Blad
if
iltvmimMniet er °p-
HOLLANDSE of AMERIKAANSE
KINDERTJES GAAT
WAT IS EEN JONGEN?
jasje
Ouderlingenbezoek
■kvmmTiaa-
WAT IS EEN MEISJE?
0 maar er in
ssri
Eurya japonica
ZATERDAG 9 NOVEMBER 1957
TIP VAN SINT
Geklede stopnaalden iiu
De kleuren zijn groen, beige
en blauw, in de volgorde van
links naar rechts. De modellen
zijn gemaakt volgens de ,Jop-
py"-lijn. En dat alles is het
werk van de heer Pierre Billet
uit Parijs, die modellen ont
worpen heeft voor de confectie
en daarbij wel angstvallig vast
hield aan de zogeheten „hemd-
lijn". En wat moet je toch
eigenlijk slank zijn om der
gelijke japonnen te kunnen
dragen „Net aangeklede stop
naalden", zei een kennis van ons
smadelijk. Maar zij worstelt
dan ook met de lijn.
niiNiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiir
&l het na om CJa ze eenmaal!
Is deze Tip van Sint al vast iets voor u?
Als u van plan bent om uw cadeautjes zelf
te maken, is dit misschien een goed idee.
Appliqueren heet die wijze van stof versie
ring, waarbij het ene stuk stof op het andere
genaaid wordt. Vooral voor wandlappen, thee
mutsen en kussens wordt dit soort naaldkunst
veel toegepast, met alle soorten stof, maar
toch wel vooral met vilt.
L vuile knie»
h verschrikkelijk aan uw zoontje, wanneer
an het voetballen veel te laat thuiskomt
en waarom kunt u het toch niet over uw hart verkrijgen hem een
standje te geven? Waarom moet u vertederd glimlachen om uw
dochtertje, wanneer ze bruiloftje 6peelt ook al heeft ze daarvoor
vitrages gebruikt die u juist keurig en schoon gewassen had?
Waarom?
Wat is dat toch eigenlijk met die jongen, dat meisje? Hoe
komt het, dat we ons tien keer per dag boo6 maken over hen
en toch zo verschrikkelijk veel van ze houden? De Ameri
kaan Alan Beck is er in het tijdschrift „Good Housekeeping" over
aan het filosoferen gegaan. Wat is een jongen en wat is een
meisje? vroeg hij zichzelf af. En u, als u zijn „definities"
gelezen hebt, zult glimlachend bij uzelf denken: of het nu om
Amerikaanse of Hollandse kindertjes gaat, doet er niet toe. Mr.
Beck heeft gelijk: zó zijn ze!
Kleine meisjes zijn de liefste wezentjes in het leven van de mens.
Ze worden geboren met een klein beetje engelachtigheid en of
schoon die eigenschap wel enigszins verdwijnt, blijft er toch altijd
genoeg over om uw hart te doen smelten zelfs wanneer ze in
de modder spelen, of onbeheerst huilen, of op straat lopen in de
beste kleren van hun moeder.
Dienstbetoon
In Akron in de Amerikaanse
staat Ohio belde een vertwijfelde
huisvrouw naar een elektricien.
„Mijn centrifuge staat in brand",
schreeuwde re door de telefoon,
„Is daar nog niets aan te doen?"
„Gewoon verder laten branden",
antwoordde de man en hing op.
Een heel wat moeilijker, maar
eigenlijk vèel móóiere manier
van viltversiering is de methode,
die we hierbij beschrijven. De
viltmotieven worden dan name
lijk niet OP het grote stuk vilt
genaaid, maar er IN, \n wel
zo, dat de draad niét te zien
We zullen u eerst laten zien, hoe
dit soort versieren in zijn werk
Tussen de categorie
onschuldige babies en die van
waardige, verstandige mannen
vinden we die alleraardigste
groep, die zich aandient onder
de naam „jongens". Jongens
vindt men in verschillende ma
ten, maar ze hebben allemaal
dezelfde overeenkomst: ze ge
nieten van iedere seconde van
iedere minuut van ieder uur
van iedere dag en met veel ka
baal (hun enige wapen) pro
testeren ze wanneer de laatste
minuut van de dag is aangebro
ken en ze naar bed worden ge
stuurd.
