L
120000 x
120.000 x
Getuigenverklaringen in de
zaak majoor K. dubieus
„Voor God en mijn eer van
onschuld overtuigd"
'olitiehonden beten weer
in leren mannen
ster
MET ESSO BENT U BETER UIT!
NAMEN UIT DE BIJBEL
IER 1
s
MAANDAG 7 OKTOBER 1957
ARCHITECTEN:
|N.A.-leden niet
voortrekken
Itn aantal Nederlandse architecten
«ft protest aangetekend tegen een cir-
|»lre van de minister van volkshuis-
l en bouwnijverheid, waarin deze
gemeentebesturen aandringt op een
in deskundige architecten-
bij de woningwetbouw, verwijzend
een college van advies, Ingesteld
de Bond van Nederlandse architec-
B.N.A.)
dag is hierover in Utrecht ver-
op initiatief van hot Nederlandse
itectengenootschap. dat zich vooral
geërgerd over het op deze wijze
van B.N.A.-leden.
Ivan de 4000 architecten zijn er vol-
in de sprekers minder dan
helft georganiseerd en slechts 1200
B.N.A., zodat van een behoor-
jjlce werkverdeling geen sprake meer
.u zijn.
je vergadering protesteerde in een re-
tegen het feit. dat de overheid
[i aldus vereenzelvigt met een bepaal-
hitcten-organisatie en hierdoor de
(ijkheid schept tot diskwalificatie
JT de niet tot deze organisatie behoren-
farchiteoten.
i oordeelde, dat het overigens al-
Indnst op de weg van de ovehheid ligt
f zich publiekelijk te beklagen over
ontbreken van wettelijke waarborgen
r de bekwaamheid van de ar.chitec-
t daar zij tot op heden in gebreke is
behoorlijke wettelijke re-
prettl'Éng inzake de bescherming van de titel
|j het beroep van architecten tot stand
Jbrengen.
.n de resolutie wordt de minister met
pdrang verzocht, de circulaire in te
1 op korte termijn de totstand-
in een wettelijke bescherming
bevorderen
AANSLAG OP TURKSE
MINISTERS
In de buurt van Ankara hebben tot nu
a onbekende personen een aanslag ge-
V op twee Turkse ministers. De auto,
lann de ministers op weg waren naar
[Turkse hoofdstad, werd verschillende
jalen getroffen, doch de beide minis-
i, Agaoglu (industrie) en Bengu (md-
i staat), bleven ongedeerd-
a beschouwt de daad als een misda-
e aanval op de regering.
Mr. W. J. van Es tegen krijgsraad
(Van c
i onzer verslaggevers)
HET PLEIDOOI van mr. W. J. van Es in de „steekpenningenaffaire
majoor K." was zaterdagmiddag nadat 's morgens tegen de majoor
twee jaar met aftrek en ontslag uit de dienst was geëist nauwelijks
vijf minuten begonnen, toen de raadsman een zin uit het proces-verbaal,
dat tegen de majoor was opgemaakt citeerde, die iedereen in het propvolle
zaaltje van de krijgsraad te velde-west in Den Haag de oren deed spitsen.
Het was deze zin, die overste Strabbing van de Kon. marechaussee er
had doen plaatsen: „Voorts verwijs ik, verbalisant, naar een anoniem,
in de Engelse taal gesteld schrijven, welk schrijven een richtlijn is geweest
bij het in dit proces-verbaal gerelateerde". Een fotokopie van dit schrij
ven, niet het origineel, was bij het proces-verbaal gevoegd.
Londen opgetreden. Het is echter aan be
klaagde en zijn raadsman onbekend of
deze kapitein voldoet aan de eisen die
beëdigde tolk gesteld kunnen
Ieder begreep dat mr. Van Es op deze
pmerking uit het proces-verbaal zou in
haken. Dat deed h(j ook, met enkele niet
stekels gespeende opmerkingen. „Na
tuurlijk gaat men nooit In op anonieme
brieven, maar wel is het verstandig de
Inhoud ervan eens onder de loep te ne
en", was een zo'n opmerking. „Verba-
lant zegt zelf dat dit anonieme schrU-
in richtlijn Is geweest bü het in het p.v.
gerelateerde. De vraag mag toch wel ge
steld worden of een vooronderzoek ge
baseerd mag en moet zijn op een derge
lijk schrijven", was een opmerking die
aan duidelijkheid niets te wensen over
liet. Z|j vormden echter pas het begin
een meer dan twee uren durend
pleidooi.
