Blad Neemt u vakantie huishouden mee op „IJS-THEE" j3aby-rammelaar ZWEMVEST VOOR ALLE ZEKERHEID De vrouw in Nederland Emma OM KORT TE GAAN ZONDAGSBLAD ZATERDAG 5 JULI 1958 JTEN huisvrotiw met vakantie is een schaap met vijf poten. U zult het geloven of niet, maar dit is de uitspraak van een manEen, die er als echtgenoot en vader over méé kan praten. Huisvrouw zijn en vakantie heb ben. zegt hij verder, zijn twee begrippen, zo tegenstrijdig aan 'elkaar als het spreekwoordelijke water en vuur. Zijn woorden hebben ons tot nadenken ge stemd. Is het dan werkelijk on mogelijk dat een huisvrouw die haar kinderen ook in de vakantie bij zich wil hebben en daardoor een of meer weken hotelrust in het rijk der sprookjes ziet ver dwijnen, is het onmogelijk dat ook zij geniet van de vakantie, die haar echtgenoot verplicht wordt gesteld? Moét zij haar huishouding der Bekijkt u de foto eens goed. We zien een auto. volbepakt met kof fers. dozen, fietsen en de kinder wagen langs de duinen rijden. Een ^orreUte zand^ vrolijk gezin, zelfs baby van zes maanden is er bij. gaat een vro lijke vakantie tegemoet in een bungalowtje. Och u kent het wel. het huisje is de moeder afgeschil derd als ,.zo ideaal je hebt er al les bij de hand. De stenen vloer is met een enkele bezemveeg schoon. De bedden hebben matras sen van schuimrubber. Er is buta- gas. En verder, nou ja, we moe ten natuurlijk zelf voor ons eten zorgen, maar je zult zien, dat het er heerlijk is!" Onbeweeglijk sty/ »n hun grote-mensenkleren poseren op portretten uit de zestiende en zeventiende eeuw de kleuters. Een hondje staat tegen hun wit schortje op zonder het te kreu ken. ze dragen een mandje appels aan de arm. wijzen naar een duifje, of houden een roosje tussen duim en wijsvinger. Kragen en manchetten zijn van kant, zo fijntjes gepenseeld dat het zojuist gesteven schijnt; klein en alleen staan ze in zalen of tuinen. We dachten, dat we ze altijd goed bekeken hadden in de mu sea. maar wat keken we slecht. Een klein voorwerp, in het hand je van het kind. zagen we over het hoofd. Of liever, het viel ons nooit op. dat eigenlijk al die kin deren, door wie en hoe ook gepor tretteerd, dat kleine voorwerp bij zich hadden. Toch was het iets dat wij nu nog heel goed kennen, beter dan kant en satijn: een ram melaar. Elke baby weet ervan, maar het is al zo lang geleden dat de museumbezoekers en de kunst historici baby waren, en daarom waarschijnlijk, heeft niemand er ooit veel aandacht aan besteed. Rinkelbel en rammelaar; aan dat voorwerp is nu, in het mu seum Willet Holthuysen in Amster dam, een hele tentoonstelling ge wijd, de eerste van zo'n omvang ooit in Nederland gehouden. Het lijkt zo vreemd: de rammelaar, dat grappig, maar onbenullig stuk je speelgoed waar wat geluid uit komt en waar ons kind op knab belt. zou een geschiedenis heb ben" Toch is het zo. En juist de alledaagsheid van onze rammelaar maakt de kennismaking met al die andere, eeuwen en duizendtallen jaren oud en uit alle windstreken, Het hele. intieme, museum aan de Amsterdamse gracht lijkt in eens vervuld van een zacht gefluit en getingel. De glazen kasten han- er geen ruimte meer overbleef eens een zandkasteel bouwen met gen vol kleine, zilveren of gou- voor de blikken die haar zouden de kleintjes, terwijl u alleen een helpen de maaltijden in een mini- tocht door de duinen onderneemt, tijd klaar te maken. Ver- de planten bekijkt die u thuis niet veertien nodig in de vensterbank hebt staan, en naar de vogels luistert. Zo'n uur tje alleen genieten van de natuur, geeft u het gevoel er eens hele maal uit te zijn. En het geeft heeft een lange geschiedenis van gevlochten wilgentecn, arre- sleebellen, een processielantaarn, die ermee te maken heeft. Hier een vitrine verder, liggen houten rammelaars uit Rusland. Tsjecho- slowakije, toverratels o'aar. en