■Vergeten is ondankbaar en
:i lichtvaardig
CLICK
Herdenkinssuur in PIETERSKERK
Sr™-
Vliegerwedstrijd in de
Leidse Hout
ErtDe grote liefde, voor K. en O.
Jj™
Bevrijdingsvuur ontstoken op
liet Stadhuisplein
Hoog in de lucht wiegde
boertje aan vliegertouw
Van Wetten wint Leidse
be vrij dingsronde
HEUWE LEIDSCHE COURANT
DINSDAG 6 MEI 1958
3 Men
en
mag alleen iets verwachten
hopen, als men bereid is
zich in te zetten
gTOEN ONS VOLK was bevrijd van de Duitse slavernij, ging het naar
fjj-t de kerken om God te danken voor het wonder, dat Hij aan deze men
ie» van Zijn wereld had verricht. Daarom is een herdenking van deze
tevrijding zonder een korte „adempauze" op deze zelfde plaats onvolledig
•n getuigt het van ondankbaarheid en een verkeerd verstaan van dit
Gedenkwaardige feit als mensen die in God en Zijn daden van liefde en
Merlossing geloven, zich op een dag als gisteren beperken tot wat luid
ruchtig feestbetoon. In de nacht der verschrikking was de Kerk de hoed-
iter van gerechtigheid en waarheid; tallozen hebben in die tijd zich aan
laar en haar Boodschap „opgetrokken" en velen zijn door haar werking
goedsmoeds de poorten der hel binnengegaan. Deze hoedster blijkt ook
lü een Boodschap te hebben. Die Boodschap is voor alle tijden. Ook nü,
n tijden van vrede, vrijheid en welvaart, staan grote dingen op het spel.
m Ijjet was dan ook verblijdend, dat toch
olkog een vijf- zeshonderd mensen ge-
»or hadden gegeven aaIt de oproep om
Pieterskerk de korte herdenkings-
tigheid bij te wonen. Daarin gingen
ni# de 1
t vfechti;
do
E. H. Oppenheimer, Hervormd pre-
..ikant, en ds. H. Heule, Gereformeerd
'«tdikanl.
S0HPastoor Glazemaker leidde het gedeelte
n |n de dienst vóór de prediking van ds.
l Pfcpenheimer en ds. Heule het gedeelte
;er«ma. Vóór de dienst zong de Gemeente
i zföanig 302: „Wilt heden nu treden voor
rkijod, de Here". En na het votum van
Yjplm 126 psalm 68 de verzen 1 en 5: „De
pjeer zal opstaan tot de strijd" en „Uw
bop. uw kudde woonde daarNa het
con^bed werd „Gelukkig ds het land" ge-
Voorrecht van de mens
Oppenheimer merkte in zijn predi-
ing op, dat herdenken is: bewust beziï
z'tjn met het verleden. Wie de bevrijding
zal ook iets moeten zeggen over
VOOfe tijd, die aan die bevrijding is vooraf-
elefcgaan. Die tijd was droevig, ellendig er
^(.dersehrikkelijk. En men kan* zich dt
vfaag stellen, of het wel gewenst en juist
die rampzalige feiten in de herinne-
(ng weer tot leven te wekken.
De predikant achtte dit niet alleen
rewenst, maar ook noodzakelijk,
lerinnering is het voorrecht van de
De arme dieren weten van-
ia
laag niet meer, wat zij gisteren heb-
DS. OPPENHEIMER
oproep tot waakzaamheid
)en beleefd. De mens echter her-
nnert zich nauwkeurig. En de ken-
lis van het verleden kan hem be
varen voor de fouten, die in dat
var
kjerleden zijn gemaakt.
tdDe K
dfeten
dDe Kerk is daarbij het kritische ge-
Als allen alle6 vergeten, zij weet
nog. En zij kan waarschuwen. Een
dat zijn verleden vergeet, ontwor
mt snel. Wij beginnen niet elke morgen
nieuw. Ds. Oppenheimer herinnerde
m het woord in de Bijbel „Als ik u
■rgeet, o Jeiuzalem, dan verdorre mijn
rkerhand". En Jeruzalem was de oor
rong van Israël.
*<Hveni
Geschonden
|E BEVRIJDING was het einde van
reeks van gewaarwordingen, be-
en en angsten, die wij niet ken-
Hfen. De nacht der verschrkking, die er-
l*an voorafging, wa6 een onvoorstelbare
opeenhopging van boosheid, kwaad
misdaad. Die nacht betekende, dat de
mens geschonden en onteerd werd en
meer mens en menselijk kon zijn.
