Blad
^JBaby-óitter^
NEE,
Kaas van de monniken
Kritiek en achterdocht
BRDEFJES VAN M'N GETROUWDE ZUS
195
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 21 SEPTEMBER 1957
I
Numi I
238 i I
y
Wist u dat volgens een oude over
levering kaas het „brood van de
apostelen" wordt genoemd? Sommige
monniksorden hebben hun naam
tronwens aan heel wat bekende lek
kernijen gegeven, denkt u maar eens
aan de Benedictine of het Trappis
tenbier.
Die Trappisten z\jn ook de „uitvin
ders" van de kaas, die Port-du-Salut
wordt genoemd en die oorspronkelijk
afkomstig is uit het Mayennedistrict
in Bretagne. Maar de produktie bleef
niet beperkt tot het klooster, de kaas
wordt tegenwoordig, in talrijke fa
brieken, voornamelijk in het zuiden
van Frankrijk, gefabriceerd.
Alleen die kaas van de fabrie
ken heet dan Saint Paulin. Het is een
typische dessertkaas, geurig, fris en
rijp, en zweemt enigszins naar het
pikante. Daarom is Saint Paulin ver
rukkelijk by ietwat zurig („rins")
fruit, na wat noten of by een glas
wijn, Beaujolais bijvoorbeeld of Bor
deaux. De Saint Paulin houdt u ?eker
vijf weken goed bij een temperatuur
van ongeveer 7 graden. Zet deze kaas
mag
geen te grote
verantwoordelijkheid
dragen
liefst
p'a«
tJUIZE MELANIE, Spruitenbosstraat 17, Haar
lem. Dat is het adres, het adres van een
I jarige. Tien jaar geleden, in september 1947,
I richtte de Christen Jonge Vrouwen Federatie
dit tehuis op. Het was bedoeld als internaat
voor meisjes, die overdag in gezinnen werken
en zich 's avonds door middel van cursussen
j voorbereiden op een opleiding die ze later
I graag willen volgen, zoals gezinsverzorgster of
leerlingverpleegster.
Mejuffrouw J. Soeteman is de directrice.
Samen met de staf, die in het geheel uit vijf
j personen bestaat, zorgt ze voor die dertig meis-
1 jes en ze probeert zoveel mogelijk de gezins-
l sfeer te benaderen. Ze vindt het, zo schreef ze
!j in hef contactblad van de C.J.V.F., een voor-
recht om dit te mogen doen „omdat wij op
lier jonge meisjes een stootje kunnen
4 geven om een zelfstandig leven aan te kunnen,
I maar bovenal omdat we mee kunnen werken,
i het motto van de C.J.V.F. waar te maken, dat
J Jezus Christus als Heiland en Heer, gekend
i gediend wordt
veel JUFFROUW SOETEMAN zei:
„Zullen we dan nu maar eerst
ren het huis bekijken? Straks
ten de meisjes thuis en dan
iedere kamer bevolkt. Er
er al een paarZe
•hte, want we hoorden
land heel hoog en schel een
lelodietje fluiten. Toen liep ze
lek de trap op en zei, ter
ijl ze een kamerdeur cpen-
,,De groep is nog maar
en week geleden aange-
daarom ziet het er nog
o „bewoond" uit. Maar
jt wordt langzaam maar ze-
gezelliger."
iHet was een'grote kamer, die
Ikeek op de Spruitenbrss -aa
rt hier en daar een klein
fstie °f een stoel. Er was ge-
ickerd met de ruimte. Juf-
iw Soeteman zei, toen ze
a MatM„ -jj-^ere kamer liet zien,
ouw, n ar bedden boven elkaar
jn, die inden: „De groep moet mi-
rernatiofoaal dertig meisjes tellen,
n Müni n ,fan het huis zich handha-
export«n v'n *Un nog steeds bezig
e geneje' subsidie te krijgen...."
