Antwerpen is weer een Christelijke
Statenbijbel
boekwinkel rijk
toch weer
verschenen
Horstcahiers leren ons wat
de Horst leert
Geduld
MIEBEL BIJ DE MASSAJEUGD
RAAMBILJET
in Siam,
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 17 MEI 1958
Een zakenman, die niet op winst uit is...
Jeruzalem niet verlaten
De opgestane Heiland stuurt zijn discipelen heen
sun -
i Jeruzalem de ontmoeting met Thomas plaats. Weer ongeveer
week later ontmoeten de zeven vissende apostelen de Heiland aan
het meer van Nazareth. Voor het afscheid op Hemelvaartsdag
zijn allen weer bij de Joodse hoofdstad aanwezig en de Heiland
vraagt Zijn jongeren in Jeruzalem te blijven,
In Galilea verlieten de discipelen de netten om de Heiland te volgen.
Daar leefde onder hun familieleden de verwachting, dat zij eens als
ministers zouden regeren De discipelen echter komen na de op
standing terug als ministers zonder zetels; het verwachte aardse
koninkrijk heeft slechts in de verbeelding bestaan. De reis naar Ga
lilea was geen gemakkelijke. De terugkeer van Petrus en de zijnen
hield een erkenning van een aardse nederlaag in. De gulden toe
komst was een duistere geworden. De discipelen moesten terug om
de zaak recht te zetten. Galilea moest inzien dat de verwachting
van de nieuwe aarde een valse was, omdat de nieuwe hemel niet in
de verwachting was begrepen.
Toch moesten de discipelen voor Pinksteren terug naar Jeruzalem,
omdat daar in de tempel het hart te vinden was van de Joodse
godsdienst. Daar en daar alleen kon de belofte van de Geest in
vervulling gaan. Het begin van het Christendom moest onlosmake
lijk verbonden zijn. aan het einde van de Joodse eredienst. Maar
de belofte moest ook in Jeruzalem vervuld worden, opdat de inwo
ners zouden weten dat het kruis geen einde maakte aan Christus.
Galilea moest door de verloren verwachting de werkelijkheid van
het Evangelie leren kennen. Jeruzalem moest door de gave van de
Geest aan de gevluchte discipelen gaan beseffen dat haar kruis de
bekroning van Gods heilsgeschiedenis was.
Wachten op de belofte
Zowel de Heidelbergse catechismus als de Nederlandse Geloofsbelij
denis zijn heel beknopt in hun uitspraken over de Heilige Geest.
De belijdenis zegt eigenlijk alleen, dat de Geest de derde persoon
van de Godheid is en de catechismus voegt daar dan het persoon
lijk woord aan toe dat ..Hij ook mij gegeven is. opdat Hij mij
door een waar geloof Christus en alle Zijne weldaden deelachtig
make, mij trooste en bij mij eeuwiglijk blijveMet geen woord
wordt hier gesproken over de doop met. de vervulling van, en de
verzegeling door de Geest, onderwerpen die op het ogenblik in het
middelpunt van de belangstelling staan
Ik vraag me wel eens af, of de Kerk de Heilige Geest soms niet
te vanzelfsprekend aanvaard heeft. Hij zou alle uitspraken van de
belijdenis zo doorstromen dat een apart dogma nauwelijks nodig
geacht werd Zo wordt ook Zijn aanwezigheid in de Kerk en de
gelovigen vaak eenvoudigweg voor waar gehouden. Het is inder
daad waar, dat geen enkele daad Gods los te denken is van de
werking van de Heilige Geest, maar de Geest is niet automatisch
in de Kerk aanwezig.
Christus geeft zijn discipelen opdracht te wachten. Voor de Kerk
iets kan doen, moet de Heilige Geest eerst bezit van haar nemen.
De Heilige Geest staat ons niet ter beschikking, maar wij moeten
ter beschikking staan van Hem. Zijn wij misschien zo actief ge
worden, dat we de Heilige Geest geen gelegenheid geven om be
zit te nemen? Onze tijd kent het woord ..wachten" niet meer,
maar daarom misschien zijn we geestelijk zo arm.
