LUTHER
CALVIJN
De Statenvertaling
GEESTELIJK
LEYEN
korte nabetrachting
over de Hervorming
LEVENDIGE DISCUSSIE
IN FINLAND
mmmm
Gemeenteleden conservatiever dan
de predikanten
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 9 NOVEMBER 1957
QTl
^^-uther heeft gezorgd voor het „dat" van de hervorming, maar Calvijn
heeft het „hoe" bepaald. Luther zorgde voor de kerkgangers, maar Calvijn
i voor het gebouw, waarin de hervormden in later eeuwen zouden wonen.
Wie kan instemmen met deze beschrijving over de verhouding van Luther
en Calvijn in het werk der reformatie, zoals we deze ergens lazen, wil,
nadat het op en om hervormingsdag „gelutherd" heeft, ook nog wel eens
even over Calvijn praten. Ja, dat kerkgebouw! De grote kerk van Sint-
Pierre te Genève is hiermee natuurlijk niet bedoeld. Wel is die kerk
belangrijk genoeg geweest, want Calvijn heeft in zijn beide Geneefse
i perioden in deze kerk vele malen het Woord bediend.
1 Toen hij na zijn terugkeer voor het
eerst weer in die kerk optrad, ging hij
eenvoudig verder met de verklaring en
toepassing van dat Schriftgedeelte,
waarbij hij voor zijn verbanning door
de Raad was gebleven. Dat had de tal
rijke schare, die voor het spectaculair
gebeuren naar de kerk was gekomen,
niet verwacht. De hertog van Rohan,
vaandeldrager der hervormden, wilde
zelfs in deze kerk begraven worden. En
hij is er begraven. Een prachtige tom
be wijst dit graf aan. Daar, in die
kerk, klopte volgens de hertog het ware
hart der Reformatie.
Het kerkgebouw der hervormden is
voor ons het gebouw van Calvijns leer,
waarin de wezenlijke trekken van het
christelijk geloof weer gingen spreken.
Van die leer heeft Calvijn herhaaldelijk
en vooral tegenover Frans de Eerste,
vervolger der hervormden, betoogd dat
deze leer zo oud is als de Bijbel. Merk
waardig is de overeenkomst tussen dit
gebouw en het gelaat van Calvijn, waar
van we een portret voor ons hebben.
Sterk en strak zijn de lijnen van dit
profiel, sterk en strak zijn ook de lij
nen van het gebouw van Calvijns leer.
Volgens de eisen dus van de moderne
vormgeving. Inderdaad hebben we in
onze tijd nog alles met Calvijn te ma
ken. Daar komen we op terug. Wat dat
portret van Calvijn betreft, de ogen
zijn omhooggericht naar het Licht van
Boven, dat zijn verstand moet verlichten.
Er zijn echter nog andere beeltenissen
van Calvijn. We denken aan
door ds. HYLKE DIJKSTRA
is nog geen museumstuk
wereldontvliedende godsvrucht is in elk
geval niet calvinistisch. Kan dan de
christen zich maar vermetel storten in
de wereld? Moeten we allerlei tradities
doorbreken met een beroep op
Calvijn? Een christen mag toch genieten
van het mooie in de wereld. Waarom zal
hij altijd thuis zitten, laat hij
vrije tijd ook
JOHANNES CALVIJN
CARICATUUR
Veel stof voor een vruchtbare be-
schouwing schijnt ons deze prent niet te
geven. Onze bewondering kan hij ook
niet hebben. Caricaturen kunnen gees
tig zijn, maar deze is eerder weerzin
wekkend. Althans volgens onze tegen-
woordige begrippen. De neus en de
wangen zijn gevormd door stukken van
een geplukte kip, de mond is een open
I vissebek, de baard is een gedeelte van
een snoekestaart. De halskraag is in
elkaar gezet met menukaarten, waarop
bijzonderheden van de tekenaar zijn
vermeld.
