■CHRISTELIJK
L
De verdwenen
miniatuur
Werkgevers, die willen
>en, mogen niet
helpt
r
Academici confereerden
op Kerk en Wereld
Een woord voor vandaag
Kanttekening
Voor het eerst: één koplijst
in gehele provincie
Dames
Indrukwekkend afscheid
van Gerben de Jong
Verkorte werktijd in de metaal
Uit de vakpers
Het lint de voorzitter van
de Christelijke Metaalbedrijfs-
bond, de heer H. Peters, hele
maal niet, dat de werkgeverz
in de metaalindustrie besloten
hebben er niet aan mede te
werken, dat de gederfde In
komsten van de werknemers,
die een verkorte arbeidstijd
hebben, in de vorm van een
subsidie worden opgevangen.
De situatie is op het ogenblik
zo. dat de werknemers, die door
verkorting van hun arbeidstijd
worden getroffen, over de niet ge
werkte uren een uitkering genie
ten uil het wachtgeld- en werk
loosheidsfonds. Deze uitkering is
evenwel lager dan het gederfde
Inkomen.
De directies van de bedrijven
mogen aan deze werknemers, die
korter werken en in inkomen ach
teruitgaan. iets extra uitbetalen
boven de wettelijke uitkering.
Het bestuur van de betrokken
bedrijfsvereniging heeft echter
het recht deze extra uitkering al
of niet in mindering te brengen
op de wettelijke uitkering. In el
ke bedrijfstak regelt de bedrijfs
vereniging de aanvragen.
voor de metaal- en electrotechni-
sche Industrie reeds besloten, niet
tot aftrek over te gaan van extra
uitkeringen. Ook in andere be
drijfstakken deden zich al derge
lijke gevallen "oor.
De bedrijfsvereniging voor de
metaal zou zich 12 december Jl.
officieel uitspreken over de al of
niet aftrekking van de extra uit
keringen. Vooruitlopend op de zit
ting van het bestuur van de be
drijfsvereniging deelden de werk
gevers 4 december echter reeds
In de vakraad mede. dat zij over
eengekomen waren geen mede
werking te verlenen tot het geven
van een extra subsidie boven de
wettelijke uitkering. Zil waren
daar om principiële ei
redenen tegen.
Veertig jaar
De Mijnwerker, orgaan van de
Protestantsch-Christelijke Mijn-
werkersbond, wijdt deze week rui
me aandacht aan het feit, dat de
bond in maart a.s. veertig jaaT zal
bestaan. De Mijnwerker schrijft,
dat de pioniers van de P.C.M.B.
voor hun erkenning hebben moeten
vechten. Een moeilijkheid was het
kleine getal der protestanten in de
mijnindustrie en de strikte schei
ding tussen rooms-katholieken en
protestanten.
Maar ook naar binnen waren er
moeilijkheden. De onderlinge ver
deeldheid op kerkelijk terrein de
monstreerde zich ook in de
P.C.M.B. Men had veel kritiek te
overwinnen. In 1918 bestond boven
dien nog de moeilijkheid, dat men
zich niet aan kon sluiten bij het
C.N.V., omdat er reeds een aange
sloten organisatie van mijnwer
kers was.
Als wij de notulen uit die tijd
nog eens nalezen, zo schrijft De
Mijnwerker, dan is er steeds weer
grote bewondering voor de moed
en vasthoudendheid, die de oprich
ters van de P.C.M.B. hebben ge
had. Er zijn grote offers gebracht.
gen toen
op stap
In het laatst verschenen num
mer van Het Metaalbedrijf, or
gaan van de Chrlstelllke Metaal-
bedrljfsbond. spreekt de heer Pe
ters hierover zijn verwondering
en teleurstelling uit. In de vak-
'aad l« men zelfs niet aan een
discussie toegekomen. De Fede
ratie van werkgeversvakvereni
gingen in de metaalindustrie nam
geheel eenzijdig een beslissing en
stelde de werknemers hiervan al-
het bondsbestuur
middags om vier uur
..._t koffieblik en boter
ham, te voet van Hoensbroek naar
Heerlen, om dan na de vergade
ring te voet terug te keren voor de
nachtdienst in de Emma. En het
directe voordeel hiervan voor deze
mensen betekende altijd een per
soonlijk nadeel. Achter het stre
ven van deze mensen moet een
krachtig beginsel gestaan hebben.