hebbes n een kamer met een schuine
og. De lken zoldering zat een meisje op
dan dle|>r divanbed Haar re-enmantel
g aan, haar hoofddoek nog om,
ug uit [jrief te iezen 2e lachte toen
op binnenkwamen; juffrouw Soe-
hemnan zei: -i3. die P°st is 20 be"
grijk altijd!" Het meisje knik-
ancune. en verdiepte zich gauw weer in
bijzonjar lectuur. Om haar niet te sto-
1 zei de directrice met gedemp-
Vnai stem: „De meisjes houden zelf
n kamer schoon. Hoe ze het wil-
t voor doen, moeten ze zelf weten,
kei" T róet het hele stel, of om beur-
- met zijn tweeën of zo. Wij van
uncnen staf kijken natuurlijk wel of
officieel goed gebeurd is."
daalden de trap weer af
beneden en kwamen door de
n Müntjken met een paar enorme gas-
iiet. Dai nforen. Dat moet ook wel,
;aan we ;hten we, voor maaltijden voor
estatie n kleine veertig personen iede-
,ak de e dag! Maar juffrouw Soeteman
Begrijp: „Nee, alleen zondags eten
maar met zijn allen. Door de week
antenberjn de meisjes 's middags met
zij wej gezinnen mee aan tafel."
Die bi) )e tnin n-iet a' te 0root'
politie stond voornamelijk uit een
na oveisueZd. „We volksdansen er en
Instant! zomers is het een heerlijk
aan de je," zei de directrice ,,'t Zou
ik 11 prettig zijn als het wat gro
het a was< maar och.Een op
en Vjgkf mens, die directrice. Op-
!'st'sc'' 00 want het be-
andere niet altijd meevallen om
1 eilijkheden van materiële
ok haar d het huis betreffende
die problemen op meer alge-
voor no en terrein (want met zovelen
was nokefen er wei puzzels zijn!) het
rmgelu7,'d bieden.
Concreet stuk werk
niet* vej"®' 'n de 8rote zitkamer vol
met bloemen en
planten vertelde ze
over het ontstaan
van „Huize Mela-
nie". Het huis is
genoemd naar me
vrouw Melanie
Polij-Wessels, een
zeer bekende oecumenische figuur
in Haarlem, die overleed voordat
de oprichting van het tehuis een
feit werd. De Christen Jonge Vrou
wen Federatie, van wie dit „Mela-
zoals de directrice het uitdrukte,
wilde overbelaste huisvrouwen
hulp bieden en meisjes, die door
oorlogsomstandigheden te weinig
naar school hadden kunnen gaan,
een opleiding geven in internaats-
verband- Zo werd dit gecombi
neerd; zelf de helpende hand rei
ken en eigen kennis vergroten.
In de loop der jaren werd de
ze opzet gewijzigd en- nu is- het zo,
dat „Melanie" als het ware een
vooropleiding is voor de zg. een
voudige sociale beroepen, als
daar zijn: kraamverzorgster, ge
zinsverzorgster, kinderverzorgster
in tehuizen, leerling-verpleegster,
Voor de uiteindelijke opleiding
van deze beroepen moet een meis
je minstens achttien of negentien
jaar zijn. En „Melanie" tracht
Lastig
Wie bijvoorbeeld het ULO-
diploma behaald heeft, of een
paar jaar huishoudschool heeft
gedaan, zit eigenlijk in een las
tig overgangsstac':um. Zo'n
meisje is dan zestien, zeventien
jaar. Als ze nu een jaar naar
„Melanie" gaat, leert ze on
der leiding van deskundige en
bekwame huisvrouwen het huis
om lafer nog beier
ie kunnen
helpen
—r tien avondwijding, tien uur naar
bed, kwart over tien lichten uit
7 Woensdag- en zaterdagmiddag en
I zondags vrij.
„Blijft een meisje gedurende het
hele jaar bij het zelfde gezin?"
„O nee", zei juffrouw Soeteman.
„Ze staan in twee verschillende
gezinnen, dat wisselt om de dag.
