D
CHRISTELIJK
De schoolgemeenschap
0\
Puzzel mee
Vijftig jaar geleden kwamen
de Geref. Gemeenten bijeen
Beweging en spel zijn van
belang voor de genezing
Een woord voor vandaag
Kanttekenini
Te
ChrUlo leeft onder
een bewolkte hemel
DAM PO
Een vervolg
(Van een medewerker)
ons artikel over het probleem,
hoe de oudera te activeren voor
hhn school, een artikel waarin we
ruim baan vroegen voor de ouder-
commissies (25 aept), hebben ons
reacties bereikt, waaruit blijkt, dat
deze weliswaar niet in onnozelheid
afgeschoten pijl, doel heeft getroffen.
Zo vernamen we van een schoolbe
stuur, dat het aanleiding vond om de
opgeworpen problematiek centraal te
stellen in een discussie, waaraan deel
nemen bestuur, oudercommissies en
personeel der scholen. Een ander be
stuurslid reageerde per brief. Uit de
binnengekomen reacties blijkt duide
lijk, dat een zekere verambtelijking
du» ook verstarring in de ver
houding binnen de schoolgemeen
schap merkbaar is. Met opzet spreken
we van een school gemeenschap,
omdat zo de verantwoordelijkheid en
de solidariteit het beste wordt be
grepen van allen, wie de opvoeding
der jeugd ter harte gaat en die daar
voor belangstelling hebben.
Naast ouders en personeel is
daar ook de grote kring van de
ouderen, die destijds hun kinderen
naar onze scholen stuurden van
uit hun geloofsovertuiging en die
nu geen schoolgaande kinderen
meer hebben, maar wier interesse
in de school niet verflauwd is. Ook
zij horen erbij. Waarom voor hen
dan geen plaats in het bestuur?
Natuurlijk zullen de ouders der
kinderen ook hun verantwoorde
lijkheid moeten kennen en besef
fen. Maar binnen de kring van het
schoolbestuur kan een handreiking
der generaties gestalte krijgen.
r paaide plaats,' waar het bestuur
wijzend personeel hieraan wel
eens schort.
In het geheel der verhoudingen
is de functie van schoolhoofd van
groot gewicht. Ook als er niet al te
veel animo bestaat voor deze
functie, vaak ook uit een angst
voor de verantwoordelijkheid, die
nen de schoolbesturen er op toe te
zien. dat in een ontstane vacature
toch niet te snel wordt benoemd.
Als een bestuur innerlijk overtuigd
ls, dat een sollicitant niet de kwa
liteiten bezit, dan moet het hem
niet benoemen, ook al duurt de
vacature dan iets langer dan men
wenst
Juist van het hoofd hangt zoveel
af. Hij neemt onder verantwoorde
lijkheid aan het bestuur een eigen
plaats in. Bepaalde taken en ver
antwoordelijkheden kunnen daar
om niet collectief gemaakt wor
den, wel echter in solidariteit ge
dragen.
Ieder die in het geheel der
school een taak heeft gezocht of
gevonden, zal nauw met de ander
samen moeten werken. Rondom
iedere school moet zijn de sfeer,
waarin kinderen, ouders, bestuur
en personeel leven en die door
hen medebepaald wordt. Zo ont
staat, groeit, een schoolgemeen
schap, waarin allen blijk geven
van hun actieve interesse, waar
bij verstarring of verambtelijking
alleen maar kan schaden. In deze
societa8 is de polsslag van het
leven en daarin volgen wij Hem,
die voor ons allen is hét Leven.
ONS is bekend, dat in
paaide plaats, waar he 1
scholen onder „zijn be
heer" heeft, de oplossing is gevon
den door het benoemen van school-
commissarissen uit het bestuur.
Per school „bemoeien" nu twee
bestuursleden zich intens met
school en personeel en zo nu en
dan met de ouders. De commis
sarissen hebben de beschikking
over een eigen financieel crediet.
In de bestuursvergadering worden
al deze zaken besproken en wordt
getracht een eenheid in beleid te
vinden, waarbij de schoolcommis-
sarissen een zo groot mogelijke
bevoegdheid wordt gegeven. Daar
nagenoeg alle bestuursleden ouders
aanwezig langs deze
lossing te vinden. Het nadeel ls dat
de kring van hen, die geactiveerd
worden beperkt is en blyft, terwijl
bij de instelling van oudercommis
sies zoveel mogelijk mensen actief
worden (gemaakt).
