L
De verdwenen
miniatuur
Tweespalt tussen christen- en
studentzijn leidde tot congres
1
2
dB
r
9
p
6
i
i
if
I
Kanttekenin
Academicus in de gemeente vindt
moeilijk zijn plaats
MetVELPONpaktetenHOUDT
In Israël is „Jood-:
vergemakkelijkt
zijn
Geen isolement
(Van een onzer redacteuren)
JJE TAAK van de christen
student in het heden en het
perspectief naar hun toekomst
in de maatschappij dat is het
probleem dat verscholen zit in
het thema „Student en Konink
rijk", dat deze week behandeld
wordt door het Corpscongres van
de studenten aan de Vrije Uni
versiteit. Een congres dat by
wijze van uitzondering in een
behoefte voorziet en een thema
dat springlevend is, zo zei de
congresvoorzitter prof. d r. J.
Watcrink zaterdag in zijn ope
ningsrede.
Deze behoefte werd al duide
lijk uit het bijzonder grote aan
tal congressisten, tweehonderd,
dat zich voor vijf dagen op
Woudschoten genesteld heeft.
Het zijn niet alleen corpsleden,
zoals de naam corpscongres zou
doen vernjoeden: ook vrouwe
lijke studenten zijn in groten
fietale aanwezig, terwijl ook niet-
eden van de erkende studenten
corporaties zich in het Zeister ge-
sprekscentrum begeven hadden.
Daarnaast was er belangstelling
uit de kring van hoogleraren en
zagen wij van het directorium
dr. J. Schouten en mr. H.
Bos Zzn.
ide prof. Wa
de nood.
Wie de verhouding van de chris
tenstudent tot het Koninkrijk Gods
beoordeeit op grond van excessen
of vanuit de zgn. studentenstijl
(die vaak voorixomen dit nood
weer en vrees sich voor anderen
bloo'. te geven), verstaat niets van
wat in de diepte van het studen
tenleven gaande is. In een brede
bescbouwing gaf prof. Waterink
een overzicht van de factoren die
tot het congres geleid hebben.
Vroeger was het universitaire
leven een herinnering aan de mid
deleeuwen. toen de universiteit
een „staatje in de staat" was. Op
eenzame (doch eerzame) hoogte
werkten hoogleraren en studenten.
Men stond de hoogleraren toe,
cultuur in intellectuele zin over te
dragen en verder zich wat ver
strooid en asociaal door de maat
schappij te bewegen. En de stu
dent leefde in een „splendid isola
tion": het gedrag werd bepaald
door het begrip „studentlkositeit".
Oe sociale situatie van de stu
dent was en is niet minder merk
waardig. Geen mens kan zich vijf
jaar of langer aUeen bezig houden
met geestelijke arbeid, die alleen
maar vorming en toerusting voor
later tot doel heeft en waaraan hij
in het heden weinig heeft. In iro
nie en zelfspot, die aUeen door
oud-studenten kunnen worden be
grepen. leeft hij zich uit; zijn kri
tiek op de samenleving, waaruit
hij voortkwam, neigt naar het cy-
Geen wonder oat na 1945 ook aan
de Vrije Universiteit twee menin
gen tegen elkaar opbotsten: zal
het studentenleven voortgezet
moeten worden volgens de oude
'traditie of ls een radicale refor
matie nodig? Beide groepen acht
ten door hun denkbeelden de vor
ming voor het latere leven het
best gewaarborgd. Sinds 1950 vin
den zij elkaar in de verontrusting
over de vraag of het isolement
van het academische leven nog
wel waarde heeft
wordt dan met studenten Door
dit alles dreigt de student los te
komen van de werkelijkheid van
het leven. Het probleem „student
en maatschappij" deed zijn intre
de. eerst onbewust.
Een zekere onrust over de ver
houding tussen universiteit en wer
kelijkheid maakte zich meester
van de studenten. Meer bij hen,
zo dacht prof. Waterink, dan in
het algemeen bij de docenten. Uit
de bewustwording van dit pro
bleem is dit congres geboren.
Voor de Vrije Universiteit komt
daarbij nog iets anders. Men had
als thema kunnen kiezen: student
en werkelijkheid. Men koos als the
ma: student en Koninkrijk. Het
studentzijn en tegelijk burgerzijn
betekent voor de christenstudent
een bezig zijn met zijn roeping als
burger van het Koninkrijk der he
melen.
HET is nodig, zo zei prof. Wate
rink, dat de belijdende chris
tenen die achter de V.U. staan
weten dat dit congres georgani
seerd is door jongeren,, die zich ge
bonden achten door dezelfde barid
des geloofs. Dit met nadruk voor
stellende, was hij van mening,
dat de verantwoordelijkheid voor
de beléving van die band voor de
verantwoordelijkheid van de stu
denten zelf ligt.