Op die manier léren ze zich instel
len op twee verschillende mili
eus, want het ene gezin zal bij-
voorbeeld kleine kinderen hebben,
het andere uit oudere gezinsleden
1 bestaan. Na de Kerst- of Paas
vakantie wordt er wel eens ge
wisseld, maar dat wordt geval
voor geval bekeken. Zo'n hele op
leiding is er op gericht, het meis
je een zo groot mogelijke zelf
standigheid in het huishouden te
doen verkrijgen, zodat ze het na
een jaar allemaal zelf kunnen."
„Voor meisjes, die kraam- of
pezinsverzorgster willen worden,
is dat natuurlijk heel belangrijk
Maar die andere beroepen: leer
lingverpleegster of kinderverzorg-
Behalve als kaas-op-zichzelf kunt u
de Saint Paulin ook heel goed ver
werken. „Bettatou farci", probeert u
dat eens. Gevulde bieten, zouden wy
zeggen. Voor vier personen heeft u
twee gekookte bieten nodig met een
diameter van ongeveer 6 cm. Die
i schilt u, halve
a u holt
De uitgeschraapte bietenmassa ver
metigt u met twee hardgekookte ver
kruimelde eieren en met aan dunne
flinters gesneden 200 gram Sainl
Paulin. Hiermee vult u de bieten
hoog op. U kunt er eventueel peper
en zout bjj gebruiken. Strooi er, voor
u die bieten opdient, een geraspl
sjalotje overheen.
„Nou, u vindt
het wel, hè? De
thee staat op 't
lichtje en als u
een koekje wilt
nemen, gaat u gerust uw
gang, hoor."
„Ja mevrouw".
„De kinderen zijn niet las
tig, ze slapen meestal rustig
door. U hoeft af en toe alleen maar even
te kijken of ze zich niet hebben blootge
woeld."
„Goed meneer".
„Nou dan gaan we maar. We komen
niet te laat thuis, hoor. Dag juffrouw, werkt u plezierig."
„Dag mevrouw, dag meneer, plezierige avond!"
De deur gaat dicht, de baby-sit is alleen. Ze heeft een r
heel lange en hopenlijk rustige avond voor de boeg; het dm
is nu kwart voor acht en tegen elf uur, half twaalf komen
de vader en de moeder van de drie kleine kinderen, die
boven rustig liggen te slapen, weer terug. Ze kan onge
stoord en heerlijk doorwerken, dictaten uitwerken (want
meestal behoren de baby-sitters tot het gilde van de stu
derenden) of allerlei kleine „klusjes" doen, waar ze over
dag geen tijd voor heeft. Het geld, dat ze met het baby
sitten verdient, vormt een deel, soms wel het belang
rijkste deel van haar inkomen. En ze verdient het op een
prettige manier, ze kan er bij studeren me liefje wat
wil je nog meer.
pas hierover wat verbolgen is.
Trouwens, de meeste oppas-c«n-
trales hebben een dubbel tarief
voor de uren na middernacht, dus
het valt u financieel misschien ook
een beetje rauw op de maag. Als
u telefoon heeft thuis, neem dan
de moeite op te bellen c
Heeft u geen telefoon, maak dan,
zoals gezegd geen afspraak die u
niet kunt nakomen.
Maatregelen
beter dan vader en
moedei weten, hoe zo'n kind rea-
a*. koKtt cit geert? Ieder dient voor zich zelf
Ja soms zou debabysit «jt t# maken of het nodig is de
echt wel wat meer willen. Na- kinderen te vertellen dat
Dê baby-sit mag best ee
koffie of thee zetten, als
wil maar eigenlijk is het wel zo
beleefd te zorgen dat de boel klaar
staat. Niets is zo vervelend om in
een onbekende keuken te moeten
rondscharrelen. Vertel ook, waar
de oppas schone luiers of kleer
tjes kan vinden, voor het geval
een van de kinderen een „onge
lukje" heeft gehad. En vooral:
vergeet niet te zeggen waar u de
avond denkt door te brengen. Het
hoeft niet, maar er kan iets ge
beuren waarvoor de oppas niet al
léén het risico wil dragen.
melijk dat de ouders van te avond iemand anders komt
;Soms heeft de baby-sitter
een heerlijk kalme avond,
die ze rustig studerend
kan doorbrengen, maar
soms ook is het één aan
eenschakeling van allerlei
narigheden met de
kindaren
voren wat meer maatregelen
namen, zodat het baby-sitten
geen avond wordt van heen en
weer gevlieg tussen kinderka
mer en zitkamer. En de baby
sit zou het ook zo prettig vin
den. als haar van te voren dui
delijk werd gezegd, waar al
lerlei spullen opgeborgen zijn,
die op een bepaald moment no
dig kunnen zijn.