Laten wij niet menen, dat dit alles
meer kan gebeuren. De gebeurtenissen
ln Hongarije hebben ons aèn het denken
gezet, in Algerië worden mensen getrof
fen door het onrecht van soldaten var
het westen en in Duitsland is de geest
der nazi'6 niet gedood; door de bewape
ning herleeft hij. De dingen, waar wi
ln onze herdenkingen nog eens bij stil
staan, kunnen weer gebeuren, al6 wij
niet waakzaam zijn tot in de kleinste din
gen. Ds. Oppenheimer citeerde in dit
band een dichter: „Als u uw ogen niet
gebruikt om te zien, dan zult u ze nodig
hebben om te huilen".
Hoedster van Gods gebod
DE KERK van Jezus Christus was
in de nacht der verschrikking
de hoedster van Gods gebod. Zij bad
gevangenissen ep. concentratiekam
pen, voor de onderduikers en de Jo
den. In alle bezette landen heeft de
Kerk partij gekozen voor de ver
drukten en ontrechten en riep zij op
om te helpen. Tegenover de poorten
der hel was zij de ruimte der ge
borgenheid, de ruimte der waarheid,
sprak zij het woord, dat zy door haar
opdracht spreken moest. In de tijd
der verschrikking had zij een bood
schap van vrede en vrijheid.
Dat te vergeten, is ondankbaar en licht
vaardig. „Ik zou de christenheid graag
Iets moediger en iets strijdvaardiger wil
len hebben", zei dr. Oppenheimer. Een
vrije en onbevreesde Kerk kan de mens
van deze tijd zeer veel geven en kan een
goed instrument zijn in de handen van
God.
Opdracht
De dank aan God is alleen iete
waard, als wij de bevrijding ook als
een opdracht zien. zo vervolgde de
predikant. Men mag van de toekomst
alleen iets verwachten en iets hopen,
als men persoonlijk bereid is zich in
te zetten, en als men bereid is in te
staan voor wat men verwacht en wat
men hoopt. Het elementaire besef van
recht, gerechtigheid, waarheid en
menselijkheid moet verdedigd worden
ln deze tijd. De strijd tegen de we
reldbeheersers. de boze geesten in de
lucht, de duisternis dezer eeuw gaat
onverminderd door. Veel van het ge
leden leed is onherstelbaar. Vergeet
het niet, maar wees ook waakzaam,
zo riep ds. Oppenheimer de Gemeen
te op. Dón zal ons nageslacht zijn
brood in vrijheid eten. als wij onze
beste krachten daaraan geven.
Na de prediking, die volgde op het
lezen van Efeze 6 vers 10 tot 18, werden
de twee coupletten van gezang 305 ge
zongen: „Ik hoor trompetten klinken" en
„Daar is geen hulp voorhanden, voor
handen dan van God". Vóór de zegen, die
door ds. Heule werd uitgesproken, wer
den nog drie strofen van gezang 301, het
volkslied, gezongen. Aan het orgel zat
Adriaan Blankenetein.
van de veemarkt, toen de kinderen, die hadden deelgenomen aan de
vliegerwedstrijd en de speurtochten, zich om vier uur kwamen melden aan
de wedstrijdtafels om daar een fietsvlaggetje in ontvangst te nemen. Het
comité Bevrijdingsdag, dat deze middag had georganiseerd, heeft, ondanks
de regen, die vooral bij de vliegerwedstrijd nogal wat moeilijkheden op
leverde, de kinderen een onvergetelijke middag bezorgd-
Om half drie verzamelden de kindei
zioh bij de molen De Valk. Van daar ging
het naar de Leidse Hout, waar de vlie
gerwedstrijd zou worden gehouden. Met
behulp van aanwijzingen, die de deel
nemers tevoren waren verstrekt, hebben
de kinderen, die naar leeftijd in twee
groepen waren verdeeld, zelf hun vlie
gers gemaakt. Er was voldoende ruimte
opengelaten voor eigen initiatief en
ginaliteit, zodat gisteren vliegers
allerlei bouw en afmeting te voorschijn
kwamen.
Heel aardig was het boertje, dat
een van de deelnemers had gemaakt.
