Stoomsleepboot Ebro op de
Banj aard gebleven
WYBERT
Grondzeeëii overspoelden het schip
Juist op tijd kwam een
reddingboot langszij
DREES ONTVING TWEEDE
BRIEF VAN BOELGANIN
SINATRAN
Amerikanen in Indonesië
vragen uitreisvisa
Dames
Het maken van glas in vroegere tijd
MAANDAG 13 JANUARI 1938
(Van een onzer redacteuren)
VEERE, zaterdag
ZATERDAGAVOND LAAT, op weg naar een schip dat in moeilijkheden
zat en om assistentie had verzocht, is de Ebro van L. Smit Co's
Internationale Sleepdienst gebleven op de gronden voor het Zeeuwse
Schouwen. Bij een harde noordwester raakte de sleepboot op het „Bolletje
van de Banjer" en hoewel de meester onmiddellijk de machines op volle
kracht achteruit zette, kwam zij niet meer los. Zware, hoge grondzeeën
overspoelden het schip en beukten het. sloegen een sloep weg en een
gedeelte van de brug en alle trossen. De marconist zond het S.O.S. de ether
in. de kapitein vuurde vuurpijlen af en een lid van de bemanning seinde
met een lantaarn door de donkere nacht. Langer dan twee uren vochten
schip en bemanning tegen een totale ondergang. Maar het schip bleef een
prooi van wind en water.
De toestand aan boord werd met de minuut kriticker. Doch op het ogenblik, dat de
bemanning dacht: Nou gaat het gebeuren, voer de reddingboot uit Veere voor de
eerste keer langszij. In vier keren wist zij alle negentien opvarenden aan boord te
krijgen. Toen de kapitein nog eenmaal omzag, helde de Ebro naar bakboord zwaar
over, het achterschip was geheel onder water verdwenen en van het voorschip was
illeen de steven zichtbaar. Maar, zij het ook zwak, de toplichten brandden nog
Van het eerste ogenblik af wist de kapitein, dat hij in gevaar verkeerde en hij
weigerde de hulp van een coaster, die in de buurt lag. „Blijf maar weg", liet bij
weten, „het is te link hier. Het is genoeg, dat er een in de krikkemik zit, er hoeft
geen tweede onderdoor te gaan".
Dat vertelde ons machinist Snoey.
Toen we het niet meer konden houden
zijn we naar de brug gegaan." Maar dat
ging als volgt:
De weerloze Ebro zat in een hel van
kokende grondzeeën en zand en rolde
radeloos van de ene zijde op de andere. In
enkele tellen was het 6chip grotendeels
door het kokende water overspoeld en
volgeslagen. Vier matrozen, die te kooi
lagen, konden met de grootste moeite
nog bovendeks komen. Op bevel van de
kapitein doofden machinist Snoey en de
2de machinist T. A. Vroombout de vuren,
en gingen daarna naar de brug. Maar de
walengang, de overdekte gang tussen
hutten en scheepswand stond reeds zo
ver vol, dat zij tot hun borst door het
ijskoude water moesten waden. Alle be
manningsleden begaven zich naar het
hoogste deel van de sleepboot: de ten
dele weggeslagen brug. waar zij zich
trachtten staande te houden. Een man
klemde zich vast aan het stuurrad, de
anderen klemden zich vast *an hem of
aan «elkander. Kapitein Bruins stak met
door de weggeslagen ra
de kaart enk am eT vuuirpij'len af.
Marconist
Intussen zat marconist J. van Bes uil
Noordwijk achter zijn zendapparatuur en
maakte de hopeloze positie van het schip
bekend. Om acht minuten voor negen
meldde Scheveningen-Radio. dat de Ebro
noodseinen uitzond. De Hudson wijzigde
koers in de richting van de Ebro en van
De omstandigheden hebben gewild, dat
(ij Ebro voor een redding werd ingezet,
hoewel zij een ander karwei had te kla-
Het schip was van Rotterdam met
i «n sleep onderweg naar Cardiff, doch
toen de weersomstandigheden minder
gunstig werden, besloot de gezagvoerder,
onjJkpitein J. Bruins Vlissingen binnen te
elt lopen. En daar lag hij zaterdag te wach
ten op gunstiger weer. 's Morgens zag
hij de sleepboot Scaldis uitvaren, die met
de Maas uit Hoek van Holland, ging pro
beren de Krebsia, een Shell-tan'ker van
12.000 ton, te helpen, want de Krebsia lag
met uitgevallen machines ter hoogte van
Beachy Head in zuid-oost Engeland.
