ERICH y
GEESTELIJK
LEVEN
Gereformeerde Jeugdraad spraken zich uit
ZONDAGSBLAD
'n Nieuwe theoloog van wereldnaam: SAUER wai""
r™ MIEBEL BIJ DE MASS A JEU GD
x;
ZATERDAG 5 JULI 1958
Directeur van een vergeten
Bijbelschool werd
TER OVERDENKING
Maak van de oorlog
geen tableau vivant
Ds. W. van Boeyen heeft in het gereformeerde ..Kerkblad" voor
Noord-Brabant en Limburg zich op ethische gronden gekeerd tegen
parades op koninginnedag. Vorige week klom hij weer in de pen
om te protesteren tegen een namaak „vliegtuigramp" opgevoerd
ter gelegenheid van het zestigjarig bestaan van de onderofficiers
vereniging „Ons Belang". Ds. Van Boeyen gaf af op het „in een
soort voetbalvelddialekt" gekleed verslag in één van onze zuster-
bladen en schreef:
SchouwSPELEN van deze soort vormen een bedreiging voor de
christelijke zede. De vloek van de oorlog is een te reële vloek
om er een tableau vivant van te mogen maken dat als jaar-
feest-attraktie ten tonele gevoerd wordt.
En laat nu als 't u belieft niemand mij tegenwerpen, dat dat
Haagse jubileum-schouwspel niet tot vermaak van het
publiek is opgevoerd, maar ter instruktie van de eraan mee
werkende manschappen en bovendien om de burgerij ervan
te overtuigen, dat de reddingsploegen, wanneer het eens
menens mocht worden, paraat zijn.
Natuurlijk zijn oefeningen en manoeuvres voor het strijdvaardig
maken en houden van een leger onmisbaar. En natuurlijk is
het noodzakelijk dat daarvoor soms schijn-situaties geschapen
worden, die een eventuele realiteit zo dicht mogelijk naderen.
Maar daarover gaat het hier niet! Daarmee kan niet rechtgepraat
worden wat krom is. Het brandende vliegtuigwrak, de tegen de
dood vliegende helicopter, het donderende afweergeschut en
de (voor wie?) defilerende straaljagers waarover de jubile
rende onderofficiersvereniging „Ons Belang" de beschikking
kreeg waren in wezen helemaal niets anders dan uiterst
realistische requisieten voor een uiterst realistisch (en smake
loos sensationeel) tableau vivant.
„Verrukkelijk!" joelde de jeugd! „Spektakulair!" jubelde Trouw.
„Schande!" zeg ik en naar ik van harte hoop velen met mij.
De Bijbel in het nieutvs
De moeilijkheden op Cyprus plaatsten onverwachts de Bijbel in het
nieuws. Vanuit een Engels postkantoor werd een telegram verstuurd
aan de Britse gouverneur van het zo zeer verdeelde eiland. sir
Hugh Foot .De gouverneur had zijn Bijbel nodig om de boodschap
te ontcijferen die zei: „Lees twee Korinthe vier vers acht en ne
gen." In zijn Bijbel las Foot de verzen die zijn vader Isaac had
aangegeven:
....in alles zijn wij in de druk, doch niet in het nauw; om raad
-verlegen, doch niet radeloos, vervolgd, dooh niet verlatenter aarde
geworpen, doch niet verloren...."
Sir Hugh stuurde zijn 78-jarige vader, een methodisten lekenprediker
zijn antwoord: ..Foot, Callington. Cornwall. Lees Romeinen vijf
vers drie en vier." waar Paulus schrijft: En niet alleen ihierin),
maar wij roemen ook in de verdrukkingen, daar wij weten, dat de
verdrukking volharding uitwerkt, en de volharding beproefdheid, en
de beproefdheid hoop...."
