QUEBEC... EEN TAAIE KLUIF
Ontwricht de televisie de
huiselijkheid sterk?
Blauwe zone in Parijs voor auto's
VRIJDAG 8 NOVEMBER 1957
loctstlagboelt van LORD AUN BROOKE de. veckfcerhand van WINSTON CHURCHIU.
VOORJAAR en zomer 1943
lieten er geen twijfel over
bestaan, dat een keerpunt
in de oorlog was bereikt.
Het offensief in Noord-Afrika ver
liep geheel volgens de plannen, die
op de Casablanca-conferentie waren
gemaakt met als glorieus einde de
overgave van een kwart miljoen
man Duitse en Italiaanse troepen.
De invasie op Sicilië verliep even
eens naar wens en ten slotte kon de
inval in Zuid-Europa beginnen,
waarmee de weg werd gebaand voor
een invasie in Frankrijk en die de
Russen in staat stelde Hitler's legers
honderden kilometers terug te drin
gen. Aan de andere kant werd de
strijdmacht van de Amerikanen in
de Pacific een steeds gevreesder
tegenstander voor de Jappen.
In augustus 1943 meen-
Alan Brooke en zijn ge-
nerale staf, dat het
eens itijd werd me
Amerikaanse collega's de
I koppen bijeen te steken
om de volgende stappen,
die naar de overwinning
moesten leiden nader
der ogen te zien.
Gesprek
dat de plannen,
die de Britse generale staf onder leiding
van Alan Brooke had gemaakt niet geheel
zouden overeenstemmen met die, welke
de Amerikanen hadden- opgesteld. Het ge
sprek, dat zou plaatshebben te Quebec,
werd eohter beter voorbereid dan de
I vroegere conferenties; men had destijds
de techniek van de Britse onderhande
lingen goed bestudeerd en Alan Brooke1
zou bemerken, dat de Yankees niet zo
spoedig door zijn vasthoudendheid te be
ïnvloeden zouden zijn als destijds in Ca
sablanca.
Churohlll, Alan Brooke en de andere
i hoge Britse officieren reisden naar Ca-
nada met de „Queen Mary", waar aan
I' boord tijdens tal vanbijeenkomsten de
lijn werd uitgestippeld van de komende
besprekingen. Ohurohill arriveerde op 12
augustus en bracht enige dagen door in
gezelschap van president Roosevelt, bij
welke gelegenheid beide staatslieden el-
I' kaar eens polsten over hun standpunten.
Twee belangrijke punten stonden op het
programma: de invasie in Frankrijk en
de strijd in de Pacific.
Andere visie
Alan Brooke had moeilijke dagen voor
de boeg. In Londen was bepaald, dat de
aanval op Noord-Frankrijk evenals de
acties in het Middellandse Zee-gebied on
der een Hoger Commando zouden moeten
plaatsvinden. En omdat het commando
van de gevechten rond de Middellandse
Zee in handen was gegeven van een Ame
rikaan, achitte men het juist de invasie in
West-Europa onder leiding van een En
gelsman te doen plaatsvinden.
Tijdens de gesprekken, die Churchill
met Roosevelt had, bleek men in Ame
rika een andere visie te hebben. Roose
velt aohtte het beter, dat de invasie onder
leiding zou komen te staan van Marshall
en niet van Brooke, waarbij hij de Engel
sen een taak toebedacht in de Pacific,
waar hij het Hoger Commando graag in
handen van Mountbatten zag.
De conferentie te Quebec. Eerste rij:
MacKenzie King, president Roosevelt
en Churchill. Achterste rij: generaal
Arnold, luchtmaarschalk Sir Charles
Portal. Alan Brooke, admiraal King,
veldmaarschalk Sir John Dill, gene
raal Marshall, admiraal Sir Dudley
Pound en admiraal Leahy.
