HERFST.
Ik zal
zeggen
het i
je maar
SPIONNEN IN DE SCHADU1
Maandag begint de
Terugblik op dezomer
BBNmammt
"trskr
.MIEBEL BIJ DE MASSAJEUGD
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 21 SEPTEMBER 195
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Ja, mijn kind. nu ben je
ook getrouwd en je bent ons
laatste kind dat het huis uit
gaat. Het was een mooie
bruiloft, gisteren, de preek
van de dominee zal ik niet
licht meer vergeten. En mor
gen trekken jullie in je
nieuwe huis en ik vind het
fijn, dat je een uurtje bij je
oude vader komt zitten, nu de rheumatiek me weer zo
plaagt. Het hoeft niet, hoor je mag ook je man gaan
helpen met schilderen en witten, behangen en meubels
sjouwen
Nu, als je dan toch nog even blijft schemeren, zal ik je
een verhaal vertellen, het verhaal van de eerste huwelijks-
verjaardag van moeder en mij, een verjaardag die voor wat
mijn aandeel betrof, niet zo best uitviel. En de volgende
dag volgde er nog een enorm misverstand, dat moeder da
nig in de war brarht. Maar we hebben er wel om gelachen,
dat kan ik je beloven. Laat ik geregeld vertellen.
destijds in militaire te zoeken, voelde ik me als een
we woonden in Hoek miljonair uit het verhaal, die al-
~J ook de kazer- leen maar de duurste bontjas van
speciaal de wereld wilde hebben, niet om-
We waren een jaar getrouwd, we waren jong en
ambitieus. Nu kijk je daar verwonderd op terug,
want het bosje bloemen, dat je op je trouwdag mee
naar huis neemt is dat eigenlijk niet een stuk
routine geworden? Schande over onze mannen-
hoofden, het is zo. En met des te meer ontroering
en schaamte kijk je terug op die eerste verjaardag
van je huwelijk, toen alles onbeholpen misliep en
toen zelfs de dag daarna vele pijnlijke misverstan
den bracht. Het is bij elkaar een verhaal, waard
om verteld te worden aan mijn dochter, die giste
ren getrouwd is en die nu een uurtje bij haar oude
vader zit....
Beeld van
augustus 1957;
Regen en nog
eens regen, en
toch een zomer,
die een aantal
zomerse dagen
gaf dat hoven
het qemiddelde
lag
dam 295, Den Haag 292, Nui_
stoten van meer dan 100 km. per dorp 254 en Sliedrecht 238 i
uur. Langzaam werd het
onbestendiger.
Tot zomerse dagen (warmer zonneschijn te De Bilt even
d.n 25 gr C) kwam hc' niet ven jnuj metr
meer en ook begon er meer re- tot midden juli deed zich
gen te vallen zodat juli ook hier riode met droog tot
in het westen op de meeste
plaatsen met ruim 100 mm regen
augustus zal het dit jaar wel be
ter doen.
Wanneer er deze zomer van
half juli}
welke 1
leidelijk overging 1
moesson die ook in deze sept$
bermaand nog voortduurt
voordat de tweede helft
ze maand begon
plaatsen al r
i teleurstelling sprake is ge- male hoeveelheid regen, dievji
de gehele maand geldt, gevalj
Oorzaak
Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllli
Ik had
derend en ik kreeg
tante Fie, die anders
niet is," een zoen. Moeder woelde
me maar eens door mijn haar en
zei, dat ik een lieve jongen was.
Daar moet je niet om lachen,
mijn kind, jelui beg
fout te vergeten dat je oude
der en vader vele, vele jaren te
rug net to jong waren als jij en
Dikwijls is het de kalender die
er ons in september aan moet
herinneren dat het herfst is ge-
niet ge. mevrouw maar gewoon betalen morden. Dit jaar was „het tneer", Jjj» 'gj^touSd ma"? ff"Vo-
Wp e_'maar ik bleef de kalender voor. Denk maar mer van 1957 niet worden ge-
Karei lachte bul- eve„dralenvoor ik haar be- eene aan de zeer gure dogen van ^1""'weerk""?op"
vrijden ging. Nog even bleef ^ik emd vorige week met tal van zjcht bijna als dag en nacht.
zware regen- en hagelbuien met Juni wa8 de uitblinker t zeer
midden op de dag (tijdens zacht warme dagen, veel zon en weinig vier zondagen in augustus ken-
regen. Hier in het westen viel 15 merkten zioh door herfstachtig
anhalig kijken door het winkelraam,
haar lieve, rode hoofd boven de
dubbeltjes en kwartjes, die maar
geen rijksdaalder worden wilden. regen.
