k\ IffifbOHcU^ prie hoofdrolspelers in 't Franse drama E, Haagse vrede met jeugd tekende evacues Zeer sterke straling in kosmische de ruimte Voetbalgevaar en luxe voor Ned. musici Vreemde gasten in liet mierennest E1N (Van een onzer redacteuren) lerg AAST DE VRESELIJKE RAMP met het Belgische passagiersvliegtuig w is 't ook dit weekeinde de gespannen toestand in Frankrijk geweest voor het grote wereldnieuws zorgde en daarin speelden drie personen den hoofdrol. Daar is eerst generaal Charles de Gaulle die reeds tijdens leven een legendarische figuur in de Vierde Republiek is geworden; afgood, gevreesd en verguisd. Dan is er Jaques Soustelle, voorstander i een krachtige, onverzoenlijke bestrijding der Algerijnse rebellie, die 1 uuals een moderne Hugo de Groot in is geslaagd de politiemannen die 1 woning bewaakten te verschalken en tussen de bagage in een bJenauto ontsnapte, om als „held" te worden ingehaald in Algiers. En seislotte de man over wiens naam men zich nu al enige tijd de tong eriiekt: Pierre Pflimlin, vriendelijk, levendig en keihard. H GAULLE het hoofd van de triomferende F legers trok veertien jaar geleden ge- ï^aal Charles de Gaulle als „de r ?renV van zijn vaderland" Parijs binm inkrijk. Hij was een van de groten va^e geallieerde strijdmacht, een man eisen durfde stellen aan Churchill ^Roosevelt en die op eenzelfde niveau friste te staan, omdat „Frankrijk wil- :aar de slag had verloren, doch niet strijd". En zo werd generaal De alle het idool der Fransen: immer ïlllnfvend naar een machtige positie voor i zij|Vierde Republiek, naar een positie vafen die van zijn westelijke bondgeno- Onmiddellijk nam hij na de oorlog regeringsheft in handen, arrogant, centrisch en naar hij als staats- ai>0h helaas moest ontdekken ineapa- aPaom zonder zijn troepen en in samen- ;fooVking met politici-wars-van-discipline rlc hoge idealen te verwezenlijken. iaulle faalde als staatsman. Hij .ioeg deel van het volk tegen zich in het nas; het vreesde een dictatuur. De nieraal trok zich terug en luidde irmee het onverkwikkelijke va-et- nt der Franse regeringen in. atsle jaren leefde hij teruggetrokken zijn landgoed van Colombey, maar „de held van de Vierde Republiek" rd hij niet vergeten en het is in len (nkrijk mode geworden om enthou- het it „De Gaulle" te roepen wanneer de land in nood is. „Laat ons De Gaulle ijzo pen, mogelijk zal hij de kwestie-Al- (to- «e eindelijk tot een oplossing bren- at_ Nu heeft men dan in alle ernst een de. bep op hem gedaan en de generaal het èdde zich naar Parijs om te verkla- or. i: „Ik bij bereid". Er is gejuicht in •ijs en in Algiers, er is gedreigd met .kingen en opstand. De man die blijft r "ihten voor een groots en militair fchtig Frankrijk was de voornaamste aator in de strijd die het einde van iedeI Vierde RepUbHek dreigde in te zoenlijke houding naar voren bracht ten aanzien van onderhandelingen met de Tunesische president Bourguiba. Soustelle gaat door voor een expert in de Algerijnse problemen. Ruim drie jaar geleden zond premier Pierre Mendès- France hem als gouverneur-generaal naar Algiers. Vol moed bi aulle i 68 jaar, was indertijd ei leerling van de militai St. Cyr, werd drie ke de eerste wereldoorlog i Scon lotarief ureer wordt steeds duidelijker, dat de --Qgje van het discontotarief van de Ijgnijrlandsche Bank niet zo heel lang „roti gehandhaafd kan blijven, want hel heefj geen zin het disconto volkomen in licht te laten hangen. De gestadige i het deviezenbezit en de mede veroorzaakte superliquiditeit aan. dat het ■hinderen, dat °$o rakefet bankwezen tonen v00llanger nodig is te ve (,00jtzettingen in het buitenland plaats- -b tfnwaardoor tijdelijk deviezen van een/entrale bank naar het particuliere wezen zouden worden overgeheveld altijé voor binnenlands gebruik is de j^te van het disconto weinig effectief n fW, want de kredietverlc~"-- langer afgeremd even. Het ndigheden oenst om het discontotarief te hand- i op een peil, dat werd opgeschroefd rband met de internationale aanval gulden van verleden jaar. Welis- is er al wat afgegaan, maar het .el van de oude toestand, waarbij het Into 3% bedroep tegen thans 4 nop op zich wachten. (Tr o u w). .laatpfsleven wordt n de hoogte der rei tonder de bestaande Mei 24 j. werd later de grote technicus var Franse pantserleger. Hij was het die aandrong op kleine mobiele legers werd uitgelachen om zijn vre« ideeën men had immers de onn bare Maginot-linie en die in het gelijk werd gesteld toen de kleine mobiele eenheden van het Duitse leger de Fr: troepen versloegen. SOUSTELLE Sén van de mannen die zich met hart ziel achter De Gaulle schaarden v Jacques Soustelle, afkomstig uit het gebied van Lyon, begaafd, ervan de Franse Algerije-politiek. Een kleine, typisch Franse politicus, die in de Na tionale Vergadering een van de man nen was die de anti-Amerikaanse ge voelens, al zo lang smeulend, deed op laaien, die in felle woorden zijn onver her\ ngen te zinde" program ma stonden. Al die plannen leden echter schipbreuk. Een teleurgestelde Soustelle zag de moordpartijen, de lijken langs de kant van de weg. Er was met de opstandelingen niet te onderhandelen „Een compromis staat gelijk met een capitulatie", was sindsdien zijn devies En met die redenering won hij de har ten van :11e Franse militairen in Alge rije, van alle kolonisten. Toen Soustelle al vrij gauw Algerije moest verlaten een Franse regering pleegt niet lang te leven waren duizenden op dp been, om de beminde ex-gouverneur-ge- neraal uitgeleide te doen. Jaques Soustelle, de begaafde student an de Sorbonne, werd een van de ïeest verbitterde sbrijders voor een achtspolitiek in Algerije en die strijd MANNEN IN HET NIEUWS resulteerde in de krijgslist waarmee hij zijn politie-bewakers een loer draai de, om in Algiers naast Salan en Massu misschien zelfs vóór te worden ge plaatst als voorman van de „anti-Parijs PFLIMLIN Een vriendelijke verschijning, vrij lang, grijs haar, vader van drie dochters en een bijzonder expert op het gebied van landbouw, economie en financiën, voila monsieur Pierre Pflimlin die de weinig benijdenswaardige taak op zich heeft genomen om het Franse schip van staat door deze storm te koersen Pflimlin spreek uit Pfliemlin voor de Fransen geen onbekende; vijftien van de na-oorlogse kabinetten beheerde hij zeven verschillende porte feuilles. De nieuwe Franse premier is afkomstig uit de Eizas zijn Duits doet niet onder voor zijn Frans— is lei der van de roomskatholieke M.R.P. en de eerste regeringsleider van deze partij sinds George Bidault, die eind '49 vooi tien maanden aan de macht kwam. Verschillende keren heeft de Elzassei een greep gedaan naar het premier schap en dat hem dit tot nu toe niet gelukte is waarschijnlijk in de eerste plaats te wijten aan zijn ontoegeeflijk heid. Nu kwam hij er, „da k zij" de Algerijnse moeilijkheden, die hem zelfs de steun van de communisten opleverde. Nu hij eenmaal zijn plaats als pre heeft ingenomen zal die beginselvast heid hem te pas komen. De generaals in Algiers ontmoeten een knap politi cus. niet van plan hen tegemoet te komen. Pflimlin is