Op een andere plaats geeft men
de voorzitter der oudercommissie
(geen bestuurslid) een adviserende
stem, terwijl de ouders een be
paald bedrag per week aan de
oudercommissie afdragen, dat deze
in overleg met het hoofd van him
school kan besteden. Eenmaal per
jaar vindt een gezellige bijeen
komst plaats voor bestuursleden,
personeelsleden en leden van de
oudercommissie, met
verloofden.
lang is het huisbezoek door het
personeel. Een avond per week
moet hiervoor beschikbaar zijn of
komen. Wij kennen een school
hoofd. dat op de personeelsverga
deringen verslag doet over de door
hem afgelegde bezoeken en dat
ook vraagt over die van onder
wijzeressen en onderwijzers. Zo
groeit er een band tussen ouders
cn school. Want alle ouders stellen
dit huisbezoek op hoge prijs. Wij
kunnen ons niet aan de indruk
onttrekken, dat het by het onder-
Beroepingswerk
NEDERLANDSE HERVORMDE KERK
Beroepen door de classis Rotterdam
N. en Z. tot predikant voor buiten
gewone werkzaamheden Jeugdwerk:
A. v. d. Made te Heerenbroek: t«
Doornspijk: R. W. Steur te Ouddorp.
Bedankt voor Lexmond en voor
Waarder: C. Treure te Ederveen; vooi
Schelluinen: A. G. Haring te Loon op
Zand.
GEREFORMEERDE KERK
Beroepen te *s-Hertogenbosch (vak.
J. v. d. Meulen): mr. C. Brouwer te
Luttelgeest.
Bedankt voor Hoogeveen (4e pred pl.):
L. Blijdorp te Halten.
GEREFORMEERDE GEMEENTEN
Beroepen te Middelharnia: W. Hage
te Nunspeet.
GEREF. GEM. IN NEDERLAND
Beroepen te Vlaardingen: T. Dorre-
steyn te Opheusden.
OPGAVE PUZZEL 38
SPIRAALRAADSEL
Van buiten naar binnen toe gaande woor
den invullen waarop onderstaande om
schrijving van toepassing is. Elk woord
begint steeds met de laatste letter van het
voorgaande woord. Bij goede oplossing
vormen de letters in de gesti
4 Ned. woorden. Hoe lulden
Lawaai (61. trekvogel (6), vastberaden
(8), treuzelen (6), de oudste in eer
zeischap (6), gedroogde vrucht (5),
der afwijkingen (7), verwonding (6),
schoenvorm (5), vuurpotje (4), roofdier
(5), vertragingstoestel (3). zware hamer
(5), al (51, "kussenovertrek (5), best (5)
stand der edelen (4), geplooide kraag
aanvang (3).
OPLOSSING PUZZEL 37
HORIZONTAAL: 1 Kronkel, 8 koren,
10 af, 12 ba. 13 rot, 14 kriek, 16 Dr., 18
inkt, 19 genoeg, 21 al. 22 de, 23
beleid. 26 halt.
VERTICAAL: 2 R.K., 3 oom 4 Nr. 5
keuring, 6 en, 7 aardgas, 9 _akt, ^forel,
„Alle roem ten enenmale uitgesloten
TT J 1 1 .*111 Buddinghianen ten gevolge gehad; v
rlerdenkingssamenkomst in de kerk «m?™* meedragen
waar de eenheid tot stand kwam
O'
(Van een onzer redacteuren)
historische bodem hebben gisteren de Gereformeerde Ge
meenten in een gedachtenissamenkomst stilgestaan bij het feit,
dat vijftig jaar geleden de gereformeerde gemeenten die voortkwa
men uit de arbeid van ds. L. G. C. Ledeboer en de overgebleven
gereformeerde gemeenten onder 't kruis zich verenigden tot het
kerkverband der Gereformeerde Gemeenten.
Op historische bodem want in de Boezemsingelkerk te Rotterdam
waar gisteren de herdenkingssamenkomst gehouden werd kwamen op 9 ok
tober 1907 de afgevaardigden van 24 Ledeboeriaanse en 14 kruisgemeenten
bijeen onder praesidium van ds. N. H. Beversluis; scriba was ds. G. H. Kersten.
KRUISGEMEENTEN
Afscheiding. Toen de afgescheidenen, de
vervolging moe, door naamsverandering
afzagen van de rechten der oude Gere
formeerde Kérk onder de republiek en
als „christeiyke afgescheiden gemeen
ten" om erkenning van de overheiu
vroegen, wilde een groep gemeenten de
oude naam gereformeerd", terwille
■van zoveel vervolging was door
staan, behouden. Daar kwam bij een
nieuwe kerkorde, waarvan de afgeschei
denen zich niet lang hebben bediend.
