of buiten0" Even later za ten zU in de schaduw op het terras. „Ik ga ggen. dat ze thee moeten brengen. terug." Toen zij weer op zij haar blijdschap wees cn haar vor»d bekommerde zich weinig om haar. Zij keek Mieke onder zoekend aan toen zy met de theewagen op het terras kwam. doch Mieke moedig de haar zelf glim lachend aan. om het onderbroken verhaal weer op te vatten. Maar Annemarie was nu behoedzamer. „Nee", zze. „Ik wil eerst weten hoe het hier gaat. Daar kwam ik eigenlijk voor." „Dat is niet waar", lachte Mieke. „Je moest je geluk met iemend delen, is 't niet? Ik ben blij dat ik die iemand ben." „Dank je. Mieke. je bent lief, maar ver tel me nu... „Och kind, wat moet ik je vertellen. Wat gebeurt er in een gezin met kinderen voor belangrijks? De kinderen zijn lief maar druk en Theo is veel weg. maar je weet hoe ge troost ik me voel met mijn muziek." Ja.. Gr;eg Ik hoorde het toen ik aan het tuinhek stond. Ik heb geluisterd." „Heb je geluisterd" vroeg Mieke verwon derd. „En ben ik vooruit gegaan?" met de klemtoon op jij. c.r was even een xleine aarzeling maar vol doende voor Annemarie. „Je vroeg het mij ook recht op het doel af", voegde ze er ver ontschuldigend aan toe ..Och, wanneer ben je gelukkig." „Als je wensen die je leven kleur en doel geven vervuld zyn of worden En Theo?" klimroos van de muur en liet die spelend door haar smalle handen gaan. „Och", zei zc. „Theo is niet spontaan. Bij hem moet alles langzaam groeien* Ik ge loof niet. dat hij spontaan kan zeggen: „Ik „Luister eens Mieke. ik rijk verzoek doen voor vanavond. Zou voor een extra verzorgde tafel willen zorgen? nade Maak wat bijzonders klaar en zorg voor wat bloemen. Je moet de kinderen ook ophouden, want ik wil ze vanavond aan tafel hebben." Ze hoorde hoc oogewonden Theo was. „Waarom allemaal, Theo?" „Dat is een verrassing, kind." „Eer. verrassing? Voor wie dan?" „Wel, voor ons allemaal." „Wat is er dan?" „Nou, je zult het vanavond wel zien. Ik voel me sinds jaren weer een gelukkig mens Mieke, Ik ga hertrouwen... Waarom zeg je niks°Hallo! Ben je daar nog?" „Ja... ja... ik luister." „Vanavond breng ik Carla voor 't eerst thuis, ze wil kennis maken met de kinderen." „Carla? Wie is Carla?" „Oh. ik ken haar al twee jaar, maar ik heb je er nooit over gesproken, totdat ik zeker wist. dat we zouden trouwen. Over een paar maanden... als we alles gereed hebben." „En ik dan Theo?" „Jij? Daar praten we samen nog wel over. maak je maar niet ongerust. Ik heb dat al lang geregeld. Zorg nu eerst vanavond voor een gezellige ontvangst, dat is je toever trouwd. dat kun je zo goed." „Theo. ik... ik... eh... zou wel willen, maar ik ben er vanavond niet." „Je bent er vanavond niet? Da's ook wat. waarom niet. waar moet je dan naar toe? Zeg dan. waarom moet je weg... juist nu... „Omdat... omdat... ik... Mieke's fel geknepen hand legde langzaam de hoorn op het toesteL Ze hoorde nog hoe fel Theo aan de andere kant riep. Als in trance bleef ze staan en verwezen keek ze naar de telefoon die opnieuw begon te rin kelen. Maar ze draaide zich om. nam de boeken van de piano en bijna automatisch bewoog ze haar voeten naar haar kamer bo- Na een uur kwam zij weer beneden. Tegen de meisjes zei ze: „Zeg meneer, als hij straks thuiskomt, dat ik plotseling op reis moest. En haal nu mijn koffer van boven. wil je." Een kwartier later reed een taxi met snel le vaart de laan uit. Toen Theo 's avonds voor zijn bureau stond vond hij een half