overigens een vrij bescheiden figuur. Op propagandistisch succes is hij zeker niet uit. Het moeizame werk dat hij op zijn schouders heeft genomen, verricht hij in het belang van de repu bliek en dat is dan het enige punt waar op hij gelijkt op de man die hem nu het leven zuur maakt, generaal Charles de Gaulle. MAANDAG 19 MEI 1958 Prins Bernhard is vanmorgen om elf uur Amerikaanse tijd (vanmiddag drie uur Europese tijd) door president Eisenhower ontvangen op het Witte Huis. De Prins arriveerde gisteren in Washington voor een bezoek van drie dagen aan de Amerikaanse regeringsstad. Voor zijn vertrek uit Los Angeles bezichtigde de Prins in gezelschap van vijf officieren van de Turkse luchtmacht de fabriek van Northrop Aircraft Inc. te Hawthorne. Hij toonde veel belangstelling voor de Northrop N-156F-jager voor de luchtverdediging, die mogelijk binnenkort in Europa gebouwd zal worden voor de landen der Navo en Seato. De Prins lunchte voorts met functionarissen van Lockheed, North Ameri can, Douglas en andere vliegtuigfabrieken in Californië. De foto toont de Prins in de cockpit van de Lockheed Prop-jet Electra, een transportvliegtuig, dat door hem werd bestuurd Blank en bruin rockten vredig (Van een onzer verslaggevers) van rook en van rock-'n-roll- klanken, in de Haagse binnenstad, hebben de Haagse jeugdbende-leider Maarten en de „topfiguur" van de gerepatrieerde jeugd, Frits uit Soera- baja, elkaar de hand gedrukt. Offi cieel, zo deelden zij ons mee, is met deze handdruk een eind gekomen aan de vechtpartijen tussen blank en bruin. Dansleider Henny Heutink, een jarige donkerharige jongeman, had het afgelopen weekend contact gezocht gevonden met de „kopstukken" van twee groepen opgeschoten jongeren, die elkaar de laatste weken in dansclubs, cafetaria's, café's en op de straat in de haren zaten. Zoals bekend vielen er bij deze vechtpartijen verscheidene gewon en moest de politie vele malen op 'an punten 1-n de Hofstad krachtdadig de gummiknuppel de orde herstellen, i enige manier om de relletjes tot eind te brengen was volgens Henny Heutink, de jongelui in een sfeer waar zij zich thuis voelen, bij elkaar te bren gen. Haagse Maarten en Frits udt Soe- rabaja zegden hun medewerking toe en en paar honderd Haagse en uit Indonesië afkomstige jongeren gister avond bij elkaar in een schaars verlicht zaaltje in de Van Ostadestraat. Zij rockten en rollden en hun leiders hielden :n oogje in het zeil en zorgden ervoor it er geen vuist gebald werd. Of de onverkwikkelijke relletjes-affaire u werkelijk tot het verleden behoort7 Velen betwijfelen het. Zaterdagmorgen nog heeft het CCKP, het centraal co mité voor kerkelijk en particulier initia tief voor de repatriantenzorg de volgende waarschuwing op tal van bedrijven en overheidsinstellingen waar gerepatrieer de jeugd werkzaam is, verspreid: Blijf het weekeinde en liefst de hele volgende China wil nu ook raket lanceren DE WAARNEMINGEN van de derde Russische kunstmaan hebben de Amerikaanse ontdekking bevestigd, dat de kosmische straling in de ruimte intensiever is, dan tot nu toe werd aangenomen. Voordat zich in de ruimte zal kun- is een tekening van Spoetnik 3 mei ^er"schema van de apparaten, die de Itmaan meevoert: 1. zwaartekracht- lurgng; 2. foto-apparatuur voor het meten ;ioo<de radioactiviteit van de zon; 3. zon- aadjïtterüen: 4. instrument om de licht- romJjes in de kosmische straling te meten. t agnetisch geïoniseerde monometers: 6 niseerde luiken; 7. elektrostatische 8. spectrummeting; 9. registra- Aan de zware radioactiviteit