Verstarring in Hervormde liturgie doorbroken Christen-ouders hebben Zuid-west eigen school in Gulden jaar voor Leidse christen-gymnasten 1 mmmm De Sleutels Leiden zag twee procuratiehouders vertrekken (OEIJWI-, LETDSCHE COURANT 3 DINSDAG 1 APRIL 1958 lijn Zondagmorgen a.s. ook instrumentalisten Pieterskerk zetel van de cantorij-in-oprichting ZOLANG DE KERK BESTAAT heeft zij gezongen. Het zingen begint daar waar woorden alléén niet langer toereikend zijn om uitdrukking te geven aan de grote vreugde. Men zou hieruit kunnen afleiden, dat het met een Kerk, die het alleen wel met woorden afkan, niet zo best gesteld is. Kerk beleeft het geloof in de gemeenschap der heiligen op het diepst haar samenkomsten, waar Christus, naar Zijn belofte, in het midden is. Daar is passief luisteren niet het één en het al. Het belijden, de lofprijzing, het gebed zijn even belangrijk. De orde van di<t ables, de liturgie H bet Griekse „teitoungia", een dienst in belang van iemand of iets), heeft zich de loop der eeuiwen ontwikkeld tot rijkdom van zinrijke (ook muzikale) men. Door de Reformatie werd deze wikkeling onderbroken of afgebogen Van de drie hoofdgroepen, waarin de Kerken der Hervorming uiteenvielen, handhaafden de Lutherse en Anglicaanse he'. kerkkoor, de cantor en het orgel, tarwijl de Gereformeerden, in navolging Tan Calvijn, slechts de niet-begeleide Ge meentezang tolereerden Na veel strijd werd weliswaar in de Nederlandse kerken op den duur het or- je! als begeleidringsinstrument iin eer her. 'e keld, maair de muziek moest zioh toch rog langer dan twee en een halve met een wel héél nederige plaats eredienst tevreden stellen. De invoering list ADRIAAN BLANKENSTEIN niet slechts dirigent van de evangediisohe gezangen (begin 19e eeuw) bracht hierin geen essentiële ver andering. Verscheidene formaties van htf Gereformeerde gezindte verkeren trou- nog altijd in het beginstadium vam Ou Calvinistische Gemeentezang, zij het dan mèt een orgel, mèt de berijming van 1773, maar zönder het oorspronkelijke leven dige ritme. We spraken over het passieve luisteren, dat niet het „één en het al" mag zijn. Calvijns rigoureuze besluit, de koorzang en de orgels uit de kerken te verwijde ren, heeft langzaam maar zeker geleid tot een verschraling van de liturgie en het, ten koste van al het andere, domi neren van de preek. Toen het orgel in tjn functie werd hersteld, was de toe komstige ontwikkeling al vastgelegd: de Gemeentek wam samen om te luisteren raar de predikant en, nu ja, enkele malen •en psalm te zingen. Eerst ni de eerste wereldoorlog ont waakte, althans In de Nederlands Hervormde Kerk, het besef, dat de eredienst een stilstaande vijver was geworden. Dit kon zo niet blijven. De Gemeente valt niet uiteen in een aan tal kerkgangers, die naar een of an dere dominee komen luisteren, zon der iets met elkaar te maken te heb ben. De Kerk is 'n gemeenschap en als Mdanlg oefent zfj de liturgie uit, de heilige handeling, de dienst aan de Koning, waarin allen zjjn betrokken. Dienstboek Ook In de Leidse Hervormde Gemeente ging men zich op het wezen van de ere dienst bezinnen. De verstarring, diie zeker op den duur het gehele kerkelijke leven ïou aangrijpen, moest worden doorbro ken. Het nrieuiwe dienstboek, door de Synode uitgegeven, wenkte stimulerend op het leven, dat reeds was gaan ontlui ken. Een dead van grote betekenis bleek de benoeming van een oantor-organist voor de Pieterskerk. De nieuwe functionaris, Adriaan Blankensteen, was geen vreem deling op het gebied van de muzikale li turgie. In zijn vorige standplaats, Hilver- *um, had hij reeds, dn samenwerking met de Idturgist ds. Loos, een vruchtbare ac tiviteit ontplooid. De routine bradht hij dus, als onmisbare bagage, naaT Lelden "ke. Maar óók de kennis. De heer Blankensteen vertelde one, dat