CHRISTELIJK
99 pet. eenheid belangrijker
dan één pet. verschil
Christen-studenten bespraken
Leven in de wereld
De vergadering der kerk,
moeilijk punt in kerkorde
Een woord voor vandaag
Kanttekening
Grote belangstelling bij
jubileum ds, A. Verhagen
VAAS1E-VELPON-VAASJE
avMtie
Prof. dr. Herm. N. Ridderbos
Nog geen voorjaar
-
Nadat prof. Ridderbos er op
gewezen heeft zie ons blad
van gisteren dat by het over
leg met de vrijgemaakten het
zeer ver wegwerpen van de
Vervangingsformule geen toe
nadering ten gevolge had, ver
volgt hij:
schuldigen, als hij de Vervangings
formule het struikelblok noemt.
Hij zal het met deze uitspraak
stellig wel niet eens zijn. Maar
het Is niet reëel en niet waarach
tig het voor te stellen, alsof het
daarop vast zou zitten en alsof
wij er met elkander zouden ko
men. als we nu maar veel over
die confessionele kwestie zouden
praten Daarom heb Ik voorge
steld: Iaat het ons eens op een
andere wijze proberen. Laat ons
nu eens niet het verschil, maar
de eenheid op de voorgrond stel
len. Wie weet, of de ervaring
déérvan ons van weerskanten niet
kan doen zien, dat wij ook over
het overblijvende verschil kunnen
heenkomen.
Ds. Velema is hierover buitenge
woon bevreemd:
,.Het bevreemdt i RII
tengewoon dat prof. Ridderbos we
tend dat ondergetekende, die meer
malen door hem gesignaleerd werd
In zijn artikelen, de Vervangings
formule verwerpt, hem ondanks dat
RJdd!
en toch ook? Mas
al die schorsingen
ln die donkere Jaren?
sreenkomstig i
Hierover had prof. Ridderbos
al eerder geschreven. De Kamper
hoogleraar vervolgt:
Verder ben ik zo vrij van deze
..buitengewone bevreemding" en
dit ..volslagen raadsel" het nodige
af te doen. Het zegt mij alleen,
dat ds. Velema het becyi zo stijf
mogelijk wil houden. En dan kan
men niet veel begrijpen" en wan
delt men spoedig in ..raadsels".
veel meer
al deze ..toenadering"
zijn: grotere vervreemding. Daar
om zal ik ook over de licht ridi
culiserende uitlatingen van ds. Ve
lema over mijn voorstellen (,,De
voorstellen van prof. R. zijn aar
dig en doen het goed") niet ver
der schrijven. Wat ik met mijn
voorstellen bedoeld heb is om de
..schuldvragen" eens een ogenblik
te laten rusten en elkander niet
eerst allerlei eenzijdige voorwaar
den te stellen, waarvan men
zeker weet: die zullen zij toch
niet vervullen.
de 90 of 95 of 99 pro-
cent eenheid ln praktijk te bren
gen en de ontbrekende 10 of 1
procent te reserveren voor de ver
der liggende organisatorische een
heid.
Als ds. Velema vraagt: zou u
dat dan ook wel met de vrijge
maakten willen? dan antwoord
ik: ja. natuurlijk. Ik gevoel wel.
dat ik er niets aan kan doen, als
ds. Velema en anderen mij wil
len berispen of medelijdend willen
aankijken, omdat voor hen de 10
of 5 of 1 procent verschil kerke
lijk gezien nu eenmaal véél be
langrijker zijn dan de 90 of 95 of
99 procent overeenstemming. Hij
moet weten wat hij doet, als dit
zijn enige en herhaalde reactie
blijft. Ik kan daar nooit doorheen
breken, maar het zal mij toch
niet verhinderen te zeggen en te
blijven zeggen, dat er een andere
weg is.
TNs. Velema eindigt zijn stuk
■L* natuurlijk! met enige vrome
wensen. Ik zou er op willen ant
woorden: het verwijt, dat de ge
schiedenis hem en mij maken zal.
kan niet dit zijn, dat wij uit een
verschillend theologisch en ker
kelijk ..klimaat" kwamen en dat
wij niet bereid waren voetstoots
van kleding te veranderen. Maat
zij zal ons wel verwijten maken
wanneer wij vele vrome wensen
hebben geslaakt over „ijsblokken"
etc., die nog eens mogen worden
opgeruimd, maar intussen de ker
kelijke deuren zo hermetisch voor
elkander hebben afgesloten, dat
het ijs niet de geringste .ans
kreeg ook maar aan de randen af
te smelten. De winterkoude wordt
niet overwonnen door formulerin
gen over de temperatuur, noch
door vrome wensen, maar door
een beetje voorjaarswarmte.