Rechtsvraag
Mr. Van Es bestreed de waarde van een
groot deel der getuigenverklaringen. Hij
zei o.m.: „Een reeks van getuigen is in
Enigeland gehoord. Al blijkt dit niet uit
de processen-verbaal van de verhoren,
het betreft hier Engelse onderdanen, die
de Nederlandse taal niet machtig waren
en er behoorde derhalve gebruik gemaakt
te worden van een tolk. Als tolk is een
kapitein, verbonden aan de ambassade in
Bij vijftigjarig feest
ioningin ook in
Hilversum
simpel»
tien m
ht op d«
v.a.. verslaggevers)
wekeu
k«[jITGEREKEND op reclasserings-
demonstreerden politiehon-
in Hilversum op welke wijze zij
>n zijn dief en diefjesmaat ach-
keerjr de broek te zitten. Maar dit viel
V^een zo samen omdat precies een
lve eeuw geileden de Nederlandse
j litiehondenvereniging, in 1912 „ko-
de"besti hklij'k" geworden, werd opgericht.
>t was dus een samenloop van om-
idigheden, die alleen op dit punt
rek°Pno^rgevoeligen even zal hebben ge-
Ie wetenschap echter, dat het altijd nog
zdch ni n js voor een verdwaald mens een
lluitend op bevel handelende en blj-
fde hond achter zich aan te krijgen dan
niet meer te stuiten kogel, moet wel
reen met het (spaarzame) gebruik
een op de men6 afgerichte hond ver-
do oen. Als zijnde een oud gebruik, waar-
vleug het vijftigjarig jubileum van deze ver-
«Aging wijst en gelet op het doel dat dit
idse middel heiligt. Er is dus veel voor
gebruik van een politiehond te zeg-
de jubileumdemonstraties in het
icks kBvereumse gemeentelijke sportpark
«ken verder dan ook voor zichzelf.
1 ioningin Juliana en prinses Marijke
de schi^ren er, met een groot aanbal hoog-
ligheidsbekleders, getuige van.
een politiehond, deskundig geleid
ïr zijn baas, allemaal vermag is met
«1 vallen en opspringen, bijten en weer
laten deze middag genoegzaam bewe-
We hebben er al eens eerder bij kam-
lenschappen uitvoerig bij stilgestaan.
0 dan altijd, zoals bij deze demonstra-
te zien dat er altijd gelegenheidsdie-
lederen pak bij de hand zijn
•rln het goed en pijnloos bijten is. Ook
niemand die het aandurf-
rich natuurgetrouw in zijn blote col-
sta-stil-of-ik-bijt-je-proef
onderwerpen. Toch werden er vele
dl
lelemaal
-1
touwl
het spel
gezet
■jj 'Ute stukjes uitgehaald, waarbij w«
gehoorzaamheidsoefeningen misschien
wel de grootste bewondering hadden,
intelligentie van de hond en de capa-
ilten van de dresseur, die zijn wil aan
dier moet opleggen, geven ook bij de
schijnstelling, om wat te noemen, de
'rslag. Hoedje af voor een hond die
i h or van weet te weerhouden een stil-
«nde man die in het geval van de
dan meestal tot stilstaan gebeten is
alsnog te behappen. Het enige wat het
riijllr dan te doen heeft is zijn prooi
ktn.
