GOD GAAT MET DE MENSHEID EEN WEG
HERVORMDE KERKEDAG IN LEIDEN MET 2200 DEELNEMERS
Voor de omgang met God is ook
discipline nodig
Cliristeii-zijn mag zich
niet beperken tot
zondagse kerkgang
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
3
DINSDAG 27 MEI 1958
Prof. Teeuw en J. Vink over de Gemeente
Misschien is het gewone leven
van alledag wel het meest
geestelijke
TTET THEMA „God met ons" werd door inleidingen en besprekingen
A naar verschillende kanten uitgewerkt. Sprak ds. Vossers in de kerk
dienst over de wezenlijke betekenis van het „God met ons" voor de we
reld, als conglomeraat van volkeren, na de koffiepauze in de Pieterskerk
verspreidden de deelnemers zich over kerk en stadsgehoorzaal, waar vóór
het nuttigen van de meegebrachte boterhammen de vreugde en de nood
van de Gemeente van Christus zelf aan de orde kwamen. En in de middag
bijeenkomsten op beide plaatsen ging het erom, het „God met ons" te be
trekken op verschillende concrete situaties in het leven, namelijk het wo
ningvraagstuk, het verkeer en het werk.
In de Pieterskerk sprak prof. dr. A.
Teeuw. Duidelijk heeft hij een aantal
oorzaken blootgelegd van de perspectief
loze en levenloze omstandigheid, waar
in de Gemeente komt te verkeren, als zij
zich voor de werking van de heilige
Geest toesluit.
De vorm van de preek van Petrus op
het Pinksterfeest heeft, naar onze noi
en inzichten, wel iets te wensen overge
laten. Maar het is voor de predikanten
van nu een reële bemoediging, dat tóch
drieduizend mensen tot het geloof kwa
men; Gods Woord legde beslag op hen.
Zij loofden God en stonden in de gunst
bij het volk. En toen is de Gemeente uit
gewaaierd over de gehele wereld, onbe
grijpelijk snel, onbegrijpelijk ver.
>m "JV[U HEEFT OOK DE CLASSIS LEIDEN van de Hervormde Kerk haar
1 Kerkedag gehad. Het lijkt erop, dat zij in de achterliggende jaren
de heeft willen zien, hoe dit nieuwe verschijnsel in het Nederlandse kerkelijke
leven, dat was ontstaan door het Duitse voorbeeld, zich zou ontwikkelen.
Er Gezegd kan worden, dat die ontwikkeling de verwachtingen -heeft over-
ia- troffen. In streken, waar de meelevendheid van de bevolking met het wel
ke en wee van de Kerk niet zo hoog staat aangeschreven en de zichtbare
:ze openheid voor de evangelische boodschap van de Kerk gering wordt ge
en acht, wist de Kerkedag velen om die boodschap te verzamelen. En de ge-
en lukkige ervaring is, dat er stimulansen van deze dagen op het leven der
Gemeenten bleken uit te gaan, ook daar waar het min of meer traditionele
so- beeld van de Gemeente dat bepaald niet deed verwachten. De Kerkedag-
®n commissie van de classis Leiden heeft deze eerste dag in Leiden wel als
een experiment gezien, van het begin af. Concrete gegevens over belang-
stelling, opkomst, organisatie en verloop stonden haar niet ten dienste. De
'n conclusie mag zijn, dat deze „sprong" een gelukkige is geweest en dat vijf-
tienhonderd deelnemers er waren ook 700 kinderen iets hebben mo-
gen ervaren van de „vonk" des Geestes, waarmee het overigens zo moei-
in- lijke Pinksterfeest concreet is aan te duiden. Uit tal van Gemeenten zijn ze
gekomen, uit dorp en stad, uit verschillende modaliteiten, levensstijlen en
se- belangstellingssferen, met uiteenlopende persoonlijke omstandigheden,
or" moeilijkheden en vragen, maar en het zingen was daar een ontroerend
getuigenis van! tóch, zij het misschien in zwakheid, verbonden in Chris-
'ke tus, Die het hoofd is van de hele Gemeente en, tegen alle hardnekkige
ten negativiteitwi in, de Heer der wereld.
