CHRISTELIJK
'N
Verdachtmaken van
iiiet-soeialisten
Vrijwilligers geven hun tijd
in protestants paviljoen
—Puzzel
Een woord voor vandaag
1
Reisindrukken van Hongaarse
Gereformeerde Kerk
Er is vrijheid
tot welke prijs
AVArane
Kanttekenin
Waarschuwing aan Het Vrije Volk
De heer B. Roolvink, secre
taris van het C.N.V., toont sich
in een artikel in het laatst ver
schenen nummer van De Gids,
orgaan van het C.N.V., bijzon
der gegriefd over wat Het Vrije
Volk heeft geschreven met be
trekking tot het Ioonbeleid voor
het spoorwegpersoneel. De ver
antwoordelijkheid hiervoor
wordt in genoemd socialistisch
blad geheel afgeschoven naar
minister Algera.
De heer Roolvink merkt naar
aanleiding hiervan op, dat het
veel moeite kost na lezing van
het bewuste artikel een pittig
stuk in de pen te houden. Toch
doen wij het nog voor ditmaal,
aldus de C.N.V.-secretaris. En
uit respect voor de persoon van
minister Suurhoff en uit res
pect voor de hoogheid van zijn
ambt. Dit geldt eveneens voor
de voorzitter van het College
van Rijksbemiddelaars.
Gaat Het Vrije Volk echter
voort, zo voegt de heer Rool
vink hieraan toe, met het be
kladden en verdacht maken
van niet-socialisten, dan kan
dit blad erop rekenen dat wij
maar dan correct en waar
heidsgetrouw niet zullen
zwijgen.
Het gewraakte stuk ver
scheen op 5 april in Het Vrije
Volk. Op de voorpagina stond
met dikke letters aangekon
digd: Herziening spoorlonen is
vertraagd door star standpunt
van minister Algera.
De heer Roolvink merkt hier
bij op, dat het advies van de
Stichting van de Arbeid inzake
de spoorlonen ook door het
N.V.V. werd gesteund. Thans
is de beslissing aan het kabi
net en niet aan een bepaalde
minister. Maar als aan een
niet-socialistische minister een
trap kan worden verkocht,
blijkt bij Het Vrije Volk de
vraag of het leugen of waar
heid is niet meer relevant te
zijn.
Het zou ons weinig moeite
kosten, aldus de heer Roolvink
(wij zouden alleen ruimte te
kort komen) om bij iedere loon-
affaire, die in de pers komt,
de rol van minister Suurhoff
breed uit te meten. En zo wij
de minister zelf buiten schot
zouden laten, zou het nog min
der moeite kosten de socialis
tische voorzitter van het Colle
ge van Rijksbemiddelaars in
een bepaald licht te stellen.
Deze beide regeringspersonen,
dragen veel meer directe ver
antwoordelijkheid voor de loon
politieke zaken in het alge
meen dan de minister van ver
keer en waterstaat voor de
spoorwegionen, aldus de heer
Roolvink in De Gids.
De kolenmisère
De Brandstoffenhandel, or
gaan van de Christelijke Bond
van brandstoffenhandelaren.
schrijft over de moeilijkheden,
waarmee de Europese kolen-
produktie te kampen heeft, en
met name wordt dan de situa
tie in West-Duitsland vermeld
Bij de Duitse mijnen liggen op
het ogenblik 3,6 miljoen tonnen
kolen en cokes opgeslagen. De
concurrentie van de olie, die te
gen verliesgevende prijzen
wordt aangeboden, is scherp en
de contractueel gedwongen im
porten van Amerikaanse kolen
liggen als een druk op de brand-
stoffenmarkt. Behalve de zor
gen van de financiering der gro
te voorraden is er nog een kos
tenstijging van vier Marken per
ton afgeleverde kolen.
Niet overbevolkt
Drs. J. Boersma, economisch
adviseur van het C.N.V..
schrijft in Voorlichting, het ka
derorgaan van de Christelijke
metaalbedrijfsbond, dat ditmaal
geheel aan het werkloosheids
vraagstuk is gewijd, over de
vraag of werkloosheid voor ons
land onafwendbaar is. Als voor
waarden voor een gunstige werk
gelegenheid worden genoemd
een gezonde economische poli
tiek, een gezonde loonpolitiek,
aangepast aan de economische
mogelijkheden, een krachtige
industrialisatiepolitiek en een
doelbewuste exportpolitiek.
