CHRISTELIJK
Wat vinden lutheranen
van de hervormingsdag?
G.P.V. op de bres voor
zelfstandigheid
Herman Amelink ten
grave gedragen
Boek VAN DE DAG
HJ.V. nam afscheid van
Chr. Beamhtenbond
De onbekende man
Een woord voor vaniaag
Kanttekening
Puzzel mee
Een kleine enquête j
U/IJ „lutheren" nog even na
de term is van het Evange-
lisch-Luthers Weekblad en kan
dus onmogelijk als belediging van
een volksgroep gezien worden
omdat onze aandacht werd
getrokken door een artikel in dat
weekblad, waarin dr. C. J. Lin-
dijer, luthers predikant te Rot
terdam, vertelt van een kleine
enquête, die hij heeft gehouden.
Dr. Lindijer had namelijk al een
paar jaar mensen kritisch horen
doen over de viering van 31 ok
tober. Op zijn verzoek schreven
enkele tientallen lutheranen hem,
wat ze van hervormingsdag dach
ten. Wij doen een greep tn zijn
artikel: het is te lang voor ons.
de indruk, dat 31 oktober bijv. in
Rotterdam vroeger de avond was.
waarop zelfs zeer-weinig-kerkse
lutheranen ter kerke kwamen en
dat dit in de laatste jaren beslist
aan het veranderen is; ik hoorde
uit andere gemeenten wel eens
dergelijke geluiden. Uit de ant
woorden blijkt nu, dat een meer
derheid meent, dat inderdaad de
belangstelling afgenomen is; 12
zien geen achteruitgang. Onder
deze 12 zijn nog al wat jongeren,
die de grote belangstelling
ger dagen (als die
inderdaad
inzender betwijfelt dit)
niet meer meegemaakt hebben en
die dus daarom geen achteruit
gang kunnen constateren.
rf/AARDOOR achteruitgang?
W Zij die achteruitgang consta
teerden, hebben ijverig gespeurd
naar oorzaken en zijn tot velerlei
conclusies gekomen. Een factor is
ongetwijfeld wat verschillenden
noemen: het algemeen teruggelo
pen kerkbezoek, die buitenkerke
lijkheid. een zekere lauwheid (o.a.
misschien veroorzaakt door de toe
genomen welvaart). Genoemd
worden ook: de slechte voorberei
ding door de kerkeraden. die er
eigenlijk te weinig aandacht aan
besteden (in de school doet men
veel meer aan de viering, zegt een
briefschrijver)een afkeer van ge
legenheidsdiensten; de vele din
gen die in de week de aandacht
vragen (studie en ontspanning),
zodat men moeilijk toekomt aan
een kerkgang -s avonds; (..men
heeft er geen tijd meer voor om
na een dag jakkeren 's avonds
nog naar de kerk te gaan om te
horen, dat Luther 95 stellingen
aan de kerkdeur van Wittenberg
spijkerde, dat gelooft men wel en
wil iets anders; wat m.i. echter
niet vermindert, doch in tegen
deel toeneemt, is het geloof en het
besef van de Hervorming").
Een ander geluid klinkt daar,
waar gezegd wordt, dat in de kerk
momenteel de belangstelling nu
eenmaal wat anders gericht is: er
is meer een „oecumenisch-katho-
liek gevoel", mede ontstaan door
het liturgisch streven; men heeft
meer belangstettjng voor het oecu
menisch streven dan voor 1517.
Ten slotte nog de praktische op
merking, dat er op 31 oktober
meer diensten zijn dan vroeger,
soms zelfs tè veel.
TS 31 OKTOBER een feestdag
1 voor u? 19 antwoordden
met ja. 7 (onder hen zijn vele mee
levende gemeenteleden) met nee
en 4 met betrekkelijk. Velen zeg
gen: niet zo zeer als feestdag,
meer als gedenkdag, bijzondere
dag e.d. Het h^ngt er natuurlijk
ook erg van af wat mer. onder een
feestdag verstaat. Een inzender
vindt de aanduiding „feestdag"
eigenlijk te laag gewaardeerd
voor 31 oktober.