DE KERKEDAG begon met een
dienst, waarin de voorzitter
iiujvan de classicale vergadering, ds. D.
t voorging. Na het votum
en de groet zong de Gemeente
verzen van psalm 118, waarbij de
kerkkoren van Leiden, Alphen aan
den Rijn, Boskoop, Voorschoten en
d'ff (Hillegom, tussen deze verzen ge-
van de onberijmde psalm
het zongen op muziek van de organist
'Van de Pieterskerk, Adriaan Blan-
Voor het vervolg van
het Kerhedagverslag zie
irei pagina 4
cn-kenstein: „Looft de Heer, want Hij
de-is goed, ja, Zijn goedertierenheid is
Detot in eeuwigheid".
'eze Twee Gemeenteleden lazen achtereen-
ieb-Voigens gedeelten uit Genesis 11 (de to
renbouw van Babel) en Colossenzen 2.
datDe tekst voor de prediking van ds. Vos-
was Colossenzen 2 vers 10: „Gij hebt
af-de volheid verkregen in Hem, Die het
inhoofd is van alle overheid en macht".
z Uitgaande van het thema van deze dag.
„God met ons", zei de predikant, dat heel
ald,de inhoud van de Bijbel in die ene naam
vankan worden samengevat: „Immanuel".
ïijnDie naam is niet een wens, zoals op onze
an "gulden een wens staat: „God zij met ons",
aagmaar een proclamatie, een verkondiging,
de Het gaat op het Pinksterfeest niet in
de eerste plaats om de enkele mens. Na
tuurlijk kunnen wij persoonlijk God al-
valtr—
lent
Dank aan Prinses
Wilhelmina
Vroeg In de middag bereikte
H.K.H. Prinses Wilhelmina op Het
Loo te Apeldoorn van de Kerkedag
In Leiden een telegram met de vol
gende inhoud:
„Vijftienhonderd, deelnemers
aan de Kerkedag van de Her
vormde classis Leiden danken
Uwe Koninklijke Hoogheid zeer
voor het opwekkend woord
van Uw open brief en hopen,
dank zij de hulp van de Pink
stergeest, door onderlinge lief
de en dienst in de wereld aan
het Woord van God gestalte te
mogen geven.
Namens de Kerkedag-comm
P. Kloek."
leen maar kennen door de Geest. Maar
het gaat dan vooral om het heil voor de
wereld; op dit feest komt het univer
sele, wereldomvattende werk van Chris
tus nog méér tot openbaring dan op de
andere feesten.
Handelingen 2, dat het feest van de
Geest beschrijft, is de duidelijke tegen
hanger van de torenbouw van Babel.
Wat in Babel door de menselijke hoog
moed is verstrooid, is in Jeruzalem weer
verenigd. In Babel verstond men elkaar
niet meer, maar in Jeruzalem werd men
één van hart en ziel.
De vraag Is, of de Gemeente
werkelijk leeft uit het geloof, dat
Jezus Christus het hoofd is van alle
macht en overheid. Houdt het ge
middelde Gemeentelld het tegen
woordig niet veel meer bij Gene
sis 11 en gelooft het niet méér aan
de verwarring? De tegenwoordige
christen meent, dat de wereld hol
lend de ondergang tegemoet gaat,
dat God machteloos aan de kant van
de weg staat te wachten en pas op
de laatste dag Zijn kans zal krijgen.
Zeker, de christen houdt in zjjn
persoonlijke leven aan Christus
vast, maar kan hij nog geloven,
dat Christus Zich daadwerkelijk
met de volkerenwereld bezighoudt?
Uitdrukkingen als „Wij leven aan
De jongeren in de leeftijd van
de Jonge Kerk, 17 tot 30 jaar,
nuttigden de middagboterham in
de foyer van de gehoorzaal, waar
zij ook in eigen kring de onder
werpen „God met ons" in ver
keer, werk en andere levens
situaties behandelden.
„Komt allen, deze dag
moet waardig zijn bezongen.
Roemt 's Heren grote dadn
met nieuw bezielde tongen.
Eens heeft Gods Heil'ge Geest
veel helden toebereid.
Och, werden thans ook wij
door 't Pinkstervuur gewijd!"
de rand van een vulkaan" en „De
mensheid wordt steeds slechter"
spreken in dat opzicht voor zichzelf.