in de kos- |he straling; 10. meting van de inten- i k der elementaire kosmische straling, registratie hoeveelheid micrometeoren nabijheid van Spoetnik 3. wagen, zal hij eerst moeten be schikken over metalen, die aan die straling weerstand kunnen bieden. Aldus heeft prof. Tsjebotaref van de academie van wetenschappén te Le-nin- verklaard in het tijdschrift Sowjet- Ruslamd. De geleerde meende dat het bemannen van een raket met een r voorlopig onmogelijk is, omdat ook het probleem van het terugkeren op aarde nog niet is opgelost. Volgens de Prarwda is ook communis tisch China voornemens kunstmatige satellieten het luchtruim in te sturer president van de Chinese academie wetenschappen zou hebben verklaard dat de geleerden van zijn land de w< schappelijke ontdekkingen van de Sowjet- unie bestuderen om in de nabije toe komst eigen satellieten te lanceren. Spoetnik 3 was vanmiddag om drie uur Europese tyd precies vgftig keer om de aarde gecirkeld. Volgens radio-Moskou zjjn de kunstmaan en zijn raketdrager in verschillende banen terecht gekomen. De raketdrager wint steeds in snclhefd lag vanmiddag de Spoetnik zeven minu- De Russische pers heeft uitvoerige be schrijvingen van de nieuwe kunstmaan gepubliceerd. Uit de foto's blijkt, dat de kunstmaan een spits toelopende kegel is met een neus-stift, vier stel dubbel ge bogen antennes en vol instrumenten. „Het is een vliegend automatisch research instituut", verklaarde de geleerde I. I. Sedolf zaterdag in Moskou. Volgens de hoofdredacteur van het Amerikaanse tijdschrift Aviation week is Spoetnik 3 moedelijk uitgerust met een infrarood apparaat, waarmee foto's van de aarde kunnen worden genomen. De hoofdredac teur meende te weten dat de Ver. Staten van plan zijn in hun vierde Explorer een overeenkomstig apparaat aan te brengen. week binnenshuis. Kom niet groepsge wijs op straat en vermijd, hoe dan ook, vechtpartijen. Verder heeft de vertegen woordiging in Nederland van de repu bliek de Zuid-Molukken in de Ambone zenkampen het advies laten circuleren; Ambonezen, doet niet mee aan de onge regeldheden tussen de Indonesische eo Nederlandse jongelui. Er bestond namelijk het vermoeden dat uit verscheidene kampen Amboni naar Den Haag zouden komen om Haagse jeugd te vergelden dat zjj uil Ambon afkomstige jongens afgerost hadden. Vanmorgen heeft het CCKP een be spreking met journalisten gehouden, waarin o.m. tot uitdrukking werd ge bracht dat generaal genomen de repa trianten niet de oorzaak van de relletjes waren, maar dat naar het oordeel van het CCKP elementen, die aan de zelf kant van de maatschappij verkeren, voor de onlusten aansprakelijk zouden zijn. De Haagse politie houdt nog steeds rekening met een eventueel terug keren van vechtpartijen en blijft de uitgebreide patrouillering hand haven. Een orkest is op reis (III) durende drie da- moeidheid werden afgespoeld. gen lange en nog al eentonige reizen maakten door Noord- Italië, deed onze eerste vrije avond in Milaan weldadig aan. *6 Middags om vier uur gaven we een concert voor de Gioventü Musicale, de Italiaanse uitgave van „Jeugd en Mu ziek". waarvan te vens een radio-opname werd gemaakt. Het programma bestond uit de Ouver ture „Die Zautoerflöte van Mozart, de Zevende Symfonie van Beethoven en na de pauze ons paradepaardje: de Symphonie Fantastique van Berlioz. Zoals gewoonlijk breekt er na dit laat ste stuk een ovatie los en brult men van alle kanten: „bis, bis Het publiek onvermoeibaar, het orkest evenwel niet en na één toegift vindt onze dirigent het welletjes. We verlangen