Vooral op het punt van het „welmenend
aanbod der genade" was er bovendien
verscheidenheid van gevoelen.
Deze groep noemde zich de Gerefor
meerde Kerk (of Gemeenten), daarbij
wegens de vervolging de toevoeging
„onder 't kruis" stellend. De eerste vijf
voorgangers bevestigden elkaar in het
ambt (geen der afgescheiden predikan
ten ging mee). Weldra was ds. C. van
den Oever uit Rotterdam hun voornaam
ste leider, totdat hij afgezet werd. Voor
die tijd zette hij zelf enkele collega's
af, onder wie ds. W C. Wust. Het is
treffend beide namen in de necrologie
van de Gereformeerde Gemeenten aan
te treffen: de door hen gediende gemeen
ten namen later aan het akkoord van
1907 deel.
gescheiden kerken aansluiten), totdat
hij zwichtte door het grote aantal onge
doopte kinderent waarvan de ouders wil
den dat hij ze dopen zou. Doordat hij
het land prekend doortrok, ontstonden
alom onder de meest verschillende na-
len Ledeboeriaanse gemeenten.
Aanvankelijk leefden zij in bijna vol-
rekt isolement. Later kwam er toena
dering tot de overgebleven kruisgemeen
ten, kwam het zelfs tot incidentele kan-
selruil. In Zeeland erkende men in het
begin van deze eeuw op voorstel van de
kruisdominee G. H. Kersten (die toen
Meliskerke stond) eikaars ambten en
attestaties. Maar tot vereniging kon het
in 1905 nog niet komen.
VERENIGING
boerianen een kruisgezind verenigings-
voorstel in 1907 met algemene stemmen.
Later kwamen enkelen op hun stem te-
:odat sommige Ledeboeriaanse ge
meenten als Oud-Gereformeerde Ge
meenten zelfstandig bleven. Maar de
grote meerderheid deed zich vertegen
woordigen in de vergadering te Rotter
dam, waar het kerkverband der Gere
formeerde Gemeenten ontstond.
Met wijsheid zijn de voorwaarden der
vereniging vastgesteld. Over de ambts-
kleding werd gezwegen (dit hete hang
ijzer had nog niet lang tevoren in Zee
land de strijd tussen Ledeboerianen
onder de toen toegestane naam Christe
lijke Gereformeerde Kerk (die zich in
1892 met de dolerenden verenigde tot de
huidige Gereformeerde Kerken).
Drie kruisgemeenten wilden niet mee
de Chr. Geref. Kerk vormen en bleven
afzonderlijk staan. Hun getal nam
o.m. met de Rotterdamse gemeente
Van, den Oevgr, welke na diens dood
weer toenadering zodht. Een van
opvolgers was as. G. H. Kersten,
bij de 'samensmelting van 1907 een
onbelangrijke röl speelde.
LEDEBOER
DS. L. G. C. Ledeboer, hervormd
predikant te Benthuizen, werd ir
1840 door het provinciale kerkbestuui
van Zuid-Holland afgezet. Lange tijc
heeft hij geaarzeld een eigen gemeente
te stichten (hij wilde zich niet bij de
Zorg voor zenuw- en geesteszieken
De bewegings- en speltherapie
is in het genezingsproces van ze
nuw. en geesteszieken een factor
van betekenis geworden. Dr. C.
W. du Boeuff, geneesheer-direc
teur van Zon en Schild en Hebron
te Amersfoort, heeft gisteren in
de jaarvergadering van de Ne
derlandse Hervormde stichtingen
voor geestes- en zenuwzieken ge
zegd, dat de therapie niet alleen
wordt aangewend om de bewe
ging, maar vooral juist ook om de
genezing van de patiënten te be
werkstelligen.
In de oude psychologie zag men de
beweging als een lang en moeizaam ver
kregen psychisch proces. Dit is anders
geworden, sinds het maatschappelijk werk
de schoudermantel was). Zoveel moge
lijk liet men de plaatselijke gemeenten
vrij. Wie in een gemeente ging preken,
waar de psalmen van Datheen nog ge
zongen werden, diende zich daaraan te
houden. In de meerdere vergaderingen
zong men deze psalmen voorlopig ook
Ti de eenheid te bewaren.