Meestal zal de babysit u van
op te voren al wel allerlei dingen
het moet niet vragen
ae Dfflsy=r* -'"v-
opgescheept met
dat met niets, met geen koekjes of de knie. Maar
die i
het is allesbehalve reëel, zich
van af te maken met te zeggen:
„Daar is ze nu eenmaal een baby
sit vooi en ze wordt er toch
vooi betaald?"
kin
deren overdraagt op een ander
is het zaak te voorkomen, dat
die avond geen te grote verant
woordelijkheid legt op de schou
ders van hen, die deze verant-
Hoog werktempo
Zo ziet de jarige er van bui
ten uit: een statig herenhuis met
luikep in vrolijke kleuren ge
schilderd.
houden door en door, in de
avonduren volgt ze cursussen
en wat het voornaamste is, ze
leert zich aanpassen in de om
gang met velen, waar de overgang
van het tamelijk beschutte le
ven thuis naar dat van een in
ternaat, of van het platteland
naar de stad,. .gemakkelijker
wordt gemaakt.
frouw Soeteman
je is het best vol te
houden". En ze
vertelde over de
dagindeling. half
zeven opstaan, ze
ven uur: ochtend
wijding, ontbijt;
van half negen tot
vijf uur in de ge
zinnen werken,
kwart voor zes ge
zamenlijke brood
maaltijd, daarna
„Het werktempo In de inrich
tingen ligt meestal vrij hoog," leg
de juffrouw Soeteman uit. „En er
is heel veel huishoudelijke handig
heid voor nodig. Als een meisje,
dat nog niet veel verder heeft
kunnen rondkijken dan haar eigen
omgeving opeens in zo'n inrich
ting geplaatst zou worden, komt
ze in een totaal nieuwe wereld te
recht, bij mensen die ze niet kent
en die haar niet kennen. Ze kun
nen zich dan hopeloos eenzaam
voelen en daarom is zo'n jaar
in „Melanie" zo nuttig, omdat
Ze verdienen hun eigen zakgeld,
die „Melanezen", zoals ze zich
zelf noemen. Van hun salaris
wordt een gedeelte aan het inter
naat afgedragen, maar zélf hou
den ze nog 9.50 per week over.
In zo'n omgeving van louter
bakvissen is er natuurlijk al
tijd de kwestie van de „verke-
Het kan namelijk gebeuren, dat woord weg te gaan en de zorg woordelijkheid niet kunnen
een kind, dat an- aan een gehuurde babysitter niet mogen dragen.
ders altijd rustig over te laten. Een heel ver
slaapt, toch wakker trouwd familielid of kennis, die mum u
wordt en om moe- de kinderen goed kennen, is
der gaat roepen iets anders. Maar een ziek of a
Inplaats van het koortsig of jengelend kind kan r\r)Xlm5GpXISCnG
ITÏITÏn gwil5t "n wanhoop worden
is net een wiia- >n i)Qor_
dan vooral hoe de
ken staan, voordat u weggaat
en bezorg de babysit geen on
aangename verrassingen.
