RADIO-
BLOEMENDAAL
Father Divine:
Boodschap van
was in iMöerie
ië te h
oren
Twee in 100 jaar
Hi j kon wel helpen
Aanval op Aalten
Zeven regels voor het
Christelijk leven
Geoloog getuigde van de Rots der Eeuwen
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 12 OKTOBER 1957
Drs. F. H. Verhoeff
met zijn echtgenote en
zoon op het vliegveld,
even voor hun vertrek
naar Nigerië.
Tl ADIO-BLOEMENDAAL is geen sterke
*- zendér, maar de kerkdiensten van
ds. Toornvliet werden in het afgelopen
jaar regelmatig beluisterd in het hartje
van Nigerië. Een kleine taperecorder
vormde de kansel, een klein groepje men
sen, merendeels dames, vormde de ge
meente. Aandachtig werd er geluisterd
naar de predikant. Na afloop werd een lied gezongen en toen de kring
weer uit elkaar ging, zei een jonge vrouw die niet bijzonder kerkelijk was:
„Hij is fantastisch ruim." Toch ging het niet om een nieuwe blik op de
gereformeerden. Het hele hart van de jonge doctorandus in de geologie
de organisator van de diensten ging er naar uit dat de vlottende Neder
landse bevolking van Port Harcourt in Nigerië regelmatig in aanraking
zou kunnen komen met het Evangelie.
In dit Afrikaanse land is olie gevon- yinn
den en de Shell-B.P. is hard aan het l
werk om tot een rendabele exploitatie
te komen. Jarenlang zijn er proeven
genomen, jarenlang is er gezocht en
eindelijk, in het afgelopen jaar, heeft
het onderzoek een veelbelovend resul-
taat opgeleverd. Het werk groeit. In de 1
nabije toekomst zullen grote tankers de 1
olie naar alle delen der wereld gaan
transporteren. De bevolking van Port
Harcourt waar nu al 60 Engelse en Ne
derlandse gezinnen wonen en van het
kamp in de jungle, Owerri, zal zich
verder uitbreiden. Tot nu toe is er even
wel nog maar weinig gedaan voor de
geestelijke verzorging van de Nederlan-
Predikant op
de band
ders.
Toen drs. P. Henk Verhoeff, die juist
iljn geologische studie aan de univer
siteit van Amsterdam beëindigd had
naar Nigerië vertrok, leefde diep in
iljn hart het verlangen niet alleen een
goed stuk werk te verzetten, maar ook
geestelijk tot een zegen te zijn voor de
mensen die hij zou ontmoeten. Zijn be
ginperiode bracht hij hoofdzakelijk In
het junglekamp Owerri door. Hij bad
om een opening, zocht naar een moge
lijkheid om een Bijbelkring of een kerk
dienst te beginnen, maar zijn pogingen
braken bij zijn handen af. Toch bleef
hij bidden ook toen zijn vrouw Wille
nden overkwam en ze samen een wo
ning kregen in het veel grotere Port
Harcourt. Daar was ten
minste een kleine on
afhankelijke kerkge
meenschap (bij geen
enkel kerkgenootschap
officieel aangesloten)
waar de verschillende
kerken een kans kregen
om diensten te houden.
Twee maal in de maand
kwam er een Angllaans
predikant, éénmaal per
maand een methodist en
de baptisten en de pres
byterianen. Niet altyd was het mo
gelijk een predikant te hebben; men
was afhankeiyk van de zendelingen uit
de streek of van geesteiyke verzorgers,
die op doorreis waren. Vaak moest een
methodisten-lekeprediker (zoals slechts
die kerk ze kent) de dienst lelden. Maar
er was tenminste iets op kerkeiyk ge
bied.