Zeker, wij leven aan de rand, maar wij
léven nog. En dat is een wonder. Het kan
inderdaad zo niet langer doorgaan, maar
het géét, dank zij de lankmoedigheid
van God, toch nog door. God wil, dat
eerst allen tot de kennis der waarheid
zullen komen. En wij zien, o wonder, dat
uit het kwade nog het goede voortkomt
Christus wordt in het Bijbelboek, waar-
In deze tekst staat, niet alleen het hoofd
van de Gemeente genoemd, maar ook ds
Heer over al het geschapene.
Nu gij Jezus Christus hebt aan
vaard, lééf dan ook in de gemeen
schap met Hem. Hij is de enige
kracht, waaruit wij kunnen putten.
Zie toe, dat niemand en niets u mee
slepe: angst, ideologieën, partij
schappen, programma's leuzen op
straat en het bedrog van diplomaten
en organisaties. Door het kruis en de
opstanding is het Koninkrijk Gods
in deze wereld doorgebroken, nu al
De foto,s
de Kerkedag
in der Horst
Jezus' verrijzenis betekent het einde
van de geschiedenis van Babels
torenbouw. God gaat met de mens
heid een weg en die weg loopt uit ov
een doel
Volheid IS er
Ds. Vossers wees erop, dat met de
komst van Christus al veel in het leven
van de mensheid veranderd is. De Kerk
heeft daartoe niet altijd de stoot gegeven;
-God onderwijst de wereld dan ook niét
alleen door de Kerk, het gebeurt ook wel
andersom. De volheid is er, maar zij is ér
in Jezus Christus. Zij is er bij ons niet,
niet in de Kerk, niet in het gezin, niet in
de samenleving, niet in het verkeer. Maar
nu zijn wij ir. hope zalig; straks zijn wij
het in werkelijkheid. Christus staat aan
het einde van de geschiedenis en daarom
aan het begin; Hij staat aan het begin en
daarom aaan het eind.
De Gemeente zong na de prediking ge
zang 78. waarin zij bidt om het afdalen
van de Heilige Geest, die de mens het
aanzijn gaf en leidt tot de bron. waaruit
al het leven vloeit.
IN DE STADSGEHOORZAAL kwam een flink aantal Kerkedagbezoe-
kers bijeen, om te luisteren naar drie tien-minuten-toespraken en
het zingen van het koor van Hillegom onder leiding van de heer S. P.
Visser. Ds. J. H. Bogers uit Alphen aan den Rijn gaf achtereenvolgens
het woord aan burgemeester H. Duiker te Katwijk, die sprak over De
Gemeente en het verkeersvraagstuk, de heer H. Boomgaard te Amster
dam, hoofdbestuurder van het C.N.V., die enkele vragen opriep ten aan
zien van het christen-zijn op het werk, en ten slotte aan mevrouw A.
Soetekouw-van der Staay te Hillegom, die haar gedachten liet gaan over
De Gemeente en het woningvraagstuk.
Burgemeester Duiker meende de vraag,
of God ons een concrete taak geeft ten
aanzien van het verkeer, met een vol
mondig „ja" te kunnen beantwoorden.
Het gaat hier om het zesde gebod, om de
eerbied voor het leven van de mede
mens. Statistieken wijzen uit, dat het
verkeer in 1957 1663 doden eiste, 23.248
ernstig gewonden en 16.124 licht gewon
den. Het zijn cijfers, die aanspreken, het
zijn cijfers, die aanklagen, die illustre
ren een schandelijke aantasting van het
gebod Hebt uw naaste lief als uzelf.
Het christen-zijn beperkt zich niet
tot de zondagse kerkgang, maar moet
het hele leven omvatten. Wij allen
tezamen en ieder persoonlijk hebben
te waken^voor de gezondheid en het
leven van onze naaste. Verkeersmaat
regelen zijn daarbij van groot belang,
maar het voornaamste is toch wel
het wegnemen van de animositeit
tussen de verschillende weggebrui
kers. Kennis van de verkeersregels
alleen is niet voldoende. Het gaat om
het bevorderen van de verkcersbe-
schaving, om de in daden omgezette
wil in het verkeer ieder het zijne
te geven, zich daarbij gedragende als
deel van het geheel.
Arbeid
De heer Boomgaard betoogde, dat de
arbeid van goddelijke oorsprong is. Reeds
vóór de zondeval werd er gewerkt en
daarom is het zo jammer, dat velen, elke
dag weer, zich zuchtend naar kantoor of
fabriek begeven. De mens is een wolf voor
zijn medemens, tenzij er iets in hem ver
andert. Het kenmerk van het christen-zijn
is de waardering van het ambacht als
roeping. Öf ons chisten-zijn op het werk
is een afsluiting van het Koninkrijk, óf
het manifesteert zich ook déérin.