De „kunstenaar", die blijkbaar geen
vereerder van Calvijn was, heeft zijn
j afkeer tot uitdrukking willen brengen
van Calvijns sobere levenshouding. Die
levensstijl van de hervormer vormde
i ook wel een heel schril contrast met de
steeds op een pretje zinnende Geneven-
i zen. Calvijn bestrafte die lichtzinnigheid
en losbandigheid met zijn woorden en
Hij waarschuwde steeds zich toch
niet te vergapen aan de bedrieglijke
i schijn van geld en gemak, genot en
verstrooiing. Hij wilde Genève versie
ren met een zuiver en getrouw belijden
van God en met een christelijke levens
wandel. De afbeelding van Arcimboldo,
die de spot drijft met Calvijns sobere
j levenswijze, die door dit scherpe wa-
I pen van schimp Calvijns vermaningen
wil krachteloos maken, bereikt dus nau
welijks een hoger peil dan
HOROSCOOP
Bij het verhaal van een groot man
trok men in die tijden graag diens ho
roscoop, om uit de stand der sterren bij
zijn geboorte allerlei gegevens te ver-
krijgen over zijn deugden en ondeug
den. De horoscoop verheugde zich zelfs
in pauselijke belangstelling en velen
vonden sterrewichelarij belangrijker
dan het Woord Gods. Die horoscoop
Calvijn zou het volgende vertellen:
t Maan i*n Saturnus in het teken
Mercurius elkander beschouwende op
een afstand van zestig graden, geven
de grootheid van zijn geest aan. De Maan
met het oog van de Stier duidt wel zijn
zeer slechte natuur aan. Mars, ii
negende plaats, niet in het teken
de Dierenriem zijnde, ofschoon hij toch
de meester was van het rijzende punt
aan de sterrenhemel, toont aan dat hij
een heiligschenner zou zijn." Onze waar
dering van deze geheimtaal is al niet
bijster groot, maar nog veel dieper
zakt het peil in
LEGENDE
Op de afbeelding, die we vóór
hebben, zien we de jonge Calvijn vast
gebonden aan de schandpaal, terwijl de
beul bezig is hem de franse lelie in de
rug te schroeien. Heeft dit dan ooit
plaats gevonden? Weineen, maar der
tien jaren na Calvijns dood, heeft Bol-
sec, een felle tegenstander, dit verhaal
verzonnen en velen, hebben het na hem
weer doorverteld. Zuiver uit lust om in
neerhalend en afbrekend roddelen Cal
vijns reputatie te breken. Die lelie zou
tot een levenslange straf en schande
Calvijn in de rug zijn gebrand, omdat
hij in zijn jongelingsjaren de zonde van
Sodom zou hebben bedreven.
In plaats van hierover langer te den
ken keren we nog liever weer terug
naar de caricatuur van Arcimboldo.
Deze brengt ons althans nog in een
uitermate actueel probleem, het vraag
stuk immers van de houding Van de
christen tegenover de wereld.
VLUCHT
Met het Middeleeuwse armoede-ideaal
heeft Calvijn reeds op jeugdige leeftijd
duchtig kennis gemaakt. Zijn vader
stuurde hem naar het collége de Mon-
taignu, dat terécht in een roep stond
van grote geleerdheid.- Daar was de
hondenzweep het gewone tuchtmiddel,
heel weinig én slecht eten werd er ver
strekt en er mocht ook niet veel gesla
pen worden. Verder was het ongedierte
er talrijk. Kon de leiding van deze
school, waaraan ook Erasmus heeft ge-
gezellig calé doorbrengen: schouwburg
en bioscoop zijn voor de calvinist toch
niet taboe?
Laat hij zich in de wereld van handel
nijverheid werpen met al de ver-
...etelheid die in hem is, laat hij een
koning trachten te worden in de wereld
van de wetenschap en de techniek en
de kunst. Laten we eindelijk ook eens
doen aan cultuur en goed
amusement.
Dit zijn geen onbekende kreten,
rees soms, dat het inderdaad alleen
laar kreten zijn. Er mocht wel wat
ieer nagedacht worden over de vraag
-, te zien. Er
de wereld,
een moeras ook. In
het gevaarlijkste moeras kunnen
prachtigste orchideeën bloeien, langs de
Die
orchideeën mogen bewonderd en
plukt worden.
De heerlijke zon bracht ze te
schijn, de zon van Gods goedheid er
duld met de wereld. Toch is enige
zichtigheid wel nodig. U zou kunnen
wegzakken in het moeras. Gewapend
met een enkele slagzin van Calvijnof
Kuyper kunnen we het leven
haaglijk en gezellig maken, dat we geen
roeping
doe de stroom weer golven. Dan worden
versierd met een goed en trouw be
lijden van Zijn Naam, met een christe
lijke levenswandel. Dan wordt ook het
uitwendige gelaat van ons leven ver
sierd. Bij een christen past geen op
smuk, maar wél sieraad, en goede
smaak en bloemen ln de tuin.
gezellig maken, dat
er kennen. Zij
het^moeras weggezakt vai
gelijkvormigheid, die boer
de wereld
die
Spreekt de kerk ivel voldoende?