ge vlochten rammelaars uit Surina me; tempelratels uit Japan en uit hetzelfde land een geboetseerd hondje van papier maché en gips. met het rammeltje in zijn buik. Een vogelrammelaar uit Alaska, een bronzen bidschel, die van Ja va komtEn heel moderne, in eens weer heel vertrouwde speel- dingetjes voor onze kinderen, in onze tijd. Dat zijn, voor ons ge voel, pas weer gewone ramme laars. Nu heeft de heer H. Keijser. die op zijn eentje al jarenlang rinkel bellen en rammelaars verzamelt en wiens collectie het belangrijk ste en omvangrijkste aandeel le verde voor de tentoonstelling, ons gelukkig niet alleen gelaten zijn prachtig bezit In de catalogus vertelt hij heleboel waarvan we wijzer kun nen worden. Hij pluisde het alle maal voor ons na, de historie van de rammelaar, en nu hij daar mee klaar is. lijkt het allemaal heel eenvoudig. Bijvoorbeeld, dat de rinkelbel bij primitieve volke ren een middel is geweest om kwade geesten te bezweren. Vreemd? Hebt u, als kind, nooit luid gefloten of gezongen als u op weg was naar uw donker slaapka mertje, omdat het donker dan iets minder dreigend leek? Naast die duisternis laten zich andere ..kwa de geesten" voorstellen om bang voor te zijn: de kindersterfte bij voorbeeld. die een paar eeuwen terug ook in de nu welvarende landen nog zo groot was. dat het een gunst van de hemel mocht he ten als een baby in leven en ge zond bleef. Rinkelbel en rammelaar; de ver zamelaar en de kunsthistorici zijn er nog niet op uitgekeken en wij beginnen pas te kijken, door hen erop attent gemaakt. Op elk kin derportret van enkele eeuwen ge leden ouwelijke, gesteven fi guurtjes. die zo weinig doen den ken aan onze kleuters vinden we nu dat kleine, onbeduidend lij kende voorwerp terug. Iets anders, iets kostbaarders dan de onze. van hout of plastic, maar toch: een rammelaar. Hij heeft een his torie zo oud als de mensheid zelf. <zl)rmk eenó 1 die strookjes men. „voor als we eens uitgaan, am!" De strijkbout dan ook aar in de koffer. De moeder, die alles met een nam om -de ande- gunnen, zal in we zen bergen zand moeten slikken, want haar huishouding vergezelt haar op de vakantie. Zij zal aan het eind van het veertiendaagse feest in de bungalow tot de conclu sie komen dat deze twee weken veel van haar zenuwen en geduld hebben gevergd en dat het huis in de grote stad hierbij vergeleken haèr vakantie-oord is! Het hoeft natuurlijk niet zó. Neemt u er ook maar eens uw ge mak van, mevrouw. Alleen u moet het wel doen in het bewust- De moeder heeft enthousiast ge- zijn dat al die karweitjes, die uw jonge vader zat al geru - -dagelijks werk zijn. voor uw kinde- U w™ ,t ren ontspanning betekenen. Laat Anneke gerust eens de vla koken, den rinkelbellen. De één draagt een tand van bloedkoraal of cor- nalijn. de ander is een trompet vol kettinkjes en klokjes, of een leeuw, of een zeepaardje, of een halve maan. Die komen voorna melijk uit een nog vrij jong ver- I leden, de zestiende, zeventiende, hel vakantiegevoel dat u zich nog achttiende eeuw. Jong, want herinnert van uw meisjesjaren. U Griekse en Egyptische voorlopers zult uw tegenwoordige status van van onze plastic!) rammelaar huisvrouw met nog meer vreugde zijn er ook, van geëmailleerde aai en liefde terugvinden. Want daar de. brons of kalksteen: houten kin- bent u vrouw en moeder voor! derratels, een Engelse rammelaar Heerlijk voor de dorst en leuk voor de variatie is een glas ijs-thee. Er gaat méér thee in dan in de gebruikelijke kop jes, dat zeggen we er meteen bij, maar tenslotte kost een fles limonade ook geld. U hebt nodig: een halve liter kokend water. 