Aan dit beginsel en het vasthou
den van deze eenvoudige mensen
is het te danken, aldus De Mijn
werker, dat thans In Limburg een
protestants-christelijke mljnwer-
kersbond bestaat, die de enige re
presentant is van alle protestanten
werkzaam in de mijnindustrie.
Ic«*n
hoogte.
Een dergellikr methode schaadt
het wenen ven overleg Jn de vak-
raad en In dit geval ookin het
bestuur van d» bedrijfsvereniging,
aldus de heer Peters.
Als gevolg van het werkgevers-
besluit is geen enkele aanvrage
om tubsldie te mogen geven,
meer goedgekeurd. Steeds staak
ten de stemmen van de werkge
vers- en werknemersvertegen
woordigers en bij staking van
■temmen is het voorstel verwor
pen.
De afwijzing van de aanvrage
treft niet alleen d<» georganiseer
de onderneming, die de subsidie
wenst te geven, maar ook de on
georganiseerde.
De heer Peters besluit zijn ar
tikel aldus..Wij vinden deze
werkgeversbesli»*ing een on
dankbare beslissing. Ondankbaar
tegenover de betrokken werkne
mers, die toch ook in de goede
jaren, die er voor de onderne-
minpen waren, hun beef hebben
gedaan en medegewerkt hebben
aan de goede resultaten. En van
die goede resultaten, die ge
vormd zijn. mag een directie, die
dat wenst, zün gedupeerde werk
nemers nu niet eens laten mee
profiteren.
Daarom is voor ons dit stand-
punf van de qeorganiseerde
werkgevers teloursteilend en
vinden we het ondankbaar". Al-
BEROEPlNGSWERh
NEDERLANDSE HERVORMDE KERK
GEREF. KERKEN (ond. art. SI)
Aangenomen naar Wetsinge-Sauwerd:
kand. B. van Zuijlekom te Rotterdam-
West, die bedankte voor Musselkanaal.
voor Blokzijl, voor Velp-Oosterbeek en
voor Winterswijk.
CHRISTELIJKE GEREF. KERKEN
Tweetal te Ermelo: H. van der En'
(Van
i onzer verslaggevers)
Welke God bedoelt men eigenlijk wanneer men spreekt over de „afwezig
heid Gods"? De theologie praat over God steeds in de derde persoon. Dit
hangt nauw samen met de abstracte redenering over God. Zodra men dit doet
t K.nnin.» n.r.n. k men op fout »P°or. omdat de «aak dan vastgelegd wordt. Wij weten niet
I wie God is; dat moet geleerd worden. De Waarheid ia niet, maar geschiedt,
men wil: wórdt.
Tien melaatsen komen tot Jezus en vragen om Zijn mede.
lijden. Ze worden allen genezen maar slechts één ïcomj
terug om zijn Weldoener te bedankenen deze ene
een Samaritaan. Maar dan ook alleen tot deze zegt Jezug
„Sta op, ga heen, uw geloof heeft u behouden!"
,.Herp heb medelijden met ons" dat is een gebed
ons vjel lipt. Want ieder is van zichzelf overtuigd dat hij het
niet gemakkelijk heeft in het leven. En zo is ons gebed maar
al te vaak een verlanglijstje, alleen maar een opsomming
alles wat toe nodig hebben.
Dat is iets anders dan deze Samaritaan deed. Hij wierf
zich op zijn aangezicht voor de voeten van Jezus om Hem ti
danken. Hij verheerlijkte God met luide stem. Dat wil zeggett
zijn hart was vol van dankbaarheid jegens God. Hij was „en
Christen" geworden. Niet meer: Here, heb medelijden, maar;
Here, ik dank u.
Dit zei ds. W. G. Overbosch, hervormd predikant te Amsterdam, zater-'TTV AT T T^C \7T?"R^r^TTTT
dagavond in het Eijkmanhuis te Driebergen in een toespraak over de afwezig- fiiJi-iJjO IjJIOLiIIIIj
KATTENKAMPIOENEN
De Angora katten van Mevrouw
Roerhorst te Ede (Geld.), kregen
gisteren op de intern. Kattenten
toonstelling te Amsterdam weer de
hoogste bekroningen. Mevr. Roer
horst geeft haar katten van jongs
af uitsluitend melk en Felix kat
tenbrood. Want zegt ze, dat ik zulke
kerngezonde en prachtige dieren
heb, dank ik aan Felix kattenbrood.
Daar zit alles in wat ze nodig
hebben
Generaal Dajan
afgetreden
Na afloop van de vergadering van
de Israëlische ministerraad is officieel
meegedeeld dat generaal Mosje Da-
jan, chef van de Israëlische generale
staf, is afgetreden.