Churchill was op dat ogenblik bezeten
van een bepaalde taktiek in het Verre
Oosten met o.a. een bezetting van
noordelijk Sumatra waardoor de Ja
panse verbindingen tussen Singapore en
Rangoon afgesneden zouden worden. En
Ohurohill bleek al spoedig geneigd het
Britse commando over de invasie in
Frankrijk te ruilen voor dat in het Verre
Oosten.
Botsing
Terwijl Churchill en Roosevelt deze
zaken bespraken begonnen hun militaire
adviseurs in het Frontenac Hotel te Que-
beck hun conferentie.
De meningen botsten al dadelijk. Het
bleek, aldus Alan Brooke, dat de Britse
officieren de details van een landing in
Frankrijk evenals de vorige maal beter
hadden bestudeerd. Zij waren bovendien
van mening dat deze aanval alleen succes
zou kunnen hebben als er voldoende ma
teriaal en er voldoende schepen waren.
De landing op Sicilië en de ervaringen,
die hierbij waren opgedaan, vormden voor
beide zijden van de conferentietafel de
basis van het gesprek.
De Amerikanen van hun kant echter
hadden ook hun zorgen over de strijd in
de Stille Oceaan, en de grote moeilijk
heid was de invasieplannen zodanig te
regelen, dat de sterkte van de strijdkrach
ten in de Pacific geen afbreuk zou wor
den gedaan.
Het werd een Inspannende "conferentie,
voor Alan Brooke zelfs een teleurstellen
de conferentie. Hij hoorde het besluit van
Churchill om een Amerikaan met de in
vasie te belasten op de 15de augustus, En
zijn dagboek zegt: „het was een zwarte
Wanhoop
Later heeft Brooke hierbij de volgen
de aantekening gemaakt:
„Voor de lunch had ik een gesprek
met Churchill. I'k herinner mij dat als
Geen ogenblik besefte hij wat dit
voor mij betekende. Hij toonde sym
pathie noch spijt over het feit, dat hij
zo plotseling ten koste van mij van ge
dachten was veranderd en hij deed alsof
het hier een punt van ondergeschikt be
lang betrof".
De teleurstelling, die Brooke kreeg te
verwerken, werd enigszins verzacht door
de successen, die tijdens de conferentie in
Italië werden bereikt en waardoor de
Britse en Amerikaanse deskundigen
elkaar weer iin een prettiger stemming
tegemoet traden.
Voetje voor voetje werd het pad ge
ëffend voor een overeenstemming. Maar
de conferentie te Quebec was een onder
neming, die veel en veel meer van
Brooke's krachten vergde dan die, welke
destijds in Casablanca werd gehouden. Hij
had hier niet alleen de opgave met zijn
stelling van zijn leven, toen Churchill hem langs z'n neus weg
mededeelde, dat niet hij, maar een Amerikaan het commando van
de invasie in West-lEuropa zou krijgen. Het waren moeilijke dagen,
daar in Quebec, aldus Brooke, die dagenlang moest vechten tegen
„moeilijkheden, verschillen van inzicht, halsstarrigheid, domheid,
kleinzieligheid en koppigheid".
de dag van gisteren. Wij wandelden
heen en weer op het terras voor de sa
lon van de Citadel en keken neer op
de St. Lawrence-rivier en de omgeving
van Quebec. Maar toen Winston aan
het woord was verdween dat mooie uit
zicht In grauwe wolken van wanhoop.
Ik had destijds vrijwillig in de moei
lijke dagen voor El Alamein afstand
gedaan van het commando in Noord-
Afrika en voorgesteld Alexander in mijn
plaats te benoemen. Ik deed dat omdat
ik voelde belangrijker werk te zuillen
kunnen doen aan de zijde van Winston
Churchill.
Maar nu, nu het er om ging met een
grote actie de oorlog af te sluiten, nu
de grote triomf van de overwinning
moest worden geplukt, voelde ik mij
met langer gebonden aan Churchill, die
mij trouwens al bij drie verschillende
gelegenheden het oppercommando van
de inval in Frankrijk heeft toegezegd."