De ouders hebben zelf hun kin
deren in een aparte en Wonderlij
ke situatie gesteld, met al de
typische zegen en de typische ge
varen van een typisch isolement.
Wat meebrengt dat zij een eigen
stempel vertonen in doen en la
ten.
Zij spelen dezelfde muziek als
het volksdeel, dat de V.U. steunt.
Maar zij spelen het met eigen in
strumenten, eigen registratie <>n
in een ander ritme. Dat is hun
recht. Het is ook hun plicht. An
ders zou hun worsteling onecht
zijn, niet helemaal de worsteling
van henzelf.
De bezinning op Woudschoten,
die in deze dagen geschiedt, is ge
boren uit vrees voor tweespalt tus
sen het christen- en het student
zijn. De studenten zoeken zich een
eigen plaats in het Koninkrijk,
een eigen studentenhuis in de stad
Gods met vensters en wegen naar
kerk, cultuur, maatschappii en de
samenleving der volkeren Zij wil
lement.
lf- ga a
niet vrijuit. Hoe langer I
leek het streven van de studie
worden: zeer veel weten van zeer
-weinig, de specialisatie nam onge
kende vormen aan. En het nood-
Kakclijke theoretiseren wordt niet
altijd vergezeld van toepassing in
de praktijk.
De problematiek die tot het con
gres aanleiding gaf vindt niet al
leen haar oorzaak in een histori
sche ontwikkeling en in de oplei
ding zoals die gegeven wordt. Er
aijn nog andere factoren het le
ven in een vreemde stad. waar
door geen ander contact gevonden
Benoemd tot hoofd van de chr. nat.
schooi (leerschool van de Kon. Wilh
kweekschool) te Rotterdam-Overschie;
W. Kalmijn te Rotterdam; van de Kerk-
atraatschool te Zwijndrecht; J. J. Meli-
sen te Boger (Indonesië); van de chr.
nat. ulo te Woerden; J. C. Lekke rk ei-
te Woerden; van de school met de bij
bel (chr. nat.) te Harskamp; J. C. den
Dunnen te Randwijk.
Puzzel -i
~T
m
IT
_e
's
1k
li
17
19
-
21
91
-
No. 128
Horizontaal
1. voetbekleding; 8. in de.
dronken; 9. element, afk.; 11.
niet mager; 12. de dato; 13. ver
flauwen; 13. Zweedse munt: 16.
gekl. aardsoort; 17. klei; 18. herrie,
ruzie; 19. verdeeld land (Verre
Oosten); 20. voegwoord; 21. kle
dingstuk; 22. met behoud van
titel; 23. Russische lengtemaat; 25.
aukkelen.
Verticaal
1. schilderachtig; 2. herkenn.let-
ters Nederl. afk.; 3kracht
wonderkracht; 4. delen v. h. hoofd;
5. kracht; 6. frequentie-modulatie,
afk 7. leden; 10. afkeuren; 12.
minister-president; 14. meisjes
naam; 15. ijzerhoudende grond;
17. niet vaste; 19. kerkgenootschap;
21. afsluiting; 23. wettelijke aan
sprakelijkheid; 24. buisverlichting.
EEN GELUKKIGE KEUZE
BKR' IKPINGSWERK
indeweij te Gameren.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te's-Gravenhage-Oost (vak.
F. E. Hoekstra»: W. Griffioen te Nijkerk.
Bedankt voor Harderwijk: G. Henge-
veld te Harderwijk.
Twee ton Interehurch Aid
voor Indonesische kerken
Om christenen en kerken in Indonesië
te helpen heeft de afdeling van d«
Wereldraad van Kerken voor hulp tussen
de kerken (Interehurch Aid) de kerken
gevraagd om bijna twee ton. Om in de
nood te voorzien wordt aan de kerken
ongeveer 160.000 gulden gevraagd waar
van rijst en andere goederen gekocht
zullen worden en ongeveer vierduizend
gulden voor aankoop van medicijnen makshalve „gemene gratie" zullen
voor Indonesische christelijke zieken- men. Intussen voerde dit interessante
I discours, bekwaam door prof. Berkou-
Congres van V.U.-studenten op Woudschoten
(Van een onzer redacteuren)
Bij hun bezinning over de relatie tussen de student en het Koninkrijk
Gods heeft het corpscongres van V.U.-studenten de zondag gemaakt tot „ker
kelijke dag", waarop gesproken is over kerk en Koninkrijk. Nadat 's ochtends
prof. dr. G. C. Berkouwer in de kapel van Woudschoten had gepreekt (tekst:
„Want het Koninkrijk Gods bestaat niet in woorden, maar in kracht'"), heb
ben 's middags gerefereerd dr. H. Berkhof, rector van het seminarie der
Hervormde Kerk, en dr. Herm. N. Ridderbos hoogleraar aan de nogescnooi
der Gereformeerde Kerken.