Deze „popvlieger" bleeK niet alleen
in theorie goed in elkaar te zitten,
maar de praktijk wees ook uit, dat
het boertje ver boven de bomen van
de Leidse Hout kon uitkomen. Ori
gineel was ook de matroos. Verder
waren er vliegers met afbeeldingen
van het koninklijke gezin, het wa
pen van Leiden, de nationale drie
kleur en zelfs een atomium
Zoals gezegd leverde de regen veel
moeilijkheden op. Sommige vliegers raak
ten daardoor niet los. En van andere
kwam alleen het geraamte naar beneden
tuimelen.
De jury, die de vliegers beoordeelde,
lette op originaliteit, technische uitvoe
ring en luchtvaardigheid. In de groep
van 911 jaar behaalde Hennie van der
Laan de eerste prijs en in de groep van
1214 jaar ging Barend van Sohadewijk
met de eer strijken.
Samen met het jeugdorkest ,.De Burcht
ging het hierna naar de veemarkt. Als
extra vaandel voerde het korps een ka
potte vlieger mee.
De 200 medewerkers van de heren Zun-
derman en Steinbach kregen het toen
rg®t>fNNEN ANDERHALF JAAR hebben we tweemaal De grote liefde
V(J, gehad. In december 1956 hebben we uitvoerig over het stuk en de
opvoering door de Nederlandse Comedie geschreven Dat we er nu bij de
op voering voor K. en O. op terugkomen, vindt zijn oorzaak in het feit,
PPVat twee hoofdrollen nu anders bezet waren. De rol van de voortvarende
°Tfyerliefde Marcel Boisette werd nu gespeeld door Ko van Dijk in plaats van
y Tlan Bentz van den Berg, en Sigrid Koetse verving Rita Maréchal. De eerste
woijziging beviel ons minder dan de tweede.
he< Ko van Dijk is wel een vurige aan-
n Wdde-r, maar hij had te weinig charme
i efc zijn spel om dat licht te maken, het
kafas te zwaar en te weinig soepel Sigrid
s £oet6e was al6 dochter zeer te waarde
ren in haar spel. Ze maakte van Nicol»
n gevoelige en begrijpende jonge vrouw.
He het leven in sommige opzichten be-
er kent dan haar moeder Solange. een
.Jol. door Ank van de Moer. technisch
pjdfaaf, maar koel gespeeld.
ti De beste
a d
»m# Bij de opvoering gisteravond vonden
Joan Remmelts, als Edouard Berger
Solange, de beste van allen,
plaatste de accenten in zijn spel uit-
zorgde voor een goede ver-
roorde variatie.
jïgU Het is zeker geen tijdverspilling,
wanneer men wat meer aandacht
ovl besteedde aan duidelijk spreken. He-
ve Jo
.aas is bU velen de techniek van het
spreken niet zo geperfectioneerd, dat
men in een snel tempo sprekende,
de tekst toch duidelijk over het voet
licht brengt.
Me-t een langdurig applaus werd de
dank getoond voor de opvoering van dit
Franse blijspel, dat velen een prettige
avond heeft bezorgd.
A. C. Bouwman.
De Vereniging voor Pedagogiek is van
plan het honderdjarig bestaansfeest te
vieren in de vorm van een nationaal con
gres op 16 en 17 mei in Leiden. De be
groting sluit bij een totaal aan uitgaven
van f 6360 met een tekort van f 3245. Het
rijk zal ten hoogste f 1000 bijdragen, G.S-
f 500, zodat het ongedekte tekort f 1745
bedraagt. B. en W. houden rekening met
de moeilijke financiële positae van de
vereniging en stellen voor ten hoogste
f 1000 beschikbaar te stellen.
enorm druk met het uitreiken van de
fietsvlaggetjes.
Uitslagen
Groep 1: 9 tot 11 jaar: 1. Hennie van
der Laan, 2. Eddie Klinkenburg, 3. Jan
Weeda, 4. Remie Nieuwenburg, 5. Wlm
Meijer.
Groep 2: 12 tot 14 jaar: Barend van
Sohadewijk, 2. Cornelis Hartevelt, 3. Wim
Bouwman, 4. Kees van der Huizen, 5.
Adri van Leeuwen.
Lezers schrijven ons
De P.C.U. in Katwijk
Voor ons in Katwijk ligt de „Belangrijke
Mededeling" van de pas opgerichte partij
„De Protestants-Christelijke Unie". Met
deze brochure stelt zij zich voor aan de
Katwijkse kiezers en tracht zij met veel
woorden duidelijk te maken, dat de op
richting alleszins noodzakelijk was. We
delen deze mening allerminst.