hij veel over liturgie gelezen en nagedacht heeft. Zijn volle belangstel ling richtte zioh daarbij op de ere dienst van de Duitse Evangelische Kerk, door Luther ingericht dn nauwe aansluiting met de aloude liturgie der Kerk Naar zijn mening heeft de Lu therse opzet de hoge waarden daar van het zuiverst bewaard. Voor de uitoefening is een kerkkoor noodza kelijk. Dit is niet maar een groep tangers, die zich, op feestdagen en zo. bij wijze van versiering, eens laat horen, maar een koor, dat organisch het geheel van de dienst is opge komen en er een eigen functie in heeft Daarom kreeg het (ook in Lei den) de oude benaming van „Can- b>rij" (latijn „catvtare". zigen). Zo'n •wotori) bestaat uit zangers, dne rpe- «aal voor dit werk door de cantor w*den geschoold. De Hervormde centrale kerkeraad van hddeo heeft ln overgrote meerderheid besloten, de Pieterskerk te bestemmen als centrum van deze liturgie en zetel van de cantorjj (vooralsnog in oprich ting). Geloofsbeleving Nu gaat hert er maair om, de juiste mu- zikaal-tóturgisohe vormen te vinden. Die zijn pas goed, als ze uitdrukking geven aan de geloofsbeleving ven orjze eigen tijd. Dit doen, bijvoorbeeld, de van Bach niet. De heer Blankenstein acht het misplaatst, deze achttiende-* werken te gebruiken als liturgisch be standdeel van onze eredienst. Het niet meer zijn dan een dode tie. Wij moeten juist van de piëtistische geest, die dit oeuvre ademt, los komen Deze mening houdt geen waardeoordeel in ten aanzien van Bachs geniale muziek die als zodanig (dat wil zeggen: als kunst, doch niet functioneel, als liturgisch be standdeel) boventijdelijk is. Maar de Ge meente van 1958 vindt er niet in de uit drukking, die aan de wijze van haar ge loofsbelijder adequaat is. Ook de Liturgie verkeert, als zij tenminste geen same stel van dode vormen is, in beweging. Deze liturgische vormen moeten voor allen begrijpelijk en zinvol zijn en mogen niemand, ook niet de muzikaal-onontwikkelde, in zijn activiteit remmen. Daarom denkt de heer Blankenstein allereerst aan het refrein, dat gezamenlijk kan worden gezongen. Het moet in de bas liggen en kan een koraal zijn. Het koor, samengesteld uit Gemeenteleden, en staande ndast of in de plaats Gemeente, zingt alles, waartoe de Gemeente-als-geheel niet in staat is. Maar dit koor staat ook aan de kant van de verkondiging. Het is een le vende illustratie van Luthers uit spraak: „Een woord klinkt des te scherper, naarmate het klinkt tegen een sterker en bezielender achter grond". En welke achtergrond welsprekender en meer inspirerend dan de muziek? Méér dan dirigent Adriaan Blankenstein stelt er zioh n mee tevreden, alléén maar kerkkoorb der te zijn. Het begrip „cantor" heeft v oudsher een rijker inhoud dan „dd. gent". Hij wil de oude traditie, die in de stuk. •ken (waarop geeft) en onberijmde psalmen, w; het koor er al enkele op zijn repertoire heeft. Ook andere Bijbelgedeelten komen idag in het kerkelijke jaar koor op het laats bgevierde al een onberijmd Magnificat (Lofzang van Maria) gezongen. Naar oude ge zien, immers niet aan elkaar gelijk. Instrumenten Het werkelijk nieuwe in de liturgie van de dienst in de Pieterskerk, op aanstaan de zondagmorgen, eerste Paasdag, is de edewerking van instrumentale stem- ïen. Naast het koor d6 namelijk een (nog kleine) speëlgroep opgericht (duit, hobo drie celli). Deze instrumenten spelen de melodievoerende stemmen en de obliga- De dienst wordt Ingezet met een Introïtus door het koor, met begelei ding van de spcelgroep. Dei gangszang", betrokken op het feit van-de-dag, in dit geval: de Opstan ding van Christus, loopt uit In het, door de Gemeente gezongen Kleln- Gloria („Ere zfl de Vader"), motivisch aan de introïtus verwant. Ook het knapenkoor (dat al anderhalf jaar bestaat) heeft een taak in hel litur gisch