Mevrouw Soetekouw kenschetste het
Pinksterfeest als het feest van de in
woning van de Geest. De inwoning van
mensen echter kan meevallen, maar als
een feest wordt het toch doorgaans niet
beschouwd. Zij is een inbreuk op onze
Tientallen vrouwen en meisjes
waren nodig om de mensen na
afloop van de dienst in het koor
van de Pieterskerk van koffie te
voorzien. De organisatie werd
gisteren op sommige ogenblik
ken duidelijk beproefd, maar zij
bleek goed te zijn voorbereid.
Met de ervaring van de eerste
zou de commissie de organisatie
van een tweede Kerkedag zeker
aandurven.
Christus stelt er prijs op inwoning
te nemen in ons hart. Aanvaarden wij
Hem, dan is het tegelijk onmogelijk
geworden onze naaste de deur te wij
zen. De oplossing van het woning
vraagstuk is werkelijk niet alleen
een taak van de overheid. Wij moe
ten de naaste zien als Jezus-incognl-
to. Wijzen wij de naaste de deur, dan
doen wij dat Jezus aan.
Achter de getallen van de woningnood
is het goed de mens te zien. En wie met
open ogen ziet, wordt bewogen en komt
in beweging. De vraag rijst, of de moge
lijkheden in onze directe omgeving wel
voldoende worden gezien en benut, of de
Gemeente fantasie genoeg heeft leniging
gevende wegen te vinden en te gaan. Er
zijn voorlopige oplossingen te vinden
in de vorm van ruil en inwoning, finan
ciers en bouwexperts binnen de Gemeen-
te dienen zich nader op dit beklemmende
probleem te beraden. Wij allen moeten
met de overheid meezoeken naar wegen
om hulp te bieden in deze menselijke
nood. waardoor eventuele kritiek op het
overheidsbeleid ook meer stem gaat
Dat vele woningzoekenden hun
blijdschap nog niet hebben verloren,
De werkelijkheid van nu lijkt zo an
ders dan die van Handelingen 2. Wij zijn
nog wel bijeen, maar vallen onze tegen
stellingen werkelijk weg, is het gebed
werkelijk de basis van ons butaan, staat
de Gemeente in de gunst bij net volk en
is ons spreken in de wereld vaak niet
onverstaanbaar? Er bestaan radicale ver
schillen tussen toen en nu. Maar dit ligt
niet aan God. Jezus Christus is de Over
winnaar op zonde en dood gebleven. De
oorzaak is, dat WIJ niet voldoen aan de
voorwaarden om werkelijk Gemeente van
Jezus Christus te zijn. Ons samenleven
met elkaar en met God is verstoord.
Als eerste knelpunt noemde prof.
Teeuw de schuldbelijdenis. Zij is een we
zenlijk onderdeel van de kerkelijke li
turgie, maar is zij ook een realiteit in
ons bestaan? Hoe werkelijk zijn de zonde
en de vergeving in dat bestaan? Onbe-
leden en onverzoende schuld maakt het
samenleven onmogelijk. Prof. Teeuw zei
het te hebben ervaren: „Als ik voor mijn
schuld uitkom, word ikzelf en wordt ook
de ander vrijgemaakt. Vergeving ontvan
gen en schenken is een van de belang
rijkste leefregels van de Gemeente Gods.
Op ba9is van de vereffening van de
schuld tussen God en mens".
De christen kan de weg effenen door
de verzoening, door de ander deelge
noot te maken van zUn eigen bevrij
ding. Absolute vergeving is ccn ab
solute eis. Iedere poging om dit te
ontgaan verbreekt ons samenleven en
blokkeert de Goddelijke Geest.
Als tweede knelpunt zag prof. Teeuw
het „geen tijd hebben". Wij nemen meer
tijd voor de krant dan voor God. Wij
worden steeds kundiger, maar zijn onze
geestelijke en morele oefening en disci
pline even sterk? We geven ons over aan
de idee, dat de mens minder afhankelijk
is van God naarmate zijn eigen vermogen
groeit Het is echter jui6t andersom. De
menselijke hoogmoed zit zo diep in ons,
dat ons samenleven eraan kapot dreigt
te gaan, als wij niet die volstrekte afhan
kelijkheid van God weer leren aan
vaarden.
