L 7 CHRISTELIJK Een discussie over de arbeider-predikant Puzzel mee He/o Zending met of onder de Islamieten Prof. dr. J. Verkuyl te Djakarta zeer warm gehuldigd Eert woord voor vandaag Kanttekening „Bond tegen het vloeken" 40 jaar grote activiteit INNSBRUCK Ftopk VAN Dt DAG 3! Een belangrijk aspect '1 In een tweede artikel be spreekt dr. J. J. Buskes in In de Waagschaal een reactie op de kritiek, die Fedde Schurer geoefend heeft op de benoeming van een hervormde industrie predikant. In aansluiting op dr. Buskes' artikel van vorige week dat wij gisteren overnamen, volgt nu het laatste. het artikel van Fedde Schurer ge reageerd, in zijn rubriekje ,,Ook dit". Hij plaatst achter het op schrift boven Schurers artikel een vraagteken: Trojaans paard? Dr. Van Gelder begrijpt de kri tiek: er zit veel-waars in. Het evangelie is een boodschap voor de mens, ongeacht wat voor vak man hij is of tot welke maat schappelijke klasse hij behoort. De kerk moet allereerst op zoek gaan naar de mens. Volgens dr. Van Gelder ziet Schurer echter een belangrijk as pect over het hoofd. Het ls een psychologisch misverstand te me nen, dat wij niets anders ontdek ken dan mensen, mensen als wij zelf, en dat wij er met het con stateren van dit feit zouden zijn. Volgens de Bijbel is de mens de gevangene van zijn eigen wereld en moet hij daaruit bevrijd wor den, om weer voluit mens te kun nen zijn. Wij kennen ons zelf al leen maar in vermomming. Wij zijn niet ons zelf, wij zijn verbor gen mensen. En God roept ons uit deze verborgenheid. Hij wil als Hij ons heeft geschapen, naar Zijn beeld en gelijkenis. De kerk is niet geïnteresseerd in het paard van Troje, omdat zij op verkleedpartijen uit zou zijn. Het komt er op aan te weten, op welke wijze de mens zich in zijn eigen wereld van arbeid, klasse, enz. heeft verborgen voor God. zich heeft vermomd en zich zelf niet wil kennen, zoals hij door God gekend wordt. Dr. Van Gelder geeft toe, dat de arbeider-priester en de arbei der-dominee een uiterst riskant experiment is en spreekt over voorbeelden, die ons duidelijk to nen, hoe het niet moet, maar naar zijn vaste overtuiging moet het experiment gewaagd worden. spreekt de mens als mens aan. Er is geen arbeidersevangelie. Maar dr. Van Gelder heeft ook gelijk. De mens is een abstractie. De mens bestaat niet. Er bestaan lijk bestaan, in hun bestaan van arbeiders, boeren en vissers. Er is geen arbeidersevangelie, maar er is wel een evangelie voor de arbeiders. Dat is precies het zelfde evangelie als het evangelie voor boeren en vissers. Maar het moet, wil het de arbeiders raken, hen raken in hun arbeidersbe staan. Daarom is voor wie het evangelie aan de arbeiders bren gen wil, de kennis van de arbei derswereld, het arbeidersleven, de arbeidersmentaliteit en de arbei dersproblemen een onmisbare TNE vraag is alleen, of de erken- -L' ning van deze onmisbare voor waarde betekent, dat een dominee arbeider moet worden, om zich deze onmisbare kennis eigen te Naar mijn overtuiging moet, wanneer wij priester-arbeider en de predikant-arbeider aanvaarden, het motief niet zijn: om het evan gelie aan de arbeiders te predi ken, moeten wij het arbeidersle ven kennen! Ik geloof niet, dat kennis van de arbeiders en het arbeidersleven alleen een moge lijkheid is, wanneer de dominee arbeider wordt. Dat zou inhouden, dat binnenkort ds. Ris in Neder land de enige dominee zou zijn, die de arbeiders en het arbeiders leven kent. Laten wij zo'n ont moedigend waandenkbeeld niet propageren. die r ders, boeren i gelie wil hen allen als mensen aanspreken. Het kan hen echter alleen als mensen aanspreken, als het hen aanspreekt in hurj mense- b