er naar avond vrij te zijn, zodat we eindelijk enige eoht wel verdiende rust fcuo- Ieder zoekt die op z'n eigen wijze. Eén groep orkestleden bijvoorbeeld gaat de voetbalwedstrijd MilaanManchester United; ze zijn blij dat ze het er levend afbrengen. Ze raken beland in een hek senketel van schreeuwende, razende en tierende Italiaanse voetbalminnaars, die elkaar bij het eerste Milanese doelpunt wenend van geluk om de hals vallen argwanend naar de minder uitbundige Hollanders kijken, die ze verslijten aanhangers van de tegenpartij. Anderen zoeken rust in het mystieke interieur van de Dom of in een I restaurantje, waar men op een hoffelijke wijze wordt bediend en men verrukke lijke dingen eet. Het leven op straat la in al z'n drukte toch ook verkwikkend. De ophanden zijnde verkiezingen veront rusten de Italiaanse gemoederen iets meer dan gewoonlijk. Op het Domplein staan grote trossen mannen, proberend veel misbaar en gebaren elkaar hun standpunt op te dringen, 's Nachts twee uur staan ze er nog, er is niets anderd of het zij dat ieder nóg r overtuigd is van zijn gelijk Kamer niet bad TAE volgende ochtend kunnen wc uit- slapen, een luxe die na drie dagen zeer vroeg opstaan niet overbodig is. Dinsdag, de dag vóór onze Milanese be vindingen, speelden we in Modena. We logeerden daar in een hypermodern ho tel waar iedereen een kamer met bad kreeg toegewezen. Een uur lang na onze aankomst hoorde men door het hele ge bouw een groot geklater van volstromen- Het concert was in een van die karak teristieke Italiaanse zalen, halfrond cn met zeker tweehonderd kleine loge» naast en boven elkaar, waarin de heren met hun mooie dames en de dames met hun mooie kleren pronken. Iedereen doet zijn best zo laat mogelijk binnen te ko men, uitgezonderd de bewoners van het schellinkje. Die staan drie kwartier te voren in de rij om de beste plaats te be machtigen, vanwaar ze dat grote Hol landse orkest een£ goed kunnen bekijken en beluisteren. De „Fantastique" van Berlioz is, mis schien door z'n voortdurende afwisseling en briljante instrumentatie, een situk dat de Italianen goed ligt. De brandweer weerszijden van het podium de coulissen, leven met ddt stuk het hevigst mee. Vooral in „de mars naar het schavot" en „de heksen- sabbath". Dan verschijnt er in hun ogen een vurige gloed, die ze klaarblijkelijk niet van plan zijn te blussen. Orkestbodes UEN apart woordje wil ik wijden aan onze orkestbodes, de heren De Vrie» en Van de Laar, die zeker geen gemakke lijke taak hebben. Het ie natuurlijk on mogelijk om van violisten, hoornisten en fagot tieten te verlangen dat ze tien dagen lang hun instrumenten door Italië sjou wen, om van bassisten en harpisten maar niet te spreken. Daarom maken de in strumenten, verpakt in kisten die tegen een stootje kunnen, de reis per vracht wagen. De orkestbodes houden daarbij een oogje in 't zeil, soms ook een wakend oogje, want er moet vanwege de langa afstanden wel eens 's nachts doorgereden worden. De chauffeurs manoeuvreren de enorme wagen langs smalle bergpasjes en griezelige afgronden naar de plaats waar we spelen. Daar worden de vaak kostbare, maar zware instrumenten met zorg uitgeladen en na het concert weer zorgvuldig opgeborgen. Peter van Munster Minder geboorten in Amerika De economische achteruitgang heeft ds bevolkingsaanwas in de Verenigde Staten doen afnemen en waarschijnlijk de sterks geboortestijging vlak na de oorlog geni velleerd. Volgens het bevolkingsbureau begon de achteruitgang een jaar nadat het werkloosheidscijfer begon te stijgen. Het