EE!
Leken vonden elkaar in de
Evangelische Alliantie
GEESTELIJK
LEVEN
HET RIJDENDE PODIUM
Nederlands evangelisatie
team in Osnabriick
MIEBEL BT.T DE MASSAJEUGD
2y
OVERDENK
Veel gemeen, maar niet genoeg
2
ZATERDAG 14 JUNI 1958
Gesprek met dr. H. A. Colijn:
Naast de superorganisatie van de Wereldraad van kerken
Christelijke
.'Journal o*e c.tr.1 Co„fermce 'or Amiric.h„<" Ra°bb" bï e" df volgens sommigen lawaaierige van de Internationale
weerde deze protestantse geleerde tenminste, dat het Christelijk Raad van Christelijke kerken bestaat er een derde oecume-
vruchtfooshe^d ^gedoemd"en^v^rkep^H" i^*' oproepen- ••beide tot nische beweging, die in Holland van organiseren niet veel
verkeerd"
De overeenkomsten tussen het christendom w
dan de verschillen. Volgens ..Christian Century"
godsdfens^uge "ertSnf®ka^vmdlndan do™'"ich"e oÜde™ beweging, die oorspronkelijk de naam „Evangelische Allian-
I jodendom «ijn groter kaas haeft gegeten, maar
Niebuhr,
enorm grote geestelijke
vloed gehad heeft op de lidmaten van onze kerken. Deze
i de
..gevaren'" van een bekering tot het christendom.
Inderdaad hebben de Joden en Christenen veel gemeen, zoals twee
derde van de Bijbel, de tien geboden. Maar toch als wij een
,.:a ^eze geleerde professor lezen, vragen we
i het christelijk geloof heeft begre-
veej gemeen mej hef
dergelijke uitspraak 1
ons af. of hij wel de kern
pen. Een groot aantal godsdiensten hebben
christendom. Het grote onderscheid tussen het christendom
iedere andere godsdienst is niet een geloofsformulering m.
persoon: Jezus Christus. De weg_tot God is uiteindelijk i
een bepaalde levensstijl, de weg tot God is Christus!
Een godsdienst is niet een samenvatting van een aantal ethische
principes, waardoor wij weten wat goed of slecht is. In die fout
zijn alle godsdiensten vervallen.
Prof. Niebuhr schijnt te denken, dat God de Joden en de Christe
nen zijn geboden heeft gegeven opdat zij zouden weten hoe zij le
ven moeten. Dat is de cardinale fout, die duizenden maken. God
gaf de wet niet. opdat de wereld zou weten, waaraan zij zich te
houden had. God gaf de wet om de wereld te laten zien. hoe zij
niet leven kan.
Het aardse leven van Christus is geen voorbeeld voor ons, maar
openbaarde de ontstellende leegheid van de mens. Christus werd
niet gekruisigd, omdat Hij schuldig was, maar juist omdat de
mens in zijn onschuld eigen schuld voelde.
God wil in de hele heilsgeschiedenis bewijzen, dat de mens niet
tot God kan komen, om ons te leren wat genade is. Wat wij kerken
niet konden, volbracht Christus! Het Christendom kent geen ver- de
anderd leven, maar belooft een nieuw leven, het leven van Chris- de
- een ieder, die deze genade in geloof aanvaardt.
Het jodendom heeft veel overeenkomst
christendom, maar dat christendom is dan
schap van de Bijbel als het boedisme! Christus is het Cardinale Zij
tie" droeg is al oud. In Engeland is ze zelfs al meer dan een
eeuw oud. In Nederland werden in het midden van de vorige
eeuw ook pogingen in het werk gesteld door Réveilmannen
om tot een „Evangelische Alliantie" te komen, maar men
kon het niet eens worden. Nu, een eeuw later, heeft men
opnieuw een poging in het werk gesteld, en is men het weer
niet eens kunnen worden.
