fhuiszoekende Duitsers uit Polen
Wintermans
Winnaar Raak de Roos
op 29 mei in finale
De liefde als
tovenaar
JfebiUccf
ZATERDAG 26 APRIL 1958
Vijfmaal per week raast, in het diepe
nachtelijke duister, een trein aan uit het
oosten. Er branden wat lichten in het kleine
dorpsstation Büchen, een tachtig kilometer
vóór Hamburg. Vier uur negentiende
trein mindert vaart, snuivend stopt de zware
stoomlokomotief van Pools maaksel.
Uit de coupéramen kijken mensen. Man
nen, vrouwen, kleine nieuwsgierige kinde
ren. Tien uren heeft hun reis geduurd en in
die uren zijn zij verplaatst van het oosten
naar het westen, dwars door het IJzeren
Gordijn.
Remmen knarsen, op het perron treden
Rode Kruismensen aan: mannen in khaki-
uniform, vrouwen in brede witte schorten.
„Herzlich willkommen
De trein staat. Via luidsprekers klinkt een
monotone stem, die een officiële welkomst
groet opleest namens de Westduitse regering.
Daarna spreekt een dominee, dan een
priester.
Er wordt brood en koffie aangedragen,
chocola voor de kinderen. De reizigers stap
pen uit: zij kunnen zich even opfrissen in
een speciaal voor hen ingericht waslokaal.
Ze zeggen niet veel, ze zijn vermoeid, nog
wat wantrouwig, het is nacht. Kinderen bab
belen in onverstaanbare klanken
Na een kleine drie kwartier zet de trein
zich weer in beweging. Nog een korte rit en
de reis zal ten einde zijn. In het opvangcen
trum, voorbij Hamburg, zullen de reizigers
voorlopig rust vinden. En dan is er alwéér
een transport aangekomen, een transport van
vijfhonderd.
HET ons allen zo welbekende
CJMV (Chr. Jonge Man
nen Verbond) gaat in de ko
mende zomer voor de tiende
maal kinderen uit Duitse
vluchtelingenkampen een 5- a
6-weekse vakantie in Neder
land bezorgen.
Die jongens en meisjes (jon
gens vooral), komen uit kam
pen bij Hamburg en andere
Westduitse gemeenten, waar
zij dikwijls al jaren onder be
narde omstandigheden al of
niet bij hun gevluchte ouders
wonen.
Het zijn niet alleen kinderen
uit Oost-Duitsland, maar ook
uit andere landen achter het
IJzeren Gordijn: Polen, Let
land, Sstland, Tsjechoslowa-
kije, Roemenië, enz. Allen spre
ken nu Duits, want zij zijn van
Duitse familie.
Hoe meer gezinnen zich be
schikbaar stellen om zulk een
ongelukkig kind op te nemen,
hoe meer er naar Nederland
kunnen komen.
Om u alles nog eens goed
duidelijk te maken, heeft een
van onze redacteuren kampen
in en rond Hamburg bezocht.
Hij vertélt u daarvan in twee
artikelen, waarvan u het eerste
op deze pagina vindt.
Kinderen hebben geen schuld aan
het oorlogsgeweld dat hen
heeft gewiegd
TN 1947, toen volgens de overeenkomst van Potsdam (in 1945 ondertekend)
-L de grenswijzigingen zich lieten gelden, is het al begonnen. De Sowjet-
unie kreeg een kilometerbrede strook grond van Polen bij haar gebied en
Polen kreeg een rand van het oostelijk-bezette Duitsland: deeltjes van
Oost-Pruisen, Silezië, Pommeren, de streek boven Oder en Neisse. Rusland
dreef de Polen uit de strook overgenomen land terug en Polen begon dit
zelfde te doen met de Duitsers. Er werd gelegenheid geopend om naar de
Duitse oostzone te verhuizen, ofwel naar het vrije westen van Duitsland.
Hiervoor kwamen echter alleen degenen in aanmerking, die in het westen
naaste familie hadden.