Antwerpen, dat eens het centrum was van
protestantse drukkers- en uitgevers-activi
teiten, is weer een protestants christelijke
boekwinkel rijk. Toen vorige week zater
dag de krant in uw brievenbus gedeponeerd werd, zaten enkele
mensen in een klein, maar geriefelijk winkeltje met een ruiine
etalage bij elkaar om te bidden. Precies om zes uur werden de
jaloezieën opgetrokken en verzamelden de eerste belangstellen
den zich voor de winkelruit. Keurig geëtaleerd lagen daar Okke
Jager's „Uw wil geschiede", Heggers: „Mijn weg naar het licht" zbereid w'aren hun betrekkingen
op te zeggen en ln het Vlaams
en zijn nieuwste boek met die vreemde titel: „Moeder, ik klaag sprekende België te gaan pionie-
U aan." Daar lag Betty Elliots: „Vyf kruisen in de jungle", de
kleuterbijbel van Van der Hulst en de kinderbijbel van Anne
de Vries en een keur van bijbels en boeken waarvan verwacht
mag worden dat ook de Belgen ze graag zullen kopen en lezen.
Bij hat afscheid nemen vroeg hij,
of ze voor hem wilden bidden,
voor het geval hij inderdaad op
de verkeerde weg was. Hij zou
voor hen bidden, dat God hen ook
zijn juiste weg sou tonen,
ook" kon meewerken. Het kostte Zeven jaar lang woonden de
een strijd van weken, eer hij en Boerops aan de Eglantierlaan
zijn vrouw gewillig waren om hun Ze reisden conferenties af waar
kalme rustige leven vaarwel te ze hun boekenstand opzetten; ze
zeggen en een brief te schrijven bezochten kerken en kringen en
aan het Engelse genootschap, dat stelden lectuur ter beschikking en
ieder jaar opnieuw trekken ze
naar de jaarmarkt ln Essen, waar
ze tussen de kramen een eigen
bijbelkraam mogen opzetten. In
dat grensdorp, niet ver van Roo
sendaal woont een eenzame pro
testant. De verkoop groeide. Maar
later waren het echtpaar was toch niet tavre-
WINKEL
Een Nederlander zal nauwelijks
beseft hebben, dat zich een groots
ogenblik afspeelde. Wij zijn ver
trouwd met het feit, dat ln ieder
dorp en gehucht de laatste uitga
ven van christelijke auteurs te
verkrijgen zijn. Wij spannen ons
in met boekenweken om de ver
koop te stimuleren en als een
nieuwe winkel ergens wordt ge
opend fronsen de concurrerende
collega's de wenkbrauwen, en het
plaatselijk advertentieblaadje
wijdt hoogstens een paar regels
aan de opening als het een vette
advertentie heeft kunnen loskrij
gen. Wij openen een winkel met
fanfares en extra koopjes; de Ant
werpse winkel werd geopend met
een woord van gebed Misschien
denkt iemand wel: Moet je nu
ook al bidden als je veel verdie
nen wilt? We gaan de gang van
zaken misschien wat beter begrij
pen. als we beseffen, dat een Ne
derlands echtpaar zijn toekomst
en leven in Holland heeft opgege
ven om dit winkeltje te stichten,
niet om er aan te verdienen maar
om door middel van het boek te
evangeliseren en om de gelovigen
uit de omgeving te helpen aan
goede evangelische lectuur.
ROEPING
Cort H D. Boerop, wiens voor
naam om de een of andere onna
speurlijke reden verbasterd is tot
Koert, is een zakenman uit roe
ping. Reeds als kind droomde hij
van zendingswerk, maar de om
standigheden verhinderen hem om
ook maar één voet in die richting
te zetten. Hij moest aan het werk
Nauwelijks
hun meubelen opgeslagen
vrienden in Holland, de kinde
ren ondergebracht bij familiele
den, omdat ze hun middelbare
schoolopleiding moesten afmaken;
hun geriefelijke huis was al lang
weer aan anderen verhuurd en het
echtpaar Boerop had een één ka
merwoning gevonden in d
havenstad Antwerpen. Die
In d»se huurt ran Antwerpen rond het echtpaar Boerop een ëênknmr
woning. Nu hébben té een eigen prolesiuntt-christelgke boekuinkel i
het hartje i an de tied.
tegenover zich, éen Joodse tassen-
zaak met een propvolle étalage
vol schreeuwende prijzen er naast.
den.