T9en ben ik naar binnen gestapt winterweer) temperaturen van tot 25
weest dan was dit, na de eerste
week die nog vrij goed en droog
zomerweer bracht, in augustus
mis. Er begon rijkelijk -egen te
vallen. Het bleef vrijwel geen
dag meer droog en twee
i 12* C. Nu kan t
zich met
tranen in haar ogen.
En ik geloof al zijn leven, mijn
Moet je r
regen met op het ter-
nog heel mijnstation van het KNMI te
d-%S -»• Ei"d 5ï!21?i£.1S&£ af'!3»1,0,-
kreeg september kunnen er nog wel met 33 gr. C een zeer warme
zonnige en warme, dagen voor- da8- Nogmaals over juni niets
kind, dat als we ,niet in 'dat komen, ja zelfs in begin oktober
paleisje met de kristallen luchter komt het kwik nog wel eens Lontorinir
hadden gestaan, als die koekebak- ?no n JUll KCfliering
boven de 20°
van^Holland
ne stond. We waren
gaan
omdat ik dan thuis dat hij het koud had,
j-. vooral in dat hij elke morgen beklemd wak-
bakken man zal wel op je wach
ten. Het verhaal is nog niet uit
het mooiste komt nog. Verder ver
tellen dan maar? Goed, de vol-
gende morgen was mijn eerste moet
suikerzoet lachend had
je nieuw- staan toekijken ze me door mijn
haar had willen strijken en iets
willen zeggen van dat ik toch een
lieve jongen was.|„mppn
al donker, mijn kind. je
»r ie man. Jeugd hoort regenrijKe
die* MJdPbeefwat"beter dan"*het kêj "wrd" mrt'dT "kreet"''', «.«dl. banketbakker. Ik binSSKn j. vi£r
slapen in de kazerne. Het was zo- Wriiv ik- hot vanHaa a weer nitffe- sPrak hem vermanend en verwij- man. Oh. nee, maak
mer en we hadden een m<
tijd elke avond wandelden
op de pier, ik in mijn stij-
form, moeder i
jurkje. Ze lachte me altijd uit
die st"
pakje,
krijg ik het vandaag
geven
Mijn kind, ik kan je zeggen,
het werd een pracht-collectie.
tend toe en hij sloeg de hand
de mond. „Allemensen, helemaal
vergeten. Ik sprak
maak je over dat
zere been van mij geen zorgen.
Ik heb het al zo vaak gehad, je
went eraan. Ga
die avondwandeling in mijn üjki hij
i de beleefdheid zelve. Natuur-
naar mottenballen ruikend burger-
costuumpje klaar stond, trok ze
een grote pruillip. „Het staat je
niets," zei ze. „Ik zie je liever hoefde
in uniform. Zo zijn jullie,
eenmaal, mijn kind.
het morgen piekfijn,
Het l
warme dag in
augustus, dat ik
peinzend door het
dorp liep te dwa
len. Morgen zijn
we één jaar ge
trouwd. dacht ik
en wilde moeder
reiden zoals geen
geurig bij me thuis bren
gen, vóór zes uur 's avonds. Nee,
het kwam dik voor mekaar, ik
Ik legde fe blinkende rijksdaal-
der fier op de toonbank en stapte de boodschappentas
onvergetelijke fout, eiste op hoge vertel me iater maar -
4mijn ïjksdaalder terug en Rend jaar, hoe jouw eerste huwe- is doorgebracht)
de straat op, vastbeslotenu~1*
dit glimmende muntstuk te beste
den bij middenstanders die zich
het waardiger betoonden dan deze
mislukte koekebakker.
dan goeds!
Bekijken wij nu de zomer in
(normaal 68 mm) te nat werd.