gebeuren. De zang worut afge wisseld door instrumentale ritornel len. Het aandeel van de Gemeente bestaat In de zang van responsies en refrei nen, als antwoord op de verkondiging door liturg en koor. In het geheel van de liturgie is. als vanouds, de preek ingepast. De geloofbelijdenis wordt gezamenlijk uitgesproken, omdat het zingen hiervan, in dit beginstadium althans, praktisch ondoenlijk zou zijn. Tijdens de uitvoering van de muzi kale liturgie is de aanwezigheid van de cantor beneden in de kerk onont beerlijk. Mevrouw Blankenstein hoopt dan het orgel te bespelen. Een spiegel en een microfoon zullen het contact onderhouden. Daar de (nog Ln opbouw zijnde) litur gie ln alles zuiver functioneel is. wor den de. in protestantse Kerken niet meei te gebruiken delen (zoals het graduale- de trappenzang) weggelaten. Wel zal er t sen twee Schriftlezingen een gezang, de vorm gelijk aan het graduale, worden ingelast. We informeerden nog naar de mening van de heer Blankenstein over de litui gie in de Haagse Kloosterkerk, een orde van dienst, waarvan ds. Kwint al jaren lang de animator is. Maar de Leidse can tor vindt die inrichting te eenzijdig, om dat ze teruggrijpt naar de vroeg-Crlste- lijke tijd en niet voldoende rekening houdt met de historische ontwikkeling. Het is Juist de bedoeling, een vorm te vinden, die ook de mensen van ónze tijd aanspreekt. Wij zijn nog lang niet klaar, zo besluit de heer Blankenstein. Hoe het worden moet, zal de praktijk leren. De hoofdzaak is, dat de starring is doorbroken, dat we met onze liturgie weer in beweging zijn. Christenvrouwen hielden Paasbijeenkomst In Rehoboth hield de Leidse afdeling an de Christen-vrouwenbond gisteravond en paassamenkomst. De liturgie bestond it samenzang en zang van het koor, af gewisseld met het lezen van gedeelten uit het lijdensverhaal. Mevrouw Houwing en Dregmans gingen in deze litur- ïor. De meditatie, die mevrouw Hou- hield, handelde over het lijden, ster- •n de opstanding van Christus, zoals dit door Maria Magdalena werd ervaren, de betekenis van dit offer voor de ge- Vóór de opening van de school aan de Obrechtstraat liet het schoolhoofd, de heer L. Noorduin (links), aan de voorzitter van de Vereniging voor Gereformeerd onderwijs in Leiden, mr. dr. M. Teekens (midden), en de voor zitter van de bouwcommissie, de heer J. H. de Jong (rechts), het radiotoestel zien, dat de aanne mers gegeven hebben voor de schooluitzendingen. Vanmorgen zijn de lessen met drie leerkrach ten en tweeënveertig leerlingen begonnen. Een r.k. lagere school en de christelijke kleuterschool hebben een voorlopig onderdak in de nieuwe school gevonden. Foto N. van der Horst. Negende chr.-nat. school in Leiden De heer Noorduin als hoofd van de school geïnstalleerd T"AE VLAGGEN op alle Leidse christelijk-nationale scholen getuigden gisteren van de vreugde bij de Vereniging voor onderwijs op Gerefor meerde Grondslag in Leiden over de opening van een negende schoolge bouw. Midden op de nog kale vlakte van het plan „zuid-west" aan de Obrechtstraat is de nieuwe school officieel overgedragen aan het bestuur. Tegelijkertijd werd de heer L. Noorduin als schoolhoofd geïnstalleerd. Er werden, zoals gebruikelijk, veel toespraken gehouden. Het nieuwe gebouw zal voorlopig mede onderdak bieden aan de r.k. lagere school en het christe lijk kleuteronderwijs. De voorzitter van het schoolbestuur mr. dr. M. Teekens, sprak na het lezen van Psalm 111 een begroetingswoord. Direct daarop kreeg de heer J. H. de Jong als voorzitter van de bouwcommissie het woord Deze zei onder meer dat de com missie de oper'ng -lag me tegemoet gezien. Het had maar weinig gescheeld, of de bestedingsbeperking had ook de bouw van deze school naar da toekomst verschoven. Op 22 mei 1951 ging de eerste brief van het bestuur D.O.S. jubil eert