En het „klimaat" dat deze
warmte met slch brengt, schijnt
mij het meest op dat van de kerk
te gelijken. Zou het mogelijk zijn,
dat ds. Velema de zaak ook nog
eens onder dit gezichtspunt be
kijkt? Dan kan hij er zelf aan
meehelpen, dat zijn pla vota nog
eens vervuld worden en dat ln
Nederland het kerkelijk gerefor
meerd beginsel overwinningen be
haalt op de sektarische woekerin
gen, bij wie men deze dan ook
meent aan te treffen.
WERELDCONGRES IN EDINBLRG
Na gescheiden Avondmaal 2300 studenten
in gezamenlijke sluitingsdienst
(Van een medewerker)
Meer dan tweeduizend studenten zijn in Edinburgh bijeengeweest voor
de grootste gebeurtenis in de christen-studentenbeweging sinds jaren. Lang
was naar dit congres uitgekeken en een ongelofelijke voorbereiding was
noodzakelijk geweest om dit mogelijk te maken. Toch kon niemand voor
spellen of de onderneming zou gelukken en zelfs aan het eind van het congres
is niet te zeggen of het geslaagd is. Als het de bedoeling geweest
massameeting te houden met de beste sprekers die denkbaar zijn of als het
er om ging een organisatorisch meesterstuk te tonen dan is Edinburgh 1958
ten volle geslaagd. Maar op de vraag of mensen hier de richting voor hun
leven gevonden hebben, of zij Gods plan voor zichzelf ontdekt hebben kan
niemand antwoord geven. Zal het congres na enkele maanden niet meer dan
een herinnering zijn of zal het inderdaad een vuur aangestoken hebben onder
de studentengeneratie van nu
God de onbekende God. De enige
nier om Hem te ontmoeten is in de ge
storven en opgestane Heer Jezus Chris
tus en daarvoor is het absoluut noodza
kelijk Zijn leven te kennen zoals de Bij
bel daarvan getuigt. Daarbij wordt niet
gevraagd of wij het er mee eens kunnen
zijn, maar of wij gehoorzaam willen
Zijn leven is vrijheid: in de eerste
plaats vrijheid van de benauwende vraag
naar onze eigen verlossing, want wij
kunnen Jezus Christus volstrekt ver
trouwen. Dat impliceert gehoorzaamheid.
Het gaat in het bevrijde leven n
de verlossing van mijn ziel maar
gehoorzaamheid van mijn verloste ziel.
Geloof en gehoorzaamheid behoren bij
elkaar, geloven kan alleen door te ge
hoorzamen! 3
Leven door de kerk
Jezus Christus
is het leven
McEwanhall, eigenlijk het groot-audito
rium van de universiteit, waar de lezin
gen gehouden worden en waar de dag
begonnen en beëindigd werd met gebed
en meditatie.
Dr. D. T. Niles, afkomstig van de
Methodistenkerk op Ceylon en sinds ja
ren een stuwende kracht in dc Wereld
raad van Kerken, opende de reeks refe
raten over het hoofdthema. Het is niet
genoeg om te prediken dat God
Atoomdeskundige
wordt predikant
zoeklaboratorium van de Amerikaanse
commissie voor de atoomenergie, zal op
22 juni a s. worden bevestigd als Luthers
predikant, nadat hij zijn theologische stu
die zal hebben voltooid. Dr. Lohr volgt
het voorbeeld van de bekende atoomdes
kundige dr. O. V. Anderson uit Oak
Ridge, die zijn wetenschappelijk werk
opgaf om predikant bU de Episcopaalse
Kerk te worden.
Synode der Gerei, kerken
(Van een onzer verslaggevers)
Het was te verwachten, dat de generale synode van de gereformeerde
kerken niet zomaar voorbij zou gaan aan het hoofdstuk „de vergaderingen
der kerk". Naar dit onderdeel van de kerkorde zal meermalen gegrepen wor
den.
Ook in de thans nog vigerende Dordtse kerkenordening heeft men dikwijls
de artikelen geraadpleegd, die de vergaderingen der kerk betreffen, inzon
derheid als het ging om de vraag welk gezag dergelijke vergaderingen heb
ben wanneer er moeilijkheden in de kerken rijzen.