In 1947 en '48 werden de aanvragen
voor vertrek ingediend en van toen af
begon het wachten. Niet iedereen kreeg
echter toestemming om 'te gaan: goede
arbeidskrachten, vooral intellectuelen die
van waarde bleken voor het op te bou
wen arbeidsproces, hield men en houdt
men nog terug.
Maar vele, vele anderen, talrijke gezin
nen, zieken en ouden van dagen, die in
het westen familie hebben, maakten en
maken nog de reis van Polen naar West-
DuitslaimcL
Eind 1956 begonnen de eerste Poolse
breinen deze, een nieuw thuis zoekende
met de regelmaat van een klok rijden
nu vijfmaal per week treinen met 500
mannen, vrouwen en kinderen aan. Alle
treinen stoppen eerst in Büchen, een
pleisterplaats waar niemand uitstapt.
tar het officiële Westerse welkom
onaanzienlijke perronnetje weer-
Niemand kijkt
Het is al zolang geleden, sinds de eerste
trein uit Polen aankwam en in de koude
herfstnacht het perronnetje uitpuilde van
belangstellenden. De Poolse treinen zijn
allang gewoonte geworden en niemand
kijkt meer om naar de ontvangst.
Toen wij, een klein groepje Nederlandse
journalisten dat nog eens weer pools
hoogte kwam nemen van het vluchtelin
genvraagstuk in West-Duitsland, dezer
dagen zo een trein in Büchen zagen aan
komen, stonden we er alleen in de koude
nachtwind
Alleenneen, toch niet, want de
groep Rode Kruis-vrijwilllgers, die met
een andere groep week om week dienst
doet op dit kleine station, was op zfyn
post. Al deze mannen en vrouwen hebben
hun gewone dagtaak, maar staan toch om
de week midden in de nacht op om alles
klaar te maken en de komenden een daad
werkelijk welkom te bereiden. Van drie
tot half zes zijn zij in actie in en om het
stationnetje en dan stappen zU weer op
de fiets en gaan er vandoor, soms regel
recht naar fabriek of werkplaats, omdat
ze uit de omtrek komen.
Maar de bewoners van Büchen slapen
door het merkwaardige gebeuren heen.
Verderop in het opvangcentrum, komen
pas de wachtende familieleden om te
kijken, of degenen die de hunnen zijn met
deze trein zijn meegekomen. Niet zelden
verschilt het een of meer dagen, want als
de trein is volgeboekt, moeten de vol
genden wachten. Soms krijgt men daar, In
de streek die nu Pools gebied is, een week
of dagen van tevoren bericht, dat het
vertrekuur nadert, soms ook maar enkele
uren voordat de trein vertrekt. Maar allen
houden zich gereed om te gaan.
Hun woningen worden dan direct over
genomen door Poolse families die uit
het nieuwe stuk Sowjet-gebied komen.
Het gebeurt zelfs, dat zo'n gezin, bepakt
ZETHAMETAn.V.
i
VLAARDINGE
Hilversum heeft gisteren uitbundig
feest gevierd, nadat 's morgens de
honderdduizendste inwoner was aan
gegeven. Vliegtuigen met sleepnetten
verkondigden het grote nieuws boven
de radiostad en herauten te paard
lazen een proclamatie voor. Burge
meester Boot, die via de Wereldom
roep in het Engels en Spaans de
wereld ran Hilversum's vreugde xn
kennis stelde, bezocht later de jong
geborene en zijn trotse moeder. Daar
bij mocht de burgervader Johannes
Hermanus Geers, een flinke baby.
even op de arm nemen.
Terreurcampagne
werd voorkomen
Een groep agenten van de opstandelin
gen, die de vorige maand uit de bergen
naar Algiers is getrokken om een „ter-
reurcampagne" in de stad te ontketenen,
is opgerold, aldus werd van Franse zijde
bekendgemaakt.
In de afgelopen drie weken zijn zestig
agenten gearresteerd onder wie 22 sectie
hoofden, die bom- en revolveraanslagen
moesten organiseren.
Voorts werd meegedeeld dat in het
Franse leger in Algerije verschillende
arrestaties zijn verricht in verband met
q voorgenomen muiterij van Mohamme
daanse soldaten.