Thans tellen de 132 Gereformeerde Ge
meenten negentien predikanten. Er zijn
aan de Rotterdamse theologische school
negen studenten, waarvan er vier reeds
preekconsent hebben. De gemeenten on
derhouden 35 lagere, vier u.l.o.- en drie
kleuterscholen. In Gouda staat een eigen
kweekschool „De driestar". Er zijn drie
bejaardentehuizen en één kindertehuis.
BEWOGEN NESTOR
In de morgensamenkomst heeft de
nestor der predikanten, de 70-jarige* ds.
A. Verhagen gepreekt over Jakobs ze
gen voor Jozef. In die zegen wordt her
innerd aan de schutters die Jozef bitter
heid hebben aangedaan en hem bescho
ten hebben. Maar zijn boog is gespan
nen gebleven, want zijn armen werdes
gesterkt door de hand van de Machtige
Jakobs.
Ds. Verhagen, die acht jaar na de
vereniging het ambt aanvaardde, heeft
de voorgangers van 1907 nog gekend;
bewogen las hij de namen voor van de
ondertekenaars. Hij herinnerde aan de
smaad, die de gemeenten niet gespaard
is gebleven. En aan de scheuring van
1953. Gelukkig dat de Machtige Jakobs,
dat is de Here der kerk onze armen
sterkt. Alle roem over de afgelopen vijf
tig jaar is ten enenmale uitgesloten. Het
werk van God vereent; dat der mensen
breekt. Ds. Verhagen herhaalde een
woord van ds. Kersten: wij zijn niet
samengeregen, wij zijn samengegroeid.
Dat was Gods werk.
In de middagsamenkomst heeft ds. L.
Rijksen van Rotterdam-West een over
zicht gegeven van de voorgeschiedenis
der samensmelting, waaraan wij voor
het bovenstaande overzicht gegevens
ontleenden. Ds. C. Hegeman, uit Cene-
muiden, die zeven jaar in Amerika ge
weest is, sprak over de Gereformeerde
Gemeenten in de Verenigde Staten
Canada, waar 21 gemeenten doo'r vijf
predikanten gediend worden.
Van een getuige wordt verwacht, dat hij de waarjii
spreekt. Zo niet, dan pleegt hij meineed. En dat brengt bijr
der onprettige gevolgen voor hem mee. De Bijbel spn
meermalen van getuigen, van mensen, die spreken over he
geen zij hebben gehoord en gezien, over wat zij geloven i
dus zeker weten. Het gaat dan wel niet over rechtszalt
maar wat die getuigen doen is hetzelfde als wat in
rechtsgeding wordt gevraagd: de volle waarheid spreken,
getuigt moet er tot in het diepst van zijn ziel van overtuig
zijn, dat het zo is: hij moet er met zijn volle persoon ach
staan. Anders gelooft niemand hem! Getuigen is geen r
blijvende bezigheid, maar een zaak, waarbij ons hele best
is betrokken. Straks zal ons de vraag worden gesteld wat
met ons geloof hebben gedaan. Uit ons al of niet getuigen i
dit leven zal blijken, of ons geloof echt was dan wel een zaa|
die buiten ons om ging!
LUISTEREN EN OVERLEGGEN
zelfvertrouwen en gemeenschapszin,
daarnaast is er ook veel anders: onder
meer het medisch aspect. Het is alles
nog in een stadium van proberen. De
therapie krygt vooral betekenis als ze
naar binnen en naar buiten regulerend
werkt. Het is wel mogelijk met de
patiënt een aantal dingen in te studeren,
maar men bereikt dan meestal geen sou
plesse. Bij de therapie, die van de regu
latie uitgaat, voelen de mensen zich
gelukkig.
Dr. Joh. van der Spek, voorzitter, zei
over het werk van de inrichtingen, dat
hel kleine begin is uitgegroeid tol een
miljoenenwerk. Het aantal patiënten
loopt in de duizenden. Het ligt in het
voornemen op een terrein te Katwijk
een tehuis te bouwen voor geestelijk ge
stoorde ouden van dagen, met een capa
citeit van 250 bedden.
In het bestuur werden herkozen de
heren J. J. Schokking, Amsterdam; K.
van Boeijen, Wassenaar; dr. mr. L. W. D.