Grote aandacht viel de referenten
gelijkelijk ten deel, toen zij hun ge
dachten omtrent kerk en Koninkrijk
ontwikkelden, waarbij zij op vele
punten eensgezind bleken even
eensgezind als zij eikaars boeken aan
bevolen. Niet minder was de belang
stelling, toen zU nader in debat met
elkaar traden over wat wij maar ge-
hulzen.
Hernieuwde actie tot herstel
eenheid geref. belijders
Men schrijft ons:
Het bestuur der Vereniging tot herstel van de kerkelijke eenheid der gerefor
meerde belijders heeft besloten de organisatie uit te bouwen om krachtiger het
doel. dat in de naam der vereniging ligt opgesloten, na te streven. In de nu bijna
vijf jaren van het bestaan der vereniging heeft slechts een beperkt aantal
plaatselijke afdelingen regelmatig gespreks- en gebedssamenkomsten gehouden.
De ervaring heeft geleerd, dat die bijeenkomsten goede vruchten afwerpen, en
heeft tevens het inzicht gebracht, dat niet de activiteiten in landelijk verband
het belangrijkst zijn, maar dat het volle accent dient te vallen op het plaatselijk
pas worden bereikt, wanneer het gehele
de achtergronden, die een rol spelen
werk. Het gestelde doel kan
gereformeerde volk inzicht verkrijgt
de kerkelijke, verdeeldheid.
Het aantal plaatselijke afdelingen is
echter veel te gering. Het werk der ver
eniging is derhalve vatbaar voor een
veel bredere ontplooiing, zodat het
weerklank kan vinden in het gehele
Tand. De ernst van de zondige, voor
God met te verantwoorden verdeeldheid
moet de gehele gereformeerde gezind
heid op het hart worden gebonden.
De bedoeling van het bestuur is dan
ook om alles in het werk te stellen om
op korte termijn te komen tot de oprich
ting van afdelingen in elke plaats Van
Nederland, die daarvoor ook maar
enigszins in aanmerking komt. Dan zal
van de vereniging een grotere invloed
ten goede kunnen uitgaan dan tot nu kend werd.
toe het gevel was. Neer. het gaat hier om een ven
te¥rW^6U°™h«nt«-lïmdri Se^rtlr^mftaX^be^ef™
tebracht_ ral iijn. Men mag echter alj eigen zwakheid/maar in de kracht
met hetgeen Christus van Zijn Kerk wil.
In de activiteit van de vereniging is
geen sprake van een liefhebberij
enige mensen, die de kerkelijke ge-
scheurdheld en haar kwalijke gevolgen
beu zijn geworden, en nu, onder in
vloed van allerlei modern zogenaamd
oecumenisch eenheidsgeroep, eens
vrijblijvende poging willen wagen oi
Ie gereformeerden, van welke kerkfor-
matie ook, onder één kerkelijk dak te
brengen. Ook streeft men niet
held met de bedoeling weer een macht
uit het verlangen naar si-
de oorlog, waarin nog
i die zij ook r
dankbaar zijn. als overal het gesprek
weer op gang- komt, zoals thans slechts
hier en daar gebeurt. Dat juist is het
actuele doel van de vereniging; het op
gang brengen van het gesprek over de
concrete kerkelijke zaken. Niet over al
lerlei louter vaktheologische kwesties,
maar over datgene wat het hart van
Christus' Kerk raakt, zoals dit klopt in
de Drie Formulieren van Enigheid, niet
meer en niets minder. Zo hoopt de ver
eniging weer deuren te mogen openen,
die vandaag voor velen hermetisch ge-
SlOt.nhoCeh'iïew.i,ii«,r de „reformeer- 5.?»!S2ta2ï tf"hplaatseIiil;e
de gezindte neg eens kerkelijk één zal. Het bestumMl i-ht-r"?""'"'
worden, weet geen mens. Dit mag ech-",„,7,r /„ter..°ok gen perso-
ter geen beletgel zlin om de wee der bp- ue op de2e w^2e zün »ange-
enDweww zyn om ae weg aer ge schreven, eaarne alle eewencte »«i;Mv
Gods, wil nakomen
klem onder de aandacht van alle
debelijders wil brengen. Want. mogen
wij Christus maar laten bidden om de
eenheid van Zijn Kerk en intussen
volharden, althans berusten in die ver
deeldheid? Immers neen!
In die overtuiging heeft het bestuur
zich dezer dagen schriftelijk gericht tot
jgf u-._j._j-_ individuele belijders
*~-J confessie ver-
hoorzaamheid. dat ïs het breken met
de zonden in de kerken, te volgen.