C.P.N. vraagt om
samenwerking
De C.P.N. heeft het dagelijks bestuur
van de P.v.d.A. in een brief haar mening
voorgelegd met betrekking tot „enkele
van de dringendste, vraagstukken van
deze tijd: wèrkloosheid, woningbouw en
aanleg van raketbases in ons land". Hei
gaat om onmiddellijke verlichting van
de moeilijkheden en zorgen, die verschei
dene bevolkingsgroepen ongeacht hun
politieke oriëntatie ondervinden. Komt
de verlichting er niet, dan kan een nood
toestand ontstaan wanneer de economi
sche crisis voelbaar wordt, aldus de
C.P.N.
De communistische partij neemt het dc
socialisten kwalijk, dat zij volharden in
een onvruchtbaar anti-commur.isme. da'
de arbeiders verdeelt en de progressieve
krachten en hun weerstand legen de re
actie verlamt. Het staat wel vast, aldus
de C.P.N., dat straks, na de gemeente
raadsverkiezingen, de rechtse confessio
nele partijen en de V.V.D. zullen pogen
de P.v.d.A.-wethouders uit de gemeente
besturen te verwijderen of hun aantal te
beperken Ook in gemeenten waar
P.v.d.A. en C.P.N een meerderheid vor
men. Wat stelt de P.v.d.A. hiertegenover,
vraagt de C P.N., die de socialisten de
en bezakt, al voor de deur staat en men
tegelijkertijd de aanzegging krijgt, dat er
vandaag nog moet worden afgereisd.
Het is de vertrekkenden toegestaan,
mee te nemen wat zij willen. Dikwijls
komen gezinnen dan ook met ganse in
boedels, met talrijke koffers, huisdieren
enz. aan, maar anderen laten hun meu
bels achter, zien ze over te doen of heb
ben ze al verkocfit.
Het is nl. niet zo eenvoudig, met
hele verhuizing in het toch al overbe
volkte westen aan te komen. Evenals bij
ons worden de uitgewekenen, voor het
gemak met vele andere „vluchtelingen"
genoemd, eerst in een opvangcentrum on
dergebracht en dan al spoedig over zgn.
doorgangskampen verdeeld.
Een kamp, waar uitsluitend deze uit
Polen gekomen families voorlopig wor
den ondergebracht, is de voormalige
Bismarck-kazerne bij Hamburg, een com
plex van vele enorme kazernegebouwen.
Maar een kazerne, naar ouderwetse
trant gebouwd, heeft geen kamers. Alleen
zalen en trappen en duistere gangen.
Encellen.
U weet het misschien al, hoe hier ge
woekerd wordt met de ruimte, zodat
tienduizend mensen en kinderen kunnen
„wonen". Achwonen mag men het
eigenlijk niet noemen. De grote zalen
raad geeft in dezen de „discriminatie"
van de communisten op te heffen,
munisten in wethoudersfuncties en raads-
:ommissies te aanvaarden en voorstelt
;amen één lijn te trekken voor een z<
vruchtbaar mogelijke behartiging van d.
belangen der bevolking door de gemeen
De hoop wordt uitgesproken, dat d
uitslag van de Statenverkiezingen tot eei
koersverandering in de P.v.d.A mag lei
den, waardoor een krachtige weerstand
van alle anti-kapitalistische stromingen
tegen de reactie zal worden bevorderd,
deze zal worden teruggeslagen en
werkende volk niet langer zal zijn
leurgesteld, aldus de brief.
met opgehangen dekens verdeeld in
reeks „kamertjes", waarin de gezin
huizen. In het midden tussen die
dekenwanden zijn enige tafels aaneen-
gesohoven en hier kan men dan met z'n
allen het eten, uit de gemeenschappelijke
keuken ergens op het terrein versohaft,
verorberen.
Verder huist men op en bij de soldaten-
kribben, in de meest primitieve toestand,
slechts omringd door enkele „eigen" be-
zittinkjes Wie huisraad heeft meegeno-
ziet dat opgeslagen in grote garages:
in de dekenhokjes is daarvoor geen
plaats.
