CHRISTELIJK
1
De verdwenen
miniatuur
De kerk is wezenlijk betrokken
bij de internationale vragen
-
Studentenbeweging en de
oecumenische situatie
Niet langer „vrijen" met de C.H.U.
inaar eenheid blijft onze leus
Ceta-Bever
NCR (eis) V-reisplan 1958
zaterdag vastgesteld
is
Een woord voor vandaag
Kanttekenin
2
r
Zuid-A frika
I voor geref.
slecht gekozen
oecum. synode
J
In Centraal Weekblad schrijft
prof. mr. W. F. de Gaay Fort
man een artikel over de kerk
en de internationale vraagstuk
ken. Otis land, aldus de Amster
damse hoogleraar, is zich in en
na de oorlog actief internationaal
gaan oriënteren in zijn buiten
landse politiek. Op het inter
nationale vlak spelen voorname
lijk drie ontwikkelingen: de te
genstelling oost-west, de ver
houding tussen de ,,oude" en de
„jonge" staten en het streven
naar de Europese eenwording.
Prof. De Gaay Fortman ver
volgt dan:
IK kan mij voorstellen, dat iemand
vraagt wat deze schets van de
ontwikkeling der internationale
verhouding ia 1945 in een ker
kelijk weekblad doet. Moet nu wer
kelijk ook hier weer de conclusie
zijn, dat de kerk zich daarmee moet
bemoeien? Ik ben van mening, dat
deze vraag bevestigend moet wor
den beantwoord en dat onze ker
ken te lang geleefd hebben, of deze
ontwikkeling haar niet wezenlijk
raakte. Maar wanneer het evange
lie iets te maken heeft met de no-
litjek binnenslands en wij zijn
reeds honderd jaar bezig dat aan
te tonen dan heeft het evangelie
ook iets te maken met de inter
nationale politiek En waar het
evangelie met iets te maken heeft,
daar heeft ook de kerk daarmee
te maken Want de kerk heeft in
het bijzonder de taak het evan
gelie zo te verkondigen, dat het in
de verhoudingen van vandaag toet
send. en herstellend gaat werken.
De kerk kan niet voorbijga*
de terenstelltnr tussen de S
Unie en de landen van de h
atlnntlsche Verdragsorganisatie Zij
heeft mede toe te zien. of de wll»e,
waaroo bet westen ziin verdedi
ging onbouwt en vormt, christelijk
verantwoord Is.
"PtE kerk heeft te maken met de
betrekkingen tussen de landen
met een Europese cultuur
ionee staten van Afrika
De kerk mag niet zwijgen
dat niet
vlet-
Azië.
rasgenoten als minderwaardig be
schouwen en behandelen, terwijl
uit uw hele optreden blijkt, dat u
ons als medemens aanvaardt? Weet
u. dat uw geloofsgenoten in Zuid-
Afrika niet zouden dulden, dat u,
daar zijnde, met uw collega in de
Nederlandse delegatie uit Suriname
u in het openbaar zou vertonen
en met hem eten? Weet u, dat wij
daar niet samen aan het avond
maal zouden kunnen aanzitten?"
Ik zou het wijs beleid vinden,
indien men alsnog trachtte de Ge
reformeerde Oecumenische Syno
de niet in Zuid-Afrika te houden.
Het zou een stukje zelfverlooche
ning zjjn, waarvoor wij dankbaar
zouden moeten wezen, indien onze
zusterkerken in Zuid-Afrika hier
op zelf aandrongen.
De kerk heeft attent te zijn op
de veranderingen, die de Europese
verdragen in het Europese leven
zullen teweegbrengen. Zij zullen
niet alleen economische, maar ook
culturele en geestelijke gevolgen
hebben. Ook onze verhouding tot
de kerken in de andere Europese
landen zal er door worden beïn-
ïet, dat sommigen onzer
bevreesd zijn voor ,,het
spreken der kerk". Ik wil ook niet
zeggen, dat onze kerken over al
deze zaken door middel van syno
dale boodschappen moeten gaan
spreken. Maar ik zou willen, dat
de synode zich regelmatig door
een rapport van daartoe benoem
de deputaten liet voorlichten over
de ontwikkeling der internationa
le verhoudingen. Opdat de grote
dingen, waarom het in onze dagen
gaat, haar niet ontgaan en zij de
mogelijkheid hebben de kerken
voor te lichten, als de noodzake
lijkheid daartoe naar haar mening
aanwezig is.
En moeten deze dingen niet een
plaats hebben in het gebed voor
alle nood der christenheid? Ik ten
minste heb in een kerkdienst nog
nimmer een zegen horen vragen
voor datgene wat met de Europese
verdragen beoogd wordt.
