Nieuwe Leidsche Courant | 1957 | 18 oktober 1957 | pagina 3

s Jouden jubileum gevierd met

feestavond en receptie

TIP VAN BOOTZ

C.N.V. Leiden besprak de
economische toestand

Strawinsky's Le Sacre kreeg

feilloze vertolking

Horloges

[TE LEIDSCHE COURANT

3

VRIJDAG 18 OKTOBER 19S7

-Srijl

Groen van Prinstererschool Oegstgeest

4 J o

ilijke beginperiode werd
net Gods hulp doorivorsteld

fêR GELEGENHEID van het 50-jarig bestaan van de Mr. G. Groen van
Prinstererschool te Oegstgeest heeft het bestuur gisteren in de Mara-
tha-kerk te Leiden een feestavond gehouden. In zijn openingswoord ver-
ilkomde de voorzitter van het bestuur, de heer E. P. Bakels, in het bij-
nder de spreker van deze avond, dr. fï. Schilp. Grote vreugde sprak hij uit
er aanwezigheid van de heer J. van Rij, één van de oprichters van de
ontkool, en de heer E. G. Broekstra, het eerste hoofd. In de jaren rondom de
kiei iwwisseling was er een felle worsteling om het bestaansrecht van de
eco ristelijke school. Moeilijk was in die tijd de taak van het bestuur. Ver-
n got ijdend waren echter de vruchten, die het werk afwierp.

u s| e heer Bakels liet vele gebeurtenissen
C( die tijd de revue passeren. Met diepe
\nj imoed herdacht hij de heer R. van Til,
1 31 jaar aan de schoei zijn beste
1 ichten heeft gegeven en haar zo plot-
°P' ing is ontvallen. Hij wenste het hui-
d e hoofd der school, de heer J P. Brou-
r, Gods zegen toe en riep de ouders bij
jk ni rnieuwing op hun beste krachten te
in; jden aan het christelijk onderwijs in
bijvo l algemeen en in het bijzonder aan deze
jarige school.

Feestrede

>et w

Hierna sprak dr. H. Schilp de feestrede
oorzit 0(>k hÜ wees °P de moeilijkheden,
kunt8 de christelijke school in de begintijd
ieft ondervonden. De inrichting van de

I Izondere school was omstreeks 1900 nog
5 terst primitief. Men had niet alleen met

ru lianciële moeilijkheden te kampen, maar
_j ondervond soms ook tegenwerking
ligt. m het gemeentebestuur.

II Het schapenfonds had in die tijd een
•riRgsl kende naam. Men fokte lammeren op,

stippf

Kynologen Rijnland

^Dressuur niet altijd
verwerpelijk

De kynologenvcreniging Rijnland heeft
iristelifcisteravond in Zomerzorg haar maande-
ijkse bijeenkomst gehouden. De heer C.
twekk A. Kruis hield een lezing over: Het af-
we hl richten van de hond. De tweede voorzit-
it is W4fr' rie heer W. F. Mastenbroek, opende.

De heer Kruis, die goed thuis is op het
re rij, Webled van de dressuur, merkte op, dat,
hi willen wij iets leren over het africhten
gediMn honden, wij het dier zélf moeten ken-
f""1. Spreker bepaalde zich tot de eigen-
an w chappen van de wilde hond. In het huis
deze llie^, dat w'i tegenwoordig kennen, zijn
j lezelfde instincten aanwezig.

Vervolgens stond de heer Kruis stil bij
het wezen, dat de dressuur toegepast, de
mens. Deze staat op een hoger plan dan
de hond, hij kan redeneren. Door deze
redelijkheid zal een normaal mens niet
te d<#ruw zijn ten opzichte van de hond.

11 Ten slotte richtte de heer Kruis zich tot
r de kynologen, die over het algemeen te-
kan 0 gen dressuur zijn. Hij gaf toe, dat op het
gebied van de dressuur fouten worden
gemaakt. Hiertegenover stelde hij echter,
dat deze fouten niet liggen aan de hond,
cok niet in de dressuur, maaar aai
dresseur.

deze later ten behoeve van de school-
te verkopen. Pas in 1920 kwam de
volledige gelijkstelling van het openbaar
het bijzonder onderwijs. Toch blijft
nu- waakzaamheid geboden. De gods
dienstige opvoeding is voor het kind al
tijd nog het belangrijkste deel van zijn
ontwikkeling.

