Grenswijziging is gebiedend noodzakelijk Geologie en Mineralogie oude weeshuis naar het Burgemeester Van Kinschot in vraaggesprek Randgemeenten geschokt door uitspraak Haags blad m W" GERDING Werken in Sanskrit voor universiteit van Leiden mnJWE leidsche courant MAANDAG 27 JANUARI 1958 loom) (Van een onzer redacteuren) IE MOCHT MENEN, dat, nu de raden van Leiden, Zoeterwoude, Leiderdorp, Warmond, Voorschoten en Oegstgeest zich in het open baar hebben uitgesproken over het structuurplan voor de Leidse agglome ratie en al deze bestuurscolleges het ontwerp van kaart III hebben aan vaard als resultaat van het gedurende enige maanden gevoerde overleg, am daarmee het college van Ged. Staten te kunnen dienen als basis voor een mogelijk te ontwerpen streekplan, de lucht boven de streek is op geklaard, heeft zich kennelijk vergist. Zaterdagmorgen bleek ons, dat in de omliggende gemeenten opnieuw deining is ontstaan, waarvan de oor zaak opnieuw bij Leiden moet worden gezocht. Dit kon niet worden ver wacht, na de Leidse raadsvergadering van maandag 20 januari. Immers, daarin zag het college van B. en W. zijn standpunt gesteund, waarbij de aan de raad gevraagde machtiging om het overleg met de randgemeenten voort te zetten ongetwijfeld een gunstige invloed op de houding van de raad tegenover het plan heeft gehad, terwijl daarnaast werd aangedrongen op een tactische, maar vooral openhartige en correcte omgang met de dorpen. het Ware bedoelingen Het is niet overdreven, te zeggen, dat de mogelijk in de buitengemeenten ge wekte verwachting met één slag de bodem ingeslagen, „nu de ware bedoelingen van Leiden plotseling zo duidelijk zijn gebleken". En dan verwijst ifl artikel in het Haagse dagblad „Het Vader land" van vrijdag 24 januari jl., dat is ge- icltreven naar aanleiding van een inter view van een redacteur van deze krant met de burgemeester van Leiden. Blijkens het artikel heeft de Leidse burgemeester het in dit vraaggesprek eerst gehad over Leiden als winkel- markt- en industriecentrum en de bete kenis van Ledden als universiteitsstadEn dan komt de passage, die zoveel onrust aar wij merkten, ook verontwaar diging in de dorpen heeft gewekt: „Men staat dus in Leiden al even zeer voor het probleem van het te kort aan grondgebied als in Den Haag en elders. Grenswijziging is gebiedend noodzakelijk en een op lossing moet op korte termijn wor den gevonden. Provinciale Staten werken dan ook met spoed aan een plan tot uitbreiding van Leiden (evenals van Delft)." „Het grote woord is nu dan eindelijk gevallen", zegt men buiten de stad. „En daarmee heeft Leiden zijn wezenlijke be doelingen met ons prijsgegeven". Gedekt door G.S. Wij hebben ons tot jhr. Van Kinschot gewend en hem gevraagd, of de woorden in dit artikel juist zijn gekozen welke interpretatie eraan moet worden gegeven, speciaal aan het begrip „grens wijziging", dat hij in dit vraaggesprek heeft gebruikt. De burgemeester antwoordde, dat hij geen aanleiding zag om de tekst van deze passage te wijzigen. Hij heeft zijn gedachten inderdaad op deze wijze geformuleerd en vindt, dat hij bij deze formulering vol doende voorzichtigheid in acht heeft genomen. De burgemeester weet, dat het woord „grenswijziging" in de buitengemeenten allerminst popu lair is, maar dat kan hem er toch niet van weerhouden, er anders over te denken en ook over te spreken. De heer Van Kinschot verwees ons ii •Kt verband naar een passage in het ant woord van Ged. Staten van Zuid-Holland op vragen uit de Provinciale Staten aanleiding van de provinciale begroting voor 1958. waar letterlijk staat: „Plannen tot wijziging van de gren zen van de gemeenten Leiden en Delft zullen wij met spoed ter hand Hij meent, dat zijn