Sr
De
man met het
litteken
ZONDAGSBLAD
Westduitsland heeft vrouwenoverschot
Xj> van 3,4 miljoen xj>
ZATERDAG 14 JUNI 1958
C. O^-Kl
EISTEDDFODS
EVENEMENTEN
EN ANDERE
N PRINSDOM
Wales viert feest. Vorige maand zijn op de vele bergtoppen
van dit prachtige land de bakens ontstoken: vreugdevuren,
die aan het gehele prinsdom het sein gaven, dat het „Festi
val of Wales" in de hoofdstad Cardiff een officieel begin had
gekregen. Dit land der Kelten zal het in mei begonnen festi
val voortzetten tot oktober en talloos zijn de aktiviteiten,
die op het uitgbreide programma werden gezet.
MAURICE ROCHEFORT wierp nog haastig een blik achter zich en ging toen
snel het compartiment binnen. Hij voelde een verlammende moe
heid over zich komen. Op zijn voorhoofd parelden zweetdruppeltjes.
Behoedzaam legde hij zijn varkensleren koffer in het bagagenet. Daarna trok hij
langzaam zijn overjas uit, die hij over de koffer heenlegde, alsof hij hem aan het
oog van een ieder wilde onttrekken. Op zijn tenen liep hij naar de deur en voor
zichtig gluurde hij, eerst links en daarna rechts, de lange, smalle corridor in. Er
was niemand te zien, en niets te horen. Het gedender van de Orient overstemde
elk geluid. Maurice Rochefort haalde verlicht adem. Met zijn zakdoek veegde hij
over zijn voorhoofd. Langzaam sloot hij de deur van het compartiment. Toen
ging hij zitten, en hij koos zijn plaats in de hoek bij het raam.
Natuurlijk zijn
fods", die zang- en dichtwedstrij- en vai
den vol van een oude traditie, schap
waar de aartsdruïde van Wales de overhangt
gouden scepter zal
de barden, die uit alle plaatsen
van Wales zullen komen om de
oude liederen te zingen, de gedich-
Wales is het land van de zang
i van de zangers. In dit bergland
met zijn vaak met mist
dalen, woont een volk.
dat muzikaler en dichterlijker is
dan men zou vermoeden. De ge-
de moedelijkheid en de vaderlands
liefde^ van dit op de westkust
Deze maand is het 75 jaar geleden, dat
S Werelds beroemdste trein, de Orient- ten te zeggen in de klankrijke, het Britse eiland levende volk
Express, de eerste van de grote internatio- rni,ster,iTf- Kel.ti"h,e !,a,al °p ,de w«rsPiegeit zich in zijn zangiust.
3 Royal National Eisteddfod die
nale sneltreinen passagiers ging vervoeren
tussen Parijs en Istanboel. Meer nog dan
door de route heeft de Orient naam gemaakt
omdat zij in de literatuur is gebruikt als fraaie kostuums
decor voor spannende verhalen, waarin spion- sfeeTu6"1 vo1
nen en smokkelaars de hoofdrol vervulden.
elk jaar in een andere
wordt gehouden en die door de
prachtige zang van tientallen ko
ren, het zeggen der Keltische ge
dichten door de barden, en de
folkloristisch
;n bijzondere
OP DE NOTENBALK
ZANGERS
Het is zeker niet ondenkbeeldig,
dat in een trein of een bus iemand
een volksliedje begint te neuriën
en dat het hele gezelschap binnen
enkele ogenblikken uit volle
borst meezingt.
.Ancient Wales" noemen de
Britten dit land, omdat hier de
sfeer van het verleden nog rond
waart, en levend gehouden wordt.
En vooral in deze Eisteddfods"
het Festival 1958, evenals wordt dat verleden
j gaan slapen. Maar hij herinnerde zich
de korte, afgebeten zinnen, die hem bij zijn
vertrek uit Parijs waren toegebeten.
..Let op. houd je ogen open en de oren
gespitst en vertrouw niemand. Lukt het: vijftig
duizend gulden liggen op je te wachten, lukt
het niet De man. die het woord tot hem
richtte, had een revolver uit zijn zak gehaald
en hem strak aangekeken en. op elk woord
de nadruk leggend, gezegd: ..Want voor suf
ferds is in deze wereld geen plaats."
Maurice Rochefort hoorde nog de dreiging
In de stem en hy huiverde.