Daar augustus zich het vorige
t^.. Juli begon ook hoopvol. De Jaar vooral hier
Dit neemt met weg dat de zo- b
mer van 1957 achter ons ligt. warmtegolf van eind mm duurde dgn 224
Een zomer waar wij ons over het voort en bereikte zaterdag 6 juli en ook veel te koud was geble-
algemeen, na een zeerjtoele en zijn hoogtepunt met in het zuid- ven zonder één enkele
oosten van Nederland een maxi- befekend over Junli
8r- c- Velen zullen ju]ï en augustus dan is de tem-
teleurgesteld? "Deze vraag zal zich de avond van deze hete za- peratuur vrijwel normaal ge-
voor een ieder voornamelijk af- terdag nog weten te herinneren weest maar er viel veel regen,
hangen of hij zijn vakantie (aan- t een zwaar onweer opstak Normaal brengt de zomer hier in
senomen dat deze in Nederland zwaar onweer ops m hfit westen 195 mm regen. Ha-
j1u, de eerste helft dat vergezeld ging van een angst- zerswoude ving totaal 365 mm,
wind- Boskoop 307, Katwijk 304, Rotter-
1956?leheel
hadden voorgesteld,
Heeft de afgelopen zomer ons mum
Wanneer men ons n
naar de oorzaak van
stendige en regenrijke 1
nen wij alleen zeggen dat de
gedrukgebieden welke in c
ste helft van de zomer zo
waren boven Scandinavië
Noordzee ons nadien in de sl
de hebben gelaten. Al twee mi
den treffen wij een sterk hcj üo
drukgebied aan bij de
een westelijke luchtstroom ba»
de Oceaan in stand houdt
mee de ene depressie na d_
dere naar West-Europa kot
Dit is de oorzaak, m
een stapje verder en vrij ~(n
geen hogedrukgea rei
boven Scandinavië i di<
het westen schijnt en waarom het Azoretj 0*
bijzonder nat had gedragen (Lei- gedrukgebied en daarmee ook) m
Den Haag 218 mm!) depressies zo'n grote hardnek!
heid te zien geven, dann
j_ dag, was onze gedachte"och ten wij, en alle nog veel desk,
diger weerkundigen met ons,
schouders ophalen.
met stormachtige winden.
Slechts één zomerse dag kwam
er voor en in Rotterdam viel 155,
in Den Haag 170 en in Katwijk
151 mm regen.
(vóór half juli) of in de tweede aanjagende zandstorm
Het blijft daarom een veel f
voudiger zaak achteraf te 1
ven hoe het geweest is da
met vrij grote zekerheid te i
ven hoe het wordt.
Maar ik was nog geen vijftig
1 de
Guido Hasselaar paleisje met de
.v.v.".y.v.v..v.y.<i en vitrines. Ik p
zijn
bereid.
s moeder toen al
had trots de winkel uit. Dit was
verrassing, een verrassing
Het kwam goed uit toen ik Schuitji
Ik weet niet wat me dreef,
ik stapte een portiek binnen en
liet haar passeren, zonder dat ze
me zag. Waar gaat ze naar toe?
vroeg ik me af. Ik hoefde niet
lang op het antwoord te wachten.
Met opgericht hoofd stapte zij de
banketbakkerswinkel binnen, het
kristallen kronen
posteerde me voor
de etalage en zag wat toen ge
beurde, als een film voor me af
draaien. Moeder wees maar aan.
Flappen, Soezen. Punten, Rondo';
Bakjes 1_"
7 .7 nr; nwsm gueu uu wen i* juiuhjcj,
weg te slaan van banketbakkers- moeder dc volgende morgen harte- trouwbare koekebakker deed
winKets, en op taarten en gebak iyk had geknuffeld en gelukge- les in een grote, witpapieren, 1
de onbe-
was ze stapelgek erifin,
hoef ik jou niet te vertellen. Maar
mijn soldij was niet
Mi. SSL- al-
ogS 1 een grote, witpapieren, goud
met het beste huwelijk dat bedrukte doos. En toen kwam het
moment waarop ik wachtte; de
bakker sloeg het op de cassa aan,
de ka- moeder zei iets en de man schud-
ze ooit had kunnen sluiten, beloof
de ik haar verder op de dag
verrassing. Ik ging
zat daar mijn uren uit op de het hoofd en maakte wegwer-
HB Hdien!
aard, dat ik me banketbakkers
uitspattingen kon veroorloven en
Mrsas:
p*n «T. naar d. b.kkar op de huijwe.rt». De bakker
hoek. die in rijn etalage altijd wel geweest.
wat sprits had «een. en hrokken w„ glngsn Iar t,W een fee,-
speculaas. Dat was dan de teijik maai. We wasten om, droog- kersgezicht, dat critisch toekeek.