IN HET HARTJE
de aandacht trekken.
fé links en een apotheek recht#
van zich hebben, een winkel voor
heiligenbeelden en rozenkransen
Hi* amie neaiaeKensiraai neouen ze
pand 201 kunnen huren. Een li
CKSGt .u'.pk.m,'; t.
keuken,eetkamer en wat al niet.
Het begin was er. Acht maanden
later konden ze een grote stap
vooruit nemen. Er kwam een huis
vrij in de Eglantierlaan. Het was
wel geen winkel, maar de aan de
straat gelegen „mooiste" kamer
van het huis kon wel een beetje
als toonkamer ingericht worden en
met wat getimmer konden de ra
men tot kleine etalages verbouwd
worden. Hier werden de eerste
contacten gelegd.
Hun doel bleef de winkel -
hartje van de sted en eindelijk troost, zij hebben gewoond
is het nu zo ver. In de Lange J*
Beeldekenstraat hebben
Ala U ooit in Antwerpen komt,
verzuim dan niet ook even te
vragen waar die Lange Bcelde-
a zeven jaar is het begin er kensstraat is. Van de „mlddelsta-
Dit Nederlandse echtpaar heeft tie" centraal Station Is het nog
ch grote financiële offers ge- geen tien minuten lopen. Doe de
weldenkende Nederlander zich
Kit misschien niet zou willen verto- genover
hebben trouw hun best
winkeldeur open,
binn.
i niet I
zoveel mogelijk i
Gebrekkige overeenstemming na gerechtelijk geschil
ft im Boerop achter de klei
boekentafel in de Rijdende
pel", een kerk op uielen. die
stad tot stad trekt in België
ongeveer 100 mensen kan berj
Ka-
Op een goede dag kwam een
jonge nn vragen of ze misschien
ook een boek verkochten met het
verhaal van Jesaja er in. Ergens
op straat had hij een stukje van
deze profetie gevonden en de won
derlijke woorden van het drie en
Vijftigste hoofdstuk hadden hem „arbeiden" Biibel van de rechter om een uitspraak,
zo gegrepen, dat hij het hele hoek "VBrüUU J Kok werd in het gelijk gesteld
wilde bezitten. Van vrienden hoor- Jpoob en Pieter Keur, een en de uitgave kon geen verdere
uitgave v» de Statenverta- ^*3
2? iC&AtAjCt*
de
de
kwam hij al jong achter
NIEUWE UITGAVE VAN „KERK EN VREDE"
kleinere uitgaven. De gro- weer gekocht worden. Waar-
re waren wat prijzig, een kleine «w,uuu<» va miv-
beviei hem beter, maar met enige schijnlijk zullen de gebroe- i0giache redenen en ook andere
ÏTTXVuba'wlï trU dart Keur nooit vermoed aelovi.en «ran met deze
'Sta Et «".Sr hebben, dat hun uitgave nog *en«n,n.
eens tot de verboden boeken
PROCESSIE zou behoren in Nederland,
processie hield de Het verbod keerde zich niet
hun huis. Een stoel
Tijdens
ONBEHAGEN
gevoel van onbehagen
hem niet oit
manier een steentje bij te drage
en Jarenlang was hij leider van
een Rotterdamse zondagsschool en
wel acht maal vertelde hij op de
grote jaarleesten het verhaal. De
^"li;'V"r„r«darDe™eH.h=7 tegen d. inhoud en kwam kwam niel v00rt uit criti.k op
waar hij ook al gauw gevraagd telijke, die een langdurige rede- niet yan voorstanders van dê de Kampense uitgever, of op
werd voor zondagsschoolwerk en voering hieid waarin hg zijn g<elo- Vortalino noch van de rechter, het leefde ook bij
het blijde enthousiasme van de vigen waarschuwde om zich te Nieuwe VeTtaling, noen van j
Boerops betrok hen in allerlei an- distantiëren van deze gevaarlijk» ,:i_nripn van h€t christen- Hertog euvel
der evangelisatiewerk. Het leven protestanten. Toen de processie vijanden van nel
verder trok kwamen een dom De ver^ere uitgave van
„Horstcahiers" is de naam van een serie nieuwe uitgaven
van „Kerk en Wereld" te Driebergen. Voortaan zullen rede
voeringen of lessen, die van algemeen belang kunnen zijn
voor een luttel bedrag ter beschikking worden gesteld aan
geïnteresseerden. De publikaties hebben niet de pretentie
van een zekere afgerondheid in vorm of inhoud, maar wil
len dienen om de discussie over een bepaald onderwerp te
stimuleren. De lezingen worden op half folioformaat ge
stencild en in een keurig gedrukt omslag uitgegeven.