De dag verliep verder rustig. Kapitein
Bruins luisterde de weerberichten af,
om, zodra dit maar enigszins mogelijk
was Vlissingen te verlaten en zijn sleep
in Cardiff te gaan afleveren. De storm
ging echter niet liggen. En tegen de avond
werd nog geen windkracht gemeten van
7 tot 8
Hulp
En toen kwam het bericht. Een schip
van de Vereenigde Nederlandsche Scheep
vaartmaatschappij te Den Haag, de Lin-
dekerk, metende 7 234 brt., en die mid
dag vertrokken uit Rotterdam met be
stemming Vlissingen, lag te kraaien ter
hoogte van Schouwen en Duiveland. Het
schip, dat in ballast voer. kon we'
draaien, maar de kop niet door de wind
krijgen en vroeg sleepboothulp. De di
rectie van de V.N.S. en de directie van
Leen Smit kwamen over die hulpverle
ning tot overeenstemming op basi6 van
de z.g. „open form". De sleepboot Hud
son. die na het vertrek van de Maas in
Den Hoek op station was gaan liggen,
voer onmiddellijk uit en kapitein Bruin6
kreeg eveneens opdracht naar de „Lin-
dekerk" op te stomen.
En wat er nu precies is gebeurd i6 niet
met zekerheid te zeggen, omdat kapitein
Bruins daaroveT nog geen rapport aan
zijn directie heeft uitgebracht. Maar de
meester, de eerste machinist C. Snoev
vertelde ons het volgende:
„Het was zo omstreeks half negen in
de avond toen de „Ebro" voor het eerst
grond raakte. We zaten op de westelijke
punt van de beruchte Banjaard. Het schip
begon te stoten en dat stoten werd steeds
erger. Ik gooide direct de. machines op
volle kracht achteruit, maar we zaten
al te vast. En meteen kwamen de grond
zeeën over, cn we hielden het schip niet
meer dicht. De kap boven dc machine
kamer sloeg open en als een fontein
spoot het water naar binnen. We wer
den bedolven onder water en zand. De
machines bleven gelukkig draaien, zodat
we tot het laatste konden proberen op
eigen kracht van de gronden af te ko
men. Tenslotte echter konden we het
niet i
- houdei
We i
AOK DE Nederlandse minister-
president, dr. W. Drees heeft
de tweede brief van de Russische
leider Boelganin ontvangen, een
brief, die speciaal op Nederland was
afgestemd en waaraan een bijlage
was toegevoegd met de reeds be
kende Russische voorstellen.
Het vredelievende Nedenlaindse valk
whrijft BoelgaTiiio. eist steeds kractvtrigcr
i kt er een einde wordt gemaakt aan dc
J koude oorlog en dat de oorlogspropagan -
i de bewaoeniowswedÈooD worden
ÏSstaaict.
In openbare kringen im Nederland, ail-
i dus de Russische brief. 9telt men terecht
fe vraag, waarom er geen onderhande-
1-ngen worden gevoerd, indiien geen vain
jk partijen oorlog wenst. De Sowjetunde
met voldoendmg vernomen, dat een
[I var de invloedrijkste partijen in Nedei-
i de Partij van de Arbeid zich
I Vo* een verbod van proeven met artoom-
ns heeft uitgesproken
het verminderen t
Internationale spanning, of het
alle i
>rlog i
leeds
Het voorstel tot het instellen van een
vtoomvrije zone in Europa heeft steeds
meer weerklank gevonden In Nederland,
meent Boelgamin. Hiervan getuigt de on-
'angs gepubliceerdeverklaring van de
'endring van het ..Sociaal-democratisch
"entrum" van de Partij van de Arbeid,
in welke verklaring grote ongerustheid
wordt uitgesproken in verband met de
okwvnen van de Nederlandse regening om
n het land Amerikaanse bases voor kern
wapens en raketten in te richten
En even later dreigt Boelgamin. dat het
land, dat zijn toestemming geeft tot het
aanleggen van deze bases verantwoorde
lijkheid op zich laadt voor het lot van
zijn volk.
Over de topconferentie schrijft Boelga-
ndn nog. dat eventuele besluiten op deze
conferentie later door de ministers van
buitenlandse zaken kunnen worden uitge
werkt. Rusland wil de internafionaile
vraagstukken geleidelijk oplossen.