VRJö SIONI, eén bekend Fins schrijver en voorzitter van de Auteurs
Federatie van zijn land, heeft door een onlangs gehouden radiopraatje
een levendige godsdienstige discussie ontketend in Finland. Hij moest spreken
over: „Waarom lijden we?" en zei onder meer: Vanonze kinderjaren af
werd ons geleerd, dat de wet en de kerk het fundament vormen waarop
een veilige gemeenschap gebouwd wordt. In deze moeilijke jaren heeft de
mens zijn oren gespitst om de sterke stem van de kerk te vernemen tegen
de morele afval die zich zo sterk in ons sociaal en politiek leven openbaart.
Kom haastig, Jezus, bidt de
predikant
Ja Amen, zegt de boer, wil
spoedig komen
Maar na de oogst, want
nieuw stuk land
Heb ik nog nooit de opbrengst
waargenomen,
Ja Amen, zegt Mevrouw, maar
mag ik voor
De bontjas die ik gisteren zag
hangen
Eerst sparen en hem aandoen
als het koor
Een avond geeft in „Christlijke
Belangen"?
OVERWINNING
Er mag door Gods gratie nog zo veel
goeds zijn in de wereld, toch blijft
die wereld een wingewest van de satan,
een provincie van de hel. Zolang als die
wereld niet verlost is. Christus heeft
reeds de overwinning behaald. In Chris
tus heeft Calvijn een vroomheid gevon
den en ontvangen, die we een wereld-
overwinnende vroomheid willen noemen.
Calvijn had alles met de wereld te ma-
studeerd, hierin geen verandering bren-jken. Daarom droeg hij zijn beroemde
gen? Dat kon men wel, maar men wilde
het niet, want zulk een levenswijze
Maar we hebben geen stem gehoord.
De kerk heeft geen herderlijke brieven
gericht tot het volk, noch hebben kerke
lijke vergaderingen resoluties aangeno
men in dit verband. We hebben geen
donderende proclamatie, gericht aan
ons volk gehoord. Er waren slechts
wat slappe woorden, zoals we ze te
horen kregen in de vrolijke dertiger ja
renWaar klinkt de alarmklok van
de Evangelische Lutherse Kerk van Fin
land? We hebben geen duister-diepzin-
nige uitspraken van theologische ge
leerdheid nodig, maar een krachtig, hel
der woord dat ieder kan begrijpen."
vond men gepast en nuttig
staande monniken. Velen werden krom-
benig, blind, melaats. Zelfs stierven er
niet weinig. Heeft Calvijn dan zijn so
bere levenswijze overgehouden als een
roomse zuurdesem uit deze Montaignu-
periode?
Dat zeker niet. We behoeven alleen
iaar te luisteren, om van deze gedach
te te worden genezen, naar zijn ant
woord aan Farel en Bucer, die hem in
zijn Straatsburgse periode aanraden te
trouwen: De schoonheid die mij boeit,
kuise, lieftallige vrouw, spaar-
geduldig, een vrouw die voor
mijn gezondheid wil zorgen." In
Idelette van Buren heeft Calvijn zulk
vrouw ontvangen. Slechts negen ja-
mocht zij voor hem zorgen, maar
waren jaren van groot geluk. Hoe
komt het dan dat Calvijn zulk een'
zwaar en oversober leven heeft geleid,
dat hij zich de tering op het lijf haalde,
waaraan hij al zo jong is gestorven?
Wel, Calvijn wilde de kruisbanier tot in
Gods Handen dragen, door droeve en
blijde dagen.
Elke moeite wilde hij op deze kruis
tocht verdragen, tot twee keren toe
heeft hij zich, zeer tegen zijn zin, laten
overhalen om in Genève te werken. Al
les in hem kwam er tegen op. Hij be
geerde niet de woeligheid van de ker
kelijke practijk, die vooral in Genève
verslindend was, maar rust voor diep
gaande studie. Toch gehoorzaamde hij,
zodra als hij de roepstem Gods ver
nam. Hij vluchtte dus juist niet, hij
zocht geen geestelijk bastion buiten de
„wereld", maar hij ging staan midden
in de storm, met Gods Woord.
GELIJKVORMIG
boek op aan de koning Frans de Eer
ste, daarom bood hij zijn belijdenis aan
de Raad van Genève aan, daarom sticht
te hij het collége de Calvin, later Uni
versiteit geworden.
In het eerste paradijs was een rivier,
die zich vertakte naar alle windstreken.
In het tweede paradijs van Openb. 22
is er weer die stromende rivier van
vóór de troon van God en het Lam.
Welnu, diezelfde stroom golfde in Jo
hannes Calvijn, vanuit zijn binnenste
vloeide die stroom uit in de kerk, in
raad en volk en wereld. God verlosse
ons van de doodsheid en de saaiheid
Weer een Reformed
Church in Australië
De twintig Reformed Churches of Aus
tralia hebben er een zusje bij gekregen:
kerk van South
Gippsland. J>e institue-
ring had de vorige
maand plaats in de Pu
blic Hall te Koonwarra,
onder leiding vanf<Js. J.