-«,11. Telcer wel een de bj>kker wag ROg nlet
Het is een ongewone
journalistieke bijdrage, die
wij u hier opdissen het
zijn de herinneringen van
een journalist, die „inder
tijd" (ruime omschrij
ving gesprekken heeft
gehad met een figuur, die
veler fantasie prikkelt: de
geheime agent. In dit ge
val is het de baron Arnold
Arbetti, belangrijk man in
de contra-spionnage vanè
zijn- land. Het eerste ver
haal van zijn avonturen
treft u hierbij wij stel
len ons voor, deze serie
„Spionnen in de schaduw"
in volgende nummers van
ons Zondagsblad te ver
volgen.
niet kon worden vastgesteld. Iets in haar toon had mij als on- kleine dienst bewezen. Op hem Iet-
Toen zij de inspecteur, die de oprecht getroffen. Wat
het ten wij niet. Dat i
zeggen,
revolver geweest? Ik had er verder niet begonnen pas op hem te letten, chense portier.
..ww w- enige scho- over nagedacht. Madame de Za- toen het te laat was. Na zijn 1
ten. Twee gewonden werden ville vertrok een dag later. Mijn trek dus. Als we op die fatale ver-
naar een der ziekenhuizen ge- journalistieke taak eiste mij ge- trek-ochtend zijn bagage hadden
bracht. Bij aankomst aldaar heel op. want de Tsjechoslowaak- kunnen inspecteren,
- - - - - -- - crisis, die bijna tot oorlog r 1
bleek de vreemdelinge reeds
overleden. Kort nadien overleed leiden, doemde op.
de inspecteur. De politie ver
strekte geen verdere bijzonder
heden. Nader vernemen wij
evenwel uit goede bron, dat de
vreemdelinge madame de Z.
heette en dat zij wegens devie-
zensmokkel door de Duitse
Deense en Nederlandse politie
werd gezocht.
de gang
l Europa in 1938 ver-
m andere geweest.
In de schaduw
DUS madame de Zaville
en spionne?
Ja dat was zij. Geen Matqn'
nog beursje
dubbeltjes en
kaar te leggen.
Ik zag het
voorschijn en begon
UiSt-lLlJll Cll "kSb" -j "I
^w&i^e'wlj: Het geval van ae
brutale portier
1 het bak-
moeder dan met opgetrokken neus, maar er was niets
die ia! heu, wel niet meer lek- ,n moeders ogen grMlde het stil
ker emaken. Waren we daar Uit- y, Qm üen uur wcfd h
Bekeken, dan gingen we verder me b !tond op
koffie, thee daar fier binnengestapt en
voor een rijksdaalder aangeu
en in de doos laten doen. De
van haar leven, weet je, r
die zaterdagmiddagen „de ronde
München,
zomer van 1938. Ik was de hal
een groot hotel binnengestapt. Een
954 dame was gewikkeld
had Ik zat od een terrasie aan een der gesprek met de portier. De direc-
ezen Parijse boulevards. Ik neusde wat t3ur stond er bij. Ik herkende de
kans in de kranten. Een kort bericht, vrouw. De vorige avond was ik aan
weggestopt pp een binnenpagin» Jaar voorgesteld.