Met stil ontzag staarden
we naar de kleine boeken
kast met de voor ons vaak
onbegrijpelijke titels. We
ontcijferden er een paar in
het Duits en Engels, we be
grepen ongeveer de beteke
nis van het Noors, en de Ja
panse hiëroglyphen riepen
herinnering op aan de kegel
vormige Japanse bergen, die
we zo vaak op prenten heb
ben gezien. We bevonden ons
in de werkkamer van een
Duits theoloog, wiens naam
in vele evangelische kringen
met grote dankbaarheid
wordt genoemd. Op de tafel
lag een loupe: Erich Sauer,
de directeur van de kleine
Bijbelschool in Wiedenest, is
vrijwel blind, hoewel hij nog
beslist geen oude man is.
Brilleglazen, die meer aan
een pingpongbal dan aan een
lens doen denken bedekken
één oog waarin het licht ge
heel gedoofd is en een ander
dat nog voor twaalf procent
werkt. Ondanks zijn lichame
lijke handicap is Sauer nog
een druk man, die lessen
geeft en nog minstens drie
boeken wil schrijven.
Wiedenest is een tros huizen ge
legen aan een drukke weg door
het Oberbergische land. Het nes
telt zich behaaglijk tussen een
paar hoge bergen met rijzende
dennen. Een klein wit kerkje hurkt
tegen een berghelling. Het zou een
vergeten dorp zijn als zioh daar
niet een kleine school bevond, die
jonge mannen opleidt voor evan
gelisatiewerk. Maar zelfs de school
zou onbekend gebleven zijn als
niet, geheel onverwachts, na de
wereldoorlog er een grote belang
stelling was gekomen voor de boe
ken van Sauer. Het waren een paar
theologische werken, die uitmunt
ten door hun eenvoud, en de warm
te maar desondanks een heldere
kijk geven op de grote lijnen van
de Bijbel.
De school Wiedenest is nauw
verbonden aan een Russisch reveil.
In 1905 beleefden de Duitsers die
zich in de Oekraine gevestigd had
den een opwekking. Al spoedig
kwamen Russen tot bekering, die
gewonnen werden door de vernieu
wing die in de levens van de Duit
dat een sterk eschatologische in
slag heeft, schrijft Sauer over
Gods schepping. Andere boeken
zijn „De triomf van de Gekrui-
sigde", „In de arena van het ge
zichtbaar werd. De Duitsers loof" (gedachten over Hebr. 11)
..Vom Adel des Menschen". dat
hielden „Stunden," kleine
komsten die veel overeenkomst spoedig in een geheel
vertoonden met onze „gezelschap- werking onder een
jes" uit de dagen van het reveil
De Russen wilden ook hun „Stun
den" houden,
in hun taal o
dit reveil stundenbeweging
noemd.
In die dagen was de Russische
vrijheid niet groter dan
be
titel te
gelijkertijd in Duitsland. Enge
land en Amerika zal verschijnen.
het woord Het zal een studie zijn over de
Nog altijd wordt koninklijke plaats die God de
de schepping heeft gege-
niet volgen,
was er geen. Gebrekkige
kennis bleek een vruchtbare bo- onder het Hitlerregime zich fel
dem voor alle mogelijke uitwas- verzetten tegen de bloed- en bo-
sen. dem-theorie. Later nam het Broek-
een groep Duit- hausverlag dat nauw verbonden is
ïtwoordelijk gin- aan de „Vergadering van gelovi
gen voelen voor de jonge gelovi- gen" (Darbisten) de uitgave c
gen. Ze begrepen dat alleen
grondige Bijbelkennis de opwek- uitga
king in goede banen kon houdi ÊÊtt
Het was onmogelijk om in R
land een seminarium te stichten,
maar in Berlijn werd een, al i
het heel klein, begin gemaakt
In de Verenigde Staten wordt de
uitgave van de boeken verzorgd
door de gereformeerde Eerdmans,
Rus- in Noorwegen door een lutherse
uitgever, in Zweden door een vrije
evangelische, in Japan door een
baptistische en in het Doealla
In het hartje ban he<t Oberbergische land. zeventig km
ten oosten van Keiden ligt het gehucht Wiedenest u>aar een
vrijwel onbekende Bijbelschool door de boeken van haar
directeur grote bekendheid heeft verkregen In de zaal waar
samenkomsten worden gehouden hangen links vier schil
derijen van theologen die hun stempel gedrukt hebben op
de school: Graaf von Zinzendorf van de hernhutters, de edel
man Caspar von Schwenkfeld uit de hervormingstijd
Menno Simons en de quaker George Fox. De vier rechter
schilderijen geven de praktische kant ban de studie weer
zoals die gegroeid is onder de inbloed ban A. N Grover, de
Engelse tandarts die zijn gehele vermogen opgaf om naar
het zendingsveld te gaan: George Mueller, de man die in
geloof weeshuizen stichtte; dr. Fr. W. Baedecker. de stichter
van de school, en de gardeoverste Paschkow, één ban de
leiders der stundisten.