De Bijbel dient ons elke dag iets con
creets te zeggen over het gezin, het werk,
de relatie met de medemens en ook over
onze angst en uitzichtloosheid. „Wij moe
ten weer leren leven uit de oplossing, die
God geeft. Wij moeten ernst leren ma
ken met de oude waarheid, dat het gebed
een dialoog is. Daarvoor dient de christen
dagelijks concreet en gedisciplineerd met
God om te gaan".
ONGELOOF VERLAMT
Het ongeloof ten aanzien van de effec
tiviteit van Gods Geest gaf prof. Teeuw
als derde punt aan. Dit ongeloof verlamt
ons en doodt de Gemeente.
En ten slotte: het ontbreken van
toekomstperspectief als bepalende
norm voor ons handelen van nu
Wie de krant leest, krijgt het gevoel,
dat wij balanceren op de zeer smalle
scheidslijn tussen hemel en hel. De
Gemeente sukkelt vaak door, alsof
wij niet leven in het eind van de tij
den. Wie geen toekomstverwachting
heeft, heeft ook in het heden geen
kracht meer om boven de verwar
ringen uit te komen. En toch mag de
Gemeente leven uit de verwachting
van de triomfantelijke wederkomst
van Christus. Dan worden ook de
menselijke verhoudingen vernieuwd.
In dit verband wees prof. Teeuw op
de verhouding in de Gemeente tot de
predikant; niemand heeft zo onze zorg,
onze liefde en ons gebed nodig als de
predikant, want zijn werk is menselijk
gezien onmogelijk.
Dan is er het gezin, dat wij zo vaak
misbruiken; de enige basis van het hu
welijk is het leven uit de schuldverge
ving en de verzoening en de opvoeding
kan zich alleen op basis van absolute
nederigheid ontwikkelen. En wat de school
aangaat: stagn wij naast de onderwijzers
In hun strijd of is het ons alleen begon
nen om goede cijfers? En nergens heeft
het westen deze positieve normen van de
schuldvergeving, de verzoening en de ge
hoorzaamheid zo nodig als in de politiek;
als wij daar deze normen niet snel tot
ons richtsnoer maken, Is er geen weg
meer naar de oplossing.
De beloning is groot. Het leven krijgt
nieuwe vreugde, de wereld krijgt een
nieuwe toekomst en de Gemeente wordt
een Pinkstergemeente, naar binnen en
is een wonder. Een wonder van de
Geest Gods, die moed en kracht
»eeft.
In de Pieterskerk werden dezelfde on
derwerpen ingeleid. Burgemeester Duiker
en mevrouw Soetekouw spraken ook daar
Alleen werd het onderwerp „Christerv
zijn op het werk" door ccn ander bespro
ken en wel de heer R. Wijkstra uit Am
sterdam.
naar buiten. De strijd is een totale strijd
en die vraagt een totale discipline. „Wij
mogen niet twijfelen aan de mogelijk
heid, dat God ons opnieuw wil gebruiken
om een kéér in het leven van de wereld
tot stand te brengen".
IN DE STADSZAAL
Tegelijkertijd sprak in de stadsge
hoorzaal de heer J. Vink, hoofd van
de Ds. R. P. A. Rutgersschool te Kat
wijk aan Zee, over hetzelfde onder
werp.
Gemeente-zijn is iets heel anders dan
alleen maar in de kerk zitten. Dit laatste
is vrijblijvend en individualistisch; ieder
heeft dan zijn eigen versje, zijn eigen
gebedje. Maar al die ikjes vormen nog
geen Gemeente. Ook de dominee maakt
die Gemeente niet. Zijn stem is slechts
belangrijk als doorgeef-orgaan van Gods
Woord. Wat willen dan al die ikjes van
een dominee? Wel, ze menen, dat hij een
schaap met vijf poten is. dat hij alles
moet kunnen. Hij moet fulmineren tegen
atoombewapening of cultureel en actueel,
over de laatste film, echt bevindelijk dan
wel voorwerpclijk preken.
Gemeente-zijn betekent: het lichaam
van Christus zijn. Daartoe zijn we van
Godswege geroepen. Wij stichten aller
lei organisaties. Maar de Gemeente is
geen vereniging. Zij is ndet van mense
lijke makelij, maar schepping van God.