De oecumene van onderop
De Evangelische Alliantie heet
tegenwoordig in Nederland ..Evan
gelische Eenheid" en voorzitter is
dr. H. A. Colijn uit Den Haag, een
zoon van de eens zo bekende lei
der der anti-revolutionairen. In
zijn nieuwe flat hebben we een
ogenblik gepraat over deze oecu
menische beweging, die niet door
kerken maar door gelovigen uit
de kerken wordt gevormd. Toen
twee Raden van Kerken in 1948
Amsterdam gevormd werden
Gebedsverhoring
het Christus-loze bestonden reeds fang in vele lan-
bood- den de Evangelische Allianties,
-'.-j;-.!- Zij waren echter ingedommeld.
Vanuit de Angelsaksische wereld
brak echter een herleving baan.
De National association of Evan
gelicals van Amerika deed van
zich spreken.
;n hafbloed-Indiaan, de geliefde gids voor
i de Canadese rivieren wilden beproeven.
kon spellen
Spreekbuis
Jaren geleden was Joe.
vissers die hun geluk
Hoewel hij zijn naam slechts met een X kon spellen was hij in Zij werd de spreekbuis
aanraking gekomen met het geloof. God was voor hem de Schep- herleefde orthodoxe theologie, die
per van alles en uit ervaring wist hij dat menselijk geluk af- zich distantieerde van de bezw
hankelijk is van onze overgave aan Hem. Iedere morgen, vóór gerde
hij er op uit trok, bad hij hetzelfde gebed: ..God. geef
-j- Jte zijn voc
[oede visdag. Help i
„zich verzetten tegen de meerma
len uitgesproken gedachten dat er
maar tot in het oneindige kerk-
variaties mogelijk zouden zijn. op
grond van allerlei verschilpunten
van leer of kerkrecht waarbij
de persoon van Jezus Christus, on
ze Heiland, eenvoudig op de ach
tergrond komt te staan! Zij ach
ten het niet vanzelfsprekend, dat
alle nieuwe christelijke groeperin
gen. die een kerkelijke gestalte
aannemen en zich daarna „kerk"
noemen, nu ook werkelijk Kerk
zijnzij komen daardoor in
conflict met het oorspronkelijk we
zen van de „Kerk van Christus".
Volgens de initiatiefnemers en
stichters van „Evangeliache Een
heid" bestaat er slechts één Ware
Kerk, die gevormd wordt uit alle
waarachtige gelovigen in Christus
Jezus".
Met al haar hooggespannen ver
wachtingen is „Evangelische Een
heid" nochtans nooit van de grond
gekomen. Het belijden van een
grondslag en het aanvaarden van
een bestaande eenheid bleek niet
voldoende. Tot nu toe is het hoofd
bestuur gestruikeld over de vraag:
„Hoe gaan we onze idealen ver
wezenlijken?" Moet „Evangeli
sche Eenheid" al het bestaande
evangelisatiewerk overkoepelen
of zelf evangelisatiesamenkomsten
organiseren? Het antwoord is nog
steeds niet gevonden en daarom
kan dit bestuur ook nog geen lei
ding gever
Ondertussen is ons land rijk ge
worden aan organisaties en bewe
gingen. die zich niet bekomme
ren om kerkelijke leiders, synodes
en bonden, noch om theologen en
exegete maar eenvoudig gelovi
gen verzamelden om een bepaald
programma dat
verwezenlijkt.
Verfrissend
éerlyk, dat
bedoeling t
boek voor
dit bad niet
frist zijn, n
Maar w« kennen tot op
geen betere lectuur over
ingen dan de bübel. Wie
terlyk gaat duiken.
rechtvaardiging te
n apartheid, maar
eerst ter hand
het verlaten van
door byv. uit zyn eigen gro
stappen in een andere. Hy i
ander
kij
ken en die verdeeldheid zien als
ieta dat er niet by hoort. Ja eigen
lijk als iets ion de wereld en niet
behorende tot het wezen van de
kerk als lichaam van Christus.
(Eibert Draaisma in Quo Yadis)
Maar ik
Op zekere dag. toen de vangst maar heel minimaal was.
man, die hij begeleid had dat zijn gebed vruchteloos w
weest. „Alles wat we hebben is één mager visje. Wat v
heeft je gebed?"
„U begrijpt het niet goed", zei Joe. „Misschien geen
ben niet boos zoals U". Toen kwam er een glimlach om zijn tan
deloze mond. '..De bomen zijn nog hoog; het water is helder. De
zon staat nog in de hemel. Geen vis vandaag, meer vangst mor
gen. God is goed. Hij geeft U en mij een goede dag."