Voorts belichtte de heer Schilp de
verschillende taken van het bestuur.
Ter instructie van vele ouders gaf hij
een korte verklaring van wat de ver-
nieuwing van het onderwijs eigenlijk
inhoudt. Behalve veel positiefs, zag
spr. als negatief punt de aantasting
van de autoriteit van de onderwijzers.
Tot slot hoopte en wenste hij dat God
de school zal zegenen en dat de jeugd een
goede instelling zal krijgen op het tijde
lijke leven als voorbereiding tot het eeu
wige leven.

Van alles wat

De Rhijnsangers od.v. de heer H. Boelee
zongen hierna op Verdienstelijke wijze een
vijftal geestelijke liederen. Als laatste
ner voor de pauze werden enkele
oud-leerlingen door het huidige hoofd der
school geïnterviewd. Onder de titel vai
en dat, van alles wat, vertelde ééi
de oprichters van de school, de heer
Van Rij, iets over het ontstaan vai
school en met welke moeilijkheden dit
gepaard ging. Ook het eerste hoofd, de
heer Broekstra, haalde nog enkele her
inneringen uit deze eerste tijd op. Zijn
verhalen verwekten veel hilariteit bij zijn
oud-leerlingen.

Namens de oud-leerlingencommis
sie overhandigde de heer R. van Til,
geassisteerd door Jan van Zomeren,
het bestuur een duplicator. De heer
Van Til hoopte, dat dit cadeau het
onderwijs ten goede zal komen.

Als laatste punt stond De schoolbel
luidt op het programma. De zaal speelde
'oor schoolklas, hetgeen het nodige

Puzzelprominenten

1. M. Geerlof, Hoofdstraat 252
Leiderdorp; 2. wed. Van der Wiel,
Piet Heinstraat 7 Noordwijk aan
Zee; 3. D. C. Houweling, Hartman-
straat 3, Leiden.

Aan de feestavond was 's middags een
receptie in het gebouw van Christelijke
Belangen voorafgegaan. Het gemeentebe
stuur van Oegstgeest was vertegenwoor
digd door burgemeester H. L. du Beuff
de wethouder van onderwijs dr K.
Simon Thomas, terwijl burgemeester C.

in der Hoeven en wethouder Van
Schrama het gemeentebestuur van Voor
schoten vertegenwoordigden.

De voorzitter van het schoolbestuur,
de heer E. P. Bakels, dankte speciaal de-
beide gemeentebesturen voor de steun,
die de school van hen ondervindt. Onder
de velen, die het bestuur gelukwensen
aanboden, waren de heer J. Machielsen,
Inspecteur van het lager onderwijs, dr.
H. Schilp, inspecteur van het christelijk
nationaal onderwijs, ds. Callenbach, Her
vormd predikant te Oegstgeest en ds
Heule, Gereformeerd predikant te Leiden.

Gouden huwelijk

Het echtpaar H. van der Weijden-J. van
der Weijden-van der Mey, JuLianastraat
67, hoopt op 1 november te gedenken, dat
bet vijftig jaar geleden in het huwelijk
trad.

Burgerlijke stand van
Leiden

GEBOREN: Anthonia Cornelia, dr. v.
3. van Tienhoven en S. W. Tol; Gideon,
5. v. H. G. van Houten en C. van Meurs;
Maria Laetitia Pebronella, d. v. J. H. M.
M. Loenen en J. M. Blankert; Jurgen
Georg, z. v. G. F. C. H. Schmidt en J. L.
Schipper; Maria Jacoba, d. v. P.
Spaargaren en M. M. Saarloos; Pieter,
z. v. J. de Ruijter en M. Rovers; Clasiena,
d. v. W. P. Versteeg en C. Mol; Alphon-
sus Bernardus Johannes Maria, z. v. J.
B. M. Pompe en J. M. van Nunen; Peter,
z. v. E. Zevenbergen en D. Stember;
Paschalds Theodorus Jozef Theresia,
G. A. Stolwijk en H. A. Koeleman; Ro
nald, z. v. J. H. Bouwmeester en P. Boon;
André Frederik Lambertus, z. v. A. G. F.
van Hoik en A. Seidel.