IK«
wille v
de v
ortenr
i het
evangelie in de wereld. Zij mag
het ook niet om wille van haar
vrienden, die ongetwijfeld soms in
heel moeilijke omstandigheden,
eenheid van cultuur en huidskleur
stellen boven de eenheid in Christus.
Ik ben daarom bezorgd over het
feit. dat de Gereformeerde Oecu
menische Synode in Zuid-Afrika
zal vergaderen. Het zal het misver
stand In het leven roenen, dat onze
kerken de rassenpolitiek van de
Zuldafrlkaanse regering aanvaar
den. Denkt u niet, dat het bijeen
komen van deze synode in Zuid-
Afrika tn Azië en Afrika onopge
merkt zal bljjven.
Tijdens een van de algemene
vergaderingen van de Verenigde
Naties, die ik in New York bij
woonde. sprak een afgevaardigde
van Liberia mij aan. Hij had mij
horen zeggen, dat de plicht tot
hulpverlening aan de minder ont
wikkelde gebieden een christelijke
plicht is. Zelf christen, had hij
zich daarover verheugd. Hij had
deugdelijk geïnformeerd, tot welke
kerk ik behoorde. En hij zei mij:
„Hoe verklaart u het. dat uw
geloofsgenoten in Zuid-Afrika mijn
Wetenschap alleen
is steriel
van de wereldorganisatie van chris
ten-studenten. Driehonderd studenten
kwamen 15 en 16 februari naar Utrecht.
Namens de wereldfederatie waren zij
bijeengeroepen door de Nederlandse
christen-studentenvereniging, NCSV,
vrijzinnig-christelijke studenten-
bond, VCSB, en de perserikatan ke-
risten Indonesia, PerKI.
Prof. dr. A. A. van Ruler, theologisch
hoogleraar te Utrecht, sprak de in de
aula bijeengekomen studenten toe na
mens de rector magnificus van de uni
versiteit. Hij wees er op, dat het we
reldwijde, universele, van de federa-
tiedagen, waarop christen-studenten
in de hele wereld bij elkaar komen,
niet alleen eigen is aan geloof of
kerk, maar ook aan wetenschap en
universiteit. Wanneer de wetenschap
in geestelijke gezindheid en praktische
verbondenheid niet meer internatio
naal en wereldwijd is houdt zij op
wetenschap te zijn. Omdat de ver
bondenheid van christen-studenten ook
betekenis is voor het internatio
nale en universele van de wetenschap,
juichen rector en senaat deze bijeen
komst toe, zo zei prof. Van Ruler.
Dat het in de federatiedagen niet
alleen gaat om de relatie met studen
ten uit andere landen en dus met an
dere volkeren, maar ook om de ver
bondenheid met God blijkt uit het feit
dat 17 februari wereld-gebedsdag van
studenten is. In dit opzicht kan de se
naat van een openbare universiteit vol
gens de hoogleraar niet zo positief
spreken. Toch wordt er tegenwoordig
in universitaire kringen niet meer ge
lachen wanneer studenten zich vereni-
Mr. W. R. van der Sluis voor A.R. jongeren
Anti-Revolutionaire jongeren uit Zuid-Holland zijn zaterdagmiddag
bijeengeweest voor een studieconferentie in de chr. geref. kerk aan de
Noordsingel te Rotterdam, die belegd was door het provinciaal verband
Zuid-Holland van de A.R.J.O.S. Spreker op deze bijeenkomst was mr. W. R.
van der Sluis, secretaris van de A.R. Partij, die in een kort inleidend betoog
aan aantal opmerkingen maakte over „De A.R. Partij in 1958".
Mr. Van der Sluis ving zijn toespraak wachten. Intussen zullen wij voor het
aan met een korte terugblik op 1957, Nederlandse volk onze wens: één chris-
een jaar dat de A.R. Partij In de staat telbke volkspartij, blijven proclameren,
der vernedering was ingegaan en voorts, aldus J— 0,"«-
door een overmaat aan kritiek van bin
nenuit een jaar van dreigende zeifont-
binding. Tegelijk het jaar
tactconf e rentles
kracht.
Heel het volk
In 1958 wachten ons allereerst ver-
kiezingen. Mede in verband daarmee
wees spr. op de noodzaak van moderni-
j sering van de propaganda-methoden.
J „Onze propaganda zal op het gehele
jvolk gericht moeten zijn en daarnaast
op bepaalde groepen uit de bevolking.
Daarom is besloten in een aantal nieu-
- .OKn we contactconferenties een ontmoeting
Begin 1959 zal het Amerikaanse leger'met andere bevolkings- of beroepsgroe-
ln samenwerking met het Canadese te J pen te arrangeren".
Fort Churchill in Manitoba, Canada, een j Al deze activiteiten worden niet
Van der Sluis.