De oude zaal wordt vervangen door een nieuwe met 1200
zitplaatsen.
Kameroen door de Baseier Mis-
Bekende namen
Uit de eerste tijd stammen een
aantal bekende namen. Een van
de stichters was dr. Friedr. Wilh.
Baedecker, een neef van de uit
gever van reisboeken die nog al-
den. In 1957 vertrokken zeventien
oud-leerlingen naar landen als Ni-
BljbelkeillllS geric. Japan. Pakistan. Tanganyi
ka, Oostenrijk, Nepal en naar lan-
opmerkelijke den in Zuid-Amerika.
De school begon hoofdstuk en zelfs
van mej. Toni von ven. Op geen enke
nicht van veldmaar- hij zich echter vo<
schalk Blücher die bij Waterloo kennis. Terwijl wij
roem oogstte. Een van de eerste telkens
leraren was von Thiele Winkler zichzelf
de broer van de zo bekende „Mut
ter Eva".
De school begon met drie en la
ter meer Russische jongeren en
richtte zich geheel op Oost Euro-
pa. Het instituut werd al spoedig verschuilde hij zich
een trefpunt van christenen uit al- werk r'-~' u
Sauer heeft
bijbelkennis. Twintig minuten lang
hebben zijn studenten eens tek
sten uit zowel het Oude als het
Nieuwe Testament voorgelezen, bekendheid verkreeg
Steeds wist hij het juiste boek,
probeerden hem
het spreken te krij
gen. wist hij steeds weer de aan
dacht van zichzelf af te leiden.
Hij heeft zijn leven gewijd
de oorlog hij wereld-
5 is niet slechts
hun werk te danken. Billy
te ge- Grahams uitspraak dat hij zelden
laat op reis ging zonder twee van Sau-
zijn ers boeken mee te nemen, heb-
gesprek ben de plotselinge bekendheid ze-
,__i dele veroorzaakt.
toch niet helemaal. Amerika
spreekt al over Sauer als „de
grootste evangelische theoloog",
uitdrukking die deze
le delen van Europa. De eerste bruiken.
wereldoorlog zette een komma ach. 1
ter het werk. Waren er voor 1914
vaak dertig of meer leerlingen, tij- eerste wereldoorlog plaatste
dens de oorlog dunde het aantal komma, de tweede scheen
belangrijk. Buitenlanders moch- *- "~U4
ten echter blijven ook al was hur
aantal betrekkelijk klein.
zijn school;" zelf vindt hij zich vol- diee man, met zijn kleine wat ge-
eeds weer drongen postuur, zeker niet onder-
chter het streept. Zijn plotselinge bekend-
ilde ge- heid is ongetwijfeld voor een groot
komen onbelangrijk: steeds
zich ac'
God hem
deel te danken aan de opleving
van dc evangelische theologie,
als wij haar ln de jaren na
oorlog beleefden.
Van Sauers werken is tot nu
slechts één vertaald: ..Het rr
jgenrood der wereldredding",
kwamen de leerlingen hoofdzake- dat is geheel uitverkocht. Op het
Vervolg
lijk t
t de Balkan,
Hervormde en T 1 1 1 1
De „Leesgids" een uitgave van de Nederlands
Gereformeerde Jeugdraad is als dubbel nummer
uitgekomen en helemaal gewijd aan het pro
bleem: „Film en jeugd." In vier artikelen wordt
er een overzicht gegeven over de verhouding
tussen de jeugd en de film. G. H. Hoek schrijft
over: „De film grijpt de jeugd" en probeert een
antwoord te vinden op de vragen: Waarom?