ontbladerde roos naast de telefoon... residentie ontzegd hij aan het hof in onge- eou blijven! PROCLAMATIE OP DE HEIDE nelsuniform, naast zijn vader bij een wapenschouw aan de voor avond van de opmars: drie divi sies van linie met veld-artillerie, een cavalerie-divisie en een reser ve-divisie bestaande uit schutte rij, vrijwilligers-korpsen en 72 nen. aan het hoofd van een troe penmacht van 120.000 ruiters: ko zakken, dragonders, uhlanen en Poolse lanciers. Alexander heeft daarvan weinig kunnen zenieten want hij zag slechts één hoog opdwarrelende stofwolk! Op deze reis werd hij begeleid door generaal Friedrich Freiherf von Gagern, strateeg van grote kennis en ervaring: on der Napoleon had hij de tocht naar Rusland meegemaakt, in 1813 een werkzaam aandeel rehad in de Duitse vrijheidsoorlog en in 1815, maar nu in Nederlandse dienst, hertog Bernard van Sak- sen-Weimar als chef van diens staf ter zijde gestaan bij Quatre- Waterloo. Ook maakte hij later de tien daagse veldtocht mede. waarin de hertog van Saksen-Weimar over de tweede divisie van.het mobiele leger het kommando voerde. En toen deze tot legerkommandant in Nederlands Oost-Indië benoemd was nam von Gagern aan tal van expedities deel en adviseerde bij de reorganisatie van iet kolo niale leger en vooral van de kust verdediging. Immers de Prins van Oranji had. 'na de zogenaamde schande stukken geschut, van Brussel, te Antwerpen een proclamatie uitgevaardigd, waar- De sterkte van ons oprukkende in deze woorden „je me mets a veldleger was 36.000 man. Enkele la téte du mouvement"!Het dagen-later ontving Alexander een zijn bedoeling geweest zijn vader, nent van de geest drift et) strijdlust in het leger: „Eén dezer dagen hopen wU ons bij Turn hout met het leger der opstandelingen te meten en b|j het eerste treffen zal Ik aan het genoe gen denken, dat gij en Uw broer Wil lem zoudt hebben gehad bjj het ho ren van de eerste kanonschoten; let wel ik noem niet Hendrik. Uw jon gere broer, want als officier ter zee zal hU die muziek later eens op een oorlogsbodem moe ten TACHTIG JAAR GELEDEN «ven zeg| wacht, ik het terras kwam. keek ze Annemarie onder zoekend aan en oneens zei ze: „Kind. wat zie je er stralend uit. Je bent vast gelukkig Raad ik het?" Annemarie schopte haar elegante schoentje uit en slaakte een zucht van verlichting. „Heerlük". zei zc. en keek Mieke vrolijk aan ..Ja Je hebt gelijk Weet Je, ik ben weg bij Kosman en Vore." ..WeK" Is het heus? En heb je dan een andere baan... en Kosman was juist zo aar dig „Dat weet IV. Dat wet zelfs niemand be ter dan ik", en niet zonder trots wees zij op de vonden ring aan baar vinger Mieke keek ze<r verrast. „Verloofd? Met wie" Ken ik hom'" „Oh ja. h«el goed zelfs „Gauw dan. vertel het dan." Toen zei .Annemarie: „Met Kosman. onze Jonge directeur." Ze zag hoe een blosje over Mieke's gezicht gleed als wolkenschaduw over eer. zonnig landschap, maar ook hor snel zij zich herstelde. „Met Kosman? Kind wat ontzettend leuk. Wanneer is dat ge- beu-d'" „Gisteren. HIJ vindt nu beter dat ik thuis blijf tot ons trouwen. Hij wil in het voor jaar trouwen Fred zei. dat heb ik me al tijd voorgesteld, als Ik trouw zal dat in het voorla ar ziin on me* een bruid wit als de perebloesem Romantisch hë?" Gedurende de zomer van 1 8 7 8 werd te Parijs de Internationale Ten toonstelling van voortbrengselen van kunst, landbouw en nijverheid ge houden op het Champ de Mars, de Quai d'Orsay tot aan de Pont de