Bouwmeester (tot 3
januari 1956 te Heer-
jansdam), de herder van
Moe die ook predikant
South Gippsland zal
zijn tot dat laatstge
noemde gemeente er in
is geslaagd een eigen do
minee te beroepen. Namens de classis
Victoria voerde ds. P. H.. Pellicaan in
de institueringsdienst het woord. Na
mens de moedergemeente Moe sprak de
heer A. Kleefsman efi namens de nieuwe
kerk de heer Lodewijk.
De dienst erd voorts bijgewoond door
ds. w. B. den Brave uit Dandenong, met
zijn echtgenote. Ds. Pellicaan voerde be
halve namens de classis ook het woord
voor de zusterkerken Melbourne (eigen
lijk de grootmoeder van South Gipps
land), Box Hill en Dandenong. terwijl
uit Geelong, Ferntree Gully en Mount
Evelyn schriftelijke felicitaties waren
binnengekomen.
Overdreven
De volgende dagen stonden de kran
ten vol met ingezonden stukken, er
tikelen. Een groot aantal predikanten
gaven Soini gelijk en zij waren
mening, dat de kerk inderdaad zich i
moet bewegen in het openbaar leven.
Een aantal kranten wees er'op dat
schillende bisschoppen zich heus wel be
moeid hebben met de vragen var
dag. De Informatie Dienst van de Finse
Kerk stuurde de pers vellen vol uittrek
sels" uit episcopale uitspraken en pre
ken. De aartsbisschop van Finland, ds.
Ilmari Salomies, zei in een persconfe
rentie, dat hij de woorden van Soini
kon waarderen, maar dat zij sterk wa
ren overdreven. Hij zei onder meer:
„Onze kerk moet inderdaad.verantwoor
delijkheid hiervan dragen in het open
baar leven. Maar als de kerk zich in
haar boodschap bepaalt bij de levens
vernieuwing van de enkeling, dient zit
haar land op een heel wat vruchtbaar
der wijzè dan door de beste actuele uit-
sinds 1619 op haar titelblad de
zinsnede voerde: Óp last van de Hoog
Mogende Heeren Staten Generaal
der Vereenigde Nederlanden en vol
gens het besluit van de synode natio
naal, gehouden te Dordrecht in de
jaren M1DCXVIII en MDCXIX uit. de
oorspronkelijke talen in onze Neder-
landsche getrouwelijk overgezet, is
nog lang niet het weeskind van onze
kerken geworden. Terwijl de Nieuwe
Vertaling van het Nederlands Bijbel
genootschap (een „nationale synode"
bestaat niet meer,) grif verkocht
wordt blijven een groot aantal men
sen de Oude Vertaling nog altijd ge
bruiken. Verschillende kerkgenoot
schappen aanvaarden de Nieuwe
Vertaling niet eens en anderen zijn
slechts schoorvoetend tot een spora
disch gebruik er van overgegaan. Dc
aloude Statenvertaling is nog altijd
favoriet bij velen.
In vrijwel iedere winkel is een gewo
ne kleine Bijbel in de andere vertaling
dan ook nog altijd wel te krijgen, al
is de keuze beperkter geworden. Moei
lijker wordt het als het gaat om een
groter formaat met de kanttekeningen.
Steeds weer kwamen bij verschillende
boekwinkels aanvragen naar een der
gelijke uitgave binnen en vaak moest
„neen" verkocht worden. De blijvende
vraag heeft de uitgever W. M. den Her
tog in Utrecht ertoe gebracht om on
der de naam „Statenbijbel" de Bijbel
met de kanttekeningen, zoals zij oor
spronkelijk werd uitgegeven door Jacob
en Pieter Keur te Dordrecht
laten, drukken.
In een „ten geleide", we kunnen het
moeilijk een „voorwoord" noeme
schrijft de oude. maar nog altijd i
tieve professor G. Wis$e:
TEN GELEIDE
Nu weten we-wel, dat meermalen
geprobeerd een nóg betere vertaling uit
den grondtekst te leveren. Maar wat
dienaangaande van de pers is gekomen,
bijv. in- de- zgn. Nieuwe Vertaling,
altijd nog van dien aard, dat we v
moedig durven zeggen: Zet er de Sta-
ten-Bijbel niet voor opzij.