Over deze zaken en nog vele andere,
niet kideze beknopte rede aangesneden
'^de'Versterkte" werf- politieke problemen, is daarna een uit
voerige discussie gevoerd, die werd af
gewisseld door een gezamenlijke brood
maaltijd.
De leiding van de conferentie berust
te bij de voorzitter van het provinciaal
verband, de heer T. Hopman.
Beïnvloedt Noordpoolweer
electronische besturing?
serie raketproeven i
te onder- richt als een krampachtige afweer te-
zoeken hoe het weer aan de Noordpool
de systemen voor besturing langs elee- de'poi'itiekV'situatTe.^Het neergaan
tronische weg beïnvloedt. Er zullen faj s~
geen atoomkoppen worden gebruikt
Ontvangen boeken
ip. te
R.k. vastenbrief over
groepen in de kerk
In de vastenbrief, die gisteren in alle
r.k. kerken en kapellen van de Neder
landse kerkprovincie is voorgelezen, er
kennen de aartsbisschop en de bisschop
pen het bestaan van twee groepen in de
kerk: de ene groep is bang voor alle
.veranderingen, cfie de kerk ondergaat
de conjunctuur veroorzaakt in het volk door de veranderde tijden en mensen:
een bepaalde psychologische reactie. anderen gaat deze verandering lang niet
men beseft nu ineens duidelijk dat het I eeno6ee e
leven niet opgaat in het materiële. In i
dra situatie heeft de A.R Partij een Bij beide groepen de bezorgdheid voor
eigen woord, juist omdat zij op een an- het welzijn van de kerk onderkennend,
dere dan zuiver zakelijke grondslag ste«e" bisschoppen vast. dat er vele
gen in gebed. In deze kringen verstaat
men volgens prof. Van Ruler tegen
woordig, dat er meer is dan weten
schap. Men beseft dat de wetenschap
bezig is steriel te sterven wanneer er
niet de kunst en het spel van het ge
bed zijn. Niet alleen verstand en rede
zijn van belang, maar de totale mens
met hart, geweten en daden. Welnu,
dat u dit alles in uw gebedsd'ag, in
uw biddend zich verhouden tot God,
op zo geconcenteerde wijze bedenkt en
realiseert, wordt door rector en se
naat toegejuicht", zo besloot de hoog-
Het getij tegen
De heer W. J. Overdlep, van Barchem
die zondagochtend in de universiteit
een voordracht hield over de oecume
nische situatie in Nederland in verband
met de studentenbeweging, constateerde
dat er een strijd bestaat tussen pluri-
formisten en uniformisten.
Na de oorlog is veel gesproken ovei
de civitas academica; men trachtte en
tracht van de academie een levensge
meenschap te maken. Tegelijk doen zich
tendenzen voor die leiden tot vereenza
ming (nihilisten) en versplintering door
specialisering van de wetenschap. Heb
ben wij in de christen-studentenvereni
gingen de geëigende vorm van ge
meenschap gevonden, zo vroeg spreker.
opzichte van de universiteit.
Volgens de heer Overdiep leeft
en te weinig vanuit de hartstocht der
ontmoeting. De oecumenische gedachte
heeft tegenwoordig in onze verenigingen
en in de kerk het getij tegen. De ver
schillen in de christen-studentenvereni
gingen werken centrifugaal. Spreker
constateerde blokvorming en een uit el
kaar treden van standpunten die op
zichzelf onvruchtbaar zijn.
Op het na-oorlogse streven naar een
heid is een pluralistische reactie ont
staan die opkomt voor het goed recht
van de veelheid der overtuigingen, voor
openheid en verdraagzaamheid. De uni
formisten verwisselen de eenheid van
belijden met de uniformiteit van belij
denis. Zij zijn romantici, die streven
naar een superkerk en elke theologie die
afwijkt van de hunne afwijzen als
verouderd.
Deze blokvormingen zijn, naar de
heer Overdiep zei, bezig de oecumeni
sche ontmoetingshouding te overwoeke-
an Karl
ontmoe
ting tot vooronderstellingen heeft het
aanvaarden van de ander, het erkennen
van diens onvervangbaarheid en het
trouw zijn aan het eigene. Wil men ko
men uit het alternatief uniformisme
pluralisme, dictatuur onbelijnde
vaagheid, dan moet men volgens spre
ker zijn geloofsbezit in de waagschaal
stellen. Pas dan is er werkelijk sprake
van ontmoeting.
Zaterdagmiddag hield Kentaro Shiozu-
ki, secretaris van de wereldfederatie
van christen-studenten, WSCF te Genè-
ve, een lezing over „Students in search
of God today". Zijn conclusie was
dat de christenheid de basis voor het
geloof moet terugvinden in de -geschie
denis.
De ochtendopening werd zondagoch
tend gehouden door de voorzitter van de
VCSB afdeling Utrecht, de heer H. C.
Blokhuis uit Rotterdam.