GEHUWD: J. M. de Goede en J. H. M.
Vdmitges; C. Maroelis en M. W. var
Vegt; P. C. van Teijldngen en A. T. Kam
per; C. P. Vos en C. C. Niesten; C. Ligt-
voet en P. D. van der Laan; J. G. Thijs-
sen en C H. J. van Herk; J. van Laar er
F. W. van den Bos; I. Tomei en R. Wetse-
laar; I. van der Linden en A. J. Bekooi;
A. J. Tijssen en J. Boezaard; M. Kokke-
dee en T. G. Montanus; G. Heijnekamp
en S. M. P. van Rooyen; G. J. va
Meeberg en S. M. Oudshoorn.

de Maranathakerk aan ae
Lage Morsweg werd gister-
avon<lJiet gouden jubileum van
de christelijk-nationale school
aan de Hoge Morsweg te Oegst
geest gevierd. Dr. H. Schilp, in
specteur bij het christelijk-
nationale onderwijs, sprak een
herdenkingsrede uit. Men ziet
hem op de preekstoel. Aan de
tafel het bestuur.

Foto N. van der Horst

vermaak gaf. De heer Brouwer, de on
derwijzer van .deze woelige klas, had zijn
handen vol om de orde te handhaven. Het

1 geslaagd einde

Receptie

G. N. Meurs verhuisd
naar Den Haag

In de Lutherse Gemeente te Leiden is
afscheid genomen van het echtpaar Meurs
wegens-vertrek van deze familie naar Den
Haag. De heer Meurs heeft vele jaren een
leidende functie bekleed in de plaatselijke
Lutherse kring. Zo was hij voorzitter van
het college van ouderlingen. Mede dooi
hem sloeg de Gemeente een nieuwe koers
In en werden belangrijke

Het is de bedoeling, opnieuw het w
nemend-voorzitterschap van de raad der
Lutherse Gemeente te combineren m<
functie van president-ouderling.

Gunning aan Leids bedrijf

De bouw van een elektrische licht- er
fcrachtdnstallatie in het nieuwe Prinses-
Irene-ziekenhuis in Almelo is na onder
handse aanbesteding opgedragen voor
f 519.692 aan de fa. Ergon Electric te Led-
den. De werkzaamheden worden uitge
voerd door het filiaal in Apeldoorn.

Leidse politieke jongeren'
vierden lustrumfeest

Zij laten zich niet ontmoedigen door
de geringe belangstelling der „senioren"

DE PLAATS van het gesprek rond de politiek" was het onderwerp van
de inleiding, waarmee de Politieke Jongeren-Contact-Raad Leiden
gisteravond in Het Gulden Vlies zijn eerste lustrumfeest vierde. De wet
houder van onderwijs, de heer J. C.- van Sohaik, en de secretaris van de
L.J.A., de heer G. Steinbacht, getuigden van hun belangstelling door aan
wezig te zijn bij de voordracht, die gehouden werd door de voorzitter van
de P.J.C.R., de heer Wim Scholten.

om verwijdering te doen ontstaan
tussen jong en oud. Dit mag de jon
geren echter nooit afschrikken.

Spreker constateerde, dat de belang
stelling voor de politiek bij de jongeren
maar bedroevend klein is, hetgeen i
jongerenafdelingen van alle politieke
partijen werd ondervonden, doordat zich
slechts een enkeling tot actief of althans
belangstellend lid wist op te werken.

Niettemin had men er behoefte a
over de muren van de eigen partij heen
te kijken en met andere politieke richtin
gen van gedachten te wisselen. Daartoe
werd landelijk de P.J.C.R. opgericht,
waarvan vijf jaar geleden ook te Leiden
een afdeling tot stand kwam.