VAN HER EN DER BU een enquête ln verschillende Noorse gemeenten is gebleken, dat veertig (40) procent van de gemeenteleden hun predikant niet kenden. Een onderzoek b|j duizend kerkdiensten in Noorwegen maakte uit, dat op bijzondere feest dagen ongeveer 5,8 procent van de ge hele bevolking naar de kerk ging. De Lutherse Kerk van Noorwegen is staatskerk. De Lutherse Wereldfederatie wil een lutherse wereldencyclopedie gaan uit geven, waarin men alles over Luther, zijn werk en de kerken van de lutherse traditie zal kunnen naslaan. Ongeveer «evenhonderd luthersen uit de hele wereld zullen bijdragen verzorgen. Eindredacteur is de Amerikaanse theo loog prof. dr, Julius Bodensieck. Horizontaal: 1 Aspirant reserveoffi cier, 5 Vrucht, 9 Aanvang, 10 Ivoor, 11 Verb, van het werkw-eten, 12 Titel, IS Jong dun takje, 14 Eng. kinderver- pieegster, 16 Kapel, 18 Vogel- Verticaal: 1 af te wassen serviesgoed,,!, 2 Afgezonderd, 3 Spoedig, 4 Aardig- heidje, 6 Terzijde, 7 Deel van de Bij bel. 8 Broeikas, 9 Vurige streep, 12 Tweevoud, 14 Maanstand, 15 Sluiting. 17 Eerder. OPLOSSING PUZZEL No. 16 1 Buit, 2 Exit, 3 Ruit, 4 Klit, 5 Gast, 6 Rust, 7 Oost, 8 Fust, 9 Flat, 10 Adat, 11 Raat, 12 Maat, 13 Baat, 14 Laat, 15 Obat, 16 Krat. 1-4. Berk, 5-8 Grot 9-12 Farm, 13-16 Blok. Verwoeste Baptistenkerk in Utrecht herbouwd De Silokerk van de Utrechtse Baptis- .tengemeente die in februari van het vorige jaar door brand verwoest werd, is nu bijna herbouwd. De ingebruikne ming is bepaald op zaterdagmiddag 28 september 's middags om drie uur. Zondagmorgen 29 september vindt de inwijdingsdienst plaats, 's Middags is de eerste doopdienst en de dag wordt besloten met een gemeenschappelijke avondmaal s viering. ,v fff Gemeenschappelijke basis Christenen in Indonesië steunen zoveel mogelijk Soekarno T N DE LOOP VAN DIT JAAR nog zal in West-Europa een eerste internationale conferentie belegd worden om de verhouding tussen islamieten en christenen nader te bestuderen. Reeds geruime tijd is de Amerikaanse zendeling voor het Midden-Oosten, dr. Bethmann, onder meer in Nederland bezig contacten te leggen om te komen tot de oprichting van een aantal groepen ter benadering van de Islam. Ook voor Nederland is deze zaak hoogst belangrijk, omdat de Islam hier, tot in Groningen toe, zeer aktief is. Aldus de Gereformeerde hoogleraar prof. dr. H. Bergema, rector van het zendingsseminarie te Baarn, in een voordracht over „De Islam in het Midden-Oosten", die hij donderdag in het Protestants Centrum te Utrecht hield op een bezinningsdag van de Christen Jonge Vrouwen Federatie. Pr. Bethmann heeft onder Islamieten van het Midden-Oosten een vertrouwenspositie gekregen door zijn werk voor de zogenaamde Bahamdoun-beweging, die enkele jaren geleden is begonnen in Ame rika door de vereniging „Vrienden van het Midden-Oosten". Deze enigng stelt zich ten doel de haars insziens verontrustende houding van Amerika jegens de islamieti- sche landen te verander in een positieve. Bahamdoun is een plaats in het voor 51 procent christelijke Libanon, waar in 1954 d eeerste conferentie van de beweging werd gehouden door dertg vertegenwoordigers van christelijke en dertig vertegenwoor digers van islamietische landen. Op deze vergadering kwam men tot de conclusie, dat de gemeenschappelijke basis het aanbidden van dezelfde God toen opgerichte vereniging „Fellowship of Christians and Mus lims", de deze conclusie ook in haar statuten opnam, heeft geen missionair doel; men tracht op basis van gelijk heid alleen te komm tot een betere verstandhouding. Dr. Bethmann legt er steeds de nadruk op, dat wederzijdse godsdienstige benadering niettemin de enige manier is om een vertrouwelijke sfeer te scheppen, zo zei prof. Bergemq. 