uitspraak, zoals die fn „Het Vaderland" is opgetekend, door «leze toezegging volkomen wordt gedekt. Wettelijke basis Aan een bevoegde instantie in Den Haag hebben wij de vraag voorgelegd, of het aanvaarden door een aantal gemeenten van een structuurplan grenscorrectie of -wijziging uitsluit. Het antwoord daarop luidde ontkennend. Een structuurplan heeft geen wette lijke basis. De wet kent alleen het uit breidingsplan, dat door de gemeente wordt voorbereid en het streekplan, dat'op proviinoiaal niveau ontstaat. Als gemeenten overeenkomen om hun uit breidingsplannen te coördineren, kan uit het overleg een structuurplan ont staan. Dat is zonder twijfel een goede vorm van gemeenschappelijk beraad, maar het tast de bevoegdheden om te komen tot wijziging van grenzen geenszins aan. In geval van grens wijziging heeft de wetgever het laatste woord. De wijziging wordt voorbereid door Ged. Staten, die haar voordragen bij de regering. De beslissing ligt dan bij de Tweede en de Eerste Kamer. Leiden ivil méér Het komt ons voor, dat moet worden aangenomen, dat Leiden méér wil dan de buitengemeenten. En dat niet alleen ten aanzien van het structuurplan. Leiden heeft er geen geheim naakt, dat het streeft naar Plan. waarbinnen een gebied voor 220.000 tot 250.000 mensen tot ontwikkeling kan Daarnaast echter begint zich streven naar wijziging van de gemeente grenzen duidelijk af te tekenen. De vraag, of de burgemeester van Lei den met zijn uitspraak de mening gehele Leidse college heeft vertolkt, kan met reden bevestigend worden beant- In de eerste plaats lijkt het waarschijnlijk, dat de heer Van Kinschot dergelijke opinie lanceert, als boezem van het college tegenstellingen op dit punt bestaan. De scherpzinnige lezer van het op het structuurplan betrekking hebbende Leidse raadsstuk vindt in een bepaalde formu lering, waarvan B. en W. zich meermalen bedienen, een tweede aanwijzing; ei wordt namelijk gesproken over „de hui dige Leidse grenzen". Met deze woor den is het verlangen naar grenswijziging nauwelijks meer verhuld. Ten derde vindt de hoop van de dor pen op „zuivering van de atmosfeer" even- min voedingsbodem in de verklaring var de Leidse wethouder van financiën, de heer Van der Kwaak. Hij stelde in gesprek met een redacteur van ons blad, dat hij weliswaar vierkant tegen is, maar dat grenscorrectie mogelijk moet zijn als dat noodzakelijk is. De wethouder deelde mee, dat vele gemeentelijke gren zen in onze provincie volgens Ged. Staten een correotie zullen moeten ondergaan; hij heeft er in de Prov. Staten dan ook op gewezen, dat, als men in Den Haag dit van plan is, men ook moet opschieten, want doet nien dat niet, dan zet gemeenten in Zuid-Holland tegen elkaar op en komt er een geest van wantrouwen. Wantrouwen In gesprekken, die wij zaterdag autoriteiten in omliggende dorpen hebben gevoerd, is ons klaair gebleken, dat dit wantrouwen in deze agglomeratie al is binnengeslopen. „Dat voortgekomen uit de vrees, dat op de achtergrond van alle onderhandelingen deze dingen aan de Leidse kant spelen". Men verklaarde positief, dat bij de onderhandelingen of grenswijziging openlijk is gesproken. „Gver de ontvangst door Leiden hebben wij nooiit te klagen gehad, integendeel, maar waarom wordt niet met open kaart gespeeld?" Voorbijgaande aan de vraag, of het ver standig is, dat de burgemeester van Lei den in dit stadium en op deze wijze z< duidelijk blijk heeft gegeven van zijn ge dachten op dit punt, veroorloven wij on: slechts enkele opmerkingen. 