Jongens vindt men overal bo
venop iets of er onderaan of er
binnenin, ergens op klimmend
of ergens aan zwaaiend, ren
nend of springend. Moeders
houden dolveel van ze. kleine
meisjes hebben een hekel aan
ze. oudere broers en zusters
dulden ze, volwassenen zien ze
over het hoofd en de Lieve Heer
beschermt ze.
Een jongen dat is Waarheid
(met een veeg over zijn ge
zicht), schoonheid (met een
pleister op zijn knie), wijsheid
(met kauwgummie in z'n haar>
en de Hope der Toekomst (met
een knikker in zijn broekzak).
Die dekselse kwajongen
ondeugende aap van eer
Hoe vaak per dag zegt
bij zichzelf Enne.
per dag delft juist ti
Hoop lawaai
Wanneer u het druk heeft, is een
jongen een opdringerig en ner
gens rekening mee houdende,
vervelende en onaangename
hoop lawaai. Wanneer u wilt,
dat hij ergens een goede indruk
maakt, dan doet hij juist vrese
lijk stom of in een ander geval
stelt hij zich aan als een halve
wilde met geen andere eigen
schap dan vernielzucht, die hij
op alles en iedereen toepast, ook
op zichzelf.
Een jongen is van een merkwaar
dige samenstelling: hij heeft de
eetlust van een paard, de spijs
vertering van een degenslikker,
de energie van een brok dyna
miet, de nieuwsgierigheid van
een kat, de longen van een dic
tator, de verbeeldingskracht van
een Jules Verne. de verlegen
heid van een viooltje, de ver
metelheid van een ijzervreter,
het enthousiasme van een voet-
Een klein meisje kan schattiger
(en ondeugender) zijn dan wie
ook ter wereld. Ze kan opgewon
den in het rond springen en
stampvoeten en afgrijselijke gillen
slaken die op uw zenuwen wer
ken; en juist op het moment dat
u uw mond opent om er iets van
te zeggen gaat ze voor u staan
met een snoezig onschuldig ge
zichtje. Een meisje is de Onbe
vangenheid (terwijl ze met modder
kliedert) de Schoonheid (terwijl
ze op haar hoofd probeert te staan)
en de Moederlijkheid (terwijl ze
haar pop aan een been mee
sleept)
Meisjes vindt u in allerlei kleu
ren: zwart, wit, rood, geel of
tijd de kleur waar u het meest
van houdt. Zij verstoren de wet
van vraag en aanbod: er zijn
miljoenen kleine meisjes, maar
elk van hen is kostbaarder dan
robijnen.
Zangstemmetje
Kleine meisjes hebben het zang
stemmetje van een vogeltje, het
gilletje van een big, de koppigheid
van een ezel. de streken van een
aap, de springerigheid van een
sprinkhaan, de nieuwsgierigheid
van een kat, de snelheid van een
iazelle. de sluwheid van een vos,
e zachtheid van een heel klein
poesje en boven alles: de ziel
Een klein meisje is dol op nieu
we schoentjes, mooie jurkjes om
mee naar een veriaardagspartij-
tje te gaan, kleine dieren, de kleu
terschool, dingen die veel lawaai
maken, hun vriendinnetje, pop
pen, sprookjes, ijsjes, keukens,
kleurboeken, pannetjes of kanne-
Ze houdt niet zo erg veel van
bezoekers, van jongens in het al
gemeen, grote honden, dingen die
eerst van een ander geweest zijn,
rechte stoelen, groenten of om in
de tuin te moeten blijven. Ze is
het luidruchtigst wanneer u over
iets nadenkt, het liefste wanneer
ze u heeft boos gemaakt, het druk
ste bezig wanneer het tijd is om
naar bed te gaan, heel stilletjes
en zoet wanneer u haar de ka
mer wilt uitsturen en ze gaat
flemen en flirten wanneer ze
eigenlijk een flink standje zou
moeten hebben.