l'Alma en een deel van de Esplanade des Invalides. Met deze wereld tentoonstelling wilde de jonge Republiek aan de wereld de kracht van het herboren Frankrijk tonen. Het was op deze Tentoonstelling, die een oppervlakte van 750.000 m2 had (waarvan 280.000 m2 overdekt wareni.dat Nede.land voor het eerst in de geschiede nis een eigen paviljoen bouwde. Schande.... Tot dusver had ons land zich er toe be paald de inzendingen op wereldtentoon stellingen zo eenvoudig en vooral zo goed koop mogelijk uit te stallen. Op de wereld tentoonstellingen te Londen in 1851 en 1862 waren de Nederlandse inzendingen der mate klein en onverzorgd geweest, dat de kranten er schande van gesproken hadden. In 1874 had men er in Wenen wat meer zorg aan besteed en toen ons land twee jaar later een drievoudige houten etalage naar de Wereldtentoonstelling in Phila- dephia zond had iedereen dat al iets heel bijzonders gevonden Stadhuis Nu toonde Nederland dus voor het eerst een „eigen paviljoen". Het stond in de ..Laan der Naties" naast het paviljoen van Portugal Gevolg gevend aan de wens van Een yederlandte drukkerij verzorgde deze inzending op de wereldtentoonstelling van J878. het bestuur der Tentoonstelling, dat ieder land met een karakteristieke gevel te voorschijn zou komen, had architect Van den Brink een voorbeeld genomen aan het stadhuis van Hoorn. Nederlandse arbeiders metselden het geveltje uit Rijnse appel bloesem metselsteen. Het was niet minder dan twintig meter hoog. Helaas was de gevel echter zo kostbaar geworden, dat er op het interieur bezui nigd moest worden. De ontwerpers had den hun toevlucht moeten nemen tot veel bordpapier en veel glanskatoen van de meest goedkope soort. Gelukkig had men ook de beschikking kunnen krijgen over het houten etalage-stuk. dat al in Phila delphia had gestaan. Het vulde het voor portaal. direct achter de ingang. Het was wel wat beschadigd, maar het was gratis beschikbaar gesteld, en dat was veel be langrijker! De eerste decem ber 1836 zou voor Alexander een on geluksdag worden! De twee oudste prinsen, ingeschre ven als student te Leiden, reden in gezelschap van een eneraal per hof- ;oets van de sleu telstad naar de re sidentie. Er kwam een hevige storm opzetten die, toen de koets door het Haagse bos reed. tot een orkaan aan zwol. Zowel vóór als achter het rij tuig werden zware bomen ontwor teld en dwars over de rijweg neer gebeukt. De koets ,kon niet verder, van keren was geen S"-a- ke meer en dus trok het gezel schap te voet verder om nog -óór het invallen van de duister"'- de Bezuidenhoutse weg te kunnen bereiken. Generaal Bagelaar had juist de raad gegeven om bij het neerstorten van een boom de ver vallende stam tegemoet te snel len om niet door de machtige kruin gegrepen en wellicht ver pletterd te worden. Daar moest een beuk het ontgelden! De gene raal greep Willem, de Erfprins, bij de arm en trok Mttn mee tot naast de vallende reulr Toen deze was neergeploft, zochten zij tevergeefs naar Alex ander. hun roep bleef onbeant woord. grote angst maakte zich van hen meester! Eindelijk vond men hem. bewusteloos, onder 'et n gewicht van zware boomtakken tfezuimga bekneld. Met behulp van de palfre nier gelukte het de hevig Moe- dende knaap te bevr''den en in veiligheid te brengen. Het is mo gelijk dat dit -ernstige --luk aan het gestel van de prins v!ij- vend letsel heeft toegebracht, zijn gezondheid is daarna steeds zor gelijk gebleven. LAATSTE JAREN In 