Weinig Nederlanders
Toch kwamen er betrekkelijk weinig
Nederlanders. De meeste vrouwen ver
stonden net genoeg Engels om zich te
behelpen, maar konden de preken nau
welijks of in het geheel niet volgen.
weest. Maar een dergelijke kring is al
tijd afhankelijk van een leider. De man
die de motor ervan was geweest, werd
overgeplaatst en langzaam maar zeker
stierf de kring uit. Met behulp van een
presbyteriaans predikant zag Henk Ver
hoeff kans om de kring weer op gang
te krijgen en in de afgelopen twee jaar
kwamen de leden iedere week bij el
kaar. Maar ook daar was de voertaal
Engels.
Verhoeff en zijn vrouw bleven bidden
en na gesprekken met de kerkeraad
werd besloten speciale diensten
Hollanders te gaan belegi
de opkomst niet, meestal
geveer tien mensen, maar er was ten
minste iets.
Daar er geen Nederlands sprekende
predikanten in de omgeving waren wer
den in het begin Engelse predikanten
gevraagd, die dan vertaald moesten
worden. Of het draaide uit op een preek
lezen. Maar al spoedig begon radio-
Bloemendaal te helpen. De ouders van
Henk Verhoeff waren lid van de ge
meente van ds. Toornvliet en natuur
lijk informeerde de predikant, hoe het
met de kinderen in dat verre land ging.
rekenen. Toen er ook rooms-katholieke
kinderen kwamen, vertelde ze de ouders
maar bij voorbaat dat ze ook gods
dienstonderwijs gaf, volgens haar pro
testantse inzicht. Het grootste deel der
kinderen kwam uit volslagen onkerke
lijke kringen. De ouders lieten haar
volkomen vrij in haar godsdienstonder
wijs. Ze waren al blij, dat er iets voor
de kinderen werd gedaan.
Zondagsschool
Bovendien
i bijbelkring ge-
„Stoof'-kerk in
Den Helder
Naast al de vernieuwingen, die we
bij de kerkbouw beleven en al de ar
chitectonische uitstapjes van bouw
meesters van onze tijd, horen we ook
nog wel eens van een terugkeer naar
het oude. De nieuwe Hervormde kerk
in Den Helder wordt een „stoof'-
kerk. Niet dat de koster weer met
stoofjes moet gaan slepen voor de
koude voeten, maar de vloer zelf
wordt een stoof in het grobt. De vloer
tal bestaan uit baksteen op een laag
tand, waaronder verwarmingsplaten
zullen worden aangebracht. De kerk
gangers zetten hun kille voeten dus
voorverwarmde steen.
Mamhilad, Pontypool houdt niet van
verandering. Als de predikant' van het
Britse dorp ds. R. E. Seaton dit jaar
met emeritaat zal gaan, vestigt hij een
kerkelijk record, dat wellicht nooit meer
febroken zal worden. De kleine Angli
caanse kerk van dit dorp gaat er ten
minste prat op, dat zij in een eeuw
slechts twee voorgangers gekend heeft.
Ds. Seaton heeft 31 jaar lang op deze
kansel gestaan, terwijl zijn voorganger
ds. Christopher Cook vijf en zeventig
jaar lang iedere zondag de zelfde kan
sel beklom.
O
Eens moet de Amsterdamse politie (prof.
dr. C.) i'. Gelderen om advies hebben
gevraagd. Op een avond had deze instan
tie zich moeten ontfermen over een
vreemdeling, die een volslagen onverstaan
bare taal sprak. Eindelijk ktvam men te
weten, dat de man uit Syrië afkomstig
uxu. Niemand wist raad met het geval.
Ten slotte kwam men op het idee prof. v.
Gelderen eens om raad te vragen. Hij
doceerde immers Assyrisch. Zo belde de
politie de hoogleraar op, vertelde hem
wat er aan de hand was en vroeg hem, of
hij misschien als tolk kon fungeren. Vol
komen serieus antwoordde de verstrooide
professor, dat hij misschien zou kunnen
helpen, als de vreemdeling geboren was
omstreeks zoveel jaar voor
Christus!
f Schopt in het Gereformeerd Weekblad
Uit het gesprek groeide de mogelijk
heid om de preek op een taperecorder
op te nemen en door te sturen naar Ni
gerië. Bijna iedere dag gingen zo wel
mensen van de Shell naar dat land en
zij wilden graag helpen bij het vervoer.