Hoe dat hier toegaat, kunt u zich wel
voorstellen. Elk woord dat wordt gespro-
is voor de hele zaal verstaanbaar.
Elk kind, dat huilt -of lastig is, hindert
alle gezinnen.
Kan met het redelijk met elkaar vin
den (dag in, dag uit!) dan is de toestand
houdbaar, gaat dat niet, dan is het een
hel. Is het wonder, dat kinderen die hier
anden, soms zelfs twee jaren, wonen,
hartelijk behoefte hebben, er eens „uit"
i komen?
DaarbU komt, dat vele gezinnen op een
of andere wijze geschonden zijn. De oor
log heeft Duitsland heel wat offers gekost
zeker ook in de gezinnen. Vele vrou-
ji en kinderen hebben man en vader
verloren, andere gezinnen zijn uit elkaar
geslagen door de zoneverdeling, ook is
het, mede door verschillend politiek in
zicht dikwijls tot schelding gekomen.
Ook zijn het niet altijd de sterkste ge
zinnen, die lang in de kampen verblijven.
n man ijverig en vakbekwaam, dan
vindt hij via de arbeidsbureaus eerder
werk en huisvesting dan wanneer hij tot
de arbeidszwakken behoort.
Vreemd, alles vreemd...
Veel jongens en metsj es, die nu zo tus-
:n 12 en 16 jaar oud zijn, hebben in hun
jonge leventje veel te veel meegemaakt,
zien ook door deze primitieve en collec
tieve huisvesting meer, dan goed voor
Zij hebben in spanningen geleefd, zij
•onen nu in een land. dat hen vreemd is
i onder omstandigheden die verre van
normaal zijn. Door schoolgaan en leven
ïen ander land hebben zij het Duits-
-huis-uit verleerd: zij spreken een
andere taal en dus is het eerste wat zij
hier in het westen moeten doen: Duits
Ontbreekt de harmonie In het gezin,
missen zij een of beide ouders, dan drukt
ook dit een stempel op hen. Zij tasten
rond in den vreemde, kunnen zich niet
oriënteren zoals ^en volwassene, zijn dik
wijls schuw en fn 'onze ogen niet zo wel
gemanierd.
Maar zij zijn kinderen en zekér niet
debet aan het oorlogsgeweld dat hen
wiegde, hen verdreef, cn opnieuw ver-
Daarom, wanneer u Iets kunt doen voor
deze jeugd, laat het dan niet na. Op hun
schouders drukt de grootste zwaarte van
de verloren oorlog, die hen, buiten hun
schuld, zoveel ontnam.
In de kampen wordt zo goed mogelijk
?or de kinderen gezorgd. Er zijn scho-
n. er zijn jeugdcentra. Predikanten
xn de Evangelische en de Grieks Ortho
doxe kerken doen hun best en de Hei-
matlosen Lageidienst van het Duitse
CJMV zowel als de Übernationale Bund
CJMV's in West-Duitsland vangen
vele jongeren op.
Met de jongeren, die niet meer in de
kampen wonen of alleen uit het oosten
zijn overgekomen, zijn door het CJMV
allerlei groepen gevormd met leiders, die
Gildenmeisters worden genoemd, aan
het hoofd. Er zijn jeugdcentra, waar de
jongeren bijeenkomen, er zijn tehuizen,
waar zij in groepen wonen en van waar
uit zij naar hun werk of studie gaan.
Maar de jongere kinderen, die in de
kampen wonen, hebben het hard nodig
een tijdje in een gewoon, geregeld
gezin te zijn. Ook daarvoor wordt in Ne
derland gastvrijheid gevraagd door het
CJMV.
Gastvrij beleid
Het zijn geen zieke of zwakke of onder
komen bleekneusjes, die straks weer,
11 juli tot 22 augustus, in ons land
hopen te komen. De kinderen brengen
attest van gezondheid me
hoeven gewoonlijk niet in de kleren ge
stoken te wordenal kan ieder kind
eenmaal wel eens iets nieuws erbij
gebruiken!