Oprichting van een partij is alleen dan
gerechtvaardigd, als zou gelden „Salus
publica": voor het welzijn der bevolking.
Wat zien we echter? Haat, twist en ver
brokkeling in de reeds bestaande protes
tantse partijen. Men dient de gemeen
schap niet op deze wijze.
Goed beschouwd zitten de heren er zelf
mede. „Waarom", zo luidt het, „hebt u
geen gecombineerde lijst gevormd met de
andere confessionele partijen? Met A.R.
en S.G.P.?" Wij zouden echter willen vra
gen: „Waarom hebt u geen aansluiting ge
zocht bij één dezer partijen?" Dat ware
altijd beter geweest. Zeker, u hebt .ge
tracht om samen met de S.G.P. met één
lijst uit te komen, maar dat was niet de
oplossing. Tijdens de bespreking met de
S.G.P. (waarover spoedig meer!) werd
naar voren gebracht, dat u de beginselen
der S.G.P. volkomen is toegedaan. Prach
tig. Wat belette u dan om u aan te sluiten?
Juist in deze tijd geldt: eendracht maakl
macht, vooral als men dezelfde beginselen
Is toegedaan.
Nu rijst onwillekeurig de vraag: waren
het wel de beginselen die u dreven tot eei.
bespreking met het bestuur van de S.G.P.
of golden in hoofdzaak andere motiever.?
Indien het eerste waar was geweest, dan
had u zich er wel voor gewacht, een
juiste voorstelling te geven van de gang
van zaken betreffende het met een ge
combineerde lijst uitkomen met de S.G.P.
Hierop, hopen wij nog nader terug te
komen
K. VAN DER M.,
Katwijk aan Zee. Cronjéstraat 3.
Muzikale stertocht in Leiden
marcheerde Werkmans Wils
kracht tussen de dichte rijen van
samengestroomde Leidenaars door
naar het Stadhuisplein, waar op het
bordes vele tientallen gemeentelijke
autoriteiten de komst van de uit alle
hoeken van Leiden vertrokken mu-
Festiviteiten Leidse jeugd
VENALS VOORGAANDE JAREN heeft
de Leidse Jeugdactie namens het Co
mité Bevrijdingsdag 1945 gistermiddag
feestelijkheden voor de jeugd op touw
gezet. Jongens en meisjes van negen jaar
en ouder konden deelnemen aan een wan
delspeurtocht of aan een vliegerwedstrijd
in de Leidse Hout, jeugd boven de tien
jaar werd in de gelegenheid gesteld mee
te doen aan een fictsenspeurtocht in de
omgeving van Leiden. In totaal hadden
rich ongeveer vierduizend kinderen op
gegeven. Onder leiding van de heren H.
Zunderman en A. Valkenburgh startten
om half drie ongeveer zeventienhonderd
jongelui per fiets op het Pieterskerkhof.
De tocht ging via de Herenstraat en do
Zoeterwoudseweg over Voorschoten en
Wassenaar, waar het raadhuis werd ba
zocht, langs de Haagse Schouw naar het
emdpunt bij molen De Valk. Ongeveer
vijfentwintig kilometer werd afgelegd
Niet minder voorspoedig verliep de zes
kilometer lange wandeltocht, die onder
leiding stond van de heren J. v. d. Blom
en C. Marks. Met molen De Valk alJ
uitgangspunt was de route: Rijnsburger-
singel Haarlemmervaart Poelgeest
Leidse Hout Maredijk Schutters
veld. Vijftig minuten na het vertrek kwa
men de eersten met een rood hoofd bin
nen. Met de regen was het nogal mee
gevallen
Dit kon niet worden gezegd door hen,
die aan de vliegerwedstrijd deelnamen
De regen had al gauw het dunne papier
van de zelfvervaardigde vliegers aange
tast, zodat enkele doorweekte exempla
ren het leven lieten. Toch ging de wed
strijd door.
In twee groepen werden de vlie
gers opgelaten. De jury, bestaande
uit mevrouw Lucia Steinbach en de
heren Jaap Volkers en Henk Kors,
lette op de originaliteit, de tech
nische constructie en de wijze van
vliegeren. Het leukst waren de vlie
gers in de vorm van poppen. Hoog
in de lucht wiegde een boertje aan
het vliegertouw heen-en-weer. Even
verderop stond een matroos in de
houding, omgeven door veelkantige
sterren, die een beetje vreemd in de
bewolkte hemel hingen.