Wie anders?
Wie anders kan u meer ver
driet. vreugde, prikkelbaarheid,
tevredenheid, verrassing en op
luchting bezorgen dan deze com
binatie van Eva, Salomé en Flo
rence Nightingale?
Ze kan uw huis overhoop ha
len, uw haar en uw waardigheid
uw geld. uw tijd en uw hu
meur gaat er aan en dan, juist
op het moment dat u uw geduld
verliest, lacht zij u zonnig toe;
en u hebt alweer verloren.
Ja-, ze is een hartgrondige, zenuw
slopende plaag, die vol katte-
kwaad zit. Maar wanneer uw
dromen op niets uitlopen en
wanneer de wereld u één grote
rommel toeschijnt, wanneer het
lijkt dat u toch eigenlijk maar
een grote sukkel bent dan
kan zij maken dat u zich een
koning voelt wanneer ze op uw
knie klautert, haar armpjes om
u heen slant en fluistert: „Pap
pie? Ik hou het- allermeest van
gaat. U probeert
het met een stuk
je vilt, dat u eerst
in twee helften
knipt, en daarna
gaat u ér weer één
geheel van maken
door die helften
aan elkaar te zet-
tén.
U neemt het ene j
stukje vilt en I
steekt de naald
schuin in de tij
kant, die door het
knippen is ontstaan
(fig. I). U duwt
hert met de vin
gerhoed dieper naar
binnen en stuurt
hem een einde
boven
Het warme, gemakke
lijk zittende huisjasje,
waarmee hij in een luie
stoel kan hangen zonder
bang te zijn dat vrouw
lief later over kreukels
kermt, is een hartewens
van veel mannen ge
tuige het grote aantal ver-
roekan dat wij kregen ovi
eens een patroon voor
zo'n kledingstuk te plaat
sen.
Het hierbij afgebeelde
jasje is van het gangbare
model: kraag, manchetten
en ceintuur zijn wan ge
ruite wollen) stóf, terwijl
het jasje zelf effen is.
Drie grote zakken zorgen
voor de onontbeerlijke bergruimte. U heeft 1.80 m stof nodig van
1.40 breed.
Patroon nr. 255 is verkrijgbaar in de maten 48, 50 en 52, ter
wijl maat 54 apart besteld kan worden. De patronen zijn a 1 0.50
verkrijgbaar aan onze bureaux. Ook kunnen ze per post worden
toegezonden. In dat geval gelieve u aan de adreszijde nan de
briefkaart, waarop u uw bestelling doet. naast de gewone fran
keerzegel (8 cent, denkt u er aan?) f 0.60 extra aan postzegels
te plakken. Geeft u binnen een week uw bestelling op, want na
16 november kunnen geen opdrachten meer worden aanvaard.
de rand af
breekt daar door
de viltoppervlakte heen. U trekt
de draad mee en gaat dan over
tot het maken van de volgende
steek.
U begint met de naald in het
gat te duwen waar u hem zoéven
uitgetrokken heeft, alleen laat u
nu de naald een andere richting
kiezen (zie de tekening onder fig.
I). U beweegt hem door de vilt-
laag en laat hem er aan de zij
kant uitkomen, dus niet aan de
boven- of onderkant van het vilt.
Vervolgens laat u de naald over
gaan in de zijkant van het ande
re stuk vilt. Hier laat u een eindje
van de rand af de naald uit het
binnenste van het vilt weer naar
boven duiken en stuurt hem na
het aantrekken van de draad door
hetzelfde gat weer in een nieuwe
richting. Door op deze manier te
Wat stelt dat
nu voor?
J. .1A.
Net wat u zegt: wat stelt dal
nu voor? Een jurk? Oj een rok
met een te lange blouse? Nee,
het is een regenmantel, en nog
wel gemaakt door een Londen-
se ontwerper (Paul Blanche)
die toch eigenlijk beter moest
stad, die berucht
vele i
■nbuie
Het
ding (die mantel dan)
maakt van paarse satijn. M
schien, als het heel hard gi
draagt mevrouw er wel e
plastic regenjas overheen.