J de kanttekeningen zo bijzonder
dwijnen. Hij heeft dit wel gemeen met
de oude schrijvers: „Veel geprezen, wei-
g gelezen"
Dat deze Bijbel echter, nog wel veel
gelezen wordt blijkt toch wel uit deze
'gave, die volgens de uitgever, de
stvolgende vijfentwintig jaar zeker
in de handel zal blijven.
Plicht en liefde
Ik heb genoeg van het woord plicht;
er genoeg van dat woord steeds en
steeds weer te moeten horen. De
mensen gaan naar de kerk, omdat
het hun plicht is. U kunt nooit het
hart van een mens raken, als u al
leen maar met hem over godsdienst
spreekt omdat het uw plicht is. Ver
onderstel dat ik u zou vertellen, dat
ik van mijn vrouw hou, omdat het
mijn plicht is wat zou zij dan zeg-
gen?
Ieder jaar ga ik een keer naar Con
necticut om mijn oude moeder te be
zoeken. Veronderstel dat ik tegen
moeder zou zeggen, dat ze oud wordt
en haar einde nadert, dat ik begrijp
dat ze veel voor mij gedaan heeft en
dat ik haar nu ieder jaar maar een
bezoekje kwam brengen omdat het
mijn plicht is. -•
ou ze dan niet tegen me zeggen: „Als
het alleen maar een kwestie van
plicht is. blijf dan volgend jaar maar
liever weg."
Het gaaf om ie
leen, het gaat
de aloude, gereformeerde belijdenis met
haar beleving naar voren komt.
De Staten-Vertaling heeft, met hl
zeer gewijde taal en zuivere weergave
van de reformatorische belijdenisin-
houd, een nog altijd geldende autoriteit.
We moeten helaas toestemmen, .dat ir
de Nieuwe Vertaling de zuivere, refor
matorische opvatting is verdonkerd,
niet te zeggen -soms verminkt! Dit. is
zelfs zó- waar, en zó ernstig van aard,
dat in de kring der „Nieuwe-Verta-
lingsmannen" al gevraagd wordt
herziening.
We yerstaan,, dat waarlijk niet het
slechtste deel van ons volk vragen
blijft naar de aloude Sta
ten-Vertaling,
Evenals professor Wis
se kan ook de uitgevei
zelf nog maar
de
taal
Kerkelijke bladen
onafhani
Bloed verbonden
Op dc Bijbeldag voor Gelderland
heeft de hervormde predikant voor de
zending onder Israël, ds. J. Grolle, ver
haald hoe hy „door bloed i verbonden
is aan het bijbelgenootschap."
Op een vergadering van het Ned.
Bijbelgenootschap in de Doopsgezinde
kerk te Amsterdam sukkelde een gla
zenwasser door een glazen dakgedeelte
En ds. Grolle kreeg de stukken op zyr
hoofd, wat bloedvergieting tengevolge
had. Het liep verder goed af. Allee!
kon hy dit voorval goed ter verklaring
gebruiken, wanneer zijn geheugen
in de steek liet. En dat wa6 wel
gemakkelijk.
Tijdens de onlangs voorlopig gesloten
synode 1957 van de Gereformeerde Ker
ken werd gesproken over de mogelijk
heid en wenselijkheid van één officieel
kerkblad in plaats van de verschillende
bladen als „Gereformeerd Weekblad,"
Belijden en Beleven", „Centraal Week
blad". „De Strijdende Kerk". De syno
de besloot na een langdurige discussie
de zaken bij het oude te laten en de
plannen van een officieel landelijk ge
reformeerd blad gingen de ijskast in.
Helaas, zuchten velen. Gelukkig, jubel
den anderen.
In Engeland sprak het blad van de
evangelische richting in de Anglicaan-
Kerk „The Church of England
Newspaper"1 zich over een soortgelijk
Anglicaans streven uit: „De onafhanke
lijkheid van een blad is een garantie
voor de lezers dat het hun ten dienste
zal kunnen, staan. Een officiële uitgave
zou onmogelijk pijnlijke (maar noodza
kelijke vragen) kunnen stellen, noch
kan een dergelijk blad straffeloos de lei
ding van de kerk op principiële punten
bekritiseren. Het zou gedwongen worden
steeds over de schouder te blikken voor
officiële „leiding". Dit wil helemaal niet
zeggen, dat een onafhankelijk blad niet
loyaal zou kunnen zijn. Loyaal kunnen
we echter slechts- voor de grote waar
heid zijn, maar terwijl de waarheid
groot is. is het verstand van de mensen
2?