1848 aanvaardde Willem II de regering; zijn eerste K.B. ba- helsde de benoeming van Alexan der. zijn meest geliefde zoon, tot luitenant-generaal-inspecteur van de cavalerie! Drie jaren te /oren waren in het leger de kurassiers door dragonders vervangen, iwin- tig jaar daarna zijn de ons be kende regimenten huzaren opge richt. Alexander heeft zich van zijn taak, de organisatie van de ruiterij, naar behoren gekweten; vooral de „remonte" ging hem ter harte, terwijl hij grote belangstel ling toonde voor de fokkerij van het Friese paard, welk stoer ras jaren tevoren door de zorgen van Caspar Robles veredeld was, want deze had daartoe uit Spanje Anda- lusische hengsten, van Arabisch bloed, naar Friesland en Gronin gen laten komen! Naast de hippische sport in het algemeen, wijdde Prins Alexan der zich in het bijzonder aan de „valkerij"; in 1838 had hij het pre sidium aanvaard van de „Royal- Loo-Hawking-Club" die, op de ter reinen van Het Loo, het „Aaid- huis" ter beschikking had gekre gen en op de heide, in de omge ving van de Soerense bossen, waar zich reigers ophielden, de nobe- MADEIRA Enige jaren later openbaarde zich de symptomen van een fi j neste aandoening van de long welke pneumonie zijn gestel sportsman snel ondermijnde tot zijn vertrek naar Madeira ie. de om er in milder klimaat (ren zing te zoeken. Zijn broer Hei drlk bracht ais kommandant va het vlaggeschip „Prins van Orai je" de zieke weg, begeleid do», de stoomschepen Cycloop en Cd berus. Prins Hendrik is de enige Ora» je geweest, die onze koloniën b zocht heeft: op nauw zeventienj rige leeftijd had hij, als adelbor der eerste klasse, op het freg „Bellona" Java, Madera, de M lukken en de Minahassa bezoc en ook (per reiswagen) de prac tige Vorstenlanden met een b zoek vereerd de enige Oran die onze gebiedsdelen in het ve Oosten heeft aanschouwd en wist zijn zieke broer heel wat o. dat grote tropische eilandenrij het heerlijke Insuliride met zi onderling zo verschillende volkf te verhalen. Na aankomst op het zonnige M deira betrok Alexander een ria te „quinta" bij de hoofdstad Fui chal. in gezelschap van zijn adj danten Baron de Constant B becque en Graaf van Bylandt. AFWISSELING Aangename afwisseling in d vrij eentonige leven bracht het t zoek van zijn nicht Adelheid va) Saksen-Meiningen, de weduv van de Engelse koning Willem B die eerst op gevorderde leefti>|_ met haar was gehuwd na sche! ding van de toneelspeelster Doi Jordan. Ook Ic^ van Saksen Wc mar, de gemalin van hertog Ber hard van Saksen-Weimar hl oudste dochter Amalia Maria i Gloria zou vijf jaar later m Prins Hendrik in de echt verboi den worden heeft hem op Mi deira bezocht en getroost. Z was het die koning Willem II li weten dat de toestand van Alexa der uiterst zorgelijk werd. overkomst van de lijfarts des k nings, dr. Everhard, heeft ni mogen baten, een week lat overleed deze stille sympathiek Oranjetelg in den vreemde. BUITENLAND Kort tevoren had zijn vader reis Uitdragersicinkel wuiVm00! Engeland, jvaar" zij Lor.den, En wat toonde men dan binnen?In willekeurige volgorde vonden de bezoe kers er naast elkaar opgesteld: poppen aangekleed in de nationale klederdrach ten, kaarsen, weegschalen, boeken, ver- bandkisten. medicijnkisten, brancards, af gietsels in gips van zieke delen van aan runderpest gestorven koeien, geweren, servetten, een nagemaakt tijgervel, De venter tapijten, aardewerk, stalen van vlas. glas in loodEr waren nog be zoekers. die