Het doel van dit lichaam was niet,
overkoepeling te zijn voor de jongeren-

ndsaties van de partijen; het
sleohts een gesprekscentrum worden.
Niet een „school voor welsprekendheid'"
r een plaats, waar de deelnemers
leren, elkaar te verstaan, om zich door
het contact met elkaar op hun eigen
standpunt te bezinnen.

Als zodanig blijkt de Contactraad
zijn doel te hebben beantwoord, getuige
de opsomming van onderwerpen, die de
heer Scholten gaf met betrektóng tot
bijeenkomsten in den lande gehouden.
Niettemin verzocht hij ieder suggesties
te doen, waardoor de P.J.C.R. nog meer
belangstelling voor de politiek bij de
jongeren zou kunnen wekken.

Tot slot deed spr. de afdeling Leiden
zijn gelukwensen toekomen met haar
vijfde verjaardag.

Ontoereikend inzicht

„Hoe komt het, dat er onder de ouderen

weinig belangstelling bestaat voo
aotlvdteiten van de jeugd?", vroeg n
Smits, nadat een korte pauze was
houden.

Voorzitter J. A. M. van Zonneveld kon
haar daarop geen direct antwoord geven.
Hij meende, dat men zich niet moest laten
ontmoedigen en de „senioren" moest blij-
uitnodigen voor de activiteiten van
de Contaotraad, die in een universiteits
stad als Leiden voorwaar geen gemakke
lijke taak heeft.

Wethouder Van Schai-k zei uit er
varing te weten, dat ook het inzicht
in de politiek bij de (gestudeerd
hebbende) ouderen vaak bedroevend
ontoereikend is. Als de jeugd eens
heilig huisje wil intrappen („Ik
mag dat wel") is dat vaak een réden

Verjaardag? Daar hoort 'n Tip van Bootz bijl

Dat 19 een oude. gezellige traditie: bij elke
verjaardag Tip van Bootz. Het apéritief dat
bet hart verwarmt en alle# dubbel feestelijk^
maakt

IN HET GEBOUW voor Chr. Sociale belangen hield het rayon Leiden van
het Chr. Nationaal Vakverbond gisteravond een kadervergadering, waar
op de heer J. van Rheenen, bondspenningmeester, enkele vragen beant
woordde, die naar aanleiding van de huidige ontwikkeling van de economi
sche toestand in ons land, bij de afdelingen waren gerezen. In het betoog
van de heer Van Rheenen ging het vooral over de bestedingsbeperking. Hij
begon met een overzicht te geven van de economische ontwikkeling van
1956 af. In het begin van dat jaar stond ons land er ogenschijnlijk nog uit
stekend voor. Opeens werd echter geconstateerd, dat de betalingsbalans
niet in orde was.

De heer Van Rheenen kon zich inden
ken, dat bij velen de vraag leeft: Wat is
het verband tussen het loonzakje en de
betalingsbalans? Met een eenvoudig
voorbeeld kwam de heer Van Rheenen
tot de conclusie, dat Nederland, vooral in
1957, teveel heeft uitgegeven. De regering
moest de deviezen-reserves aanspreken,
wat tot gevolg had, dat Nederland econo
misch min of meer uit zijn evenwicht
werd gebracht. Dit teveel aan uitgaven
moeten wij op drie terreinen zoeken: bij
de overheid, de ondernemingen en het
privé-leven.

De regering nam maatregelen, maar
deze waren niet voldoende. Bovendien
deden op een gegeven ogenblik geruch
ten de ronde, dat de frank in waarde
dalen. Gelukkig bleven de berichten uit
Engeland en Duitsland echter gunstig.

Regeringsbeleid

Het beleid van de regering is erop ge
licht het vertrouwen in de gulden te
herstellen en een prijzenstabildsatie in te
voeren. De heer Van Rheenen toonde
aan, dat het beleid inzake groente
fruit volkomen gerechtvaardigd is ge
weest. Over de geringe lonen
lagere ambtenaren en de ongeschoolde
arbeider van het platteland zijn op het
ogenblik besprekingen gaande.