Het federatieweekend werd besloten
met een gebedsdienst in de Geertekerk
te Utrecht. Voorgangers waren ds. J.
M. van Minnen, gereformeerd studen
tenpredikant te Utrecht, en ds. G. Spel
berg, hervormd predikant te Warga.
Assen:
Aardrijkskundekaart bij het bijbels on
derwijs, een klein gemakkelijk op te
bergen kaartje, waar niets te veel op
staat;
Tijdschrift
een speciaal
wordt over de tuberculose
stnjding bij de schooljeugd
gewijzigde situ-tie op te vangen.
stig zijn. Wetten en instellingen van de
kerk zelf, kan zij echter veranderen of
Wat betreft de verhouding tot de afschaffen, als zij van mening is, dat in
i spr. van mening dat de ar. de veranderde tijdsomstandigheden het
..jaar eens moesten ophouden heil der zielen daarmee gebaat is.
met vrijen. ,Jn 1957 hebben wU dat ge- Intussen dienen beide groepen bezorg-
sociale geneeskunde, ducht gedaan, maar het heeft geen nut den daarbij de liefde te vinden, die het
geschreven daarmee voort te gaan. Bovendien, zohun mogelijk maakt de anderen te
v-o voegde hy daar tydens de disc
haar be- fhan- llit
36.
2).
de nog vaarden.
uit fatsoens- En ten slotte zal men eerbied mogen
(jaargang j overwegingen verplicht het zo juist be- verwachten voor hetgeen de kerk vast-
I gonnen gesprek binnen de C-H.C. af te I stelt.
Ver! na zeli van denr tot dak: CETALAG!
PLASTICVERF van
BERUEPINGSWERK
NEDERLANDSE HERVORMDE KERK
Beroepen te Ederveen (toez.): J. Smit
te Groot-Ammers.
Aangenomen naar Zevenhuizen (Gr.V
H. Kremer te Bovensmilde; naar Gendt-
Doornenburg: kand. J. Ribbink te Ruurlo.
Toegelaten tot de evangeliebediening'.
G. Alers, Bergstraat 38, Amersfoort; C.
Balk, Havenkade 37, Elburg; J. Jonger-
den. Visserstraat 5, Huizen; J. Kooien,
Hugo de Grootstraat 170. Delft: K. G. de
Noord, Mernaweg 25. Wehe; J. Smit,
Herenweg 189 Vinkevecn; J. M Snijders,
Kethelweg 51, Vlaardingen; H. Stoof,
Zendingshuis Oegstgeest; J. A. de Waard,
Straatweg 42, Rijsoord; J. D Wuister,
Fabristraat 34, Schiedam; H. Zethof,
PeDpelerweg 16, Putten,
Beroepbaarstelling: K. G. de Noord,
J. Smit, J A de Waard.
GEREFORMEERDE KERKEN
Aangenomen naar Hellendoorn: kand.
A. J. Aafrink te Amsterdam, die bedankte
voor Broek onder Akkerwoude.
Coppoolse te Kornhorn.
Lutherse delegatie naar
Hongarije op onderzoek
De Lutherse Wereldfederatie heeft
zaterdag besloten zo spoedig mogelijk
een afvaardiging naar Hongarije te stu
ren, die de toestand waarin de Lutherse
Kerk daar verkeert moet bestuderen
onderhandelingen met de Hongaarse
gering voeren.
Het presidium van de L.W.F., dat in
Frankfort vergadert, heeft voorts het
protest hernieuwd tegen inmenging
de staat in de aangelegenheden va.„
Hongaarse Kerk, Het presidium maakt
zich zorgen over het lot van bisschop La-
jos Ordass, die van zijn functie als hoofd
van de Lutherse Kerk in Hongarije
ontheven.
De secretaris van het presidium,
Carl LundQuist, verklaarde zaterc.u&,
dat de Hongaarse regering in november
had toegezegd dat de bisschop de bijeen
komst in Frankfort zou bijwonen, doch
hij is niet verschenen en er is geen reden
hiervoor gegeven.
De aartsbisschoppen van de Lutherse
Kerken in Noorwegen, Zweden en Fin
land en een Deense bisschop hebben ook
een bezorgde brief geschreven aan Janos
Horvath, de leider van het Hongaarse
geringsbureau voor erediensten.
Zij kregen een brief terug, waarin H
vath zeide, dat hun schrijven een inm
ging was in de binnenlandse situatie
Hongarije. Ordass bracht, volgens Hor
vath, de verhouding tussen kerk en staat
in gevaar. Wat de eveneens afgezette bis
schop Turockzy betreft: deze vervult
geen ambt maar geniet wel staatspen-
Horvath wees er nog op, dat ook ir
de landen van de briefschrijvers en ir.
Engeland, de staat invloed heeft op de
<*ang van zaken in de kerk.