Het antwoord nee vindt zijn mo
tief vaak in de drukke, gewone
dagtaak en soms ook in het feit.
dat men toch ook droefheid kan
voelen op 31 oktober (daarover
straks nog meer). Zij. die ja zeg
gen, schrijven dat 31 oktober de
dag is, die dadelijk in onze agen
da moet worden aangestreept; het
is de dag waarop wij met alle lu
theranen van de wereld tegelijk
aan onze reformator denken.
deze dag de overhand'
antwoorden zijn hier zeer ver
schillend. Wij doen een greep voor
u uit de antwoorden: herdenking
van grote gebeurtenissen uit het
verleden (hierbij ook de opmer
king: Luthers daad moet
kerkdienst getoond worden
raam van heel het leven v
tijd)jiank voor het terugkrijgen
de
Gods vertroostend woord,
dankbaarheid aan hen die ons ge
leerd hebben boven alles Christus
te dienen; vreugde over het lu-
thers-zijn; bezinning op het cen
trale van Luthers leer; dank voor
Gods werk in de hervormers: ver
jaardag van onze kerk; bezinning
op het voorrecht protestants te
zijn; het antiroomse (Mariadog-
ma, Spanje, Columbia); geeste
lijke vrijheid; persoonlijk ge-
*Ioof; o.a. de zuivere viering
van het avondmaal: bezinning op
het antwoord dat wij als protes
tanten moeten geven op kerkelij
ke en maatschappelijke vragen;
het gevoel van berouw en boete
over de gespletenheid van Chris
tus' lichaam (ook nadruk leggen
op wat ons met Rome verbindt).
Het merkwaardige is, dat vrij
wel elk van deze antwoorden ook
weer bestreden wordt door een
andere inzender. Het antiroomse
element wordt door velen afgewe
zen; enkele zuiderlingen accentu
ren het.
Het zou interessant zijn als we
al deze lutheranen eens een Ron
de-tafelgesprek met elkaar konden
laten houden!
v'
Congres te Rotterdam
(Van een onzer verslaggevers)
HET GEREFORMEERD POLITIEK VERBOND heeft zich dezer
dagen beziggehouden met het vraagstuk van de politieke zelf
standigheid in de binnen- en buitenlandse situatie van vandaag.
Tijdens het Gereformeerd Congres 1957, dat gisteren en vandaag
in het kerkgebouw aan de Simonstraat te Rotterdam werd gehouden,
is aan dit onderwerp in redevoeringen en discussies aandacht besteed.
Gisteren sprak de heer L. P. Laning (G.P.V.-lijsttrekker bij de
verkiezingen van '56) over „Gemeentepolitiek en Rijkspolitiek" en
de heer P. Jongeling over de achtergronden van de verhouding
tussen oost en west.
In zijn openingswoord zei ds. Den
Boeft, dat dit congres georganiseerd is
om de wegen te vinden, die het G.P.V.
in de naaste toekomst zal hebben te
gaan. Het is niet geboren uit de be
hoefte om moeilijkheden en menings
verschillen in de partij te bespreken.
Meningsverschillen zijn er zeker wel in
het G.P.V.maar in principiële zaken
vertoont het een hechte eenheid, in
tegenstelling tot de Anti-Revolutionaire
Partij, waar men thans voor principiële
tegenstellingen staat, die niet door een
gesprek als door de heer Puchinger in
zijn recente brochure wordt voorge
steld, opgeheven kunnen worden.
Aan een dergelijk gesprek heeft het
G.P.V. geen behoefte, omdat er in deze
politieke groepering geen zg. vleugels tot
elkaar gebracht hoeven te worden, zoals
in de A.R.P., die door Zijlstra te kiezen
als lijsttrekker, een linkse keuze deed.
Het G.P.V. meent (en daarmee staat ze
tegenover de A.R.), dat men niet vóór
de verkiezingen kan spreken over de
antithese, om na de verkiezingen rustig
met de felste tegenstanders in het kabi
net te gaan zitten. terw(jl één dier felste
tegenstanders, nl. dr. Drees, dan nog
komt verklaren, dat er in het kabinet bij
het nemen van beslissingen van princi-
(Van een onzer verslaggevers)
DONDERDAGMIDDAG werd de heer H. Amelink, oud-secretaris
van het C.N.V., door vele van zijn vrienden uit de christelijke
vakbeweging en de Anti-Revolutionaire Partij naar zijn laatste rust
plaats gebracht. De plechtigheid op de algemene begraafplaats te De
Bilt werd o.a. bijgewoond door de heren P. Tjeerdsma, C. Plomp, A.
Borstlap en C. J. van Mastrigt, hoofdbestuursleden van het C.N.V.,
door de heer J. van Welie, secretaris van het Int. Chr. Vakverbond
(waarvan de overledene een van de oprichters was) en door prof. dr.
L. W. G. Scholten, die het Centraal Comité en de Tweede-Kamerfractie
van de A.R.P. vertegenwoordigde.
In de aula sprak de heer K. delag van de Zwitserse Christelijke vak-
Boer namens het C.N.V. (de voorzitter, beweging, tiaar de groeve was gedragen,
de heer M. Ruppert vertoeft momen-1 las ds, A. Keyser, Gereformeerd pre-
teel in Genève) een kort woord ter na.'dlkant te Utrecht, enkele schriftgedeel-
gedachtenis van wijlen de heer Herman ten waarna hij het Onze Vader bad.