Men gelooft dat hij bij de algemene
verkiezingen, die ln 1959 gehouden zul
len worden, een politieke rol wil spe
len.
Hij zou de leiding op zich nemen
van een groep jeudige leden van de
arbeiderspartij „Mapai".
Tot zijn opvolger is benoemd gene
raal Haim Laskof, bevelhebber van de
zuidelijke zone van Israël.
toespraak over de afwezig
heid Gods in de moderne wereld. De predikant hield deze lezing in het kader
de jaarlijkse weekend-conferentie voor academici.
Over de zin van de lichamelijke exis-l
tentie is hiermee nog niet veei gezegd. I
Deze existentie is volgens spreker geen
zelfgenoegzame zaak; nel gaat om meer.
Dit ontkennen betekent bang zijn
voor de vrijheid. Het zou du-s niet plei
ten tegen de techniek maar tegen onze!
angstige mentaliteit. Het lichaam is j
voor ons een uitingsmogelijkheid. Zon-I
der lichamelijkheid sou er geen buiten
of geen binnen zijn, en dus geen kans
tot ontmoeting (Iemand omhelzen bv.
is een lichamelijke zaak). Daarom is
het lichaam ook openheid, en niet, zo
als de Grieken beweerden, een gevan
genis. Ontmoeting betekent ook, zo
stelde de predikant, dat de mens in
zichzelf niet af is; de mens is düs geen
oorspronkelijke oneindigheid
Het menselijk leven moet nomadisch
zijn. Het mag niet gevangen worden in
bepaalde ordeningen. De humaniteit
wordt gekortwiekt wanneer bepaalde
•egels gesteld worden. Christus
De afwezigheid Gods
Wij mensen moeten ons niet ver
schansen achter de produkten van ons
technisch kunnen. Dit is de mentali
teit van de rijke dwaas. Het technisch
kunnen moet gezien worden als hulp
middel ter voorziening in de lichame
lijke teerkost, die de mens op zijn le
venspad nodig heeft.
Wanneer de stelling dat de mens een
redelijk-zedelijk wezen is juist is, dient
men te bedenken dat dit samenhangt
met het verdienen van het dagelijks
brood, zo zei ds. Overbosch. Dit ver-
tienen is voor de mens een noodzake
lijkheid. Hij moet echter bedenken,
'"t er meer is; hU kan in tegenstel-
'tng tot het dier, een zekere ruimte
cm zich heen scheppen. Deze ruimte
nu, tegelijk zijn schrik en zijn vreugde,
maakt hem vrij voor andere dingen,
maar is er tegelijk oorzaak van dat
de mens zich blootgesteld voelt.
'De renaissance heeft de afstand ont
dekt tussen het ik en het ander. Die
afstand ging men meten, objectiveren.
Het gevolg is dat men de dingen gaat
isoleren, want iets onder een micro
scoop leggen betekent dat men het uit
zijn verband haalt.
Tegen deze methodiek is volgens
spreker de laatste tijd veel bezwaar ge
rezen. Men spreekt dan In negatieve
zin over de „vertechniseerde mens".
Ds. Overbosch stelde hier tegenover,
dat het irreëel is om ln een theorie te
gaan bejammeren wat men existen
tieel steeds weer beaamt,
C.H.U. stelde kandidatenlijst op
Drie nieuwe namen op plaat«en die
een gc°de kans bieden
F)E socialistische partijpers heeft Aan de ontdekkende kritiek die vai
gereageerd op wat geschreven is verscheidene kanten op dit bestaan
- ook wij hebben dit gedaan over van meningsverschillen Is geoefend,
De r
s Jezus toont ons het eigenlijke
de meningsverschillen tussen de
cialisten.
Wij en anderen mèt ons heb
ben van die meningsverschillen ge
zegd, dat ze aan de socialisten alk
recht ontnemen, het te doen voor
komen alsof ze het onderling zo eens a*n te geven,
zijn. De werkelijkheid is net anders-
heeft de socialistische partijpers zich
niet kunnen onttrekken. Ze
beert het wel, en nog wel op een
weinig elegante manier, die alleen
maar in staat is, de verlegenheid
waarin men geraakt is, duidelijker
De socialistische partijpers laat zich
nu zelfs ontvallen, dat er binnen
Hoe is de situatie? De socialisten haar partij „over vrijwel elk punt
beweren van de confessionele par
tijen, dat het bezit van een confes
sionele overtuiging nog niet garan- zou zich dan geheel voltrekken op
deert, dat de aanhangers van die politiek terrein,
overtuiging het met elkaar eens zijn. Wij kunnen niet inzien, dat dit laat-
Accoord, geven wij toe, zo is het ste de situatie beter maakt. Natuur-
inderdaad, al Is het juist die over- lijk liggen de meningsverschillen li
volop. Ze zijn er daar onder socia
listen ook ten aanzien van punten
binnen de veel gesmade
geval naar een bevredigende op
lossing doet zoeken.