Hij keek op zijn horloge Half een. Nog
negen uur reizen had hij voor de boeg. voordat
hij op de plaats van bestemming zou zijn
aangekomen. Hij kreunde. Nog negen uur.
waarin van alles kon gebeuren. Hij trachtte
zijn gedachten te ordenen. Hij zei tot zichzelf:
„Vijftigduizend gulden is een smak geld. En
je kan het verdienen als je maar geen domme
dingen doet."
Hij repeteerde, mompelend, de opdracht, die
hem was verstrekt. Een klein zakje met dia
manten afleveren aan de man, die bij het
station zou staan en op hem zou toestappen
en hem zou aanspreken. Wat moest hij ook
alweer precies zeggen? O ja: meneer, is dit
de Orient? HU zou dan antwoorden: Inderdaad,
dit is de Orient en dan de man weer: Dan kan
Pierre vandaag op tyd zUn. Slechts als die
laatste zin werd uitgesproken, mocht hij zich
bekendmaken en het pakje overhandigen. Dan
was zUn taak afgelopen en kon hU terugkeren
naar Parijs om het geld te halen.
■yTJFTIGDUIZEND gulden. Maurice Roche-
fort stak de handen uit, alsof hij het geld
wilde pakken. Een flauwe glimlach speelde
om zijn lippen. Als het lukte Maar waar
om. dacht hU. zou het dat niet. Het was niet
de eerste keer, dat hU een karweitje opknapte,
het was niet de eerste keer, dat hij de gladde
jongens, die de hele wereld tot hun jachtgebied
hadden, tot zijn tegenstanders had. Hij liet
zUn rechterhand langs zijn rechterdU glUden
en liefkozend streek hy over het mes. dat
daar verborgen was. Als er wat zou gebeuren,
kon hij altyd even uit de voeten. HU was
gewend met messen om te gaan en vlug in
het trekken. Maurice Rochefort is geen kleine
jongen in het vak, dacht hij. Maar hdj wist,
dat hy zich moed zat in te spreken. HU wist,
dat hy bang was Bang voor iets, dat dreigde
En weer parelden er zweetdruppels op zyn
voorhoofd. Hy wist, dat hij werd gevolgd.
HiA wist. dat achter zyn taxi een tweede taxi
haa gereden. Een ogenblik had hU naar binnen
kunnen kyken en op datzelfde ogenblik was
hQ er zeker van. dat hij dit keer het loodje
zou leggen. De man, wiens ogen de zUne had
den vastgehouden, had een litteken dwars
over het gelaat en hy kende dat litteken. HU
had het, jaren geleden, voor het eerst gezien.
Jaren geleden had hij de man voor het eerst
ontmoet en ze hadden toen verschil van
mening gehad omdat hy. Maurice Rochefort.
meende over de litteken een opmerking te
kunnen maken. .Makker", had de man toen
gezegd, .uk weet niet hoe het is te verklaren,
maar ik voel. dat er een dag komt. waarop
ik met jou de rekening voor deze opmerking
ga vereffenen."
haalde diep adem.
uit zijn gezichtxkri
verdwenen. Tot vanmiddag. Toen hU hem
in de taxi. die achter de zUne reed.
HU mompelde: „Houd je hoofd koel en je
mes bU de hand." Misschien, dacht hU. is het
een vergissing. Het is mogelUk. dat ik het
me heb verbeeld. Wellicht maak ik me zorgen
voor niets. Maar hy wist. dat dit niet waar
was. Nog voor hU op de plaats van bestem
ming zou zUn. was zyn lot beslist Of dat van
de man met het litteken. Maar als zU beiden
in de Orient zouden zitten, zou slechts een
van hen de trein verlaten. De anderMau-
riche Rochefort haalde de schouders op.
HU keek naar buiten, maar zag de schoon-
leid van het
waren bU de i
op en liep naar de deur. Met een ruk "schoof
hu hem open en keek weer links en rechts de
lange corridor in. Er was niets te zien. HU
keerde terug naar zUn plaats bU het raam Hij
aloot een ogenblik de ogen
TOEN hu opkeek zag hU de jonge vrouw.
Ze stond in zijn compartiment en keek
lachend naar hem. Maurice Rochefort ging
rechtop zitten en zUn rechterhand greep naar
het mes.