groot buitenlands blad,
Spreek met Arbetti
Toen tic mij dat hotel-ineident da£?d*. ziviliTw".™" h* bS ln
herinnerde, besloot ik om te van waardevolle micro-foto's. Zij brouwerij. Haar slag in Mtutl n
begreep, dat zij en het hotel aan- was goed. De portier exporteéa
pogen, tets naders te vernemen. dachtlg bekeken werden Zij zocht gegevens, waarvan de gent :l
Ik .belde een bevriende politie- een uitvalspoort vc«'- fntn
Ik herlas het bericht. Er klopte commissaris op. Madame de z.?, pofti"'d«
iets niet. De opmaak was te so- zei hijjflj inderdaad, de Zaville melijk ook in het complot. Toen tier was verstandiger dan die
^,21.korr'fhtEnWjfe SmtTa' merkwaardij ^«S^rTroTïsych^ ville. Hij trok rich terug uit
dame de Z.? Waar had ik die geval. Ik mag u geen bijzonder- iogjsCh goed gezien, Hij rekende ken" en fokt nu ergens op
d® ®ev£tr0 w heden gevenmaar belt u uw op interventie van jou. Toen je platteland kippen. Ik heb hem
er.. Eensklaps wist ikhet. rv- tussenbeide kwam, schrok de di- 1an« ffMnrnk.n. Sans rancune,
vriend Arbetti eens op. Die kan
u misschien wijzer maken. Hij
twis£ in de stad, logeert in het hotel
des Trois Villes. Succes en au
tussenbeide kwam, schrok de di- j s gesproken. Sans rancune.
vertelde mij la.rr.m. biiro.
„een slechte pers". Je herinnert heden over vroeger. Madame"
je toch, hoe overtuigend het inci- zaville speelde verder. Zij konL
dent gespeeld werd.
niet laten. Zij
ville heette zij. Ik trad naderbij, betti
de kruidenier, die heel trots
doen". En toen het op betalen trok mijn aandacht. Het luidde: Toen ik de portier een hoogst
laten schilderen. Daar vonden we
meestal noga in de uitstalkast, ^arel en I R neQ
soms wel bonbons en op feesteh - bakker der bakke„
'SS"md,ple g«icponecrd
.kindergebakjes" noemden. Het
zag er allemaal wat stoffig
maar moeder begon dan al
„Ik aankwam, had ze de bakker losjes
sprak herinnerd aan de rijksdaalder, die
1 van ï»aar man hier eergisteren in goed
Fie, „ik heb gisteren bij vertrouwen had achtergelaten voor
1 >en rijks- dat gebak, dat niet gekomen was.
daarvoor En toen had die bakker gezegd,
tal het je maar zeggen
/k onder verbaasde blikken
Karei
betamelijk woord hoorde zeggen.
„Tijdens een inval in een se- wees ik de man op zijn onbe-
dert lang verdachte villa nabij schaamdheid. Even later bedankte Dan vertel ik je het
Parijs betrapte de politie een madame de Zaville mij voor mijn
tot voor
.schakel",
wens, dat was zij in München
Natuurlijk geen enkel officieel gt
t geval- v - T>..t wijs tegen haar. Bovendien invli re
morgen- Voelde dat? Best mogelijk^ ri^ke vrienden in twee hoofdste lr
Ja. En toch had ik even het ge-
Ik belde de Trois Villes op. Ar- voel, dat er iets niet klopte, iets
aanwezig. Zeker (zei hij geks
Arbetti voluit Arnold baron
die artiest ons vandaag vóór dat dat allemaal wel
scheepslading gebak zijn. maar dat meneer
brengen, waar de gehele buurt van daalder terug
u.,, i„- Drengen, waar ae geneie Duurx van uat"uci ici"» wac 1
Dest nog ïus- had kunnen mee-eten. Maar hij (de wegwerpende gebaren)
aantal roulette-spelers op heter- interventie. Zij was opgewonden di Arbetti
daad. Toen de rechercheurs tot en begroef mij
arrestatie wilden overgaan, ver- van woorden. Dj
zette een der aanwezigen zich vertelde zij mij triomfantelijk,
heftig. Zij was een vreemdelin- dat de portier op staande voet ont- de contra-spionagedienst
ge, wier nationaliteit tot dusver slagen en reeds vertrokken
by
clubkind nooit
Verder gingen we dan, naar
een andere bakkerij, die zich spe- mm, nmjir mini (mill Vllllir llllllllll 111111111 llllllll llllllll lllllll lllllir lllll llllllll lllltll jhiit iiiiiiih lllllllll lllllllll llllllll lllllll minimi lllllllll nnmiiii iiimiii iinimim llllllll
cialiseerde in luxe-broodjes. Met
crème, met mokka geglaceerd en
met krenten de man moet in
die jaren tot de avant garde in de
bakkerij hebben behoord. Enfin,
om een lang verhaal kort te ma
ken: zo drentelden we alle etala
ges langs, om tenslotte terecht
te komen bij „de" banketbakker,
de trots van de Hoek. Het was een
zaak. zoals je ze nu niet meer
ziet. Achter de etalage stonden
grote glazen ruiten, die met vo