Maar, hebben de socialisten altijd
gezegd, wij socialisten, wij mogen confessionele partijen volkomen
dan uiteenlopende levensovertuigin- overeenstemming van gevoelen be
gon hebben, in de politiek ztfn we staat.
het eens. Waarmee nog eens weer gezegd wD
Elke niet-socialist weet, wat deze zijn: verwijt, gij socialisten, aas
bewering waard is. Want onder de confessionelen enig verschil in over-
socialisten is, naar opnieuw geble- tuiging niet al te zeer; bij u, socii-
ken is, niet alleen verscheidenheid in listen, is het geen haar beter, fa.
levensovertuiging, ook op het ter- tegendeel; terwijl bij u dan nog de
rein van de politiek ontbreekt de mogelijkheid ontbreekt om, in geesl
eenheid. De een zegt dit over de en sfeer van één bepaalde levens
defensie, dc ander zegt dit. De een overtuiging, elk bestaand mening*
praat zus over Nieuw-Guinea, de verschil op hoger plan te overbrug-
Namaalfcollectant vrij op
verzoek van dr. Graham
Een 46-jarige man, die op een bijeenkomst
te New York van de evangelist dr.
W. Graham 491 dollar had gestolen, is
op verzoek van Graham zelf voor
waardelijk vrijgelaten.
De verdachte had ln het grote Yankee
stadion tijdens een van Grahams samen
komsten een vervalat inaigne opgedaan
en zich voorgedaan als collectant. BIJ
het verlaten van het atadion werd hfl
gegrepen.
(Van een onzer verslaggevers)
Voor het eerst in de historie van de Zuidhollandse C.H.U, zal men dit jaar
voor de verkiezingen van leden der Prov. Staten uitkomen met een lijst,
waarvan de namen van de eerste tien kandidaten in alle Staten- en Kamer
kringen gelijk sijn. In een zaal van de Goede Herderkerk te Rotterdam
Schiedam waren zaterdag de afgevaardigden der plaatselijke kiesverenigin
gen bijeengekomen om de kandidaten, die door de kiesverenigingen waren
genoemd, te klesen. De laatste tien kandidaten zullen in elke kring verschil
lend zijn.
Om elk van de tien plaatsen werd i
apart gestemd en omdat veelal drie stem-
mingen nodig waren om de beslissing te'
brengen, duurde de vergadering van
's morgens tien tot 's avonds zeven uur! i
Daarbij waren echter de algemene be
schouwingen en de aanbevelingen van del
kandidaten inbegrepen. Hoewel er enkele'
opmerkelijke veranderingen werden aan-
Ïebracht. had de bijeenkomst onder lel
ing van de heer A. In 't Veld, voorzitter
van de Kamerkring Rotterdam der CHU,
een rustig verloop. De heer F. Goud
zwaard te Rotterdam, die als kamer-
kring-secretarls veel werk voor de orga
nisatie van de massale stemming had
moeten verzetten, werd terecht door de
vergadering gehuldigd
aanpaste aan ons. Hij gaf het
Het kon derhalve wel eens zo zijn, dat
de term „afwezigheid Gods" vervangen
moest worden door „afwezigheid van de
mens" Christus koos welbewust de licha
melijkheid omdat zo de ontmoeting eerst
mogelijk is Men moet vasthouden aan
de ander. Vasthouden aan de mens en aan
God tegelijk doet men aan de advond-
maalstafel, als bevestiging van de ge-
meenscchap.
Academici en Bijbel
De „voortgesette catechisatie" onder
leiding van ds. W. P. te Kate, hervormd
studcnlenpredlkant te Delft, was het ex
periment van deze conferentie. Dr. J.