Hij is dol op
Hij is dol op ijsjes, messen, za
gen, Sinterklaas, plaatjesoue-
ken, de jongen aan de over
kant, bossen, water (dat wil
zeggen water in beekjes of ka
nalen), grote beesten. Paps,
treinen, vrije middagen en ma
chines. Hij is niet zo heel erg
dol op de zondagsschooldeftig
gezelschap, de gewone school,
boeken zonder plaatjes, muziek
lessen. dassen, kappers, meis
jes, jassen, volwassenen of bed
tijd.
Er is niemand die zo vroeg op
staat. of zo laat aan tafel komt.
Niemand anders kan zoveel
plezier beleven aan een boom,
een hond of stormwind. Nie
mand anders dan een jongen
slaagt er in om in zijn broekzak
te proppen een roestig mes, een
half opgegeten appel, een stuk
touw van een meter lang, een
leeg lucifersdoosje, twee knik
kers, een kwartje, een tennisbal,
snoepgoed van een onbekende
substantie en een geheimzinnig
stuk ijzer met een gat er in.
Wonderlijk iets
Een jongen is een wonderlijk
iets je kan hem buiten de
deur sluiten, maar niet uit je
hart. Je kunt hem uit de ka
mer zetten, maar niet uit je
gedachten. Het heeft geen zin
er omheen te draaien: hij is uw
overwinnaar, uw chef, uw baas,
uw meester en uw aanvoerder
dat sproetige, watervlugge las
tige hoopje herrie.
Maar wanneer u 's avonds thuis
komt met alleen maar de brok
stukken van uw dromen en ver
wachtingen dan kan hij ze
weer aanéén lijmen door die
twee woorden: „hallo paps!"
„Mevrouw, komt het u ge
legen, dat broeder X en ik
morgenavond op huisbezoek
komen?"
Uitermate vriendelijk ant
woordt mevrouw:
„Hè, wat spijt me dat nu I
't Kan onmógelijk morgen
avond."
Kunnen we dan misschien
een andere avond afspreken?
Liefst een avond, waarop uw
twee oudste kinderen óók
thuis zijn?"
„Nou, dat is erg moeilijk.
Alle vier thuis komt haast
nooit voor. 't Is al moeilijk,
een avond te vinden, waarop
m'n man thuis is."
„U heeft geen telefoon?"
„Nee, die bezitten we niet."
„Zou u dan vanavond in over
leg met uw man willen bepalen,
wanneer u ons het best ontvan
gen kunt? Dan kom ik morgen
nóg wel eens horen."
Ouderling Af. Mevrouw pie
kert na: „Nee, stel je voor, zul
len ze eindelijk na weet ik hoe
veel weken eens samen naar de
bios gaan en dan zou je me
daar om zo'n ongelukkig ouder
lingenbezoek thuis moeten blij-
Ze ziét de gezichten van haar
kinderen al, als zij zegt, dat ze
thuis moeten blijven, omdat de
ouderlingen komen!
Intussen haast ouderling X zich
naar zijn drukke werkkring en
bepeinst, hoe en wanneer hi.i er
de volgende dag het kwartier
af moet knijpen, wéér een af
spraak met deze mensen te ma
ken en welke gemeenteleden
hij vanaf zi.in kantoor telefonisch
zal trachten te bereiken voor
een bezoek op de volgende
avond. Hij zou natuurlijk wel
hebben kunnen vragen of één
van haar kinderen hem bericht
zou kunnen brengen, wanneer
het huisbezoek hen schikte,
maar 90 pet. kans, dat hij dan
niets hoorde. Hij kent zijn „pap
penheimers" in de wijk zo
zachtjes aan wel.
Eindelijk is dan de avond van
het huisbezoek vastgesteld. „De
ouderlingen komen vanavond",
deelt Moeder haar grote kinde-
„Mij niet gezien." beslist
zoonlief.