1. De buitengemeenten zullen zich ver trouwd moeten maken met de gedachte, dat grenswijziging Leiden niet onwelkom is. Men moet dit niet verkeerd zien en voorzichtig zijn met het betrekken van allerlei sentimenten in deze aangelegen heid. Als het Leidse gemeentebestuur op. naar zijn mening, goede gronden van oordeel is, dat daaraan voor een harmonische ontwik keling van de stad als agglomeratie niet kan worden ontkomen, dan behoort het tot zijn verantwoordelijk heid deze zaak langs de normale weg bij de bevoegde hogere organen aanhangig maken. En het zou volslagen irreëel zijn, als Leiden op deze weg terugkeerde, nadat is gebleken, dat een hoger bestuursorgaan bereid is, de zaak in studie daarvoor is zij te relevant. Uit de mededeling van Ged. Staten kan namelijk worden afgeleid, dat wijziging' van de Leidse grenzen zeker niet is uitgesloten. Het begrip annexatie mag dan verbleekt zijn, maar op pagina 32 van het desbe treffende stuk van Ged. Staten („Ge meentelijke indeling en wijziging van próvinciale grenzen") staat dan toch, dat in 1957 enkele wetten tot wijziging van gemeentegrenzen in deze provincie van kracht zijn ge worden (GiessendamHardinxveld, t KwintsheulWateringen en Delft- Pijnacker) en dat plannen tot her ziening van de gemeentelijke in deling in verschillende gebieden in een vergevorderd stadium van voor bereiding zijn. Wat heeft het voor zin, zo vragen wij as af, dit over het hoofd te zien en elk gelijksoortig streven als „onwaardig" te kwalificeren? Intussen is het opvallend, dat het woord .annexatie" wordt vermeden. Bij annexatie denkt men onwillekeurig aan de opheffing van de zelfstandigheid van eenheden; grenscorrectie of -wijziging kan worden uitgelegd als het voegen kleinere delen bij een grote eenheid, der dat daarmee de vitale functies der ge reduceerde eenheden worden aangetast. Ih dit stadium is over een en ander moeilijk nog méér te zeggen. Zolang de plannen tot wijziging van de Leidse gren zen verborgen zijn achter de nevelsluier van overleg en studie, is het alleen moge lijk, er slechts in algemene zin iets ov te zeggen. Geen verandering 2. Wij zouden het betreuren, als in de buitengemeenten de mening ging domi neren, dat het overleg met Leiden ineens geen zin meer heeft. Het is,naar ons gevoel bepaald niét dat er van een onderhandelingspositie geen sprake meer is omdat één partner het recht Van de sterkste zou hebben de anderen tot rechtloze toekijkers zou den zijn gedegradeerd. Immers, het struc tuurplan heeft een veel wijdere strek king. Het wil harmonie scheppen in de uitbreidingen van een aantal gemeenten, die bij een groei als redelijkerwijs mag worden verwacht, zónder tevoren vastge stelde richtlijnen spoedig met een onhan delbare woon- en werk-ramenklontering zouden komen te zitten. En wat gemeenten geldt, geldt later ook agglomeraties, want zij mogen verworden tot een bloedloos massief; van daar de streekplannen. Uit de agglome ratie komt de streek vcort; hiermee i: haar wezensfunotde aangegeven. Overleg blijft noodzakelijk, te meer omdat anderen het zullen doen, als men er zelf geen wegen voor vindt. Een mogelijke grenswijziging, die in vergelijking met de omvang van het structuurplan altijd een be perkt karakter heeft, verandert aan deze urgentie niets. Voor Leiden alléén kan een bepaalde grenswijziging van eminent belang zijn. Daarbij spelen zoveel factoren dat het niet eenvoudig is, dit beoordelen. Maar de zes gemeenten ge zamenlijk hebben in een geest vertrouwen op de bres te staan voc leefbaarheid in dit hele gebied. En laat het voor de omliggende ge meenten een geruststelling zijn, dat Lei den wat betreft z ij n speciale wensen, nde het laatste woord heeft. Als het tc wijziging van grenzen komt. mag men e toch van uitgaan, dat de zaak van all kanten, serieus is bekeken en dat e essentiële belangen mee gediend zijn. Een rancuneuze houding van „En z krijgen nooit één vierkante