DE PREDIKING
der Wiel „In de Waag-
Ik meen daarom te mogen... zeggen,
t de christelijke prediking... daarom
steriel geworden is, omdat ze nog
:1 praat van de opstanding, maar niet
;er „uit dc doden" opkomt. Wy kunnen
et waarlyk betuigen, dat dood en ge-
iter ons liggen, als we niet waar-
mals Jona in Ninevé, red.) het
n de modder van dit gericht,
•pten der zee, aan ons dragen.
Laat ons alsjeblieft niet denken, da
dat gevaar te boven zyn. Als we
andere leiders doen wat we met Kuyper
deden, dan zijn we niets opgeschoten.
Schilder heeft' dit ailles zeker niet ge
wild.
NOG MEER KRITIEK
richt
KARTERING VAN HET nElL
„Enigheid des
De stelling, dat er een andere anti
christ zal komen dan Rome IS, heeft
sinds Kuyper dé verklaringen onzer
deren „onhoudbare" en „averechtse"
vattingen noemde, diep wortel geschoten
in ons kerkelijk .leven,
EN NOG MEER
de „weg des heils"
'anhoop tot het ge-
By Timotheiis gebruikt God blijkbaar
het „simpele" middel van een godsdien
stige opvoeding.
KRITIEK OP KUYPER
Den Boeft in de „Reformatie":
Vroegindeweij in het „Gerefor
meerd Weekblad" (van de Ger. Bond
de Ned. Herv. Kerk)
iel koi
hy
ai ge
ingen
anderen met het zeggi
dat heb ik in myn boeken anders ge
schreven. Een ongepast grapje? Ik ben
dat met u eens; maar de mentaliteit
die er achter zat: hebbel
altijd de gevi
alle
ichten te bovei
Gerefo
gekomen. In hoe'
ooit gereformeerd ge-
van Calvyn en de na-
n in hoeverre is hy
;l-bekecrd-zyn
ommekeer in h.
meerde Kerken ii
is dr. A. Kuyper
weest in de geesi
dere reformatie
#in rationeel en
tot de gereformeerde waarheid blyvi
steken? Ik heb dezer dagen zyn Confi
dentie nog eens gelezen, zyn g
schrijven bewonderd en het wezenlyke
der bekering py'nlyk
VERSCHIL
Het
over het werk van de Heilige Geest.
Geref. Kerkers veronderstellen, dat
werk by hen allen is. Zy zyn allen
dergeboren of hebben allen het geloofs-
vermogen, tenzij hét tegendeel blijkt. By
de Geref. Bonders ligt het juii
om. Zy veronderstellen, dat zy
dergeboorte, noch' geloof bezitti
en teniy het tegendeel blykL
spraak. Onze Kerk is geen clericale
kerk. Omdat iedere lidmaat van de
Kerk het recht heeft om gedachten en
inzichten naar voren te brengen wordt
de stem van de Kerk ook gehoord in
zijn spreken. Ik geloof dat de stem van
de Kerk ook doorklinkt, inde alarme
rende noodkreet van mijnheer Sioni."
„Utopia-budget" voor
Canadese Baptisten
Toen de Canadese Baptisten voor
de negen en zestigste maal in hun
jaarvergadering bijeen waren, konden
zij kiezen uit drie mogelijke budgets
voor 1958. De drie budgets werden
onder drie verschillende namen,
aangeboden: I. U moet dit doen;
2. U behoort dit te doen en 3. Utopia.
De afgevaardigden aanvaardden het
Utopia-budget met algemene stemmen
onder groot enthousiasme. Het is het
hoogste financiële doel, dat ooit in
de geschiedenis van de Canadese
baptisten werdgesteld en vraagt
om meer dan drie miljoen gulden.
hogers dan plicht al-
n liefde"!
(Moody)
van onze Nieuwe-verta
ling..W. M. den Hertog
is geen- jonge man m
Naar hij zelf zegt is
in zijn zeventigste al
men dat niet zeggen. Hij
is opgevoed bij cie St?
ten-vertaling, hij heeft
er zijn hele leven bij ge
leefd en hij wil
blijven leven.
VEEL VRAAG
Met hem zijn er nog grote aantallen
orthodox denkenden die een nieuwe uit
gave blijkbaar volkomen wettigen. In
leder geval Is het zo dat de firma Den
Hertog nog nimmer zoveel boeken ln
de voorverkoop heeft verkocht als van
deze Bijbel. Hét zijn zeker niet slechts
de oud-gereformeerden of de gerefor
meerde gemeenten, die hun aanvragen
inzenden. Ook uit kringen van het Le
ger des Heilfc. en van jonge predikan
ten die graag naast hun gewone ver
taling de Oude Vertaling met de kant
tekeningen willen blijven gebrnlken.