M. van Veen, directeur voor het cursus-j
en confcrentlewerk van Kerk en Wereld,1
zei ons, dat dit experiment ten doel had: IVADAT wij het bovenstaande ge- als wij het, stuk voor stuk, kunnen
te laten zien, dat het opfriseen van bijbel-1 schreven hadden, heeft ook onze ontberen, omdat het tenslotte het
enige licht is waarin ook nog voor
de vragen van alledag en ook voor
de vragen van het politieke leven de
Eerlijk gezegd, waren we naar zijn oplossing in beginsel gegeven is.
„LIJDEN" OF „LEIDEN"
Prof. von Koenigswald
naar Serawak
Prof. dr. G. H. R. von Koenigswald
van de Rijksuniversiteit te Utrecht,
de ontdekkker van de „Java-mens",
zal deze week te Koetjing ln Serawak
(Brits-Borneo) aankomen, waar hU zal
meewerken aan opgravingen in de ho
len van Niah.
In de afgelopen twee jaar zijn in de
ze holen belangrijke vondsten gedaan,
namelijk beenderen van mensen en
dieren, aardewerk, gereedschappen en
schelpen. Men meent, dat enkele van
de vondsten dateren van 40.000 jaar
voor Christus,
(Adv
dk^uurtje'cjrtechis&tie ^n^wezen'moetenj #ociaI,,ti8che collega Fedde Schurer enige licht is waarin ook nog
geschieden bij elke conferentie, en nog van de Friese Koerier het zijne ge-
breder: zo vaak mogelijk In het dagelijkse zegd.
leven van leder gemeentelid.
op, dat academicioordeel in het bijzonder benieuwd. In de socialistische partij, zegt de
i zijn te praten van het algemene Hij toch was op het socialistische heer Schurer, nebben we onze me-
„verkiezingscongres" een der oppo- ning niet vereenzelvigd met Godi
santen geweest. Hij had daar de me- wil; dat heeft Suurhoff niet gedaan
dedeling moeten Incasseren, dat de en dat hebben de opponenten binnen
partij zich aan gewetensbezwaren de partij niet gedaan.
God der filosofen. De bijbel leert daaren
tegen dat men heeft uit te gaan van het/
concreet- bijzondere om zo terecht te ko
men bij de God van Abraham, Izak en
Jakob. Van God kan men niet van tevo-
niet veel gelegen kan laten liggen
kennen uit zijn handelen in de geschiede- bekaaid vanaf gekomen.
definitie geven. „Hij" is pai
scnle
t i
vraag i_
ds. Ten Kate, of hij niet de|
Hit wie .r m.« iHn Dan vragen we toch: wat heeft de
VZ, ïr "Uk schu,„ wè. gedaan?
van nu God kwijt is, vraat
zal toch zijn standpunt, inzake de
6- S. H. van Ejjbergen, Katwijk i
Zee (hoofd chr. school)
7- J. C. Vogelaar, burgemeester van
Nieuwerkerk aan den IJssel
8. J. de Meer, Rotterdam (directeur
suikerfabriek)
9. mr. J. J. F. van Hulsteynt Den Haag
(hoofdambtenaar min. van oorlog)
10. L. C. van As, Oud-Beijerland (boek
handelaar)
hamea-c
handen
ruw of schraal
,-GELElQSESB
irreële God der filosofen is kwijt geraakt.!
Pratend met mensen over godsdienstige!
zaken, zal men derhalve ook niet veel an-:
ders kunnen doen dan het gebeuren in
de bijbel te tonen. Zij komen dan tot de,
ontdekking dat door die bijbel een merk-,
waardige verticaal loopt, die volgens ds.
Ten Kate reeds te zien is in de gemeen
schap der christenen Lukt het niet de
mensen deze verticaal te laten zien, dan
betekent dit dat men zelf de God van
Abraham, Izak en Jacob is kwijt geraakt
I en ln feite spreekt over die der filosofen, j
teleurstellend en is voor ons eigen-
lijk .11M„ „oS verklaarbaar
door de problematische aitoatie hli me""de da' """P1"",
waarin de heer Schurer binnen a«n h' G°d,S
Dat heeft bij hem voorgezeten. En
„Onze bezwaren tegen de confessio
nele partijen, die wij zo voor en na
hebben ontwikkeld, bestonden (dan T
ook) niet In de binnen die partijen k" "enaoed belrekkta,
bestaande meningsverschillen, maar
juist in hun pretentie, dat zij krach
tot zichzelf doen.