vreemd, dat zich oppas. Als
over het ledikantje doet, zegt
buigt. Leiden is in
tasit, want breng
zo'n peuter
i het 1
stand, dat
heus wel terug
komt, dat ze alleen
maar eventjes weg
is, met pappie
dat eemvoudig niet,
Wat de baby-sit ook zo graag
ou willen, is dit: bepaal het tijd
stip van terugkomst liever wat
ruimer dan te vroeg. Wanneer u
zegt, dat u uiterlijk half twaalf
begint 'dus thuis bent en het avondje bij de
hartbrekend te kennissen of de familie was zó
Snikken. gezellig, dat u er nog maar een
Er zullen van- een paar uurtjes aan vast knoopt
zelfsprekend ook en eerst tegen twee uur. half drie
kinderen zijn, die komt aanzetten ja, dan moet
het lakonieker op- u niet verbaasd zijn dat uw op-
huishoudschool of
elders, of, als er
geen cursus is,
huiswerk maken of
handwerken of iets
dergelijks, om half
ring". -,JDat is toch heel nor
maal," zei juffrouw Soeteman.
„Ze zijn nu eenmaal in een pe
riode van zichzelf en elkaar ont
dekken. En als er een een
vriendje heeft, mag hij gerust
op bezoek komen. Maar weet u,
die kinderen corrigeren zichzelf.
Zo'n groep voelt zo zuiver aan
en weet precies of het wel of
geen geschikte jongen is. En dat
zeggen ze dan óók
Gekke kunstjes met oorclips
Half twaalf Het geen erg smakelijk on
derwerp het gaat namelijk
over uw kousen en dan speciaal
de voeten ervan. Nylonkou
sen hebben, als u tenminste
niet behoort tot hen die
'iedere dag hun voeten was
sen en iedere dag hun kousen
uitspoelen, de hebbelijkheid,
dat ze onfris gaan ruiken. Be
halve dat kunnen ze een
broeinest worden van bacte
riën en andere micro-orga
nismen, waardoor het optreden
van teenschimmel en andere
huidziekten niet onmogelijk
Op modeshows (die nu weer op
volle toeren draaien) kun Je soms
leuke ideeën opsteken die niet di
rect op de kleren die de manne
quins tonen, betrekking hebben.
We hebben deze week eens spe
ciaal op de oorclips gelet, en ont
dekt dat die dingetjes vaak ook
nog voor andere doeleinden wor
den gebruikt.
We zagen een clip (eigenlijk
meer een hanger met vijf bunge
lende kralenstaartjes) gebruikt als
Het thee-uurtje op vrije mid
dagen: handwerken, lezen, naar
de radio luisteren of zomaar een
beetje praten. En rondgaan met
een schaal koekjes, natuurlijk.
noet
:n plaati
jn in
aarlijke
;en, zelfs
-betti blfcp het ronde tafeltje
So af en (L bij de betegelde schouw
allen" P- bet C.J.V.F.-embleem, ligt
In hun werk thuiskomen.
"TWEE menselijke eigenschap
pen waar ons landje vol
van zit zijn kritiek en achter
docht. Telkens weer merk ik
het uit brieven van lezers en
lezeressen, hoe achterdochtig
men veelal tegenover elkaar
staat en met hoeveel genade
loze kritiek de één, de ander
afkraakt.
Opbouwende kritiek is goed.
Die kan en zal in vele gevallen
dankbaar aanvaard worden
Maar deze wordt, in vergelijk
met de afbrekende kritiek
maar schaars gevonden. Hier
links en rechts van me liggen
brieven, waarin over deze
hoogmoedige eigenschap van
op alles en iedereen wat te
hebben aan te merken ge
schreven. Een Leidse studente,
die als „exchange student" een
jaar in Amerika is geweest
schrijft: Het is werkelijk
heerlijk-om weer terug te zijn,
omdat je nu eenmaal erg ver
knocht bent aan je land en de
cultuur daarvan, maar. toch zijn
me een paar dingen erg tegen
gevallen.
HOE komt het toch dat de men
sen hier vaak zo ontzettend
achterdochtig en afkammerig
zijn?„Nou, dat kind heeft
het vast wel hoog in haar hoofd
gekregen, na een jaar bij die
rijke Amerikanen". of: men
sen, die me najouwen op straat
omdat ik (in m'n vakantie) toe
vallig een in hun ogen wat
vreemde broek aan heb of var
pleizier loop te zingen." enz.