20 gram thee, 200 gram donkere basterdsui ker. het sap van twee citroe nen. de schil (heel dun) ook. en lVè liter koud water, die het drankje niet duurder zal maken. Doe bij de halve liter kokend water de droge thee en de citroenschillen en laat het brouwsel acht minuten in de theepot trekken. Zeef het mengsel en doe er de twee ons basterdsuiker bij. Giet hier anderhalve liter koud water bij en serveer de thee Een is een reageerd. Natuurlijk heeft zij middellijk gedacht aan de zee vlak bij. die haar met het oog op de kinderen geen rustig ogenblik Ze heeft gedacht de jurk zelf i tijd met zijn drie stuks .uav «uo kroost op he: strand, toen graag lusL En laat*EÏs eindelijk de bijbehorende belgangers" van haar nieuw® zwemkostuum. Haar echtgenoot had dit voor dien al gedaan. ,.Ja, daar zit je badpak", zei hij met enig Ze zal der verscheen. Ze zag er wat leedvermaak. ..en daarginds nog het zand. dat zich binnen enkele trots zijn op het resultaat... ook jachtig uit en had vermoedelijk zelfs op het brood ben vastgezet. Ze heeft gedacht aan de hitte in het houten huisje tijdens het koken. Maar ze heeft het allemaal bedacht met piekfijn als al is dit niet van u gewend |jpp_%rn,„ni. PHNP! En zijn de kinderen nog te klein .^p0'e!en.'alvorens zich om u te helpen, geeft u zich dan *,-1 hel onbestemde vakantiegevoel tfcneug.e» keer. bij dat paalhoofd. En flinke afwas gedaan of straks liep hier nog een vrouwtje wasgoed moeten dat er precies zo een aanhad". glimlach van „och, laten alles door niet met met een korreltje zand men. Het is ten slotte vakantie". Toen de koffers werden gepakt gasstel bleek er voor de regendagen I veel speelgoed shorts, of zeewind te kunnen overgeven. Maar hier was ze dan, en ze kwam ,,gocd- i badpak, achter het beslagen ten ijs". gaan staan, de bedden 0... op te maken en het huisje in orde moeten dat te brengen. Of laat uw echtgenoot Revolutionaire Partij en de Staat- boekje het licht kundig Gereformeex-de Partij, n de vreemde een daar deze twee partijen principi eel tegen het deelnemen DE NATIONALE Vrouwenraad heeft beeld moet geven de politiek zijn" „..e.8 U.. Een boute bewering voi eerder uitgegeven dit de Anti-Revolutionaire Partij de Nederlandse Engelse bewer king van een eerc brochure die werd door de dames: M. a Baars, mr. J. J. Th. ten Hoekstra, mr. Jantina Brouwer. A. H. B. van der Ent en dr. P. M. Franken-van Driel. Mejuffrouw Elka Schrijver verzorgde de En gelse tekst. Een boekje vol waar devolle gegevens. De geschiedenis van de eman cipatie wordt in een serie jaartal len uitstekend geïllustreerd. Be ginnend met Beije Wolff en Aag je Deken, via Aletta Jacobs we steeds de opgaande lijn va deelneming Dat bleek toen ze na bijna twin tig minuten uit haar badkabine kwam schrijden: van top tot teen met bruine emulsie ingevet, en ge kleed in een gloednieuw badpak. Een fraai „strapless" van lastex, dat voor vrouwen die regelmatig de mode-advertenties lezen, on middellijk te herkennen viel als het model dat weken achtereen in de annonces van een bekend bad pakken f abri kant had geprijkt Zijn vrouw vond het helemaal niet leuk. ,,Ze zijn allemaal ver schillend van kleur", zei ze zwak jes, „alleen het model is hetzelf de. De man bekeek haar nog eens en zei: „Ach mens. wat kan het jou schelen. Een badpak is een bad pak". Waarna hij zich met zijn jongste spruit ging wijden klassieke sport jes bakken. Voor zijn echtgenote was de glans wel wat van deze zonnige middag af. dat was duidelijk te zien. Telkens dwaalden haar ogen naar de andere zonnebaadsters die haar badpak droegen, zij het proberen om zich vertrouwd te maken met de was-echte manne lijke opvatting van „mens wat kan het je schelen, een badpak is een badpak". .Want als we 's zomers in drommen naar het strand trek ken. is ons eerste en voornaamste doel toch: mooi bruinbranden en gezondheid opdoen voor de komen de winter? Wie er een prive-mo- deshow van wil maken, kan beter in een mooi jurkje gaan flaneren over de boulevards Bont gewemel i het zandtaart- hemelsblauw in- mengesteld betreft! Een