'De steeds méér Ingang vindende an dere houding" feh opzichte van de Islam vindt volgens de hoogleraar zijn oor sprong in het na 1945 opgekomen besef, dat de gangbare methoden van de chris telijke zending bij de missionering de Islam gefaald hebben. In Afrika val len meer christenen terug in heiden dom of Islam dan dat er nieuwe bijko men; slechts drie procent van Azië is christelijk; in Egypte, dat 150 jaar lang door vijftig verschillende kerkgenoot schappen is bewerkt, zijn nog geen vijf tig islamieten tot het christendom over gegaan; Arabië telde in 1938 acht chris tenen. De Islam is voor het christen dom altijd het moeilijkst te missioneren geweest. Nu ls aan de orde het gesprek mét, in plaats van de zending ónder Isla mieten. Prof. Bergema merkte op, dat deze nieuwe methode van benaderen naast bijval ook veel weerstand oproept. Onder anderen prof. dr. D. J. Kohlbrug- ge te Utrecht ls een felle tegenstand ster. Inderdaad Is het gevaarlijk, zo zei de hoogleraar, om uit te gaan van het standpunt, dat Islamieten en chrlste- dezelfde God aanbidden. In wezen kennen de christenen, in tegenstelling tot de islamieten, hun God alleen door middel van Christus. Allerlei begrippen, die de conferenties van de Bahamdoun- beweging na 1954 ter sprake brachten, worden in feite door beide anders opge vat en gevuld. De conferentie, die ln oktober vi jaar in Bahamdoun gehouden zal den, behandelt de .verschillen ln opvat ting aangaande schuld en zonde. Naar mate men dieper ingaat op de theolo gische problemen, worden de diametra le verschillen steeds duidelijker, zo zei prof. Bergema. De christenen moeten oor waken, dat zij niet terecht ko- in een onaanvaardbaar humanise rend synkretisme, dat een goed Islamiet niet veel verschillend acht van een goed christen. Bovendien bestaat het gevaar, dat de drang om het evangelie te bren gen onder mensen, die het niet hebben, r toch naar men wil dezelf de God aanbidden, verdwijnt. Een aan slag op het apostolaire van de kerk is aard levensgevaarlijk, omdat dit ezen een aanslag op de kerk zelf is, aldus prof. Bergema. Nederlandse zending Dr. J. Jansen Schoonhoven, de direc teur van de hervormde zendingsschool Oegstgeest, sprak vervolgens over ,,De Islam vanuit de Nederlandse zen- dingsgeschiedenis". De jonge protestantse kerken in Indo- ssië steunen zoveel mogelijk de re gering van Soekarno, die de gods dienstvrijheid waarborgt, tegen de bei de islamietische partijen, de Ma- sjoemi en de Nahdatul Ulama, die bei de streven naar de Islam-staat, ge grond op de mohammedaanse wet. 85 irocent van de bevolking van Indonesië islamietisch, 5 procent christelijk en 40 procent heidens: Op Java maken de christenen slechts een vijfde deel van de bevolking uit. In 1907 pleitte dr. N. Adriani ervoor de zendingsaktiviteit van het moslimse Java te verleggen naar de heidense eilanden, die voor de keuze kwamen te staan: of christendom of is lam. Hun eigen primitieve bestaan kon den zij niet meer handhaven. In de loop de jaren na 1907 zijn er in deze buitengewesten grote kerken ontstaan met een ledental van totaal twee mil-| joen. Naar uit onlangs ontvangen berichten uit Indonesië blijkt, Is prof. dr. J. Ver kuyl, die dezer dagen zijn 25-jarig ambtsjubileum vierde, op stijlvolle wijze ln Djakarta dank gebracht voor alles, wat hij gedaan heeft niet alleen voor kerk en zending ln Indonesië, maar ook voor de Indonesische maatschappij en voor een betere verstandhouding tussen Indonesië en Nederland Op een receptie, die op 28 augustus in Djakarta werd gehouden, maakten honderden hun opwachting in