Volgende brief. Van iemand
die haar mooie taak vindt in
„Zonnewende". (Arbeid door en
„Inplaats van op Gods veelzij
digheid te zien, zijn er mensen,
die alles afkeuren wat niet pre
cies is volgens hun opvattingen
In „Zonnewende" zijn we dank
baar voor de verscheidenheid
en we genieten van de eenheid
in Christus."
En even verder, waar zij het
heeft over de zieken, die door
epn zware strijd tot de overwin
ning zijn gekomen, maar die
niets van die strijd aan anderen
laten merken: „Dan kan ik zo
verontwaardigd zijn, als er men
sen durven zeggen: „Nou ja,
maar die is er zo makkelijk on-
Uw verontwaardiging deel ik
van harte mee. O, 't Zijn meest
al mensen, die zelf altijd lopen
te klagen en die zodoende alles
behalve een leesbare brief van
Christus zijn, die van een blij
moedig gelovige zeggen: „Die is
er maar zo makkelijk onder."
O, die onbarmhartige kritiek!
Wat doen we daar elkaar 'n pijn
mee en hoe door en door hoog
moedig is het in de grond der
zaak.
Een zin uit een andere brief:
een mede-gelovige is nog
geen kind Gods," (Met een ver
wijzing naar Joh. 3 over de uit-
zou dat ook niet graag doen. Er
is al teveel over geschreven en
over gepraat, 't Wordt tijd dat
we elkaar in liefde zoeken met
de daad. En laten we dankbaar
zijn voor alle kringen en orga
nisaties waar de eenheid in
Christus wordt beleefd.
Ik denk hier bijvoorbeeld aan
de Ned. Chr. Vrouwenbond, de
N.C.R.V. (reis- en radio-ver.),
het C.V.V.. hét P.I.T. enz.
Maar mensen, laat die gena-
leloze kritiek toch zwijgen. Dat
kleinzielige gedoe van alles
„gek" te vinden wat er eens
een beetje tussenuit loopt. Sta
niet zo vlug met uw oordeel
klaar. Denk altijd in de eerste
plaats het goede van uw mede
mensen, probeer in een u vre
selijk antipathiek iemand toch
nog het goede op te sporen en
moédig dat aan in hem of
haar. We zijn zo miserabel ka
rig met onze aanmoedigingen.
Overpeinzingen van Margaritha
verkiezing). Ik begrijp dit niet.
Als mijn mede-gelovige geen
kind Gods is, dan is hij ook
geen gelovige. Gelooft hij in
Christus als zijn Zaligmaker dan
is hij een kind Gods. Waarom
dat te gaan betwijfelen? Waar
om te gaan wroeten in dat stuk
van de uitverkiezing, waar de
knapste professor in de theolo
gie met z'n verstand zelfs niet
bij kan? (Gelukkig maar!). En
ga ik daarom te ver in de geest
der liefde? Die geest kan nooit
te ver gaan.
En de heer B. te R'dam, u
zal oOk. wel eens gedacht heb
ben, nooit meer iets te zullen ho
ren op uw brief, waarin u mij
over de verhouding: Hervorm
denGereformeerden schreef,
geïllustreerd met enkele pijnlij
ke gevallen van wanverhouding
Weet u: onze krant is geen ker
kelijk blad en daarom kan ik
hier geen artikel schrijven over
leze verhouding. Trouwens: ik
terwijl ieder mens daar zo'n be
hoefte aan kan hebben. En dan
die achterdocht: „Dat doet hij
(zij) ook niet voor niets, zeg!"
„Denk maar niet, dat die ke
rel dit uit pure hartelijkheid
doet. Daar steekt vast wat ach
ter".
Kan best waar zijn, maar 't
kan ook niet waar zijn. Waar-,
om dan direkt als eerste reac
tie het slechte te veronderstel
len?