bewering die boven- BlSten-van dien wordt weersproken door de oecke vermelding dat twee deel uitmaken Comité van deze partij. Ook is de positie van de vrouw in de buitenlandse dienst iets minder somber dan deze brochure de lezer doet vermoeden. Gezegd wordt, dat in het ministerie van buitenlandse zaken thans 18 vrou wen zijn die de diplomatieke gedaan hebben. ,,'t Staat je goed!" Ook op het strand Ook op het strand, dat bleek al- zijn de vertegenwoordigende licha- Jarr Mannen die elkaar lijksoortige colbertjes tegenkomen, •oelen zich absoluut niet „opgela- en" en als er op het strand tien nannen rondspringen in hetzelfde badkostuum, dan zien ze dat zelf niet eens. Hoe het de vrouwen ver gaat die elkaar in de duplikaten van eikaars japon ontmoeten, hoeft hier niet gememoreerd te worden. De feestelijkste avond is voor haar beiden meestal vol- cht- maakt bedorven in zo'n geval t in Vrouwen zijn nu eenmaal zo. en net- ze zullen wel altijd zo blijven waar te."de "Nederlandse permanente een-nieuw-badpak doen: re begon het haar kleding betreft - maar vertegenwoordiger bii de Raad met argusogen de zonnige zand- inzake die badpakken n Europa te Straatsburg, die de vlakte af te speuren naar liddagmaaltijd had kunnen zeg gen dat de aardappels vandaag lekker bloemig waren, en zijn vrouw nam deze opmerking dan ook zonder veel aandacht in ont vangst. Ze spreidde haar badlaken niet op het strand en ze ging n ze ging zich niet behaaglijk i strekken om de langverwachte In het bonte gewemel dat op zo merse dagen op ieder strand pleegt te heersen, valt het boven dien nagenoeg niet op wanneer twee of meer vrouwen dezelf de badkostuums dragen. Wilt u toch voor uzelf het predikaat „ex clusief gekleed" behouden, ook op het strand tel dan vijftien of twintig gulden extra uit en koop een exclusief badpak. De kans dat uw oog onaangenaam getroffen wordt door andere Eva's die op de zelfde wijze als u zijn uitgemon sterd. is dan zo goed als uitgeslo ten. Een tweede mogelijkheid is: er zelf een maken, bijvoorbeeld van twee badhanddoeken, ongewij zigd als voor- en achterpand ge bruikt, zoals we laatst zagen. Een ceintuurtje zorgt voor de „coupe" en van een derde handdoek kan men een capeje maken. in glazen, waarin 11 blokjes ijs kunt leggen; u kunt er ook (van het karretje in de straat) wat vanille-ijs bijdoen dat de smaak nog zachter maakt. In de ijskast wordt de ijs-thee natuurlijk pas echt ijs-koud. maar zonder die lage temperatuur is ze ook al lekker. In Amerika doet men er nog melk, room en eiwitten bij. dan wordt het ..tea ice cream". Maar dat is dan ook in Ame- Oude zomen zijn hardnekkig In de meeste kinderjurkjes zit wel een flinke zoom. maar als die er eenmaal uit is. blijven er maar al te vaak niet-weg-te-per- sen vouwen of verschoten rand jes zichtbaar. Een mengsel van heet water met borax en azijn kan soms hel pen. maar er zijn andere camou flage-middelen. Geruite stoffen la ten zich heel leuk borduren met eenvoudige kruissteken in mooie, bijpassende tinten, op effen stof fen doen bloemetjes het mooi. En kost het borduren, te veel werk, dan is er altijd nog, vooral dit voorjaar, in de winkels van dat leuke band te koop in tientallen kleurcombinaties. Met gitjes, pail- letjes en kralen Is eveneens een resultaat t« bereiken <en beslist niet alleen op kinderjurkjes, ook op onze eigen zomerjapon met slijtageplekjes), dat meer weg heeft van een kunstzinnige vinding dan van een noodoplossing. Huwelijk vóór de dertig Volgens de gegevens van het Centraal Bureau voor de Sta- tiestiek is 79 procent der jonge mannen voor de dertigste ver jaardag getrouwd, terwijl dit .voor 87,5 procent der meisjes het geval is. Voor de meesten ligt de hu welijksdag tussen hun 23ste en 27ste jaar. Op 25-jarige leeftijd trouwen 11W procent der Ne derlandse jongemannen. elf procent op hun 