de in een bloementuin herschapen aula van de Theologische Hogeschool in Djakarta. Verschillende sprekers voerden het woord namens de Indonesische kerken en namens die interkerkelijke instanties, waarin dr. Verkuyl een stimulerende figuur is. De heer Hagenaar van de Nederlandse vertegenwoordiging in Djakarta bracht een groet over van de Nederlandse regering, waarbij hij in het bijzonder memoreerde het werk van dr. Verkuyl voor de ver schillende bevolkingsgroepen in Indonesië en zijn verdienste voor de Nederlandse gemeenschap in het nuidige Indonesië De receptie werd bijgewoond door de resident van Djakarta, vertegenwoordi gers van het ministerie van godsdienstzaken en van de regeringsstichting ter be hartiging van lectuurzaken. In een bewogen woord, dat met gespannen aandacht werd beluisterd, heeft dr. Verkuyl alle aanwezigen bedankt en dr. Verkuyl zou dr. Verkuyl niet zijn als hij daarbij allen niet had aangespoord tot een „jubilate Deo", prijst niet mij, maar Gód. Beroepingswerk NEDERLANDSE HERVORMDE KERK Beroepen te Meerkerk: J. Noltes te Ernst; te Wijk bij Heusden: G. H. Kooten te Genemuiden. GEREFORMEERDE KERK Beroepen te Roosendaal «tweede maal): J. Plug te Schagen (N.H.). CHRISTELIJKE GEREF. KERK Beroepen te Rotterdam-West: H. Leeuwen te Arnhem. GEREF. GEMEENTEN Beroepen te Giessendam: H. Gilet te Dirks-land; te Westkapelle- Zoutelande: W. Hage te Nunspeet. OUD-GEREF. GEMEENTEN Beroepen te Kampen: J. van der Poel te Ede (uit een tweetal met M. A. Mieras te Krimpen aan den IJssel). Ruim 200 studenten in Eindhoven Het aantal voor de Technische Hoge school te Eindhoven ingeschreven studenten is de 200 gepasseerd. Ver wacht wordt, dat dit aantal nog zal stijgen. Een kwart hiervan is woon achtig in Eindhoven, een kwart in overig Brabant, een kwart in Limburg en een kwart in de rest van Nederland. Tot dusver is voor de bouw der hogeschool een bedrag van ruim 10 miljoen gulden nodig geweest. Voor 1958 zal op de rijksbegroting een bedrag van 10,5 miljoen gulden op de buiten gewone dienst geplaatst worden. Het bouwplan voor het eerste hospitium is gereed en wordt thans bestudeerd. Verwacht wordt, dat f" jaar 1958-'59 gereed s Brokje schoolstrijd in Ooltgensplaat In Ooltgensplaat is de schoolstrijd nog niet geheel uitgewoed. Er zijn daar twee kleuterscholen, een gemeentelijke en christelijke, beide even groot met :n vier lokalen. Tot voor kort had het openbare schooltje twee der leslo kalen en een speellokaal, dat ook ter beschikking van het christelijke schooltje stond. Voor het christelijke onderwijs was ter beschikking één leslokaal. Om aan deïe onbillijke verdeling van de ruimte een einde te maken had de gemeenteraad besloten elk der scholen twee lokalen te geven, Daarmee nu w. de oudercommissie van de openba: school het niet eens en daarom was deze in beroep gegaan bij gedeputeerde sta ten van Zuid-Holland. Twee dames-le- de commissie verzoohten stellen, omdat hun school het oudste was te zijner tijd zal men horen'hoe gedeputeerden erover denken. Op elke dag volgt een nacht en als het morgen is toeten] wedat het weer avond zal worden. Zo gaat het altijd men door en het verandert niet. Straks worden de nachten wei lang en moeten we vele uren hij kunstlicht leven. We wete niet anders en zijn het gewoon. Maar van de nacht houden[ we toch eigenlijk niet. Zij mag dan het lelijke en de ellende barmhartig bedekken en de mens gelegenheid geven nieum krachten op te doen voor de komende dag, toch is zij ons nu lief, omdat wij pas in het licht van 'de dag echt kunnen levei Het is veelbetekenend, dat straks, op de nieuwe aarde, Goc kinderen op dit punt hun verlangen verwezenlijkt