Zelfs gedeeltelijke overeenkomsten zou
den al van grote betekenis zijn voor het
zuiveren van de Internationale sfeer en
voor het versterken van het wederzijdse
vertrouwen.
Alle negentien opvarenden van
de Ebro, die zaterdagavond bij
Schouwen en Duiveland ver
ging, werden gered. In Veere
werden zij ontvangen in een
café, waar hun de door de
burgerij ingezamelde droge
kleding werd uitgereikt.
Veere voer de reddingboot Maria Caroli
na Blankenlheim uit. Om 22.35 uur kreeg
de Hudson de Ebro in zicht. Vijf minu
ten later liet Van Bes weten, dat hij op
200 meter een vaartuig zag. Het waö de
Blankenheim. Hij zei: „Ze liggen prak
tisch langszij." Een Engels schip vroeg
stilte in de ether „distress working on
this frequency." En toen zag hij mensen
overspringen, een paar tegelijk. Het was
omstreeks kwart voor elf. Hij kwam aan
de beurt. Nog eenmaal klonk zijn stem
door de ether van de Ebro. Hij meldde
Scheveningen-Radio: „Alles ie over. Het
is O.K Nu ga ik. Ik ga «luiten. Tot ziens."
En Scheveningen-Radio antwoordde: „Ik
wens u behouden binnenkomst
Redding
En over de redding vertelde schipper
Jan Minneboo van de Blankenheim ons:
„Om negen uur werd er alarm ge
maakt. We kregen de positie van de
Ebro op, maar die bleek later niet te
kloppen Met een noordwester en een
windkracht 7 voeren we het Veere-
gat uit. Er stond een enorme hoop
zee, want het had de hele dag zwaar
gewaaid. Met de stuurman stond ik
in de stuurkap en we waren ter hoog
te van Vrouwenpolder, toen we in
de verte een vuurpijl zagen opgaan
en toen wist ik waar de Ebro zat.
Over alle banken heen, waarop nog
maar even water stond zijn we er
naar toe geschommeld. We namen de
kortste weg, maar deden er toch nog
anderhalf uur over. De Ebro zat op
het droogste plekje van de gehele
Banjaard. Ik kon niet voor de wind
langs gaan, maar tenslotte kwam ik
er toch bij. Ik sloeg tegen de Ebro op
en vijf man sprongen over. In vier
keren heb ik ze er afgehaald. De
kapitein k"wam het laatst. Voor hij
oversprong gooide hij eerst de trom
mel met scheepspapieren over en die
zijn dus in veiligheid gebracht. Toen
we iedereen aan boord hadden zijn
we teruggevaren naar Veere. nadat
ik eerst de roeierewaoht van Vlissin
gen had laten weten, dat de zaak ao-
klaard
Overspringen
Over dat overspringen vertelde olie
man A. de Waai: „De kapitein had om
gezegd aile overtollige kleding uit u
doen. omdat we als we soms in het wa
ter sprongen, daarvan hinder zouden on
dervinden. We waren dus zo luchtig mo
gelijk gekleed en hadden ook geen laar
zen aan. Dat springen was het beroerd
ste wat er bij was. Want de Blanken
heim danste op het water. Twee man
sprongen er nog naast, maar konden ge
lukkig binnenboord worden gehaald De
kok, M Slijp, had wat moeite met sprin
gen, omdat hij al eens een keer in moei
lijkheden had gezeten toen de Ganges
verging bij Den Hoek. een jaar of vijf
geleden We hebben hem toen maar een
hand-je geholpen Hij is'wat ongelukkig
neergekomen en in een ziekenhuis te
Vlissingen o-pgenomen. Daar ligt ook de
2e machinist Vroombout, die lichte ver
wondingen aan de benen heefl opgelo
pen
Machinist Snoey zei: ,.Op de Blanken
heim werden we uitstekend ontvangen Er
ging een fies cognac rond om ons wat
op te kikkeren en iedereen nam een slok
je, zelfs „Bonzo" de Waal, die nog nooit
cognac had gedronken. Om half één on
geveer liepen we de ha-ven van Veere
binnen en daar waren al alle maatrege
len voor ons genomen. We hebben niets
dan lof voor de ontvangst daar"
De burgemeester van Veere. jhr. I. F.
den Boer Poortugael en de gemeente
secretaris de heer L. v. d. Hiele droegen
er persoonlijk zorg voor, dat het de be
manning aan niets ontbrak. Zij werden
voorzien van warme kleding en toen
enigszins op verhaal waren gekomen
naar Vlissingen gebracht, waar zij de
nacht hebben doorgebracht. Zondagi
gen zijn ze naar hun woonplaats terug
gekeerd. uitgezonderd de kapitein en dc
eerste stuurman, die in Vlissingen zijn ge.
bleven om met de berg-ingsvaartuigen di«
na de stranding Maassluis hebben ver
laten. een onderzoek in te stellen naai
de toestand, waarin de Ebro zich bevindt.