ambtsdragers en gemeentele-
Wegen en middelen
Het vraagt zich af of de huidige
structurering van de gemeente wel
bevorderlijk is voor haar leven als
lichaam van Christus. „Het zoekt
naar wegen en middelen, die kun
nen leiden tot een beter functione-
ren der gemeenteleden als instru
menten van Christus' Apostolaat"
volgens ds. Pop.
De vraag of dit moderne aposto
laat in de afgelopen jaren niet
jammerlijk gefaald heeft, die be-
dektelijk nog al eens gesteld is,
wordt van de hand gewezen. Ook
het verwijt dat het „Horst" type-
apostolaat het woord zijn volle
plaats niet geeft wordt afgewezen,
omdat ds. Pop zijn eigen vorm niet
„alleenzaligmakend" wil doen
r op 1
t hen (de mensen)
bemoeide Boerop zich met stof
fen, tapijten en gordijnen cn in
de avonduren en de weekends gaf
toe te brengen, dat zij zich alvast hij zich voor geestelijk werk. Noch
hij, noch zijn vföuto verwachtt$p
J-' "in hun leven een grote ver
duidden, dat deze geen overleg
„ÏSff belangstellendenmm aom. we had gepleegd, al moet hieraan
een kijkje nemen in de etalage deze Statenvertaling met wej toegevoegd worden, dat op
VMr\eukseniagalEde'nrandirI%rrleV. kanttekening werd door een het ogenblik alle heruitgaven
ter, bezocht hen terwijl ze nog In hefiliasinff stop van ..°ud« «chrijver»" en boe-
<=•- hun eerste kamer ..hokten De g ke|) vgn auteur„ ujt de vorige
buren hadden hem gevraagd, of oprot. t j
hij de protestanten ook niet moest sC£,cl eeuw ln Engeland en Ame-
bezoeken. Een beetje angstig had pe utrechtse uitgever Den rika volgens ditzelfde fotogra-
*.n Siith!iUnV uitfS,i«. m..rmioS Hertog had voor zijn Staten- fische
proces geschieden. Had
tin" zij beweerden dat hij heel harte- bijbel offset-platen laten ma- het gescbii een roman of een
met de betrokken Jon.,eren dlhfïjlïm over Tibet kijken De' iaMïKïït£dun« oB- Kok "in" Kampen" Dere meen- dogmatisch werk be,rot^n
film boeide hen om zijn prachti- spon zich. De beide Boerops had- de, dat hierbij het auteurs- waren de krantenlezers er
fotografie, maar meer nog boei- den gilegenheid om te getuigen recht overtreden was en vroeg met een licht schouderophalen
enigermate naar de leefregels
hét vrederijk der liefde gaan ge
dragen, hen daarbij opwekkend
het lijden van de tegenwoordige
tijd te verduren zolang het moet",
én op pagina 31 schrijft ds. Pop:
mogelijk gebleken.
komen.
FILM
Nauwelijks tien jaa:
ging het echtpaar en d
deren Joke en Wirr
Boerop de spreker van de En-
tocht), een beweging, die
oorlogsjaren in Engeland plotse
doel niet helemaal. Wij missen de i,ng opgang maakte en zich tot
Jezus Christus." Ons voldoet dit
aposto- doel stelde i
angeliseren door
We ontvingen nummer 2 van de
reeks, een toespraak van ds. F. J.
Pop over „Traditioneel en modern
apostolaat". Ongetwijfeld zal deze
studie de discussie stimuleren. Ds.
Pop geeft een overzicht van de
eenzijdige aspecten van het tradi
tionele apostolaat, zoals dat in de
laatste tweehonderd jaar gegroeid
is, en doet dan een poging om het
nieuwe te beschrijven in het apos
tolaat zoals hij dit ziet en „De
Horst" het poogt te verwezenlij
ken. Het traditionele apostolaat
wordt critisch bezien; het moder
ne wel heel erg hoog aangeslagen.