zullen zie\ Johannes op Patmos mag het ons vertellen: „En er zal geei\\ nacht meer zijn en zij hebben geen licht van een lamp oj! licht der zon van node, want de Here God zal hen verlichten en zij zullen als koningen heersen tot in alle eeuwigheden". Wie nu uit de nacht der zonde vlucht naar het reddende Lichi der wereld, die mag straks als koning heersen! Wie zóu dat niet willen? SCHOOL MET DE BIJBEL Z"1 EEN mooier naam voor een school Wij weten, dat men gedachteloos dan „school met de bijbel". Wij mèt de bijbel kan opereren in plaats van zich te plaatsen onder hetj levendmakende Woord. Het is ons dingen niet af op namen als chris- telijk-nationaal: christelijke scholen, die anders heten, willen niettemin scholen met de bijbel zijn. School met de bijbel in die naam klinkt fierheid door, maar ook oot moed; in die naam klinkt de ge niet onbekend, dat een versje en een vertelling een school nog niet chris telijk in de niet-verschraalde zin maakt. De school met de bijbel late zich dachte door, dat het laatste woord troosten met het apostolisch gezeg- niet gesproken wordt door „het peil", de over kracht en zwakheid. Tegen de resultaten, het subsidie, het uitholling van binnen nit strijde z( hoofd of de ouders. Maar dat het onverbiddelijk. En zij luistere laatste woord is hèt kritiek, die de bijbel wil laten spre ken. en dus opbouwt. En wij kunngn de school met de bijbel steunen. Door kritiek, door gebed, en door onze gave. de bijbel, waaronder deze scholen len met de bijbel, die deze maand i harte en drin- ROMAN VAN LEGE LEVENS Sinds 1952 concentreert de zending zich, op aanraden van de secretaris van de hervormde Raad voor de Zen ding, mr. S. C. Graaf' van Randwijck, weer op het vroegere Java. Hier deden zich-grote mogelijkheden voor, en de buitengewesten wareh sterk genoeg ge- wprden. Ohdanks de onafhankelijkheid va donesië is de Nederlandse zendingsge schiedenis niet afgelopen, zei dr. Jansen Schoonhoven. Onze hoofdtaak is welis waar overgegaan op de Indonesische kerken, maar wij mogen nog steeds met hen meewerken. De kracht van de Islam is de propa- gandaleus, dat het christendom de reli gie is voor blanken. De islam, de gods dienst voor de gekleurde volken, maakt zich ook niet schuldig aan rassendlscri-' minatie. Het succes dat men heeft met in Afrika, waar de Islam sterk (Van een onzer redacteuren) „Gebruik Gods Naam niet als uw stopwoord". Deze waarschu wing houdt de Bond tegen het vloeken bijna veertig jaar aan het Nederlandse publiek voor. Bijna veertig jaar, want pas op 19 sep tember is het precies vier decennia geleiien, dat enkele christenen in ons land het initiatief namen tot oprichting van deze bond. De zendeling-arts J. G Schreurer en een klein aantal pioniers zagen zich geconfronteerd met di+ probleem. Vooral in het leger werd veel ge vloekt en men begreep, dat de activi teiten van de jonge bond zich vooral op dit uitgestrekte terrein moesten gaan bewegen. Al spoedig echter breid de het werk zich uit, zo sterk, dat ei de laatste jaren een full-time secreta ris is, de heer N. Laarman, die er ge regeld op uittrekt om de ideeën, die de bond nastreeft groter bekendheid te ge- In evangelisch-ohristelijke kring en ook daarbuiten wordt de arbeid van de Bond tegen het vloeken nog te veel gezien als de liefhebberij van een aantal chris tenen. Ten onrechte, want. het bestuur hamert erop het vloeken te beschouwen nationale zaak. 65 Zuckwaller mopperde. „Als hij weet, dat hij ge volgd wordt, heeft hij nu een prachtige gelegen heid. Hij heeft over een afstand van nauwelijks een kilometer drie zijwegen, drie kansen dus om er vandoor te gaan en ons zijn hielen te laten