Elke tegenslag kwam men met meer leden te boven "DREC7ES OP DE DAG dat de christelijke gymnastiek- en scherm- A vereniging Door Oefening Sterk werd opgericht viert men volgende week woensdag, 9 april, het gouden jubileum in de Stadsgehoorzaal. De vereniging werd opgericht in de achterzaal van het gebouw Prediker op 9 april 1908, zij het alleen voor heren en jongens. Later kwamen daar dames en meisjes bij. De naam van ere-voorzitter J. Keereweer blijft nauw verbonden aan de jubilerende vereniging, die zich een halve eeuw heeft beijverd om de lichamelijke oefening op verantwoord hoger plan te brengen. Natuurlijk zijn het niet alleen prettige dingen, die deze halve eeuw hebben plaats gehad in de vereniging. Ook in eigen kring had men te maken met veel foute dingen en het zoeken van het eigenbelang. het is niemand gelukt, de vereni ging kapot te maken. Integendeel, elke tegenslag, zelfs de laatste, is men te boven gekomen met een groter aantal leden dan voorheen. Dikwijls werd men in mensen teleurgesteld, maar men wist, dat de basis de vereniging een krachtige steun zijn bij het aangeven van de juiste Over tegenslagen zal by het komende jubileum echter niet worden gepraat, want dankbaarheid zal de grondtoon zjjn by de uitvoering en een week later op de receptie en de feestavond voor ouderen en feestmiddagen voor de jong ste leden. Een dezer dagen hebben we een gesprek gehad met het bestuur veel werk ln de archieven van de christelijke gymnastiek- en schermvereniging Door Oefening Sterk in Leiden vonden wij deze foto, die omstreeks 1930 van een jongensgroep is gemaakt. Waarschijnlijk zullen lezers zichzelf er op herkennen of mede-junioren, die nu misschien wel vader zijn, van wie de kleinste kinderen alweer op de kleuterafdeling van D.O.S. gaan. ritrter is nu een kapitein van de 1 macht, zodat men er zeker van is, orde en regelmaat in D O S. worden ge- Archiefstukken We hebben met kapitein De Geu: de heer en mevrouw Varkevisser gebla derd in een oud knipselboek, dat veel bewaart van oude verslagen, waarin de naam D.O.S. wordt genoemd. Het Leidse Turnblad van 1926 bevatte een adverten tie, waarin wordt meegedeeld, dat D.O.S. naast gymnastiek ook het schermen gaat beoefenen, en de Nieuwe Leidsche Cou rant van 18 maart 1926 schreef enthousiast over het massale optreden van D.O.S. *In de zomer van dat jaar doet D.O.S. mee aan een grensbalcompetitie van de turn kring Leiden e.o. Opmerkelijk is het, dat alle verslagen van uitvoeringen 'vermel den, dat een „volle zaal" of een „uitver kochte zaal" van de prestaties genoot. Wel een bewijs dat D.O.S. in protestants Lelden een eigen plaats had vóórdat de oorlog ook hier de grote spelbreker was. Het twintigjarig bestaan van de ver eniging werd in 1928 herdacht met onder linge gymnastiekwedstrijden en een ere- avond In de Gehoorzaal, een nieuwjaars avond in de theetuin aan de Witte Singel en de opvoering van de D.O.S.-revue. De leden maakten een boottocht. De N.L.C. van 16 mei 1928 schreef waarderend over de revue, waarin Archimedes een nogal belangrijke rol speelde. Stadhuisbrand Het volgende jaar werd de uitvoering wel onder heel bijzondere omstandig heden gehouden. Als datum was 12 febr. vastgesteld, maar geen enkele Leidenaar zal die dag van 1929 vergeten, want 's morgens vijf over half vijf kwam op de brandweerpost de melding binnen van brand in het stadhuis. Vanzelfsprekend werd de uitvoering een week verschoven. In 1933 werd het zilveren jubileum ge vierd. Daarbij is natuurlijk ook de heer H. J. Lamers van de Hoge Rijndijk, die bij de oprichting een grote rol speelde en volgende week op de gouden-jubileum uitvoering. naar men hoopt, niet zal ont breken. In het historisch overzicht, dat toen werd geschreven, staat onder meer te lezen, dat de „schermerij" voor D.O.S. weinig had te betekenen. Een kwarteeuw later is dat wel anders; komende week woensdag wordt er zelfs een demonstratie gegeven De N.L.C.