Binnen de socialistische partij Is dui
De nieuwe lijst
leden. Jhr.
land, de oud-burgemeester van Hendrik
Ido Ambacht, die momenteel nog zitting
heeft, had zich niet verkiesbaar gesteld
Ook de leden L. Krol, Den Haag --
't Veld, Rotterdam zuilen nie* terugkeren I recteur van het Schoolfonds
ln de nieuwe Staten. i schipperskinderen vanwege de Ned.
j Herv. Kerk, heeft zaterdagmiddag
j De drie mannen, die voor het eerst een tydens een receptie te Amsterdam
borburg (lid kansbiedende plaats hebben gekregen op uee( belangstelling ondervonden.
de candidatenlijst van de CHU, zijn:
j ir. P. Boersma mr. J J. F. Hulsteyn en Het afscheid had plaats te midden
I, Leerdam j c Vogelaar zijner vrienden en vereerders. Ds. J.
Vink. assessor van de Generale Sy
node der Ned. Herv. Kerk, was on-
I di^ioors; ..kopiy.t"*nöi"èn'kèle "ver" j P-ttoU/eld aller tolk, toen hp de
n Khuivinfen In pleetevinden Pubheetie I icheidende directeur oon het school-
I daarvan volgt dus op een later tijdstip, fonds hulde bracht voor al hetgeen
Gerben de Jong, de afgetreden di-1 hij voor schipperij en binnenvaart
■cteur van het Schoolfonds voor heeft mogen doen. De synode heeft
veel waardering voor zijn werk en
voor de aard daarvan.
tens hun confessionele grondslag de opnieuw van ingrijpende menings
eenheid van mening bij voorbaat verschillen gebleken en de heer
verzekerd zouden hebben", zo horen Schurer wil ons nu plotseling dui-
we nu. „De voorstelling, alsof men lelijk maken, dat dit toch eigenlijk
een natuurlijke zaak is. Een merk
waardige opvatting, want waarom
gaat men dan met mensen van ge
heel andere levensovertuiging
bij het licht van Gods Woord auto
matisch het juiste inzicht zou heb
ben op de vraagstukken van defen
sie, van vrije en gelelde economie -
en van alle mogelijke oude en één partij zitten? Het motief is altijd
nieuwe vraagstukken, die zich zo op geweest: in de politiek zijn
Erloh Kdstner:
In de hal van het hotel was een kiosk. Külz
haalde zijn leesbril uit het foudraal. zette hem
op en monsterde de prentbriefkaarten. Na lang
zoeken koos hij een prachtig havengezicht uit,
hield de kaart de verkoopster voor en zei: „Ook
nog een zes-pfennig-postzegel. Of kost het meer
naar Duitsland?"
De verkoopster hing aan zijn lippen.
„Een zes-pfennig-postzegel,' bromde hij. „Een
beetje vlug!"
Toen merkte een kleine heer naast hem op,
die zich onderscheidde door veel te hoog gele
gen oren: „Zes-pfennlg-postzegels zult u hier
moeilijk kunnen krUgen. U zou er ook niet veel
aen hebben."
„Dan moet ze maar een twaalf- of vijf-
tien-pfennig-postzegel geven
De kleine heer schudde het hoofd. „Die zijn
hier ook niet te krijgen."
„Dat begrijp Ik niet. Waar men briefkaarten
verkoopt zijn ook postzegels te krijgen."
De kleine heer lachte, waarbij zijn oren nog
meer de hoogte in schoven.
„Postaagela zijn hier wel," zei hij. „Maar geen
Duitse. Probeert u het eens met Deense."
IRENE TRÜBNER IS BANG
De kleine heer was zeer behulpzaam geweest.
Goede mensen bereidt het immers altijd vreug
de anderen te helpen. Zij zijn epicuristen en be
vredigen, terwij] zij goed doen, hun morele lus
ten.
Hoe dan ook slager Külz had het op
Juiste wijze gefrankeerde prachtige havengezicht
in de hand en onderhield zich met de kleine
heer. Zij spraken al sinds vijf minuten met el
kaar. Er gaat niets boven sympathie tussen
gerijpte
Ten slotte liet Külz de vreemde hi jn
portefeuille zien en liet zich uitvoerig in. ..ten
over de koopwaarde van het Deense bankpapier,
in het bijzonder vergeleken met het Duitse geld.
De kleine heer vergat bijna de portefeuille te
rug te geven.
Daarover moesten beide mannen hartelijk la
chen.
„Nu moet ik echter weer naar mijn tafeltje,"
zei de Berlijner. „Mijn naam is Külz. Het was
me zeer aangenaam."
„Het genoegen was geheel aan mij." antwoord
de de kleine heer.
„Ik heet Storm."
Zij schudden elkaar de hand.