Neen, het gaat er maar om, dat zij
zorgeloze vakantie krijgen in een gezin,
waar liefst een beetje Duits wordt ge
sproken. Overigens is het taalprobleem
niet zo erg: een kind leert snel en weet
zich gauw genoeg verstaanbaar te maken!
Tja, zegt u. ik zou het wel willen doen,
maar ik heb geen ruimte of: mijn gezin
is er niet geschikt voor. O maar dan kunt
u nog op andere onschatbare w(J:
pen, want voor al deze kinderen (het
CJMV hoopt deze zomer 250 vakantie-
gangertjes naar ons land te kunnen halen)
moet 40 reisgeld worden neergeteld. Ei
dat geld is er natuurlijk ook niet. Dus als
u een gave wilt storten op gironummei
51500 t.n.v. het CJMV, Amsterdam, ondei
motto Vluchtelingenwerk, dan helpt u al
schitterend mee. Wilt u uw adres op
geven, dan schrijft u een briefje naar het
CJMV, Singel 58, Amsterdam.
We hebben gepraat met kinderen, die
in Nederland zijn geweest en we hoorden
niets dan heerlijke herinneringen en
aardig wat Nederlandse woorden en zin
netjes! En met anderen, die óók wel zou
den willennu, wie weet?
We gaan nog even terug naar het kamp
Wentorf in de voormalige Hamburgse
kazernes. Daar wandelen we langs de
hoge, stijve gebouwen van „de stad", zo
als men het kamp noemt en gerust noe
men kan, naar de garages, waarin de in
boedels en andere bezittingen van de uit
Polen gekomenen staan opgeslagen. In
één van die garageruimten is de kerk ge
vestigd. Een kerkzaal, voor 600 mensen
die zowel voor protestantse als voor r k.
godsdienstoefeningen wordt gebruikt.
De drie evangelische predikanten ver
tellen ons. dat ze de handen vol werk
hebben: twee diensten per zondag, ver
der speciale mannen, en jeugddiensten,
gespreksuren, dagsluitingen, ziekenhuis
bezoek, jeugdwerk. Heel moeilijk is dat
jeugdwerk, omdat van de ndeuwaanko-
mende kinderen 60 pet nog Duits moet
leren.
Ongeveer 80 pet van de in Wentorf ver-
blijvenden is protestants, en daarom gaat
men nu, evenals trouwens de r.k. al doen,
een kerk bouwen op het terrein. Een
kerk, die tevens als jeugdcentrum en als
gemeenschapsgebouw kan worden ge
bruikt. Het geld ervoor komt van de
kerken en van particulieren.
Later lopen we nog eens door de ge
bouwen. Er is een aparte zaal, waar vrij. j
gezellen huizen, er zijn zalen voor alleen
staande vrouwen.
Maar er zijn ook cellen, waarin vroeger
gestrafte soldaten zaten. Nu wonen er
echtparen. Het zijn ruimten van twee bij
meter met een heel hoog. kflein
raampje. De hele dag moet dat raampje
openstaan en verder moet er kunstlicht
branden.
„Maar we zijn hier alleen", vertelde
ons een echtpaar, dat er al meer dan een
Onder het raampje staan twee bedden,
boven elkaar, daarnaast is dan een kleer
kast gemaakt door een gordijn op te han
gen. Tegen het voeteneind van het on
derste bed staat een stoel voor de man,
dan volgt een smalle tafel en ten slotte,
vlak naast de deur, een stoel voor de
vrouw, Aan de andere wand een klein
kastje met wat spulletjes en een radio
er open dan is alles vol.
„We zijn hier gekomen met mijn be
jaarde ouders, maar die wonen nu bij
mijn zuster in Hamburg", vertelt de
vrouw. „En wij hebben het hier niet zo
slecht getroffen."
„Maar werkt uw man niet?"
„We hadden een eigen zaak en die heb
ben we verkocht. Mijn man is nu al 54..
hij komt niet meer aan de slag. We heb
ben steun
Het klinkt allemaal opgewekt, niet
overbezorgd. O ja. ze zouden wel een
woning willen hebben en ze hebben nog
meubels in de garages, maar wanneer..?
Dat zullen ze dan maar afwachten.