Hoe? en In hoeverre? P. van Campen laat uitko
men dat ondanks de geweldige ontwikkeling van
de film in de laatste tientallen jaren, aan de
stomme film werd geluid, kleur en later nog
diepte toegevoegd één principe zich onveran-
bouwd van de Kompasclubs,
derd gehandhaafd heeft: „Het cameraoog bleef ter schijnt dit werk toch niet
bepalend voor de artistieke waarde van een film succes
want dit oog vertolkt de gedachten, gevoelens
en bezieling van de man die de film maakte".
S. J. Popma schrijft over de ethische aspecten
van de film in een zeer theoretische beschou
wing, die geschreven had kunnen zijn voor de
eerste film werd vertoond en Hollywdod werd
gesticht. J. Das is al even theoretisch in zijn ar
tikel over „Filmopvoeding en fllmvorming."
door de genade, alleen in Ghris-
Deze uitgave heeft ons ten zeerste teleurgesteld. Wie leiding
zou verwachten voor de gereformeerde jeugd bij het bioscoopbe-
zoek. vindt slechts een aantal gedachten die met ie praktijk aa„v„, „a.,
weinig te maken hebben. In geen der op zichzelf waardevolle de gemeente niet wordt geken-
artikelen wordt zelfs maar een poging ondernomen de gerefor-
meerde jeugd leiding te geven bij het bioscoopbezoek. Maar er
wordt ook op geen enkele wijze aandacht gewijd aan die pogingen
die de laatste jaren worden ondernomen om de film te gebruiken.
„Als bezwaar.
blijkt echter dat men zich.toch
onbedoeld weer van de buitenwe
reld afzondert". Daarom is dan
ook het clubhuiswerk ontslaan,
waarvan geschreven wordt: „Be
slist wordt de visie afgewezen van
vele kerkeraden, die vragen hoe
veel catechisanten er uit het club
huis zijn voortgekomen.. Het
clubhuis is geen fuik om ze
binnen te loodsen, maar het heeft
zijn waarde in zichzelf; ja. ten
diepste zou men moeten zeggen:
de samenleving in een clubhuis is
een stuk gemeenteleven".
De conclusie van dit artikel is
Pill dan dat alle oude jeugdwerk stoelt
tus". Het gevolg daarvan is „dat °P eenzelfde godsdienstig denken
In 1919 werd het vervolg ge
schreven in het kleine dorp Wie
denest, waar de leerlingen in staat
waren om dcor tuinarbeid in hun
eigen onderhoud te voorzien. De
-rflatie en schaarste van levens
middelen bemoeilijkten het werk.
Maar het werk groeide toch.
Rusland was een gesloten gebied
geworden, maar nieuwe Oosteuro-
pese landen openden zich. Jonge
mensen uit Hongarije, Roemenië.
Bulgarije en Joegoslavië kwamen
naar Wiedenest om opgeleid te
worden. Vaak worstelden jonge
ren van acht verschillende natio
naliteiten
het ijze- ogenblik worden evenwel her-
iden vol- nieuwde pogingen ondernomen om
het westen. Maar ook in het Nederlands deze boeken
publiceren. Ongetwijfeld zal er
komen
de punt bleek slechts een punt-
komma. Leerlingen bleven komen ook hier belangstelling
en afgestudeerden zwierven uit de evangelische theologie
naar verder gelegen zendingsvel- er.