meter" lijkt ons zo ver van een objectieve beoordeling verwijderd, dat ze als onbruikbaar moet worden afgewezen. Maar nogmaals: het structuurplan willen wij daarvan los zien. Het De achterkant van het wees huis aan de Hooglandse Kerk- gracht, waarin het rijksmu seum van geologie en mine ralogie zal worden gevestigd. heeft een eigen sterke functie, die zich niet om zeep laat brengen door een grenscorrectie, die mogelijk er gens in dit gebied zal worden aan gebracht. In die zin maken wij de woor den van de burgemeester van Oegst geest tot de onze: „Een structuur plan is er juist om annexatie te voorkomen". En wij voegen eraan toe: om zonder rigoureuze in grepen tot een geordend geheel te komen. Oud-t.b.c.-patiënten Feestelijke avond in de gehoorzaal ^ATERDAG werd in de stadscehoor- zaal een propaganda-fecstavond ge houden van de Vereniging tot beharti ging der belangen van t.b.c. patiënt: Nederland. De voorzitter van de Leidse afdeling, de heer J. Ober, opende de bij eenkomst. Bondssccretaris C. A. Bergh hield een korte toespraak. Het doel de vereniging is nazorg, waartoe het ini tiatief is uitgegegaan van oud- t.b.-paticn- ten, die moeilijkheden ondervonden bU bet zoeken naar een maatschappelijk* isitie. De door hen in het leven geroepen organisatie ondervond aanvankelijk te genwerking. Toch heeft men doorgezet thans blijkt de nazorg een belangrijk element te zijn in het genezingsproces, ns land komt vandaag de dag nog uur een nieuw t-b.-gerval aan het licht. De heer Bergh drong er daarom tan voort te gaan met de uitbreiding de organisatie en pas te stoppen, dat de laatste patiënt is geholpen. Vervolgens kwam Bolero's Smiling Troupe voor het voetlicht. Vooral hi tuzikale gedeelte van het cabaret oogstt* Conférencier Leo van Brakel bezigde vaak minder gebruikelijke uitdruk- Leidenaar kreeg hoogste prijs van Focus In de concertzaal van Bellevue te Am sterdam verkreeg onze stadgenoot- J. Pieëte, Burggravenlaan 26. de grote lelprijs het bloemenschilderij van Greet Heymens Visser als hoogste bekroning de kleurendia-wedstrijd van Focus ir samenwerking met de Nederlandse Ama teurfotografen-Vereniging. Advertentie voor kantoorinrichting voortaan BREESTRAAT 11 Uitspraken van Haagse politierechter Overeenkomstig de eis van de officier van justitie veroordeelde de Haagse po litierechter een grondwerker uit Alphen aan den Rijn. die wegens dronkenschap was gearresteerd en in de cel van politiebureau de ruiten had vernield, 25 gulden boete of 10 dagen. De grondwer ker had een bloedproef geweigerd e: de politierechter vertelde hij een nogal verward verhaal, maar deze achtte het ter laste gelegde toch bewezen. Een Leidse koopman, die niet versche nen was. kreeg een week gevangenisstraf voor dierenmishandeling. De politierech ter sprak van „boosaardige opzet". Een chauffeur in Leiden was in augus tus per fiets op de Lage Rijndijk aange troffen, terwijl hij onder invloed van ster ke drank verkeerde. Hij had een aan rijding veroorzaakt en dat bracht de po litie op zijn spoor. De politierechter ver oordeelde de chauffeur, die voor een der gelijk feit al eens eerder was veroordeeld, tot 50 gulden boete of 10 dagen. Tenslotte was er nog een schipper in Leiden, die op het Jaagpad in leiderdorp iemand voor dief had uitgemaakt. Bij stek werd de schipper, overeenkomstig de els, tot vijftien gulden boete of vijf dagen veroordeeld. India's ambassadeur op bezoek DE AMBASSADEUR VAN INDIA, de heer John A. Thivy, heeft zater dag in het Kern-instituut van de Leidse universiteit namens zijn regering vierhonderd boeken, geschreven in het Sanskrit, aangeboden. Dit kostbare geschenk werd namens het instituut aanvaard door de voor zitter, prof. dr. F. D. K. Bosch, die