Zware slag
„Het was een zware slag voor mij nu
te horen, dat Ohurchill geheel was om
gezwenkt naar het standpunt van de
Amerikanen en dat hij met president
Roosevelt overeen was gekomen een
Amerikaan met dit commando te belas
ten in ruil voor Mountbatten's leiding
in de Pacific, althans in Zuid-Oost-
Amerikaanse collega's tot overeenstem
ming tè geraken, hij had hier ook te:
vechten tegen de impulsieve ideeën en
nen van Ohurohill.
Uitval
Het plan om een landing te forceren in
Noord-Sumatra en zodoende de verbin
ding Singapore-Rangoon voor de Japan
ners af te snijden, had bij Winston
Ohurohill even hardnekkig post gevat als
zijn plan Noorwegen binnen te vallen om
de vaarweg EngelandRusland vrij in
handen te krijgen.
Hij stelde, dat het mogelijk was van
Sumatra uit Singapore te bestoken en dat
Mr. v. Oosten advocaat-
generaal Hoge Raad
Bij K.B. is mr. dr. M. S. van Oosten,
raadsheer in het gerechtshof te Arnhem,
benoemd tot advocaat-generaal bij de
Hoge Raad der Nederlanden.
Mr. dr. Van Oosten, die in 1909 te Kiel-
windeweer (Gr.) werd geboren, doorliep
het gymnasium te Rotterdam en studeer
de daarna rechten te Leiden, waar hij in
1938 promoveerde. Voor zijn promotie
hij van 1933 tot 1939 werkzaam als
waarnemend ambtenaar van het open
baar ministerie te Leuwarden en van
19421955 die van substituut-officier van
justitie te Rotterdam.
Sinds 1955 was mr. dr. Van Öosben ad-
jcaat-generaal bij het gerechtshof te
Arnhem. Sedert 1 maart 1957 is hij
raadsheer, speciaal belast met de behan
deling van belastingzaken.
van hieruit gemakkelijk operaties op
Malakka konden plaatsvinden.
Brooke, de man, die zioh altijd tegen
deze impulsen verzette en meer voor
stander was van een strategie, die meer
paste in het geheel, zei hem tijdens een
gesprek op 19 augustus in 'Quebec, dat
wanneer men zijn linkervoet ergens r
zette, men reeds moet weten wat
met de rechter voet zal gaan doen.
Churchill werd toen kwaad en riep hem
toe: „Maar ik heb genoeg van jouw v
stellen-op-lange-termijn, die ongelukkige
ideeën
Twee dagen later kreeg hij eohter een
rapport van de generale staf in handen,
waarin Brooke's mening werd onder
streept enChurchill legde er zich bij
Eenzaam
Op 24 augustus 1943 werd de conferentie
in Quebec afgesloten met de overeenstem
ming in grote lijnen voor wat betreft
invasie in West-Europa in 1944 en
verdere acties in de Pacific en Zuid-Oost-
Azië.
Brooke schreef in zijn dagboek, dat hij
bijzonder mat en moe was na deze afmat-
HE OVERTOCHT van Engeland
naar Canada werd door de
deelnemers aan de Conferentie van
Quebec in augustus 1943, gemaakt
met het enorme schip „Queen
Het werd een onrustige over
tocht: dagenlang was het weer zeer
ruw en beukten de golven op de
dekken.
Alan Brooke:
„Het valt me mee, dat de Queen
Mary" nog zo vast ligt en dat we
geen last van zeeziekte hebben
Vanavond, tijdens het diner, ging
de steward rond met een grote
karaf water om de glazen te vullen
voor hij met de champagne rond
ging.
Winston Churchill hield de man
staande en zei: „Houdt u eens op
met dat gedoe met waterIk zie
al water genoeg om mij heen en
het wérkt al zo deprimerend
tende besprekingen en het onafgebroken
opboksen van inzioht, halsstarrigheid,
domheid, kleinzieligheid en koppigheid".
Toen de worsteling plotseling was
afgelopen en alle deelnemers aan het
gesprek in verschillende richtingen ver
dwenen, overviel mij weer het gevoel
van leegheid, eenzaamheid en onvol
daanheid over de resultaten.