Inzonderheid ds. J. van Herksen te Ermelo bleek nogal eens bevreesd te
zijn, dat het evenwicht tussen kerkeraad en meerdere vergaderingen ver
stoord zou kunnen worden, althans dat de kerkorde dit evenwicht niet vol
doende garandeerde.
de kerk te zien zoals zij naar Gods be
doeling is. De Bijbel maakt het in de
samenhang van Oud- en Nieuw Testa
ment duidelijk dat God zijn verlossend
werk uitvoert door de gemeenschap die
Hijzelf gegeven heeft. Er is samenhang
tussen het volk Israël en Jezus Christus,
die zich identificeert met de knecht des
Heren die de profeten predikte
Christus stichtte de kerk niet. i
liger
.t Ko
ninkrijk gekomen. De kerk is de ge-
meenscnap van hen die dat weten en
daarom is in de kerk het leven te vin
den. Jezus Christus kan immers niet bui
ten de kerk zijn. Ondanks alles kan de
gemeente slechts getuigen dat het leven
dat in de kerk te vinden is het waarach
tige leven is want zij leeft met de Heer
Daarmee Is niet gezegd dat de kerk
niet tekort schiet; er is zelfs een be
schamend verschil met de gemeente in
het Nieuwe Testament. Wij kunnen en
wij moeten echter lid zijn en blijven
van onze verdeelde kerken, want alleen
daar gebeuren de nieuwe dingen. Wie
zich afkeert van de kerk keert zich af
van Gods volk. In onze tijd hebben we
het grote voorrecht dat we mogen zien
dat de Heilige Geest niet van de kerk
is weggenomen maar bezig is
vernieuwing van de kerk.
Harde feiten
CiROTE indruk maakte de rede
y landgenoot dr. W,,A. Visser "t Hooft,
secretaris-generaal van dé Wereldraad
van Kerken. Van drie kanten komt de
kritiek als iemand zegt dat het leven te
vinden is in de kerk.
Sommigen achten het leven dat de
kerk zegt door te geven een volkomen
illusie. De maatschappij zal zich zo c
wikkelen dat de religie verdwijnt
daarmee de kerk overbodig geworden
Het zijri niet alleen de communisten
redeneren, de verdedigers van deze
opvatting vinden i
i de westerse
Anderen erkennen van harte dat Jezus
Christus het leven is. maar de kerk
derdrukt dat leven, de kerk is het grote
struikelblok voor de komst van het Ko
ninkrijk. Dit is de opvatting van de sec-
sectarische -groeperingen. Overal
de zendingsgebie-
Twee lijnen, zo schreven we gisteren, bepalen het leven
de mens, een horizontale en een verticale lijn. Wie allee
eerste ziet en die uitsluitend volgt, is arm, hoe die lijn
schitteren moge. Als er niet ergens een hechte verbindt:
met de verticale lijn, dan loopt het leven uit op een
fiasco en de kans is groot, dat het te laat wordt ont;
Zeker, de tijd kan de eeuwigheid niet omvatten, matir
eeuwigheid begint hier en nu. Ons leven zou zinloos zijn
dat niet zo was. Het hart van elk mens is gericht op
eeuwigheid. Wij kunnen doen, alsof het niet zo is, maar i
slechts een vorm van ernstig zelfbedrog. En dit alles ii
filosofie, geen spel van woorden, geen gedachtenspinsel,
levensgrote werkelijkheid. De vergankelijkheid van het
lijke ontdekken we elke dag. Hoe moeilijk hebben velen
al niet met het zich neerleggen bij de wetenschap, dc
ouder worden? Dat het levensi ur gaat doven en de leven
ten ondergang neigt? Dan blijkt al dat horizontale maar
betrekkelijk en gaat de mens steeds dieper beseffen, dat
verticale lijn zijn behoud is. God is mens geworden, lec
Bijbel, de Eeuwige is in de tijd afgedaald om de mens,
leven door de tijd wordt bepaald, het ééuwige leven te l
ken. Hij, Gods Zoon, heeft de twee lijnen samengesmy 9
en daarom is het tijdelijke een voorspel van het eeuwig
NAAR HET KREMLIN
congres als dit de deelnemers de
harde feiten vergeten waarmee zij weer
geconfronteerd zullen worden als zij
thuis komen. Het was daarom bijzonder
waardevol dat naast de reeks referaten
over het hoofdthema in werkgroepen en
commissies die harde feiten onder ogen
werden gezien. Hoogleraren, zakenmen
sen, kunstenaars en politici discussieer
den met de studenten over de vragen
die in de verschillende sectoren van de
wetenschap en in het politieke, sociale
en economische leven aan de orde
zijn. De Britse studenten kwamen in
aanraking met de vragen van de ande
re Europese landen, de studenten uit
Europa hoorden van de problemen waar
mee de Aziatische en Afrikaanse landen
worstelen.