er zijn spijt over uitsprak, dat een der oprichters van het instituut, prof. Vogel, door een ongeluk was verhinderd de boekenschat in ontvangst te nemen. Om elf uur 's morgens werden de ambassadeur, diens gevolg, vele Leidse hoogleraren en deputaties van andere universiteiten door prof. Bosch begroet. In zijn welkomstwoord herinnerde prof. Bosch eraan, dat een van de eerst ingestelde leerstoelen in Leiden die voor de Oriëntalistische wetenschappen is, zodat de Leidse universiteit op dat gebied al een geschiedenis van eeuwen schrijft. De ambassadeur van India zei in zijn overdrachtsrede, dat het wetenschappe lijk werk, in Nederland aan de Oriënt ge wijd, tot vele voor India verrassende ont dekkingen heeft geleid. De Nederlandse geleerden staan, aldus de ambassadeur, in India in hoog aanzien. Deze faam is reeds in de 17e eeuw gevestigd, toen de aerste Nederlandse wetenschappelijke vorsers in India aankwamen en daar met een de landstaal konden spreken. Overzicht De heer Thivy gaf vervolgens een zicht van de werken die hij zou overdra gen. Deze bewegen zich voornamelijk op ,4a/1 de Hooglandse Kerkgracht het terrein der letteren, wijsbegeerte cn historie. Hij hoopte, dat door dit studie materiaal het begrip voor India'in Neder land nog zou toenemen. De rol. die wij in de wereld van thana spelen, zo sprak de ambassadeur, wordt door velen niet begrepen, maar zij vindt haar basis in onze geschiedenis en onze cultuur. Het karakter van India, dat ln de wetenschap tot uiting komt, 16 gericht op -n afhankelijkheid en dit doel bepaalt ook de houding van India in de 20ste eeuw De ambassadeur sprak voorts over de oprichter van het Kern-lnstltuut. de 87-jarlge prof. Vogel, die enkele dagen geleden een been heeft gebro ken en door de ambassadeur in het ziekenhuis was bezocht. Het werk door deze geleerde verricht, vormt een zeer grote bjjdrage voor het on derling begrip tussen Nederland en India, zo zei de heer Thivy, Met de wens, dat de wetenschappelijk* werkers die Sanskrit en andere Oriëntalis tische onderwerpen bestuderen, het bo den van India zullen weten te projecto ren op het verleden, droeg de ambassa deur de boekenschat, die op grote tafel* stond uitgestald over. Kern geschiedenis Prof. De Jong, Leids hoogleraar in het Boeddhisme, gaf hierna een schets van het op de Oriënt gerichte wetenschappe lijke werk in Leiden. In 1865 werd de eerste Sanskritleerstoel te Leiden door prof. Hendrik Kern aanvaard. Aan doze hoogleraar is de naam van het in 1925 opgerichte instituut ontleend. Prof. De Jong dankte de Indiase regering voor het geschenk en wilde daarin een symbool zien van de relatie tussen India en Neder land. Hij sprak de wens uit, dat inten sieve uitwisseling op wetenschappelijk gebied het begrip voor elkaar zal be vorderen. Nadat prof. Bosch nog enkele dank woorden had gesproken, werden verfris singen rondgediend. Tijdens 't ongedwon gen slot van de plechtigheid overhan digde de ambassadeur prof. De Jong een album met Boeddhistische afbeeldingen. Museum zocht al jaren naar I een ruimer onderdak MET PROFESSOR MARTIN begon in 1877 in feite het zelfstandig bestaan van het rijksmuseum van geologie en mineralogie, toen deze hoogleraar met het directeurschap werd heiast. Tot die tijd waren de collecties toevertrouwd aan de zorgen van de directeur van het rijks museum van natuurlijke historie, dat in die dagen was ondergebracht in het Hof van Zessen aan de Papengracht. Toen dit museum twee jaar later werd uitgebreid doordat het aangrenzende koetshuis beschikbaar kwam, kreeg prof. Martin wat meer armslag voor zijn verzamelingen, doch van het begin van zijn directeurschap af ijverde hij voor een zelf standig gebouw. In 1893 was het