Op dit ogenblik kwam er voor het hotel een
krantenbezorger aanrijden, sprong van de fiets
en haastte zich met een pak kranten door het
portaal ln de hal. De juffrouw in de kiosk keek
rvaar de grootgedrukte koppen en kreeg er ro
de, ronde vlekken van op haar -angen De be
zorger liep vlug naar zijn fiet terug en reed
haastig verder Op straat bleve- de voorbijgan
gers staan en keken de nieuwe oladen in.
De gasten in de hal bemerkten, dat er iets
aan de hand was. Zij drongen naar de kiosk
en kochten kranten. Zij lazen de berichten en
praatten in alle wereldtalen door elkaar
„Het U)kt de toren van Babel wel," stelde Külz ^"hèer' f"h!
vast. „Ik ben er eigenlijk helemaal niet rouwig
om, dat ik geen woord van dit spektakel versta."
De kleine heer knikte beleefd. „Wie veel weet,
heeft veel ergernis." Hij kocht een krant en
vloog de eerste regels door.
„Nu wordt ik toch nog nieuwsgierig," zei Külz
„Wat is er eigenlijk gebeurd? Is er oorlog?"
„Neen," zei Storm. „Er zijn kunstvoorwerpen
verdwenen. Ter waarde van een millioen kronen."
„Aha." zei Külz. „Nou, dan ga ik mijn kaart
maar eens schrijven." Hij gaf de heer Storm
vriendelijk de hand en ging heen.
De kleine heer keek hem verstomd na. Daar
na liep hij uit de hal en zette zich weer bij de
heer Philipp Achtel. Ook deze las het zojuist ver
schenen blad. Hij bestudeerde de eerste pagina
tot in de finesses. Daarna zei hij: „Wat er toch
allemaal gebeurt!"
„Van de daders voorlopig geen spoor te beken
nen," zei mijnheer Storm.
„Ik hoop dat zij spoedig gesnapt worden."
„Voor ze nog meer gappen."
„Nou."
Zij lachten bescheiden en zwegen een poosje.
Daarna vroeg mijnheer Achtel: ,,En wat is er
met die Tiroler aan de hand?"
Storm knipperde nors in de richting van Külz,
die met gebogen rug zijn kaart zat te schrijven.
Ds. Vink memoreerde de levensloop
van de heer De Jong. Tot heden kon
hij ondanks zijn 73 jaren, actief be
zig blijven Nu gaat hij eindelijk voor
anker en dat doet ons leed, merkte ds.
Vink op. In lengte van jaren heeft
hij de geestelijke en stoffelijke belan
gen van de schippers behartigd. De va
rende gemeente is pastoraal moeilijk i
te bereiken. Daarom wordt De Jongs
heengaan als een verlies gevoeld. j
Nog één ideaal hoopt hij verwezen
lijkt te zien, nl. de invoering van de
wettelijke leerplicht voor schipperskin
deren.
Onder de vele aanwezigen, die de heer
De Jong en zijn echtgenote de handl.
drukten, zagen wij het Tweede Kamerlid
de Wetering, die
het politieke terrein voordoen, moest no& we'
noodzakelijk schipbreuk leiden." Hier verweer
zal de heer Schurer „lijden" bedoe-
len: of niet soms?
De heer Schurer kan weten, dat hij
in deze zinnen niet het beeld, doch
alleen een karikatuur geeft van een
„confessionele" partij. Een christe-
lijke partij le.fl namelijk helemaal «""s "«penrd.
Hief uit de voorstelling, alsof men VVat zonneklaar bleek,
bij het licht van Gods Woord auto
matisch het juistt Inzicht zou hebben
op allerlei vraagstukken; zij leefl
wel uit de overtuiging, dat een partij
Echter, ook dit laatste
aanvechtbaar gebleken.
De klaarheid over zaken waarover
men verschillend oordeelt kan slechts
groeien in discussie, zegt de heer
Schurer ook Maar wij voor ons
hebben van die groeiende klaarheid
op het socialistische verkiezingscon-
dat men
liet niet eens was Voor een politieke
parti,i een trieste winst. Het kas
zelfs een kwestie worden van schip
breuk „lijden", wat ons betreft des-
dit inzicht evenmin kan ontberen noods van schipbreuk „lelden".
Prof. Riïling:
„Eerst dacht ik, die r
5 een uilskuiken. Maar
de heer W. Kleine de Prot. Chr Schip-
persbond vertegenwoordigde; ds J. R. n 1 *1 1YT
Wolfensberger namens de Ned. Herv. DCJCIQ 111CU W-vtIIIIICR
gemeente In de hoofdstad; ds. H. J. A.