Ambtenaren zenden
Senaat telegram
De samenwerkende centrales va
overheidspersoneel, zijnde het comit
ter behartiging van de algemene be
langen van overheidspersoneel
(A.C.O.P.), de christelijke centrale
van overheids- en onderwijzend perso
neel (C.C.O.O.P.) en de r.k. centrale
van burgerlijk overheids- en semi-
overheidspersoneel (R.K.C.O.P.), heb
ben in een telegram aan de leden van
de Eerste Kamer der Staten-Gene-
raal met nadruk verzocht, tijdens de
openbare behandeling van de begro
ting van binnenlandse zaken aan te
dringen op bespoediging van de voort
zetting van het overleg inzake salari
ëring overheidspersoneel.
Er zijn aldus het telegram na uit
spraak van de Tweede Kamer dd
"l-ll-'57 nog geen resultaten bereikt.
H. van den Tol eerste erelid
dens de zaterdag in Dordrecht gehouden algemene jaarvergadering. De byeenkomst
Toals altyd een geanimeerd en vlot verloop en dan moge de begroting der
discussie opleveren, ook dit jaar we
Nadat de deelnemers aan de algemene
vergadering des morgens door het ge
meentebestuur ten stadhuize waren ont
vangen, waarbij vriendelyke woorden
werden gesproken door burgemeester
mr. J. A. H. J. van der Dussen en de
N.C.R.V.-voorzitter dr. A. van Deursen,
ving precies op tyd de jaarvergadering
aan. Dr. Van Deursen merkte in zijn
openingswoord dat tot titel droeg:
„Boodschappen van haar Maker" on
der meer op, dat men op reis rijke mo
menten beleeft, waarby de natuur haar
23
,,Eten kunt u natuurlijk, voor u
„Voor ik-wat doe?" vroeg Külz. „Moet ik me
nu misschien een lange, zwarte baard aanplak
ken? Of over boord springen en gebukt achter
het schip aanlopen?"
„Het is nog moeilijker," verklaarde de jonge
dame. „U moet weer naar uw coupé teruggaan."
Külz ging verschrikt en pas achteruit en hief
afwerend beide armen op.
„En u moet zich met de reizigers onderhou
den, alsof er niets gebeurd was."
„Dan spring ik maar liever over boord," zei de
heer Külz dof.
„U moet teruggaan!"
„Goed," antwoordde de oude reus. „Zoals u
wilt. Maar dan draai ik tot mijn spijt de schurk
die me dat met die tweede pascontróle geleverd
heeft de nek om. Daar kunnen jullie donder op
zeggen, beste mensen! Met zo'n vent moet ik nog
vriendelijk praten? Misschien nog wel tegen hem
glimlachen ook?"
„Natuurlijk." zei Rudi Struve, „en veel glim
lachen!"
„Ik zal hem z'n nek breken!"
„Lieve, beste mijnheer Külz," vleide Irene
Trübner, „laat u me niet in de steek! Toe,
alstublieft! Anders is alles wat we hebben be
reikt nutteloos."
Külz stond daar aarzelend en voerde een strijd
met zichzelf. Daarna draaide hij zich om en
liep naar de trap.
„Mijnheer Külz," riep Rudi Struve.
De slager bleef staan.
„Er steekt een slip uit uw koffer. Die moet
u wegstoppen, voor u in de trein stapt. Anders
merkt men dat u op de hoogte bent!"
Erich Kastner:
Külz liet zijn blik zinken. „Ach ja," zei hij,
„mijn nachthemd."
Daarna daalde hij melancholiek de trap af.
Philipp Achtel trad van het coupé-venster te
rug en fluisterde: „Pas op, hij komt!" De an
deren namen een ongedwongen houding aan en
trokken met moeite onschuldige gezichten.
„Wat doen we, als hij iets heeft gemerkt?"
vroeg Karsten.
„Het schijnt wel eens voor te komen, dat
iemand iets in zijn koffer zoekt, ook als hij he
lemaal niet denkt dat er iets uit verdwenen is."
„Drinken kan ie!" mompelde Storm. „Maar
zout water is geen jenever."
Daar ging de deur open; de man, over wie
zo vriendelijk gesproken werd, kwam de coupé
binnen.
„Hartelijk welkom!" riep de heer Achtel.
„Heeft het eten gesmaakt?",
„Het koud buffet daarboven is prima," zei
Külz. „Ik zou best weer kunnen beginnen!" Hij
watertandde, dacht bedroefd aan de voorgerech
ten, die hij in de eetzaal had achtergelaten en
hoestte lawaaiig, opdat men z'n maag niet zou
horen rommelen. Daarna tilde hij zijn koffer
voorzichtig op en legde hem zo omzichtig in het
net, alsof er verse Deense eieren in zaten.