Maar de heer Boersma zou
hierbij stellig niet willen verge
ten de betekenis van besparin
gen van ons volk. Het be
drijfsleven moet steeds meer
investeren, ons wegennet moet
vernieuwd en uitgebreid, land
moet aan de zee ontrukt en
Zeeland tegen het water be
schermd, de kernenergie zal
ook in ons land haar toepas
sing moeten vinden etc. Dit al
les kost geld, ontzaglijk veel
geld. Wanneer we dit geld op
brengen, aldus drs. Boersma,
door te sparen, zal er veel
werkgelegenheid tot stand kun
nen komen. Men kan dan ook
niet zeggen, dat ons land over
bevolkt is. Onze economie biedt
nog zeer vele groeimogelijkhe
den, indien wij ons allen slechts
de nodige inspanning willen ge
troosten.
Géén uniformpakje voor Francine....
(Van een onzer redacteuren)
Francine Buijze woont in Gent, waar zij aan de universiteit stu
deert. Maar wij spraken haar in de tentoonstellingsruimte van het
protestantse paviljoen op de Expo. Want zij is één van de ruim twee
honderd Belgische protestanten, die hun vakantie zo inrichten, dat
ze dienst kunnen doen in het paviljoen. Alleen al uit dit aantal vrij
willigers blijkt hoe sterk at evangelische christenen in België met
hun paviljoen meeleven.
steeds zonder meer te volgen. Maar
wellicht was het de bedoeling wel, op
deze wijze persoonlijk contact te ver
gemakkelijken. Sterke foto's van zegen
en vloek van 's mensen kunnen opei
de expositie. Dan spitst zij zich
op twee thema's: „Ik ben het licht der
wereld" en: „Gij de discipelen
zijt het licht der wereld".
De bijbelgenootschappen laten iets zien
van hun werk en er wordt iets getoond
van het sociale werk van de kerken en
van de christelijke eenheid over gren
zen en rassenverschillen heen. De op-
Nederlands ton nog
niet bijeen
Gids-zijn in het protestantse paviljoen is
geen spectaculaire bezigheid. Vc~
Francine géén fleurig uniformpakje
leuk hoedje, als voor de hostesses 1
de andere paviljoens en paleizen (ze
heeft die ook niet nodig)
dige band om de arm. met daarop drie
kruizen, dezelfde die voor de ingang op
een slanke stalen mast te zien zijn
's avonds pas opvallen omdat ze t
verlicht zijn.
Het was nog vroeg en Francine deed v
het eerst dienst Samen zijn we door
de tentoonstellingsruimte gelopen, zo nu
en dan de handleiding maar eens raad
plegend. Misschien hebben de ontwer
pers het expres gedaan,K~-
toog in prachtige foto'~J
aanduidingen
i symbolische
r zonder toelichting niet
Hervormde Jonge-Gezinnenbe weging
in onderzoek bij „kerk en gezin"
Alt 't vaar hoog opschiet
in de keel -
oplaaiend vanuit da maag
De hervormde raad voor de zaken v
kerk en gezin ziet wel iets in een ev
tuele Jonge-Gezinnenbeweglng. Na
aanvankelijk onderzoek heeft de raad
aan de hervormde synode machtiging
gevraagd om verder te gaan met het
peilen van de behoefte In de gemeenten.
Het is de raad al duidelijk geworden,
dat jonge gezinnen het vaak moeilijk heb
ben. Vele hebben geen eigen woning en
als ze die wél hebben is ze vaak te klein
voor een goede ontplooiing van het groei
ende gezin. In de enorme pakhuizen van
jonge gezinnen in de buitenwijken van
de snel groeiende steden zijn de vrou
wen vaak eenzaam. Het aantal werkende
jonge gehuwde vrouwen is door allerlei
omstandigheden zeer groot.
De kerk heeft hier een grote taak; in
vele gevallen doet zij op dit gebied echter
nog bijzonder weinig.
De raad voor kerk en gezin meent, dat
de Jonge-Gezinnenbeweging moet berus
ten op een onderlinge afspraak van
echtparen: zij zullen ernstig trachten de
huisdienst in enigerlei vorm te houden
en de kinderen vanuit het Evangelie in
liefde, zonodig en zo mogelijk met voor
lichting van deskundige zijde, op te voe
den. Deze stille afspraak is het eigen
lijke.
Als praktische uitwerking hiervan wordt
Einde kwestie-IJzendoorn
binnenkort te waehten
Van
verslaggevers)
Het breed moderamen van de Gelderse
hervormde kerkvergadering, heeft, zo
vernemen wij, aan ds. H. Schokking ge
vraagd, of hij emeritaat wil aanvragen
als predikant van de hervormde gemeen
te te IJzendoorn.