cijfer was het eerste kwartaal 7000 lager jaar tevoren, namelijk 1000 in januari, 3000 in februari en 4000 in maart. HET LEVEN ,Wat een weelde, wat een rijkdom" ALS men u eens mocht vragen de provincies van Nederland op te noe men begin dan nooit met zo maar in het wilde weg elf namen op te dreunen, want dan zit u fout. De r(j wordt niet geopend met Limburg of met Friesland of met Zeeland. Onthoudt u maar voor eens en voor alt(jd dat dit de volgorde is: Brabant, Gelderland, Zuid-Holland, Noord-Holland, Zeeland, Utrecht, Friesland, Overijssel, Groningen, Drenthe en Limburg. We wisten dat ook nlet; maar we hebben het zater dag gehoord by het „Nederlands Openluchtmuseum" te Arnhem. „Deze volgorde", vertelde men ons daar, „is naar historische gegevens vastgesteld door de Hoge Raad van Adel en gebaseerd op de vroegere anciënniteit van de oude gewesten". Lustri urn iet openluchtmuseum om het tienjarig bestaan te vieren van hel Landelijk comité voor de klederdrach tenverzameling van H.K.H. prinses Wil helmina". Over de werkzaamheden van dit comité hebben we u dezer dagen in gelicht, zo ge u zult herinneren. Het werd opgericht met het doel een nieuwe col lectie nationale klederdrachten bijeen te brengen ter vervanging van de waarde volle verzameling klederdrachten van prinses Wilhelmina, die in de bezettings- verloren ging, Enthousiasme te verzameling was een ge schenk van het Nederlandse volk aan Hare Majesteit koningin Wilhelmina ter gelegenheid van haar troonsbestijging", zei ons mevrouw R. W. E. Fischer-Cats, die presidente van het comité is. „In april 1948 zijn we onze werkzaamheden begon nen en van begin af aan hebben we er naar gestreefd de Prinses bij haar gou den regeringsjubileum een nieuwe eollee- hmiwntifiïWiïfM bepaalde bedoeling. Min i onderkor Mim Dorylus en Eciton, wier doen en laten door de apinnen volkomen wordt nagebootst. Teneinde geheel op hun gastheren te ljjken, gedragen deze apinnen zich nel alaof mieren z(jn, d.w.i. zij lopen op zea poten, inplaals van op acht en gebruiken de «wee overblijvende polen net of het ia»«*a« iga apinnen heb- hclang. Zelfs ai zouden we een vreemde mier van dezelfde soort in hel nesl brengen, .dan zou de vreemdeling toch ogenblikkelijk worden aangevallen en gedood, terw(jl in dit geval de gelijkenis •och 100 pel. is. De reden, waarom de «gtnns*. iu ia het ia» ka gaat ayn, niet een vriendelijkhcidje terug doen. Andera zou dc argwaan worden opgewekt. Van daar dal de apin met boog opgeheven voorpoten rondloopt, net alsof dit tasters zijn, en van tijd tot t(jd een gastheer een klein roffeltje op kop of rug geeft, zoala dat een in goed geordende samen leving van mieren gebruikelijk is. Het behoort tot de goede toon, dus dit mag zeker niet worden nagelaten! De geur is echter niet alleen een be langrijk hulpmiddel bij het herkennen, maar teverw b\j de oriëntatie van de UNadruk verboden) tie klederdrachten te kunnen aanbieden. De start was natuurlijk erg moeilijk, maar omdat ons werk in het gehele land met groot enthousiasme werd begroet, konden we na een jaar al de. eerste tachtig kos tuums aan de Prinses overhandigen. Onze eerste aanschaf was een onderdeel wvan een kostuum, nl. een Veluws halsdoekje. We konden dit bemachtigen dank zij een belangrijke gift aan textielpunten van het departement van onderwijs, kunsten en „Wat een weelde, wat een rijkdom, wat een grandioze dag", riep vol bewon dering prof. dr. A. J. Bernet Kempers, de directeur van het museum. „Jammer, dat zo weinig mensen hiervan kunnen genie ten". „We moeten