Bidden heeft zin. Bidden is niet God vragen en dan pruilen als
onze wensen niet vervuld worden. Bidden is de dag. ons leven,
de omstandigheden aan God overhandigen. In Zijn handen ligt al
les rustig.
H
DR. H. .4. COLIJN
..fundamentalisme''
zich de naam „evangelisch
christendom" aanmat. In i951
werd de World Evangelical Fcl-
de lowship gesticht die de nieuwe na-
ge- oorlogse evangelische beweging
zin wilde coördineren en steunen. Niet
alle Evangelische Allianties slo-
ten zich aan. maar de dertien aan
gesloten landen slaagden er toch Billy Graham-comité. maar ver-
wel in het evangelische christen- der uitmuntte door actieloosheid,
dom in vele landen te organise- Deze groep gelovigen organiseer-
ren. Ook in Nederland werd onder de ieder jaar in de maand janua-
voorzitterschap van de Oud-gezant rj de week van gebeden en daar
in Jeruzalem Nederbragt een af- toe bleef haar werk beperkt,
deling gesticht, die de stimulans Onder voorzitterschap van dr.
gaf tot de oprichting van het h. a. Colijn had zich echter in
1954 een comité „Geestelijke Een-
Zeeuws Dagblad werkte mee aan
De wagen werd in Goes r
heid" gevormd dat hoofdzakelijk
bestond uit gelovigen van gerefor
meerde signatuur. Via kranten
berichten richtte het zich tot de
Nederlandse gelovigen om sym
pathiebetuigingen.
Fusie
In zeer korte tijd vroegen 450
mensen uit het land om verdere
inlichtingen. Een jaar later zocht
de W.E.F. contact met de „Gees-
telijke Eenheid" en door fusie ont-
de Zeeuwse gevers en geefsters stond de beweging „Evangelische
door het lid van gedeputeerde sta- Eenheid" onder voorzitterschap
ten. de heer J. Schout, aan het van dr- H A. Colijn. De nieuwe
landelijk bestuur van Youth for stichting waarvan kerken, vereni-
Christ overgedragen. Een week gingen en enkele gelovigen lid
lang werden in verschillende wij- konden worden, aanvaardde een
ken van de stad openluchtsamen- vrti uitvoerige geloofsbelijdenis,
komsten gehouden, met als sluit- die de kerngedachten uit de his-
stuk van de campagne een grote torische belijdenissen samenvatte
de Maria Magdalenakerk z'i aanvaardde de onfeilbaarheid
l_ van jjet geïnspireerde Woord van
God naar zijn eerste manuscrip
ten, de drie-eenheid; omschreef
uitvoerig haar geloof omtrent
Christus, de verlossing, de Heili-
S; Geest en sprak uit: „Er is een
eestelijke Eenheid in Christus
van allen die Jezus Christus als
hun Heiland en Zaligmaker heb-
Schout, lid van Ged.
en van Zeeland, bood het
.Jlijdende Podium" aan.
Youth for Christ heeft zich ge- De Ai
worpen op een nieuwe tak van
evangelisatiewerk. Vanaf 1951 or
ganiseerde deze jeugdevangelisa-
.,eb.w^8 de lomer overal l„
het land tentsamenkomsten. Vorig gen voor een nieuwe tent. Door de
jaar september werd de tent in spontane actie van dit protestants
een storm echter volledig vernie- christelijke dagblad werd ruim
y. Dr voirrodr d., Arlr.
mis van het Zeeuws Dagblad in de zeniijking van een nieuwe evange- rirtrtrtririrtrlr
llsatiearbeld.
rally
dan 100 aa"nwezigen.