Van niet minder belang was de ont
moeting van leden van zoveel verschil
lende kerken. De verschillen werden
niet weggepraat maar op hun wezenlij
ke waarde getoetst. Velen uit de oude
Europese kerken voelden zich be
schaamd als zij hoorden hoe de Jonge
kerken bezig zijn In het volvoeren van
him missionaire opdracht de eenheid te
vinden.
komt ze voor. zelfs*TrTcfe zendingsgebie- J 'Öp de laatste dag van hét congres
.den en de jonge kerken. werd het- Heihg-Avondmaal gevierd,
De meest ernstige kritiek komt vanuit ni,f- atmutenufhanoeliik waar door
de kerk zeil. Het teven dat Jezua Chri,
tus geeft moet binnen de kerk te vinden ie^er in zijn eigen kerk. s Avonds
De rapporteur van de commissie ds.
A. C. van Nood en de voorzitter
deputaten voor de herziening
der kerk-, hebber, hun recht op de kerkelijke goe-
orde, prof. dr. D. Nauta, toonden ech-deren (die voor hen verloren gingen) daarom niet of de kerk nutt
elk der altijd gehandhaafd tegenover de her- P'°f.de Kerk nutt
zijn maar onze kerken hebben niets ge
meen met de kerk zoals Jezus die be
doelde. Kierkegaard hekelde de kerk zo
scherp mogelijk omdat zij naar zijn me
ning meer gelijkenis vertoonde met de
0fc/.v.0iHirt0! triomferende kerk dan met de kerk in
£££ïïï*!de vernedering, zoals zij behoort te zijn
'P deze wereld. Deze kritiek neemt het
vraagt
nuttig is maar
of zij gelovig is.
Tegenover deze kritiek houden de ge
bruikelijke argumenten het niet, aldus
dr. Visser 't Hooft. Hier gaat het erom
dat het recht van elk der altijd gehandhaafd tegenover
vergaderingen (kerkeraad. classis, par- vormde kerk en nóg menen de gerefor-
ticuliere synode, generale synode) zo-meerden recht te hebben op de kerke-
danig geregeld was, dat voor over- lijke goederen van weleer, al spreken zij
heersing van de ene vergadering door dit^ niet meer zo luid uit als vroeger,
de andere in de kerkorde geen moge
lijkheden werden geboden.
Intussen kan, by voorkomende moei
lijkheden, een kerkeraad zich uiteraard
aan het kerkverband onttrekken, waar
door de kerkorde voor die plaatselijke
kerk alle zin verliest. Prof. Nauta
maakte duidelijk, dat de kerkorde
een voor alle tijden en om
standigheden passend geheel van be
palingen treffen kan. Zij regelt slechts
het normale kerkelijk leven en zij doet
dit aan de hand van een practijk van
eeuwen. De hoogleraar verwees dan
ook voortdurend naar oude kerkver-
ordeningen, die tijdens en kort na de
reformatietij d hebben gegolden. In
hoofdzaken is er in de kerkorde niets
veranderd, ook niet in de verhouding
lussen de diverse gezagskringen in de
kerken.
Men Is gauw geneigd b(J een kerkorde
te denken aan moeilijkheden. WU noem
den al de kerkeraad, die zich aan het
verband der kerk onttrekt. In dat geval
komt ook de zaak van de kerkelijke goe
deren weer om de hoek kijken, een zaak.
die sedert de vrijmaking in de gerefor
meerde kerken zo'n opzienbarende rol
heeft gespeeld, vooral Indien de rechter
ermee gemoeid werd.
Ds. D. Scheele van Assen vroeg -----
dacht voor deze kwestie, die ook op de glnnen. omdat daarmee veel tijd heen- rechte liefde, geen twist
synode van Leeuwarden (1955) breeduit j gaat en de kerkorde hier moeilijk be-
besproken is. palingen voor maken kan.
échter kwamen allen nog eenmaal bij
een in St. Giles' kathedraal, de kerk
waar eens John Knox jrcekte, voor de
sluitingsdienst. Met een gevoel van
heimwee en een zekere ongerust
heid ging het congres uiteen. Onrust
over de situatie van de kerk en de
wereld, heimwee naar deze dagen van
geestelijke hoogspanning. Als dit ge
voel blijft doorwerken in de studen
tengeneratie van nu is Edinburgh 1958
de moeite waard geweest!
ook vastgelegd dienen te
den dat de kerkelijke goederen toe
behoorden aan degenen, die niet wijken
van Schrift en belijdenis, al zijn ze ook
in de minderheid.