Ongeveer dertig kinderen namen aan
te wedstrijd deel. De eerste prijs wat
voor Hennie van der Laan in de jonge
rengroep. In de groep van boven de elf
laar kreeg Barend van Schadewijk d»
eerste prijs. De prijzen werden uitgereiki
nadat het Eerste Leidse Drum- en Jeugd
orkest onder het spelen van vrolijke mu
ziek het terrein was opgemarcheerd
Daarna ging het in optocht, met een ka
potte vlieger op het vaandel, naar molen
De Valk, waar alle deelnemers een ver
frissende drank werd aangeboden
Arie van Wetten uit Noordwij-
kerhout, die in de Professoren-
wijk de bevrijdingsronde had
gewonnen, kwam omstreeks
kwart over negen gisteravond
op zijn renfiets het Stadhuis
plein opgereden om daar het
bevrijdingsvuur te ontsteken.
Foto N. van der Horst.
Een nieuwe
ster aan
het Agfa camera
firmament!
Daar kan ook een kind
mee fotograferen - één
druk op de ontspanner
en Uw foto is gemaakt.
Voor landschapfoto's een
ingebouwde geelfilter. Grote
doorkijkzoeker, automaatsluiter,
twee lichtsterkten, flitsaansluiting,
«tatiefschroef. Agfa Meniskuslens.
Kent U de indere Agfa camera't
Vraag brochures aan Uw fotohandelaar
of bij dt Agfa Amateur Servlcedienst,
Postbus 98, Arnhem.
muziek stroomden steeds meer men
sen op de Korenbeurs, langs de
Nieuwe Rijn en Koornburgsteeg om
de ontsteking van het bevrijdings
vuur in Leiden voor de dertiende
maal mee te maken. Enkele minuten
later kwam uit een andere richting
Kunst en Genoegen aan marcheren,
ruim vijf minuten later gevolgd door
Nieuw Leven. Om kwart over negen
maakte Concordia het klankvolle
carré vol.
Inmiddels was Arie van Wetten uit
Noordwijkerhout in de Professorenwijk
winnaar van de bevrijdingsronde gewor
den en daarom kreeg hij de fakkel, waar
mee het bevrijdingsvuur op het Stadhuis
plein zou worden ontstoken. Geëscorteerd
door vier Oxfordrijders kwam hij ruim
kwart over negen tot voor de grote fak
keldrager gereden en met korte ploffen
vatten eerst de vier zijvuren vlam. waar
na het grillige licht zich naar de top
voortplantte.
Waarde
Toen het vuur opvlamde sprak burge
meester jhr. mr. F. H. van Kinschot de
herdenkingsrede uit. De burgemeester
vroeg zich af welke oorzaak de vrij lauwe
houding van het Nederlandse volk ten op
zichte van zijn bevrijdingsdag kon hebben.
In het midden latend, of dit teleurstelling
is over niet bereikte idealen of een moe
heid. die is geaccentueerd door Indonesië
en Korea, wees de burgemeester erop, dat
het van het grootste belang is de jeugd-
van-thans te bepalen bij de waarde, die
de bevrijding voor de mensen van 1945
heeft gehad.
Na de woorden van de burgemeester
speelde Werkmans Wilskracht het Wilhel-
In het hart van Leiden laait
op 5 mei 's avonds het vreugde-
licht op. Dan hebben zich dui
zenden stadgenoten rond het
Stadhuisplein verzameld, staan
„officiële personen", die zo'n
plechtigheid altijd reliëf ple
gen te geven, in de houding op
het bordes en is het leven stil
geworden, in herdenking en
misschien ook nog wel in ont
roering. Er is in dit land toch
geen hart, waar de vlam der
vrijheid hoe klein ook
soms niet brandt.
Foto N. van der Horst
mus. dat door een onverwachte tussen
komst van het stadhuis-carillon een nogal
bochtig begin kreeg.
Vervolgens namen de vier korpsen hun
muzikale taak weer op en marcheerden
het Stadhuisplein af, de mensen met zich
voerend naar de vier hoeken der stad,
vanwaar zij hen een uur daarvoor hadden
opgehaald.
Haagse politierechter
Een grondwerker uit Rijnsaterwoude
had zijn buurman een „apekop" of een
„snotaap" genoemd. Er was narigheid
geweest met huuiibetaling. De eis werd
gehalveerd en de grondwerker moet 10
betalen.