hechter! Groot respect
goed }root respect ook
0<i sorteerproef
toen krep #gt<
j in Hilversum kwam het weer aan hel
hil v de neus van een politiehond is fijn
n^vlak ïi Iaalt 2elden of nooit. Na een reukmon-
iioor n r ^st de hond later uit een In een kring
(«stelde groep mannen feilloos de be-
a Wcen delinquent aan te blaffen. De con-
Knoop o aUtle was geslaagd. We waTen het dan
oalie mas^ volmondig met de toelichter
j 8j :t demonstraties, de heer E. H
v jj adjudant van gemeentepolitie te
Wierdam, die het filosofietje op het gras-
liet vallen dat de hond nooit liegt
hij het nooit geleerd heeft,
noemen van de naam Rotterdam
de verplichting op het aandeel
polltlehondenbrigade in de
•aties even te noemen. Nero-
ly, Lion, Mentor en Astor deden dan
het halve werk, hun bazen-brigadiers
iters op
in de
Uitgaande van de journalistieke stelling
dat het geen nieuws is als een hond een
bijt, kunnen we met deze summiere
opsomming volstaan, daar het tegendeel
ook ditmaal weer niet plaatsgreep. Nieuws
verder echter wel de blauwe vlag
witte cirkels, waarbinnen de ge
kroonde initialen van de jubilerende "ver
eniging, die de heer C. van Hoek als ge
schenk van de (3200) leden het hoofdbe
stuur aanbood. Tevoren recipieerde dit
bestuur, onder aanvoering van voorzitter
F. W. Ketwich Verschuur nog geani
meerd in het restaurant van het Hilver-
unse sportpark.
Verder dient men te weten dat men in
deze kringen van mening is, dat de goede
diensten van politiehonden nog altijd te
weinig benut worden.
Het is echter van veel groter en essen
tiëler belang of het wel juist is dat de
officier-commissaris verhoren heeft ge
houden in Engeland van Engelse onder
danen. Met klem wil ik hierbij stellen
dat het niet gaat om een beleidsvraag,
maar om een rechtsvraag. Ontkend moet
worden dat de officier-commissaris een
zodanige functie in het buitenland kan
uitoefenen. Ook in burgerlijke strafzaken
wordt dan voor verhoren van buitenlan
ders in het buitenland een weg gevolgd,
die voor het militaire strafrecht
gevolgd had moeten worden," aldui
l Es.
Engelse eed
Ook de rechtsgeldigheid van de Engelse
eed voor deze Nederlandse zaak bestreed
de raidsman. Derhalve concludeerde hij
dat voor het bewijs van het ten laste ge
legde in dc eerste plaats geput moet wor
den uit dc verklaringen van dc overig!
getuigen en de beklaagde. Over d<
basis van het proces-verbaal, de anonie
me brief, had de raadsman tevoren nog
opgemerkt: Interessant is het te zien dat
beschuldigingen worden geuit tegei
reeks lieden, van wie blijkbaar uiteinde
lijk een, dc majoor K., het onderwerp
van onderzoek en vervolging Is gei
den".
Ook wijdde mr. Van Es ln zijn pleit
rede enige aandacht aan het feit dat op
verzoek van de afdeling „fraude" van
Scotland Yard noch door deze dienst, noch
door verbalisant een nader onderzoek
werd ingesteld bij een van de wapen- en
machineleveranciers van Nederland, om
dat Scotland Yard in de handelingen van
deze maatschappij mogelijk voor de En
gelse wetgeving strafbare feiten
de Yard eerst de loop der gebeurtenissen
ln Nederland met dit onderzoek wilden
afwachten". Mr. Van Es noemde dit
wonderlijke en ongeloofwaardige mede
deling.
Wit en zwart
De verklaringen van de belangrijkste
getuigen, Van Benthem en Davids, zou
den nu dus het bewijsmateriaal moeten
leveren. Uit hun verklaringen putte mr.
Van Es naar zijn mening, de ene tegen
strijdigheid na de andere, Het begint met
hun verklaringen over het ontstaan van
hun samenwerking, vervolgt met tegen
strijdigheden met betrekking tot hun
werkzaamheden en financiële voorzienin
gen, terwijl last but not least de door
deze getuigen opgegeven redenen met be
trekking tot de giften aan majoor K.
totaal niet met elkaar kloppen. Boven
dien spreken de getuigen zich zelf ln hun
zegt Van B. aan majoor K. geld
ter hand te hebben gesteld om wraak te
;n op zjjn „compagnon" D., later zou
hjj dit gedaan hebben „omdat majoor K.
vaak om geld zeurde" en weer later
i hij geld hebben gegeven omdat de
majoor K. voor een contract betreffende
levering van Fiat-onderdelen had ge
zorgd. Een nieuw, eigenaardig motief, al
dus de raadsman, want Van B. is immers
dc officiële inkoper van dc Nederlandse
Staat.