Omdat we al zo dikwijls in
mensen teleurgesteld zijn? Ja
Maar zou dit niet veel mindei
vaak voorkomen, als we elkaa'
eens met meer vertrouwen en in
ootmoed, in besef van eigen on
volmaaktheid, tegemoet kwa
men? Er wordt niet voor niet?
gesproken van ontwapenende
vriendelijkheid, eerlijkheid, lief
de. Daarmee slaan wij de grote
Vijand, die ons In een mede
mens tegemoet kan treden, de
wapens uit de handen. En we
beletten hem tevens in ons eigen
hart binnen te dringen. We moes
ten eens wat meer doen aan Zelf
kritiek. Dan zwijgt de liefdeloze
kritiek op onze naaste vanzelf
wel.
U hebt wellicht ook wei eens
mensen ontmoet, die u zo kin
derlijk van top tot teen op kun
nen nemen? Dat zijn van die
kritikasters. Ze weten op slag
wat voor schoenen je aan hebt,
jurk,, hoed, koysen, kapsel, oor-
Je bent aan de buitenkant in
een sekonde tijds gewogen en
meestal te licht bevonden. Dit is
een uiterst onhebbelijke gewoon
te, waaraan naar ik hoop. geen
onzer lezeressen en lezers zich
schuldig maakt.
Zullen we nu eens allemaal
met Gods hulp ons best doen, de
ander uitnemender te achten
dan onszelf? Altijd eerst aan de
ander te denken, ook in het weg
verkeer?
En als we iets tegen iemand
hebben, naar hem of haar toe
gaan en het onder vier ogen rus
tig uitpraten? Vooraf vragen of
Gods Geest met ons meegaat en
ons in ons spreken door Hem la
ten leiden. Zo heeft Jezus het
ons geleerd.
MARGARITHA
Mhr. C. B. te Den H. Fijn, dat
u hierin zo'n mooie taak gevon
den hebt. Natuurlijk is iemand
niet het eigendom van Christus
omdat zij predikantsvrouw is.
Misschien hebt u haar verkeerd
verstaan of begrepen, want ik
kan me zoiets niet voorstellen.
Natuurlijk heeft onze krant be
langstelling yoor het mooie werk
van de bijbel-kiosk en naar ik
zéker weet. daar ook al eens
een artikel (met foto) aan ge
wijd. Dat hebt u dan zeker over
't hoofd gezien. Een hartelijke
'roet.
Mevr. De J.M. Ik vergat vo
rige week nog aan mijn krab
beltje aan u toe te voegen, dat
de werkelijkheid niet aan uw
voorstelling beantwoordt. Niet
groot en ook niet flink en een
beetje sterk. Alles goeds ge
wenst van
M.
Voed u goed en
blijf gezond
Onder de titel „Oosterse ge
rechten" hebben de dames L.
CamerikWinkelmann en M. J.
ScheursBonjernoor een boekje
samengesteld met Indonesische
en Chinese recepten voor de
Nederlandse keuken. De Neder
landse huisvrouwen kunnen
haar winst ermee doen. Aan de
hand van de recepten in dit uit
stekend verzorgde boekje (uit
gegeven bij N.V. Uitg. Nijgh en
Van Ditmar te Den Haag) kun
nen zü weer eens wat „anders
dan anders" brengen. Dit zal
zeker ook bij de mannen in de
6maak vallen.
Voorts werd ons toegezonden
een boekje met raad en daad
van prof. dr. C. den Hartog, die
men ook wel eens voor de radio
kan* horen. Hij gaat uit van het
standpunt „Voed u goed, en blijf
gezond" en hij gebruikte dit dan
ook als opschrift van het lezens
waardige boekje, dat werd uit
gegeven door Jan.van Tuyl N.V
Zaltbommèl/Antwerpen. Als
iedereen de raadgevingen van
prof. Den Hartog zou opvolgen,
zouden er beslist heel wat min
der mensen met een slechte
spijsvertering rondlopen!
versiering op een heel eenvoudig
wollen mutsje. Twee clips naast
elkaar deden op de rever van
een tailleur dienst als broche. Aan
de rand van haar handschoenen
had iemand haar clips gestoken,
maar dat kan natuurlijk ook zijn,
omdat haar oorlelletjes begonnen
te knellen en ze zo gauw niet wist
waar ze de oorclips moest laten.