gel- en bloemfiguren gegraveerd
waren, er hingen kristallen kronen
in die zaak en op de grond lag
vast kleed met Franse lelies. Het
was de zaak der zaken, het was
in een woord groots. Maar die ge
graveerde ruiten konden ons niet
met zijn luie stem), dat geval-
Zaville ken ik. Zullen we morgen- V1imucu ui
dineren? Uitstekend Zeg liever, dat je vingertoppen het wie haar die f0t0's in Münifik,
ander. wisteIli maar je besefte niet wat leverde, weet ik nog niet. Dat nfi
bet w„. Ik r.l J. nu nelgen. w.t beurt
onder een lawine man. Voor, tijdens en na de laat- het was. Ik begfeep het onmiddel-
volgende ochtend ste oorlog was hij achter de scher- iijk> toen ik enige uren na de af-
tocht van de portier hoorde van
land. Wat hij nu doet; Aan ver- het incident. Kijk. een portier In
moedens bestaat geen behoefte, een deftig hotel bedient zich niet devjezensmokkel.
In ieder geval behoort hij nog koe zei Je ook weer? Zeker, dat star.
steeds tot de Weine groep insi- hoogst onbetamelijke derheid fluisterde de politie
ders, die weten dat er aan en ach- 0 J»»- vau 71 Ders Natuurlijk na ove
ter de Europese spionage-fronten woorden tegen een vrouwelijke mgt een q{ meer stiUe Instanti
gebeurt. Hij is koel en nuchter, gast. maar ja, je kunt niet
irtriftrtrtrtrirtri Mijn vak (pleegt hij te zeggen) denken
g maakt iemand koel
Daarom gaan
tot de arrestatie
.'.schakels". Zij zijn vaak de e
weg naar de bronnen! Begrijp;
Begrepen, Arbetti, maar n
staat toch in dat krantenberjn
haar dood, dat zij
•r. Die bijP)
garantie. Ik geef werkelijk langzamerhand wel straat, al moet ik toegeven dat
zelfs toe dat de dingen niet in thuis ben in de volkswijk en het elkaar niet zo heel veel
het uitwendige zitten. Ik wil daar bekend als de bonte hond. ontloopt.
nuchter,
moette ik
Arbetti in een der beste Parijse
restaurants. Nooit „onderduiken" kan ik van MEN niet verwachten
in stille café's of eethuizen, is een ft moet het wel doen. Ik weet,
zoveel schelen, die Franse lelies
en die luchters ook niet want in
die etalage en in vitrines langs
de toonbank lag een keurcollectie
van heerlijkheden. Soezen, punten
en schuitjes gebak in al) mm
sties, koekjes, allerhande.
op. Daar
moeder volkomen kwijt. Ademloos
signaleerde ze nieuwe variaties in
kersengarnering, een andere op
maak van mokkapunten.
Als we bij die banketbakker wa
ren uitgekeken, gingen we voldaan
naar huis. De ronde was gedaan
en we hadden geen cent uitge
geven. Toen ik dan ook die augus
tusmorgen door het dorp liep te
zoeken, schoot me een boud plan
te binnen. Ik tastte in de zak, om
klemde die ene, zilveren rijksdaal
der stevig en stevende recht op de
banketbakker aller banketbakkers
In zijn paleis sprak ik hem
plechtig toe. stram in de houding
staand met mijn martiale uniform,
hij goedmoedig luisterend en knik
kend in zijn witte voorschoot, de
koksmuts zwierig op het blozend
hoofd. „Banketbakker." sprak ik,
1 me thuis-
ik sta met m'n rug naar de
betreffende deur
mijn aandacht aan de feeste
lijke intocht of uittocht ik
kom er niet achter wat het is:
zyn ze nu pas terug van het kant of van haar kant, die be-
stadhuis, of staan ze op het slist reeds al te vrolijk is, en
punt naar de fotograaf te gaan? *"i '*"'J u"
uan een bruidspaar tegen
over het huis
zoek wil. Het is een bruids
paar in volle fleur: zij in het
wit en hij in het zwart en het
zal hun 'n lieve duit gekost
hebben om dat allemaal te
huren. Maar deze uitgave prijs
ik. Ik houd niet van trouwe-
De foto aan de overkant
wordt genomen. Eén keer alle
maal. Twee keer de ouders
met het bruidspaar. Drie keer
bruidspaar alleen. Dan
de aard uan de zaak dat alles wel toegeven, maar ik Het streelt zowaar mijn eigen-
ik die verkeerde bel kjes, want Houd van bruidsparen, die er waan: je zult toch maar ergens
naar de als bruidsparen uitzien. En dat helemaal verkeerd aanschellen
geef al doet dit paartje daar aan de en toch zo vriendelijk begroet
overkant van de straat, inclu- worden. Ben je dan niet 'n oruiasvaar
sief de hele feestende familie, soort persoonlijkheid? Of ben r0Iïctic ön te ziin en
Tm. mm met de oom uan zijn ik misschien een straatfiguur «chynt t rolletje op te zyn en
in het worden?