Schreuder, Amsterdam. In bestaande
vakatures werd voorzien door de benoe
ming van de heren mr. H. L. J. Beer-
nink; Rijswijk; mr. H. Rypstra, Smilde,
dr. J. M. C. Emmen. Spakenburg, en J-
M. J. Zandscholten, Deventer.
Pleidooi van prof. Scholten voor
beter geschiedenisonderwijs
(Van een onzer verslaggevers)
„Besturen en personeel van het chr. ulo moeten thans meer dan
ooit op de bres staan voor deze tak van onderwijs. We leven hier op
het ogenblik onder een hemel, waaraan verschillende dreigende wol
ken zich samenpakken." Met deze woorden begon dr. H. J. Langman
zijn openingsrede op de woensdag te Utrecht gehouden jaarvergade
ring van de Bond van Chr. Muloscholen. Deze scholen worden naar
de mening van de voorzitter van drie kanten bedreigd.
In de eerste plaats is daar nog steeds de in de Tweede Onderwijs
nota voorziene structuurverandering, waardoor een gezonde ontwik
keling van het ulo kan worden afgeremd. Dan vormt de zaak van de
personeelsbezetting in de naaste toekomst een bijna onoplosbaar
vraagstuk. Weliswaar heeft de salarisverbetering en de stimulering
van de akte-studie enige verbetering gebracht, maar de cijfers voor
de komende jaren zien er uiterst somber uit.
Het aantal Ulo-leerlingen ln 1955
nog 157.391 zal volgens de prognose
in 1962 gestegen zijn tot 239.sOO, dus
met niet minder dan 33 pet. Het aantal
leerkrachten zal in diezelfde zeven jaar
moeten groeien van bijna 6000 tot bijna
9000 en dan is met het reeds bestaande
tekort nog niet eens rekening gehouden.
Dr. Langman herdacht met enkele
sobere woorden hef overlijden van het
bestuurlid mr. S. Wierda. De secreta
ris-penningmeester, mr. J. J. van Nelle,
bracht voor de laatste maal de jaar
verslagen uit, daar hij deze functies
heeft neergelegd en slechts „ambteloos
bestuurslid" blijft. Tot zijn opvolger
werd gekozen de neer H. L. van Leeu
wen te Amsterdam.
Geschiedenis
Veel lof maar ook wat kritiek oogst
te prof. dr. L. W. G. Scholten met zijn
uitermate boeiend referaat over de
88 f
Hij kon zich de haast van het meisje voorstel
len, levendig indenken, want hij besefte, dat zij
op het punt stond haar geliefde te redden, maar
hoewel hij er van doordrongen was, dat Marian
ne van der Bij zijn voorzichtige kalmte en zijn
bedaarde werkwijze zat te verfoeien, liet hij
zich toch niet tot ondoordachte en overhaaste
stappen verleiden.
Zuckwaller wist, dat hij het risico niet kon
en mocht lopen, om met volle lichten voor de
poort van de villa te rijden. De motor moest
zelfs op een laag pitje draaien om daar in dat
huis niet gehoord te worden.
Meter voor meter schoof het voertuig vooruit
en Gustav Zuckwaller begreep, hoe hij op dit
ogenblik het meisje naast hem met zijn bedaard
heid en de trage gang van de wagen zat te mar
telen. Ze wilde er op los.
Ze sukkelden een honderdtal meters vooruit
en even voorbij het hek van de oprijlaan stopte
Zuckwaller. Hij fluisterde: „Marianne, hor' mal,
we doen hier geen dolle dingen. Ik heb de lei
ding van nu af, begrijp je dat goed? Jij blijft
zo lopen, dat ik steeds voor je ben. Hoe dan ook.
Marianne, je weet toch, dat dit uiterst gevaar
lijk kan Zijn?"
,,U moet niet zoveel praten, inspecteur," zei
Marianne, die voelde dat de politieman haar
graag hier bij de auto had achtergelaten om
alleen naar de donkere villa te gaan. Er was
aan de buitenkant geen licht te zien.
Het ijzeren hek van de laan stond open en
Zuckwaller wenste zichzelf daarmee geluk. Dat
zou in ieder geval geen onnodig lawaai maken.
<:&aad.óeló
JAS VAN HOFWEGEN
Zijn voeten betastten de weg voor hem.
„Grind," waarschuwde hij, „kom op het gras
lopen".
De twee mensen slopen over de grasrand in
de richting van de klomp steen voor hen. Het
was hier aardedonker en Gustav Zuckwaller
nam de grootst mogelijke voorzichtigheid in
acht-
Een dorre tak knapte krakend en met inge
houden adem bleef het- tweetal wachten. Er ge
beurde niets.