Dit fijdend podium zal in de
maand juni in Zeeland zijn, in ju
li en augustus in hel midden en
noordooster van het land en in
september in de Achterhoek. Het
ligt in de bedoeling om van dins
dagsavonds tot en met vrijdags-
avonds en zaterdagmiddags goed pen aanrent
voorbereide openluchtsamenkom- ne wilde niet als kerken
sten te houden waaraan koren, or
kesten en solisten meewerken,
met steeds als sluitstuk van de
..zaaiweek" een grote evangelisa
tiesamenkomst in een kerk of neu
trale zaal.
getuigen" zoals de Internationale
Raad. zij probeerde niet te groei
en in de richting van een samen
leven zoals de Wereldraad, maar
wilde van uit haar bestaande een
heid „samen werken"
Dit in moderne kleuren geschil
derde „Rijdend Podium" heeft
reeds in zijn eerste campagnes
Tegen kerk variaties
Dr. H. A. Colijn schreef in „Be
veel aandacht getrokken
de Zeeuwen op te roepen vooral in vacantiecentra zeer goed ztnnlng" dan ook dat de stichters
J'"J,J gj jr— werk kunnen doen. van „Evangelische Eenheid'
Voorbeelden
Het Christelijk Nationaal Vak
verbond. de Unie van Scholen mei
de Bijbel. Nederlandse Christelij
ke Studenten beweging, de Ned.
Christelijke Radio Vereniging en
Reis Vereniging zijn er voorbeel
den van. Op evangelisatorisch ter
rein hebben vooral de jongeren
zich aaneengeschaard. zodat wij
nu al spreken over een jeugd-
evangelisatie-beweging. Al enkele
jaren wordt er gesproken over een
groter onderling contact en werd
er geprobeerd een soort „Jeugd
Evangelisatie Raad" te stichten
waarin dan de I.J.E. uit Rotter
dam, Jeugd en Evangelie, E.J.A.
uit Vlaardingen, Youth for Christ,
de Oecumenische Jeugd Raad, en
de verschillende kerken vertegen
woordigd zouden zijn. Vooral
Youth for Christ verzette zich te
gen een officiële vertegenwoordi
ging van de kerken en pleitte voor
een lidmaatschap van slechts men
sen. die daadwerkelijk betrokken
waren in het jeugdevangelisatie-
werk. Dit verzet kwam niet slechts
voort uit een angst om mensen
in het werk te betrekken, die zelf
geen pers onlijk geloof kennen,
maar ook de gedachte dat er „ker
ken" zijn die geen enkel recht
hebben op de naam „Kerk". Uit
eindelijk is er een Raad gesticht,
die zich uitsluitend zal bewegen
op evangelisatorisch terrein, die
waarschijnlijk ruimer is dan eni
ge andere Raad in ons land. om
dat naast de jeugdevangelisatie-
bewegingen ook de Oecumenische
Jeugd Raad. mensen van De Horst
en leden van een aantal kerken
waaronder Gereformeerden. lid
zijn. De officiële vertegenwoordi
ging van de kerken is wat min
der officieel geworden. Een aantal
leden werken niet mee namens
hun kerk maar als lid van hun
kerk.
Kritiek
De kritiek op deze
sche gedachte kon niet uitblijven.
Nog maar kort geleden heeft ds.
Firet in een artikel dat door tien
tallen dagbladen werd overgeno
men, zijn angst uitgesproken dat
deze practische samenwerking
Van leken* (gelovigen zonder
ambt), de kerken zou verdelen
omdat kerkleden die te zwaar of
te licht bevonden worden, zouden
worden uitgesloten en
lovigen al zo gezellig
werken dat de uiteindelijke orga
nisatorische eenheid zou worden
vergeten. Inderdaad trekt deze
derde oecumenische beweging,
die organisatorisch eigenlijk niei
bestaat, maar wier visie grote in
vloed heeft op vele kerkleden gren
zen. die vaak dwars door de ker
ken heenlopen. Zij vraagt in de
eerste plaats nasr bekering en
naar een ..leven met Christus"
Dat het uitzicht op de uiteindelij
ke eenheid wel eens vergeten
wordt is waar. maar het gaat bier
nu eenmaal om een lekenbewe
ging, die de theol gische discussie
vaak maar met een wantrouwend
hart volgt. In een Nederlands
dagblad schreef de gereformeer
de studentenpredikant uit Utrecht:
„De theologie moet hierin voor
gaan Het schijnt,-dat in-«en diep
gaande theologische gedachten-
wisseling tussen hervormde en ge
reformeerde theologen, in op
dracht van de synoden uitgevoerd,
in de jaren 1950—1955 belangrij
ke dingen gebeurd zijn. De resul-
iterjf.