zien. Dat zou niet zo mooi zijn, want dan zou u die revolver helemaal niet nodig hebben. We moeten langs die wagen. Hoe dan ook... Hij minderde vaart om iets meer afstand van de zware vrachtauto te nemen. Aan de rechter zijde zoefden enkele auto's van de andere kant langs het gevaarte. Zuckwaller drukte het gaspedaal dieper in. De motor gierde en rakelings vloog hij om de truck met oplegger heen. Een auto van de andere kant werd op nauwelijks een meter gemist. „Dat was een mooi nummertje snijden, dat u daar weggaf, Herr Zuckwaller," merkte André op. De inspecteur antwoordde niet. Hij speurde de weg af, die op dit punt een flauwe bocht maakte. Er was geen spoor meer te zien van de grij ze wagen voor hen. „Hij kan in die ogenblikken, dat we achter die vrachtauto zaten, niet zo'n grote voorsprong heb ben genomen, dat wij hem nu niet meer zouden zien," zei Zuckwaller. „Als dat zo is. is hij die zijweg, waar we zo juist langs kwamen, opgedraaid," antwoordde An dré. CRaaclóeló in Vlak voor de i vrachtwagen, die eerder gepasseerd waren, beschreef Zuckwaller een boog en keerde op zijn weg terug. Die schielijke wending werd door de vracht autochauffeur beloond met een veelzeggende vin gerwijzing naar het voorhoofd. „De man heeft gelijk," Zuckwaller haalde zijn schouders op, „maar wat wil je. We konden toch niet anders." André Rost antwoordde niet. Hij had zijh apa thische houding verloren en keek gespannen door de voorruit van de snelle sportwagen. „Daar, links", zei hij, .Jcijk, daar is een smal weggetje. Het is de enige mogelijkheid, inspec teur. Ze kunnen nergens anders heengereden zijn." Zonder zich om achter hem liggend verkeer te bekommeren, liet Zuckwaller de wagen de nau we sleuf in het bos inrijden. Weg was een te groot woord, want het was niet veel meer dan een karrespoor met diepe voren. De wagen hob belde over de oneffenheden en het ging heel langzaam. Een voordeel daarbij was, dat de motor ook niet veel geluid maakte. De sportwagen gleed af en toe weg in een diepe voor en Zuckwaller had moeite de wagen in dat spoor te houden. André Rost had de revolver, die hij in het kastje van het dashboard had gelegd, in de vuist geklemd. De inspecteur zag het: „Niet direct schieten, wachten tot ik een sein geef en als het even kan helemaal niet André kneep de kolf van de revolver en woordde niet. Ze reden enkele minuten over een paar hon derd meter en daar bij een bocht in het wegge tje stond de grijze two-seater van Harold Von Emsighofer. Er was geen spoor te bekennen van een menselijk wezen. Gustav Zuckwaller liet de motor van de auto zwijgen en het voertuig stond stil. Slechts hier en daar was het voorbarige ge zang van een vogel, die de spanning van dit ogen blik niet aanvoelde. Tussen beide auto's was een afstand van een vijftigtal meters. André Rost wilde vooruit stor men, maar de politieman trok hem aan de arm. „Voorzichtig, mein lieber", zei hij, „heel kalm blijven en het verliefde hoofd niet verliezen." André wilde reageren op de uitdrukking „ver liefde", maar hij hield zich bijtijds in. Hij wist, dat het de waarheid en niets anders was. Hij was nog verliefd op Marianne van der Bij. Hij wist, dat ze opnieuw in nood was, dat ze gevaar liep en hij wilde alles doen om haar te redden. (Wordt vervolgd) Nederland heeft op dit gebied in de wereld niet zo'n beste naam (diverse talen kennen spreekwoorden als: Vloe ken als een Hollander). Het is een zaak van wellevendheid en beschaving, dat men spreekt zonder krachttermen. Het probleem heeft natuurlijk n< kanten. Doorgaans wordt er gevloekt uit slor digheid. Daartegen wil de bond strij den. Hij ondervindt daarbij steun niet