Back to God Hour ondervindt
grote moeilijkheden
leren kennen. Afgestudeerden gi
gen terug naar hun landen om v NU*.,-
der vaak moeilijke omstandighe- B8efc to God Hour". Hoewel dit
De Christian Reformed Churches Decision". Fullers „Old Fashio-
Tijk- ned Revival Hour" en „Luthern
bun Hour". De bij de Wereldraad aan
gesloten Raad van Kerken doet
de Bijbel .beter te jn Amerika ondervinden moeilijk-
fdfifijÉÉdfifijdttl heden bij de verbreiding
godsdienstige programma
den in achteraf gelegen gebieden programma reeds achttien jaar
i i i: «- i bestaat heeft toch één der groot-
„.m.liik d. wd tot «.volg ,.1 h.bbzn d.l te
Rooien. Tijdens zijn regime n.B.C.. geweigerd zendtijd
m een jonge, begaafde man de uitzending hiervan vrij te
iiezaam maar zeker de leiding ken De motieven van de N
Hij kende de Bijbel als geen hiervoor worden door de radiode- het tegenwoordig systeem,
landelijke programma's zouden
^L_ -- verdwijnen. Van orthodoxe zijde
de N.B.C. wordt dan ook fel gevochten om
merkt door de gelijke gezindheid
van haar leden, maar dat de ge- »*heid uitsluitend
meente daar is waar het Woord buiten onszelf ligt,
ander en nam geen blad
mond als hij wist dat het ging iiicu
Gods Woord. Een blad van de derzoek onderworpen
Hitlerjeugd schreeuwde „onkruid" voerir? rannort over deze aangele- - - ------ -
- f ÏSKÜ/Ï?bb»»nk"rt tb verwach-
bij kerken zendtijd kunnen kopen,
te handhaven. Zij vrezen dat bij
zendtijd alleen de bij de
bod zullen komen.
„De Christelijke Film Actie schreven. Ieder mag dit boekje le-
roept op tot dit critisch gebruiken zen; het zal niemand kwaad ma-
van de film". Dat er in Neder- ken; het zal niemand helpen,
land bewegingen zijn die de film
hebben opgeëist voor de evangelie- Geheel anders ligt net met de
verkondiging wordt niet bespro- uitgave van de Hervormde
ken. Over het uitstekende baan-
brekende werk verricht door de Jeugdraad, die een artikel, van
Lutherse kerken in Amerika wordt een onbekende pen of pennen,
niet gerept.
God wordt gepredikt
hoord de gemeente is iets to
taal anders dan
van christenen
daarvan verdwijnt de
christelijke organisatie." Het ge
volg is dal de christen ontdekt
heeft dat hij niet anders is dan de
wereldling: „is ook die niet een
zondaar en is ook die niet in
Christus geheiligd?
Wij heften niet kunnen ontdek- 4»» Inschreven werd voor het
dit boekje werd ge- Rooms Katholieke blad Dux,
heeft overgenomen in het lei-
dersorgaan „Contact". In een
poging om de Roomse lexers
iets te vertellen over de „Ach-
het jeugdwerk
het vroeger om een innnerlijk-i
ligieuze vorming, nu gaat het ln
tus alleen en dat de vorming van
een godsdienstig mens dus geen
organisatie doel in het kerkelijk jeugdwerk
hel licht kan zijn". Dat doel moet dan zijn
de mens te leren leven in de ge
meente en met de medemens,
maar de moeilijkheia is om een
gestalte te vinden waarin dit alle
bei mogelijk is.
Deze nieuwe hervormde jeugd*
Het gevolg visie z,al zeker niet ieder bevallen,
.Ging omdat de waarde van deze „nieu-
theologie" niet door iedereen
hoog wordt geschat.
n. omdat zij zonder vergunning
in het Noors en Zweeds waren
vertaald Een paar dagen lartg
„Klaarblijkelijk". zo schrijft
Arthur W. Hoogstrate in „The
Banner", „oefent de Nationale
zijn relatie blijkt uit dit artikel duidelijk hoe
weoeld". Oim dit ver de invloed van deze theologie
patroon te kunnen toepassen heeft rijkt.
wet vielen, die eiste dat het Hit
lerregime de toestemming voor
vertalingen moest geven.
Sauers studies richtten zich
hoofdzakelijk tot de elementaire veld
vragen van het christelijk geloof, --4!-
In zijn eerste boek „Das göttliche
Erlösungsplan" schonk hij aan
dacht aan de heilsgeschiedenis. In uitgezonden. Andere
het in het Nederlands vertaalde zijn "--
..Morgenrood der wereldredding"
geen zendtijd tc
godsdienstige uitzen
dingen".