Zonder enige extra kosten kreeg de Ne
derlandse kolonie een predikant op de
band.
De belangstelling voor de diensten
was van de zijde van de mannen maar
betrekkelijk gering. Zij waren altijd van
huis, door een arbeidsperiode van twaalf
dagen, waarna zij dan drie dagen naar
huis konden gaan. De enkele zondag, die
zij thuis doorbrachten, wilden zij ook
werkelijk vrij zijn. Bij de vrouwen lag
het geheel anders. Zij waren veel thuis
en juist deze zondagdiensten braken de
eentonige sleur van de lange week al
leen.
Maar niet alleen Henk, ook Willemien
probeerde het Evangelie uit te dragen.
Als oud-onderwijzeres begon ze een
schooltje. Het was betrekkelijk primi
tief en er mochten niet meer dan negen
leerlingen zijn omdat dan de school
moest gaan voldoen aan alle mogelij
ke officiële eisen. Maar ze leerde de
kinderen meer dan lezen, schrijven en
In de afgelopen weken is er een aan
val op Aalten ingezet. Op de pastorieën
In het Centraal Weekblad vertelde ds.
G. Meynen dat van de vier predikanten
er drie binnen enkele dagen een beroep
kregen. De vierde behoefde niet jaloers
te zijn, want hij staat er pas sinds kort.
Nadat eerst Delft en daarna Appinge-
dam zich een herder uit deze grote Gel
derse gemeente verkozen hadden, klop
te de raad der kerk van Hoogeveen nog
bij een andere Aaltense pastor aan.
En op het moment waarop ik dit
schrijf ziet het er als volgt uit:
Beroepen te Delft L. J. Goede te AAL
TEN.
Beroepen te Appingedam J. van Wijn
gaarden te AALTEN.
Beroepen te Hoogeveen L. Blijdorp te
AALTEN.
En of dat alles nog niet genoeg was,
startte mevrouw Verhoeff in de Engel
se kerk ook een Nederlandse zondags
school, die ook, nu zij met vèrlof in
Nederland is, nog steeds voort gaat.
Een dame heeft dat werk al enige
maanden geleden overgenomen omdat
Jan Paul van twee en een half concur
rentie ging krijgen.
Ook in Owerri werkt het getuigenis
van deze twee jonge gelovige mensen
door. Terwijl Henk er niet in slaagde
ook maar het kleinste begin van een
Bijbelkring te maken, heeft God enke
le maanden geleden toch zijn gebed
verhoord. Tijdens de afgelopen Paasda
gen was er geen enkele dienst. In het
verleden waren er wel eens diensten
geweest, geleid door de zendeling bis
schop Hall, maar toen deze man aan
kanker Vpverleed, verliep alles weer.
Toen er' echter met Pasen geen dien
sten waren, vond één van de employés
een Engelsman, dit zo erg dat hij er
voor zorgde dat er nu eenmaal per
maand een Engelse kerkdienst is.
Wakker geschud
Zo werkte het getuigenis steeds die
per door. Omdat één jong paar begon,
ontwaakten anderen uit hun lethargie.
Of er vruchten waren?
Al jarenlang woonde een Nederlands
echtpaar in Port Harcourt. Hij was
metselaar en zij zocht diep in haar
hart naar iets, dat haar rust zou geven.
Toen kwam eindelijk het eerste kindje
de moeder begon meer nog dan
na te denken over haar
geestelijke taak Ze ging
naar een zendeling
te vragen of het niet
gedoopt kon worden
maar zonder in te gaan
op haar geloofsstrijd
zei hij lachend: Natuur
lijk! Wil je zelf ook ge
doopt worden, we zijn
toch bozig. Diep in haar
hart voelde ze dat deze
mentaliteit helemaal niet
kon kloppen me:
Evangelie. Toen ze
Verhoeffjes leerde ken
ner., luisterde ze met
open mond, als zij van
hun geloof spraken. Samen moehten ze
met haar neerknielen, toen ook zij haar
hart aan Christus wilde geven. Een ge
weldige verandering heeft zich in haar
leven voltrokken. Haar man, die nog al
tijd vrijmetselaar is heeft ook grote be
langstelling voor het Evangelie gekre
gen
Henk en Willemien Verhoeff zijn nu
met verlof in Nederland terug. De Ne
derlandse diensten zijn tijdelijk stopge
zet, maar zij bidden dat spoedig een
oplossing gevonden wordt, zodat ze toch
weer door kunnen gaan.