PHet vrouwtje doet meer: ze
wiens luidruchtige leukheid op trekt me snellyk naar binnen
een later uur waarschijnlijk in haar kamertje en ze stort
ik op" be- helemaal niet zich meteen
leuk meer weer °P haar
zal z\jn. Het venster
ongetrouwde 'AAI 'ill siast nawr
oom zijn, buiten. Ook
de habitués behoort. Om rustig ook 31 ziet men
je gang te kunnen gaan, moeten wens, dat MEN
type en omgeving harmoniëren.
Dit is een van de grondbeginse-
de camouflage in Arbet-
Zlj gaf inderdaad voor 1
alle dingen in het le- zensmokkel te doen. Maar ik 1
uit de beste bron, dat het r
maal verstoppertje spelen en
dacht afleiden was. Zij was dir(c
een .lokvinkje. Op haar moesl
aandacht vallen, zodat andere
heime agenten in de schaduw
den blijven. Vandaar ook haar
lodramatische gedoe met die
volver. 't Was nergens
te zeggen, het was no$ef
Trou-
niet ziet, is
iaar goed ook!
Goed? Waarom goed?
sta ik te
peinzen,
die
overkant,
de plechtigheid neemt e
de: de familie verdwijnt weer
in huis. Het was per slot van
rekening dus noch een intocht
noch een uittocht, het was
maar 'n intermezzo.
Dan, verheerlijkt, keert het
vrouwtje zich tot me. Wat
een pret. hè", zegt ze. „Wat
een pret daar aan de overkant.
Nou en ik zeg: daar pret, hier
pret! Ik heb vanochtend
ti's vak.
Madame de Zaville
vond zij, om op te vallen,
dood was werkelijk een ongelui
Omdat, mijn beste, de blindheid toeval Misschien denken s
in MEN de basis is van mijn mige buitenlandse collega's dj
rijen waarbij de hoofdpersonen zich nu wijsmaakt dat hij waar de uittocht of intocht lekker kalfslappie gekocht.
zich nooit heeft laten strikken feestelijk verdergaat zonder Hat kan er eigenlijk niet af,
1 hun gewone alledaagse spul
len rondlopen. O. ik weet wel door
MADAME de Z. die je in Mün-
chen ontmoette (vertelde de Ar- hoefte. Maar ook de
betti mij) was een vrouw van in
ternationale allure. Thuis in alle
Europese hoofsteden. Bekend met
de grote wereld en ook met som
mige figuren uit de onderwereld.
Weet je, dat je haar in München
geholpen hebt?
broodwinning. Als MEN
was er aan mannen van mijn vak schooh
ja, het is een vak! geen be-
Ik klap dus niet 1
noene. iviaar ook ae „mannen van
mijn vak" zien niet alles. En j—j gj- £f0\?cll V0.D
Hinde bedelaa
vrouwspersoon
veel van plaats te veranderen.
v dat dit heel degélyk kan zyn, die zich verbeeldt daar trots Dat komt omdat
5 vooral als 't om de zondagse op te zijn ...En terwijl ik dat milielid zijn best doet het
jurk en het zondagse pak gaat,
maar geef mij nu maar m'n
zin en stap in pontificaal rond.