Amelink. die hij een van de drie grote j Daarna werd het lievelingslied van de
figuren noemde die de christelijke vak-0Verledene, „Nooit kan 't geloof te veel
beweging vorm en gestalte hebben ge-verwachten", gezongen,
geven. De oudste zoon van de heer Amelink.
Benoemd tot hoofd van de chr. school
te Wijchel (Fr.) de heer Tj. Lanting te
Sneek. De heer M. Warmenhoven te
Den Hnag en mej. H. Jongens te Sant
poort zijn resp. tot onderwijzer en onder
wijzeres aan de Nicolaas Beetsschool te
Heemstede benoemd. Mej. S. de Feijter
te Diemen werd benoemd tot onder
wijzeres aan de chr. uloschool te Winsum-
Obergum.
Het gericht, door Ulla Isaksson.
Ultg. In den Toren. Baarn.
De schrijfster voert u naar het Zwe
den van de 17e eeuw waar de heksen
processen hoogtij vieren. Zij beschrijft
de rechtspraak door een commissie van
onderzoek die wel in de laatste plaats
recht zou mogen spreken. De hoofdfi
guur Hanna, een dienstmaagd die door
haar schoonheid kans ziet de vrouw te
worden van de rijkste boer van het dorp
Viken, wordt voor de commissie van on
derzoek gedaagd zonder dat ze ook maar
iets van de hekserij afweet. Desondanks
ls zij er van overtuigd, dat haar mense
lijke zonden zo groot zijn dat het goed
is als zij wordt veroordeeld. Al met al
een boek over de altijd durende strijd
tussen goed en kwaad, literair knap ge-
piële tegenstellingen geen sprake is. Ds.
Den Boeft besloot zijn openingswoord
met het uitspreken van de hoop. dat de
discussies tijdens dit congres gedragen
zouden worden door onderling vertrou
wen. „Wij moeten en mogen elkaar niet
verketteren", zo zei h(j.
Afbrokkeling
De heer Laning schetste in zijn betoog
over de verhouding tussen rijks- en ge
meentepolitiek de geleidelijke afbrokke
ling van de gemeentelijke zelfstandig
heid sedert de invoering van de Ge
meentewet in 1851, en vooral sedert 1900.
De oorzaken van de afbrokkeling be
sprekend wees hij erop, dat de huidige
misère niet geheel te herleiden, is tot
levensbeschouwelijke oorzaken. De be
langen van Rijk en gemeenten zijn in de
loop der jaren zozeer met elkaar ver
strengeld, dat aan de eis van een zeer
nauwe samenwerking niet viel te ont
komen, met als gevolg echter: een ver
mindering van zeggenschap voor de
zwakste partij: de gemeenten.
Toch is de afbrokkeling der gemeente
lijke zelfstandigheid ook het gevolg van
levensbeschouwelijke tendenties. Spreker
ging in dit verband uitvoerig in op de
socialistische visie(s) op het vraagstuk
der gemeentelijke opinie. Er zijn socia
listen, die een territoriale decentralisatie
bepleiten, er zijn er ook, die een functio
nele decentralisatie voorstaan. De twee
de categorie, die zich door een doelmatig
heidsprincipe laat leiden, bevordert, dat
de centrale overheid haar handen over de
hoofden der gemeenten uitstrekt naar
het volk. De eerste categorie, die der
territoriale decentralisatie (haar woord
voeder is oud-minister In 't Veld), wil
de gemeente zien als promotor van alle
culturele en sociale activiteiten binnen de
gemeenten en als opvoeder van de bur
gers tot leden van een Europese federa
listische gemeenschap.
Belde opvattingen denatureren de ge
meente, in het laatste geval dus tot een
leverancier van cultuurprodukten, een
actieve cultuurpoli-
Beroepingswerk
NEDERLANDSE HERVORMDE KERK
Beroepen te Mastenbroek: J. Kruyt te
Neerlangbroek.
Aangenomen naar Akkrum: D. H.
Schol ten te Heerewaarden; die bedankte
voor Twisk (toez.) en voor Tzummarum
(toez.); naar Kuimre (toez.): kand. K.
H. Reerds te Rockanje, naar Wijnaldum
Pietersburura (toez.): K. v. d. Sloot te
Boyl.
Bedankt voor Eichem (toez.): kand.
K. H. Reerds te Rockanje.
Ds. W. A. Bijleveld
hoogleraar te Djakarta
Ds. W. A. Bijlefeld, theologisch drs,
zendingspredikant van de Ned. Herv.