De gelden die de „giften" vormden
waren, zo deed de raadsman uit de doe
ken, huurschulden van Van B. voor een
vakantie in het huis van majoor K. en
voor in die tijd gemaakte hoge telefoon
rekeningen.
Uitgebreid vertelde mr. Van Es hoe de
getuigen B. en D. voortdurend economisch
op een vulkaan zouden leven. Iedere
maand moesten zij duizenden ponden le
nen om hun krediet bij Barclay's Bank te
kunnen behouden. De verklaring
woensdagmiddag gehoorde getuige a dé
charge J. Stemfeld, maakte dit volkomen
duidelijk.
De raadsman beëindigde zijn pleidooi
met de woorden: „Voor God en mijn eei
ben Ik overtuigd dat majoor K. onschul
dig is".
Majoor K.
Majoor K. zette tenslotte persoonlijk,
zich beheersend maar duidelijk dóór
dóór verbitterd, uiteen hoe de gang
zaken betreffende de administratie en
aankopen was.
Hij betoogde hoe Van Benthem 2
dertien maal aan valsheid in geschrifte
zou hebben schuldig gemaakt. Hij bedroog
mij en het Directoraat Materieel Land
macht. „Ik bezorgde Godfrey Alvist. de
lege N.V. van getuigen Van B. en D.
strop van 12 mille ten bate van de Ne
derlandse Staat. Zou deze Van B. mij dan
geld toeschuiven? zo vroeg hij.
Na een lange technische uiteenzetting,
het gehele betoog duurde anderhalf
besloot majoor K. met de woorden:
„Mijnheer de president, leden va
krijgsraad, mijn officierseed is mij heilig".
Tijdens de ochtendzitting was nog de
getuige H, Th. Tops gehoord. Uit diens
mededelingen onder ede bleek dat de gel
den, drie of vier maal f 500, die hij in
opdracht van D. aan het huis van majoor
K. zou hebben afgegeven, nooit in han
den van mevrouw K. waren gesteld, zo
als .getuige T. eerst verklaard had.
Na een ruim vijf uur geduurd
hebbende zitting, sloot president
kolonel mr. dr. J. P. van Erk deze
en bepaalde hij de uitspraak op
woensdag 9 oktober, 9.45 uur.
fantastische gebeurtenissen in Uw auto
Terwijl u in uw auto voortglijdt, tevreden luisterend naar het zacht-
spinnend geluid van de motor, worden daar beneden enorme krachten
ontwikkeld. Neem b.v. de nokkenas, die zorgt voor het openen en
sluiten van de kleppen.
Tegen de druk van de sterke klepveer en tegen de compressie van de
cilinder in drukt elke nok zijn eigen klep open met een kracht van
soms meer dan 100 kg, en dat 120.000 maal per uur!
De nokken zouden snel versleten zijn als het minieme oliehuidje
tussen de nok en de klepstoter niet voorkomt dat de metalen delen
elkaar rechtstreeks raken.
Deze extra zwaar belaste punten in de motor hebben extra bescher
ming nodig. Die extra bescherming biedt u ESSO EXTRA MOTOR OIL
(in het gouden blik).
Perfecte smering bij alle bedrijfstem-
peraturen
want Esso Extra Motor Oil reageert in de nog koude
motor als een dunne olie, bij hogere motortempera-
turen als een dikkere olie.
Ongekende slijtageweerstand
Reinigend vermogen
Uitgebalanceerde „dopes" geven Esso Extra Motor
Oil deze bijzondere „motor-sparende" kwaliteiten.
ESSO EXTRA MOTOR OIL
VOOR EXTRA BESCHERMING
Een complete set van
twee multigrade motoro'
10W - 20W - 30
20 W - 30 - 40
HET LEVEN
IB-bowcHö
DE,
E HEER W. Nicuweboer uit Utrecht is een man, die boordevol Ideeën zit en
Rege, de bond waarvan hij secretaris Is, profiteert daarvan in rnlme mate.