Daarmee zou het einde in zicht komen
van de kwestie, die jarenlang de gemeen
te van de pastorie vervreemd heeft. De
modalitei' in ds. Schokking en die van
de gemee>.„ hebben nauwelijks een aan
rakingspunt en ook in de persoonlijke
sfeer zijn de verschillen te groot dan dat
er van opbouw der gemeente sprake zou
kunnen zijn. Terwijl in de gerestaureer
de kerk slechts enkele personen de dien
sten bijwonen, vergadert de gemeente
Het breed moderamen heeft om ant
woord gevraagd tegen begin mei.
Prot. kerkje bij Tours
Ds. Mare. Boegner, voorzitter van de
federatie van protestantse kerken in
Frankrijk, heeft maandag bij Saint Mau-
re in het gebied van Tours een protes
tants kerkje geopend, waarin ook dien
sten zullen worden gehouden voor de
talrijke Nederlandse boerengezinnen die
in dit gebied wonen.
Bij de openingsplechtigheid waren be
halve Franse autoriteiten o.a. ook een
vertegenwoordiger van de Nederlandse
ambassadeur in Frankrijk en de Neder
landse predikanten Ten Kate en Jonkhof
aanwezig.
Tweeduizend leden heeft de kerk aan
Park Street In de Amerikaanse stad
Boston. Niettemin heeft zij 127 zende
lingen uitgezonden naar wel veertig
landen. De gemeente brengt daarvoor
per Jaar één miljoen gulden bijeen.
aanbevolen: het organiseren van a
den of cursussen over bepaalde onder
werpen, waarbij deskundigen leiding
geven; verder het besteden van speciale
aandacht aan de vrouw als middelpunt
van het gezin en voornaamste opvoed
ster van de jonge kinderen. Op geregelde
tijden zou een moederkring bij een van
de leden thuis kunnen worden gehouden.
Tenslotte moet aandacht gegeven wor
den aan de vakanties en moet het dienst
betoon weer opleven. Bij alles wat
daan wordt, moet duidelijk zijn, dat het
wordt ondernomen, opdat de Heer ge
stalte krijgt in het leven van het gezin.
12. ongeveer, afk.
13. lofspraak
15. Servische munt
18. insectendoder
19. foei!
20. insect
22. lengtemaat
24. vocht v. d. lever
26. klokje
27. afval gedorst graan
Verticaal:
2. als boven, afk.
3. kledingstuk
6 paard
8. voornaamwoord
10. verzekeringsver»
16. ventilator
20. bijwoord
21. kledingstuk
Nederland
In een ander deel van de zaal tussen
de tentoonstelling en de „gaanderij"
de kerk is een soort balie, waar uitgaven
van de verenigde bijbelgenootschappen
worden verspreid en lectuur die door de
Nederlandse vereniging tot verspreiding
van de Heilige Schrift is bekostigd. Van
af de galerij kan men een blik werpen
op het orgel, dat na de Expo in
Nederlandse gereforiheerde kerk zal
den geplaatst
Ja, Nederland heeft veel gedaan
dit paviljoen, al is het comité (giro
195859) er nog niet in geslaagd het be
oogde ton bijeen te brengen.
Eén kritische opmerking heeft de Brus
selse predikant ds. P. Fagel zich over
Nederland veroorloofd. Terwijl verschil
lende landen als Duitsland. Frankrük,
Zwitserland, Finland en Oostenrijk aan
dacht besteden aan hun protestantse ker
ken, heeft men in de Nederlandse inzen
ding de kerken blykbaar vergeten
Over de kerk zelf, dat stiltecentrum
met open vensters op de wereld schre
ven wij gisteren reeds.
Eenvoudig, simpel en open is de pro
testantse inzending op de Expo (kosten
Beroepingswerk
NEDERLANDSE HERVORMDE KERK
Beroepen te Strijen (toez.l: C Bogaard
te Noordbergum; te Makkum: kand. A.
Stegenga te Utrecht.
Bedankt voor Oosterwolde (Geld.): I.
Schipper te Ede.
Benoemd tot vicaris te Boxtel (voor
het werk van het steunfonds van het
protestantisme in het zuiden): mej. kand.
S. R. C. van Kempen aldaar..
Beroepen te Zoutkamp: kand. A. Segger
t Bunde (Oostfriesland).
Bedankt voor Leerdam: P. A. Bohl-
ieier te Wilnis; voor Oenkerk: P. van
der Spek te De Lier; voor Harlingen:
T. Aalbers te Bant (N.O.P.); voor
Leeuwarden (derde predikantsplaats): P.
Heinen te Noordwijk-Binnen; voor Am
sterdam (vak.-R. C. Harder): A. Broek te
Gringen-Noord.
GEREF. KERKEN ((ond. art. 31)
Aangenomen naar Beverwijk: L. E.
Oosterhoff te Ten Post.