Na de conferentie van Casablanca had
ik hetzelfde gevoel, terwijl ik wandelde
in de tuin van het Mamounia Hotel
Marrakesj. Ik troostte mij toen met de
vogels In de tuin. Maar nu, hier in
Quebec, zijn er zelfs geen vogelsk die
mij in een andere stemming kunnen
brengen
Laatste artikel:
Vriendschap: het
sterkste wapen
(Copyright voor Nederland:
N.V. Rotterdammer-kwartet-
A.B.C. Press. Nadruk verbo-
Dit fraaie BOLS-glas wordt U gratis toegezonden
na inzending van 2 onbeschadigde Lucas Bols-merkjes die
afgebeeld staan op de zwarte hals-capsules van BOLS Z.O.
Genever //Verkruiken. Adresseer aan „Erven Lucas Bols,
afd. RC Amsterdam" en schrijf in linkerbovenhoek van
enveloppe: „Eiken dag een glaasje!". Vermeld Uw naam
en adres in blokletters. Deze aanbieding is geldig tot
1 januari 1958. Alleen inzendingen van het capsule-ge-
deelte met de volledige afbeelding van het Lucas Bols-
merkje komen ii
lerkiaft.
Een andere vraag is, of televisie de huiselijkheid in gevaar brengt. Ook
hierover hoort men zeer verschillend oordelen. Deze vraag heeft nog belang,
nu het bezit van een toestel niet algemeen, maar wel groeiende is.
Toen een enkeling zich een toestel kon veroorloven en „de massa"
eigenlijk vreemd was aan de uitzendingen, kwam het wel eens voor", dat
men bij vrienden of familie ging kijken, maar nu steeds meer mensen een
toestel bezitten, nu kranten en tijdschriften de programma's bespreken en
haast iedereen wel 'n dichtbije of verre kennis heeft, die „televisie" bezit
wordt deze vraag aangaande de huiselijkheid veel groter.
De antwoorden hebben alweer vele fa
cetten. Er zijn mensen, die zelf geen toe
stel hebben, maar voortdurend bij buren
of anderen de programma's gaan zien.
Niet alleen leidt zulk een frekwent be
zoek dikwijls tot conflicten, maar ook
gaat men 41 te gemakkelijk de kinderen
alleen thuislaten. Is hiermede de tele
visie veroordeeld? Natuurlijk niet, maar
wél de ouders, die zich niet kunnen be
heersen in het van-huis-gaan.
Een tweede punt: de kinderen die wat
groter zijn, lopen het huis uit om bij
vriendjes en vriendinnetjes te gaan „kij
ken" en de eigen ouders hebben nau
welijks meer controle over hetgeen de
kinderen te zien en te verwerken krijgen.
Dit i6 een kwestie van algemeen ge
zinsbeleid: niet de televisie alléén lokt
de kinderen uit huis, dat doen bijv. ook
de clubs en de sportvelden.
Nu de toestelbezitters. Er zijn ge
zinnen, waar moeder al tijdens de
maaltijd zit te jachten omdat er
straks om 8 uur weer een sleep
visite komt om te kijken; waar de
kinderen hals over kop in bed ge
stopt worden of na half elf pas kans
krijgen op overhoren, als de visite
dan ten minste weg wil wezen. Die
dikke visites slaan bovendien een
bres in de huishoudportemonnaie: er
moet maar thee en koffie en koek
worden aangedragen
Niet zelden lopen die drukke bezoeken
(zie boven!) op narigheid uit en als dat
ongenoegen dan buren of familie betreft,
kan dat heel erg zijn.
Alweer: eigen schuld. Men heeft ge
woonlijk zelf dat drukke televisiebezoek
aangehaald, kan het op den duur niet
meer aan ende beer is los. Het is
totaal niet nodig, altijd zo'n huis vol te
hebben, vooral niet in een gezin, dat
daaronder zeker lijdt. Men heeft dat
zelf in de hand. Speciale televisieklap
lopers, met wie men anders heus niet
zo druk omgaat, zijn heel snel verdwe
nen, als men eenvoudig een paar keer
het toestel niet aanzet!