Een groepje jonge mense
onlange over het „prieslersci
de gelovigen" en omdat z
„getuigen". Het gesprek stokt'
riep: „Get
toch onzi
De meeste leder
lelijke kerken zullen het niet licht
zo grof zeggen. En tochDe door
snee kerkmens, die verhuist naar een
streek waar geen kerk is, voelt zich
vaak innerlijk verlaten, omdat hij
niet geleerd heeft op eigen benen te
-#- Nigerië is een ver land, de paar
honderd Nederlanders, die er werken,
hebben niet veel geestelijk contact
Maar ook daar drong de invloed van
het Evangelie dóór, omdat één van
hen ging zoeken naar een mogelijk
heid van christelijk contact rond de
Bijbel.
de „god" met een zwarte
en met een harde
huid
Inferieure parels
In Japan hebban parelexporteurs drie
duizend pond parels weggegooid. U
hoeft er niet achteraan te gaan, want
ze zijn in een behoorlijk diep meer
terecht gekomen, Trouwens volgens
het krantenverslag waren het maar
parels van inferieure kwaliteit. Er is
dus niet veel aan verloren gegaan.
Niet veel, neen „maar" 1,8 miljoen
gulden.
Jezus Christus zelf vergeleek eens het
Koninkrijk der Hemelen met een pa
relexporteur op zoek naar schone pa
rels. Toen hij een kostbare parel ge
vonden had, ging hij heen en verkocht
al wat hij had en kocht die. Er staat
niet bij. dat hij al zijn parels ver
kocht; wel al zijn bezittingen, maar
ik kan me voorstellen, dat hij meteen
de parels van inferieure kwaliteit van
de hand gedaan heeft om deze ene,
prachtige parel te kopen.
Van de kant van christenen wordt wel
eens de indruk gevestigd, alsof de we
reld louter zou bestaan uit slijk, mod
der en drijfzand en alsof het Evange
lie het enige is in de wereld, wat nog
enige waarde heeft. Als dat waar is,
bestaat de mensheid louter uit var
kens, die zich in de modder wentelen,
Christus geeft een heel wat nuchterder
tekening van het leven buiten God. Hij
weet, dat er veel is wat de mensen
trekt. Hij erkent dat de mens een cul
tuur kan opbouwen zonder God, die
zelfs een bepaalde waarde gaat ver
tegenwoordigen. Hij weet, dat de mens
buiten God maar moeilijk afstand doet
van veel wat hem trekt. Daarom ver
gelijkt Hij zijn Evangelie met een kost
bare parel, tegenover veel minder kost
bare parels. Deze parel is zo kost
baar, dat we er alles voor over moe
ten hebben.
De Japanse exporteurs gooiden voor 1,8
miljoen aan parels weg, omdat ze be
grepen dat de kostbare parels aan
waarde zouden verliezen als de infe
rieure ook op de markt zouden komen.
Voor hen was alleen het beste goed
genoeg. Wij houden ons echter vaak
meer op met de goedkopere soort; er
is immers zoveel wat ons trekt, dat
we voor Christus geen tijd hebben.
Toch zullen we nimmer deel hebben aan
Hem zonder overgave, zoals de koop
man de parel niet kon kopen zonder
zijn bezittingen op te geven. Het infe
rieure en die ene parel kunnen in één
leven niet tegelijk plaats vinden.