Kerk, is door het curatorium van de
theologische hogeschool te Djakarta
benoemd tot buitengewoon hoogleraar
om college te geven in de godsdienst
geschiedenis. Tevens is ds. Bijlefeld
benoemd tot studie-secretaris van de
zendingscommissie van de Taad van
kerken in Indonesië.
tiek. Daartegen
nen de gemeente. Dat betekent in de eer
ste plaats, dat aan de gemeente meer
zeggenschap en een ruimere financiële
armslag gegeven dient te worden.
In dit opzicht wil het G.P.V. dus de
klok terugdraaien. Het heeft daarbij
echter oog voor de gewijzigde omstandig
heden. Met andere woorden: contra
revolutionair wil het niet zijn.
De heer Jongeling betoogde in zijn
referaat met klem, dat hij, die beweert,
dat de antithese samenvalt met het
IJzeren Gordijn, zich schuldig maakt aan
valse profetie. Aan beide zijden van het
Gordijn, zowel in Amerika als in Rus
land, is sprake van saecularisatie en ont
kerstening en van een gedeformeerde
kerk.
Spreker lichtte deze stelling toe aan
de hand van feiten uit de kerk- en cul
tuurgeschiedenis. Hij schetste hoe het
Westen, dat eertijds de leidende functie
van Azië heeft overgenomen, maar deze
nu weer moet afstaan aan het steeds
sterker wordende Oosten, thans geslagen
wordt met de stok, die het zelf heeft
gesneden en aangevallen wordt door de
revolutionaire krachten, die het zelf in
het leven geroepen heeft. De westerse
zending werkt wel in Azië, maar het
thuisfront zakt in elkaar. Aan de andere
kant staat Amerika met zijn gesaeculari-
seerde, sterk door het achttiende-eeuwse
revolutionaire Brits-Franse denken be
ïnvloede „Christendom". In de V.S. ge
looft men in de volkssouvereiniteit, in de
welvaart, de democratie, en men zweert
er bij de volkssouvereiniteit en de ver
werping van het absolute gezag.
De Amerikaanse kerken zijn blind voor
de antithese. In Amerika hebben de
Christenen zich met de humanisten ver
broederd. Voor het reformatorisch Chris
tendom is dat de dood geworden. Spreker
betreurde het, dat tegen deze geest ook
door christenen in ons land (die zich
tevreden stellen met een „schotel fede
ralistische linzemoes"!) onvoldoende ver
zet wordt aangetekend. Toch is deze geest
sluipend gevaar. Het G.P.V. zal dan
zich het G.P.V. pal moeten staan
Het meent ook, dat de a.r. dit niet
noeg doen. Niet, dat het G.P.V. zich uit
een soort van cultuurschuwheid tegen "de
positie van de gemeente ais uitsluitend
cultuurpolitiek orgaan verzet. Het
meent, dat de gemeente moet blijven een
rechtsgemeenschap met een eigen ver
antwoordelijke overheidstaak, met eigen
bevoedheden, rechten en vrijheden bin- dige discussie.
de verdediging
het christelijk effgoed. En het zal
daarbij samen dienen te werken met
kleine landen, die nog iets van het
reformatorische denken hebben bewaard.
De mogelijkheid van een militair pact
met landen als de V.S. wilde spreker
overigens niet bij voorbaat afwijzen.
Na beide referaten volgde een leven-
„Wy eren Amelink als een groot
man in de christelijke vakbewe
ging, als een figuur, die ons ook op
dit moment nog veel te zeggen
heeft. Gods genade vertroost ons
bij het verlies van deze man en
deze troost moet het ons mogelijk
maken, om in dezelfde geest te
blijven arbeiden, van waaruit
ook Amelink gewerkt heeft",
aldus de heer De Boer.
De heer J. Nieuwenhuis sprak na
mens de Christelijke Textielarbeiders-
bond Unitas. Hij memoreerde de be
langrijke plaats die de heer Amelink
heeft ingenomen in de beginperiode
van Unitas. „Het is voor een groot
deel zijn arbeid, die de Textielbond
heeft gemaakt tot wat hij nu is. De
laatste jaren heeft hij ons als ere
voorzitter vele waardevolle adviezen
gegeven en wij zijn dankbaar, dat wij
zulk een persoonlijkheid in ons mid
den hebben mogen hebben."
Nadat de kist. waarop een krans
Aav
FISHBITS
Gouden jubileum prof.
J. J. van der Schuit
Zondag 10 november viert prof. J. J.
van der Schuit te Utrecht, rustend hoog
leraar van de theologisohe school der
Chr. Geref. Kerken te Apeldoorn, zijn
gouden jubileum als predikant. Prof.