De heer Van Rheenen kon over de
uitwerking van de bestedingsbeper
king niet veel zeggen. Al is volgens
de moderne econoom een arbeiders-
overschot noodzakelijk, de regering
zou er volgens hem toch nooit toe
overgaan kunstmatige werkloosheid
te bevorderen. De toestand is heel
verschillend. In het Westen zjjn de
moeilijkheden geringer van omvang,
dan in Drente.

Over de huurverhoging zei de heer
Van Rheenen, dat deze voor het C.N.V.
een verrassing is geweest in de ongunsti
ge zin van het woord. Een enquête heeft
uitgewezen, dat deze verhoging
jonge gezinnen, die in nieuwbouw-hulzen
wonen, grote moeilijkheden oplevert. De
bondspenningmeester noemde de verho
ging een voorbeeld van „afspraken-poli
tiek", wat met een kabinet als dit ge
makkelijk kan voorkomen.

Ten slotte beklemtoonde de heer Van
Rheenen het belang van een Europese
markt; bij de jongste ontwikkelingen ls
gebleken, dat ons land door het handels
verkeer, internationaal uitermate kwets-

Van de gelegenheid tot vragenstellen
werd door velen gebruik gemaakt. De
vergadering stond onder leiding va
heer A. L. Verhoog.

Als tweede oorzaak van het euvel zag
spr.. dat het idealisme tegenwoordig veel
zwakker is dan vroeger. De wethouder
meende, dat voorlichting omtrent het
geen in de raadszaal geschiedt, de inte
resse voor de politiek zou doen toenemen.
Nadat mejuffrouw Mieke van Velsen

die eerder op de avond „De Moeder"
vam Geerten Gossaert had voorgedragen

een vertolking had gegeven van Wies
Moens' „In memoriam Herman van de
Reek", sloot de voorzitter de avond met
een dankwoord aan de heer Scholten en
aan mejuffrouw Van Velsen.

Oudertrots werkt ivel eens verkeerd

Hervormde wijkgemeente Levendaal
hield gezinsavond in school
aan Asserstraat

TN HET KADER VAN DE GEZINSWEEK belegde de kerkeraad van de
Hervormde #wijkgemeente „Levendaal" in de aula van de Hervormde
u.l.o.-school Asserstraat een gemeente-avond, waarop drie korte inleidingen
zijn gehouden, achtereenvolgens over het moeilijke kind, de leer- en studie
mogelijkheden na de lagere school en de natuurlijke spanningen tussen
ouders en kinderen. Mevrouw H. Horstink-De Beer sprak over het eerste,
de heer H. F. K. Koster, hoofd van de lagere school van de Van Vollen-
hovenkade, over het tweede en ds. D. J. Vossers, de Wijkpredikant, had het
derde voor zijn rekening getlömen.

De inleidster wilde het moeilijke kind
zien in samenhang met de tijd waarin
wij leven, tegen de bepaalde sociale achter
grond, die wij in het westen hebben.

Zo wees zij erop, dat het levenstempo
in het algemeen is versneld. Van elk kind
wordt tegenwoordig verwacht, dat het in
vrij hoog tempo het leerproces doormaakt.

Er is geen tijd meer om zich over iets
te verwonderen, om met iets vertrouwd
te geraken, terwijl jonge kinderen toch
veel herhalen en de tijd ervoor nemen
om de dingen, die zich aan hen voordoen,
te bekijken

Mevrouw Horetink noemde vervolgens
de factor van de gedifferentieerdheid van
hét werk, een verschijnsel waardoor de
mogelijkheden van het maatschappelijke
bestel moeilijk zijn te overzien. Ook is
het trekken van één lijn in de wijze van
opvoeden tegenwoordig niet zo gemakke
lijk door de veelheid van opvoedingsvor-

Wat het werk betreft merkte de spreek
ster op, dat het kind in zekere zin uit de
volwassenenwereld wordt geweerd. Of
schoon ze daarvoor uiteraard in geen
enkel opzicht pleitte, was dat in de tijd
van de kinderarbeid anders. De faze van
de volwassenwording duurt er langer
door.