Toen ds. P. N. Kruyswijk meende, dat
de kerkorde niet vooruit diende te grij
pen op iets, dat mogelijk eens zou kun
nen gebeuren, verklaarde ds. Scheele,
dat de mogelijkheid van deformatie in de
gereformeerde kerken toch niet uitge-
de*gereformeerde kerken, zoals zij zich j <Van een onzer redacteuren) „Dan, h^pe van God verkregen hebben-
coo uj j0 de, sta ik tot op dezen dag werkte
lftde eeuw maar weinie was overgebleven Onder grote belangstelling de kerk ds. Verhagen drie gedachten uit: gehand-
ïöde eeuw maar weinig was over ge Dieven M sut|onip,e|n wag rehee, fevuld haafd op de ambtelijke loopbaan: voort-
,.Wie garandeert ons, dat ditzelide onze met gemeenteleden uit Gouda en afge- geleid door beproevingen heen; staande
kerken niet overkomt. vroeg hij. Ds. vaardigden uit het gehele land heeft gebleven door Gods genade en kracht.
Scheele zeide niet mee te willen huilen ds A Verhagen gisterenavond herdacht, De predikant .eindigde zijn gedachte-
in het koor dergenen, die enkel maar hoe voor v»ftig jaren in het bijzon- nisrede met bijzóndere toespraken,
verval in de gereformeerde kerken be- dere a^bt festeld werd. bij -
hij wilde toch eerlijk ver- zjjn
FR Is enige verwarring ontstaan den, zij het dan onder de naj
rondom de op 31 maart jl. door kelijke voorwaarde, dat niet
de westelijke mogendheden voorge- gesproken zal worden over
stelde ambassadeursconferentie, die dure-kwesties (zoals de Sowja
in de tweede helft van april te Mos- heeft voorgesteld), maar ook ovt
kou gehouden zou moeten worden, kern
Toen de Russen vorige week lieten ken, die Oost en West verdeeld
weten, dat zij op bepaalde voorwaar- den.
den bereid waren, op 17 april met Wordt de mogelijkheid van ea
de westelijke ambassadeurs te gaan slaagde conferentie in het K
confereren, publiceerde de Ameri- door deze tegemoetkomende hi
kaanse minister Dulles een haastig van het Westen wellicht niets
opgestelde verklaring, waaruit werd zij getuigt in elk geval vaneen! 4
afgeleid, dat Eisenhower het Russi
sche voorstel zonder meer had ver
worpen en de ambassadeursconfe
rentie dus geen doorgang kon vinden, ten. Want ook al vreest men ii
De zaken lagen echter anders. In de Westen terecht, dat de ambassadj
eerste plaats is gebleken, dat de Ame- -M-*A
rikaanse president alleen de voor
waarden van de hand heeft gewe
zen, die de Russen hebben gesteld, zou psychologisch gezien
Voorts hangt niet alleen van het oor- zijn geweest, het Russische
deel van de Verenigde Staten en zonder meer naast zich neei
zelfs niet alleen van dat van de drie gen. Daarom juichen we de ti
grote westelijke mogendheden af, sing van de Navoraad toe.
welke houding tegenover de Sowjet- Intussen zijn de vooruitz
unie zal worden aangenomen. Het de besprekingen ln Moskou niri
spreekt vanzelf dat de Ver. Staten zonder gunstig, nu de Russisch
en in mindere mate ook Engpland en nister van buitenlandse zaken i
Frankrijk een grote stem in het ka- met de westerse ambassadeurs
pittel hebben. Maar het uiteindelijke derlijk te spreken. Het is duld
oordeel moet worden overgelaten aan dat Gromyko gebruik wil ma!
de Navolanden, die in december ge- het feit, dat Engeland en Fi
meenschappelijk het initiatief tot een een gematigder standpunt i:
nieuw gesprek met de Sowjetunie wat de voorbereiding van ee
hebben genomen. conferentie betreft, dan de Va
Dit laatste is deze week het geval ten. Het is dus wel zaak, dat dl
geweest. Het resultaat van-dit over- telijke mogendheden één ljjtf 1
leg in Navoverband is geweest, dat trekken door zich te houden s
de - ambassadeursconferentie giste
ren normaal doorgang zou vin-
WAT KLOPT ER NIET
inzicht dan de overhaaste afflij li
minister Dulles, die later r
kig in wat mildere vorm werdj
conferentie zal stranden op de
sische weigering over andere
procedure-kwesties te spreken
speuren, r
gewoonte in zijn kring ook
v en kinderen betrokken
klaren, dat er van een krachtige open- in de gemeentesamenkomst, die ge- i werden.
baring van het geestelijk leven in de 0pend werd dooi de heer B. Middelkoop, Namens kerkeraad en gemeente sprak
gereformeerde kerken vandaag weinig te heeft ds. Verhagen eerst Gods leiding ouderling C. Hoogendoorn, namens col-
bespeuren valt. aangewezen in zijn levensloop, die wij lega's en gemeenten ds. L. Rijksen uit
Ds Kruyswijk meende, dat men ten gisteren in grote trekken herhaalden, Rotterdam-West, namens het curato-
aanzien van dit punt eerst maar eens Vanaf zijn jeugd, aldus ds, Verhagen rium van de theol. school ds. Chr.