Voor de bouw van zeven militaire tehuizen wil hfl, zoals we n destijds al zeer
uitvoerig hebben verteld, voor 1 januari 1958 een bedrag van vier ton bijeen krijgen
en dat probeert hy door het uitgeven van obligaties ln allerlei coupures. Als u
denkt: Kom, laat Ik eens wat doen voor de jongens, die ln dienst zijn, knnt u bij
hem terecht. Voor een rijksdaalder helpt hij u al aan een obligatie, en vindt u dat
bedrag wat aan de lage kant, dan kunt u ook een bedrag van f 100 bij hem depo
neren. We hebben de heer Nieuweboer opgebeld en hem gevraagd hoe het met zijn
actie stond, maar hij wilde op de vraag geen antwoord geven. Wacht maar af, zei
hij opgewekt, en zet nog maar eens in de krant, dat de zaak van de militaire tehuizen
het gehele Nederlandse volk aangaat.
De Koningin en prinses Marijke z(Jn
zaterdag in Hilversum geweest. Daar
hebben zij de demonstraties bijge
woond wan de Koninklijke Neder
landse politiehondverenigingdie haar
gouden jubileum vierde. Na aankomst
begaven de hoge gasten zich in ge
zelschap van jhr. A. D. Laman Trip,
gepensioneerd luitenant-kolonel der
marechaussee, ere-voorzitter van de
jubilerende vereniging en burgemees
ter J. J. G. Boot van Hilversum
(rechts) door een haag van deel
nemers naar de tribune.
Rotterdam slaakt
noodkreet
Burgemeester en wethouders van Rot
terdam hebben zich tot de regering moe
ten wenden, daar het nu niet mogelijk
is vaste financieringsmiddelen te ver
krijgen en hebben een oplossing gevraagd
voor de nog dit jaar te treffen voorzie
ningen. waaraan bepaald niet kan wor
den ontkomen, zoals de voltooiing van
het Botlekgebied, de elektrische centrale
aan de Waalhaven, de afbouw van het
ziekenhuis Dijkzlgt en wederopbouw, en
spoorwegwerken. Hierbij zijn kapitalen
van honderden miljoenen gemoeid en bij
de verkrijging daarvan moet men op
roeien tegen de regeringspolitiek die de
gemeenten op de kapitaalmarkt in de
achterste schuit heeft geplaatst. Dit jaar
worden de gemeentelijke investeringen
200 miljoen, 17 min. meer dan in
1956, doch 56 min. minder dan de, ra
ming van maart 1957. De vlottende schuld
is in één jaar 100 min. gestegen en zal
eind 1957 tot 180 min, zijn opgelopen.
FRIESLAND
Het is wel aardig om te weten, zei de
>er Nieuweboer, dat de Friese chr. plat
telandsvrouwen en metsjesbond de actie
,Vier Ton" op een loffelijke wijze steunt.
Iet is niet het werk van de bond, schreef
de pennlngmeesteresse mevrouw M. de
Vries-Miedema. geld ln te zamelen voor
of ander doel, maar nu gaat het om
i Jongens. U krijgt van ons de lijst
onze afdelingen en dan kunt u aan
elke afdeling een aantal folders zenden.
Dat zal zeker resultaat afwerpen, schreef
ouw Miedema, zei de heer Nieuwe
boer. En nu we toch over militairen
schrijven: van 14 tot en met 19 oktober
wordt de grote openbare landelijke
P.I.T.-collecte gehouden, ten bate van de
geestelijke verzorging van onze militairen.
Uit de opbrengst van deze inzameling
wordt de arbeid van de vloot- en leger-
predikanten en ook de bouw en instand
houding van protestantse militaire tehui-
in Nederland en overzee in belang
rijke mate gesteund.
KUNSTMAAN
We hebben een heer aan de telefoon
gehad, die het helemaal niet begrepen
heeft op de kunstmaan. Het is niets ge
daan, zei hij mistroostig, waar gaan we
heen. Iedereen is even enthousiast, dat
de techniek voor niets meer staat, maar
lk. zei die heer, vind het maar angstig.