CF,RIST. GEREF. KERKEN
Bedankt voor Schiedam: C. van der
Weele te Leiden.
Beroepen te Kornhorn: J. M. Visser
te Dokkum; te 's-Gravenmoer: L. Hol-
trichter te Onstwedde.
GEREF GEMEENTE
Beroepen te Nunspeet: R. van der
Bijl te Rhenen, uit een tweetal met J.
B. Bel te Krabbendijke.
ongeveer
teven ton). De „stad Gods"
heeft tien miljoen gekost. Deze „civitas
Dei" is het paviljoen van de R.K. Kerk,
die bovendien nog een iets minder mas
sief missie-paleis heeft Massief is het
woord wel, want als een burcht is het
paviljoen met zijn kerk omgeven door
een hoge muur.
Intussen treedt men ook buiten die
muur. Zondagmorgen weergalmde de om-
Seving van een elektronisch carillon, dat
et „panis angelicus"-loflied op de mi:
ten gehore bracht
Dat het Vaticaan niet alleen manifes
terend, maar ook pastoraal en apostolair
aanwezig is zagen wij in de grote kerk
(2500 staanplaatsen). Wel een dozijn
biechtstoelen met opschriften: Duits,
Nederlands enz. stond nodigend achter
in en er werd gebruik van gemaakt ook;
voor hoevelen is het de eerste keer sinds
jaren dat ze in de kerk kwamen? De
(Latijnse) missen worden telkens in een
andere taal via een luidspreker toegelicht
en vertaald.
Geen ophef
Het protestantse paviljoen is lang geen
„stad Gods". Het wil ook niet imponeren.
Men maakt zelfs niet veel ophef van het
feit. dat zoveel verschillende kerken
meewerkten. En ook niet van de vry-
willige arbeid van gidsen als Francine
BuUze, die 's avonds rustig de trein -
Gent terug neemt.
3. En dan is er het begin van een,
nieuw gemeentegeloof en kerkelijk le-
ven waarin men probeert er volle ernst j
mee te maken dat het Evangelie nietj
van een ideologie afhangt, maar gezien,
de feitelijke gegevenheid
we huidige situatie
Hoe moeilijk het is, kerkelijke
situaties achter het ijzeren gordijn
te beoordelen, blijkt weer eens ten
overvloede uit een reisverslag in
de Reformierte Kirchen-
z e i t u n g. Het is van de hand van
ds. D. Ritschl, een Zwitsers pre
dikant, die dezer dagen naar Ame
rika emigreerde. Hij was de gast
van de Hongaarse Gereformeerde
(Hervormde) Kerk. Aan het reis
verslag zijn enkele, passages ont
leend.
,,Ik kon doen en laten wat ik wilde,
zo heette het. maar een waarlijk krank
zinnig programma joeg mij van 's
gens vroeg tot laat in de avond va
ene ontmoeting naar de andere. Ik
echter zeer dankbaar voor het intensie
ve contact.
,,Hier een paar cijfers: Hongarije heeft
bijna 10 miljoen inwoners, circa dertig
procent is protestant en een vijfde deel
daarvan luthers. De samenwerking der
confessies is heel goed. De kerk is een
volkskerk en functioneert volgens het
parochie-systeem. Financieel is de kerk
echter een ..ledenkerk", d.w.z. zij leeft
van vrijwillige offers, die overigens
enorm hoog zijn. Maar bovendien betaalt
nu ook de staat (opnieuw) weer de
„eeuwige pacht" van de kerkelijke goe
deren en landerijen. Ik geloof dat ik het
goed heb wanneer ik beweer dat het
kerkbezoek in Hongarije wezenlijk hoger
en intensiever is dan bij ons. Ik zag
veel jonge mensen (en mannen!), art
sen en professoren en arbeiders. De
drie kerkdiensten, waarin ik preekte,
behoorden tot de grootste belevenissen
die ik in de laatste jaren heb gehad..
Ik wil proberen mijn indrukken van
de kerkelijke situatie samen te vatten.
Er zijn wanneer ik mag generalise
ren zeker drie richtingen in de ker-
1 De „reactionaire". oppositionele
„rechtse" partij, of alles wat in deze
richting neigt. Daartoe behoort voor al
les de Rooms-Katholieke Kerk:
2. Het piëtisme, dat bij predikanten
i gemeenten nog steeds leeft, dat ker
kelijk de blik naar binnen richt en niet
Jensen wierp snel een blik op de kapitein naast
zich en koek toen weer voor zien uit.
„Ja, 1200 man." Hij zuchtte even. „Je hebt gelijk.