Een chauffeur uit Noorden had in
Nieuwkoop zo dicht lang6 een lantaarn
paal gereden, dat de lading van de auto
de paal raakte. De chauffeur was door
gereden, hoewel de lantaarn was ver
nield. Het bleek op de zitting helemaal
geen kwade trouw te zijn en de politie
rechter legde hem 20 boete op.
Tot slot was er een timmerman-uit
voerder uit Voorschoten, die in zijn
woonplaats hout, -tegels en asfalt had
meegenomen. Als tegenprestatie had hij
wachtdiensten verricht, maar de politie
rechter legde hem toch nog 40 boete op.
F)E BEVRIJDINGSRONDE, een wielerwedstrijd over 70 km, die werd
verreden in de Professorenwijk en waaraan werd deelgenomen door
renners uit Oxford, Haarlem en Leiden, is een succes geworden voor de
Swift-rijder Arie van Wetten. Reeds in het begin van de wedstrijd had
hij samen met Vreeswijk een voorsprong genomen, die geleidelijk groeide.
Voor de nodige spanning zorgde Van Houwelingen, die in de 29ste ronde
een achtervolging inzette op de beide koplopers. Hij kwam op 13 seconden
achter de winnaar. Een prachtige prestatie. Om zeven uur startten de
ruim negentig renners. Tussen hen bevonden zich adspiranten, die 25 km
zouden rijden- Na zes ronden kregen Van Wetten en Vreeswijk een voor
sprong op het peloton, die van 12 seconden uitgroeide tot ruim een minuut.
Het was jammer, dat Plasmeyer, één van de prominenten van Swift,
na twee ronden pech kreeg; de achterstand die hij hierdoor opliep, was
te groot om nog bij het peloton te komen. Hij staakte de strijd na nog enkele
ronden te hebben gereden-
Ondertussen hadden Van Wetten
Vreeswijk al heel wait premies in de wacht
gisleept. Hun voorsprong groeide steeds.
In de twaalfde ronde wisten beide kop
lopers enkele achterblijvers te „lappen".
Zij lagen toen 33 seconden voor op het
grote peloton, dat werd aangevoerd door
de Haarlemmer Piet de Jong.
Adspiranten
Van de adspiranten slaagden enkele
rijders er in het tempo van het peloton
te volgen. Hieronder bevond zich Hen
driks van De Kampioen, <üe dan ook
15 ronden een glansrijke overwinning be
haalde.
Toen de adspiranten uit de strijd waren
genomen, liepen Jan van Wetten en de
Engelsman Bowen van het peloton weg.
Zij waren 47 sec. van de beide koplopers
verwijderd. De voorsprong op het pelo
ton bedroeg ruim een minuut
Even later voegde Van Houwelingen
zich bij de achtervolgers en weer
ronde later kwam Van Duin de groep
compleet maken. Dit groepje van
man begon een wilde achtervolging. Het
bleek, dat Jan van Wetten teveel van
zijn krachten had gevergd; hij moest de
drie andere rijders loslaten.
Toen zette Van Houwelingen de
achtervolging pas goed In. Aangemoe
digd door de talrUko toeschouwers
ging hty alleen op Van Wetten en
Vreeswijk af. Zijn achterstand van 41
seconden werd elke ronde kleiner:
met nog zes ronden 41 sec., vi|f ronden
30 sec., vier ronden 24 sec., drie ron
den 19 sec., twee ronden 13 sec.
Eindsprint
Van Duin en Bowen, die dit tempo niet
meer konden houden, raakten achterop.
Met nog twee ronden te rijden, maakte
een ieder zich gereed voor de eindsprint
Arie van Wetten kwam los van Vrees
wijk, hij verhoogde het tempo en daar
door verloor ook Van Houwelingen tijd.
Intussen had Van Duin de uitstekend
rijdende Bowen van zich afgeschud; uit
hert grote peloton waren Van Gent en
Knoppe weggesprongen.
In de laatste ronde kwam er geen ver
andering meer in deze situatie. Van Wet
ten ging met ruime voorsprong als eerste
over dc eindstreep. Een extra applaus
kreeg Van Houwelingen voor zijn prima
gereden wedstrijd. Dc winnaar bracht,
geëscorteerd door vier Engelsen, de be
vrijdingsfakkel naar het Stadhuisplein.
Uitslag: 1. Van Wetten; 2. Vreeswijk op
8 sec.; 3. Van Houwelingen op 13 sec; 4.
Van Duin op 1 minuut; 5. Bowen; 6. Van
Gent; 7. Knoppe; 8. Van 't Hoff; 9. Olden
burg; 10. Straver.