De anderen glimlachten tegen elkaar. „Als hij
eens wist!" dachten ze. De kleine heer Storm
grijnsde boosaardig.
Papa Külz ging zitten, strekte zijn benen uit
en greep in zijn borstzak. Nadenkend trok fyj
z'n hand terug, schudde daarna .geërgerd het
hoofd en stond omslachtig weer op.
„Wat zoekt u toch?" vroeg Storm zenuwachtig.
„O, alleen m'n sigarenkoker!" antwoordde
Külz. „Hij ligt in mijn koffer."
De anderen zaten als door de bliksem getrof
fen. „Nu komt de zaak aan het rollen!" dach
ten ze.
De heer Achtel was de eerste, die zich her
stelde. „Waarom al die omslag?" zei hij joviaal.
Hij presenteerde zijn koker. „Rookt u eens een
sigaar van mij!"
„Of van mij!" viel Karsten bij.
Een ander vroeg: „Sigaretten rookt u zeker
helemaal niet? Wat denkt u anders van een
Lucky Strike?"
Papa Külz bekeek niet zonder ontroering de
kokers en doosjes, die hem werden voorgehou
den. „Buitengewoon vriendelijk, mijne heren!
Maar dat kan ik toch zeker niet aannemen!"
De heer Achtel scheen gekwetst. „Wilt u ons
beledigen?"
De oude man was verschrikt en stopte sleu
tel en portemonnaie weer weg. „Sigaretter heb
ik zelf, maar die heb ik voor mijn kinder*--
smokkeld!"
Hij wierp een schuwe blik naar \cbt-'-
ker. aarzelde en tastte eindelijk toe TV b<" »o
vrij!"
Drie passagiers gaven hem
(Wordt vervolgd) ten.
diepste bewegingen als boodschappen
haar Maker mededeelt. Deze boodschap
pen willen de leden van de Ned. Chr.
Reisvereniging beluisteren bij de be
schouwing van de aarde, wanneer zy
het schone in Gods schepping genieten.
Die stemmen te verstaan is verryking van
het leven in volle zin en verdieping van
vreugde. De stemmen der aarde, verno
men by de klank van de Openbaring, ge
ven ons, aldus besloot dr. Van Deursen
zyn openingswoord, zekerheid van een
toekomst, die de aarde ons als boodschap-
in haar Maker doet verstaan: „Voor-
deez' aarde zal getuigen van U, die
thans en eeuwig zyt".
Eerste erelid
Nadat iiet oud-hoofdbestuurslid, de
heer H. Alpherts was herdacht, maakte
dr. Van Deursen de beslissing van het
hoofdbestuur bekend, waarbij tot eerste
erelid van de vereniging is benoemd de
heer H. van den Tol uit Rotterdam. De
heer Van den Tol is oud-hoofdbestuurs
lid, oud-tweede voorzitter, reisleider der
vereniging, o.a. van de Canadareis,
college van vertrouwensmannen
heeft de vereniging bij diverse instanties
vertegenwoordigd. De benoeming werd
et luid applaus onderstreept.
Het jaarverslag van de secretaris,
heer C. H. Sonneveld werd na een
kele opmerking goedgekeurd, evenals de
exploitatierekening van de aftredende
penningmeester, de heer P. A. A. Bol
land. Ook de begroting werd onveran
derd goedgekeurd. Bij de bestuursverkie
zing werd met meerderheid van stemmen
in de vacature Bolland gekozen de heer
A. J. M. v. d. Blink uit Breukelen en wer
den de aftredende bestuursleden, dr. A.
Deursen en J. M. C. B. van Dijk her-
:n. Dr. Van Deursen bracht de heer
Bolland grote dank voor zijn vele en ve
lerlei werkzaamheden. Nadat besloten
was de volgende jaarvergadering in Mid
delburg te houden en het reisplan 1958
oraktisch zonder discussie was vastge
steld, werd de vlotte vergadering geslo-
Het Lamuw Heiland, opent het zevende zegel van de b«
rol, waarop geschreven staat wat geschieden moet. „En to
Hij het opende, kwam er een stilte in de hemel, ongeveer
half uur langEn er kwam een engel die met een go ui
wierookvat hij het altaar ging staan en hem werd veel ret
werk geschonken om het te geven, mèt de gebeden van,
heiligen, op het gouden altaar voor de troon. En de rook
het reukwerk, mèt de gebeden der heiligen, steeg uit de k
van de engel voor Gods aangezicht op."
Stilte in de hemel de lofzangen zijn verstomd, want
laatste verschrikkelijke hoofdstuk van de toereldgeschiedt
gaat gelezen worden. De hemel zwijgt maar de hemel
ook actief. Reukwerk stijgt van het altaar op voor Gods a
gezicht. En: de gebeden der heiligen.