Jongen, volkomen gelijk! Ik zit maar te kletsen. Na
tuurlijk kunnen we ze daar niet laten zitten. De
marine zal "t uiterste proberen. Wat komen twee of
drie torpedobootjagers erop aan Neem me niet
kwalijk, jongen, daar begin ik al weer te zaniken
Luister. Luister goed naar me. Als we ze willen
evacueren, dpn moet dat 's nachts gebeuren. Over
dag hebben we geen' schijn van kans zeker niet
nu 2-, 300 Stuka's zitten te loeren om ook maar 'n
glimp van een Britse jager op te vangen. En 't
moet met Jagers gebeuren, want troepenschepen en
moederschepen zijn veel te langzaam. En ze kunnen
ook niet om de noord gaan rond de noordelijke
Eunt van de Leraden want dan zijn ze niet voor
et aanbreken van de dag in veiligheid. Dat kost te
veel tijd
„Waarom die omweg? vroeg Mallory. ..Kunnen
die jagers niet tussen de Leraden door varen
„Tussen de eilanden door?" Jensen schudde het
hoofd „Onmogelijk! De wateren tussen de eilan
den zijn vergeven van de mijnen. Je zou er nog
met geen roeiboot doorheen komen!"
„En ligt de vaargeul Maidos-Navarone ook vol
De kanonnen van.
mijn<
r vrij
In diep water kun Je geen
„Dan bent u dus op die westelijke route aangewe
zen nietwaar, kolonel? Ik bedoel aan de ande
re kant zijn de Turkse territoriale wateren en we
kunnen toch niet
„Als 't wat zou uithalen, gingen we morgen bij
klaarlichte dag door die Turkse^ territoriale
ren,"
wel
toch de weste-
rt. Minder kans op mijnen, een korte
re route en bovendien geen onnodige internationale
verwikkelingen."
„Wat bedoelt u met „nu alle andere omstandighe
den gelijk zijn"?"
„De kanonnen van Navarone". Jensen zweeg ge
ruime tijd en herhaalde toen deze woorden, zacht en
op vlakke toon. als iemand die de naam van een
oude. gevreesde vijand uitspreekt. „De kanonnen
van Navarone. Die maken alle omstandigheden gelijk.
Ze dekken de noordelijk ingangen van beide door
vaarten. We zouden die 1200 man op Kheros van
nacht nog kunnen evacueren als we de kanon
nen van Navarone tot zwijgen konden brengen."
Mallory zweeg. Nu komt waar alles om draait,
dacht hij
„Die kanonnen zijn geen gewone kanonnen."
ging Jensen op kalme toon verder. „De experts van
onze marine zeggen dat het een negen-inch-type is.
Zelf geloof ik eerder dat het een versie is van het
210-mm-kanon. dat de Duitsers in Italië gebruiken..
Onze soldaten daar haten en vrezen die kanonnen
meer dan al het andere wat ze te verduren hebben,
't Is een verschrikkelijk waper» de granaat is bij
zonder traag en accuraat. In elk geval," ging
hij grimmig verder, „wat voor type 't ook is. die
kanonnen waren goed genoeg om de Sybaris in pre
cies vijf minuten aan flenters te schieten."
Mallory knikte langzaam.
„De Sybaris. Ik geloof dat Ik er iets over gehoord
heb
„Dat was die acht-inch-kruiser die we vier maan
den geleden erop uit stuurden om het met de mof
uit te vechten, we dachten dat het niet meer dan
een formaliteit zou zijn. een doodgewone geschut-
oefening. De Sybaris werd finaal van de zee ge
schoten. Er waren zeventien overlevenden."
Mallory was geschokt. „Ik wist niet
„Twee maanden geleden hebben we een groot
scheepse amfibische aanval op Navarone gedaan."
Jensen scheen de onderbreking niet eens te hebben
opgemerkt. „Commando's, marine-commando's en
speciale landingstroepen. We wisten dat die kerels
majr een heel kleine kans hadden, want dat Nava
rone is vrijwel één steile rotskust. Maar dit waren
zeer bijzondere aanvalstroepen, waarschijnlijk de
beste aie er vandaag de dag zijn." Jensen zweeg
bijna een minuut en sprak toen kalm verder. „Ze
werden afgeslacht. Gemassacreerd bijna tot de
laatste man. Ten slotte hebben we de laatste tien
dagen want we hebben die aanval op Kheros nu
al een hele tijd zien aankomen tot tweemaal toe
saboteurs met parachutes afgeworpen. Uitgelezen
commando's Hulpeloos haalde hij de schouders
op. ,.'t Enige wat ik kan zeggen is dat ze allemaal
verdwenen."
„Zó maar?"