„Heb ik u ere doen schrikken'"
Maurice Rochefort antwoordde haar eerst
niet. Langzaam rees hU overeind en langzaam
liep hU op haar toe Verschrikt week ze
achteruit.
„Wat doet u hier", zei Mauriche Rochefort.
De jonge vrouw antwoordde: „Wat is er aan
de hand" Neemt u me niet kwalUk. Ik zit
in het compartiment hiernaast en wilde een
sigaret opsteken en zag toen. dat ik geen
lucifers meer had. Ik ben de corridor inge
lopen en zag u zitten en ben naar binnen
gekomen om u om vuur te vragen."
„Wie heeft je gestuurd?" De stem van Mau
riche Rochefort klonk dreigend.
„Gestuurd" MU" Wat bedoelt u?"
„Zoals ik het zeg. Vooruit, vertel op. Van
wie kom je?"
De jonge vrouw begon te huilen.
„Houd je tranen bU Je. Geef me antwoord."
Ze draaide zich om en mat de afstand naar
de deur Maar Maunce Rochefort sprong op
haar af en greep haar bU de arm.
..Wie ben je'", siste h{j tussen de tanden.
De jonge vrouw trachtte zich aan zyn greep
te ontworstelen, maar wat Maunce Rochefort
eenmaal in zijn handen had. liet hij niet
EEN KORT VERHAAL
DOOR
H. J. WAALWIJK
.Moet ik nog lang wachten? Ik tel tot drie.
Een
VC1_ En dan zyn er nog de honderdtal-
door *en andere festiviteiten, want tot
gestuurd, doch alleen lucifers oktober is het feest in elke plaats
van dit pittoreske land. dat in ka
rakter zo zeer afwijkt van de rest
van het Verenigd Koninkrijk.
De jonge vrouw deed een laatste poging te
ontkomen. Zy wierp zich achterover en wel
met zo'n kracht, dat zij Maurice Rochefort
ontglipte. Ze rende de corridor in. Maurice
Rochefort liep haar achterna en haalde intussen
zyn mes uit zyn broekzak.
..BlUf staan", riep hy. „anders gebeuren er
ongelukken."
Maar de jonge vrouw rende door. Hij kreeg
haar te pakken voor ze vier compartimenten
verder was. HU sleurde haar terug in zijn
compartiment. Haar gegil ging verloren door
het rumoer van de voortsnellende trein.
„Ga zitten", gebood hij. „Ga zitten en zeg
me alles. Ik maak geen gekheid. Met dit mes
kan je steken en iemand zo lelyk verwonden,
dat hU nooit meer spreekt."
-ZU gehoorzaamde.
..Erg verstandig", bromde Maurice Roche
fort. „Nu kunnen we gaan praten. Wat deed
je hier? Wat zocht je? Een klein pakje soms?
En voor wie deed je dat?"
T ATER kon Maurice Rochefort niet meer
J-' precies zeggen wat er was gebeurd. Hij
had de jonge vrouw, lenig als een panter, zien
opspringen en naar de noodrem grijpen. HU
had de trein direct daarop schokkend voelen
stoppen. Hy herinnerde zich nog, dat hU haar
had gegrepen en had geslagen en daarna zUn
compartiment was uitgerend. In de armen
was gelopen van twee heren, die op onderzoek
waren uitgegaan om te weten, waarom de
trein ineens stilstond. En die heren, zo hadden
ze later voor de politie verklaard, hadden
T^AT is het einde, dacht Maurice Rochefort.
Dat is het einde. Hij stond in zijn com
partiment. Hy hoorde de jonge vrouw verward
vertellen, wat haar was overkomen. Hoe zU
was vastgehouden en dat ze had moeten
tellen, wie haar had gestuurd
niemand was gestuurd, doch
wilde hebben. Hy hoorde, dat
heren zei: „Daar komt de conducteur". En
toen was de conducteur gekomen Men had
vrij baan gemaakt om hem door te laten. En
daar stond de man met het litteken, die in
de taxi achter de zijne had gereden. De man
met het litteken in het uniform van con
ducteur.
Maurice Rochefort hapte naar adem.
„De heren kunnen gaan, ik zal dat varkentje
wel even wassen. Hier dat mes. voordat er
ongelukken gebeuren." Het mes werd hem
afgenomen.
„En kom nu maar mee", zei de man met
het litteken. Gedwee liet Maurice Rochefort
zich voortduwen.