Aan de andere kant kan het bezit
een toestel juist de huiselijkheid
kweken. Kinderen, die thuis met mate
kunnen kijken, lopen niet meer
gauw naar vriendjes of vriendinnetje
Vader zegt misschien een paar van z
verenigingen, die hem zes avonden per
week de deur doen uitgaan, af. Wat is
Programma voor morgen
n 7.15 Gewij
kal 8.00 Nws en wcerber 8.15* Gi
(9.35—9.40 Waterst) 10.00 V d klcu-
Utreobt 13.00 Nws en kath nws 13.20 Grain 13.30
Dansmuz 14.00 Dit Is leven, caus 14.15 Gram
14.20 Engelse les 14.40 Boekbespr 14.50 Gram
'4.55 Amateuursprogr
■n kunsten 15.50 Am:
'6.50 De schoonheid
Ballroomork 17.40 Gram 17.45 Lichte muz.
18.00 Journalistiek weekoverz 18.10 Gram 18.15
18.25 Lichte muz 18.45 Regeringsuitz:
Pact 19 00
Nws 19.10 Comm op het nws 19.15 Pi
ork en soliste 20.25 Aot 20.40 Gevar progr 22.10
Amus muz 22.35 Wij luiden de zondag in. Aa
sluitend: Avondgebed en liturg kal 23.00 Ni
23.15 Nws in Esperanto 23.22—24.00 Nws.
Hilversum II, 298 m. VARA: 7.00 Nws 7.
Gym 7.20 Gram 8.00 Nws 8.18 Gram 9.00 V d
vrouw. VPRO: 10.00 Tijdelijk uitgeschakeld, eau
10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20 Lichte mu
10.50 Buitenl weekoverz 11.05 De Familie Dooi
snee 11.35 Grain 12.00 Gram 12.30 Land- c
12.33 Orgel en zang 13.00 Nw
13.45 Sporl
N'
15.00 Boekenwijsheid 15.20 Koorz
De microfoon voor u 17.25 Aot.
18.00 Nws en comm 18.20 Gram 18.55 Een eig
Ltse4Lotte, caus 19.00 Artistieke staalkaa
VPRO: 19.30 Passepartout, oaus 19.40 Godsdiei
1 thins, caus 19.55 Deze t
comm 22.30 Gram 23.00 Nws 23.15—24.00 De
laatste beetjes.
Televlsieprogr. VARA: 17.00 V d kind
NCRV: 20.00 Journ en weerber 20.15 Zang 20.20
Pas geperst 20.45 Gevar progr 21.50—22.00 Dag
sluiting.
"DARIJS dat wil dan zeggen de Pa-
r(jse verkeerspolitie is gisteren
begonnen met een grootse en- ook wel
originele poging om het enorme par-
keervraagstuk tot een oplossing te
brengen. Of het zal lukken? Sceptici
z(jn van oordeel, dat er niet erg veel
tegen te doen is en dat de nieuwe rege
ling hoogstens tot resultaat zal hebben,
dat er een heel kleine ontspanning zal
optreden. Maar aangezien ook hier alle
beetjes helpen moet worden gehoopt,
dat de pogingen van de politie met
succes zullen worden bekroond.
In het centrum van de Franse hoofd
stad is met ingang van gisteren een
„blauwe zone" afgebakend. In die zone
liggen ook de Ohamps Elysées en het
Opera-distriet. In dit hele gebied zullen
de automobilisten maar anderhalf uur
mogen parkeren
De eerste moeilijkheid, die moesl
worden overwonnen, was een „water
dichte" oplossing te vinden voor de
controle. Men kan nu eenmaal niet bij
elke auto een politieman zetten met
het horloge in de hand. Parkeermetere
bleken evenmin bruikbaar te zijn. Toen
is de prefect van de Parijse politie op
de gedachte gekomen klokken te laten
vervaardigen uit een bordpapieren
schijf, die elke automobilist, die in de
„blauwe zone" wil parkeren, verplicht
is te kopen voor twintig frank.