Van der Schuit werd 25 augustus 1882
te 's-Gravenhage geboren. Hij bezocht
het instituut Michels in zijn geboorte
plaats en vervolgens studeerde hij aan
aan de theologische school, toen nog te
's-Gravenhage gevestigd. In 1907 werd
hij kandidaat en op 10 november van
dat jaar werd hij te Kampen in het
predikambt bevestigd. In 1914 vertrok
prof. Van der Schuit naar Amsterdam
waar hij 30 oktober 1922 eervol emeri
taat ontving in verband met zijn benoe
ming tot hoogleraar aan de theologi
sche school. Met een rede over „Mys
tiek en dogma" inaugureerde prof. Van
der Schuit, die ruim 31 jaar te Apel
doorn dogmatiek, a'ogmageschiedenis en
nieuw testamentisch Grieks heeft ge
doceerd. Op 13 januari 1954 gaf hij zijn
afscheidscollege. Hij is officier in de
Orde van Oranje-Nassau.
Donderdag 14 november zal prof. Van
der Schuit in de Eben Haëzerkerk te
Amsterdam worden gehuldigd en zon
dagavond 17 november zal hij in de
hoofdstad een gedachtenisrede uitspre
ken.
Meer dan vakbondsvoorzitter
dan 36 jaar heeft
handelsbedienden,
druk bezochte
,,U zult mij moeten vergeven, maar ik vraag
me af, waarom u die kast hebt laten gaan,
toen u er op bieden kon. terwijl u er nu zo op
gesteld bent om hem te hebben?"
„Vergeet u, alsjeblieft, dat ik er over begon
nen ben." Ze was blij, dat ze geen beroep op
hem gedaan had door te zinspelen op de senti
mentele waarde, die het kastje voor haar had.
Dat zou hij waarschijnlijk evenmin begreppn
hebben en nu werd haar tenminste zijn mede
lijden^ bespaard. zij het dan niet zijn minach-
Hij haalde zijn schouders op. „Zoals u wilt.
Het spijt me. dat ik u niet van dienst kan zijn,
maar u zinspeelde erop, dat ik er te veel voor
betaald had. Dat doet de vraag rijzen, welke
bijzondere waarde u er aan hecht?"
„Het was het enige voorwerp, dat ik wilde
hebben van de veiling maar ik had niet ge
dacht, dat het zoveel geld zou opbrengen," ant
woordde ze indirect.
„Ik verzeker u, dat ik voor dat kastje veel
minder betaald heb. dan het werkelijk waard
is. Ik weet toevallig een en ander af van meu
belen. Bovendien ben ik van mening,dat de
koper in dergelijke gevallen zekere verplichtin
gen heeft tegenover de verkoper."
„Bedoelt u. dat u opzettelijk de prijs omhoog
gedreven hebt. opdat de kast niet voor een be
lachelijk lage prijs verkocht zou worden0"
„Ja, dat vindt u zeker eigenaardig?"
„Het is ongewoon Ondanks haar ergernis
voelde Jess toch iets van respect voor zijn daad.
(Van onze sociale redacteur)
TAE heer H, J. Vermeulen, die zich gedurende mee
gegeven aan de organisatie van de Chr. kantoor- i
waarvan vele jaren als voorzitter, heeft gisteren met
receptie afscheid genomen van de Nederlandse Christelijke Beamhtenbond.
Want dit werd de naam van de organisatie, toen vijf jaar geleden de kan
toor- en handelsbedienden een fusie aangingen met andere beambten-
groepen.
Wat gisteren tijdens de receptie bijzonder opviel, en dat typeerde de
betekenis en het werk van H. J. V., was, dat de bezoekers lang niet over
wegend mensen waren van de werknemersvakbeweging. Nee, we zagen
talrijke vertegenwoordigers uit de middenstandsorganisaties, zowel de voor
zitter als de secretaris van het hoofdbedrijfschap detailhandel waren aan
wezig en ook de politici ontbraken niet.
H.TA' is eer autoriteit geweest op i van deze figuur, een breedheid die giste-
velerlei terrein. Hij was vakbondsleider ren zo duidelijk bleek uit de vele lof-
en hoe. maar hij volbracht samen met de toespraken, die van zo verschillende
middenstandsorganisaties ook enorm veel zijden tot H.J.V. werden gericht. En
werk voor de vakopleiding (o.m. in de bijna'elke toespraak ging gepaard met
kruideniers-, textiel- en schoenen- een geschenk, waarbij de gramafoonpla-
branche). hij was werknemersvoorzitter I ten en de enveloppen met inhoud'wel de
van de bedrijfsvereniging detailhandel- hoofdtoon aangaven.