„En ga hier nu maar zitten." De man met
het litteken opende een deur en trok hem
naar binnen.
„Geef hier de diamanten", fluisterde hy.
„Jy hebt ze niet meer nodig. Ik geef je nu een
klein tikje met mijn revolver op je hoofd,
dan zal je wel rustig inslapen en dan vinden
ze je wel te zyner tijd."
Maurice Rochefort haalde de tong langs de
droge lippen.
De man met het litteken bracht de revolver
omhoog. Maurice Rochefort sloot de ogen. En
als van ver hoorde hy de man zeggen: „Het
mooiste is, dat meisje behoorde helemaal niet
tot een complot. Ik zat er juist over te piekeren
hoe ik je het beste te pakken zou kunnen
Maar er is meer. Er zijn de scha-
chlanchoch- penscheerdertornooien. de oogst-
:anggezel- feesten, de sportwedstrijden, de
markten en de tentoonstellingen.
En dit alles bijeen, maakt een
vakantie in Wales tot een feeste
lijke mogelijkheid
Toen voelde Maurice Rochefort een stekende
pyn in zyn hoofd en een rood floers trok
voor zijn ogen.
1 „Archdrmd" van Wales wordt
or drie jaar gekozen en leidt
Royal Motional Eisteddfod.
>minee William Morris is op
dit ogenblik „aartsdruïde".
LEGENDEN
Het landschap is trouwens alleen
al een plaats in de toeristenwereld
waard. Het romantisch-boeiende
verleden van Wales wordt nu nog
op tal van plaatsen bewaard. Het
land der Kelten is boordevol legen
den. Kent u de geschiedenis van
de Prins van Wales over het
ontstaan van de titel van Prince
of Wales?
Eeuwen lang hebben de Engel
sen geprobeerd de macht over Wa
les in handen te krijgen. Zij
smeekten, zij dreigden, maar het
hielp niet. Tóch doorzettend bouw
den de Britten vervolgens een ke
ten van kastelen door geheel Wa
les met het doel de wilde Kelten
te onderwerpen. Maar deze staken
de kastelen in brand en gingen on
verstoord door met het zingen van
hun Keltische liederen.
Toen kwam koning Edward de
Eerste van Engeland, die reeds de
Schotten aan zich had weten te bin
den, op -een helder idee. Hij ver
telde de bewoners van Wales, dat
hij hun indien zij zich met Enge
land zouden verenigen, een eigen
prins zou geven, een prins die
geen woord Engels kon spreken,
waardoor aan het eigen karakter
van hun volk geen afbreuk zou
worden gedaan. Na kïg beraad
namen de Welshmen, dié in veel
twisten ook geen heil zagen dit
voorstel aan, ofschoon zij zich wel
BEVOLKINGSCIJFERS UIT DE BONDSREPUBLIEK
(Van
correspondent in Bonn)
Er zijn in het oosten misschien
enkele landen, die het misschien
met lede ogen en niet zonder No*
openlijke of heimelijke zorg zullen fers: 1
de bevolking
de stad-
2.228.500 inwoners door een irreële
grenstrekking rond hun woon
oord van de rest van Westduits
land zijn afgesneden en feitelijk
op een eiland wonen, dat door een
communistische zee wordt on>
spoeld) 54.832.000 zielen bedroeg.
Dit betekent dat
het zielental va
met bijna 772.000
Vergelijkingen
Vergelijkingen met vroeger ja
ren hinken natuurlijk altijd eer
beetje, zijn althans moeilijk om
dat de geografische samenstelling h*et 'gVboo"rteoverschot
van het Duitsland der „Vergan-
genheit" zo geheel anders was.
door de Bondsrepubliek wordt be
dekt woonden in 1939 40.2 miljoen
mensen en de toeneming der be
volking met meer dan een kwart ow
is dus wel enorm. Maar ook het 162 per vierkante kilometer
sinds 1950, toen de Bonds-
Franse bezettingszones, is twyfel het dichtstbevolkte „eiland"
48 miljoen zielen. Het
het stad-staten Hamburg
Centrale Kantoor voor de Statis
tiek doet men er beter aan voort
aan te spreken van „de_55 mil
joen mensen
publiek".
Op een avond in het jaar 1284
deed het gerucht de ronde, dat
Edward in Caernarvon Castle ver
bleef en dat hij die avond een be
langrijke mededeling had te doen.