DRIE DELEN
De uitgave verschijnt in drie delen,
om te voorkomen dat .de Bijbel te groot
voor het gebruik zou worden. Het eer
ste deel loopt van GenesisEsther (770
pag.) Het tweede beslaat de rest van
het Oude Testament, (800 pag.j en het
derde het Nieuwe Testament met 580 pa
gina's. De omslag is in zwaar zwart
buckram een boekbinderslinnen. De
prijs is bij voorintekening 14,per
deel. en de officiële prijs wordt met in
gang van 1 december 45 gulden.
In een kerkblad uit Den Bommel stond
onlangs: „Er kwam een aanbieding van
een kanselbijbel in nieuwe vertaling. Die
Amerikaanse kerkelijke enquête
Wat ive onze
godsdienst danken
De Israëlische minister van onderwijs
zei'dezer dagen in het parlement van
zijn land: „Zelfs de niet godsdiensti-
gen onder ons beginnen meer en meer
te appreciëren wat we onze godsdienst
danken. De Joodse godsdienst heeft
een geweldige historische waarde, en
onze kinderen mogen niet opgroeien
zonder enig godsdienstig begrip. Mis
schien kunnen we zelfs niet als na
tie blijven bestaan, als we blijven
tveigeren te erkennen, dat er een
schakel is tussen ons en onze gods-
Wat waar is bij het Oude volk van God
is ook wa^r voor Nederland. Er is
een verband tussen geloofsgehoor
zaamheid en zegen. Bij het oude Is-
rael in 'het Oude Testament was de
welvaartstaat afhankelijk van het
geestelijke leven van het volk. De ze
gen van God op geloofsgehoorzaam
heid bij de mens was toen ook zicht
baar in het materiële.
En al moeten we oppassen voor een al
te rechtlijnig denken in de geest van:
„Hij is rijk dus gelovig"' en: „Als ik
bid gaat bet goed met mijn zaak",
nog altijd- geldt de belofte van God uit
de Bergrede: „Zoek eerst Zijn konink
rijk en zijn gerechtigheid en dit alles
zal u bovendien geschonken worden."
En de woorden „dit alles" behoeven
helemaal niet vergeestelijkt te worden,
want ze- wijeen direct terug op de
-woorden .„teten -en dririoen."'- -
Het is tegenwoordig wel mode een ver
band te ontkennen tussen geloof en
ons dagelijks leven. Wij zeggen vaak,
met een frons in ons voorhoofd van
het diepe peinzen: „Ja, dat is waar,
maar zo eenvoudig mag je het toch
niet stellen." Deze wetenschappelijke
benadering is in vijf en negentig pro
cent van de gevallen een verkapt onge
loof, dat zich verschuilt achter theolo
gie en woordenspel.
Misschien komt dat wel voort uit het
feit, dat we tientallen malen ons hoofd
gestoten hebben en het gevoel hebben
gehad, alsof we in de steek werden
gelaten. Meestal komt dat waarschijn
lijk omdat we deze tekst niet goed ci
teren: Wij zeggen vaak: Zoek eerst het
koninkrijk Gods. Er staat echter: Zijn
koninkrijk en Zijn gerechtigheid. Wij
willen wel het koninkrijk en zijn zege
ningen ontvangen als een genadegave
van God. Maar God eist ook een leven
naar Zijn wil, een gehoorzamen aan
Zijn wetten (of. moet ik schrijven
wet?) naar zijn gerechtigheid, dat is
heiligheid van leven.
Ik geloof, dat veel zegeningen, die wij
in de loop van onze Nederlandse ge
schiedenis zien direct afgeleid kunnen
worden uit het geloofsleven van het
volk, en ik geloof ook, dat veel misè
re regelrecht terug gaat naar zonde,
of een leven waarin God op de tweede
plaats komt. Het is goedkoop te zeg
gen, dat onze materiële welvaart voort,
komt uit de godsdienst. Het is echter
nog veel goedkoper om te zeggen, dat
onze misère niet het gevolg is van on
ze zonde, maar van de structuur van
de maatschappij. In dat laatste geval
schuiven we jie .schuld op God, die de
ze maatschappij immers heeft gescha
pen, of tenminste heeft toegelaten te
ontstaan.
'Wij danken veel aan godsdienst, als
land. Danken wij ook lets persoonlijk
aan onze persoonlijke g
Predikanten en gemeenteleden
denken' vrijwel idehtiek over de
Persoon van Jezus Christus,, over
de aard van de kerk en het avond
maal, maar de gemeenteleden zijn
vaak veel orthodoxer dan hun
predikanten als het gaat om het
gezag van de Bijbel, beweert de
uitslag van een enquête die in on
geveer tien verschillende kerkge
nootschappen van de Amerikaan
se staat Minnesota werd gehou
den. 5162 gemeenteleden en 272
predikanten vulden formulieren
in met vragen over elf verschil
lende dogmatische leerstukken.