ambachten en droeg zeer veel bij voor In een dankwoord verklaarde de heer
de totstandkoming van het hoofdbedrijf- j Vermeulen nog, dat zijn grote leermees-
schap detailhandel en de raad voor ters in de vakbeweging waren geweest
midden- en kleinbedrijf. En daarbij was I G. Baas Kzn., J. Nauta en K. Kruithof,
en is hij raadslid van de gemeente Am-
!tD?taTijSasl«chteeetMe van zijn vele[ Pleidooi VOOr P.B.O.
functies, maar we noemen deze omdat!
ze een beeld geven van de breedheid
's Morgens had m de meer intieme
kring van de organisatie reeds het af
scheid plaats gehad. In zijn afscheidsrede
memoreerde de heer Vermeulen het
werk in de afgelopen 36 jaar en hij voer
de een bijzondei warm pleidooi voor de
"e->• erkeliiWne. van de publiekrechte
lijke bedrijfsorganisatie.
door
Jane Arbor
„Dank u. Het lijkt me, dat de eigenaar van
de goederen, die vandaag verkocht zijn, het
geld goed zal kunnen gebruiken."
„Kent u die eigenaar?"
„Nee, maar toevallig weet ik, dat het een jon
gedame is, die genoodzaakt was haar hebben
en houden te verkopen na de dood van haar
vader. Ik hoop, dat ze blij zal zijn met het geld."
Jess hief haar hoofd op. „U denkt zeker, dat
dit onbekende meisje u dankbaar zal zijn, voor
uw goedertierenheid0"
„Geen goedertierenheid." verbeterde hij met
een tergende kalmte. „Ik heb ook waar voor
mijn geld gekregen. Ik zou hert prettig vinden,
als ze tevreden was over de opbrengst van de
veiling, ook al spijt het me, dat dit een teleurstel
ling voor u is."
Jess verbleekte. „Ik heb al excuus gevraagd.
Deze opmerking was helemaal niet nodig en on
vergeeflijk."
„Wat was onvergeeflijk? Jess, maakt deze
man het je lastig?" Het was Michael, die met
een demonstratief beschermende houding eens
klaps naast haar kwam staan.
„O toe, Michael Ze legde haar hand op
zijn arm. Naast de vreemdeling leek hij op
een klein keffertje, dat nodeloos zijn nekharen
overeind zette en ze wist zelf niet waarom de
ze vergelijking haar irriteerde. Ze verstrakte
haar greep, alsof ze Michael wilde meetrekken,
maar met een snelle beweging nam hij haar
hand en legde die onder zijn elleboog. Terwijl
hij haar zo vasthield, keek hij de andere man
aan.
„Zo," zei hij nors, „als u onvergeeflijke op
merkingen wilt maken, doe het dan tegen mij.
Deze juffrouw is mijn verloofde."
Jess onderdrukte een kreet van schrik.
„Werkelijk? Dan mag men u gelukwensen,"
mompelde de vreemdeling overdreven beleefd
en het klonk als een belediging.
Ze ergerde zich het meest aan Michael's po
ging om een scène te maken. Ze rukte zich
hem los
der zei
niet mee
leggen."
Zwijgend reden ze weg en het was Michael,
die tenslotte spijtig zei: „Ik weet wel, wat je
het meest geërgerd heeft dat ik zomaar be
weerde, dat je mijn verloofde was."
„Nee, dat was erg lief van je. Ik weet wel,
waarom je dat deed."
„Het was duidelijk, nietwaar? Je kunt zo'n
lastpost altijd de pas afsnijden door hem te la
ten merken dat een meisje iemand heeft, die het
voor haar opneemt."
(Wordt vervolgd) woord gevoerd.
Hij sprak de hoop uit, dat de be
drijf stales eewijze organisatie ook ir
de toekomst nog verder tot uitvoe
ring gebracht zal worden met inacht
neming van de belangen der betrok
ken leden en de bonden. Blijft u be
wust van het kostelijk geschenk, dat
God ons in de Chr. vakbeweging
heeft gegeven, aldus de heer Ver
meulen, die vervolgens de voorzit
tershamer overdroeg aan de heer
Harthoorn.