Het bestuur hoont en verwacht, dat
door zijn acties inderdaad in vele tiental
len plaatsen In ons land afdelingen van
de vereniging zullen worden opgericht en
dat allerwege het gesprek opnieuw be
gint of des te krachtiger wordt voortge
zet.
Het ls de vurige wens van het be
stuur. dat dit gesprek niet geschuwd
wordt en dat uit dit gesprek en uit het
gèbed, dat dit gesprek moet voeden, bij
zeer velen eerlijke, gelovige bezinning,
en niet allen bezinning, maar vooral be
kering en een zich stellen op de goede
weg gaat komen, in overeenstemming
Benoemd tot leraar aan de chr. h.b.s.
te Aalten: ds J. B. Kuhlemeier te Aal-
tcn (gods. ond.); J. C. de Schutter drs.
te Alblasserdam (handels- en staatswe-
tenaoh.); H. Bade te Amsterdam (En-
gela); N. J. Berkelaar drs. te Vlabr-
dlngen (Frans); D. W. Keuper te Aalten
(Duits); R K. Brouwer te Ermelo (Ne
derlands); R. Feenstra drs. te Den Hel
der (wis- en natuurkunde); J. R. Wy-
brands te Oegstgeest (biologie).
j'nCETABEVER
Gt PRODUCT
schreven, gaarne alle gewenste inlich
tingen verstrekken en Van advies die
nen omtrent de werkwijze bij de oprich
ting van een plaatselijke afdeling.
Het adres van de vereniging is: Schie-
broekselaan 32b, Rotterdam.
wer geleid, wel wat af van het thema:
de relatie van de afgestudeerde aca
demicus. (en dus ook al van de stu
dent) met kerk en Koninkrijk. Wij
tekenden de volgende opmerkingen uit
referaten en debat over dit aspect
van de zaak op.
Er is iets aantrekkelijks
ninkrijks-christendom", zo zei prof.
Ridderbos, dat om de kerk heen wil.
Deze verzoeking is voor studenten, met
hun kritiek op de ambtelijke kerk
leidélijk. Maar de kerk vormt mee
medium van de openbaring van
Rijk op de aarde, door haar ambten
en bedieningen. Ondanks alles v
nog aan menselijks is in de kerk,
interne, dienst van Chirstus aan Zijn
volk. En daarom mag men
kerk niet heenlopen.
'e aanpassing van de academicus in de
gemeente stuit vaak op moeilijkheden.
Gemeente en academicus verwijten het
elkaar wederzijds. Prof. Ridderbos riep
op tot gevoel van verantwoordelijkheid,
al begreep hij de problemen wel. Men
2it nu eenmaal met andere zaken dan
andere gemeenteleden doen.
Als men vindt, dat men door de kerk
niet gevoed wordt, dan mankeert
aan de prediking, vond dr. Berkhof. Zo
dra men daaraan niets heeft
de week", is het zaak de predikant in
alle liefde lastig te vallen. H|j voelde we)
wat voor de paraparochi van gelijkge
zinden: de kerk heeft zoveel „lagen"
van kerkmensen. Zover wilde prof. Rid
derbos beslist niet gaan; de uiterste re
medie achtte hij misschien naar af
gescheiden traditie het
„gezelschappen".
Omweg
Over het gebrek aan relatie met
kerk. dat het studentenleven m,t-
brengt is in de discussie ook nog even
gesproken. Dr. Berkhof dacht, dat
een geoorloofde distantie was: t—
zeker zijspoor, een omweg, waarlangs
de Jonge student met zichzelf in het
reine kan komen om daarna zich weer
aan kerk en Rijk te geven. Maar, zo
zei hij, er moet zicht op de kerk
blijven.
Dit werd vanuit de zaal vertaald met:
op de omweg mag men de Bijbel niet
vergeten mee te nemen. De studententijd
dient ook voor het uitzuiveren van
wezenlijke elementen van wat men
huis uit heeft meegekregen, om daarna
fris te beginnen; ieder was het daarmee
eens. Als men zich ook maar niet distan-
cieert van wat wézenlijk is.
Prof. Berkouwer heeft de discussie
gesloten met enkele opmerkingen,
waarvan één zich richtte tegen het vrij
blijvend spreken over de relatie van
student en Rijk- Dat is een onmogelijk
heid.
Vandaag was het de culturele dag.
Prof. dr. C. A. van Peursen en Gabriël
Smit spraken onder leiding van ds. S. J.
Popma over „Gelaatstrekken der cul
tuur". Morgen, op de sociale dag, wordt
het onderwerp „De academicus, zijn
beroep en vrije tijd" ingeleid door de
heren P. Borstlap en ir. W Bakker.