Father Divine is een neger, die zich om de kleurenbarrière niet
bekommerde en een blondine trouwde, die in leeftijd bijna zijn klein
kind had kunnen zijn. Father Divine heeft ook een andere „barrière"
doorbroken. De wijzen van Nebuchadnezar zeiden, dat de goden niet
bij de mensen wonen, maar deze neger zegt dat hij God is, alwetend,
almachtig, alomtegenwoordig En letterlijk honderden en nog eens
honderden volgen hem, vereren hem, ja aanbidden hem als de God
van hemel en aarde.
De invloed van deze negerbeweging,
die zich oorspronkelijk alleen richtte
op wat bijgelovige negers, heeft zich in
tussen over heel de wereld uitgebreid.
In Zwitserland, Oostenrijk, Frankrijk,
Australië en andere landen beginnen
zich groepen te vormen, die deze neger
als God erkennen. Zelf rekent hij zijn
volgelingen in de miljoenen. De Times
was heel wat voorzichtiger, maar schat
te het aantal toch nog altijd op een
tweehonderdduizend.
In de afgelopen zomer werd hier en
daar gefluisterd, dat Father Divine dood
maar dat zijn sterven absoluut ge
heim gehouden werd voor zijn volgelin-
en de wereld. Had hij niet verkon
digd, dat hij als God niet sterven kon?
Deze zomer heeft de man echter een te
levisie-interview toegestaan aan de
Amerikaanse televisiemaatschappij CBS
terwijl ook een verslaggever van een
negerkrant de „Amsterdam News" in
de gelegenheid werd gesteld om Father
Divine te ontmoeten.
Deze verslaggever James L. Hióks,
die de autodidacte godheid ongeveer
Ernstig ziek of
overleden
Father Divine trouwde met de blondine Edna Rose Ritchings uit Montreal Canada
en het was een groot en duur festijn, want de volgelingen houden de neger steeds
goed in zijn financiën. Edna kreeg de titel van Moeder Divine. Rechts op de foto:
Divine's secretaresse, die de titel Miss Devotion" draagt.
Een groep Duitse christenen heeft
de volgende zeven punten als leef
regels aanvaard.
1. Ik weet dat mijn leven nodig
heeft vaste tijden van rust, van
zwijgen, van concentratie. En ik wil
er trouw in zijn een zodanige orde
in mijn leven aan te brengen, dat deze
tijden erin voorkomen.
2. Ik wil mij door niets ervan laten
weerhouden, dagelijks volgens een
vast plan in de heilige schrift te lezen.
3. Ik wil alle dagen God loven en
Hem danken, Hem bidden om kennis
van Zijn waarheid en van Zijn wil,
en mij in het gebed laten brengen
tot innerlijke orde en rust, tot rein
heid en geestelijke kracht.
4. Ik wil ook de mensen, met wie ik
verbonden ben, die van mijn kerk en
van mijn volk, in het gebed voor God
gedenken.
5. Ik wil, waar en zoveel het mij
mogelijk is, deelnemen aan het leven
van de christelijke gemeente aan haar
eredienst en aan de viering van het
heilig avondrfiaal, en ik houd mij
bereid voor de dienst, tot welke ik
werd geroepen.
6. Ik zal er alles op zetten, mijn
gehele leven, thuis en op mijn werk,
en ook alles wat ik zeg en doe, te
plaatsen onder de verantwoordelijk
heid voor God, wanorde en onrecht
te mijden en ieder, die mijn hulp
nodig heeft, om Christus' wil te
dienen.
7. Ik ben bereid, de raad van een
zielszorger te aanvaarden en weet,
dat de leden van het lichaam van
Christus als broeders tucht op zich
laten uitoefenen en op elkander uit
oefenen.