„Ik zal wel braaf op alles „ja
en amen" zeggen", deelt de doch
ter mee. waarop haar vader
zegt: „Ik ben van plan het te
gendeel te doen.Is me dèt een
toestand met die kerk hier? 'k
Zou wel eens willen weten, waar
mee die dominee hier z'n dikke
tractement verdient! Je ziet de
man nooit en nergens en die
twee dooie preken schrijft - ie
óók maar uit een boekie over."
„Ssstt, man! Zó mag je niet
praten," waarschuwt Moeder.
Maar 't klinkt zwak.
Intussen knielt ouderling X
voor zijn God neer. „Heer, gaat
U als 't u blieft met ons mee.
Leg zélf ons de woorden in on
ze mond, want wie zijn wij?
Help ons Heer...." Zijn vrouw
zegt in de gang nog: „Sterkte
hoor! Zie je er weer tegenop?"
..'t Is zó moeilijk kind, zó moei
lijk! Bid jij hier thuis voor
Zó gaa<t het dikwijls. Welen de
gemeenteleden dit wel? Besef
fen zij wel, dat het de béste
oudérllngen zijn, die er zo tegen
op zien? Zij zijn de ootmoedi-
gen, die ervan doordrongen zijn,
zónder hun Heer niets te vermo-
gèn. Er zijn óók wel ouderlin
gen geweest (misschien zijn zij
wij het de ouderlingen tóch niet
zo zwaar maken. Wij weten zelf
toch veel te goed, hóe moeilijk
het kan zijn om een geestelijk
gesprek met iemand te beginnen.
Vele mannen bedanken voor het
ouderlingschap en geven daar
bij als reden op, dat zij de ga
ve van het woord niet bezitten.
Nee, die bezat Mozes absoluut
niet en tóch moest hij op de
Farao af. En wie zal van zich
zelf vinden, dat hij die gave
wél bezit? De ouderlingen, die
bij ons komen, vinden het mis
schien nog wel moeilijker dan
u of ik. om te beginnen over
deze dingen. Laten wij hun taak
dan niet verzwaren. Daar be
staan allerlei maniertjes voor.
Bijv. Zólang over koetjes en
kalfjes praten, het gesprek over
de kerk en de dominee, de sy
node en de kunstmaan zó lang
rekken tot het uur van vertrek
der broeders, die nog "erde^
moeten, is aangebroken. En bij
al deze onderwerpen kan je je
hart zo lekker potdicht houden.
Je persoonlijke verhouding tot
Overpeinzingen van Margaritha
er nóg wel, maar laten wij ho
pen van niet), die zichzelf zeer
geschikt achtten voor dit uiterst
tere werk. Ouderlingen, wie de
teksten uit de mond rollen, die
zélf het grootste deel van de
avond aan' 't woord zijn en niet
luisteren kunnen. Die over de
kerk praten, maar nooit van hart
tot hart over de Here Jezus spre
ken. Die soms in een jarenlang
„in 't ambt staan" wel veel
over hun godzalige tante of vro
me moeder verteld hebben, maar
nooit tot de harten van de men
sen doorgedrongen zijn.
Maar wat is dit ook moei
lijk! Beseft dit toch, gemeente
leden. Ziet deze mannen toch als
broeders, die van Ohristuswege
bij u komen. Sluit uw harten
niet zo toe. Maakt er geen moord
kuil van. Gooit er alles maar
uit. Pas dén is er kans op een
vruchtbaar gesprek. Daarom ben
ik persoonlijk ook zeer voor een
éénmanshuisbezoek. Hoe dikwijls
is het al niet voorgekomen, dat
één ouderling nét contact had
met iemand en dat zijn mede
broeder er dan een opmerking
tussenin gooide, die alles kapot
maakte. De dunne draad brak.
Wij spreken ons toch veel eer
der tegenover één medemens
uit, dan tegenover twee? Laten
God komt er niet aan te pas.