Kloof
Er is een kloof tussen de theo
logen en de lidmaten. De Wereld
raad is een theologenbeweging,
deze ongeorganiseerde oecumene
is een lekenbeweging. De eerste
begint van boven, de tweede van
onderop. Het is echter de vraag
of ze in dezelfde richting zich be
wegen. In ieder geval is er van
boven af tot nu toe veel te weinig
interesse geweest voor een bewe
ging onder de lidmaten.
Wat de toekomst zal brengen?
Nleman< weet het. De N.E.A. in
Amerika heeft de nieuwe evange
liache orthodoxie gebaard. In En
geland heeft deze beweging, die
dr samenkomsten van Billy Gra
ham organiseerde en sindsdien het
uitstekende blad Crusade" uit
geeft aanmerkelijk in aanzien ge
wonnen. In Nederland ontbreken
nog de werkelijke leiders die de
bestaande krachten kunnen or
ganiseren. Deze beweging kan tot
zegen en onheil worden van de
bestaande kerken, niemand weet
het.
-irtrirö-trirtftn
De luis
Maarten Luther heefi eens gezegd:
AI» ge een indruk wilt krijgen van
de grootheid van God, kyk dan
eena naar de allerkleinste en on
opvallendste rreaturen. Denk er
dan eens aan „dal een luis darmen
heeft". Dat wil zeggen: een com
pleet spijsverteringsorgaan. En
vergeet daarby dan niet er ook
even aan te denken „dat er elke
dag kleine luisjes geboren wor-
B. in „Kerkblad")
den".
Na lang overleg besloot het lan
delijk bestuur geen linnen tent
meer aan te schaffen. Er is in ons
land een duidelijke tentmoeheid te
bespeuren. Het werd steeds moei
lijker mensen in de samenkom
sten te krijgen. Besloten werd over
te schakelen op openluchtwerk.
Voor dit doel is een „rijdend po
dium" ontworpen, dat bevestigd
is aan een „woonwagen", waarin
twee medewerkers kunnen wonen
en die ruim plaats biedt voor na-
gesprekken na de samenkomsten.
De wagen is voorzien van een ver
sterkersinstallatie. een projector
voor filmvertoningen in de open
lucht en een electronisch muziek
instrument.
En zij zullen gekleed worden
met witte klederen
Ik zie ze 's zondags bij U binnenstromen,
de jeugd die 't elke dag weer heeft gedaan.
Die als getekend over tongen gaan
en waarvan haast geen goeds meer wordt vernomen.
Ze hebben toch hun plaatsen ingenomen
en trekken zich van het gekijk niets aan.
Want ribfluweel, kort haar, hoe 't ook mag staan
steekt wel ivat af tegen het zwart der vromen.
Thuis hangt van mij een foto achter glas:
Klein joch in 't zwart, de grote kraag gesteven.
Was dit dan jeugd voor 't eeuwig zalig leven?
Maar Gij hebt namen in Uw Boek geschreven,
ook van de jeugd die wij geen goed woord geven
Gü toetst geen ziel aan blouse of zwarte jas
D. VAN BOXEL Jr.
Blondj'e en zwartje (XV)
Is een achter-oud-tante van
1 He tweede vrouw van de derde
zoon van Hankie's grootvader
familie van haar of niet? Nee,
natuurlijk niet: het is om zo
te zeggen „aangetrouwde ver-
wantschap". Best mogelijk dak,
u en ik in wezen Hankie veel
dichter na staan. Maar wat
dreef haar dan om zo'n vorste-
lijke gift van duizend gulden
af te staan aan ons werk? Onze
wijkpredikant wilde daar meer
van weten en dus werd Joke
op het matje geroepen. Een
heel zacht matje natuurlijk,
want briefjes van duizend ga
randeren bij ons een extra lief
tallige behandeling.