Het laatste legt zich met groot ge
duld volhardend toe op de vorming
middel van christelijke boekwin
kels geleid door mensen die niet
slechts boeken konden verkopen.
- maar ook via het persoonlijk ge-
L)e plntltS sprek het Evangelie konden uit
dragen. Wat door de grote opgang
van het christelijk boek in Neder
land heel normaal.is, was in het
buitenland volslagen onbekend en
in Brits Guyana. Jamaica. Uru
guay. Korea. Japan. Frankrijk,
vele andere landen
Wij menen dat het Koninkrijk
niet slechts nabij gekomen is.
maar dat in de apostolaire arbeid
van de Kerk ook het woord van
Christus moet doorklinken: „Ten-
zij iemand geboren wordt uit wa-
Geest, kan hij het Konink-
gepionierd worden. In nauwelijks
vijftien jaar slaagde deze bewe-
ijk Gods niet binnengaan." Wie ging er in een grote uitgeverij
deze uitgave als discussiemate
riaal wil gebruiken .al aandacht
aan deze punten moeten besteden.
Misschien kunnen wij ds. Pop er
toe overhalen om in een volgend
Horstcahier eens te spreken over
de plaats van de „verzoening" in
het al of niet moderne apostolaat.
verkooporganisatie in Engeland
te stichten, zendingsgenootschap
pen te helpen in tientallen landen
en over de gehele wereld winkels
te openen.
Boerop, die geen predikant had
kunnen worden en geen zendeling
besefte ineens, dat zich hier een
vorm van evangelisatie- en zen-
De woonkamer"
Volgens een oude Joodse legende
ontmoette Abraham eens een hon
derdjarige grijsaard, die hij onder
dak verleende. De patriarch be
groette de oude man vriendelijk,
waste hem de voeten en bereidde
een maaltijd. Hü ontdekte echter
tot zijn schrik, dat de oude op de
tafel aanviel zonder te bidden.
„Waarom bidt u niet v|
eten?", vroeg Abraham hem tame
lijk verstoord.
De grijsaard antwoordde hem,
dat hij alleen het vuur aanbad en
geen andere God erkende, waarop
Abraham zo boos werd, dat h\j de
oude zijn tent uitwierp en hem
blootstelde aan al de gevaren
ongemakken van de naeht.
Toen de oude man weg v
riep God Abraham en vroeg h<
waar de vreemdeling was.
„Ik wierp hem mijn tent
omdat hü u niet aanbad", was aün
Maar God telde; „Ik heb hon
derd jaar lang geduld met hem
gehad, en hem gevoed en gekleed,
ofschoon hij Mü niet aerde; waar
om aoudt gij hem dan niet voor
één nacht kunnen dulden?"
Uiteenzetting
Blondje en zwartje (XI)
aan voorbij gegaan; nu het een
Bijbel betrof vroeg menigeen
zich toch af wat er met het
reeda gedrukte deel moest ge
beuren. Zou een deel van de
Bijbel vernietigd moeien wor
den?
OPLAGE 10.000
Daarom verheugt het orta,
dal na de uitspraak van de rech
ter de uitgevers toch nog met
elkaar tot een overeenstemming
konden komen. Den Hertog
heeft voorlopig toestemming
voor een oplage van 10.000 en
allen die op de Bijbel^ in
tekenden hebben reeds de eer
ste twee delen ontvangen en
zullen het derde deel binnen
kort kunnen verwachten. Naaat
de Nieuwe Vertaling met kant-
tekeningen van o.a. Kok en
Bosch en Keuning blijft dus
ook de Statenvertaling mei
kanttekeningen nog in de han-
del verkrijgbaar.