-echrijver van toen vreesde, dat D.O.S. de verkeerde kant opging door in plaats van lichaamsoefe ning lichaamscultuur te gaan brengen, en hij waarschuwde daarvoor. Het is wel duidelijk geworden, dat D.O.S. de goede weg had ingeslagen; de belangstelling is steeds groter geworden. Hoewel een jubileumviering gezellig is voor de leden, blijft het bestuur zich rich ten naar de toekomst. De uitvoeringen zijn dan ook niet anders te beschouwen dan als een presenteren van wat werd geleerd en als een opwekking voor bui tenstaanders om de D.O.S.-gelederen te komen versterken. Men behoeft in dit jubileumjaar niet te klagen, maar elk nieuw lid is welkom. Na deze gouden dagen is men van plan weer doelbewust verder te gaan. Bestuur, leiders en leden zul len zich weer geven aan hun taak in de zekerheid van eikaars mede werking. Tegenwoordige resultaten kan men dan handhaven en ver beteren. Ere-voorzitter Keereweer heeft in zijn programma-voorwoord de leden toege wenst, voorwaarts te gaan in dankbaar heid aan God. Wanneer de heren L. A. van Deuren en C. van Oort e>n de dames C. Boellee en C. Ou we rsloot volgende week hun groepen presenteren, dan kan Leiden trots zijn op een gymnastiekver eniging, waarvan het bestuur zich aller eerst door de bijbelse normen vöor het menselijke lichaam laat leiden. en W Op 22 mei 1953 werd de urgentie- verklaring bij de minister aangevraagd Hoewel het bestuur er van overtuigd is, dat de inspecteur alles in het werk heeft gesteld om ook de bouw v»n een gymnastieklokaal op de urgentielUst to plaatsen, is dit tot heden niet gelukt. Op 11 februari van het vorige jaar wam de financiële goedkeuring af en einde bloeimaand legde dokter J. do Bruvne de eerste steen Indeling Uitvoerig gaf de heer De Jong eer eenzertting van de inrichting var school. Er zijn zeven lokalen, die ieder aan achtenveertig leerlingen plaats kun nen bieden. Een ervan kan ook als film lokaal dienst doen. Verder zijn er eer kamer voor het» schoolhoofd, een per- soneelskamer. keurige garderobes, ruim» loileünrichrtingen, bergruimten en eer fietsenbergplaats. Het Is een gebouw, waar in alle lokali teiten zon. licht en lucht kunnen binnen komen. In aanmerking nemend dat da school gebouwd is in een stadsdeel vermoedelijk 25.000 mensen onderdak zul len vinden, mag worden verwacht, dat de nieuwe school de nodige leerlingen zal krijgen. Dank Dank bracht de heer De Jong aan d< inspecteur van het onderwijs en de wet houder van onderwijs, die het ondanks de bezuiniging klaarspeelden de nodige kredieten te vinden, aan het bekende architectenbureau Kraan en Van Nieuw koop te Oegstgeest 'en aan de aannemers J. van Rijn en Zn te Katwijk. De bouwcommissie is er zich van be wust. evenals het bestuur, dat de school een gave Gods is. Aan Hem dus bovenal dank en lof gebracht, zo zei de heer De Jong. „God schenke aan het hoofd en personeel kracht en lust vruchtbare arbeid te verrichten. Mogen vele kin deren hier worden heengeleid naar de voet van het kruis. Dan zal de school aan de Obrechtstraat een pa rel zijn in de kroon van het christe lijk onderwijs in Leiden", zo besloot de heer De Jong, die daarop de met de Leidse kleuren versierde sleutel aan dr. Teekens overhandigde Dr. Teekens aanvaardde de school met een dankwoord, speciaal voor de heer Da Jong. Hij hoopte, dat het streven van da in deze stadswijk een school te bouwen, met succes be kroond zal worden. Dr. Teekens richtte zich daarop tot de heer Noorduin. Hij noemde het verheu gend, dat een schoolhoofd kan worden benoemd, dat met de vereniging is ver groeid. Eersrt als leerling, later als kwe keling, onderwijzer en hoofd van da school aan de Hooglandse Kerkgracht li de heer