24ste jaar en 10ui procent op hun 26ste jaar. Voor de 24ste verjaardag is 22 procent getrouwd, terwijl 23.5 procent tussen hun 26ste en 30ste jaar trouwen. iiiciia Kcuoau cuwbu. „Maar geen - enkele bekleedt nog de hoogste langbegeerde zonnestralen op haar dë post", zo staat er. Nu is het goedbeschermde huid te vangen, onder „de hoog- Ze ging daarentegen pinnig i openbare'ïeven! aowVTin weten- ste'posFVitent.'Ster'hid'hier op zitten en deed datgene, wat schappen als in sociaal werk en mejuffrouw mr. M. Z. N. Witte- het voorjaar .alle rang lingsonbe- kwaamheid van de ongehuwde reeks ontbreekt, wel wordt dit later goedge maakt door het gedeelte, waar in dc burger lijke rechten de Brochure van de Nat. vrouwenraad tengewoon ge volmachtigd minister heeft, genoemd moe- Dat de posi tie van de Di- i het i in ieder geval toch i die orden beschreven. In ditzelfde hoofdstuk vinden we uiteenzetting over de voogdij, naar onze smaak wel enige uiting behoefde. Vei'.eld wordt dat bij de dood Kabinet vi Koningin, me juffrouw mr, M. A. Teilegen, beschreven wordt als de „officiële verbinding tussen de Koningin en het parlement" inplaats sen de Koningin ei zullen we maar ali the pen" beschouwt ul buitenland der ouders of scheiding druk moet geven omtrent de i - sïtie van het parlement, dat zeker in Nederland een uitgesproken eigen gezag en verantwoordelijk- het kabinet, een „slip of hoewel het naast de voogd een toeziende voogd wordt benoemd. Hier het op zijn plaats geweest te melden, dat de toeziende voogd ^eid heeft. slechts dc bevoegdheid heeft toe te zien op het beheer l"~' vermogen van het dcs'o kind. Dc toeziende voogd heeft dus c:ggenschap over dr opvoe ding Uitstekend daarentegen zijn de het desbetreffende hoofdstukken gewijd aan de zorg r de ongehuwde moeder en r kind. de uiteenzetting der •etten yAN een leuk gebloemd katoentje van 2.50 m d 90 cm breed, maken wij dit schattige jurkje voor meisjes van 8-10-12 jaar. Het mo delletje heeft een ruim aan- 4c gerimpeld rokje met grote zakken welke evenals het schouderpasje van wit pique je wordt gemaakt. Men kan het ook van het materiaal van het jurkje maken, dat voldoet ook aardig. Een strikceintuurtje en een paar leuke knopen ge- ven het vlotte aan dit jurkje. het kind. Teveel heer misverstanden Nederland zelf Ook het beeld de belastingen. patroon. voorlichting in het buitenland over Nederlandse toestanden was hier duidelijkheid wel gewenst ge- Een politieke struikeling wordt gemaakt in het hoofdstuk over de positie van de Nederlandse vrouw in de partijen en de vertegenwoor digende lichamen. Hierin wordt namelijk ver klaard dat tot dusver geen vrou welijke kandidaten voor de parle mentszetels. de Provinciale Sta- of gemeenteraden werden ge- i goede landse school- het Neder- n gezinsleven zijn vooral prettig ge- De laatste tien bladzijden zijn gewijd aan de kansen voor -verkende vrouw en de positie de vrouw in het maatschappelijk bestel het algemeen. Or.darks onze kritiek, die we op •nkele onderdelen uitten kunnen ,ve allen, die aan buitenlandse re- aties een overzicht willen geven van de vrouw in de Nederlandse samenleving deze brochure steld door de twee ..meest recht- de Nationale vrouwenraad zeker immer 271. erkrijgbaar aan onze bureaus voor 0.50 per stuk De patronen kunnen ook per post worden toegezonden. De prijs wordt dan f 0.60. Dit de bedrag gelieve u in postzegels te plakken op de briefkaart, waarop u uw bestelling doet. Plak deze postzegels naast de gewone frankeerzegel! Wilt u uw bestelling uoor 12 juli a.s. doen? Na die datum kun- geen opdrachten meer lard. t protestantse partijen, de Anti- aanbevelen. In een conferentie van meer dan 150 afgevaardigden van protestantse kerken in Togo- iand, Kameroen en Gaboen, is gesproken over polygamie, huwelijksonderhandelingen en bruidsschat. De Afrikaanse