Wc functioneren niet door ccn toe
gewijde diaken of ccn ingclcldo
ouderling, maar we hebben ccn ge
meenschappelijke werking. Evenmin
als een lichaam de som van onder
delen is, is de Kerk een verzameling
van individuen en clubjes.
De vreugde van het Gemeente-zijn er
varen we eerst dan, als we wezenlijk één
zijn. Het wezen van de Kerk is onzicht
baar, de verschijningsvorm echter niet
Zij staat als een stad op een berg en kan
niet verborgen blijven.
In deze eenheid-in-de-veelheid wordt
de Goddelijke zending herkent. Jezus zei:
„Ik bid, dat zij allen één zijn, opdat da
wereld gelove, dat Gij, Vader, Mij ge
zonden hebt". Maar dan mooten we ons
ook verantwoordelijk voelen voor de an
der. Dat de Gemeente zo machteloos is,
volgt uit het gemis aan eenheid, aan
liefde.
HARTSTOCHTEN
De voorbedden uit eigen omgeving lig
gen voor het grijpen. Wat een felle strijd
wordt er niet tussen de „modaliteiten"
gevoerd. Dit is een mooi woord voor een
slechte zaak. Het zijn geen modaliteiten,
het zijn partijen, wie het te doen is om aan
de macht te komen.
Voelt u de pijn van dit scheuren? Als
er één lid lijdt, lijden toch alle leden?
Hier erkennen broeders en zusters elkaar
als zodanig niet. De God der vaderen
moge nóg zo hoog geprezen worden, Hij
is dan onze Vader niet meer. Hoe zou
dit ook mogelijk zijn, waar de harts
tochten het geestelijke leven verhinderen
te functioneren I
Het is de vreugde van hot Gemeente-
zijn, dat een ander ons tegenkomt in
leed, pijn en zorg. Het alléén-zijn is In
de Gemeente opgeheven, omdat de Heer
dit alleen-zijn heeft gedragen.
Misschien Is het gewone alledaagse
leven wel het meest geestelijke. De
vreugde ligt in het samen eten, het
samen leven, het samen besteden van
de vrye HJd. Tal van mensen weten
met hun eenzaamheid geen raad. Ze
hébben geen mens.... Dat is de schuld,
de nood van de Gemeente, die do
vreugde van God niet doorgeeft, om
dat ze die zélf zo slecht kent.
Als het goed is, moet de Gemeente het
beeld van een nieuw vaderland vertonen.
Wanneer alle regeringen en stelsels weg
vallen. verandert er in fei/te niets. Het
wegvallen van de Gemeente zou echter
de chaos teweeg brengen.
Daarom is het onze taak, samen te ge
tuigen: „Gij, Christus, zijt het Hoofd en
wij zijn Uwe leden". „Dat elk op zijns
plaats een levend lidmaat zij".
VRAGEN
Naar aanleiding van deze toespraak
werden talrijke vragen ingediend. De
heer Vink kon ze echter, uit tijdnood,
niet alle beantwoorden.
De gevaarlijkste vijand van de Ge
meente is reeds overwonnen. De rest a
niets meer dan een stuiptrekken. Al die
vijanden kunnen de Gemeente niet meer
deren. Wij moeten niet negatief zijn, maar
positief zien naar de Overwinnaar, Wiens
Rijk komt.
Gevaren van het dansen? Waarom zou
den we niet op verantwoorde wijze onze
levensvreugde mogen uiten. De gevaren
(langs de landwegen en in de duinen) be
staan voor hen. die niet mogen dansen,
We behoeven niet alle leed te dragen,
maar alleen het leed, dat ons tegemoet
komt in onze naaste.
Ten slotte: Laat ons geloven In de over
winnende kracht van het Evangelie over
alle boze machtenI
Het Hervormd kerkkoor uit Hillegom
zong onder leiding van de heer S. P.
Visser een aantal Pinkstcrkoralen. Een
klein ensemble, dat opviel door gunstlgo
stemmenverhouding en zuivere, wèlver-
zorgde klank en voordracht.
Lange Scheistraat
Het aantal onbewoonbaar verklaarde
woningen in Leiden wordt weer groter;
B. en W. stellen de raad nu voor, op de
woningen Lange Scheistraat 7. 11, lla, 13
cn 13a het bekende bordje aan te bren
gen. De termijn voor ontruiming wil het
college stellen op zes maanden.