Noorduin geen onbekende voor het bestuur. In deze tijd van een crisis der zeker heden wenste spreker ook de dames Laa- Dorrepaal toe te beseffen dat de vreze des Heren het begin van all* wijsheid is. Felicitaties Na een geanimeerde pauze was eerst het woord aan wethouder J. C. v. Schaik. n Leiden de toestand, wat het onderwijs betreft, fataal is. Groot is dan ook de voldoening bij het gemeente bestuur over deze openingsdag. Inspecteur J. Machielsen noemde de schooltoestand eveneens ernstig, maar hij wilde de jeugd van dit stadsdeel felici teren met de heerlijke jaren, die in het ieuwe gebouw komen. Dr. H. Schilp feliciteerde uit naam van de hoofdcommissie van het christelijk- nationaal onderwijs in Nederland. s J. W. J. Wiertz wenste namenj de Leidse rooms-katholieke schoolvereni ging geluk en hij dankte voor de gast vrijheid voor enkele klassen in aeze scuoci. Gastvrijheid De heer D. Streefkerk vertolkte da gevoelens van de collega's-schoolhoofden de heer C. J. van Cittert bracht da gelukwensen van de chr.-nationale frö belschool over, die ook gastvrijheid in da nieuwe school krijgt. Als afgevaardigde van de oud-school hoofden sprak de heer Meyer. Na een humoristische inleiding wees hij echter op het hoofddoel van het bijzonder on derwijs: het verbondskind bij het kruis brengen. De heer Meyer bracht de opdracht aan elke chrlsten-onderwUzer in herinnering, Is Kuyper die formuleerde: „GU hebt t het schoolkind de wacht betrokken bij het kruis Laat dat kruis en laat dat kind niet los Tot slot sprak de heer Noorduin. die onder meer de aannemers dank bracht de geschonken schoolradio. 40 jaar bij S.L.F. De lieer Kuyvenhoven nam afscheid Na een diensttijd van ruim veertig jaar heeft de heer Kuyvenhoven afscheid ge nomen van directie, chefs en collega's. Wegens verhindering van de directeur, ir. Y. Ykema, nam de hoofdingenieur van de afdeling Gas. Lr. T. Lentelink, de honneurs in de directiekamer waar. Deze wees erop, dat hier een traditionele figuur van het kolen trans port afscheid neemt. De heer Kuyvenhoven behartigde zijn zaken ac curaat en met plezier. Van stagnatie of ongelukken was nimmer sprake. De heer Lentelink zag de heer Kuyvenhoven dan ook node vertrekken. Hij dankte hem voor de langdurige en met grote toewijding vervulde diensten en wenste hem een goede pensioentijd toe. Ook de overige bij dit afscheid aanwe zige heren spraken in dezelfde trant. De naaste collega's van de heer Kuyvenhoven waren in de kantine bijeengekomen. Toen de heer Kuyvenhoven met zijn echtgenote de kantine binnenkwam werd hij met win kelklokgeluiden (de hobby van de heer Kuyvenhoven is klokken repareren) ont vangen. Zijn onmiddellijke chef, de heer J. Schou ten, sprak de scheidende ambtenaar op waarderende wijze toe en herinnerde aan zijn grote mate van plichtsbetrachting. Hij dankte hem voor de zovele jaren bewezen diensten. Namens de collega's sprak de heer A. Lepelaar, die eveneens de goede eigenschappen en de coLlegialdteit van de heer Kuyvenhoven prees en hem als aan denken een geschenk aanbood ten dienste van een andere hobby, de watersport. De heer Kuyvenhoven dankte allen voor de sympathieke woorden en voor de be wijzen van waardering. l^A TEZAMEN byna een eeuw de Leid se meelfabriek n.v. De Sleutels te hebben gediend, namen twee procuratie houders, de heren A. Verboog en J. J. F. Hamann, gistermiddag afscheid van hun grote kring tncdcwcrkers(sters). In de gezellige kantine kwamen om half vier het kantoorpersoneel cn afgevaardigden van andere afdelingen bijeen. De schei dende procuratiehouders, vergezeld van hun echtgenoten, werden, toegesproken door de chef de bureau, de heer P. van der Voort, die in korte trekken een schets gaf van de loopbaan, die voor beide func tionarissen op jeugdige leeftyd by De Sleutels is begonnen en op een zo