Zinoh^ plichtige leeftijd. In die dager-
h.». verven*-
Ieidsters: ze weten intuïtief wat
de jongens en meisje van plan
zijn en ze voorkomen elke
kortsluiting omdat
maatregelen al genomen heb
loijdste zin van het woord, met val ging het feitelijk al heel geven ons dan wat last. Soms b
inbegrip van alle ooms, tan- eenvoudig. tegen wil en dank: het leven
Ik stond toevallig juist in de van een mens gaat niet altijd j
gang, toen z\j een of andere over rozen en het is soms on- J
moeder te woord stond. Te doenl\jk om het geld op tyd te
woord staan - dat is een nare "tarten. Soms ook wel uit on- 4
uitdrukking; zo uit de hoogte; nadenkendheid of slordigheid 2
zo genadig van boven af. Maar rnaar wie vergeet nooit tets?
in Joke's geval gewoon Denk maar aan al die mensen, f
haar dogma bij uitnemend
heid: ,.Het zou allemaal beter
gaan, als de ouders maar be
ter waren
iemand uil de band kmnmyoorko^HUUjm
springt. En evenmin werd Joke
hmt olnnhtnifar nn*1 et» tetaStCr
Ik merkte dat net tijdig ge- nog een welwillende, liefelijke d'*
noeg om een volslagen ramp benaming voor haar manier
ai elf jaar lang verge-
mm» voor „aar "T"",™1?,'
optreden, Sllemenjen wal kampoelden „aan te betalen I
het slachtoffer van de gezapig'
onverschilligheid van ons Ne -
derlandse volk. of steigerde ze
opstandig omdat de kerk haar
prestaties niet enkel slechts
nauwelijks beloonde, maar er
bovendien absoluut niet naar
omzag. Dat was Joke allemaal
een zorg! Als je plezier in je
werk hebt, hoeft niemand je
om die arbeid te prijzen. Als
je er in opgaat, absorbeert het
je in die mate dat je de lauu'c
reactie# van omstanders niet
eens opmerkt. Wie in het wa
ter gesprongen is om een dren
keling te redden, gaat ook niet
opeens watertrappen om een
applausje in ontvangst te ne
men: het zou z'n drenkeling
het leven kunnen kosten.'
op
l de taak van een hoofd- deed die Joke hooghartig! Er is dus geen reden om
dat te doen. Wij, de Het gesprek ging over de achterstallige ouders aan te
anbetaling van kampgeld", blaffen. Er is wel reden hen
Ik geloof dat gezellig aan te horen en samen
dit een vak- vaar een oplossing te zoeken.
term ie. Onder »«l' moet j« niet doen
„aanbetalen" da2r
„Ir-rEnnn „ie aI* **n wrekende rechter. En
dat een lok' m« dl"r
paalde
geharnaste ridders
jeugdzorg werk
hebben niet
alleen
strijd te
massa jeugd:
we hebben
evenmin al
leen ouders de helpende
hand te bieden: we hebben
ook onze volontaires en sta-
gières onder onze hoede te
nemen. Wandelt een aanko
mend jeugdleidertje plotseling
rond dan grijpen wij
Maakt een krijsend leidslertje
opeens amok dan snellen u»u
toe. En op de duur leer je
u>el de voorboden van derge-
Uit det
VOLKSWIJK
Eni Maleit meisje bekijkt mrt aan
dacht het nieuutte raambiljet, dat
door de plaatselijke kerken in
Zuid-Siam wordt verspreid. Bij het
kruis gaan de smalle an de brede
Joke zegt
Olala, ik zal ze maar niet her
halen. Ze praat als een o/ficier
I van justitie. Ze gebruikt stad-
paalde dag aav huilwoorAên by de vUet En
one overhandigd moet tpn. Alt „e Nm ja tlk g,_
er een kamp op uitpaat moeten mat, ik do, 0lld „andMg
we van de ouden voor het ziet maar hoe je ee
vertrek veertig tot vijftig oan Jcovnt. En anders gaat Piet
procent ontvangen hebben njet meef g0m!
t"t ervaring welen we dat Non mo,„ u vrmiw.
wazige, starende blikken we er anders "oar ku"nj" nis ze. weg gaat. ..Wat een kale
dan grijpen wij in. 'luiten. De eerlijkheid gebiedt drukte!"
om te tappen dat napen nan all „er(r„kkeu
de tien ouder, met proapte jj; Jok, kind, b„ jt h.t,-
en royaal aan die rerpllchnnp m„, Kon m,, Ma,
voldoen. En degenen, die de ttafkam«r; we moeten eens
een dergelijke medewerking praten Er is verse thee
niet van plan zijn gelijk yVant fhee en koffie zijn olie
die jam- Hankie's ouders! zeggen op de kokende golven van onze
rende blikken of
merende geluiden ten tonele dat duidelijk en onomwonden. ntstellenissen.
duidelijk complei
gehoudende ouders deugei
-2 niet.' „Ouders" genomen in de morden gebracht. In Joke's ge- Alleen die tiende gevallen
■b
MIEBEL.