En woensdag is zoals bekend de inter
nationale dag. waarop o.a- prins Bern-
hard het woord zal voeren.
door de aanleg van vliegvelden
van wegen? Men schijnt voor h
eerste geporteerd geweest te ij),
doch allengs meer voor het twew
het door te gaan gevoelen Dat aanvanktljj
Van aan vliegvelden de voorkeur is p.
geven, is voor het ontzagwekkend
land, even groot als ondoordrüj
het vijf jaren te baar, volkomen begrijpelijk. Echt#
wegenbouw maakt een intension
is een juiste en zij houdt
voldoende garantie in voor een ge
lukkige voortzetting var
de huidige gouverneur,
Baal, gevoerde bewind.
Dr. Van Baal legt straks zijn hoge
ambt neer
hebben bekleed. Vijf jaren, de ge-
bruikelijke termijn, mogen weinige oplegging mogelijk, maar de kost*
schijnen, zij zijn nochtans vele in 00k hiervan, zullen bijster hoog
een periode waarin van een primi- Wat de politieke ontwaking betwn
tieve bevolking een stuwing wordt de bevolking zal i
verwacht die andere volken over
reeks vai
verdelen.
en meer i
het bestuur betrokken dienen
hebben kunnen worden, waarbij de instelling n
dusgenaamde streekraden van t
De vijf jaren onder gouverneur Van groter waarde kan blijken. Ook fi
Baal zijn \oor Nieuw-Guinea goede js een arbeid die van de gouverntc^
en van zijn staf van ambtenaren i P
verstand èn wijsheid vergt,
het betekent veelal praten Wat de ambtenaren aangaat:
mogen stellen dat t tjj
achteraf en daarbij ziet men spoe-
die voorbij dat er op Nieuw-Guinea straks aftredende gouverneur,
nog tal var dingen verricht moeten door zijn bekwaamheid als i»
worden, liggende op het experimen- minder
tele vlak.
Toen hij zijn functie ging vervullen,
kon dr. Van Baal bogen op een
veelzijdige ervaring In tal va
stuursbetiekkingen, en voor
opvolger geldt thans hetzelfde. Om
door zijn inspireru PP.
voorbeeld, een staf van ambtenin M
heeft gevormd, bezield van llefi liet
voor het land en voor zijn bevél bof
be- king en begiftigd met wetenschif^r
zijn pclijke en bestuurlijke gaven.
de nieuwe gouverneur «roi!
de persoon van de benoemde zowel bepaalde punten eigen inzichten oj„
als om ziin bekwaamheid en «rvarinir knhknn Von hii von b...
als
wettigt deze benoeming naar onze
stellige overtuiging goede
wachtingen.
schoolde staf van ambtenaren alia n
voordeel hebben. Op tal van punk :e
niet het minst wat aangaat de V >ra
Er valt trouwens op Nieuw-Guinea volkingszaken, heeft het bewii
nog zo bijzonder veel te verrichten, over Nieuw-Guinea thans reed» t
Bedachtzaamheid behoort er met een in de wijde wereld een uitstekéri
zekere gestadigheid gepaard te
gaan. Wij hebben het bij een vorige
gelegenheid al geschreven: wij ge
voelen niets voor
stoomcursus het geval
Waaraan echter de nieuwe gouw
zoals ook met zijn voorgup
bijzondere behotfl
zal hebben, is aan begrip vau
Nederland zelf voor de enorz
taak. Nies»
nodig kr
in beschaving die men de bevolking
van Nieuw Guinea zou moeten op
leggen. Ook door de belangstelling zwaarte van zijn
dl» de wereld voor dit land pleegt Guinea heeft niet
te koesteren, behoeven we ons niet tische beschouwing vanuit Neds
tot in het onredelijke te laten op- land, het heeft nodig begrip
drijven. Aan de andere kant zijn
w» wel tot een redelijke spoed ge
drongen.
Het gaat daarbij voor Nieuw-Guinea
oin economische ontsluiting en oir
politieke ontwaking. Ook de econo
mische ontsluiting is een experiment.
steun. S'eun In allerlei opzicht Aq
mensen en aan goederen.
Want wij hebben jegens Nien I
Guinea nog altijd een roeping. Al
om de nieuwe gouverneur zal het ni
liggen, dat, ook voor zijn deel, u (jh
deze roeping naar beste krzchu rit
Moet «ij bijvoorbeeld geschieden zal worden voldaan.
EINDE ENER ILLUSIE
Ook zonder papieren
r>
Conflict tussen
„kerk en staat
(Van een medewerker)
„Ieder, die zegt Jood te zijn,
dient in het vervolg als Jood te
worden beschouwd. Eveneens zul
len kinderen tot het Joodse volk
moeten worden gerekend, Indien
58
„Kunt u ons duidelijk maken, hoe de Holbein
In handen van deze bende is gekomen? Wij na
men toch aan, dat het pakje door de jonge man
werd gestolen, die aich onrechtmatig Rudi Stru-
ve noemde."