vrouwen betreuren de toegeef lijke houding van de kerken met betrekking tot de polyga mie; de conferentie sprak zich uit voor strengere toepassing van de kerkelijke tucht in dit opzicht. Aan de kerken werd bovendien verzocht onmiddel lijk stappen te ondernemen tot afschaffing van bruidsschat ten en huwelijksgeschenken. Het gebruik is een uitbuiting van de jongeren door de oude ren, zo stelde men vast. Het maakt het huwelijk A'oor de armen moeilijk. Een Londense firma heeft een kinderwagen van glasvezel gemaakt. Glasvezel, sterker dan staal, lichter dan alumi- isolerende eigenschappen dan hout. zou de beste eigen schappen in zich verenigen van alle materialen, die op het ogenblik voor kinder wagens worden gebruikt. Behalve plastic strandsandaal- tjes zijn er nu ook schoentjes met een naaldhak, helemaal van plastic, in de handel. Door het hakje gaat een ijzeren pin. die een verwisselbaar loop vlakje heeft. Er kan dus een nieuw op, als het oude ver sleten is. genoeg®* lang» an op dm Kagorplos. In Australië, waar de vrouwen reeds sinds 1901 aktief en passief kiesrecht bezitten (het land was één van de eerste, zo niet het eerste daarmee!) heeft toch geen enkele vrouw zitting in het Lagerhuis. Wel zijn er vijf vrouwelijke sena toren. In al die jaren hebben slechts twee vrouwen zitting gehad in het Lagerhuis Zij 1 varen allebei de weduwe van een politicus. De conventie van de Verenigde Naties betreffende de natio naliteit van de gehuwde vrouw zal op 11 augustus van dit jaar van kracht worden. De conventie voorkomt, dat de nationaliteit van de vrouw automatisch wordt aangetast door huwelijk, ontbinding van het huwelijk of verandering van nationaliteit van de echt genoot. Bovendien wordt de mogelijkheid voor de vrouw geopend om de nationaliteit van haar man te verkrijgen door een speciale procedure, als zij dat wil. Vier en twintig landen hebben de conventie getekend. Er komt een stopnaald in de handel met een gegolfde punt, die het werk vereenvou digt. Heel iets anders, maar evenals de stopnaald gezien op de vitvindersbeurr: een klem. waarmee de boodschap pentas op de bagagedrager van de fiets wordt ge schroefd. cJlngót voor de ótilte^> „Hè, ba!, wat is het hier stil!", roept mijn zestienjarig hulpje uit, als zjj 's morgens binnenkomt en de radio staat niet aan. Zodra ik dan ook m'n hielen gelicht heb naar boven of naar de keuken, draait ze de knop van het toestel om. Stel j® nu ook eens vóór, dat je als meisje van zestien jaar alleen In een ka mer bent, zonder muziek of pratende mensen op de achter grond. Dat Ls toch eng! En als Je dan buiten kijkt, zie je enkel Hoe bloe autobus. Griezelig g« houdt iemand het uit m io n stiJ- te? 't Is. dat er nogal eens een stelletje straaljagers over het huis heen davert, want anders zou je subiet dood gaan van'de stilte. Zó redeneert mijn hulpje. Een eindje van ons hui» af, loopt een brede verkeersweg dwars door de bossen. Menig maal hebben wij er ons op zon en feestdagen over verbaasd, hoeveel honderden mensen zich dan met stoelen, tafeltjes en de hele pic-nicsantekraam hebben geïnstalleerd aan de kant van die weg. Waarom niet wat ver der de bossen ingegaan, naar dat stille bosmeer of die blonde zandverstuiving?, vroegen wij ons af. Waarom nu aan de kant van die drukke, stoffige weg, in de benzinedamp van langssui- zende auto's? Hetzelfde heeft blijkens een stukje, dat ik in een weekblad las een Amsterdammer zich afgevraagd ten aanzien van dui zenden zijner stadgenoten, die op vrije dagen als een kleine volksverhuizing naar buiten gaan. om dun neer te strijken op de eerste brede stroken van het groene gras. dat de zeer druk ke verkeersweg Adam Amers foort omzoomt. „Waarom gaat u zo pal op die drukke rijksweg zitten?" vroeg de Amsterdammer groepjes. „Ach, de dames begrijpt u wel? Als je hele dagtr wil je er 's