moet afwachten wat de „verschralings- heeft de Heere een rem op zijn leven van Dam uit Rotterdam-Zuid, voor het
deputaten" op de synode van 1959 zullen gezet. Maar daarmee gaf de wijsheid, en landelijke verband van j.v.'s ds. H. Rljk-
i apporteren over de stand van het gees- liefde Gods leiding aan zijn leven. Met sen uit Vlaardingen en voor dat van de
telijk leven in de gereformeerde kerken, dankbaarheid dacht ds. Verhagen terug m.v.'s de heer C. Molenaar uit Rotter-
aan het „gezelschap" waarbij hij zich dam. De laatste beide sprekers gewaag-
Prof. Nauta ontried de vergadering voegde nadat hem „een hartelijke keuze j den van de grote zorg voor de jeugd die
deze materie te be-i in zijn hart was gevallen". Daar was op- bij de jubilaris leeft.
~i. tweedracht, ^>s. a. Vergunst uit Rotterdam heeft
Advertentie
De commodore knikte vermoeid.
"De radio-ontvangs
goed. En Mcllveen is even benoorden Alex i
,,Ja. Maar hij haalt 't wel. Die ouwe kist dreef
nog toen we erboven waren. Ze hadden hun grote
rubberboot al op 't water en de zee was zo vlak
als een spiegel. Nee. die halen 't wel," herhaalde
Torrance.
De commodore knikte opnieuw. Jensen stootte
hem aan.
„Kan ik de majoor een paar vragen stellen?"
„Natuurlijk, kolonel. Dat hoeft u niet te vragen."
„Dank u." Jensen keek de forse Australiër aan
en zei:
„Ik heb maar één vraag, majoor. U voelt er niet
veel voor om er nog eens heen te gaan, niet waar?"
„Nee. zeker niet!" gromde Torrance.
„Reden?"
„Omdat ik niets in zelfmoord zie. Omdat ik er
geen nut in zie goeie kerels voor niets te offeren.
Omdat ik geen tovenaar ben en geen kans zie "t
onmogelijke te doen." Er sprak een overtuiging
uit de woorden van Torrance, die geen tegenwerpin
gen toeliet.
*-sj J— ""-'" hield Jen-
De kanonnen van
doof ALISTAM MACLEAN
Heere gebood. Waar is de gesloten
tijd gebleven? Velen hebben daarna ds. «.-uicoav
In zijn gedachtenisrede liet ds. -Ver-1 Verhagen gelukgewenst. Des middags
hagen ook tijden van smart niet onver- hadden reeds 500 anderen dat gedaan,
meld, zoals de periode in Lisse, waar Hier zagen wij o.a. burgemeester A. War-
„met tranen beschreven bladzijden aan naar van Waddinxveen, ds. P. P. J. Mon-
zijn levensboek werden toegevoegd ster, hervormd predikant te Gouda e
iat hem een dochter ontviel. heer J. van Woerden, godsdienstor
wijzer bij de hervormde gemeente
Stolwijk.
De heer Ph. van Hoven uit Leiden las
voor uit de notulen van de Leidse ge
meente, waar ds. Verhagen als predikant
in volle rechten bevestigd werd. Er wa
ren verder afgevaardigden van de ge-
meenten die de jubilaris --j j «---•»*•
„Ja." Jensen keek ernstig naar de amberkleu
rig drank in zijn glas. „Ja, dat weet ik. Ik was er
tevoren al bijna van overtuigd, maar ik had geen
zekerheid en ik mocht het risico van een vergissing
niet nemenVerschrikkelijk dat de dood van tien,
twaalf mensen me moest overtuigenNu is er
1 één i
„U houdt het dus voor onmo
jen aan. „Dit doel is ontzaglijk oeiangrijx:
„Dat is mijn leven ook. En dat is "t leven van
■1 deze jongens." Torrance wees met een enorme
duim over z'n schouder. „Werkelijk, "t is onmoge
lijk. kolonel. Tenminste voor ons" Vermoeid
streek hij over zijn gezicht. „Misschien dat een Dor-
niervllegboot met een van die nieuwe, door radio
geleide glijbommen een kans zou maken. Ik weet 't
niet. Maar ik weet wel dat wij niets klaar kun-
nen maken. Tenzij", voegde hij er op bittere toon
tan toe. „u een Mosquito vol met TNT laadt en
i 400 voet hoogte i
.e duiken. C
altijd nog een kans
..Dank u. majoor en jullie allemaal." Jensen
was opgestaan. „Ik weet dat jullie gedaan hebt wat
je kon. Geen mens had meer kunnen doen. En.,
't spijt me! Commodore?"