Moet u zich voorstellen, dat terwijl wij
trachten rustig en in alle eer en deugd
te leven, zo'n stuk kunstwerk met een
ontzaglijke snelheid om je heenwentelt.
Op het ogenblik hebben wij al moeilijk
heden met het bewandelen van de wereld.
Elke stap, die je zet, kan gevaar opleve
ren. Je komt tegenwoordig ogen tekort.
Als je een straat moet oversteken hoop
Je het beste van het avontuur. Maar nu
zullen we ln de toekomst ook nog naar
boven moeten kijken. En ik vraag me af:
waar is het voor nodig? Kunnen we niet
zonder kunstmanen leven? Is de maat
schappij al niet gecompliceerd genoeg?
Ik ben bang. zei de meneer eerlijk, ik
ben bang, of de kunstmaan nu van Rus-
Tvch is het zo'.
l(jke betekenis behoeft te worden toe
gekend. Wie echter dc moeite neem!
„Romeo en Julia" van Shakespeare goed
te lezen, zal tot de ontdekking komen
dat de schr(ivcr in plaats van gering
schatting juist grote betekenis aan een
naam toekent (acte II, scene 2). Volko
men hiermee op één l(jn staat het
„nomen est omen" der Romeinen, waar
tegen ons slordige „als het kindje maar
een naam heeft" wat erg nonchalant af
steekt.
Toch geloof ik niet, dat w(j zo onver
schillig tegenover namen staan, als wy
doen voorkomen. Wanneer by het voor-
erkeerd
s nog zouden kunnen
naam die Jozef van
oên hy onderkoning
-n Daniël die Beltsa-
inderingen liggen
i dc zinvolle be-
werd toegekend.
geheel in de lyi
ekenis die aan
De „andere men
ioor het verhond met God (Abi
Ioor stryd (Jacob) of di
Jcj
(Sim
uitge-
gebracht, haast de betrokkene zich altyd by herhaling meldii
de gewenste
Dat is slechts
Irukt worden in een nieuwe u
tekcerd is hel ook mogelyk dal volgens
iet scheppende principe de nieuwe naem
-en ander wezen moest formeren of
'timulcren. De gedachlenwereld die
hierachter ligt ia in ieder geval aan-
tienlyk ryker dan onze volledige nega-
lie, uitgedrukt in „als het kindje maar
te brengen.
;en kleinigheid, die tekc
6 vertikken het helemaa'
an een ander te dragen
werd Abraham, toen God hem in hel
verbond had opgenomen en gelyktydig
werd de naam van Sarai gewyzigd in
^ara, die koningen van volken zou voort
heeft".
siert. Kortom, ondanks voor leven
onverschilligheid zyn we zè moes
naam vergroeid, dat hy eer israë!
>ns wezen schynt uit te maken en r
lieve volken geldt dit in nog leder
isende stryd gestred
naam veranderd wo
t gy hebt gestreden r
en gy hebt ovei
tedachtenwereld leeft nog
naamsverandering die pau-
n hy hun troonsbestijging
'olgendc keer.
(Nadruk verboden)
land ia of van Amerika of van Haiti. Het
is niet leuk meer. Het is langzamerhand
helemaal gedaan met de rust.
GEWELDIG
Geweldig, zei ons zoontje, toen hij het
verhaal van de kunstmaan had gelezen.
Geweldig. Nu gaan we de goede kant op
voor de eerste reis naar de maan. Die af
stand ls anders groter dan 900 kilometer
zelden we voorzichtig. Dat ls ook zo, be
aamde ons zoontje, maar het eerste vlieg
tuig begon ook met een hoogte van een
halve meter en hoe hoog vliegen de kis
ten nu wel niet? Het is alleen jammer,
dat de Russen de Amerikanen voor zijn
geweest. Dat komt door het geld, betoog
de hij wijsgerig. Je moet nooit te lang
over geld zitten te dubben. Dat heeft bij
zulke projecten geen zin. Maar onder
tussen blijkt toch wel, dat we voor niets
meer staan. Je kunt toch eoht wel zeg
gen, dat ons alles lukt. Toen u op school
zat, hield hij ons voor, heeft u toch nooit
aan kunstmanen gedacht. Wie daar toen
over had gesproken zou zeker zijn uit
gelachen. En lk, zei ons zoontje, vind dat
allemaal heel gewoon. Reizen naar de
maan, reizen naar Mars, noem maar op.