alleen van provinciale en gemeentebe sturen, maar ook van kerkgenootschap pen. De bond is interkerkelijk. Veertig jaar lang zijn vader en zoon Bramer bij de bond betrokken De heer Bramer sr. diende de bond 24 jaar als penningmeester, terwijl zijn zoon, de burgemeester van Den Ham, de heer G. Bramer, nu al 16 jaar het penningmeesterschap ver vult. Ook de huidige voorzitter, dr. Joh. M. Schreurer, drukt de voet sporen van zijn vader, de eerste bondsvoorzitter. Donderdag 19 september wordt het 40-jarig bestaan herdacht in Hoorn- wijck in Rijswijk, waar prof. dr. L.W. Scholten uit Utrecht zal spreken r het „openbaar gelaat van ons volk", 's Avonds is er in de kerk aan de Houtrustlaan In Den Haag (dus niet in de Grote kerk, zoals eerst is mee gedeeld) een bijeenkomst, waar de bonds voorzitter spreekt. Het Haags Kamerkoor onder leiding van Cor Backers werkt mee, evenals de declamator Willem Berkhemer. De N.C.R.V. zenrfi d° mid dagbijeenkomst uit. In de toekomst moet, zo meent het hoofdbestuur de jeugd wat meer betrok ken worden bij de campagnes tegen het vloeken. Zodra er meer geldmiddelen zijn men betreurt het, dat nog niet meer christenen de arbeid van de bond financieel steunen zal een jeugdac- tie, waarbij ook onderwijzend personeel betrokken zal worden, worden ingezet. Onverminderd gaa' men voort op «tations en openbare vervoermiddelen, ln café's en publieke gelegenheden met pakkende eleentljdse slogans" duide lijk te maken, dat men Gods naam niet als een stopwoord moet hanteren. W/IJ hebben hem gelezen, de - les decadent te noemen, en stellig enkele dagen geleden uitgekomen is het dat ook. Maar het is tegelijk dans un an", en wij weten niet de bereikten de romans van deze enigen te zijn. Het is immers be- schrijfster, en van anderen met haar, kend, hoezeer honderduizenden zo ongekende hoogte. Niet voor niet miljoenen in grote spanning niets is ook naar haar jongste boek naar de verschijning hebben uitge- met een intense spanning uitgezien, zien. Haar beide vorige romans, Dit boek is een leeg boek gewor- Bonjour tristesse" en „Un certain den, maar dan toch vooral ook om- sourire", hadden oplagen bereikt dat het een boek is over lege le vens, lege levens zoals ze door de schrijfster koel zijn geobserveerd, maar zoals ze bij miljoenen, over- ongekende hoogte en de Fran se uitgever heeft zeker geen gro te risico's gelopen, toen hij de eer ste editie van haar. jongste roman al ter werdeld, gevonden worden. maar dadelijk plaatste in de buurt van de honderdduizend. Reeds thans overigens, nog zo kort na het verschijnen, heeft de kri- Eén boek waarin zovelen zichzelf op een of andere manier weerspie geld zien. De religie is uit dit leven verdwe tlek van onverholen teleurstelling nen. In éên zinnetje vonden we er doen blijken. Na de beide vorige nog iets van terug, maar het was welijks gestalte. Intussen, wij hebben lezen afgevraagd, of het ook een der centrale figuren: de moe onder het der een protestantse vrouw die j als zodanig met het gedrag van ders kan. Want het is een boek over haar dochter weinig vrede kon heb- lege levens, over mensen, jongere ben. Dat is al. driftig Waarom wij op deze plaats over i naar deze roman schrijven? Omdat hij wat onderlinge genegenheid en lief- in zijn aangrijpende leegheid stel de. En het resultaat? Een kenne- lig; een symptoom is van een stuk lijk niet aflatende reeks van voor- levensbeeld van onze tijd. De kri- al tijdelijke verhoudingen, van een tiek is teleurgesteld en zij had er .ito». elkaar haar reden toe. Maar wij vragen: kon het ook anders? Kan het schrij- de- ven over lege levens tenslotte iets anders zijn dan het bieden van „spijs