Het probleem
Hier hebt u dan een klein stukje
van het probleem van de Duitse
vluchtelingen. Een probleem, dat
heel wat meer schakeringen heeft.
Twaalf miljoen mensen uit Oost-
Duitsland hebben het westen over
stroomd sinds 1945 en nog eens drie
miljoen Duitsers uit andere landen,
die geen Duitse nationaliteit meer
hadden.
Hoe wordt deze stroom verwerkt,
hoe wordt dit veelzijdige probleem
opgelost? Daarover vertellen we u
in een volgend artikel.
Toch lijken wedstrijden in wezen niet
op elkaar, want in „Raak de roos" onder
vraagt Goos Kamphuls een team, dat ook
nog enkele niet-bestudeerde onderwer-
te beantwoorden krijgt en in „Weet
je veel" wordt slechts één persoon voor
15 vragen geplaatst en lucht dan zijn
kennis over een onderwerp dat drie we
ken in studie is geweest, ja waarop het
slachtoffer enkele uren per dag heefl
moeten studeren omdat dit onderwerp
hem tevoren vreemd moest zijn.
ETHERGOLVEN
ÏT'H ZIT TOCH wel iets heel aardigs in zo'n radiowedstrijd, die een winter-
L-f seizoen lang duurt en tenslotte winnaars voor 't voetlicht brengt. Dat
houdt de spanning er in en bindt de luisteraars aan het toestel. We hebben
op 't ogenblik twee bijzonder aardige wedstrijden in de ether, nl. „Raak de
roos" van de NCRV en „Weet je veel" van de KRO. Er wordt in beide wed
strijden niet met al teveel geld gerammeld, al heeft een Nederlandse in
dustrie voor de KRO-wedstrijd waardebonnen beschikbaar gesteld.
De wedstrijden zelf zijn fair: men geeft de mededingers gelegenheid,
zich op bepaalde onderwerpen te concentreren, zodat het niet een vragen
ui 't wilde weg kan worden.
Commentaar
Het Radio Filharmonisch Orkest heeft
gisteravond voor de NCRV onder leiding
Henri Arends een muzikaal liefdes
verhaal gebracht, getoonzet door de
Spaanse componist Manuel deFalla. „El
brujo" heet het werk: De liefde
als tovenaar. Het is een Andalusische zi
geunerimpressie. handelend over de lief-
an de mooie vurige fonge zigeunerin
Candalas voor de jaloerse, losbandige,
toch fascinerende Gitaan. Hij is
dood, maar Candalas kan hem niet ver
geten en de herinnering wordt een ob
sessie haar Spookbeelden verschij-
en eerst moet er een charmants
jongeman, Carmelo, aan te pas komen
die spookbeelden te doen verdwij-
De Falla schreef dit werk als een
ballet, maar maakte er later een orkest
suite van. De Andalusische volksmuziek
de zigeunermuziek zfc'n meesterlijk
vermengd. Henri Arends heeft de sfeer
bijzonder goed aangevoeld. Hij heeft
nergens te veel overdreven in de kleur
ring, nergens een ordinair accent gege-
Alles bleek van een echt Spaanss
noblesse en de mezzo-sopraan Cora Can-
Meyer heeft de liederen van Candalas
technisch en muzikaal meesterlijk ver
tolkt. Vooraf gaf Henri Arends met het
Radio Filharmonisch Orkest een zeer
doorzichtige vertolking van Haydn's sym
phonic nr. 44 en tot slot een gespannen
en kleurrijke weergave van de Rhapso-
die Espagnole van Ravel. Met dit con
cert hebben en Henri Arends, die thans
dirigent is van het Noordhollands Phil-
harmonisch Orkest is, en Cora Canns
Meyer opnieuw bewezen tot onze bests
musici te behoren.
iar de prijs i6 de moeite van het ijverig
ideren wel waard. Aan deze wedstrijd
kunnen nl. alleen ouders van kinderen
deelnemen en de hoofdprijs van de com
petitie is een studieverzekering van
f 6.000 voor een van de kinderen.
Aan de NCRV-competitde neemt, naar
traditie, weer „het gezin" deel en hier
de veelbegeerde prijs een reis naar
Zwitserland voor vier personen.