er voor zorgen, dat al de streekdrachten voor het nageslacht be waard blijven", betoogde mevrouw Fi- scher-Cats met nadruk. „Ze mogen niet worden opgeborgen op zolder of worden verkocht aan verhuurinrichblngen". Show r één n Er was uiteraard op het tweede lustrum van het comité kon worden gevierd, en dat was met een „show" van oud-Hollandse klederdrach ten. Het comité had daarvoor uit alle pro vincies medewerking gekregen. Uit alle provincies waren groepjes in de kleder- dracht-van-vandaag naar het openlucht dracht gestoken Groninger niet i aristocratische Friese dame te begroeten. Het tafereel werd vastgelegd in het Arn hemse Openluchtmuseum, waar het comité voor de klederdrachten het tienjarig be staan vierde met een historische show. gekomen, en daarin lag de be koorlijkheid van de „show", dat de streek- drachten werden gedragen door mensen die wisten hoe ze haar moesten dragen En om de aantrekkelijkheid te verhogen werden ook drachten uit vroeger eeuwen getoond en zo gaf de „show" een overzicht van de ontwikkeling in onze nationale klederdrachten. Daar waren de boeren en boerin nen uk Zuid-Holland mi Zeeland, de reders uit Sehevenlngen en Katwijk, de familie uit de Meierij van Den Bosch, de Friezen en de Groningers en het echtpaar van het Kampereiland. Daar waren de petten en de hoeden en de „hoge zijen", de pofmouwen, de jakken en lange rokken, de oorijzers, de mutsen en de gesteven kappen, de gouden en zilveren halssieraden, de rouwdragenden en de feestvierders, de bruiloftsnodiger, de Staphorsters en de Volendammers. Grandioos Opl evenng „Zijn er nu nog veel streken in Neder land waar men de oude, eigen kleder drachten draagt?", vroegen we aan de heer S. H. Frederiks. Hij kan het nl. we ten, want hij heeft enige tyd de functie van directeur van het museum waargeno men en zich in de geschiedenis van de streekdrachten verdiept. Hij zei: „In Stap horst draagt 90 procent van de bevolking de streekdracht nog. En het merkwaardige is. dat er op Volendam, Marken en ook in Zeeland een opleving komt. Men heeft daar gezien hoe flatteus die kostuums zijn en men trekt ze weer aan. Men is gaan Inzien, dat die oude dracht uit de streek mooier is dan de Rock 'n Roll-kleding, velen zich nu tooien. Ik weet dat dominee van Volendam. Die heeft studie van gemaakt". Uit-de-tijd Maar in Hindelopen draagt niemand meer de streekdracht. althans niet meer in het dageiykse leven. We hoorden dit van de burgemeester, de heer A Atema, die de Hindeloper groep naar Arnhem had begeleid. Hij vertelde: „Het is al ongeveer honderd jaar geleden, dat een Hindeloper vrouw nog In de streekdracht liep. Nu wordt de Hindeloper dracht alleen nog maar gedragen bij bijzondere gelegenhe den. Als er iets te doen Is. enz. We heb ben de stichting Oud-Hindelopen" en die treedt dan op. Die oude streekdrachten, hoe mooi ze ook zijn, passen niet meer ln onze tijd. En daar komt nog bij, dat die kleding niet meer is te betalen. Let eens op de stof en op de patronen. Die maken ze tegenwoordig niet meer". Duur Jammer, jammer, dachten we. En we keken naar een ryzlge Groningse die ge kleed was in een kcrkdracht nit 1865. Van haar schouders reikte een oud-Hollandse omslagdoek tot aan de grond. Een prach tige doek, fraai van patroon en van kleur. Een doek, die ge nu zelfs met een paar honderd gulden niet kunt betalen. „Wordt niet meer gemaakt", zei burgemeester Atema van Hlndelopen. „Het is allemaal te duur geworden". Jammer, dachten we. ZWGRV6R

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1958 | | pagina 5