Kerkbezoek nam toe
Een paar weken geleden deelde het
Centraal Weekblad mee, dat men in Be
verwijk zou overgaan tot het houden
van twee morgendiensten. De kerkeraad
durfde hiermee gezien de groei van de
gemeente, rtiet langer wachten, hoewel
het voorlopig nog niet voor alle zonda
gen als een direct-noodzakelijke maat
regel werd beschouwd. Het is anders uit
gekomen. Sedert de invoering is het
kerkbezoek toegenomen, zodat er twee
goed-bezette diensten kunnen worden ge
houden. Het blijkt dat men in verschil
lende gezinnen de gelegenheid aangrijpt
omr te wisselen, terwijl vroeger slechts
óf de man óf de vrouw de dienst kon
bijwonen. De schadelijke invloed van de
ploegendienst op de bedrijven wordt zo
weer enigermate opgevangen. Ook werd
het de laatste tijd sommige leden te be
nauwd.
Misschien kan deze ervaring een sti
mulans zijn voor andere groeiende ge
meenten niet te wachten met het instel
len van dubbele diensten tot er absoluut
niet meer aan te ontkomen is.
(Centraal Weekblad)
negen jaar geleiien had ontmoet, be
schreef hem als een gezonde man wan
ongeveer 65.
Hij gaf een krachtige hand, droeg
geen bril en zijn stem klonk helder. Wel
had deze verslaggever de indruk, dat de
neger sterk was afgevallen, wat vooral
in zijn gezicht tot uiting kwam. Hij
schatte zijn vrouw die de wijdse titel
draagt van Moeder Divine, ongeveer
achter in de dertig. Door één van haar
volgelingen was ze in hun eigen blad
„The New Day" (dat ook in het Duits
verschijnt) beschreven als „jonger dan
dertig, wat ze toe! al wel moet zijn."
Opmerkelijk is het, dat het blad van
deze kerk met zijn menselijke god ver
schillende preken bevat van deze neger,
die echter alle dateren van voor 1955.
Enkele Amerikaanse bladen waren door
deze interviews no? niet overtuigd en
vroegen zich zelfs af, of iemand de
plaats van Father Divine had ingeno
men. Weer anderen menen, dat hij vrij
ernstig ziek is ge eest.
In ieder geval is de invloed van deze
beweging nog niet verminderd. Deze
kerk verbreidt zich over heel de we
reld, ondanks het feit dat de vergodde
lijking van deze mens uitgesproken grof
wordt opgedist. Achter ieder jaartal in
het blad „The New Day" staan vier let
ters A.D.F.D. De betekenis: Anno Domi
no Father Divine, in het jaar onzes He
ren Vader Divine. Ieder persoonlijk voor
na amwoord, dat op deze neger betrek
king heeft wordt met hoofdletter gedrukt,
voortdurend wordt gewezen op de alom
tegenwoordigheid van deze „god-neger".
VERWARD
De preken zijn verward, soms kan
men er geen torn aan vast knopen,
maar telkens weer komt hij op één the
ma terug: Ik weet alles, en wie maar
vijandige gedachten tegen mij koestert
zal zijn straf niet ontlopen. De soldaten
in Korea stierven enkel en alleen, om
dat zij niet in Father Divine geloofden,
de politieagent die bij een auto-ongeluk
om het leven kwam had hem in gedach
ten vernederd. Op die manier wordt er
een zekere angst in het hart van de
mens gespoten, die velen tot een gewil
lig werktuig maakt. Aan de andere kant
wordt iedereen, die in hem gelooft en
„harmonieus" ove. hem denkt (wat
natuurlijk wil zeggen, doet wat hij
zegt) gouden bergen beloofd. In 1953
profeteerde hij tenminste: „Ik zeg u dat
u geen lekke band krijgt, en dat u geen
pech zult hebben als u mij lief hebt
mijn geboden bewaart! Als u harmo
nieus met mij leeft zal u geen ge'
overkomen, u ni-t en de uwen niet. Bent
u niet blij?" en volgens het verslag riep
heel de gemeente: „Ja Heer, zo blij."
IK EN MIJ
Heel handig heeft hij zich gebombar
deerd tot alwetend heerser. Voor dege
nen, die niet direct in die alwetendheid
geloven, is er nog altijd de innerlijke
angst, dat anderen alles overbrieven.