Nadat mevrouw Horstink nog iets had
gezegd over de categorieën der woord
blinden en der zwakfbegaafden, kwam zij
tot de algemene conclusie, dat in deze
tijd het efficiënte prevaleert en dat mer
degenen die daaraan niet voldoen, eigen
lijk niet goed kan gebruiken.

Residentie-Orkest in Leiden

Programma vóór pauze gewijd aan
muziek uit de achttiende eeuw

HET EERSTE CONCERT van het Residentie-Orkest in dit seizoen werd
door de pauze in twee ver-uiteenliggende delen gescheiden: de eerste
helft van het programma was geheel gewijd aap. muziek uit de 18e eeuw
terwijl men in het tweede gedeelte de Sacre du Printemps van de heden
daagse componist Strawinsky kon beluisteren. Het programma werd ge
opend met Bachs bekende Derde Brandenburgse concert, gecomponeerd in
de tijd, dat deze meester was verbonden als Kamermusik-Direktor aan het
hof te Köthen. (Zoals bekend is, was dit de periode, waarin Bach zijn meer
wereldse muziek componeerde). Ondanks de naam van „concerf', die aan
dit werk werd gegeven, moet men zich niet vergissen: de bezetting was veel
kleiner dan later, bij de romantische componisten, gebruikelijk was.

naar onze mening niet geheel gelukt, ook
al was de klank van het hele ensemble
vaak zeer fraai en de cadens van het
clavecambel prijzenswaardig.

Minder bevredigend

Evenmin geheel bevredigd werden wi]
door de vertolking van Mozarts Piano
concert in A, waarin Jean Amtoniëtti soli-
eerde. Tot dusver had men Amtoniëtti
slechts leren kennen als een zeer ver
dienstelijk begeleider en men meende
hieruit de conclusie te mogen trekken,
dat zijn Mozart-interpretatie eveneens op
een hoog niveau zou staan.

Wat de technische zijde van zijn spel
bebreft, beantwoordde deze wel aan de
verwachtingen, hoewel zijn toucher in
het Presto soms aan de woeste kant was.
Wij hebben echter tevergeefs op een per
soonlijke vi9ie van de solist gewacht; had
hij dit concert al zo vaak gehoord, dat er
voor hem niets nieuws meer te ontdek
ken viel?

Ook Van Otterloo scheen moeite to
hebben, een eenheid te scheppen; de drie
delen bleven opzichzelf staan, waarbij
de toonaard (A) beide boekdelen wel
weer enigszins bond (de uLtvoeringS6tijl
was hierbij vrij zwaar, zelfs ondanks het
(wel zeer) snelle tempo van het laatste
deel ontkwam men niet aan de indruk,
dat het veel moeite kostte, hier een
„blijde Mozart" te laten horen!). Het
beste klonk het tweede deel, waarin men
naar een Schuberbiaanse stijl neigde, het
geen dn zekere zdn verdedigbaar is, daar
het thema, waarmee de piano inzet, al
zeer romantische kentekenen vertoont.
Hier was er ook meer eenheid tussen
solist en orkest, hier kon men eens te
meer horen, dat het Residentie-Orkest
over een aantal uitstekende houtblazers
beschikt.

Ons bezwaar tegen de uitvoering, die
het Residentie-Orkest gisteren hiervan
gaf onder leiding van Willem van Otter
loo, gold dan ook wel in de eerste plaats
de te zware bezetting. Hierdoor kreeg
het geheel iets logs, dat dit briljante
speelstuk besiliist niet eigen is. Bovendien
hadden we de reprise van het eerste
thema uit het eerste allegro veel puntiger
en lichter gewenst. Twee allegri achter
elkaar (het middendeel ontbreekt) stellen
het probleem, dat er tussen beide delen
slechts een gering contrast te vormt
de dirigent moet dus tot het uiterste toe
partij trekken van het concerterende ele
ment, de tegenstelling tussen de solo
instrumenten en de tutti-passages. Dit is

yffatlh.firinks\

MtwirMMCKSTH126 m.vom

Niet te hoog mikken

het

of i

Vroeger
geen ander onderwijs volgen dan net
lagere. Nu 16 het vrijwel uitzondering,
dat een kind alleen de lagere school
doorloopt. Met het gevolg dat praktisch
alle ouders zich voor de vraag zien ge
steld, welk onderwijs het kind na de
lagere school zal moeten volgen.