die niet verzadigen kan?" Tenzij men naar de zoekende le- het milieu waarin de- vens zelf op zoek gaat. Niet met speelt ook wel menen, de koele, zij het stellig vaak knap pe observatie van deze moderne ro manschrijfster. Nog veel minder om op deze levens neer Ut zien. elkaar aantrekken en loslaten. De hartstochten, zo zeggen ze roman twee figuren tot elkaar, de hartstochten vormen het zout van het leven, en na de lezing zou men het De passies vormen de band die de mensen geslagen wordt en even later weer geslaakt, om een nog groter leegte en eenzaamheid ach- Maar "met het evangelie, dat ook t" Iaten- geschreven is voor de zoekende En dan vooral niet nadenken. Niet mens van vandaag: in Parijs, maar voor niets draagt deze roman als evengoed ln onze eigen stad en in motto het woord uit Shakespeare's onze eigen straat. „Macbeth": „Men moet vooral niet Dan behoeft het leven ook niet meer beginnen te denken, want het zou te zijn „om (bij enig nadenken) gek zijn om gek te worden". Het zal geen moeite kosten, dit al- Predikantenvergadering aan de Broederweg De Vereniging van predikanten bij de Gereformeerde Kerken in Nederland (dat zijn de kerken ond. art. 31) zal 23 en 24 september, de dagen vóór de Hogeschooldag, aan de Broedersweg te Kampen haar algemene vergadering Kerstpost militairen in Nieuw-Cuinea houden onder presidium van ds. D. Dijk van Groningen. In de avondverga dering van 23 september zal dr. H. M. Muider te Kampen bij lichtbeelden indrukken uit verleden en heden van Griekenland geven. In de vergadering i Adressering van dinsdagmorgen 24 september komen i rang of kwaliteit de huishoudelijke zaken aan de orde, mer, naam van waarna ds. R. H. Bremmer van Zwolle ting,' plaatsnaam refereert over: „Hernieuwde confron- Guinea Kerstpostpakketten, alsmede kerst- en nieuwjaarspost, bestemd voor militai ren, die in Nederlands Nieuw-Guinea of ou Hr. Ms. schepen van oorlog in de Nleuwguinese wateren dienst doen. kun nen per zeepost worden verstuurd. Deze nostpakketten en correspondentie dle- - uiterlijk op 19 oktobcT a.s. ter post i te zijn bezorgd. tatie met Hermann Friedrich Kohl- brügge, diens levensgang en prediking." In de middagvergadering zal gedachten worden ge-! (volgt de Adressering tn: rang of kwaliteit. boord het schip), Neder- Rectoraatsoverdracht in Apeldoorn Op dinsdag 24 september hoopt de rec tor van de Theologische School der Christelijke Gereformeerde Kerken te Apeldoorn prof dr. J. van Genderen na het uitspreker van een rede het recto raat overdragen aan zyn door het cura torium benoemde opvolger, prof. J. Hovius. Chr. geref. mannenbond De Christelijke Gereformeerde Man nenbond houdt zijn bondsdag in de chr. geref kerk aar de Gruppendelerweg te Nunspeet. Dinsdapnvond om 7 uur •reekt ds R Kok lit Veenendaal over woensdag 18 ids Nieuw-Guinea, Amsterdam C.S.- Vani Johan Fabricius' „Setoewo, de Tijger hebben wij, nog niet zo lang ge leden, een gunstige beoordeling kunnen geven. Het spannende verhaal van de jacht op een gevaarlijke tijger, deze vreemde spanning tussen mens en dier, zij hadden ons geboeid van begin tot eind. Heel wat minder geestdrift ver mogen wij op te brengen voor „Luie stoel van dezelfde schrijver (uitgave H. P. Leopolds Uitgeversmij. N.V. Den Haag). Zeker ia dit boek volop gewon den wat de ondertitel belooft: een ro man van indolentie, tropenhitte en de onmacht om de problemen van dit le- het hoofd te bieden. Ook als zoda- is het buiten twijfel knap geschre- ee^efera°atdr het Uit $5"^* jboek sPelend in een^woele sfeer.^et s&STJtwanTs?* SUFS s,^ i opwekkend woord. 'gaat.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1957 | | pagina 2