alles mooi en interessant vonden, maar de meeste mensen vonden het eenuitdragerswinkel!.... Alleen was een ieder het er over eens. dat de producten van onze koloniën, waarvan de Nederlandse Handel Mij. een torenhoge, ronde uitstalling had laten maken, voor treffelijk geëxposeerd waren Bristol bezochten. Willem IV van Engeland hij zou spoedig door Victoria worden opgevolgd schonk te ""oolwich, na bezoek aan de militaire aca- iemie en bezichtigine van het be roemde tuighuis, onze prins het grootkruis in de niet vaak verleen de Welfenorde van Hannover. Twee jaren later mocht Alexan der gevolg geven aan een uitno diging van zijn peetoom, Keizer Alexander, enige maanden aan iet Russische nof tc St. Peters- burg te komen doorbrengen. Onze prins schrijft ïn.een zijner brie ven, dat hij bij de onthulling van bet oorlogsmonument ter herinne ring aan de slag bij Borodino aan wezig was. De Czaar nam per soonlijk deel aan het grote défilé langs het monument der gevalle- wetenswaardig irr\rai merkwaardig lit Ut PI uit de wereld van vanduun en gisteren, bijeengebracht door sJW/> VOORRAAD SPAARGELD In de Amerikaanse staat Texas overleed onlangs een man. an wie men met zekerheid wist, dat hij heel rijk moest zijn. Hij bezat niet minder dan 41 auto's en hij was tijdens zijn le- erg zuinig geweest. Zijn erfgenamen zochten echter tevergeefs naar het vette bankconto. Zij zotten hun speurtocht naar geld echter voort en ontdekten in de kelder een grote berg zilveren dollars. Het waren er zoveel, dat er acht pantserauto's nodig waren, om de hele voorraad spaargeld naar de bank te 1 brengen. SOJA-KAAS In Japan is een kaassoort, die van sojabonen wordt gemaakt, één van de populairste voedingsmiddelen. Door de reuk, die deze kaas verspreidt, zal zij nooit geliefd kunnen zijn op de Europese tafels. De Natto, zoals de kaas heet, wordt gemaakt zonder dat er ook maar iets van melk bij te pas komt. RIen laat sojabonen vele uren in water koken, perst de dikke massa, maakt er dan kleine stukken van en omwikkelt het geheel met stro. Daarna moet de Natto dan nog 24 uur lang In een verhitte omgeving blijven broeien. VOLAUTOMATISCH Een professor van het technisch instituut van Massachusetts j heeft een uitvinding gedaan, die ongetwijfeld door vele moeders j met bijval begroet zal worden. Het gaat hier om een automa tische kinderwieg. Zodra de baby begint te huilen, treedt een mechanisme in werking, dat de wieg heel zacht in beweging zei. Zo wordt de zuigeling tot bedaren gebracht zonder dat de ouders daarvoor hun nachtrust behoeven te offeren. „ZONDER WAARDE' In een ziekenhuis van de Egyptische hoofdstad Cairo Is een pasgeboren kind zoekgeraakt en tot dusver niet teruggevonden. De vader klaagde de directie van het ziekenhuis aan en vroeg schadevergoeding. Hij heeft nu al twee processen verloren. De argumenten, dlc de Egyptische rechters daarvoor aanvoerden waren nogal merkwaardig: dc baby vertegenwoordigt geen bij zondere waarde, vooral omdat de ouders al acht kinderen heb ben. ZIEN WERKEN Andere mensen zien werken is het ideaal van velen. Daarom zijn de Londense aannemers er toe overgegaan bij grote bouw werken tribunes op te richten, vanwaar het publiek de werk zaamheden zonder gevaar kan volgen. Zo ongecompliceerd is de menselijke natuur nu ook weer niet. want de tribunes wor den toch nog niet zo druk bezocht. aU de veel gevaarlijker

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1958 | | pagina 10