De heer Koster gaf dan ook een over
zicht van de onderwijsmogelijkheden na
het lager onderwijs, maar hij liet dit
voorafgaan door enkele waardevolle al
gemene opmerkingen. Is het in de praktijk
veelal niet zo, zo vroeg de heer Koster
zich af, dat de oudere de schoolkeuze al
hebben bepaald aQs het kind nog maar
enkele jaren op de lagere school 16, of
nog eerder? Spreker meende daartegen
moeten waarschuwen. Oudertrots
dreigt de zaak waarom het gaat. wel eens
te verdoezelen.

Het kind is veranderlijk en wij hebben
rekening te houden met de
kinderen. Daarom moet ook met de kin
deren over later worden gespróken. Er
bestaat een duidelijk verband tussen
school- en beroepskeuze.

Dc heer Koster onthulde, dat slechts
een vierde gedeelte van het aantal
leerlingen het middelbaar en voor
bereidend hoger onderwijs op normale
wijze doorloopt, terwijl de helft het
diploma niet haalt, Dc oorzaak is vol
gens de heer Koster, dat we te hoog
mikken. De kandidaten voor het
v.h.m.o. moeten op de lagere school
wel zeer goede leerlingen zijn gc-

Het uitgebreid lager onderwijs ie po
pulair. Toch denken nog te veel mensen
dat het op de ulo wel zal gaan: dit onder
wijs heeft ook zijn vaste normen. Maar
de ulo-school komt zeker in aanmerking
als het kind op de lagere school behoor
lijk mee kon komen.

Tenslotte behandelde de heer Koster
de verschillende vormen van nijverheids
onderwijs, zowel voor de meisjes als

Den Haag Groenmarkt 24

Amsterdam - Leidsescraat 7
Rotterdam Stadhuisplein 28

voor de jongens, en het v.gi.o., dat de
leerlingen een soepele aansluiting aan
de maatschappij wil geven en waar
het kennen maar het kunnen centraal
staat Het schoolhoofd beklemtoonde
verband met dit alles een nauw contact
tussen huis en lagere school, dat niet al
leen dient te bestaan in periodieke rap
porten, maar ook in gesprek. Als ouder#
de schoolkeuze willen bepalen, is het be
slist noodzakelijk het adivies van de la
gere school in te winnen.

Factoren in proces

Ds. Vossere meende, dat vele oudere de
afweer en het verzet van hun opgroeien
de kinderen tegen him omgeving niet be
grijpen. Het wordt toegeschreven aan
verkeerde invloeden en ondankbaarheid.

De predikant zag echter veel van deze
typieohe jeugdverschijnselen als een
tor in het proces naar zelfstandigwording.
Volgzaamheid zou eigenlijk tot ongerust
heid moeten leiden, want hoe kan het
kind zidh in een houding van gedweeheid
ontplooien tot de volwassenheid.

Wij moeten niet te gauw denken,
dat Jets gevaarljjk is. Opvoeden bete
kent: zelfstandig maken. Hoe eerder
w(j het kind moreel en geestelijk op
eigen benen kunnen laten staan, hoe
beter het is. Een schaduwzijde van dc
samenleving is, dat de meesten maat
schappelijk en financieel pas om
streeks het 25ste jaar zelfstandig kun
nen worden, maar, zo zei ds. Vossers,
laten wjj deze kwaal niet verergeren.
Er zijn twee mogelijkheden: of de be
scherming der ouderen lukt, met het ge
volg dat de kinderen hun plaats in het
leven niet kunnen vinden, óf de bescher
ming mislukt met het gevolg, dat de kin
deren hun ellebogen gaan gebruiken en
zich vrijvechten van de knellende zorg
van vader en moeder.