Wesseldijk. secretaris van de Financiële' nrf»ctinplru ^fii if»
commissie der synode; uit naam van de *^11 pn-hllgl KWCSUe
Hervormde Raad voor de Varende Ge
meente ds. J. J. H. van de Ree; ds. G. Prof. dr. B. V. A. Röling, hooglcraai
J van Kamp. Geref. schipperspredikant: in de rechtswetenschappen aan de Rijks-
de heer A de Jong Ezn. van de Prot universiteit te Groningen, heeft vrydag-
Chr Onderwijzersvereniging; burgemees- avond in een inleiding voor de commis-
ter L. Schuman van Lopik, voorzitter sie universiteitswerk der Hervormde
van de Prins Hendrikschool en internaat Kerk medegedeeld dat, naar hü geloof-
te Vreeswijk en uit naam van de Prins de, Nederland ten opzichte van nieuw
Bernhardschool met internaat te Maas- Guinea terug zal moeten komen van
bracht; de heer T. A. Cornet, vertegen- zy„ „ijskastpolitiek'
woordiger van de Prins Hendrikvereni- Want het gaat hier niet alleen om de
ging; mr Arn. J. d Allly, oud-burge- kwestie Nederland—Indonetë, maar om
meester van Amsterdam; ir A. A. van de verhouding Europa Azië en om de
Donkelaar. ln opdi acht van de directie vraag of Azië aan het communisme ver-
van de Ned Dok- en Scheepsbouwmaat- loren za| gaan We zullen moeten ko-
schappij En vele anderen op het gebied men tot een vreedzame oplossing van
en scho°'- scheepvaart en m- het geschil. Wat Nederland tot zijn hui-
austne dige standpunt brengt is, naar hij zelde
Een schat van bloemen sierde de re- aueen ^en kwestie van prestige
eeptieaaal. Tal van brieven en tele- Prof Röli „,d# tePmenfn dat de
ïloV^k dW.%een.r ?.lf Nederlandse jurid.sche oositie ten op-
slot sprak de heer O. dn Jong «elf. zichte van tfieuw.Gulnea zeer dubieus
is en dat de tekst voor de status van dit
ARK volgend jaar naar gebied indertijd zo is opgesteld, dat die
m in Nederland
schillend kon
Den Haag en Arnhem
Indien het geschil v
I de international
dat geloof ik niet meer. Zo dom kan een mens kerkbouwtentoonstelling ARK van rechter zou worden gebracht, dan zou
mmogelljk zijn! Hij doet zich maar zo voor Ik |de Va" der Leeuwstichting gaat dit jaar Indonesië misschien gelijk krijgen aldus
vind he, overijen. nng.l dnnrzleM,. eleh ,o ,.n neï"^ A'.V, iTLn' "ÏÏ- ÜX,'..rde v,
- - - -oorts, dat de mntie-
FA) heeft m het buitenland sterk de ven velke Ned» '->nd h®bbci geleid hij
(Wordt vervolgd; 'aandacht getrokken. 'z|jn streven zijn bijzondere positie in
Nieuw-Guinea te handhaven geheel «n-
dere waren dan waarop het zich nu b«-
„Hoe men het ook beziet, de Papoea's
zullen uiteindelijk moeten leren te leven
in een Ariatisch milieu en dan rijst direkt
de vraag of Nederland hel meest ge
schikt is om hun dat te leren. Een Azia
tisch volk lijkt daartoe eerder geroepen'i
sldus prof Röling.
Deltaprovincies
werken samen
Di. commissarissen der Koningin in de
n-ovincles Zeeland, Zuid-Holland en
Noordbrabanl zijn van oordeel, dat de
drie provinciale besturen moeten samen
werken bij het oploss cnvan allerlei
vraagstukken, welke het Deltaplan mee
brengt en dat de provinciale plannen
zoveel mogelijk op elkar dienen te wor
den afgestemd. Tot dez econclusie zijn d«
drie commissarissen gekomen tijdens eer.
n de tSatenzaal te Middelburg gehouden
bijeenkomst, die een vervolg was vin
'en bespreking ln maart 1957 van een
rapport Randstad en Delta Bij de tweede
bespreking wasen ook de drie college»
in Ged. Staten aanwezig.
Toen is voor de eerste maal een
mogelijke interprovinciale samenwerking
het Deltaplan en de pro-