Ben je er erg gelukkig mee? hebben we
voorzichtig gevraagd. Ik wel. zei ons
zoontje.
VOETGANGER
We hebben als voetgangers ruimer adem
gehaald, toen de minister bekend maakte,
dat binnenkort de maximumsnelheid ln
de bebouwde kommen de 50 kilometer
niet mag overschrijden. Gelukkig, hebben
we gezegd, de kans om geen ongeluk te
kr(jgcn als je een straat moet overste
ken st(Jgt. Nu kunnen we tenminste zon
der angst ons huls verlaten en gaan wan
delen. Maar we hebben gelezen, dat de
dcsknndlgcn bet over die beperkte maxi
mum snelheid niet eens zijn. En de Ne
derlandse vereniging tot bescherming van
voetgangers loopt zelfs met dc vrees rond,
dat dc meeste automobilisten zich niet aan
de ministeriële bepaling zullen houden.
Dat zou niet netjes ziin van dc automo-
•U. W# kunnen er toch
ook niets
dat
ganger zijn. We willen graag ontsnapper
aan de kans In een kort krantenbericht
vermeld te worden. W'U voelen veel vooi
die 50 kilometer, omdat wc weten, da'
een auto bij die snelheid een korter rem
spoor heeft, dan bii een hogere. We gelo
ven niet dat we dit mis hebben, al zfjn
we gaarne onze excuses aanbieden.
NIJMEGEN, 7 oktober. Gepromoveerd tot
doctor in de letteren en wijsbegeerte op proef
schrift: Situatie-analyse en ioci aaU-psychologich
Indonesië
Trouw geeft een beeehonwing
over de toestand in Indonesië en
behandelt daarin de controverse
tossen Djakarta en de buitenge
westen, met op de achtergrond
het vraagstuk van de eenheids
staat. Na aan hetgeen kort na
de soevereiniteitsoverdracht ge
beurde te hebben herinnerd
wordt geconcludeerd, dat deze
eenheidsstaat ls mislukt, politiek
en economisch.
Het is de mislukking van een opgedron
gen overspanning van een nationale ge
dachte. De buitengewesten hebben daar
de consequenties uit getrokken, Niet zo
radicaal als de Republiek der Zuid-Mo-
lukken dat deedtoen zij na de geweld
dadige omverwerping van de Verenigde
Staten van Indonesië daar de rechtmatige
consequenties uit trok. Maar toch ook
consequenties. De hottding der buften-
peujesten, nu, bevestigt de juistheid van
het inzicht van de leiders der Zuid-Mo-
lukken reeds jaren geleden, dat het op
de Javaanse manier bepaald niet kon en
mocht gaan. Indonesië staat nu op de
tweesprong. De ene politiek, onrecht
vaardig en onhistorisch, is mislukt. Er is
dus geen keus meer. Men kan slechts voor
het alternatief, voor de andere politiek
kiezen, De buitengewesten doen het aar
zelend en tot dusverre half. Soekarno en
Jave houden krampachtig vast aan de
eenheidsstaatdie slechts door dictatuur
overeind te houden is. Maar aan die dic
tatuur ontbreekt de macht. Aan de an
dere zijde handhaven dc militairen in de
buitengewesten de machtspositie, die zij
voor een klein Jaar ten opzichte van Java
hebben verworven. Maar men bedekt het
conflict over en weer met vriendelijke
woorden. Natuurlijk kan dit niet zo voort
duren. Hier is een staat in ontbinding.
En men zal moeten kiezen. En dat zal de
enig mogelijke keus moeten zijn, toil men
niet een communistische satellietstaat
worden. Wij hebben de indruk, dat al
thans de buitengewesten dit laatste ver
werpen. Men zal dus of met instemming
van Java weer tot een federatieve staats-
opbouio moeten komen of Indonesië zal
geheel uit elkaar vallen
(Trouw)
<1* tiriufm hetelucht-gashaard
MUMMcnAi