De heer Harthoorn zag in de naaste
toekomst ook nog grote veranderingen
voor de vakbeweging, vooral in verband
met het tot standkomen van de Euro-
n liep naar de auto. Over haar schou- markt. De plaats van de Chr. vakbewe-
„Michael, bemoei je er alsjebliefl ging daarin zal van onszelf afhangen,
Het was mijn schuld, ik zal het je uit- f>dus de heer Harthoorn. die bestuur er
leden verzocht zich achter hem te scha
ren, omdat hij dan alleen als voorzitter
zal kunnen slagen. Namens het centraal
bestuur sprak de secretaris de heer
A. Niemantsverdriet de scheidende voor
zitter toe. Ook nog andere aanwezigen
voerden het woord. Een en ander ging
gepaard met het overhandigen van vele
kostbare geschenken aan de heer en
mevrouw Vermeulen Ook de 92-jarige
vader van de heer ve ^eulen was aan
wezig. Namens het CN'' werd 's mor
gens door de heer C. J. van Mastrigt en
middags door de heer A. Borstlap het
Het is goed om vandaag, op „Allerheilige'3 zoals de rooms- 1
katholieke kerk deze dag noemt, eens zondg 21 te lezen van
de Heidelbergse catechismus. Ómdat daan ook gesproken
wordt van heiligen en van de heilige kerkDat „heilig33 is in
de catechismus niet iets bijzonders in diezin, dat het gaat
over bijzondere mensen die bijzondere digen presteren j
dat heilig zijn betreft u en mij, ieder die<elooft, dat Jezus
Christus zijn zaligmaker is. Of om het mede woorden van
de catechismus te zeggen: ieder die een evend lidmaat is
van de gemeente die de Zone Gods zich uiterkorén heeft u:
het ganse menselijke geslacht tot het èeuüge leven.
Wij zijn heiligen. Ja, u en ik, de mensa die iedere dac
meer fout dan goed doen. Die in onmin leva met elkaar, die
elkaar benijden, elkaar opzij proberen te atven op de maat
schappelijke ladder. Die liegen tegen elkir, roddelen over
elkaar afijn, gaat u maar verder. Wij zn heiligen, omdat
God ons vastgegrepen heeft en iedere ker ons weer vast
grijpt. Omdat wij, uit dankbaarheid jepns Gods genade,
dagelijks proberen te strijden tegen al dUfouten.
Gij zijt heilig. Maar juist op deze dag is et goed zondag 21
te lezen. Om eraan herinnerd te worden bat God van Zijn
heiligen verwacht.
VERANDERINGEN
De nasleep van Zjoekofs ontslag
geeft ons enkele interessante aan
wijzingen betreffende wijzigingen,
die sinds de dood van Stalin in de
Sowjetunie hebben plaatsgehad. Wij
zigingen, waarvan overigens nog
moet worden afgewacht, of zij op
de duur enige betekenis zullen heb
ben. Zolang de machtsstrijd in het
Kremlin niet definitief is uitgevoch
ten, is in de Sowjetunie van alles
mogelijk. En er is nog geen reden
om aan te nemen, dat deze strijd
niet voortduurt. Integendeel.
Met de verwijdering van Zjoekof
heeft Chroesjtsjef zich wel van een
belangrijke rivaal ontdaan, maar
daarmede is de invloed van het
leger niet geheel uitgeschakeld. Bo
vendien vormt de vice-premier
Anastase Mikoyan nog steeds een
onberekenbare factor en moet de
invloed van maarschalk Boelganin
die niet zoals verwacht werd als
premier werd afgezet niet uit het
oog worden verloren. Klaarblijke
lijk heeft Chroesjtsjef het verstan
dig geoordeeld, Boelganin nog even
met rust te laten.
Toch zijn er enkele opmerkelijke
veranderingen. Een er van is de
positie van het centrale comité van
de communistische partij. Tijdens
het leven van Stalin en ook gerui
me tijd daarna was dit orgaan on
mondig: het mocht slechts dé be
sluiten goedkeuren, die het partij
presidium had vastgesteld. Daarin
is verandering gekomen.
Toen de groep-Molotof trachtte,
Chroesjtsjef na diens terugkeer uit
Finland aan de kant te zetten en
zich verzekerd leek te hebben van
de meerderheid in het partij-presi
dium, beriep (hroesjtsjef zich op
het centrale conité van de partij,
dat naar zijn rening de uitsluiten
de bevoegdheid had, over het con
flict in de partleiding te oordelen.
Dank zij het otreden van Zjoekof
werd het comil bijeengeroepen en
dit voorkwam, lat hij de politieke
woestijn in wei gestuurd.
Ook het ontslag van Zjoekof ls vol
gens de schaars berichten uit Mos
kou zeer uitvorig in het centrale
comité besproka. Ondanks het feit,
dat Chroesjtsjel talrijke aanhangers
in dit partij-orpan heeft, werd niet
onmiddellijk enmet algemene stem
men besloten, let ontslag van Zjoe
kof goed te karen.
We weten nie, in hoeverre hier
sprake is van en groots opgezette
comedie en wilen aannemen, dat we
hier werkelijk e doen hebben met
een orgaan, di zich steeds meer
bewust wordt van de belangrijke
rol, die het in en buiten de partij
kan spelen.