Gods Kerk op aarde is een strijdende Kerk; en de chrit,
op aarde is een strijder; en soms is het om er moedeloos t
te worden om te moeten strijden in een wereld, die ziefc
weinig van God aantrekt, die zelfs zo vijandig staat te
alles wat God doet.
Versaag niet de hemel strijdt met u mee in gebeden
lofzegging. Alleen zijt ge nooit!
DE TEGENREGERING
TN Indonesië is nu de Sumatraanse toond. Dat wil zeggen: dan zal
tegenregering uitgeroepen. Soe-
karno heeft aan de dringende op
roepen uit Padang geen gehoor wil- Sumatra vele gunstige voorwaar
len geven en de tijd van het hem aanwezig. Men beschikt er, au
gestelde ultimatum laten verstrijken, dan op Java, over een gezonde
Toch is het duidelijk, dat men ook nomie. Tegenover Java, het Pn
nu op Sumatra de deur voor Dja- sen van Indonesië, kan Sumatra
karta niet geheel wil sluiten. Komt grote zelfstandigheid aan de i
Soekarno alsnog tot inkeer en toont leggen.
hij zich bereid, de samenstelling Er is alle aanleiding, de veri
zijn regering grondig te herzien,
ontwikkeling met de grootst
dan zijn de mannen op Sumatra op gelijke belangstelling te volgen,
hun beurt bereid, terug te treden. behoeft geen betoog, dat wat
Op het ogenblik ziet het er niet naar °P Sumatra voordoet ook
uit, dat Djakarta tot enige schikke
lijkheid genegen is. Om welke re
den of redenen het zo halsstarrig £en- Daar heeft men dezelfde p
is, is niet met zekerheid te zeggen. veu tegen Djakarta.
Het kan zijn, dat men vandaaruit de Pe nieuwe regering op Sunn
beweging op Sumatra als van min
der belang meent te mogen zien dan
zij zich voordoet. Het kan ook zijn, sië- De komenden dagen zullen
dat men daar in Djakarta tot in ten zien, of zij zich metterdaad
het rampzalige toe zetelvast is. zodanig gaat betonen.
Tot deze laatste veronderstelling zijn Duidelijk is tenslotte, dat de n
wij geneigd. Men heeft daar immers "en op Sumatra zich hebben lü
nu al maandenlang getoond, alleen leiden door wat zij in gemoede i V
tot een slecht beleid in staat te zijn. als de beste bedoelingen jegens! ie
Het
alsnog
een zekere 'and. Hoe him houding zal zijn ,ie
gens de buitenlanders
grootheid getuigen, wanneer
ten overstaan van de zelf geschapen standpunt zij zullen innemen
wantoestand, bereid zou blijken zijn overstaan van de Nederlanders,
plaats in te ruimen. Juist het ver-
leden echter geeft geen aanleiding,
dit van de regeerders te Djakarta kapa ingegeven door machtcli 101
te verwachten.
heid en door domheid.
De tegenregering is er inmiddels Zonder dat men aanstonds zijner
en wil zij de naam van regering ver
dienen, dan zal zij moeten doen
datgene waartegenover de macht
hebbers van Djakarta zich tot dus- wacht. Slechter kan het in elk gei
verre zo machteloos hebben be- niet worden.
wachtingen hoog moet steUen, e ;e;
er van de nieuwe regering op S
matra allicht iets beters worden i
DE NATIONALE RESERVE
jy^INISTER STAF is dan eindelijk die toch het vaderland willen diei ei
gezwicht voor de oppositie in Dat aan deze mensen dan bijii nc
en buiten het parlement tegen het dere eisen gesteld moeten woii tot
voornemen om de Nationale Re- wat de opleiding betreft, ligt ti «t
serve op te heffen. Deze organisatie de hand.
krijgt nu een nieuwe, militaire taak. Wel betreuren wij hef, dat mini!
Welke deze taak precies zal zijn, IÉ - - -
is nog niet bekend. Dit zal voor
namelijk afhangen van de territo- contact met het Nationaal Instiö
riale commandanten. Het ligt echter Steun Wettig Gezag te willen
het meest in de rede, dat. deze vrij- breken. Dit instituut is de proi
willigers samengevoegd zullen wor- geweest
den in bewakingsdetachementen,
i het propageren van
vrijwilligheidsgedachte. Nu mag!
misschien daarin niet in alle
zichten zijn geslaagd, maar dat
„opheffingspsychose" en i tt
wordt het moeilijk om propagai
De vrijwilligere zullen nu geen bij- oo_
zondere faciliteiten meer genieten, dan waarschijnlijk in de eerste plifa'
Daar is geen bezwaar tegen in te een gevolg van het weifelende 1J5
brengen, want het is nu wel ge- leid, dat de regering t.a.v. de Nati
bleken, dat de gedachte van de nale Reserve heeft gevoerd. Sb
volksweerbaarheid bij deze mensen jaar en dag leven de vrijwilliger!
zó leeft, dat faciliteiten niet het be
langrijkste kunnen zijn.