Pastoraal
ziekenhuisbezoek
bemoeilijkt
In Oost-Duitsland wordt in
vele steden het ziekenbezoek
door predikanten aan gemeente
leden, die in ziekenhuizen z(jn
opgenomenpraktisch lamge
legd. meldt het blad de „Gart
ner". Een voorschrift van de
gezondheidsdienst der regering
bepaalt: „de predikanten bezoe
ken de zieken gedurende de be
zoekuren van het ziekenhuis. De
zusters verstrekken op de be
zoekdag de namen van die zie
ken. die een herderlijk bezoek
wensen". De predikant wordt
door deze bepaling slechter be
handeld dan elke andere bewo
ner van de Duits Democratische
Republiek, mant deze mag ge
durende de algemene be*oekt(jd
•mgehinderd in hef ziekenhui#
bezoeken wie hij wil. De predi
kant daarentegen mag slecht#
komen, wanneer zijn bezoek
uitdrukkelijk door zieken ujordt
gewenst. Een werkelijke ziels
zorg Is in de drukte en de on
rust van de algemene bezoek
uren bovendien nauwelijks mo-
trtltfk.
VOLKSKF.KK. kF.RKVOLK
Da. A. van der Moet in
zyn „Haventje":
Hel lick bed van een men* kan
z'n sterfbed worden. Dal is hel
beeld van rle kerk We hebben
al heel lang aanwyzingen van
haar ziekte. De jlervormde
Kerk hjjv. heeft nog het naam
bordje op de deur „Volks-Krrk",
maar waar ia hei „Kerk-Volk?"
F.n om nog een* hjj getallen te
lechisalie-lokalen en vernieuwen
-thode.
oude eatrrhi*
,,Dc Saambinder" van dc
Gereformeerde Gemeenten
keert zich tegen de Evange
lieverkondiging per radio of
televisie
Noch door een radio-uitzen
ding, noch minder door een te-
l-vi.ic'uitacndmg wr
verwachten, dat de Heer mei
de He»
londai
mdat
ing der zonden bekend maakt
in gemeenschap mei allen, die.
me| hen in hel lichaam der Kerk
zjjn ingelijfd. Trekt de Heere
een zondaar, die huiten de bij
zondere openbaring van het
Woord de* Heeren leeft, dan zal
de Heere hem brengen lot het
middel, dat Hü daartoe gebruikt:
de prediking van Zün Woord in
het midden Züner gemeente
daaitoe geroepen her
ders
Prof drs. L. Doekes in
„De Reformatie" (art. 31):
We kunnen zeggen: buiten de
Vrügemaakte Kerk i» g.-en zalig
heid. God heeft de kerken vrij
gemaakt, opdat ze zich weer
onder Zijn Woord zouden hui-
in de ker
- gaat,
'chter
l in-
lig leven en
kaar. De kerk
van Christus
mei komen". Za-
*en hoort lm el-
moet de volheid
aithoudeu Dan
kan ik zeggen: hier wordt de
zaligheid geschonken. Een kerk
die gebonden wordt door men-
seiihcdenksel, drukt He ralighrid
weg. Het Woord God. wordt er
bedekt. Al. men zlrh gaat af.
irhridei
de
rlde
de
erhlndert
«KLOOF F.N VUISTAMt
Taak'
Geloof
en intuïtir zijn hogere
Ren» dan het verstand,
hebben de waukzaam-
het versland nodig o.„
KFFSTIIA4. K.\ PA RA HF
Ds. W. van Boeijcn meent
in het gereformeerde „Kerk
blad" (Brabant en Limburg)
dat parades en feestdagen
niet bij elkaar horen:
Naar mgn overtuiging ia dat
••gespeel" met vliegtuigen en sol
daten ter opluistering van na
tionale feeatriykheden want
ieta ander, i» het toch niet in
flagrante .trüd met de rrn.t die
paat hü wal in de Bgbel „het
rheid" wordt