Wie zijn kind op tijd los kan laten, die
krijgt het terug; wie zijn kind wil blijven
vasthouden, die raakt het kwijt. En dèt is
verdrietig.

Na de pauze werden vragen gesteld en
door de inleiders beantwoord.

Hoofdschotel

De hoofdschotel van het concert vorm
de echter Strawinsky's Sacre du Prin
temps, een stuk, dat zich eerst al een
grote naam had verworven (zij het dan
niet in bepaald gunstige zin) bij zijn eer
ste uitvoering in 1913 ëh"ddf "hiér te lande
ook velen bekend zal zijn geworden door
de muziek-film Fantasia, waarbij Walt
Disney het Illustreerde met spuitende
vulkanen en pre-historische monsters.
(Wij willen op deze plaats niet ingaan op
het probleem, in hoeverre een dergelijke
verfilming op zijn plaats of gewenst is.)

In hoeverre vormt de Sacre du Prin
temps, bedoeld als illustratie-materiaal
voor de balletten van Serge Diaghelev,
nu nog een vernieuwing? Heit ls voor de
luisteraar in 1957 niet zo schokkend meer,
daar er sindsdien vele andere componis
ten meer problematische muziek hebben
geschapen. (Men denke slechts aan de
school van Schoenberg, of aan de, nu in
opkomst zijnde, elektronische muziek.)

Hetgeen overgebleven is, is de verras
sende werking van de zeer snelle thema
tische en ritmische wisselingen, het ge
bruik van ongewone harmonieën en won
derlijke, soms barbaars-aandoende mo-

Daar Le Saore al direct als orkestsuite
meer succes had dan als begeleiding van
het ballet, wordt het werk meestal in de
eerst-genoemde vorm uitgevoerd, wat
alleen het bezwaar met zich brengt, dat
de episoden in de twee hoofddelen (de
aanbidding van de aarde en de offer-
plechtigheid) ndet meer zijn te onder
scheiden.

De vertolking, die men ons gisteravond
van dit werk bood, was feilloos, ook al
zal het grote klankvolume voor de toe
hoorders nabij het podium soms oorver
dovend hebben gewerkt.

Direct bij de inzet was het duidelijk,
dat Van Otterloo een grote affiniteit voor
deze compositie moest hebben, de Intro
duction was subtiel, het Jeu du rapt,
gekenmerkt door een wreed-aandoend
ritme, werd met élan gespeeld en in de
Danse de la terre kon men zich niet aan
de idee (toch door Disney gesuggereerd?)
van uitbarstende klankvulkanen onttrek
ken.

Het tweede deel, le Sacrifice, vormt in
zoverre een tegenstelling tot het eerste,
dat het minder wild van dansritme en
plechtiger van karakter is. Dit vloeit
voort uit het choreografische gegeven:
in de Adoration (aanbidding) de la terre
komen veel meer spelen (Jeux) en dan
sen voor dan in de offerplechtdgheid,
waar mysterie en ritueel een belangrijke
rol spelen.

Nauwkeurig

Treffend la de natuursuggestie door het
gebruik van de piccolo, die een geluid als
van een verschrikte nachtvogel doet ho
ren. De voor het ritmisch accent zeer
belangrijke inzetten waren van een be
wonderenswaardige nauwkeurigheid, on
danks de polyritmisohe bouw bleven de
melodische lijnen hier, zowel als in het
eerste deel, duidelijk te onderscheiden.
Ondanks de voortdurend wisselende dy
namiek wist Van Otterloo een sugges
tieve climax op te bouwen, die zijn hoog
tepunt vond in l'Élue.

Het spontane applaus bewees, dat men
deze vertolking van Strawinsky's ballet
muziek had weten te waarderen; wij
hopen, dat het Residentie-Orkest de ge
legenheid zal vinden, ons ook kennis te
doen maken met de recentere en al te
zelden uitgevoerde werken van deze
meester.

A. van der Veen-VViersma

Zie vervolg stadsnieuws
°P pagina 7