Belde competities lopen nu op een eind
dat zal velen, ook degenen die zelf
niet meedoen, spijten, want ze zijn pret-
g en leerzaam om naar te luisteren.
Voor de NCRV komt het slot van de
strijd op 'donderdagavond 29 mei a s. Tot
toe hebben in al die weken slecht*
vier families het maximum-aantal pun
ten, 180, gehaald. Dat zijn de familie»
Hartman uit Kampen, Elgersma te Nun-
peet. Van der Giessen in Gorkum en
Gosselink te Enschede.
Zij zullen op 29 mei nog eens voor de
microfoon komen cn dan elkaar bckam-
>m de mooie hoofdprijs: de vakantie
in Zwitserland. Tenzij er vóór die tijd
:en familie de 180 haalt, dan zal die
ook meedoen.
Het is de bedoeling, dat üe familie»
xn antwoorden op vragen betreffende
cn zelfgekozen onderwerp en zo zullen
e hen resp. horen in hun kennis over
de Ned. Spoorwegen, het Ned. Reddings-
n, de Nederlandse luchtvaart en de
Ncd. stam in Zuld-Afrlka.
Programma voor morgen
KRO: 9.30 Nwi .1 L._
Kamerork 111? Pianorecital 12.CÓ Apöiozie
Lichte muz 12.55 Zonnewijzer 13.0Ö Nn
th aws 13.10 De Waddera, hoorspel met mui
Gram 13 45 Bockbespr 14.00 Radio Phil-
ork en toliste (14.45—15.15 Brabants half-
16.10 Sport 16.30 Vespers. IKOR: 17.00
Jeugddienst.
8.00 Het Geladen Schip 18 25 De Kerk aan
I8'42 Pro*r v d Kerkdagen 195».
NCRV: 19.00 Nws uit de Kerkco 19.05 Gee&U»
lljke liedcreo 19,25 Tot ziens in Jeruzalem ge-
•prek. KRO: 19.45 Nws 20.00 Bonjour Caroline,
blijspel met muz 20.30 Act 20.45 De gewone
man 20.50 Cabaret 21.20 U bent toch ook van
21.30 Philemon en Baucis, hoor-
22.30 Gram 22.35 Uit het Boek der Boeken 22 41
3.00 Nws 23.15 Pi/uso-
HOUTMAN
OCCASIONS
Pianohandel Schiedam Grotrlan Stelnweg
Bechstein e.a.
Prachtige instrumenten als nieuw.
Schuldigen auto-
ongeluk berecht
De 33-jarige chauffeur S. W. en de 39-
jarige klassificeerdersbaas J. van L. beide
wonende te Dordrecht, die veertien dagen
geleden voor de rechtbank terecht moes
ten staan als zijnde antwoordelijk voor
een op 5 mei van het vorig jaar In Hen
drik Ido Ambacht gebeurd ongeluk met
een klaasificeerdersauto, tengevolge
waarvan zes arbeiders gedood cn acht
zwaar gewond werden, zijn aan het hun
ten laste gelegde schuldig bevonden. De
rechtbank veroordeelde de chauffeur tot
zes maanden hechtenis en bovendien vooi
het valselijk invullen van zijn rijtijden-
boekje tot 25 boete, subsidiair vijf
dagen. De els was tien maanden hechtenis
en twee Jaar ontzegging van de rijbe-
I voegdheid De klassifieeerdersbaas werd
veroordeeld tot vier maanden hechtenis
De eis tegen hem was drie maanden hech
tenis.
vanavond
In het KRO-programma begint van
avond om 7.15 uur de uitzending Popu
laire Klassieken, waarin u o.m. hoort
het eerste pianoconcert van Chopin, uit
gevoerd door het Residentie-orkest
der leiding van Willem van Otterloo.
met medewerking van de pianist Alexan
der Uninski. Om 8.40 uur het amuse
mentsprogramma Tierelantijnen: ore
10.35 uur voorbereiding op de zondag.