zover. De Leidenaar van deze eeuw kan zich moeilijk de afsluiting van de noordzijde van het Van der Werfpark indenken zon der de beide grote gebouwen, die teza men een rechte hoek vormen: het aan de Garenmarkt gelegen museum voor geologie en mineralogie en de onderwijs vleugel langs de Raamsteeg (directeur prof. dr. A. J. Pannekoek), in welks verlengde het rijkemuseum van natuur lijke historie is aangebouwd (19141 Bezoek 1948 Toen wij in de z< bezoek brachten aan het eerstgenoemde eum, vertelde de toenmalige direc teur, prof. dr. B. G. Escher, ons reeds, dat ook dit gebouw langzaam aan te klein begon te worden. In het in gereorganiseerde en door verbouwing vergrote museum waren ondergebracht: op de bovenverdieping de systematisch® palaeontologie in twee kleine zalen; in de grootste de invertebrata, in de klein- de vertebrata, terwijl een grote zaal gereserveerd voor de verzamelingen der regionale geologie van Nederland zeese gebiedsdelen. Van Nederland bezat het museum reeds lang de collec tie Staring, die later gecompleteerd wat de oude aardlagen en de fossiele ge wervelde dieren betreft. Onder leiding van prof. Escher bezichtigden wij verder de beneden verdieping, waar een aantal kleine zaaltjes waren ingenomen door de verzameling algemene geologie, met een apart vertrek voor vulkanologie. Een grote zaal bevatte voorts: al gemene mineralogie, systematische mineralogie, nuttige delfstoffen, edelstenen en systematische en al gemene petrografie. Voorts was een verzameling palaeontologie. Wij gaven dit korte overzicht van inventaris, om duidelijk te maken, een dermate groot gebouw als dat - de Garenmarkt toch nog te klein 1 worden voor een zo grote verzameling. Behoefte Zoals gezegd, de behoefte deed zich reeds jaren gevoelen de waardevolle col lecties een ruimer onderdak te verechaf- len. Een onderdak. waar behoorlijk plaats is voor alle collecties, zodat niet zoals thans het geval is gedeelten van de inventaris domweg op ondoel matige zolders moeten worden weee»- Naar thans bekend Is geworden, krjjgt het museum binnenkort de be schikking over een zeer doelmatig pand, namelijk het Heilige Geesthuls aan de Hooglandse Kerkgracht, dat het rijk heeft gekocht van de regen ten van dit weeshuis. Dit op zichzelf vendien een staaltje is van magni fieke zestiende-eeuwse architectuur het staat onder toezicht van Mo numentenzorg heeft zijn diensten als dusdanig geëindigd. Dergelijk* grote weeshuizen zijn uit de tijd. Het „weeskind in groepsverband", zoals men dat in vroeger jaren kende,'is gelukkig een zeldzaamheid ge worden. De zorg voor de wezen Is dermate omgebogen, o.a. door opne ming in gezinsverband, dat weeshul zen geen reden van bestaan mees hebben- Ten minste, niet op zo grot* En zo zal dan het rijksmuseum va geologie en mineralogie zich nestelen onder dit eeuwenoude dak. Naar aanlei ding van deze op handen zijnde belang rijke gebeurtenis, hadden wij zaterdag middag een onderhoud met prof. dr. an der Vlerk, die thans directeur iet museum is. Hij vertelde volgende: ,Het pand voor geologie en mineralo gie bestaat uit twee gedeelten: het deel dat langs de Garenmarkt ligt, is het mu il het andere, daar loodrecht oi staande, is de in 1932 gebouwde onder- wij svleugei, het instituut, dat bij d« iversiteit behoort. Het museum daar entegen is een rijksmuseum, dat wil zeg gen, dat het een centraal wetenschappe lijke instelling is voor het gehele land. Het gebouw, waarin ons museum than* nog is ondergebracht, werd in bouwd en is in de loop der jaren v«at to klein en ondoelmatig geword Geschikt Hot Heilige Geesthuis is voor ïum buitengewoon geschikt. Vooral ize expositie kan daar belangrijk wor- en uitgebreid. Monumentenzorg is er ;er mee