..The b:. to c.od Hou is een
evangelisatieradiouitzending met
vaste predikant ds. Elders-
en een eigen radio-evangeli-
satiekoor. Het
Statistieken
der Mormonen
Tribune", het dagblad
gelmatige radiouitzendingen van Salt Lake City's publiceerde
honderden zenders wordt
TWEE
Eens vroeg iemand een oude binnen het Hervormde Jeugd-
visser, hoe hij tot bekering ge- werk" wordt hier geschreven
komen was en hij antwoordde over het Jeugdwerk nieuwe
kort en goed„Daarbij komen stijl.
er twee te pas". kunnen ons heel goed voor.
Twee? stellen dat dit artikel honderden
De Here God en ik. Ik deed in ons land razend zal maken,
alles wat ik kon er tegen, en Het artikel begint al met de woor-
God deed HU ko„ er 5
voor en Hij is mij te sterk vrjje jeugdvorming zoals die tien-
geworden. tallen jaren hèt patroon voor het
(Onze Hoop) jeugdwerk is geweest „doet" het
acties onvoldoende. Tenmin
ste dat vermoed ik.
Joke's reactie was misschien
niet geheel onverwacht, maar
in ieder geval beslist wel dra
matisch. „Ja!" zei ze; het
is me later zo verteld gewor-
Se^T^dïTÜ'ted"in 4.» door Jok. én door de
Blondje en zwartje
(xvni)
Ja, zo vertrok Joke op dat
gedenkwaardige moment, toen
ik haar autobusplannen
handdoeken. Maar Joke woorden is: „Ik wil hel zelf
niet t'an het huilerige soort, allemaal ook zo graag zeggen,
_.--w j 4». ide kans
Kennelijk is de schrij-
R.K.-logica
De kleine George mocht eer
gisteren mee naar de gro
wordt 1
poging onderno-
te laten zien dat de im-
rhet jeugdwerk voortkomt
uit de verschuivingen op theolo
gisch terrein. De negentiende
eeuw was anthropocentrisch (de
mens stond in het middelpunt),
te Palmzondag-plechtigheden. Schleiermacher meende het geloof
m de autonome mens te moeten
Nu, zo n palmpje trok hem iocaiiseren in het menselijke ge-
wel aan en hij bleef er een voel. F. C. Bauer zag het geloof
gelocaliseerd in het menselijk ver-
flink poosje zoet mee. Maar stand Rjtschl in het zedelijk be-
tenslotte moest hij het ge- sef. Maar in deze rij komt ook
Abraham Kuyper
Hij was
veeh. tegen de tijd toch op- ^de «roï^MtlSdér
geven. Hij begon ongedurig geest der negentiende eeuw. maar
te worden en met zijn palm volgens de schrijver bouwde hij
ie women en mei zijn paim tQ<;h yoort Qp het grondpatroon
een belendend jongetje te be- van Schleiermacher. De schrijver
laKen zegt tenminste: „Nu lijkt bij Kuy-
„..f per door de invoering van de „ob-
„Stil zitten'zei zyn vader. jectleve" Heilige Schrift een ander
„Wat moet ik dan doen?" vroeg element er in te komen maar
dit wordt weer ingekapseld
het manneke vertwijfeld. door werkjnj; afhankelijk te
„Bid maar wat voor mama," maken van het al of niet weder-
„i papa opvoedkundig. ,^13 AU."J«u!gdwerk "d
Toen vroeg George met onwrik- de negentiende eeuw is voortgeko-
bare logica: „Waarom? Die men uil der. ttveologieehe vlaloa.
zit toch zelf ln de kerk!" Er is echter een geweldige ver
andering gekomen: .,de ontdekking
DE TIJD van de 20e eeuw ie, det het zwaar-
deze crisis zou daarmee tot het
verleden behoord hebben
want we trekken nu eenmaal
met elkander op en je kunt
niet kwaad op mekaar blijven
als niet juist op dat ogen
blik onze baas ook in het ge
bouw geweest was. Die sid
derde samen met de toch al
niet al te hechte muren op
hun gezamenlijke grondvesten net! En vervol-
en zei toepasselijk: „Boem!"