Die klok moet de automobilist zelf
aanbrengen aan de binnenkant van zijn
voorruit. En hij moet daarop precies de
tijd aangeven, waarop het parkeren be
gint. Anderhalf uur daarna moet zijn
auto weer verdwenen zijn. Om te voor
komen dat er bedrog wordt gepleegd
(het is zo verleidelijk de klok een uur
later te zetten), zullen achthonderd po-
overtreding heeft begaan. Zij heeft nl.
speciaal voor dit doel een elektronisch?
centrale kartotheek aangeschaft, die
meteen aanwijst, of de zondaar al eens
meer wegens het te lang parkeren in
de „blauwe zone" is veroordeeld. Bo
vendien zijn speciale politiewagens be
schikbaar om de auto's van overtreders
weg te 6lepen.
litiemannen (vierhonderd in uniform,
vierhonderd in burger) erop toezien,
dat al die klokken (en het zijn er dui
zenden!) op de goede tijd worden afge
steld.
DIJ DE EERSTE overtreding krijgt de
bestuurder een boete van negenhon
derd franken, maar bij volgende over
tredingen kan de straf vijf dagen ge
vangenisstraf worden. Die bepalingen
gelden niet alleen voor Parijzenaar6 en
Fransen, maar ook voor buitenlanders.
Het zal voor de Parijse politie gemak
kelijk zijn uit te maken wie al een6 een
Prefect Genebrier is optimistisch over
de resultaten van zijn actie. Hij vertelde,
dat het er voornamelijk om gaat te
voorkomen dat talloze automobilisten
hun wagen de gehele dag geparkeerd
laten 6taan. Hij heeft eens laten na
gaan hoeveel dat er zijn. De uitslag
van het onderzoek was niet mi6: het
bleek, dat twee en vijftig procent van
de parkeerders in de „blauwe zone" van
's morgens tot 'e avonds hun wagens
daar laten 6taan!
Be prefect is er ook van overtuigd,
dat, als de nieuwe maatregel eenmaal
van kracht is, automobilisten, die i
een kort bezoek aan de „blauwe z
brengen, zesmaal zoveel kans hebben
een plaat6 voor hun wagen te vinden
als voorheen het geval was.
Z"1 ESCHAT WORDT, dat het rondrij
den en het zoeken naar een geschik
te parkeerplaats jaarlijks in totaal 10.000
uren kost en 150 miljoen franken, die
voortaan uitgespaard zullen worden
Afgezien dan nog van de niet in geld
uit te drukken ergernis, die elke auto
mobilist verleidt tot vaak minder ge
paste uitdrukkingen, als hij een hall
uur moet toeren voordat hij een plaats-
Je heeft gevonden!
Het ziet ernaar uit, dat de automobi
listen, die hun dagtaak in de „blauwe
zone" hebben, maar daar onmogelijk
nog een plaats voor hun wagens in een
van de overvolle garages kunnen vinden,
voortaan om de anderhalf uur naar
buiten zullen rennen om hun auto er
gens anders neer te zetten. En twintig
frank te betalen.
Het zal zonder enige twijfel een harde
strijd worden tussen de politie en de
automobilisten, waarbij het enige, maar
grote voordeel voor de laatstgenoemde
categorie is, dat zij een numerieke,
chaotische en volkomen onoverzichte
lijke meerderheid vormt.
gezelliger dan met elkaar een program
ma te zien, er rustig bij te zitten en er
later kritisch over te praten? Zo leren
de kinderen ook beter onderscheiden en
slikken ze niet alles, waf er maar op
het scherm beweegt.