Evenmin als: je getuige zijn in
deze wereld. Vrouwen hebben er
een handje van, om lang en om
slachtig bezig te zijn met thee
en koffie, telkens wéér op te
staan om iets te presenteren,
zodra het gesprek te dicht bij
haar hart komt. U weet niet half
dames, hóé ergerlijk voor iedere
bezoekér, rtaar zéker voor ziels-
zorgers dat heen-en-wéer-ge-
loop van u is. U maakt de sfeer
daar zo onrustig en vervelènd
mee. Een eerste vereiste voor
een gastvrouw is: te zorgen, dat
alles klaar en zo dicht mogélijk
bij de hand staat, als er van
tevoren aangekondigd bezoek
komt. Is dèt nu zoveel moeite?
Er moet dringend meer open
heid tegenover elkaar onder ons
komen. Waarom zouden we el
kaar als gelovigen niet vertel
len van dé wonderen, die God
aan ons gedaan heeft? Eens uit
schreien bij een ander. Zodat we
elkaar tot een hand en een
voet kunnen zijn op de levens
weg en God in alle dingen groot
maken? Als wij op geestelijk
gebied zo gesloten zijn als het
graf. is ons hart dan wel bran
dende in ons? Zegt de bijbel zelf
niet: waar het hart vol van i«,
loopt de mond van over?
Het ouderlingenbezoek moet
weer tot een zegenrijke ontmoe
ting met de broeders worden.
Een ontmoeting, waarbij we
zeer reëel Christus zélf aanwe
zig achten. Bereidt zó dit bezoek,
óók tegenover uw kinderen voor.
MARGARITHA
Nu heb ik zoveel mooie brie
ven gekregen van mensen, die
bij opwekkingsbewegingen (laat
ik ze zo maar noemen, al is dit
misschien niet helemaal juist)
zó versterkt zijn in hun geloof,
zich hun geloof en hun getuigen
de roeping zo bewust geworden
zijn, dat het mé onmogelijk is, die
allen afzonderlijk te beantwoor-
Als ik dit stapeltje blije brie-
De onbetaalde rekeningen van
de Werk.
Nee, deze mensen zijn niet
overdreven, hysterisch, geëx
alteerd of wat voor mooi eti
ket wij, kerkmensen daar dade
lijk voor klaar hebben. Deze
mensen zijn allen in hun kerk
gebleven en dragen daarin hun
blijdschap, hun levensbeschou
wing uit. Alle twaalf brieven
Zijn van gereformeerden
Mensen, ik ben blij en dank
baar met jullie voor deze onder
vonden zegen. Dien er nu uw
eigen kerk mee. Dan móét dit in
haar midden te merken zijn.
En is dat nu al niet het geval?
Ik vind van wél. De Heer der
Kerk zij dank.
Mr. E. L.v. E. Dank voor uw
schrijven. Achter die vliegende
schotels en de bewoners van
Mars en Venus zet ik dikke
vraagtekens. Ik geloof dat niet.
Wat u me schreef interesseer
de me zeker en ik houd me voor
eventuele nieuwe gezichtspun
ten uwerzijds in dezen aanbevo
len. Intussen draait de tweede
kunstmaan alweer om onze
aarde heen. 't Gaat alles in zo'n
snel tempo..
Mevr. A. Z. te R. Dank voor
uw fijne brief. Ik ben het met
u eens hoor, dat ordé één der
schoonste zaken is. Fijn. dat u
op die bruiloft zo genoten hebt.
Natuurlijk verheugt de Here er
zich over als Zijn kinderen echt
plezier hebben. Zijn eerste won
der verrichtte Hij immers op een
bruiloft, waar Hij in de vreugde
deelde en tot meerdere vreug
de dat water in wijn veranderde.
a
werk te gaan wordt de draad on
zichtbaar. De onderste figuur (I,
II) verduidelijkt een en ander.
De viltversierlngen naait u op
dezelfde manier vast. U knipt de
motieven uit. legt ze op een stuk
vilt van een andere kleur, gaat
de omtrek heel precies na en dan
knipt u die ruimte (ook een figuur
dus, die u op weer een andere
kleur vilt kunt gebruiken) heel
nauwkeurig uit. In die „opengeval
len" ruimte past dus precies het
motief dat u eerst had uitgeknipt.