Ongetwijfeld was dit een ver
keerde reactie van hem. Je
moet tegen Jokes die juist in
lichter-laaie staan nooit iets
zeggen, dat ook maar een
zweempje van humor schijnt
te hebben. Humor houdt
zeggen de deskundigen al
tijd iets van critiek in. Een
zachte, goedaardige critiek.
maar desondanks toch een klei
ne veroordeling. De baas had
wijzer gedaan zich ijlings uit
de voeten te maken, ofschoon
hij de zaak misschien nog
grondiger zou hebben bedor
ven als hij iets gezegd had in
de trant van „Zeg, die deur
kan wel kapot hoor!" Hoe dan
ook. hij zei: „Boem!" Waar
schijnlijk grinnikte hij daarbij:
hij kent onze reacties. Alleen
voorzag hij Joke's verdere re-
baas en u hoeft dus
denken dat er op dat uur een
eeuwige zustervete is gescha
pen! „Ja! Boem! Boem boem
boem boem!" Alsof ze Charles
Trenet in eigen persoon was in
dat liedje over de Franse hart
slag. Maar dan
een furieuze
Charles
i tijdje en als dat over dat je nooit je eigen plannen
onlangs de laatste cijfers be
treffende de kerk der Laatste
Billy Grahams ..Hour ot Oaeen. de tg. mormonen. Hel
lidmaatschap bedraagt 1.488.314.
Verleden jaar werden 30.129
b e k e e rlin g e n gedoopt. Het
■üirirüifCrirtri genootschap heeft 6.616 zende-
j lingen in dienst, meer dan enig
ander protestants kerkgenoot
schap ooit op een gegeven
ogenblik had uitgezonden.
Bovendien werken er nog 6.366
zendelingen, die twee jaar van
hun leven geven voor zendings-
Ze draafde nog eventjes door te
t die
toen opeens stopte haa
woordenvloed. Ze keek onzi
baas aan. en toen sloeg ze haa
Waarom of
je laten. Dat
gens zei ze een
hele verzame-
ling woorden,
die nog al won
derlijk door
mekaar heen dansten. „Schan
daal!" kwam er in voor en
„Gemeen!" Arme stumperds
van kinderen, die ook nooit
eens wat hebben!" „En geen
mens snapt waar het geld
blijft!" „En je kunt ook
nooit eens iets zelf op touw
zetten!" „Je moet maar altijd
naar andermans pijpen dansen
en ze vragen je niet eens naar
je mening!" Terwijl ze onder
tussen driftig doorstapte naar
dat andere vertrekje in dat
gebouw, waar je desgewenst
ook je harte leed aan begrijpen
de zielen kwijt kunt. Ds bao
volgde haar belangstellend der
waarts. „Ik dacht telkens dat
Uit de
VOLKSWIJK
etsjes
dat bij
dergelijk
legenheden
doen, toeetjk dwaasheid
Soms denk ik:
uit schaamte, keken?
Maar vaker: omdat het hen zo
flatteert.
„Hèhè" zei de baas deskun
dig. „Dat lucht op. En welbe-
dankt!"
„Welbedankt?" zei Joke,
stomverbaasd. Want
je de grote kansen ziet t
jaar in jaar uit weer moet la
ten glippen. Maar ik denk wel
eens: als God onze mooie kan
sen de moeite waard vond. zou
ons gerust geven. Maar
•t er niets in. Hij ziet
uiat in ons geploeter.
Misschien hoort dat bij de
van het kruis.