zondags wel eens uit, maar. zonder drukte kunnen ze niet. Ze willen persé drukte Een ander antwoordde; „Je ziet nog eens wat langs zo'n drukke veg. De hele week zit ik in de drukte en ik zou het verschrikkelijk vinden, nu plot seling in de stilte te zitten. Dit enorme verkeer is voor mijn g. We zoeken de gezelligheid komt stilheid toe?" Pas in di« stilheid kan de lofzang geboren worden. En de zelf-inkeer. waar van Alice Nahon zong: „°t Is goed in 't eigen hart t® kijken, des avonds voor het slapen gaan." Durft .de modern® mens des® confrontatie met God en met zichzelf niet meer aan? In ons blad van 31 mei 11. hebben wij een artikel kunnen lezen over de fascinerende hobby van geluids- jagerij op de bandrecorder. Ge- luidsbandcorrespondentie. Ik kan begrijpen, dat deze gespro ken brieven uit alle delen van de wereld een sensatie op zich zelf zijn en inderdaad schuilen hier op dit terrein nog vele goe de mogelijkheden, maar.... wéé r^j aagt de mens achter het Angst voor de stilte, angst voor het alleen-zijn. ja, zélfs angst voor het samen-zijn als man en vrouw. Dan grijnst de verveling Je immers aan? J* hebt elkaar niets meer te zeg gen en daarom zoek j® je ver tier maar buitenshuis. Je gaat naar een film of op visite, of waar dan ook heen, maar wég van de stilte! Wat 'n erbarme lijke demonstratie van innerlij ke leegheid en armoede! Zoals hier in mijn buurt vijf bevrien de echtparen zo telkens eens een hele zaterdagavond met el kaar uit borre len. tot de vroege zondag morgen dansen gaan. Er worden „oppassen" ge- tienen eten. drin ken en dansen, half dronken achter het stuur van j® auto krui pen en de hele kater op je bed emt op" dat ander antwoordt: Hoofdzaak is voor drukte buit zijn God i zeggen: Ach. als daar nu gelukkig in zijn. gun ze hun pleizier Maar ik vraag mij af: is deze jacht op geluid geen vlucht?" Onbewust misschien, dan tóch een vlucht vo< en voor zichzélf? Deze mei weten niet eens hoc de s klinkt! Absoluut stil is het mers nooit? Al beluisteren de eigen ademhaling maar. klinken er zóveel stemmen geluiden van God en van schepping door! Is ons gel afgestompt voor het zingen de merel, het tsjilpen van mussen, al die boeiende u gen van de dierenwereld, het zoem der insecten, het rit» van populieren, het wuiven het riet en het zacht geklots water tegen de oever? In dei •reld ;eluidei hart zich als een bloem openen voor God: waarlijk, mijn ziel keert zich stil tot God. Weet u, dat psalm 85 begint met: „U In een artikel dat de bekende natuurliefhebber de heer A. B. Wigman over de maand juli schreef, beluisterde ik het heim wee naar vroeger tijden, toen men nog vertrouwd was met zon. maan en sterren, met het tal van verschijnselen in de le vende natuur. Dat heimwee deel ik tenvolle, dat de heer Wigman doet schrijven: „De maatgang der jaargetijden, de ongebroken tred van de weken en de schier eendere loop der dagen mani festeerden zich steeds tegen de coulissen van hemel en aarde; vaak was dit gevoelig, zinrijk en schoon, maar onze hurry-up tijd. jacht en drift, haast en ge jakker. kent nauwelijks meer de onbewogenheid en het vredig le ven van de achterafse buiten mensen. die zo dicht bij de vrije natuur en bepaalde voorvallen in die natuur stonden." Er school zoveel poëzie in! Er was zoveel lotsverbondenheid tussen schepsel en schepping. Die is er nóg wel, maar ze wordt niet meer beleefd. En dat betekent •en ontstellende verarming. Wij versehreeuwen Gods stem lui- ler, steeds luider, tot wij niets meer vernemen. O God. leer ons weer stil zijn, te luisteren naar U. die ons in de stilte zo nabij Dit kunnen we óók in 't hartje van een grote wereldstad beie ven. Ook daar schijnt de zon. :ingt de merel cn bloeien de aloemen in de vensterbank. Ook laar is God. MARGARITHA.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1958 | | pagina 7