Ze naderden het grote huis. Hun ogen konden
nu ook meer van de omgeving zien.
Aan het eind van de oprijlaan voerde een bor
des naar de voordeur. Het huis was aan de voor
kant door lage struiken omgeven. De inspec
teur en het meisje gingen linksaf en Zuckwallër
greep de hand van Marianne. Hij kneep er in
en zij begreep het als een bemoedigend gebaar.
Van de buitenkant probeerde de politieman
een indruk van de indeling te krijgen. De grote
ramen moesten de belangrijkste kamers zijn.
Nergens was ook maar een kier, die licht uit
straalde.
Bij een klein schuifraam bleef Zuckwaller
■taan. Hij stapte door de rulle aarde tussen de
struiken door en trachtte het venster omhoog te
schuiven. Marianne kwam er bij en drukte aan
de andere kant het houtwerk omhoog. Langzaam
week het raam en Zuckwaller hees zich aan
de vensterbank op om meer kracht te kunnen
zetten en zo de opening wat groter te maken.
Hij werkte behoedzaam en het schuiven van het
hout maakte vrijwel geen geluid. Enkele ogen
blikken later was hij binnen en reikte Marianne
de hand; het meisje klom behendig achter de
inspecteur aan naar binnen. Ze stonden in een
kleine zijkamer van het grote huis. Op de tast
ging Zuckwaller verder en Marianne volgde hem
op de voet.
De deur bleek niet op slot te zijn en de twee
indringers bleven luisterend staan om dan ge
luidloos de deur aan de andere zijde te sluiten.
Ze stonden ongeveer in het midden van een
lange gang, waar hier en daar een enkele lamp
een spaarzaam licht verspreidde. Zuckwaller en
Marianne gingen op hun tenen naar het eind van
de gang. De inspecteur had zijn zware dienst
revolver in de hand, op alles voorbereid.
Het bleef stil, onheilspellend stil in het huls.
Nergens waren stemmen. Verschillende kamers
hadden hun deuren hier, maar hoe scherp ze ook
luisterden, er was achter geen enkele van die
deuren geluid.
Voorzichtig opende Gustav Zuckwaller de deur
aan het eind van de marmeren corridor. Er was
even een klikkend geluid toen hij de klink om
draaide.
Razendsnel draaide inspecteur Zuckwaller zich
om- Aan het andere eind van de gang stond de
vrouw uit Gasthof „Die Kapelle" en keek naar
het tweetal. (Wordt vervolgd)
betekenis van het geschiedenisonder
wijs op de Chr. Ulo-scholen. De hoog
leraar constateerde, dat het geschie-
denisoriderricht tegenwoordig bij alle
takken van onderwijs wat in de hoek
wordt gedrukt en dat dit een ernstige
aanval op de geestelijke gezondheid
van ons volk inhoudt. Onderwaarde
ring van dit onderricht is een indica
tie van een toenemende horde-vor
ming in de maatschappij, waarbij de
mens losgeslagen wordt van de band
met het verleden en zich geen scha
kel meer voelt in de keten der ge
slachten. Veel gestumper in de inter
nationale politiek wordt naar de
ning van prof. Scholten veroorzaakt
door de verregaande onkunde ten aan
zien van de historische achtergrond
der vraagstukken bij de leiders der
volken.
die
rfeitenkennis beperkt.
De geschiedenis is geen kroniek
(koning Ahasveros gebruikte deze
reeds als slaapmiddel). Wie
schiedenis onderwijst moet het
saai verband tussen de feiten ls
zien, moet uitgaan van een centrale
gedachte, moet de continuïteit maar
bovenal de discontinuïteit in de histo
rie naar voren brengen. Juist ii
discontinuïteit, die plotselinge
voor het menselijk verstand oi
klaarbare breuk in een bepaalde ont
wikkeling blijkt immers, dat ei
machtige Heerser der volken is
de geschiedenis drijft naar Zijn wil.
De heer Joh. Tigchelaar te Den Ha
sprak ten slotte nog over; „Het wacl
woord voor heden".
Najaarsconferentie Ned.