(wordt vervolgd)
Zolang er mensen op aarde leven, hebben zij gepoogd
te geven aan hun gedachten en gevoelens over het oneioj
het ongrijpbare, het absolute, het eeuwige. In de natuur I
ben zij iets daarvan ontdekt. Nog zijn er mensen, van ge!
beweging als wij, die de zon aanbidden, die in het suizen
de wind, in het ritselen van de bladeren der bomen, de tu
ring van een God bespeuren, die hun het grote geheim
leven en dood, van verleden en toekomst zal bekendmaken,
Maar altijd is er daarbij de angst voor het onbekende,
onberekenbare, het grillige, het willekeurige van die God.
moet gunstig worden gestemd op straffe van verniet ij
van de mens. Hop anders zegt het ons de Bijbel. Zeker,
daar is soms sprake van een boze God, Die Zijn donder op
wereld werpt en Die zweeft op de vleugelen van de wind,
een beledigde Heer, als een toornige Gebieder. En toch: H
de God, Die zich niet verbergt, maar bekendmaakt
sen. Voor Wie wij moeten sidderen, maar Die onszelf vei
van de angst. Die ons ook het grote geheim verklaart van
bestemming. Hij is de Oneindige, maar niet de God van tr
keur „Ik voel de winden Gods vandaagVandaag hij p,
het zeil": dat kan, omdat Gods winden ons meevoeren
Zijn hart!
GROND EN VREES
ER heeft geruime tijd gegronde dat het geen zin heeft een per»
vrees bestaan voor onze grond: lijke uiteenzetting te geven over
het gevaar leek namelijk niet denk
beeldig dat de socialisten op socia
lisatie van de grond uit waren. Pro
fessor Schermerhorn i
argumenten pro en contra de so ,-o
lisatie van de grond. „Het probl »n
de Nederlandse verhoudii rez
het eerst van zuiver theoretische aard en
mee voor de dag gekomen in de onvoldoende bestudeerd. Aangt
Eerste Kamer erger was dat de het beleid van de ondergeteki
toenmalige minister van landbouw, (minister Vondeling dus) zich
dr. Mansholt, kort daarna als zijn dien zal bewegen bmnen de p rcj.
persoonlijke mening stelde, dat deze zen van de huidige regeringspost d
gedachte hem allerminst onsympa
thiek was.
heeft het zijn inziens geen practèoe
r in de volksvertegenwoordij -
Toen dr. Vondeling zijn partijgenoot 'anS bij stil te staan." Zo staat
als minister opvolgde, waren velen in de memorie van antwoord en
van mening dat in dit opzicht de hebben er met dankbaarheid
verandering geen verbetering zou ^enn's van genomen,
zijn: men vreesde ook van de heer Trouwens, de Eerste Kamer hi 'd
Vondeling doctrinair socialistische deze week toch al wel de hat
geluiden ten aanzien van het grond- vo* 1311 d® landbouwbegroting.
bezit. den heeft men de gelegenheid get l
om zo actueel op het regeringsbe
Die onrust is thans weggenomen. In te kunnen reageren. Dat de minli
zijn memorie van antwoord over de van te voren het theoretisch gepi
landbouwbegroting aan de Eerste over socialisatii
Kamer heeft de minister meegedeeld, afgesneden, is e
ZONNEKLAAR
£)IT zijn de koppen die het dagblad en alle nadruk te leggen op
De Telegraaf plaatste boven het woordje „moet". Voor het ova A
verslag van het anti-revolutionaire was dit partijconvent zeer gemat
partij-convent, dat zaterdag in in zijn critiek op de actuele
Utrecht is gehouden: „Ongeduldige en dr. Bruins Slot had het in dei
jongeren op A.R.-Convent: Als het dediging van het anti-revolutioa
moet, wèg met kabinet-Drees."
fractiebeleid beslist niet moeilij
elke
moet worden verkondigd.
Deze derde richting is globaal
nomen de weg van de in het westen
gekritiseerde leiding der kerk
Hongarije en het is wel mogelijk dat
de slinger te ver doorgeslagen is.
Daarmee is echter nog niet gezegd
dat de weg zonder meer fout is.
Persoonlijk ben ik van mening dat wij
geen recht hebben de huidige Hongaar
se kerk te verwijten dat zij zich aa"
maatschappij-orde van het oosten
koopt zolang wij ons in het westen niet
kunnen losmaken van ons ideaal van de
westelijk-burgerlijke (of kleinburgerlij
ke) kerk. Ook een eventueel piëtistisch
element moet na al de zeer bewogen
gebeurtenissen in Hongarije niet on
voorwaardelijk slechte invloed hebben,
maar kan ook een verzameling van
krachten en een concentratie van de
kerk betekenen.