Er blijft nl. nog de kleine hoop. da
Ebro is te bergen.
Intussen heeft de Hudson de Lindekerk
op sleeptouw genomen. Het schip, dat
dreigde te stranden op de Banjaard.
de Ebro zijn einde vond, is de haven
van Vlissingen binnengebracht.
Een der opvarenden van de vergane Ebro, de tweede machinist
D. A. Vroomhout, die bij het overspringen op de reddingboot Maria
Cornelia Blankenheim zijn enkel brak, wordt' tussen twee i
aan land gebracht
|"N VERBAND met de toestand in Indonesië hebben de grots' Amerikaanse
t bedrijven in Djakarta hun personeelsleden geadviseerd, vergunning te
vragen om het land te verlaten. Dit bij wijze van voorzorg en niet omdat
ten massale evacuatie van Amerikanen ophanden zou zijn. Amerikaans
ambassadepersoneel mag sinds half december geen familieleden naar In
donesië laten overkomen. De Amerikaanse Stanvac Oil Company heeft de
gezinsleden van haar personeel half december naar Singapore gestuurd
om „Kerstinkopen" te doen. Tot dusverre is nog niemand daarvan terug
gekeerd. a
Volgens de secretaris van de Neder
landse Kamer van Koophandel in Dja
karta heeft dc vordering van honderden
Nederlandse ondernemingen in Djakarta
tot gevolg, dat «nog meer buitenlandse
employés uit Indonesië zullen var.
trekken.
Dc Indonesische chef-staf, generaal-
uiïjoor Nasution, heeft bevolen, het op
richten van „divisies" eh andere gewa
pende eenheden voor „de bevrijding van
West-Irian" tc staken. Deze strijd be
hoort volgens Nasution door één Instantie,
de nationale veiligheidsraad. te worden
gevoerd.
President Sukarno is op zijn buiten
landse reis gisteren in Kairo aangeko
men en daar begroet door president Nas
ser van Egypte. Hij zal vrijdag naar Zuid-
slavië vertrekken, naar verluidt omdat
de regering van Tito van plan is, Indo
nesië hulp aan te bieden. Daarna gaaf
Sukarno naar Syrië.
De Indonesische regering heeft de bui
tengewesten gelast, de onwettelijke ruil
handel met het buitenland onmiddellijk
te staken. Doen zij dit niet, dan krijgen
zij geen „subsidies" meer van de cen
trale regering in Djakarta.
Het bevel van de regering ondertekend
door premier Djuanda en minister Sla-
met (financiën), verklaart alle bepalingen
cn procedures, met betrekking tot de
buitenlandse handel ingesteld door mili
taire en burgerlijke autoriteiten op Su
matra, Celebes, dc Molukken en Borneo,
Landbouw
Ons medelijden met de oud-minister
dr. S. L. Mansholt, die een zo opzichtig
persoonlijk échec heeft geleden, is zeer
matig. Zeker kan het deernis wekken,
dat de heer Mansholt eerst het FAO.
presidium verspeelde, dat hem te Roma
was toegezegd, en thans het voorzitter
schap van de Euromarkt, waar hij der
mate vast op rekende, dat hg alvast ont
slag nam als minister. Juist de weinig
elegante wijze echter, waarop dit laatste
geschiedde, tempert ten zeerste ons mede
gevoel met de gepasseerde oud-bewinds
man. Wanneer een minister zijn aftreden
reeds bekend maakt en zich openlijk bfj
een afscheid in het parlement laat hul
digen, alvorens hij zijn onfstap
officieel heeft in gediend, schiet hti tekort
in eerbied voor de Kroon Op pijnWke
wijze wordt dr. Mansholt thans aan de
oude waarheid herinnerd, dat haasfio»
spoed zelden goed is.