Voor dat knippen moet u wel een
heel scherpe schaar hebben, die
goed met de punten knipt. Van
zelfsprekend hoeft u zich niet aan
vissen te houden, maar u kunt ook
bloemen-, vruchten-, bladeren- en
vogelsilhouetten kiezen.
Meer ruimte voor
kleinbehuisden
Niet iedereen beschikt over zo
veel fantasie, speels vernuft en
handigheid, dat hij of zij een be
paalde. beperkte ruimte kan om
toveren tot een woonruimte, waar
in geleefd, gewerkt en gerust kan
worden. Nog te vaak worden de
kamers, waarop een jong echt
paar na lang wachten beslag heeft
weten te leggen, onoordeelkundig
ingericht, „volgepakt" met meu
bels, zodat er voor de mensen
zelf nauwelijks of geen ruimte
over blijft.
De binnenhuisarchitect J. van
Waalwijk neemt in het boekje
„Klein wonen, maar gezellig wo
nen". dat in de serie „Raad en
Daad", uitg. Jan van Tuyl, Zalt-
bommel, is verschenen, deze moei
lijkheden onder de loupe. Hij geeft
practische tips voor het benutten
van kasten, hij laat zien hoe in
een minimale ruimte toch heel
goed een zit- en eethoekje ge
maakt kan worden, als men maar
kleine en lichte meubelen voor
lief neemt en niet vasthoudt aan
een „ameublement".
mooie kleurschakeringen bl) veel licht
In bloemenmanden ziet men
vaak een plant met fraaie bon
te leerachtige bladeren. Een
zéér deeoratleve plant, die bij
liefhebbers dadelijk de vraag
doét opkomen: is dat misschien
iets voor mijn vensterbank?
vrij
Die plant is de Eurya japonica.
Ze is dat zegt de naam wel dui
delijk, afkomstig uit Japan en be
hoort tot dezelfde plantenfamilie
als de thee, al lijkt ze wat de
bladeren betreft, niet veel op de
theestruik.
Wel is het een struikachtig ge
was. De bladeren zijn, zoals we
reeds opmerkten, leerachtig en
van donkergroen tot lichtgroen
van kleur, met geelachtig tot wit
te randen, die soms vrij breed
zijn en zich vaak langs de ner
ven uitstrekken. De jonge blade
ren, als ze nóg in de knop zitten,
vertonen een roodachtige kleur.
De kleurschakeringen, die zo ont
staan, zijn opvallend mooi.
Veel zorg behoeft men niet aan
de Eurya te besteden. Ze houdt
van een koele standplaats, die in
dé winter echter niet zo koel mag
zijn, dat ze in de vrieskou komt
te staan. Tegen vorst kan ze niet.
Wel houdt ze van veel frisse lucht
en veel licht, heel veel licht zelfs!
Al» zé dit krijgt tooit ze zich met
de fraaiste kleurschakeringen.
Ook hier geldt echter, dat over
daad schaadt. Zo zagen wij deze
zomer in een van onze toeristen
plaatsen op een plein een aantal
kuipen met bloemen en planten
ter versiering staan. Daar stonden
ook Eurya's in. Doordat deze de
gehele dag in de zon stonden, wa
ren de bladeren aan de top van
de planten geheel eréme, sonder
dat!
In de zonler geve
veel water. Om de veertien dagen
moet er wat kamerplantenmest in
zijn opgelost. In de wintermaan
den behoeft ze maar zo af en toe
een scheutje water en helemaal
geen mest. Overwinteren kan wel
plaats hebben in de koude kamer,
maar het moet er, zoals we reeds
opmerkten, vorstvrij zijn. Dus bij
strenge vorst
-• „i s
Als dat nodig is kan met de
Eurya verplanten. Dat doet men
het best in het voorjaar, tegen de
tijd dat de hérgroei begint. Maar
het is niet nodig het elk jaar te
doen. Wat de aarde betreft is
ze nogal kieskeurig. Die moet na
melijk bestaan uit wat bladaarde,
vermengd met bos- en heidegrond
en klelzodengrond. De Eurya is
bang voor kalkhoudende grond
Het verplanten kan men het beat
ioor een bekwaam bloemist laten