Karl Barth, die ik op de terugweg m
Bazel bezocht, oordeelde desgelijks; er
ik bewonderde zijn behoedzaamheid om
over de Hongaarse situatie iets con
creets te zeggen. (Overigens is zijn zwij
gen na november 1956 in Hongarije door
allen met wie ik sprak als een grote
weldaad ondervonden en waarlijk niet
alleen door de „Barthianen").
Het is inderdaad zo dat de huidige
Hongaarse hervormde (en lutherse)
kerk een aanzienlijk vergaande vrijheid
tot verkondiging, evangelisatie, huisbe
zoek en godsdienstonderricht (in de
schoolgebouwen) geniet. Of zij daarvoor
prijzen betaalt en van welke aard die
prijzen zijn Is bijna onmogelijk te be
oordelen.
Voor de ontwikkeling zal zeer veel af
hangen van de mate waarin het theolo
gisch gesprek met de kerk aldaar voort
gezet zal worden. Wanneer de kerk pre
cies weet wat zij doet zal zij niet tot
opportunisme vervallen; weliswaar zijn
ook daartoe aanleidingen aanwezig, die
evenwel niet kunnen worden opgeruimd
door tot blinde oppositie op te roepen.
Vluchtelingenhulp rondom
Israël in discussie
In Noorwegen is in kerkelijke kringen
een heftige polemiek ontstaan over de
hulpverlening aan de Arabische vluchte
lingen in de woestijnkampen rondom Is
raël. De Noorse zeemansdominee Per
Faye Hansen uit Haifa viel de christe
lijke hulporganisaties aan omdat ze door
hun hulpmaatregelen ten behoeve van de
Arabische vluchtelingen (evenals de
vluchtelingenhulp van de Verenigde Na
si er toe zouden bijdragen ..het boze
handhaven in plaats van het uit te
roeien". Hij legde er de nadruk op dat
de Arabische staten tot heden elk voor
stel tot een oplossing van het vluchtelin
genprobleem hadden gesaboteerd, aan
gezien het in hun kraam te pas kwam de
reerde deze aanval met te
eenvoudige christenplicht om te helpen
wanneer een zo ten hemel schreiende
nood heerst onder de Arabische vluch
telingen. Of men het eens is met het po
litieke spel van krachten in het gebied
van het Nabije Oosten of niet heeft vol
gens hem niets te maken met deze chris
telijke plicht tot hulpverlening.
In een repliek hierop zei ds. Hansen:
„Niemand wenst een plotseling staken
van de hulpmaatregelen, maar een defi
nitieve oplossing van het probleem van
de Arabische vluchtelingen is beter dan
duurzame filantropie die apathie en ver
twijfeling in het leven roept en de voor
waarden schept voor een steeds diepere
haat De kerk mag in haar filantropische
ijver haar verantwoordelijkheid ten aan
zien van de gerechtigheid niet vergeten.
Moet de kerk niet het geweten van de
staat en van de staten zyn?"
Zelf hebben wij met aandacht de Maar de conclusie van De Telepf
discussies op dit partijconvent ge- is dat de anti-revolutionaire jf
volgd. Inderdaad is de kreet die De ren ongeduldig worden en dit
Telegraaf tot opschrift van haar ver
slag heeft gekozen, door een jongere,
een kiesverenigingssecretaris, geuit.
Argumenten voor zijn kreet voerde
hij nauwelijks
zijn woorden deze schrijver.
sympathie van de gehele anti-m
lutionaire partij voor het kafcb
Drees tot het nulpunt is gedi
,Dit is zonneklaar gebleken",
Inderdaad, het was een mooie,
nige dag maar men moet wel 1
werden niet met applaus begroet
in zijn beantwoording maakte dr.
Bruins Slot er een grapje van door de zon verblind zijn geweest
minister Zijlstra erbij te betrekken onzin te kunnen neerschrijven.
HET RIJK DER FABELEN
2°NDER aarzelen heeft de Veilig- nationalistisch China het recht
heidsraad de Russische klacht, veto en zouden de Verenigde Sbé
als zouden de Verenigde Staten her- dus in het uiterste geval aanvaard
haaldelijk de wereldvrede in gevaar van de Sowjet-resolutie hebben k -
hebben gebracht, naar het rijk der nen verhinderen,
fabelen verwezen. Er bleef de Sow- Met voldoening mogen we vastsl
jetvertegenwoordiger niets anders len, dat er in de Raad een grote
over, dan de eis, dat de Amerikaanse van eenstemmigheid was ten aam
luchtmacht zou worden gevraagd de van de onwaarachtigheid
vluchten in het poolgebied nabij de ding van de Sowjetunle. Dit nki
grens van de Sowjetunie te staken, in een grote tegenvaller voor de leid
te trekken. En zo zat in feite niet de in het Kremlin geweest zijn, si
mogen aannemen, dat zij 4
Amerikaanse, maar de Russische ge
delegeerde in de beklaagdenbank.