„Ik ben dadelijk terug, heren." zei de commodore
Hij beduidde de bebrilde officier van de inlichtin
gendienst. die achter hem had gezeten, zijn plaats
in te nemen en ging Jensen en Mallory voor naar
zijn kamer.
„Dat is wel duidelijk, veronderstel ik." Hij open
de een fles Talisker en haalde glazen te voorschijn.
'„Je zult Bill Torrances standpunt moeten aanvaar
den. Jensen. Zijn escadrille is het beste en meest
ervaren da er vandaag de dag nog in Afrika is. Hij
heeft de olievelden van Ploesti ettelijke keren ge
bombardeerd en hij noemde dat „een zacht eitje".
Als iemand het vannacht had kunnen klaarspelen,
dan was 't wel Bill Torrance geweest. Geloof me,
Jensen, als hij ze*t dat 't onmogelijk is, dan heb
je dat te aanvaarden."
„Maar één
Hij hief zijn glas op
welzijn van Kneros!"
„Op Kheros'" zei Jensen op zijn beurt. Zijn ge-
irzocht I
Kunt u me niet 's vertellen
„Kheros," onderbrak Jensen hem, „dat is voor
jou het teken om op te komen. De wereld is een
speeltoneel enzovoort, en op dit moment betreed jij
de planken in deze kleine komedie." Jensen glim
lachte vreugdeloos. ,,'t Spijt me dat je de eerste
twee bedrijven gemist hebt, maar maak je daar
geen zorg over. Dit is geen bijrolletje, jongeman
Nee, jij wordt de hoofdpersoon uit 't stuk, of je
leuk vindt of niet. Voila: Kheros. de«de bedrijf, ee
ste scène. Kapitein Keith Mallory komt op."
Geen van beiden had de laatste tien minuten
hij alles deed. Mallory zat nog altijd ge
bogen over de op zijn knieën uitgevouwen marine-
kaart op grote schaal van het zuidelijk deel van
de Aegeïsche zee, die belicht werd door het afge
schermde dashboardlampje. Hij bestudeerde het ge
bied van de Sporaden-archipel en de noordelijke Do-
dekanesos, dat met rood potlood was omrand. Na een
tijdje richtte hij zich op en rilde. Zelfs in Egypte
konden de nachten eind november onaangenaam
koud zijn. Hij keek Jensen van terzijde aan.
(wordt vervolgd)
J-JET Is uiterst moeilijk om rustig ontbreken van voor hun taal
en weloverwogen een conclusie kwame mensen. Boekdelen spr
te trekken uit al het rumoer rond- in dit verband de uitspraak
om het proces tegen majoor K. overste Onderstal, toen hoofd
Schreeuwerige medewerkers aan de sectie aankoop buitenland;
ochtendbladen die het doen voorko- was wel aangewezen maar ik
men alsof het enkel en alleen aan niet de aangewezen man!" I
hun geschrijf te danken is, dat er heeft men dit hele rumoer hi
recht wordt gedaan in Nederland, paar woorden getekend,
hebben deze zaak zo vertroebeld, dezelfde mening, die onze
dat het een wonder mag heten dat medewerkei enkele dagen gel
de behandeling voor het Hoog Mili
tair Gerechtshof het hoge peil heeft
kunnen halen, dat voor een goede
rechtsplegring noodzakelijk is. Mis
schien ook mag men het eeii won
der noemen dat een domme kweru-
lant als Jacques Gans zijn mond
heeft kunnen dichthouden op de pu
in ons blad neerschreef,
dat er in ons militaire apparaat
ernstig tekort is aan vakmensa
En wat nu? Moeten
Staf en staatssecretaris Kranen!
maar aftreden, zoals de Gans(e)
heid luidt? Moet er een parlemen!
enquête komen naar het beleid
Welke conclusie moet men nu
trekken uit wat bij de behandeling
van deze zaak aan het licht Is ge
komen en uit de hele waarheden,
Waarom toch al deze dwaas)
Straks zal de liberale afgevaard
in de Tweede Kamer de heer
meester minister Staf interpell
halve waarheden en hele leugens die over een onderdeel van dit t
door De Telegraaf en dergelijke de
wereld zijn ingeslingerd?