Zonder dat uiterlijk vertoon is
het net of de plannen niet
vuurvast zijn: of de huwenden op
hun verbintenis vrijblijvend
aangaan: of ze zieh
je moet toch meedoen,
ander fa- hè, als er feest is. ,Wil je ook
een stukkie?"
En opeens begrijp ik weer
Ik?.
Ik?
allemaal sta gade te slaan en bruidspaar met alle
te overleggen druk ik dus op wanten op een plaatje vast te
de bel en dat is vanzelfspre- leggen, wat een hele toer is in
kend de verkeerde bel. Je onze nooit erg brede straten en
moet nooit in het wilde weg ten overstaan van een almaar
op onee „olkstojjlcbellen dmk- toenemende f>oOc<oploop Mn nM m„r da„
ken. Je moet je overtuigen dat familieleden,
u ze iirn vovriwiiw-. ie 0oed« hebt- a11 een or0a- Stralend kijkt mijn gast-
'n jaartje of zo zich ni5t. die maar niet Iuk raak vrouw naar het gebeuren. Zij
volkswijk: daar pret, hier pret.
En: ddar leed, hier leed. En ik
t dn/niet'blïrï Hi kef lied "beseleiden moet. hebben het dtm bü troumerijen
- -- - - - l J J- de „stralende
meenschap en dergelijke grote
begrippen. Ik vat echt weer
toetsen kan gaan aanslaan, als geniet kennelijk mateloos. Ze moed. En de hele dag houd ik
jorgen
telijk gebak
rijksdaalder kosten
„morgenmiddag moet u me thuis- voortzetten. Ik geef toe: er Ik bel dus verkeerd en de graag
bezorgen een keur van uw «cos- trouwen paartjes in het wit- deur gaat open en een schattig bruid, maar het valt me opeens
en-zwart, die elkaar later lelijk
een rijksdaalder in die teleurstellen. Ik geef boven-
tijd een hele hap geld. dat hoef 5 djen toe: de gewaden vormen
fir I* niet vertellen, en toen ik door
ik* Je niet vertellen, en toen ik door
de bakker als een gast langs de
heerlijkheden geleid werd om uit
oud vrouwtje zegt: „Kind, ben op dat dit oude wijfje eigenlijk
jij daar? Wat gezellig!" Waar- nóg meer aan dit begrip be-
uit u kunt opmaken dat ik nu antwoordt dan het bruidje op
feestelijk gevoel
bruidje en om dat oude
vrouwtje, dat zich op kalfs
vlees tracteerde
MIEBEL.
Ja. jij. Daarom liet ik je daar
nog enige weken schaduwen. La
ter bleek mij, dat je inderdaad
toevallig was opgetreden, toen je
die portier op zijn nummer zet
te. Je ziet, ik ken dat incident.
Een paar uur na het vertrek van
de portier hoorde ik van die twist.
Ik liet toen alles uitpluizen.
Dus je wantrouwde mij?
In beginsel wantrouw ik ieder
een. Dat moet ik doen. Maar ik
zal je het geval-Zaville vertellen.
Die Zaville-dame was in München
gewikkeld in een spionage-com-
plot. Ik wist het en sommige bui
tenlandse collega's van mij wisten
het ook. Maar hoe, dat wisten we
toen niet. Natuurlijk lieten wij
scherp letten op alles wat er in
het hotel gebeurde. De portier
echter gold als een ouwe getrou-
Hij had mij wel eens een boemerang naar
Wel zal ik je (vervolgde Ar
ti) binnenkort een aantal
gevallen van „Spionage in de Sc
duw" vertellen. Gevallen,
in ik en mijn staf soms ai
kortste eind trokken. Zo vi
„onschuldigen", van die
lozen", van die „onopvallende ra
sen", weet je. Een blinde
laar, een verstrooide geleel
een spelend kind. Je moet me
loven, de persoons- en plaats
men niet naar volle waarheid
vermelden. Namen zijn in n
vak nu eenmaal gevaarlijke
soms verraderlijke dingen, zelfs
de dragers dood zijn.
Ik beloofde het. Arbetti
drie weken in Parijs. Zo s
vertelde hij mij „gevallen". Ir
relaas van één daarvan vertel!
u volgende keer.
letti blO'
af ea(L