In 3en preek van 1939 zei hij tenminste:
„Zoals ik onlangs reeds heb gezegd, i
doordringen dat ik alles weet, is dat
weten dat u alle. aan mij vertelt
dan vertelt u het mij en dan zullen
weten dat ik ervan weet; want ze d'
ken dat ik het niet weet, tenzij iemand
het mij vertelt. Daarom zal iemand
het mij vertellen omdat ik ze verteld
heb dat ze mij alles vertellen moeten;
daarom is er geen enkele daad die u
doet, waarvan ik niet weet, want ande
ren zullen mij altijd vertellen wat u doet.
Zij zullen op u letten en precies
en weten wat u zegt en doet. Als z
mij vertellen, weet ik het, als u nie
looft dat ik het weet zonder dat z
mij vertellen. Het doet er voor mij niet
toe, of u denkt dat ik het weet of niet
zonder dat ze het mij vertellen, wa
zal altijd iemand zijn die Let mij
telt. Daarom zal ik het weten." Onmid
dellijk na deze verwarring van woorden
die toch een scherpe angel bezitten,
voegde hij er aan toe „Dit is een ge
heimenis," en iedereen riep: „Halleluja".
In de volgende alinea legt hij ei
een schepje bovenop: „Je kunt niets
voor mij verbergen. Zelfs wat u denkt,
zal ik u in de slaap laten uitspreken er
er zal iemand voor me luisteren, terwijl
u slaapt en ze zullen het mij vertellen."
Op deze manier zet hij man en vi
ouders en kinderen tegen elkaar op. De
kerk van Father Divine hangt
DAM
Als iedere beweging is ook deze niet
vrij van grappige eigenaardigheden. Ge-
vloek1 wordt er niet, maar een letter
greep die op zichzelf een halve vloek
zou kunnen zijn, maar in bepaalde
den voorkomt mogen niet uitgesproken
worden. De journalist van de „Amster
dam News" veroorzaakte een heel pro
bleem.
Het woord „dam", dat in het Engeto
met een ,,n" er achter een sterke
krachtterm is, mocht in de nabijheid
van Father Divi niet gebezigd
den. In druk werd het woor* eenvoudig
weggelaten en de krant werd in het
blad van Father Divine aangekondigd
als Amster-m Ne- s. In het gesprek
sprak de secretaresse voortdurend
AmsterBLESS News (niet Amsterver-
vloekt, maar Amstcrgezegend)Deze
bijzonderheid bewaart ons land voorio-
pi '-oor een inv.sie van deze neger-
kerk, die ai een groot aantal blanken in
zijn zog meesleurt, want ze zouden
heleboel moeilijkheden hebben bU
komst In Amslerd a m of Rotterd
2y
KERKBODES
i „Jong Gerefor-
GEREFORMEERD EN
HET BUITENLAND
Prof. H. van Riessen in „Internationaal
„Globaal gespr
derlandSe gerefm
land een broeder
wuster beleeft, n
die beter weet en be-
ir het nu ten diepste
iteindelijk zijn kracht-
t. dit bezit in de prak-
LANGE TENEN
Ds. Okke Jager in „De Strijdende
en mediteren, red.) begint, blijft er
r plaats voor persoonlijke geraakt
Als wij op de knieën liggen, heb
REFORMATIE-ROME
mde Kerk, kan c
'.heffen ,e overw
i deze kerk naast
iet van de plicht
Meer vrije tijd
de bios!" Mijnheer
kwam thuis van zijn werk, minder moe
en vroeger dan anders, omdat hij het
geadverteerde vervoermiddel had ge
bruikt. De reactie van het jonge me
vrouwtje spreekt boekdelen en is ge
heel volgens de geest van onze tijd:
Meer vrije tijd? Meer tijd voor me
zelf!
Meer dan ooit wordt er In kerkelijke
kringen geklaagd over een nijpend te
kort aan vrijwillige krachten en dat
in een tijd, waarin wij door de socia
le voorzieningen en wetten, door goe
de vervoersmogelijkheden meer tijd
beschikbaar hebben dan onze groot
ouders ooit hebben gehad. Wat doen
we eigenlijk met onze tijd?