De commissaris haalde verlegen de schouders
op „De spoedbrigade werd voor ongeveer ander
half uur uit de Kantstrasse opgebeld. Men vond
de bende in de zeer duidelijk beschreven woning.
De eigenaar der woning had de mensen in een
der kamers opgesloten en is sindsdien spoor
loos verdwenen."
„Schitterend!" meende mijnheer Steinhövel.
„En deze patente eigenaar is waarschijnlijk de
onechte Struve? Of?" Hij opende het houten
kastje.
„Het is mogelijk dat u gelijk hebt", zei de com
missaris. De huurder heet echter Joachim Seiler.
Of hij de onechte Struve is. weten wij nog niet.
Maar dit wordt onderzocht."
„Ik begrijp het niet", verklaarde Irene
Trübner. „Als deze mijnheer Seiler een dief was.
zou hij toch de miniatuur uit zijn huis hebben
kunnen meenemen, nadat hij de bende had op
gesloten!"
„Wanneer onze Struve uw Seiler is", meende
Oskar Külz, „dan herhaal ik, wat ik ook al te
gen de commissaris in Rostock heb gezegd: on
ze Struve is geen dief!"
„En wat is hij dan?" vroeg de Berlijnse com
missaris.
De oude verzamelaar had onderwijl een loupe
uit de zak gehaald en bekeek de miniatuur, als
was ze een zieke en hij de huisdokter- De com
missaris stond op. „Wal?" vroeg hij. „Bent u te
vreden over ons?"
Erich Kastner:
Mijnheer Steinhövel leunde in zijn stoel achter
over. „Niet helemaal, mijnheer de commissa
ris! Wat u mij zo vriendelijk overhandigd hebt.
is helaas niet de echte Holbein, maar de imi
tatie!"
De commissaris en zijn bezoekers zaten mi
nuten lang zonder een woord uit te brengen. Zij
staarden eikaar volkomen radeloos aan.
De commissaris vond het eerst zijn spraak te
rug. ...Dat is een copie? Bent u er zeker vatj,
dat u zich niet vergist, mijnheer Steinhövel?"
„Ik vergis me niet", antwoordde de verzame
laar. „Er is in heel Europa niemand, die zich in
dit speciale geval zo wéinig zou kunnen vergis
sen als ik, en dan overdrijf ik niet!" Hij legde
de Holbeinimitatie in het met fluweel gevoerde
houten doosje terug en zette het op de schrijfta
fel.
Slager Külz trok opgewonden aan zijn ruige
snor. „Met de politie rennen wij achter een ben
de boeven aan, en de bende achter een jonge
man! En nu heeft de jonge man in pl&ata van
de echte miniatuur de valse gestolen
„Ik begrijp het niet", zei Irene Trübner.
miniatuur werd toch uit mijn tasje gestolen
De
Toen in de hotelzaal het licht weer aanging,
was mijn tasje toch leeg!"
„Misschien hebt u zich vergist!" meende de
ambtenaar. „Misschien had u vóór de overval
niet het origineel, maar de imitatie in uw tasje?"
„Absoluut onmogelijk! De imitatie was toch
juist door de bende teruggebracht! Zij lag nog
voor mijnheer Külz op de tafel, toen het donker
werd!"
„Dat is zo", bevestigde de slager. „Met die
onbeschaamde brief!"
„Ik sta voor een raadsel", verklaarde de com
missaris. „Is het mogelijk, dat er meer imita
ties bestaan, mijnheer Steinhövel?"
„Neen, dat is niet mogelijk."
„Dan is er maar één oplossingl" zei de com
missaris. „Wanneer namelijk de miniatuur, die
we tot nu toe voor de echte hielden, de copie
is, dan moet noodzakelijkerwijze de andere, die
u tot nu toe voor de imitatie aanzag, het origi
neel zijn! Waarde mejuffrouw Trübner, waar be
vindt zich de tweede miniatuur op dit ogenblik?"
De lippen van het jonge meisje waren bleek
en trilden.
„Die heb ik mijnheer Külz cadeau gegeven,
omdat hij zo aardig voor me was- Ik dacht
dat mijnheer Steinhövel daar wel niets op te
gen zou hebben."
Mijnheer Steinhövel wees op het houten doosje,
dat op de tafel stond. „De werkelijke copie zul
len we mijnheer Külz graag als aandenken ten
geschenke geven. Maar wat hebt u, mijnheer
Külz, ondertussen met de miniatuur gedaan,
die mijn secretaresse u gisteren heeft gegeven
en die nu de echte blijkt te zijn?"