in haar schik, dat wij erin trek ken; een museum is nu eenmaal eer rustig bedrijf", waardoor het ge bouw niet gauw schade zal oplopen." Toen wij prof. Van der Vlerk vroe gen, of hem al bekend is hoe di inrichting daar zal worden, ant woordde hij: „De vleugel die op Den Burcht uitziet, wordt het personeels- gedeelte. Daar komt de wetenschap pelijke staf. In het verlengde daar van komt de firma Brïll te zitten, die een gedeelte van deze vleugel heeft gehuurd, met uiteraard het risico dat ze er weer uit moet, als wij te zijner tijd ook die ruimte nodig mochten hebben. De vleugel die haaks op dit gedeelte staat, zal worden inqericht als expositieruimte en magazijn." Prof. Van der Vlerk kon nog r gen, wanneer de verhuizing zal plaat* hebben. ,,Er zal nog een en andei ten gebeuren voordat het gebouw hele maal geschikt is voor museum. Zo zal er eerst centrale verwarming mo< den aangelegd en ook de verlichting dient te worden aangepast aan de eisen een deugdelijk, modern museum. „Bij onze verhuizing." zo besloot prof Van der Vlerk het onderhoud, „is tevem het Instituut (de andere vleugel langs di Raamsteeg) gebaat. Dit gebouw is even eens te klein geworden. Het pand wa» oorspronkelijk berekend op een dertigtal studenten, maar thans zijn er 1; Zie vervolg stadsnieuws op pagina 4 AGENDA VOOR LEIDEN Maandag De Doelen, 8 uur: Leidse amateurfoto grafen, Agfa-color-lezing door de hee* W. J. A. Bartels. Stadsgehoorzaal, 7.30 uur: Vebo, prijs uitreiking en afscheid van J. W. Bonda. Schouwburg. 8 uur: „Onder verden king" door Het Rotterdams Toneel. Doelenkazerne, 8 uur: operette-avond koksschool. king" door Het Rotterdams Toneel. Stadsgehoorzaal, 8 uur: vijfde klassieke luziekavond Radio Westrik, Paul Chr. Westering, musicoloog, over „Anecdote* uit de muziekwereld". Foyer gehoorzaal. 8 uur: Cebuto, filnv- Reoreabiezaal H.C.W. en N.E.M., 8 uurl jaarvergadering speeltuinver. „Zulder- Gebouw Chr.-sociale belangen, 8 uur: Leidse Ohr. besturenbond, drs. J. G. Voorzaat te Utrecht over „De verdeling van het nationale inkomen". Oegstgeest: „Irene", 8 uur: wijkavond Herv. Poelgeesterwijkgemecnte, reis avonturen van dr. W. Maan. Rijkswerkplaats voor vakontwikkeling, 7.45 uur: diploma-uitreiking aan oud- Woensdag Gehoorzaal, 8 uur: uitvoering Leid* politie-muziekgezelschap. Harmonie. 8 uur: afdeling Leiden Ex- pogé, mej. H. Tol uit Tennessee U.S.A. over „Op stap in Amerika", met film*. Donderdag De Doelen, 12.30 uur: departement Lel den „Nijverheid en Handel", jhr. Ir. F. E. C. Everts, adj.-commissaris-generaal voor de Ned. deelneming aan de Wereld tentoonstelling te Brussel, over „De aan staande Wereldtentoonstelling". Volkshuis. 2.15 uur: „Het kind dat onz« aandacht vraagt", lezing en film. Gebouw Leger des Heils, 8 uur: con tactsamenkomst onder leiding van brig, J. B. Ruijsink uit Amsterdam Vrijdag Het gulden Vlies, 8 uur: Vereniging voor Pedagogiek Lelden, dr. W. F. Storm A'dam over „Lang verloofd of jong ge trouwd?", sexuele opvoeding van de rij pere jeugd Schouwourg, 8 uur: toneelvoorstelling van L.S.T. en T.V.S.L. ter gelegenheid van de Dies. „Des Teufels General" van Carl Zuckmayer. Gebouw Kamer van Koophandel, Sta tionsweg 43, 4.30 tot 5 uur: afscheidsre ceptie dr. P. G. Knibbc. Prediker. 7.45 uur: feestavond Leidse Ohr. Oranjevereniging. Café Aniba, 8 uur: ledenvergadering „Door Eendracht Verbonden". Tentoonstellingen Rijksmuseum voor Volkenkunde: Volk van Suriname. Apotheken De avond- en nachtdienst van de apo theken wordt waargenomen door de apo theek Herdingh en Blanken, Hogewoerd 171, telefoon 20502, en de apotheek to Oegstgeest, Wilhedminapark 8, telefoon no. 26274

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1958 | | pagina 3