ver- anlwoordeiyke post werd afgesloten. Be- Leidse volkstuinders komen grond tekort De georganiseerde volkstuinders Ln Lei den blijven op de bres staan voor een ruime toewijzing van grond. Hert jaarver slag over 1957 van de Leidse bond van volkstuindersveremigingen wijst uirt. dart de vraag naar volkstuinen in en rondom de Sleutelstad nog altijd groter is dan de plaatsruimte op de complexen van de aan gesloten verenigingen. Op hert ogenblik is slechts één permanent complex aan de bond ui huur gegeven. Men is hiervoor wel erkentelijk, maar nog steeds dreigt het verdwijnen van 'verenigingen, die tij delijk zijn gehuisvest op gronden bestemd voor uitbreidingsplannen. Overigens ge waagt men van dankbaarheid aan het adres van het gemeentebestuur voor de medewerking op velerlei gebied. Op 31 december 1957 waren by de bond elf verenigingen aangesloten met in totaal 962 leden. halve vanwege hun beroepskwaliteiten zal De Sleutels hen in de toekomst ook als mens missen; in de loop der jaren hebben zy een plaats in het bedryf ge kregen. die moeiiyk door een ander kan worden ingenomen. Nadat de heer Van der Voort mandiën mot fruit, bloemen en sigaren had aan geboden, sprak de heer J. C. Mattaar na mens de personeelsvereniging. Vooral het afscheid van de heer Verboog, die jaren lang voorzitter van de vereniging is ge weest, betekent een groot verlies voor de vereniging, maar de banden worden door het vertrek niet volledig verbroken. Ook deze spreker deed zijn afscheid met ge schenken gepaard gaan. En terwijl de koffie werd rondgediend moesten de beide heren een indrukwek kende reeks handen drukken van perso neelsleden, oudpersoneelsleden en zaken relaties, benevens van vertegenwoordi gers van bevriende personeelsverenigin gen, die met de personeelsvereniging van De Sleutels vele avonden in gezelligheid hebben doorgebracht. Voor vervolg stads nieuws pagina 7 Op 9 april wordt da inschrijving ge opend op zes-, negen- en twaalfmaands- schatkistprom essen tot nader vast te stel len bedrag, dagtekening 11 april. Toewij- ring tegen nader vast te stellen voor elke groep gelijk disconto. Zij, die voor lagere dan toewijzingspercentages inschrijven, hebben voorkeur. Storting 11 april voor r 90. Laat ze meeklinken op feestelijke dagen! D« kin na, dtnk tq UIT DRUIVEN GEPERST Leuk voor de kinderen om hun glaasje „feestwijn" méé ie drinken! En ieder zijn eigen flesje „rood" of „wi«"! Dar geefi nog eens extra feestvreugde. Daarom is Grapillon zo o verfijnd genoegen, dat men niet jong genoeg kan leren waarderen. is Grapillon ideaal Vooral als er gasten zijn die nog moeten „rijden". de verfijnde drank uit druiven geperst VERLAAGDE PRIJS: kleine fles 0.75 grote fles 2.95 Voor do hondol: Qobr*. Stour n.v. Maassluis Afscheid A. de la Rie bij de L.D.M. Wegens het bereiken van de pensioen gerechtigde leeftyd heeft de heer A ds la Rie zijn functie bij de L.D.M. neer gelegd- De heer De la Rie. die een diensttijd van ruim 38 jaar heeft gehad, werd als stoker bij de machinedienst aangesteld, toen de stoommachine nog in ere was. Later, nadat de stoom verdreven was door elektra, is hij werkzaam geweest in ver schillende functies, o.a. als ter rein werk er en filterwerker. Op 1 september 1938 werd hij uitgeko zen, om opvolger te worden van de ma gazijnmeester, die de dienst met pen sioen verliet Tot het eind heeft de heer De la Rie deze vertrouwenspoet naar volle tevredenheid bezet Zaterdag werd ln het kantoor van de directie in kleine kring afscheid geno men. Hert is de bedoeling, in de loop van het jaar op een personeelsbijeenkomst op dit afscheid terug te komen. Overigens zuilen zUn collega's dezer dagen van da gtiegenhrid gebruik maken de scheiden- da functions.. Is da band ta drukken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1958 | | pagina 3