Duizenden bewoners van 'Wales
kwamen daarop van alle kanten
naar het kasteel gestroomd, vól
verwachting wat de Koning hun
dan wel had mee te delen.
„MIJN ZOON"
Kort vóór middernacht ver
scheen hij eindelijk op de kante
len van het kasteel. In zijn armen
droeg hij een vreemd bundeltje
doeken, waarin iets Jag te sparte
len.
„Dit is mijn zoon" riep hij tri
omfantelijk naar de omhoog sta
rende Kelten. „Hij is nog geen uur
geleden in dit kasteel geboren. Ik
geef hem aan u, aan het volk van
Wales, zodat u hem groot kunt
brengen als uw eigen Prins. Zoals
ik u heb beloofd spreekt hij geen
woord Engels. U kunt er nu voor
zorg dragen, dat hij de taal van
Wales leert en dat hij kan opgroei
en als een rechtgeaard burger van
Wales".
„Ik hou zoveel van u_ dat ik u
mijn eigen zoon geef", 'herhaalde
Edward nog eens bevestigend. En
de Kelten namen de prins aap.
KOU GEVAT
heeft het weinig gescheeld
had helemaal geen Prince
of Wales gekend. Want er waaide
die nacht een ijzige wind over de
bergen, de baby vatte kou er
slechts met uiterste zorg en vee.
kruiden en kruikjes wist men he:
borelingske in het leven te hou
den. Door lange traditie is de titel
zo gehandhaafd en is de Prins var
Wales de rechtmatige opvolger
van de Engelsen gebleven.
„CYMRU"
Behalve om de zang en zijt
Prins verdient Wales, dat door zijr
dichters „The Nurse of all the Bri
tish race" wordt genoemd en oir
vrijwel onuitspreekbare andere
plaats-eigennamen (Glyncorrwg
Llanwrtyd. Pwllheli... i bekenc
staat, nog aandacht als het lanc
-.vaar de kameraadschap en harte
lijkheid in het maatschappelijk;
verkeer de boventoon voert. Daar
van getuigt op zijn best nu we
het toch zoveel over namen heb
ben gehad de oorspronkelijke'
naam van het land zelf. Deze luid:
in het Keltisch namelijk Cymru.'
wat precies vertaald „kameraad
schap" is. En behalve dat. zal de
toerist er de woeste bergketens er
golvende heuvels, de zachtgroene
velden en heldere meren kunner|
bewonderen, en de langste plaats
naam ter wereld: „Llanfairpwll
gwyngyllgogerychwyrwdrobwllll-
antsilïogogogooh", wat betekent:'
,,St. Mary's kerk in het dal van;
de witte hazelaar, dichtbij eer.
snelle draaikolk St. Tysilio's kerkj
en een rode grot."
„Das Vaterland mag ruhig sein." Het herstel van West-Duits-
land als zelfstandige reststaat van wat eens het Duitse Rijk was
strekt zich ook uit tot de geboorten. In 1957 hebben zij op de 1000
inwoners gerekend het aantal sterfgevallen verre overtroffen.
Tegenover 11J sterfgevallen stonden 17 geboorten, een overschot
dus van 5,7 V/estduitse staatsburgers, die te zijner tijd de vlag der
demokratie zullen kunnen hooghouden. In 1957 konden 838.000
pas-geboren Heriberts en Kundigundes in de registers van de Bur
gerlijke Stand der Westduitse gemeenten worden ingeschreven.
36.000 meer dan in 1956 en een rekord der naoorlogse jaren.
Produktie-rekords moeten er in West-Duitsland nu eenmaal wor
den geboekt. Anders is men niet gelukkig.
Vrouwen over
bedraagt
Westduitse Bondsrepubliek rapide het surplus aan zwak geslacht in
blijft stijgen en eind 1957 inclusief Westduitsland 3.4 miljoen (voor-
Westberlijn (welker namelijk een gevolg van de bei
de wereldoorlogen). Het aantal
„Vertriebenen", d.w.z. mensen die
uit het vroegere Middenduitsland
(dat zich thans „Duitse Demokra-
tische Republiek" noemt en de
Sovjetrussische bezettingszone is)
en Oostduitsland (dat nu aan Po-
het vrije Wes
ten vluchtten bedroeg eind 1957
(Berlijn niet meegerekend) 9.1
miljoen.