De slager sloeg zich op de knie. Hij lachte
daverend.
tWordt vervolgd)
IN het dagblad Het Parool heeft zo meent onze schrijver, verwifl
een lid van de P. v. d. A., tevens worden dat hij zijn stap niet zonde
oud-lid van de S D.A.P., zijn ge- diep nadenken onderneemt en t
moed gelucht over de verkiezingen, haastig naar het oude kamp zal
Hij heeft erboven geschreven „Ein- rugkeren. In 1958 echter is heel
de ener Illusie" en de redactie „doorbraakwinst" van 1956 w
heeft voor zijn beschouwing een be- verloren gegaan en zelfs nog hcjea
langrijke plaats ingeruimd. wat meer. Daarom waren het
De uitslag van de verkiezingen, zo 1956 in feite ook geen beoefent!
betoogt dit lid van de P.v.d.A, te- van de doorbraak en golden in w
vens oud-lid van de S.D.A.P., is kelijkheid heel andere overwep
voor de socialisten veel ernstiger gen. Anders zouden deze kiezen
dan een deel van hun voormannen P.v.d.A. zeker trouw zijn gebleva
het doet voorkomen. De uitslag van „De doorbraakillusie zal men tü
de verkiezingen heeft de socialisten
teruggeworpen tot de positie van
ruim twintig jaar geleden.
ter", zo adviseert onze socialirt1"
sche schrijver, „voorlopig althal
op stal moeten zetten".
In het jaar 1937, het jaar waarin Waarom dan naar het oordeel vi ek
het voor de socialisten moeilijk op- deze schrijver de P.v.d.A. zo 1 m\
tornen was tegen Colljn, behaalden achteruit geboerd? Daarvoor denk mi
zij samen met vrijzinnlg-democra- hij „aan de Kinderbijslagwet,
ten en christen-democraten niette- tot diep in eigen rijen afkeer wrt «1
min 31 zetels. Bij een Kamer van te, aan het gesol met de rijksan^
150 zou dit neerkomen op 47 zetels, tenarensalarissen, het geklunp
Thans, in 1958, zou, hadden de met de melkprijs en zeker ook ai m
jongste verkiezingen gegolden voor de ongelukkige uitlatingen van
de Kamer, de P.v.d.A. slechts 44 kele P.v.d.A.-ministers. En niet
zetels hebben verworven. Neemt vergeten de niveauloze kandidate»
men alleen maar Amsterdam, dan lijsten die men de kiezers vooriti
valt op dat de S D.A.P. in 1935 al- te".
léén 17 zetels in de gemeenteraad De leiding van de P.v.d.A. zal vol|ile
kreeg, maar thans zou de P.v.d.A. gens deze socialist, lid van
er slechts 16 hebben gekregen, een- Pv.d.A., oud-lid van de S.D.AjJub
zelfde aantal als de S.D.A.P. er al- verstandig doen na te gaarf wat
leen reeds in 1923 had. gebeuren moet om de kiezers i
Aan deze cijfers verbindt de socia- ondanks alles aan de partij trout
listische schrijver deze conclusie:
„Al het gepraat over doorbraak
zus en doorbraak zo ten spijt is
men aan de progressieve kant
gen is van een doorbraak nog geen
sprake."
Maar de verkiezingen van 1956
dan?, aldus de vraag die de socia
listische schrijver zichzelf voorlegt;
was er toen dan geen doorbraak?
Helaas, zo moet hij daarvan nu er
kennen, het
weest.
Van wie doorbraak beoefent mag.
de ouders verklaren, dat deze
kinderen Joods zijn. Ook zal moe
ten worden geaccepteerd iemands
verklaring, dat hij getrouwd is of
dit is geweest." Deze instructie
heeft de Israëlische minister van
binnenlandse zaken gegeven aan
alle regeringsinstanties in Israël.
Bovengenoemde richtlijnen zijn ver
strekt omdat de laatste Jaren grote ver
warring is ontstaan. De rabbinale ge
rechtshoven, die in Israël op de toepas,
sing van de huwelijks-, scheidings-, ge
boorte-, erfenis- en begrafeniswetten
moeten toezien, trekken nl. bij herha
ling de huwelijkse staat van echtparen
in twijfel, als deze geen papieren kun-
nen overleggen, waaruit de verbintenis protestantse kerken in Belgie zullen
blijkt. In Israël 15 hél doorgaans ech- 3? Antwerpen een gezamenlijke
b^L.rséS'oriïn" woë'ö»°nrn.n d?VCh^SnklS
L-Am *r P Iljn W00rd 1 's avonds in de zaal „Majestic",
n geloofd. jn morgenvergadering worden drie
Het eigenaardige geval «Wt «„ui korte toespraken gehouden: ds. J. Luteyn
thfns voor dl» In fo ïnna °f Jl t uit Ichtegem zal spreken over „Het ge-
nL, vniJnc tLT",. ftaat loof. dat blijft"; ds H. S. Buunk uit Kort-
r 2L t", EleU" r|jk °v« "De h°°P. die blijft" en de heer
de Joodse rege- j. Overdulve uit Hasselt over „De liefde,
-orden er-! dle blijft".