Wanneer als opvolger van dr Mansholt
Inderdaad dr. ir. Anne Vondelina aan de
Koningin zou worden voorgedraaen
aelukkig kan men bü het benoemen van
een nieuwe minister de Kroon niet pas
seren achten wfj dat geen vooruitoano.
Heeft het landbouwbeleid van dr. Mans
holt de laatste jaren al geenszins waar-
derina verdiend, wanneer dr ir Vonde
ling als minister kan gaan uitvoeren wat
hij als parlementslid verkondiode zal de
aorarisehe wereld daar zeer slerht bif
varen. Misschien was het beter om het
ministerie van landbouw tot 1960 maar
weer eens aan dc heer Staf toe te ver
trouwen. De PvdA kan dan haar krach
ten eens op defensie benroeven Niet
alleen staat de heer Enert Vermeer daar
al lang voor te trappelen, maar als het
dan een echte deskundige moet zijn.
heeft de PvdA nog wel eraens een kolorel
in haar gelederen(Els Weekblad).
Bij guur weer 1
kunt U verkoudheid
voorkomen met
iwettig. Leger, vloot, luchtmacht en de
dienst van Invoerrechten en accijnzen
hebben opdracht gekregen aan deze ruil
handel een einde te maken.
Volgens minister Slamet kan de con-
trole hierop in de komende maanden doel
treffender worden dank zij het feit. dat
de Indonesische marine de beschikking
heeft gekregen over vier in Genua ge
bouwde fregatten. In deze Italiaanse ha-
zijn gisteren 11 officieren en 262 man
schappen van de Indonesische marine aan
gekomen om nog twee fregatten over te
sn. Maar daarmee moet eerst een
half jaar worden geoefend in de Tyr-
rheense Zee onder leiding van de Ita-
hamea-g
Handen
ruw of schraal
hamea-geleie5üeü]
HET LEVEN
|"N ROTTERDAM hebben we het koksmaatje
i de Ebro, de 15-jarige
Cor van Ewijck uit Loosduinen, stevig dc hand gedrukt. Hij kwam uit
Vlissingen en was op weg naar huis. Maar op het Centraal-Station stonden
directieleden van L. Smit Co's Internationale Sleepdienst, die hem
uitnodigden zijn reis een half uurtje te onderbreken en een kopje koffie
met hen te drinken in de stationsrestauratie. En daar hebben we hem
gevraagd naar zijn belevenissen, want hij heeft in die paar uren zaterdag'
avond op die beroerde Banjaard meer te verstouwen gekregen, dan dui
zenden mensen in hun gehele leven.
Op het ogenblik dat de grondzeeën het
besprongen stond hij met zijn baas. de
kok M. Slijp, in het kombuis. Zij konden
zich in veiligheid stellen door te vluch
ten via een paar luiken. En wat ga je
doen? vroegen we hem. Wel, varen, a
woordde hij, waarom niet?
varen
ii Ewijck zei niet veel. Hij lachte
\nnrsmm JMWM
1129) Een huis dat
heeft I
herhaaldelijk huiz
zodat de
dnd
teling kan bren
Zo is het in onze «treke
lijk ook geweest, niet omd
de mogelijkheid ontbrak de
materiaal tc voorzien dat
licht doorliet. Tot diep
erden hir
c lande
ie hutten en midden-
geen vensters hadden
iden het onmogelijk be-
die tijd verliest de
lang bekend. Het middele
producten uit dc oudheid i
achteruitgang, maar het
ieder geval. Dc moeilijkheid
tellig
ia voor Nederlanders bovendien
geen belang, omdat alleen Frank
en Duitsland hiervoor nog in aan-
ing komen. Eerlijkheidshalve moe-
we hierbij vermelden, dat Duit-
zijn 5 profetenvenstera te Augs-
heefl, daterend uit
spiegelri
slechts
d id hier
kleine holle cylinders ti
n die werden opengesneden on
Ook'pa stemmen de Aingcrmethod
dikke, vloeibare
destijds
k!o<
;.g.n. snij-ijzcr gebr
•en gruizelijze
i het i
inde
i blaa
:eks 1500
nis. Eerst werd he
likt, gevolgd doo
>r het bijgruizci
len van glas de diamant gebruil
Na dit alle* zullen ons twee <j
ineens erg duidelijk zijn gewc
Ten ccr-te, waarom dr glsv nram,
dert de vroegste tgd uit stukjes
r Teger
intrum
isg,"of "bloem'