Van de 772.000 zielen waarmede
in de loop van 1957 de bevolking
van West-Duitsland toenam, kwa-
257.000 voor rekening van
Dichtheid
De bevolkingsdichtheid steeg van
«o ..j__ltante kiloma!- jn
1 1950 tot 209 in 1957.
mensenmateriaal, woont de bevolking dicht op el-
plaats. Het armst-bevolkt is Beie
ren met 130 zielen per vierkante
km. Noordrijnland-Westfalen is
de Bondsre- met ruim 15 miljoen de deelstaat
met de meeste inwoners.
wetenswaardig mfrpm
merkwaardig ilLUtli
uit de wereld tan vandaan en nisteren
bijeengebracht door
GEHEIMZINNIGE DIEF
Er was al maandenlang grote onrust in de boerenfamilie
te Obersaasheim in de Elzas. Niet alleen was er een grote
worst gestolen, maar er was ook een envelop zoek met 22.000
franc. Het ene familielid begon zo langzamerhand het andere
te wantrouwen. Het was voor de gezinsverhoudingen maar
gelukkig, dat vorige week het huis van de buren werd
afgebroken. Onder de vloer van deze uioning nl. vonden de
slopers een rattenest met daarin de vermiste envelop. De
rat had het geld onaangeroerd gelaten.
GOEDE INVLOED
Zo af en toe kan de film toch nog wel eens goede invloed
hebben. Zo bijvoorbeeld in de Amerikaanse stad Escanaba,
waar drie jeugdige dieven in hun school inbraken cn 71 dollar
wegnamdn. Een deel van de bult werd aan bioscoopbezoek be
steed. Daar draaide de rolprent „De Tien Geboden". Toen de
jongens die gezien hadden, kregen ze berouw en brachten de
rest van het geld stiekum terug.
CHICAGO-STORY
Ronald E. Whitaker uit Chicago maakte er zijn broodwinning
van om mensen op eenzame punten van hun bezittingen te
beroven. Hij zit nu gevangen voor drie jaren Dat kwam
zo. Ronald stak een oude man het pistool onder de
neus en eiste geld of leven. De oude man jammerde
zo. dat zelfs gangster Ronald meelij kreeg en de portefeuille
aan de oude baas terug gaf. Tenminste dat dacht hij.
want hij overhandigde zijn eigen portefeuille bij vergissing en
toen de oude man bij de politie kwam om te
vertellen dat hy overvallen was. wezen de identiteitspapieren in
de portefeuille Ronald E. Whitaker als de dader aan. „Dat
is nou je dank", zei deze verwijtend toen hij werd gearres
teerd.
„RECORD"
De heer Henry S. uit de Franse stad Saint-Etienne doet
aan sport. Hij danst koord. Vijftig uur en vijf minuten heeft
Henry het vorige week op het koord uitgehouden. Aan één
stuk door. Hij wil deze prestatie als wereldrecord erkend
krijgen.
WILD PLAN
pro-
Drie Berlijnse heren (architecten en kunstenaars
fessie) hebben een wild plan. Zij willen in de onmiddellijke
I j:JCheops in Egypte
nabijheid van de beroemde pyramide ~aj r-*
een cultuurcentrum stichten. De kosten daarvan worden op
ongeveer 250 miljoen gulden geschat. Maar daarvoor zal dan
ook iets worden geboden. Daar in de woestijn willen de
plannenmakers een grote vijver (die de afmetingen van een
meer nabij komt) laten graven en aan de oevers daarvan
willen ze een museumstad bouwen, met alle kunstschatten
van de pharao's, oudheidkundige instituten en een kunsthoge
school. Omdat er dan ook meer toeristen zullen komen, zul
len er ook moderne hotels verrijzen, alsmede een groot
openluchttheater. Misschien komen er ook nog een paar lucht
kastelen bij
ONDERGRONDS
In München
ondergrondse garage gereedgekomen.
is daardoor het gebrek aan parkeerruimte in de Beieroc
hoofdstad opgeheven. De garage ligt 7^, meter onder de grond
en werd van beton gemaakt. Honderd auto's krijgen er een
vaste plaats, de rest van de ruimte zal voor auto's gebruikt
worden, die slechts enkele uren in de stad parkeren. Even
eens onder de grond ligt het tankstation en de reparatie-in
richting. die bij de nieuwe garage behoort Bouwkosten: 2H
miljoen gulden.