Naar ons gevoelen zijn twee dingen
duidelijk.
a. Aan de zuiverheid van de rech-
namelijk wat genoemd wordt
helmenaffaire". De Telegraaf
van te voren al te berichten d
nister Staf er zich wel met een
doener van af zal maken. F:
terlijke macht ln Nederland behoeft journalistiek! Op het punt vai
niet getwijfeld te worden. Wij
hadden nooit anders verwacht en
het is ontstellend dom te menen
betrouwbaarheid van de rechterl
macht heeft De Telegraaf wel!
erg ongelijk gekregen de b<
dat die rechterlijke macht alleen kunnen zich rehabiliteren door
maar zuiver is omdat de ochtend-
blad-schreeuwers er zich mee be
moeid hebben;
b. Het Directoraat Materieel Land
macht is lange tijd niet voor zijn
taak berekend geweest door het
trouwen te stellen in de mogelij
den die ons democratisch staatslx
biedt om een dergelijke zaak
klaarheid te brengen. Dan kan.
maar dan is De Telegraaf De 1
graaf niet meer!
BhR'
Beroepen
jubilaris gediend heeft.
ikpin<;swkrk
Kerk en Israël-dag dit
25
jaar op ZO juni
De jaarlijkse Kerk en Israël-dag op het
landgoed Ter Veken te Wassenaar zal
dit jaar gehouden worden op woensdag
NEDERLANDSF HERVORMDE KERK Sj opHeht X"ken"van 5 "t ïuta
traditie was. Zo zullen er ten hoogste
drie spekers zijn, die elk op hun wijze
de verhouding van Kerk en Israël zullen
belichten. Wie deze sprekers zijn staat
Vriescheloo:
Jorritsma te Nieuwenhagen.
GEREFORMEERDE KERKEN
nog niet geheel vast. Maar
hen zal ds. Jan Wit uit Nijmegen zijn,
die zal spreken over: „De betekenis van
de diaspora (Israëls verstrooiing) voor
Beroepen te Schagen: kand. A. Bolwijn
te Amsterdam.
Examens. De classis Haarlem heeft
praep. geëxamineerd en beroepbaar ver
klaard de heer H. Peper, kand. te Haar
lem. die 1 mei beroepbaar is. De classis
Amersfoort heeft praep. geëxamineerd en
beroepbaar verklaard de heer G. van Ziel,
kand. te Soest, die een eventueel beroep
terstond in overweging zal nemen. Het
adres van de heer Van Ziel is Soester-ningen (in aardrijkskunde)
bergsestraatweg 11. Soest. Benoemd tot onderwijzeres aan de chr.
vglo-school te Barneveld mej. G. W. Mar
tens te Nunspeet (tijdelijk); aan de chr.
nationale school te Hollandse Rading
mej. F. Feddema te Vianen.
Benoemd tot onderwijzer aan de School
met de Bijbel te Kortenhoef-'s-Graveland
Israël eh de volkeren".
ONDERWIJSBENOEMINGEN
Benoemd tot leraar aan de chr. hogere
burgerschool te Leeuwarden de heer G
Veenen te Noorderhogebrug bij Gro-
GEREF. KERKEN OND. ART. 31
Examens Aan de Theol. Hogeschool
te Kampen is geslaagd voor het kand.
examen de heer H. den Boeft. kand. te
Groningen
DOOPSGEZINDE BROEDERSCHAP
Beroepen te Haarlemmermeer-Aals-
meer: mej. M. Keyser, prop. te Texel, die
dit beroep ook
de heer J. B. van Essen te Nijverdal;
de Juliana van Stolbergschool te Hoofd
dorp de heer J. A. Meeldijk te Amster
dam; aan de Maria Louiseschool te Leeu
warden de heer J. H. Doornbosch te Ber-
likum (Fr.).
Benoemd tot hoofd van de christé
school te Ritthem de heer E. J. Kléi
Onstwedde.
Internat, congres vi
orgelbouwers
Het tweede internationale
bouwerscongres zal in de tweede I
van september 1959 te Straatè
worden gehouden, zo is dezer d'
besloten op een in Straatsburg gehou
vergadering van het voorberd
comité van de internationale verenif
van orgelbouwers.
Het ligt in de bedoeling tijden»
congres in een van de kerken te SM
burg drie orgels te exposeren, elk
tuigend van verschillende opvattingw
systemen in de orgelbouw, ter
monstratie bij de referaten die
orgelbouwers uit verscheidene
hierover gehouden zullen worden..
In de voorbereidende vergaderin!
tevens besloten tot de oprichting van1
bureau ten dienste van de internatios
uitwisselng van jonge orgelmakers
afwachtng van de definitieve insttl
van het bureau voor het congrt»
Straatsburg, zullen de werkzaamb*
van dit buerau waargenome
door de orgelbouwer D. A. Flentrc?
Zaandam, die vorig jaar tijdens
eerste congres werd belast met
secretariaat van de vereniging i»
richting.