Waarbij wt
jongste
Hij
is de jongste aan boord, zei hij
nog. en toen was het gesprek afgelopen
Hij dronk een kop koffie en at een aman
delbroodje en keek wat rond, en dacht
misschien: kon ik maar doorreizen. Al
zijn hebben en houden heeft hij verspeeld,
alle particuliere eigendommetjes, die
zeeman altijd meeneemt om wat van thuis
bij zich te hebben. Maar hij gaat
varen. Waarom niet? Misschien droomt
hij er van zelf eens als kapitein op
sleepboot te staan. Hij heeft de kans daar
voor. Vele beroemde kapiteins van Leen
Smit zUn als koksmaatje begonnen
redder
Jan Minneboo, de schipper van de Ma
ria Carolina Blankenheim is al 12 jaar in
dienst bij de Koninklijke Zuid-Hollandse
Maatschappij tot Redding van Schipbreu
kelingen, maar nog nooit heeft hij
grote redding verricht, zoals hij zei. Maar
die heeft hij nu met de „Ebro" gekregen
Negentien schipbreukelingen heeft hij uit
een hel van kokende grondzeeën en zand
gehaald en op het nippertje. Nou is hat
gebeurd, dacht de bemanning en toen
kwam Jan Minnebon
zeeman
Hij wist ongeveer waar hij moest zijn
en koos de kortste weg, dwars over alle
platen en gronden. Waar maar even wat
water stond daar scharrelde hij overheen.
Hij moet een goed zeeman zijn en een
man met moed. De wind was west-noord
west en had een kracht van 7 tot 8. Zijn
eerste machinist was ziek. maar hil voer
oudste
De Ebro was het oudste schip van
Leen Smit en de laatste stoomsleep
boot. In 1931 kwam het schip in de
vaart. In datzelfde jaar kreeg het een
belangrijk karwei op tc knappen, en
dat karwei bracht het ook in de buurt
van de Banjaard. De „Baron Gariogh"
verfceeirde in nood en de „Ebro" werd
er hen gedirigeerd: zij klaarde het. In
de tweede wereldoorlog deed de
„Ebro" vijf jaaT dienst of\ de Britse
kust en bracht heel wat door torpedo's
getroffen Britse schepen veilig
binnen.
helga bolten
Maar voor altijd zal de naam van de
Ebro verbonden blijven aan het slepen
van de Helga Bolten. het door zijn be
manning verlaten Duitse schip Zij zal
niet meer op de wereldzeeën verschijnen.
Op alle zeeën heeft zij gevaren. Het aan
tal mijlen, dat zij heeft afgelegd, loopt In
de tienduizenden In 1937 behaalde zij de
blauwe wimpel voor de meeste sleep-
mijlen van het jaar. nl 16.308 In 1957
legde ze een afstand af van in totaal
18.238 zeemijlen. In dat iaar maakte ze
nog een reis van 10.032 zeemijlen rond
Kaap de Goede Hood van Gravcsand naar
Mombassa.
film
De Ebro was uitverkoren orp de hoofd
rol te spelen in een Engelse film over de
zeesleepvaart. Arthur Rank zou die film
maken. De titel was Sea fury. Als de Ebro
haar sleep in Cardiff had afgeleverd zou
ze een week in Engeland blijven, omdat
Arthur Rank haar precies wilde nabou
wen Dat zal nu niet meer gaan De Ebro
zal in de Engelse film geen hoofdrol meer
spelen. De zee en de wind. die zij jaren
achtereen trotseerde, hebben haar te
pakken gekregen. Op dezelfde plaats,
zij in het begin van haar loopbaan
goed cn degclllk schip te zijn.
doden
De Ebro Is niet de enige sleper van
Leen Smit, die Is gebleven. Dc oude
Schelde ging ten onder op de Zuiclerpier.
de oude Roode Zee bij Buenos Aires en
dc Ganges op de Maasvlakte. Het slepen
heeft niet alleen roem gebracht voor Ne
derland. het heeft ook doden gekost. Maar
de Hollanders zullen blijven slepen. Cor
van Ewjjck gaat weer varen Waarom
niet? En als kok S1ÜP weer Is hersteld,
kruipt h»j weer achter hel kombuis. Ze
zullen weer met z'n allen over dc platen
de gronden gaan, waar maar even
water staat varen schepen ontrukken aan
kokende golven en wurgend zand. Omdat
ze het niet kunnen laten
zwgrv6r