(Die vrouw was geen mannequin,
maar een bezoekster).
Verder: bij een avondtoilet twee
clips aan één oor onder elkaar.
(Kunt u alleen doen als de oor
bellen niet te zwaar zijn, anders
loopt u met een scheef hoofd).
Een mannequin droeg bij een rood
satijnen coktailjurkje met witte
stola één rode en één witte oor
knop. En we zagen ook een man
nequin met lang haar, die een
paar lokjes op haar óren had ge
legd en met een clip vastgesto-
ken. Iemand naast ons zei: „Mis
schien knellen ze anders
Fabrikanten van nylons in
Amerika en Canada passen nu
sinds enige tijd een bewerking
toe, waardoor de kousen
sanitized" (spreek uit „sen-
nitaized") worden. Daardoor
wordt de kous anti-septisch.
Dit systeem wordt nu ook in
Nederland toegepast.
In uiterlijk onderscheidt een
sanitized nylon zich niet van
een kous, die deze behandeling
niet onderging. Het verschil
is niet te voelen en ook niet
niet te ruiken, integendeel,
de kous werkt als een deodo
rant, doordat transpiratiegeu-
ren worden afgestoten. Het
schijnt dat zelfs na vijftig keer
wassen zo'n sanitized kous zijn
werking nog behouden heeft.
geen blokkendoos/
maar een huis. Een echt
huis, al zult u het zich niet kun
nen voorstellen. Het is het Euro
pa-huis" en u zult het volgend
jaar kunnen zien. als u tenminste
van plan bent naar de wereldten
toonstelling in Brussel te gaan.
Het voorste gedeelte is het dag
verblijf. Grote spiegelruiten (op
de tekening zwart gekleurd) vor
men de „wanden" van de zitka
mer en de eethoek. Helemaal
rechts Is de keuken met de was-
en de stookplaats.
De tweede ruimte, loodrecht op
de eerste gebouwd. bevat de
slaapkamers. Uiterst links is het
grote raam, dat de slaapkamers
van de ouders „afsluit". Vervol
gens komen de panelen van de
badkamer, dan een verticale gla
zen wand. die een der kinderka
mers verlicht. De andere glazen
panelen (tweede kinderkamer en
hall) zijn verborgen door het pers
pectief van het dak.
Die houten panelen (op de teke
ning gearceerd aangegeven), zijn
pre-fab geleverd'en uitgevoerd In
gebakeliSeerd hout.
GRIEP-ALARM
Lieve Mies,
Wat afschuwelijk, dat de griep
jou ook te pakken heeft! Ik
wou je net een wanhoops
kreet sturen, want hier is het
een toestand! Niek en Hetteke
hebben het heel erg gehad,
met hoge koorts, die nu weer
gezakt i«, gelukkig. Jaapje ziet
er uit als een ziek eendje en
de kleintjes zijn bok in bed.
Ik heb m'n handen vol met
dat ziekenhuisje en ik snap
niet, dat ik er nog zo goed
doorrol.
Ik had je willen vragen om
alsjeblieft het weekend hier
te komen, nee, niet om de
zieken na te lopen hoor, want
ik was bang dat je het dan ook
zou krijgen. En nou lig je zelf
al. Wil je geloven, dat ik dat
het naarste van alles vind,
want wie zorgt er nu voor
jou? Heb je koorts? Is er nie
mand die met een auto deze
kant uitkomt? Dan kon je mee
en had ik je hier, dat ging in
een moeite door.
Je begrijpt wel, dat ik vandaag
niet lang kan schrijven, en na
tuurlijk kan ik helemaal niet
naar je toe komen. Mies, het
aller, allerbeste met je. Als je
kans ziet, kom dan toch hier
heen, het logeerbed wacht je!
Zeg, ik heb een enige baret
gekochtmaar voorlopig
geen tijd om hem op te zetten!
Veel beterschap gewenst door
je (pleeg!)zuster
GERDA.