Joke, ,J4ee, van die
kant heb ik het nog nooit be-
schijnlijk verwachtte ze op dat enkel
„Allicht niet", zei de baas,
„Het begint mij pas zo'n beet
je vaag le schemeren. Je kunt
er niet eens geleerd over pra
ten, en zelfs maar nauwelijks
zo heel gewoontjes weg een
paar woorden. Je kunt elkaar
helpen door dóór
moment een ernstige zede- te zetten. Ga vrolijk verder, hè!
preek, zo al niet een duchtige Maar wat had je nou precies
plan, dat niet door
i je lijf om kon gaan'.
uit te halen. En toen heeft Joke hem haar
met de hanepoten, dat er
Op zichzelf trouwens ondertussen vrij smoezelig uit
onnozele opmerking, was gaan zien.
wus geen kip in het MIEBEL
In 1957 gaven de
f46.121.200 voor de zending,
waarbij dan bovendien nog
f 17.280.000 geteld moet worden
die vrienden en familieleden
persoonlijk aan de zendelingen
De mormonen offerden vorig
jaar bijna 232 miljoen gulden
voor hun kerk, dus meer dan
150 gulden per hoofd.
De grootste vooruitgang heeft
deze „Kerk van de Heiligen der
laatste dagen" geboekt op Nieuw
Zeeland, waar de eerste mor-
momentempel in het Zuidzee-
district in april werd geopend.
De kerk en het nabijgelegen
seminarium kostten bijna 40
miljoen gulden. De Presbyteri
aanse Kerken van Nieuw Zee
land spraken onlangs hun mis
noegen erover uit dat de mor
monen bezig z\jn om 500 zende
lingen naar hun eiland te zen
den. De mormonen hebben
vooral onder de Maori-bevolking
grote invloed gekregen.
2y idhtvtd*
Christus
Ds. Edward Carpenter
in de „Church of England
Newspaper:"
„We behoeven ons er niet
over te verbazen dat bij
voorbeeld de mensen uit de
18de eeuw in de Evange
liën een rationele Christus
vonden, Schleiermacher daar
een romantische Christus
autmoette, de mensen uit
het Victoriaanse tijdperk
een vrijzinnige Christus za
gen en de 20ste eeuw een
crisis-Christus tegenkomt
Zijn werkelijkheid is groot
genoeg om al zulke reacties
mogelijk te maken."
Zeilen op zondag
Wiika Th. J. Rijks in
„Het Grote Bos" over zon
dagsviering:
Op zondagmorgen speelde
de gemeente van Genève op
het kerkplein een balspel en
onder het luiden van de klok
ken kwamen ze daarna sa
men in de Dienst des Woords.
Op een mooie zondagmiddag
ging Calvijn zeilen op het
meer van Genève. Calvijn
waarschuwt de wetticisten
en Sabbatisten tegen de over
schatting van de waarde
van de zondag als de dag. Hij
zegt: „Het komt er niet op
aan, of een dag zaterdag of
zondag is, maar het komt
daar op aan, dat ons leven
gericht is op de Heer".
Maar eveneens zegt hij en
dit is voor de visie van de
Kerk op het huidige rerrea-
tie-werk van uiterst belang:
„Bij niet regelen van de
rustdag hangt de kerk een
totale verwoesting boven het
Examen en geloof
Ds. R. H. Ruitenberg in
„Tijd en Taak" over exa
mens:
De confrontatie van deze
nieuwe macht, het examen,
met het christelijke geloof is
zelden geschied Ook de
strijders voor een beheers
vorm van de school, waar
bij christelijke ouders de
grondslag bepaalden heb
ben even argeloos als ieder
ander dit systeem van on
derzoek aanvaard. Daarbij
wel zeer „wereldse" maat
staven toepassend. Zij heb
ben óók niet de geloofsfan-
tasie gehad om te zeggen,
dat deze competitie. deze
verindividualisering der ken
nis, deze succesjagerij „er
gens" gedreven werd door
een boze macht.
Hiernamaals geen
reünie
Dr. K. J. Kraan in „Ho
rizon:"
Het hiernamaals is geen
reünie van oud-strijders, het
is, zoals de Christelijke dog
matiek scherp typeert,
slechts een status interme-
dius, een tussentoestand. Het
is geen eindstation, het is
slechts een wachtlokaal,
waar de afgestorvenen hun
keren naar de voleindiging
van het Godsrijk op >arde.
Daarom ook betrekt de
Christelijke waakzaamheid
zich veel meer op de komst
van het Godsrijk dan op de
komst van de dood. Veel
meer op de laatste wereld
dan op het laatste levens-