Positief televisiekeken kan een vorm
van opvoeding z(jn; als een slaaf aan
het toestel hangen echter kan vervlak
kend werken. Voordat w(j dus het bezit
van een toestel of de programma's ver
oordelen, doen we het beste, door eerst
onszelf op te voeden In de kunst van
het kijken. Die kunst zullen we, wan
neer in de toekomst de uitzendingen
eens wat meer omvang krijgen, vóór
alles nodig hebben!
COMMENTAAR
Zeer geslaagd
experiment
De K.R.O. heeft zich gisteravond ge
waagd aan een experiment met de uit
zending van een programma rond de a.s.
moeder. Er werd tevoren ruim gewaar
schuwd, dat de uitzending niet voor jonge
ogen en oren was bestemd.
Maria van der Eist ontving als char
mante gastvrouw op uiterst beschaafde
wijze een huisarts en een verpleegster en
stelde vele directe vragen welke voor
iedere a.s. moeder van groot belang zijn.
Voorts werd allerlei speciale kleding
getoond en ook hierbij werd het oordeel
van de arts gevraagd. Tenslotte bekeek
de gastvrouw met de verpleegster allerlei
nieuws voor de babykamer, dat zeker
menige a.s. en jonge moeder h$eft ver
rukt.
Van een op deze wijze gepresenteerd
programma over een delicaat onderwerp
gaatt ongetwijfeld uitstekende en gewenste
voorlichting uit. Jammer, dat de ge
toonde kleding wel voor voornamelijk
voor de ruime beurzen was, maar we
kunnen dat gerust het enige vlékje op het
programma noemen.
De K.R.O., die het als taak ziet, in het
gezinsleven binnen te komen, heeft op
deze wfjze een heel goede beurt gemaakt.
Zender Goes gaat
proefdraaien
Na de noorderlingen zullen nu de
Zeeuwen aan hun televisie-trek gaan ko
men. In de loop van de volgende week
kan mén elke dag „genieten" van het
testbeeld, dat tussen 4 en 5 's middags
op het scherm is te zien.
Het ligt in de bedoeling, de volgende
week te beginnen met Nederlandse en
misschien ook Eurovisie-programma's
door te zenden. Maar het wordt wel half
december, eer de zender Goes officieel
in dienst wordt gesteld.
Het radiostation
Europa nummer 1
Er zweeft een bericht rond, dat er nu
overeenstemming bestaat omtrent het
toekomstige beheer van het „radiosta
tion Europa nr. 1", maar het Franse
ministerie van Publiciteit houdt vol, dat
de onderhandelingen nog gaande zijn.
U herinnert zich misschien dat dit
station, dat zenders heeft in het Saar-
gebied, maar studio's in Parijs, ter over-
werd aangeboden toen de Saar
politiek werd herenigd met West-Duits-
land. Er werd voorgesteld, dat Frankrijk
het 6tation zou kopen, maar het Franse
parlement stelde geen geld daarvoor be
schikbaar. Daarna is beproefd, particu
lieren ervoor te interesseren.
Het nieuwe bericht verluidt nu, dat
het station eigendom zou worden van
Franse en Duitse aandeelhouders op
gelijke basis. Het Franse kapitaal zou
dan komen van de Banque de Paris en
Des Pays Bas en van Marcel Bleuetein-
Blachet, leider van een groot Frans
advertentiebui eau; het Duitse van de
Duitse Bank en een zekere dr. Oppen-
heimer.
Maar niemand heeft dit bericht offi
cieel bevestigd.
Om half 9 zendt de NCRV „De
jeugd op eigen wieken" uit en daarna
een concert door het Omroeporkest o.l.v.
Marinus Voorberg; soliste: Annette de la
Bije, sopraan en Guus Hoekman, bas.
Mevr. N. SmfttAvis spreekt om
uur voor de VPRO over „Kerk-
energie naast kernernergie". Om kwart
negen voert het Ned. Kamerkoor
met solisten protestantse kerkliederen
uit; dirigent: Felix de Nobel.
Vanavond weer eens relais van de
Vlaamse televisie: het spel Reinaerd de
Vos. populair gedramatiseerd door Paul
de Moni.