Zondagsschool Ver.
zaterdag 12 oktober in de Paaskerk
te 's-Gravenhage om 's middags drie
uur. Voorafgaande aan deze conferen
tie wordt een openluchtnveeting gehou
den voor 2000 kinderen in het Zuider
park. Op de conferentie zal dr. J. J-
Buskes Jr. uit Amsterdam spreken over
„Godsdienstige opvoeding in het
atoomtijdperk". In het avondprogram
ma wordt de Franse kleurenfilm „De
boom des levens" vertoond.
kenning van de aanwezigheid viIJ}S-
onderscheidene opvattingen blnj
de A.R. Partij ons waardevol i
komt. En het is goed, dat daaroij
eens een onbevangen en open!
gesprek wordt gevoerd. Want ij
zijn het met de schrijver eens:
rtP een openhartig gesprek, zo heb-
ben wij in ons vorig artikel ge
zien, is het, dat iemand als drs. G.
Puchinger in zijn lezenswaardige
brochure „Minister Zijlstra en de
A.R. Partij" aandringt. (Het
spreekt vanzelf, dat wij ons in ons
deelnemen aan dit gesprek vele be- het openhartige en onbevangen
perkingen moeten opleggen.) sprek zal verwijdering ve
Binnen de A.R. Partij dan ziet drs. maar het verwaarlozen v;
Puchinger onderscheidene stromin- lijk bestaande verschillen,
gen en groeperingen. Hier en daar Om nog een woord van drs.
knoopt de schrijver het bestaan van chinger aan te halen: „Ware
deze stromingen vast aan een ty
pering van enkele personen. Aar
dig om aan te halen leek ons het
volgende:
„Welke groepering het straks bin- kon spreken, hoeveel vraagsti
nen de partij winnen zal, weet nog en kwesties zouden niet veel
niemand, en zal voorlopig ook nog
niemand te weten komen. Wie de
diverse figuren in de partij aan
de arbeid ziet, de zwijgende Bruins de afgelopen jaren de partij
Slot, de extreme Gerbrandy, de in- kwaad hebben gedaan."
tegere Berghuis, de gesticulerende
Zijlstra, de altijd op hoog niveau
arbeidende beide Donners, de in
slechts zo dat de diverse
vleugels werkelijk bekwame
gelcommandanten hadden, i
mee men zakelijk en princlpli
voudiger te regelen zijn dan i
daag, hoeveel vaagheid en ven
ring zou niet voorkomen zijn diejL
Erkenning van verscheidenheid Cremo
een open gesprek daarover voorlÜney.
verwijdering. Wij kunnen
chljn slechts mijmerende Algera, te gereder gtellen, omdat bij i
i%. i - principiële partij als de A.R. Fl jva„
tij het niet de meningsverschil!|n(ler
zijn, maar de onderlinge en wed voor
Beleerde Versteeg, weet dat het noB lijdse gezindheid die beslissenj tt ve
de vlotte Diepenhorst, de' grappen
makende Verkerk, de ongenaakba-
Scholten en de werkelijk hoog-
Tuchinger windt er geen doekjes nog jwee kenmerkende aanhatCremi
om; hij is van mening, dat men gen.
binnen de A.R. Partij moet leren,
nuchter te onderscheiden in een
rechtervleugel, een middengroep en
een linkervleugel.
Niet, dat zulks een nieuw verschijn-
zijn: „Het is nu eenmaal
„Wil de A.R. Partij daarom zou e
de rechtervleugel als de linkervli n het
gel niet nog meer vervreemden t 1 i[."
haar doelstellingen en voormanm
dan zullen inderdaad die voormi de '5
nen bereid moeten zijn hij hun I
feit, dat er altijd binnen de A.R. oerciu U,J
rtii (trnminir.n h.hh.n hpstaan. "™r "V""1
Partij stromingen hebben bestaan,
ondanks de meestal centrale leiding
die er gegeven is. Het rechts-mid-
den-links-probleem is er altijd ge
weest. Zeer globaal gesproken zou
men kunnen zeggen, dat via Abra
ham Kuyper aanvankelijk vooral
de rechtervleugel leiding gaf aan
de partij, dat onder Colijn de mid
dengroep meer naar voren kwam,
terwijl vandaag via Zijlstra de lin
kervleugel grotere invloed op de
koers uitoefent dan ooit is ge
schied."
Laten wij, zo schijnt de schrijver schien tot die ^grootheid ^van^
zijn lezers te willen toeroepen, Ia- A Nj
ten wij toch aan de orde stellen de
vraagwelke stromingen doen
zich in feite binnen de A.R. Par
tij voor, wat zijn hun wensen en
doeleinden alsmede him actuele uit
gangspunten?
Onzerzijds zouden wij hier al da- onzerzijds ons nog een enkele
delijk willen opmerken, dat deze er- merking veroorloven.