„Tsja", zei Joke, zodra ze
neergestreken was in één der
fauteuils en zodra de vraag
haar was voorgelegd. „Tsja,
véél ben ik niet van haar te
weten gekomen. Ze kon-niet
zo goed meer praten, hè?!" Ze
zei het met een diepe rust als
of niet meer goed praten kun
nen b\j ons een dagelijks ver
schijnsel is. We keken haar
daarom lichtelijk verwilderd
aan en de baas herhaalde
stompzinnig „Niet meer pra
ten???"
,Ze is toch immers twee
dagen later overleden!" zei
Joke deskundig „Dat staat
toch óók in mijn rapport!" Het
stond er inderdaad in. heb ik
later kunnen vaststellen, maar
in de opwinding van het ogen
blik hadden we het dossier niet
tot het einde toe gelezen.
.Ja maar. mocht ze die dui
zend gulden dan wel aan ons
geven?" vroeg de baas. plot
seling benard. Hij had vast
visioenen van wettige erfgena
men, of van overheidsdiensten
wien rechtens alle nagelaten
kapitalen moeten toevallen. Hij
heeft op dat gebied heel veel
ervaringen.
„O. dat zit wel goed", zei
Joke. dat kon ze nog wel uit
leggen. Zij was altijd onge
trouwd geweest en haar ach
ter-achter
neefjes en
nichtjes had-
haar omgeke
ken, zei ze. En
ze had ook
nooit ergens
van getrokken
of zo. Het was haar spaarpotje
geweest, maar dat had ze nu
niet meer nodig, vond ze. En
ze had het echt niet meer no
dig. Ik zei toch al dat ze twee
dagen later gestorven is. Ik
ben nog naar haar begrafenis
geweestHet laatste zei ze
er een beetje fier achteraan,
net alsof zij opgetreden was als
officiële predikante. Maar we
hebben de vrouw nog niet in
het ambt.
..Zo zowas alles wat de
baas kon uitbrengen. Het was
tegelijk een soort zucht van
verlichting en van verbijste
ring.
Uit de
VOLKSWIJK
„En er was niemand anders",
rapporteerde Joke door. „Wat
een ellendige begrafenissen zijn
dat, als er niemand komt op
dagen. Maar het is ook wel een
onmenselijk eind ver weg. En
we moesten zo'n tijd wachten,
voor wij aan de beurt waren.
We waren een stuk te vroeg. En
ze was nog lidmaat ook!"
voegde ze er aan toe, net alsof
dat de zaak nog erger maakte.
..Lidmaat?" de verbijste
ring van de baas groeide weer
aan. „Dat hebben we nooit ge
weten!" Hij zat met haar kaart
voor zich,
waar alle be
zoeken op aan
getekend ple-
0 e n
„Kijk
'48 bezocht
door mijzelf.
Ze weigerde toen te ontvan
gen, en beweerde dat ze niet
eens gedoopt was. In '51 is onze
maatschappelijk werkster er
toevallig geweest, omdat er een
buurvrouw erg ziek was ge
worden. Toen zei ze dat ze
wel gedoopt was, maar dat
ze verder nergens mee te
maken wilde hebben. O, en
in '55 hebben 'n paar ouder
lingen er 'n bezoek trach
ten te brengen, maar ze scheep
te hen aan de deur afMaar
nu wilde ik wel om een lief
ding weten, hoe jij het hebt
klaargespeeld om niet alleen
b{j haar binnen te dringen, en
duizend gulden te bemachtigen.
maar bovendien nog aan de
weet te komen dat ze belijde
nis had gedaan!"
„O. het ging allemaal heel
eenvoudig", zei Joke. „Ik belde
gewoon aan en toen een buur
vrouw opentrok, ben ik haar
kamer binnengegaan en daar
lag ze op bed. In de bedstee
En toen heb ik koffie voor haar
gezet, want daar had ze trek
m. en de mensen keken haast
niet naar haar om. zei ze. En
ik heb verteld uan mijn werk
En over Hankie. En toen zei ze
dat de kinderen tegenwoordig
véél meer kregen dan zij vroe
ger ooit gehad had. En ik zei
dat de kinderen wel veel kre
gen. maar te weinig dingen
waar ze echt wat aan hadden.
En ik vertelde van de kampen.