De huidige vrijwilligere worden dus te maken,
niet aan de kant gezet. De nieuwe Ook bij de nieuwe organisatie bt
militaire organisatie zal bestaan uit de gedachte van de vrijwillig^
deze vrijwilligers en uit dienstplich- voorop staan, al wordt de gi»
tigen (uiteraard ook vrijwilligere)die waaruit men vrijwilligere dan
geen mobilisatiebestèmming meer trekt, misschien beperkt,
hebben. Dit betekent, dat men over Die vrijwilligheid is een particulii
enige tijd nieuwe vrijwilligere kan daad. Daarom zien wij vooral»
recruteren uit een groep van onge- niet in, waarom
veer 200.000 personen.
Er valt iets voor te zeggen, dat mi
nister Staf alleen nog maar militair
geoefenden wil hebben voor de ver
vulling van de belangrijke taak, waar
voor deze nieuwe organisatie zich
i het particolii
initiatief moet worden uitgeschafe
en waarom de staat de recruteri
van de vrijwilligere ter hand n
nemen.
Ook in dit opzicht houden wij
bij het particulier initiatief, t
gesteld zal zien. Toch hopen wij, biedt in ons land altijd nog de
dat hij de deur niet geheel zal slui<
ten voor vrijwilligers, die geen mili
taire opleiding hebben genoten, maai
kansen. Daarom zijn we vóór
handhaving van het Nationaal
stituut Steun Wettig Gezag.
Bezwaren tegen hervormde
kanselboodschap
De kerkeraad van de hervormde
gemeente te Moerkapelle heeft de
kanselboodschap inzake Indonesië niet
doen voorlezen. Hij meende daartoe
niet verplicht te zijn, indien hy
gevoelen is, dat de inhoud van
boodschap in strijd is met de H. Schrift.
De gemeente behoort tot de modaliteit
van de Geref. Bond.
Ook de kerkeraad van B u r g h op
Schouwen een gemeente, die volgens
Kerknieuws, waaraan wij deze berichten
ontlenen, niet tot de Bondsrichting be
hoort heeft de boodschap niet doen
voorlezen. In een brief aan de generale
synode zegt de kerkeraad, dat de bood
schap de reactie van ons volk niet vol
doende peilt. In pers en gesprek merkte
de kerkeraad verontwaardiging en het
besef, dat Indonesië zichzelf te gronde
richt Men betreurt de gang van zaken.
Daarom acht de kerkeraad een speciaal
vermaan niet nodig
Het afleiden van het onrecht uit de
vryheidsdrang der Aziatische volken
komt de kerkeraad voor als een beledi
ging van deze vrijheidsdrang zelf.
Evenals in de boodschap inzake
Nieuw-Guinea stond in de laatste
boodschap de verhouding Nederland—
Indonesië weer centraal. Over het on
recht wordt veel minder gesproken;
aan het leed van zoveel landgenoten
wordt slechts een enkele zin gewijd.
Het in dit verband gebruikte woord
..bovenal" heeft de kerkeraad niet
meer kunnen overtuigen, maar teleur
gesteld.
Groninger kerkeraad ovi
ontslag ds. M. A. Krop
De centrale kerkeraad van de
vormde gemeente te Groningen
zich opnieuw beziggehouden met
ontslag dat aan ds. M. A. Krop,
vormd predikant te Groningen is g«
yen als leraar aan de tweede chr. h-t
in verband met de door hem gehoul
preek over het dansen. Rapporteur
prof. dr. W. F. Dankbaar.
De praeses, ds. C. M. Luteijn, gaf
korte inleiding en las het concept
woord. dat van de kerkeraad zal
gaan Een uitvoerige discussie ontstt
waaraan tien leden deelnamen en
bij ook de vraag naar de houding, r
de christen in de samenleving past,
geding kwam,
Ds. Krop deed utvoerige mededet
van wat aan zijn ontslag is vooral?
gaan en over de wyze waarop hem
verleend is De bewering dat er
meer is dan die bewuste preek, oord»
de ds. Krop een aantasting
goede naam
In de discussie werd duidelijk, dat
aan de kwestie meer vastzit, dan opp?
vlakkig blijkt, zodat de kerkeraad
niet kan bepalen, als hy iets zeggen
tot het geval op zichzelf.
De centrale kerkeraad besloot daa^
een kleine commissie te benoemen,
zich zal beraden in een korte uiteeUi
ting hoe de centrale kerkeraad over d<j
zaak denkt wat dan ter kennis
gemeente zal worden gebracht.
Voorzitter van de kerkeraad is dJ.
Swaak, die van 1948 tot 1951 zendinp
predikant te Makassar is geweest