EEN PROPAGANDA-OORLOG
hij h
te houden met de rechtse en linl
desiderata, voor zover deze lop
staan jegens het A.R. beginsel,
zullen ze bij hun interne partijiwci
beid ook geduldig moeten luistu
en overleggen.
„Wat wij tot dit alles nodig hebbed
ls geen rekbaar, maar een gKto» t
hart. Een hart waarin wij beif*1' he
zijn geduldig te overwegen allel(efregn
len en teleurstellingen,
alle trouw en goeds dat wij elty^p'
der bereid hebben. WIJ zullen mij
lu bi
ook moeten rekenen de bereidhi[H0f\f
om eigen teleurstellingen
griefdheid achterwaarts te stelli
ook al menen wij de meest bijbel
gronden voor dat alles te kunt;
aangeven."
In een volgend artikel willen
GE
propaganda-oorlog, die voor
deel in de plaats is gekomen van
de koude oorlog tussen Oost en West.
LIET lanceren van de kunstmaan Daardoor hebben de Russen nu |i
betekent een hoogtepunt in de ces met hun twijfelachtige voorst11 Ko
ïen op gebieden, waar het Wesl n
het eerst had kunnen zijn met ei 'derT
stige en eerlijke voorstellen. Hij, ^ie
Veel van wat de Russen doen het gevechtsterrein het eerst ig
en laten heeft op het ogenblik slechts treedt, heeft volgens het blad taan
propagandistische waarde: zo is strijd al half gewonnen,
het geweest met het lanceren van z<> bad het Westen het eerst I
de intercontinentale ballistische ra- nen komen met voorstellen voor
ket, met het gepraat in Londen over verbod van atoomproeven, met
ontwapening, met de briefwisseling doende garanties uiteraard.
tussen Boelganin en Macmillan en zelfde geldt voor de wederzijdse lu'®
met de nota's betreffende het Mid- rugtrekking van Russische en ACl;
Het kan niet worden ontkend, dat bieden. In plaats daarvan bepcrurk,
deze propaganda over het geheel ken de Westelijke mogendheden ilfet te
tot het bestrijden van alles, waian v
mee de Russen voor de dag K»roo:
En zij doen dit nogal ee*;i*
genomen goed werkt en dat
ook in de Westelijke landen onder de
indruk komt van wat de Russen
op allerlei gebied presteren. Zelfs door slechts op de werkelijke )^ou'
mevrouw Roosevelt, die toch niet doellngen van het internationale co
verdacht kan worden van pro-com- munisme te wijzen.
munistische sympathieën, is tijdens Dit laatste geldt in het bijzonder vo£™
haar bezoek aan de Sowjetunie tot de situatie in het Midden Oosti^ 'y
de ontdekking gekomen, dat de za- Daarom had de Iraakse afgevuBg
ken in dat land op een voortreffe- digde dr. Moesa Al-Sjabandar Boert
lijke wijze marcheren. Zij meent, lijk, toen hij in de Assemblee idling
telijke wereld aan, alleen
te zaak van was, dat het communis! let
tot de Donau en de Elbe kon d«
dringen, het het nu mogelijk dreigt 1
maken, naar het Middellandse JM
proberen, nog beter dan de Sowjet
unie te zijn.
Het Westen mag in deze propagan-
dastrijd niet verliezen. Uiteindelijk gebied door te dringen,
is de propaganda het voornaamste We hebben er al vaker op ge'
en meest doeltreffende wapen
Z1JI
dat het communisme niet k
strijd, waarin geen gebruik worden bestreden, door het als b
voor te stellen. Egypte en
rië hebben al heel goede zaken n
deze boeman gedaan en zij i
wordt gemaakt van physiek ge
weld. De Manchester Guardian,
die zich met dit probleem bezig
houdt, meent, dat het Westen langs zich blijkbaar in het geheel
het gehele propagandafront in het zorgen over de dag van morgen,
defensief is gedrongen en dat het Westen moet het ene doen en
weinig moeite doet, de vijand op andere niet laten. De laatste tijdf
eigen gebied op te zoeken.
het wel erg nalatig geweest.
Advertentie
KOU. GRIEP
zware hoofd- en borstverkoud
heid, diep vastzittend slijm.snuift
en wrijft U weg met
„Wisseling der generaties?
Od 2 en 3 november zal op de HOT
te Driebergen een conferentie wor
gehouden over het onderwerp:
wisseling der generaties". De cc
ren tie is bedoeld ais een ontmoetiüf
van ouderen en jongeren.