En toen gaf ze die duizend gul
den en zei dat ze óók Hankie
heette. Maar dat geloof ik niet
helemaal...! Het ts zo'n on
gewone naam. Niets voor zo'n
oud mensje om zo genoemd te
zijn'"
„Ik weet helemaal niet meer
wat ik van jou geloven moet!"
zei de baas.
„Och", zei Joke, „Ik schijn
'n goeie indruk op haar ge
maakt te hebben. Dat is héél
belangrijk! En zij geloofde mij
welEn daarmee had ze het
laatste woord. Al had ze dan
tussen de regels door betoogd J
dat de predikant, de maat- j
schappelijk werkster èn dr
ouderlingen verkeerde indruk
ken maakten!
MIEBEL
,,Zie het is alles nieuw ge
worden", zette de journalist
van het „Osnabrücker Tage-
blatt" als vierkolomskop bo
ven één van zijn uitvoerige ver
slagen van de tent-evangelisa
tiecampagne, die door een Ne
derlands evangelisatie team
werd geleid. Zeventien dagen
lang bracht de evangelist L. J.
Pasman uit Haarlem de evan
gelieboodschap in een enorme
grote tent, die avond aan
avond voller werd. Na de sa
menkomsten bleven tot vaak
diep in de nacht jongere en
oudere mensen in de tent ach
ter om nog persoonlijk verder
te praten over de boodschap
van de Bijbel.
Onder hen bevonden zich tien
tallen kerkelijk meelevende jon
geren, die d boodschap nog nooit
persoonlijk hadden begrepen.
Maar ook een jonge man. die de
vorige dag uit de gevangenis was
ontslagen, en de nacht op het sta
tionsemplacement had doorge-
oracht. Deze Günther was één van
de honderden ontheemden, die
hun ouderlijke woning in Oost-
Duitsland hadden verlaten om in
het westen hun geluk te beproe
ven. Hij was de weg van zovelen
gegaan die zonder een ouderlijk
tehuis zich maar een weg door
het leven moeten banen en al
gauw zich het levensmotto eigen
maken: Gap wat je kunt krijgen
Günther werd met een preckje
naar buiten gestuurd. Plaatselijke
gelovigeif ontfermden zich over
hem om hem een nieuwe kans te
geven
REEDS EERDER
Het Nederlandse team dat naast
de spreker L. J. Pasman bestond
uit de programmaleider Jan J
van Capellenaar en de pianist
Guus Hoddenbag'.i was uitgeno
digd do>r de Duitse jeugd voor
Christus beweging. Het was niet
de eerste maal dat zij op
Duitse evangelisatie-campagnes
spraken. Reeds eerder had dit
team enorme samenkomsten ge
leid in steden als Kassei, Offen-
burg. Plettenberg en Weinheim.
Nog altijd vinden deze evangeli
satie samenkomsten-oude-slijl gro
te ingang .Alleen in West-Duits-
land werken op het ogenblik
zestig evangelisatietenten die
in grootte variëren tussen 300 en
1500 zitplaatsen. De meeste cam
pagnes worden georganiseerd
door de Evangelische Allianz, een
soort plaatselijke oecumenische
raad waarin vrijwel alle grotere
en kleinere kerken vertegenwoor
digd zijn.
EÉN EVANGELIST
Deze tent evangelisatiecampag
nes die vaak minstens twee. maar
doorgaans drie of vier weken du
ren worden door één evangelist ge
leid. die avond aan avond spreekt
en zo rustig de tijd heeft om het
Evangelie ln al zijn aspecten te
prediken, wat onmogelijk is als er
iedere avond een andere spreker
komt. Direct na de oorlog trok
ken de tenten een enorme belang
stelling. De leden van het Neder
lands team. die in Qstiabrück de
samenkomsten leidden, meenden
echter een evangelisatie-moeheid
te bespeuren. Terwijl de econo
mische situatie enorm verbeterde,
is de geestelijke belangstelling
van het Duitse volk gaan kwijnen.
Er is waarschijnlijk geen volk in
West-Europa dat zo goed gekleed
gaat als de Duitsers van vandaag,
maar het kerkpak blijft meer en
meer in de kast.