Plein 8 uur 13 vult het grootste deel
van het VARA-programma; om 10.35
wordt het hoorspel „De straat in de n
voortgezet.
vanavond
verzorgt het televisiepro-
>m 8.15 uur, na het jour-
;t een toespraak door prof
Holk. Daarna weer
rondgebed i
ïital 23.50—24.00 Gi
II, 298 i
VARA: 8.00 Nws 8.18
.30 Bclljdenia-
11.30 Vragenbeanlw M.40
muz 12.30 Sp.
i SOS-ber 13.01
19 00 Op de keper
D Spon-
usteraar»
VARA
23,00 Nw* "-'S—24.00 Met d«
Televluleprosr. NTS: Relais Duitse TV: 15.00
—17.00 Tcnmswedstr Duitsland—Nederland.
Programma voor maandag
4,2 NCRV: 7.00 Nw» en
SOS-ber 7.10 Gewijde muz 7.50 Een woord voor
de dag 8.00 Nws 8.15 Sportuitsl 8.25 Gram 9.00
:ineneergang 11.15 Gram 11.35 Gevar progr
-.25 Voor boer en tuinder 12.30 Land- cn tuin-
12.33 Klavecimbel recital 12.50 Vakan-
17,30 Gram 17.40 Beu
8.00 Orgelspel 18.30 Sportpraatje 18.40 Eae
M— trtxer 19.10 Op dc man af
19.50
19.00 Nt
9.15 Schoolzang 19.35 Volk
iram 20.00 Radiokrant 20.20 Als u het'
raaggespr 20 40 De laatste dag. hoorspel 21
Nws 23.15 Gr
.0 de Hongaar,
Hlliersum II, 298
23.50—24.00 Eva
AVRO: 7.00 Nws 7.10
"'O Nws 8.15
40 Morgen-
Tulpen rally I
w 9.15 Grai
i 11.00 Idem
12.20 V t
ïd 12.33 Pia
15.15 V<
1 ieugd 17.15 V
I Ieugd 1*7.50 Mil"
1-5.40 O ra
De VPRO
gramma, dat i
naai, begint nu
dr. L. J. van
oude filmpjes
levering van „Pension Hommeles" uit de
VARA-serle. Tot besluit een half uurtje
overname van het amusementsprogram
ma van de Hesslsche omroep.
Tips uit het buitenland
Staan de Nederlandse uitzendingen
u niet aan, misschien wilt u dan ver
strooiing zoeken bij dc Belgen? Brussel
Vlaams (324 m.) vergast u op een veel
kleurig muziekprogramma „De Regen
boog", waarnaar u desgewenst van 8 tot
ir kunt luisteren.
43:5 Meded of gi
d fotografie 13.25 Armis r
Vnnr<tXi-hi Vf°UW S°Prïïn
.oo v '""h'
Sporunozalok 17.35
18.00 Nws 18.15 Roger...
5[LJdenlr))n ill Van scholier tot studeru,
dooi R v»n den Berg. oud-president van de Ne-
imtoe studentenraad 18.25 Lichte muz 18.50
- '-9-30
-0 05 De Radioacoop 33jQo' Nws 23
va» Ne. York 23.16 Tuloenr.ll,
Openbaar
20.00 Nwg
15 Koersen
13 30-24.00
Tvle.ïsleprog,. NCRV: 20J0 A.tenue 21 10
ÏTt H« d« M. TV-
Dag»:.
i* progr.
NTS:
GRAMMOFOONPL ATE.NPROGRAMMA
DRAADOMROEP
Over de 4c IQni
Maandag 2» epnj 1958 van ,/-_20 uur; JeM
Allegro moderato
birolli. II. Serg
Hallé Or
Rachm
op.
Conc
t John Bar
Moderato
piano, Philharn
^AUeg'
Üopoid Ludwi
«*rt Suite voor viool en or
tOrave), Gavotte (Allegrt
'Andantino). Tema con
pw*.n^. s.:
Urkeat van Berlljo
rgei Taneiev: Con-
op. 28. Prliudium
i oderato), Mlrchoo
Tarantella
j neemt
j^3SS*-C> ZWAARDEMAKER
vakejj J sevilla orange marmelade