De ondervraagden geven geen eigen
antwoorden weer. maar moesten een hok
je zwart maken voor het naar hun me
ning juiste antwoord. Onder iedere vraag
werden n.l. een groot aantal verschillen
de antwoorden gegeven, die de verschil
lende theologische richtingen weerspie
gelden. De uitslag van de enquête werd
op de Wereldraadconferentie te Oberlin,
waar de „Faith and Ordcr"-afdeling
samenkwam, bekend, gemaakt
Van de predikanten onderstreepten
H pet de Godheid van Christus, J~
de predikanten en 68 pet van de ge
meenteleden meenden, dat het avond
maal een daadwerkelijke gemeenschap
met de persoon van Jezus Christus
de. Over -de inspiratie van de Schrift
waren- de meningen sterk verdeeld. 32
pet van de predikanten en 24 pet gemeen
teleden meenden, dat de Bijbel slechts
c-cn uniek historisch document van dc
openbaring Gods aan geïnspireerde men
sen is. 18 pet van dé predikanten en 28
pet van de gemeenteleden gingen een
stap verder en aanvaardden dat de Bij
bel het Woord van God bevat (Barth)."
21 pet van de predikanten en 22 pet van
de gemeenteledert nöemde de Bijbel het
foutloze, onfeilbare, woordelijk geïnspi
reerde Woord van God en 16 pet van dc
predikanten en 1,7 pet van de gemeente
leden erkenden de Bijbel als het onfeil
bare Woord van God, maar gaven toe
dat et* bij het overschrijven in de loop
der eeuwen en door de vertalingen fou
ten ineenlopen kunnen zijn
Merkwaardig en voor vele oecumenisch
gezinden waarschijnlijk ook wel wat te
leurstellend was het feit, dat slechts 8
pet van de predikanten en 12 pet van d<
leken over „Christelijke eenheid" zei,
dat het „het samenzijn van alle chris
tenen ln één enkele zichtbare kerk'
Daar staat tegenover, dat slechts 4 pet
van de predikanten en 3
de leken meenden, dat het een gees
telijke eenheid was zonder enig organi
satorisch contact: -37 pet van dc predi
kanten: en 50 pet van de gemeenteleden
zei: „Een geestelijk eenheid, onafhan
kelijk vai) de organisatorische
het christelijk geloof. Slechts
de Anglicaanse geestelijken zóchten het
ln de ene zichtbare kerk.
i godsdienst?
Te heilig
reerd te worden. Iedere i
en veeg cement, die een verder ver
val zou kunnen tegengaan zou in de
ogen van de - gelovige het gebouw
slephts hebben onteerd. Alles moest
.zorgvuldig bij hel oude blijven.
Juist deze „heilige" tempel werd de
broeikas van het Javaans communis-
rrte. Pak. Mii^ah, "de koster die moeite
had om zijn dochters uit te huwelij
ken, en die te veel vrije tijd had, om
dat hij maar weinig te doen had, kreeg
een lumineus idee.Hij zag kans om
zijn dochters kwijt te raken aan een
aantal communisten, wiens kameraad
hij geworden.Was door lid te worden
van de partij. Plaats voor een huis was
er genoeg op het plein rond dc om
muurde moskee. In een mum van
tijd stonden er drie kleine huisjes en
een „expresso bar". Javaanse stijl
binnen de muren. Naast dc heilige
rposkee tierde dc materialistische le
vensfilosofie welig.
De gelovigen hebben een einde gemaakt
aan de onhoudbare toestand, toen de
rechtbank hun niet-vlug genoeg voldoe
ning wilde schenken. De communisten
werden er uit gekegeld en de moskee
weer geheiligd. Dat gebeurde vorige
maand. Duizenden jaren geleden ge
beurde er iets soortgelijks in Palesti
na. Dat verhaal kunt u zelf lezen in
Nehemia 13.
Laten we niet al te hard lachen om die
dQmme Mohammedanen of die oude
Israëlieten. Hebf u zich al eens zelf af
gevraagd óf ditielfde niet kan gebeu
ren in uw geloofsleven? U bent hei
lig als het gaat om allerlei wereldse
dingen als bioscoop,, dansen, theater
en televisie, maar veel vreselijker za
ken gebeuren er in Uw hart en in Uw
gedachtenleven. Niet de ouderdom van
yw geloofsbelijdenis bepaalt het leven,
naar de dingen die U vandaag toelaat
in Uw hart.