Wij constateren dit slechts en schrik
ken er voor trug, hier bepaalde
voor de hand liggende conclusies
uit te trekken. De mate van vrij
heid, die het centrale comité nu
blijkbaar, heefi verworven is op
zichzelf een mekwaardig verschijn
sel. Het is echer de vraag of deze
verandering eo blijvend karakter
zal hebben en <f het comité in staat
zal zijn, ook inde toekomst een be
slissende invloeï üit te oefenen. Dit
laatste lijkt niet erg waarschijnlijk.
er zijn geen betere
Christen-officieren
vergaderden
Ds. G. Lugtigheid, Gereformeerd
predikant te Maarn, die donderdag
op de jaarvergadering van de
Nationale Christen Officieren
Vereniging sprak over: „Is 'dat
alles nu zonde?" ging uitvoerig in
op de vraag of de Christelijke
zedenleer het natuurlijke leven
knot. Hij bepaalde zich ten aanzien
van die vraag tot drieërlei terrein,
nl. tot dat van de zondag, tot dat
van het genieten (de recreatie) en
tot dat van het sexuele, waarin
hij de opvoeding, de gezinsvor
ming en de verhouding tussen
man en vrouw betrok.
De vergadering stond onder leiding
zan de kolonel van de Generale Staf b.d.
H. Veluwenkamp en werd gehouden ir
het centrum der Protestants Geestelijke
Verzorging „Beukbergen" te Huis ter
Heide. In de morgenuren werd het huis
houdelijk gedeelte afgehandeld. Tot lid
van het hoofdbestuur werden gekozen
kolonel J. C. Zuidema, 1ste luitenant K.
Lu. D. Klik. mejutfrouw zuster A.
Hoenders en de 1ste luitenant J.
Stroom. De aftredende bestuursleden
juffrouw zuster L. C. Jeremisasse ei
kolonel der artillerie b.d. Th. Ziedses
des Plantes werd dank gebracht
hun werkzaamheden in het belang
de vereniging verricht. De hoofdleger-
De Klokkmberg krijgt
een meisjesinternaat
Het bestuur van de bijzondere kweek
school „De christelijke normaalschool op
de Klokkenberg" te Nijmegen heeft een
ruim pand aan de Oranjesingel aldaar
aangekocht, waar een internaat voor
meisjes gevestigd zal worden. De toe
stemming van het gemeentebestuur van
Nijmegen om dit huis deze bestemming
geven, is reeds binnengekomen.
De Klokkenberg heeft al meer dan een
;uw een jongensinternaat, thans geves
tigd aan de Ubberse Veldweg. De inrich
ting van een meisjesinternaat i$ een
gevolg van de combinatie van de kweek
school te Zetten, die in 1956 als gevolg
van het kweekscholenplan van minister
Cals tot stand kwam. Het reeds ruim
90 jaar te Zetten bestaande meisjes
internaat werd ten gevolge van deze
concentratie opgeheven. De leerlingen
werden bij particulieren in Nijmegen
ondergebracht
OPGAVE PUZZEL NO. 57
Horizoniaal: 2 Kerkbewaarder, 5
bergplaats, 6 duur, 8 voelhoorn, 13
Vertikaal: 1 Groot onheil, 2 mil.
hoofddeksel, 3 berouw, 4 vloeistof, 7
muiter, 8 zangnoot, 9 rondhout. 10
maat, 11 landbouw gereedschap. 12
weefsel, 13 verdikking, 14 stuk hout,
15 slotwoord.
OPLOSSING PUZZEL NO. 56
Horizontaal: 2 Stram, 5 pils, 8 ka
pelaan, 12 zes, 13 pool, 14 zaag, 15
x._-_ ig eelt) go klomp.
3 tel, 4
Vereniging zeevaart-
onderwijs 85 jaar
In de te Utrecht gehouden jaarvergade
ring heeft de Vereniging ter bevordering
van het zeevaartonderwijs het 85-jarig
bestaan herdacht. Voorzitter mr. H. J.
Ewoudt Vermeulen sprak er zijn ver
heugenis over uit dit blijde feit te kunnen
herdenken in een tijd, waarin de ver
eniging een zeer grote activiteit ontplooit.
Het is bijzonder opvallend, aldus mr.
Ewoudt Vermeulen, dat de belangstelling
van de leden vooral gericht is op de
bevordering var. he zeevaartonderwijs en
dat de behartiging der stoffelijke belangen
als vanzelfsprekend aan het bestuur
wordt overgelaten. Hij feliciteerde het
zeevaartonderwijs en de vereniging me'
leze geestesgesteldheid en was overtuigd,
dat deze het beste fundament vormt voor
het onderwijs en voor de vereniging.
18 i