OVERWONNEN
Het Nederlandse team slaagde
er echter in de aanvankelijke
lauwheid bij de gelovigen te over
winnen Het percentage jongeren
in de samenkomsten was uitzon
derlijk hoog. Al spoedig kon er
Een dure komma
Voor de restauratie van haar
bedehuis kreeg de kerk van
Heusden enige tijd geleden f 250
op haar girorekening gestort. Het
geld was afkomstig van een
meneer uit Haarlem die uiteraard
een hartelijk bedankje ontving.
Edoch, deze meneer schreef daar.
na ijlings terug dat er een ver
gissing was begaan, want bedoeld
was 1 2,50 te schenkenNu
ZU" ze op het girokantoor in Den
Haag aan 't puzzelen hoe deze
vergissing is ontstaan.
een jeugdkoor gevormd worden
uit jonger-ensen tussen de 15 en
25 jaar. die iedere avond een half
uur repeteerden en regelmatig
aan het avondprogramma mede
werkten. Het programma dat de
Nederlanders brachten bood een
gelukkig evenwicht tussen dc
Amerikaanse vlotheid en de Duit
se „Gründlichkeit" in dit soort
evangelisatie samenkomsten De
meeste Duitse predikanten laten
een lied zingen, gaan voor in ge
bed en spreken dan een uur en
doorgaans langer. Dat het voor
programma van 35 minuten sa
menzang, koorzang en soli werd
gewaardeerd, bleek wel uit de
steeds spontanere samenzang,
waarbij al spoedig de onbekende
nieuwe cvangelisatieliederen even
enthousiast gezongen werden als
de oude bekende liederen en ge
zangen Onder de grootste stilte
werd iedere avond geluisterd naar
de prediking, die iedere avond
mensen aan het denken zette.
Vrijwel geen avond ging voorbij
of jongeren en ouderen vroegen
medewerkers om geestelijke raad.
BELANGSTELLING
Ondanks de groeiende geestelij
ke moeheid trekt dit type directe
massa evangelisatie arbeid meer
belangstelling in Duitsland dan in
Nederland. Het team kreeg zo
veel aanvragen om campagnes te
leiden, dat het wel een jaar in
Duitsland had kunnen blijven. Er
zijn dan ook inderdaad Nederland
se evangelisten, die zich „gespe
cialiseerd" hebben in dit type
werk en in het Duitse taalgebied
werken. De Leidse evangelist
Wim Malgo houdt zijn samen
komsten hoofdzakelijk in Zwit
serland en Zuid-Duitsland cn Pe
ter van Woerden, één van Neder
lands beste vertolkers van het
evangelisatielied woont in Genève,
van waar hij aan een groot aan
tal radioprogramma's medewerkt,
die uitgezonden worden over Mon
te Carlo, Monaco, Tanger en Lu
xemburg.
WONDER EN" GELOOF
Al mocht Goethe zeggen: „Dat
Wunder itl de* Glauhen* lieb-
stea Kind (Het wonder i* het
meeat geliefde kind van hel ge-
loof), dit betekent toch niet. «lat
het wonder de grond it van het
geloof. Het wonder wil God ge-
bruiken om het geloof te ver-
(Centraal Weekblad)
rrken;
dit lao
ukken,
gaf Hy zyn
LITIRGIE EN GELOOF
uitgebreider en levendiger li
nók in de liturgie. En hij de
houw van het gelooftlevrn
vult het kerkgebouw zeker
ndelyk
bykoi
He
I er in d,
•vige God dien. me, een vol-
len hart. Dat bereikt men niet
en door een uitgebreide li-
tie en een mooi gehoii'
geef,
r de i
het
HOEFSLAG
J. H. Kerkhof in „Quo Va
gen in d«- voettioppen van de
zending door alle landen, in «Ie
hoef.lag van het Witte Paard.
KI'VPKR EN NOCIALISME
J. G. van der Ploeg ln
„Tijd en Taak" van de chris
ten-socialisten:
v«>r Kuyper en Talma
hei duidelijk vva«. dat hun plaalt
na» links. Zy heteflen reed» toen
'1891) dat het .ori.li.me in de
lucht zat en dat het er om ging
wel bepaalde achtergronden van
jetief
i de ander
werken in de richting van
eehtigheid zou zyn