Het besluit van de Veiligheidsraad,
voor hen teleurstellende
ling niet hebben voorzien.
twill
geen uitstel van de beraadslagingen Blijft de vraag, wat het Russüd 0|
en ook geen verdaging van de zit- antwoord zal zijn op deze voor
ting tot heden toe te staan, is daar- Sowjetunie vernederende gang
om zo belangrijk, omdat het de Sow- zaken. Zal zij hierin een excuus a u
jetunie de mogelijkheid ontnam het ken om op soortgelijke wijze I
forum van dit belangrijke orgaan van menwerpers in de richting vai
de Verenigde Naties voor propagan- Vernigde Staten te zenden on
da-docleinden te gebruiken. Want dat d'e wijze een beslissing van de
was het voornaamste doel van de |f"
Russische klacht.
ligheidsraad uit te lokken, of zal
uit het besluit van gisteren de
Er heeft geen twijfel over bestaan, de hand liggende conclusie trekt
of de Russische eis zou worden inge- ®n een positieve bijdrage lever
willigd. De samenstelling van de uit tot het welslagen van een topcoaf
elf leden bestaande Veiligheidsraad rentie over gecontroleerde ont*
is reeds zodanig, dat een meerderheid pening?
voor de klacht van de Sowjetunie Met het laatste zou zij de mensifl
op zijn minst twijfelachtig was. -
Bovendien hebben de Grote Vier en
waarvoor zij zegt zo bezorgd te
een enorme dienst bewijzen.
Tweede lustrum Nationaal
Muziekkorps Heilsleger
In Krasnapolsky te Amsterdam ls
maandagavond met een jubileumfesti
val de tiende verjaardag gevierd van
het nationaal muziekkorps van het
Leger des Heils, dat sedert zijn instal
latie in 1948 bekendheid in binnen- en
buitenland verwierf onder leiding van
de kapelmeester Bernard Verkaaik.
Het jubilerende korps voerde van-
vond een groot aantal geestelijke
muzieknummers uit tijdens het festival.
De algehele leiding berustte bij com-
misioner R. Ahlberg en zijn echtgenote
territoriaal leiders van het Leger des
Heils in Nederland.
Commisioner R. Ahlberg herinnerde
aan, dat men destijds bij de vorming
in het nationaal muziekkorps zich
heeft afgevraagd hde d'it zich, in zijn
kinderschoenen nog, zou ontwikkelen,
doch dat men reeds bij de installatiel
uitvoering op 22 april 1948 alle vertrou
wen had in het welsdagen ervan.
De commandant gewaagde voorts
an het feit dat het nationaal muziek
korps een grote bekendheid heeft ge
kregen en zich een goede naam heeft
verworven door zijn medewerking in
radio en televisie, door de maandelijkse
uitvoeringen in diverse centra van ons
land en door zijn tournees in het buiten
land. met name Denemarken. Zweden,
Engeland. Schotland en Ierland.
Naar binnen heeft het nationaal
muziekkorps de standaard van d'e
Leger des Heils muziekkorpsen in ons
land aanmerkelijk verhoogd. De n_
ziek, aldus commisioner Ahlberg. ii I
taal van ieder land. Zij weet van l«
grenzen, zy is internationaal en i
geldt wel in het bijzonder voor i
Leger-des-Heilsmuziek.
„Ik hoop", zo eindigde commisioj
Ahlberg, „dat de muzikanten van b
nationaal muziekkorps met reine üpf
en met reine harten hun boodsch*
zullen blyven uitdragen tot heil n
De Evangelische kerk
en het atoomvraagstuk
Aangezien wij geen volmacht hebbs
de christenen in andere landen een
voorwaardelijk en op theologische gr®
den gebaseerd verbod van atoomwape®
or te stellen, is het ook niet moge$
1 eventuele beslissing in dit opxi®
de Westduitse Bondsrepubliek te doe
doorgaan voor een algemeen geldig bé
sluit. Dit verklaarde de minister
culturele zaken van Sleeswyk-Holstö
Osterloh. na uitvoerige discussie in
politieke sectie van het ter voorberekflt
van de Kerkdag in Hamburg gchouds
congres. Voor de komende zitting van#
synode der Evangelische Kerk voor F
heel Duitsland in Berlijn zal het
moeilijkste opgave zijn een zodanige ui
spraak te doen. dat onder alle omit®;
digheden de kerkelijke eenheid bewaak
blijft, ook wanneer de evangeliK*
christenen in de beoordeling van
vraagstuk elkaar niet kunne.i vinden