Tijd is Gods tijd voor een ieder, die zich
tooit met de naam van Zijn Zoon. Hoe
veel van onze vrije tijd geven we aan
Hem? Gaan we zondags naar de kerk
en is daarmee de kous af?
In het oude testament vroeg God niet
slechts één dag op zeven dagen om
speciaal aan Hem te wijden; hij eis
te ook één jaar op zeven jaren. Bo
vendien gold ieder vijftigste jaar als
een jaar dat God toebehoorde.
Israël hield zich niet aan deze sab
batsjaren en daarom ging het land in
de Babylonische gevangenschap. De
lengte van die gevangenschap hield
verband met het aantal jaren, die het
volk God ontnomen hadden: 2 Kro
nieken 36:21 laat dat heel duidelijk
zien: „Totdat het land zijn sabbatsja
ren vergoed gekregen heeft. Al de da
gen, die het woest lag, heeft het ge
rust. om zeventig jaar vol te maken."
Blijkbaar had Israël dus bijna vijf
honderd jaar lang vergeten, dat er nog
een opdracht was om buiten de zon
dag ook één jaar van iedere zeven aan
God te geven. Maar God was het niet
God heeft ook vandaag nog recht op on
ze tijd. Niet slechts moeten we in ons
dagelijks leven door ons werk God
een kans geven om door ons te leven,
maar Hij vraagt ook een bijzondere
taak van ieder, die tot Zijn Gemeente
behoort. We kunnen een tractaat ver
spreiden, een zondagsschool leiden,
een vereniging bezoeken, zodat we
opgebouwd worden door gezamenlijke
studie, aan evangelisatiewerk deel
nemen het doet er niet toe wat.
Ieder moet echter buiten de gewone
kerkdiensten iets voor God doen. an
ders lijdt zijn geloofsleven schade.
God heeft recht op een gedeelte van
onze vrije tijd!
Hij wilde preken
Als U iets in het werk van uw kerk wilt
gaan doen, doe het dan niet, als de
man waarvan ik vorige week van een
bevriend predikant hoorde. Hij was
op een dag bij de pastorie komen aan
kloppen, omdat hij innerlijk voelde,
dat hij ook iets voor het Evangelie
moest doen. De dominee was blij. Zo
iemand had hij nu net nodig. Even
dacht hij na, waar de man het beste
zou kunnen worden ingezet. Op de
zondagsschool? Bij de wekelijkse ver
spreiding van het evangelisatieblad;
Of bij de jeugdvereniging?
Na enig denken wist de predikant waar
hij de man zou inzetten. „Zoudt U dan
willen helpen bij het werk van de zon
dagsschool? We zitten met een tekort
aan leiders en het ziet er naar uit,
dat we de school aan de andere kant
van het dorp zullen moeten sluiten als
we niet gauw hulp krijgen."
In plaats van dat de man deze kans
enthousiast aangreep, betrok zijn ge
zicht. Verbaasd vroeg de dominee zich
af waarom. Een beetje hakkelend
kwam het er uit: „Ja, ziet U. dat...
eh. bedoelde ik eigenlijk nietik
dacnt van preken en zo!"
De dominee zit met een illusie minder.
De man, die wou preken is niet meer
komen opdagen en het ziet er naar uit
dat de zondagsschool het niet lang
meer zal maken.
Dit had een kalenderblaadjesverhaal
kunnen zijn, als het niet echt gebeurd
heid
t de kei
aldus de rol
'eelt i
an het
NIEUWE NAMEN
J. D. B(oerkoel) in „De Bazuin":
Voor God hebben wij ook een naam.
Maar die naam is ons voorlopig onbe
kendIn de slaat der rechtheid moe
ten de namen, die Adam aan de dieren
gaf. wel geklopt hebben op de namen,
waarmee de Here die schepselen vnn el-
kaar onderscheidde. Maar dit is bij ons
verduisterd inzicht thans onmogelijk En
zo bezitten uij bij Hem nog een andere
naam dan waarmee we door de mensen
aangesproken worden.