In de middagvergadering spreken de
r-u.Nederlandse Eerste-Kamerleden, de heren
i««ïio Procureur-gene-, M. RUppert. voorzitter van het C.N.V..
in Israels hoge raad. verklaarde over De zin van ons daceliiks werk"
r godsdienstige regels ïijn. dlel S d?Ecll!lts. wcr.k
n volgens Inhoud en aard aan d
van de wereldlijke bepalingen. Maar van de wereld'.
het feit, dat. overeenkomstig de wet1 In de avondveigadering zullen het woord
van Mozes een man niet als Jood ge- voeren majoor Kruisinga %-an het Leger
accepteerd wordt, belet de Joodse ataat des Heils te Velp, over „Het rijk dat
niet deze man als Jood te erkennen, blijft" en ds. A. Pieters uit Vilvoorde
als hij zichzelf als Jood beschouwt", over „Het leven dat blijft". De verenigde
Volgens mr. Cohen komt dit niet met Vlaamse zangkoren zullen de Bijbeldag
elkaar in strijd. Mr. Cohen verklaarde'
verder, dat „de Joodse staat niet belet
lfan worden een vrouw als gescheiden
te erkennen, als de Joodse feligieuze
wet deze scheiding niet heeft toegestaan.
Verdere afval bij de verkiezinpC
in mei, aldus de schrijver, zou di
twintig jaar dus niets opgeschoten, partij zelf wel eens op haar grond'
Integendeel". En ook: „21 jaar na vesten kunnen doen schudden. Bij
de laatste vooroorlogse verkiezin- sommigen zou dan de vraag kunnei
opkomen, of de oprichting van di
P.v.d.A. en het ontbinden van di
S.D.A.P. niet eigenlijk toch eet
fout is geweest.
Neen, deze doorgewinterde socl* I
list ziet weinig reden om alwe«N>
het glas te heffen op de doorbrait h
slechts schijn ge- De jongste verkiezingen betekendM
voor hem het einde ener illusie-
Zou hij hierin alléén staan?
niet
ring wel als Jood zullen
kend.
raai
Vlaamse Bijbeldag
De moeilijkheden, die aan dit stand-
opluisteren.
Dr. Hanekom (Zuid-Afrika)
naar ons land
- Dr. T. N. Hanekom. een der bekendste
punt zijn verbonden, zijn te wijten aan figuren uit het kerkelijke leven van Zuid-
verdeeldheid tussen de religieuze en Afrika, komt binnenkort naar Nederland
wereldlijke rechtbanken". Mr. Cohen, die i voor het doen van historische navorsingen
me; een gescheiden vrouw in de echt en archiefwerk.
is getreden, wordt door religieus-Isra-Dr. Hanekom. die mede-redacteur is van
el nog immer als vrijgezel be-1 „Die Kerkbode" (het officiële orgaan van
schouwd I de Ned. Geref. Kerk), werkt aan een bio-
iaapse predikant ds. Helperus Ritzeiw
van Lier, die in Assén geboren werd. is
Groningen studeerde en die in Zuid-Afriö
grote invloed had.
Uniecollecte lijst 24
Zeshonderd plaatselijke comité's hel
ben in de 79ste Uniecollecte voor t
scholen met de Bijbel blijkens lijst
een bedrag van 313.791,68 bijeen
gebracht. In de vorige collecte was
bedrag van dezelfde comité's 285.01W-
Op lijst 24 komen de volgende plaatfes
en bedragen voor: Houwerzijl: 18,-
(27,—); Nieuwe Pekela: 162.— (161.—)!
Haulerwijk 469,70 (423,55); Heerenve®
604,43 (571.3C); Coevorden: 749.-
(417,85); Bruchterveld 175,(175.—!'P"
Wij them: 45,54 (50,71); Beesd: I 255.-
(305,05); Schaarsbergen: 172.41 (158.-':
Stroe: 339.— (336,—); Vorden: 1.120JS
(1.076,10); Vorden in de Wildenbord
431.50 (331.Zwartebroek 345.-
(291.50); Aalsmeer: 658.96 500.-):
Amsterdam-Oost: 2.134,05 (1.970,-!:
257,25 (353,25); Noord-Scharwoudt:
1.700,— (1.700,—); 's-Gravendeel:
921.45 (947,45); H. I. Ambacht: 501^4
(406,06); Krimpen a. d, Lek: 6514)
Éftiü' ïsplaat 2"
f 306.75 (9.
22,77
Benoemd tot onderwijzer aan dé cór
school te Hulzen (Nyverdal); P. Fedde
ma te Oosterhesselen; aan de chr. nat
school te Harskamp (tijd.); G. J. Kamp
huis te Beekbergen.
