macci CROENrrtOEP
(3
Pro Reg
bouwt
verloofde een
voor zoon en
thuis
zo
Echtscheidingsvraagstuk
nog ver van oplossing
31
Maar
vier
u moet helpen
maanden liefst
in
ton bij
een te
brengen
Prof. Suhr ter
aarde besteld
Duits-Russisch gesprek
weer in een impasse
Goudschat Renate
L. gemakkelijk
te bergen
BEHANDELING VAN NIEUW B.W.
Protesten tegen ondermijning
van alimentatieplicht
EEN
Geen argument
cadeau geven
Ook Eerste Kamer achter
verdrag met V.S.
195
5
WOENSDAG 4 SEPTEMBER 1957
on hou^s^ tafel
PER ZILVERZAKJE
MOEDERSVADERS EN MEISJES.
•ft
tigin
at 6
ls li
(Van oen onzer redacteuren.)
5 Nederlandse militaire bond Pi
'#Nieuwe Gracht 90 te Utrecht) wil vierhonderdduizend gulden lenen
om voor uw zoon of voor uw verloofde, die in dienst is of binnenkort in
dienst gaat een tehuis te bouwen, zo'n gezellig ingericht thuis met bloemen
en planten op de vensterbank en met een kast vol goede boeken en met
vele gemakkelijke stoelen, een tehuis dus, waarin hij zich echt „thuis" voelt
en dat de zekerheid geeft dat hem in de avonduren en op de dagen,
waarop hij niet met verlof naar huis kan komen, wordt geboden, wat u hem
voor vele maanden niet kan bieden.
en ka:
gevet
8 sept
ouden
imfiet
ppele:
6; P«-
A. 1
C. A
felzea
EN nu heeft u het in de hand of
uw zoon of verloofde dit „thuis"
krijgt. Want aan u wordt gevraagd
mee te helpen die vier ton bijeen te
brengen. Om dat te vergemakkelij
ken geeft de bond, wat u zou kunnen
noemen, schuldbekentenissen uit in
coupures van f2,50, f 10, f25 en
f 100, en u heeft niets anders te doen
dan die coupures aan de man te
brengen bij uw familie, vrienden,
kennissen, op kantoor of in de fa
briek, en u zegt dan maar: „Het is
voor Jan", of hoe de naam ook zijn
mag.
U slaat met deze actie twee vliegen in
én klap. In de eerste plaats krijgt uw
zoon of uw verloofde, als die vier ton
bijeen zijn, wat u hem van harte gunt,
en in de tweede plaats heeft u de kans
dat u een van de fraaie prijzen wint. die
voor hen. die het grootste bedrag verko
pen. beschikbaar zijn gesteld.
En die prijzen mogen worden genoemd.
De hoofdprijs is een huis ter waarde van
20.000 te bouwen op de plaats, die u
aanwijst. Maar daarnaast kunt u een
bromfiets winnen of een wasmachine of
een elektrische wringer of een schaap of
mevrouw Knorrowitz, een varken, dat
u geslacht wordit afgeleverd en u een
winter lang karbonade geeft en ham en
GROOT PLAN
De Koninklijke Nederlandse Militaire
bond Pro Rege beschikt op het ogenblik
al over 54 tehuizen, maar dat aantal is
niet groot genoeg. Tal van legerplaatsen
moeten het zonder Protestsnts-ohriste-
lijk militair tehuis stellen en in andere
zijn de bestaande van dien aard. dat ver
nieuwing dringend gewenst is. Dat is de
reden dat Pro Rege een nieuw bouwplan
heeft opgesteld. Wordt dit uitgevoerd,
dan staan er volgend jaar nieuwe tehui
zen in Amsterdam. Enschede. Grave, Den
Haag, Rotterdam, Hilversum. Schalk
haar, Tilburg en Wezep.
De totale bouwkosten van deze tehuizen
zijn geraamd op 800.000. Maar het be
stuur heeft gegronde redenen te verwach
ten, dat de overheid helpt door zich ga
rant te verklaren voor 400.000 wat be
treft rente en aflosing. Er blijft dus nog
een bedrag van 400 000 over? dat de
bond bijeen moet brengen. En dit geld
wil Pro Rege renteloos lenen De obliga
ties worden uitgegeven in 70.00 coupures
van 2,50, 10.000 van 10 3.000 van
25 en 500 van 100. Vandaag is de actie
begonnen en zij duurt tot 31 december.
Vier maanden hebben u en ik de tijd
om het icjeaal van Pro Rege te verwe
zenlijken en het de jongens, die in de zo
even genoemde plaatsen dienen, wat pret
tiger te maken. Die van Oorschot, Erme-
lo,. Ossendrecht. Nunspeet en Havelte, om
enkele legerplaatsen te noemen, hebben
het al best. Doch er zijn er meer. die
snakken naar huiselijkheid
HANDEN UIT DE
MOUWEN
Nu heeft Pro Rege een raming gemaakt
over het bedrag, dat de bond uit elke pro.
vincie verwacht. De provincie Zuid-Hol
land zonder Rotterdam en Den Haag
staat ..aangeslagen" voor 80.000 Ui
Rotterdam wordt een bedrag verwacht
van 30.000 en uit Den Haag van 20.000
En van die 130.000 totaal worden de
nieuwe tehuizen in Den Haag (Van Alke-
maaelaan) en Rotterdam (pand Schiedam-
sesingel 175) gebouwd.
Nu moeent we eens niet tegen die vier
ton ..aankijken", maar de zaak ineens
flink aanpakken. Laten wij nu eens wat
eigen verloofde Het moet ons wat u
zijn, dat hij, die zijn plicht jegens
allen vervult, zioh kan bewegen in
milieu, dat gelijk is aan het onze.
moet ons wat waard zijn. dat onze
of verloofde het tijdens de lange winter
avonden net zo prettig heeft als wij thuis.
En dat kan als we allen de handen uit
de mouwen steken. Ik herhaal, u zegt
het maar: ..Het is voor Jan."
NODIG
Natuurlijk zullen er zijn. die zeggen
zijn die tehuizen nu nodig? Is de kantine
niet voldoende? De cijfers spreken voor
zichzelf. In 1955 bedroeg het aantal be
zoeken in de Protestants-christelijke mi
litaire tehuizen ongeveer 1.220 000. het
Jaar daarop was dat gestegen tot 1.328.000
ar» in de eerste zes maanden van 1957
stond al een aantal genoteerd van onge
veer 640.000.
Naast de cenijfers staan de uitspraken
van de mensen, die dag in dag uit in de
militaire tehuizen werken en de jongens
gadeslaan met hen spreken en u haarfijn
te vertellen waarom de tehuizen zo
in trek yijn en niet meer gemiSt kunnen
worden in onze militaire samenleving.
SFEER
Ds. I. Brommet van de legerplaats
Nunspeet zei: „In onze Christelijke mi-li-
tehuizen wordt de huiselijke sfeer
benaderd. Hier vindt de soldaat de rust,
die hij ook thuis vindt na een drukke dag.
s mij opgevallen, dat onze jeugd, die
onder de wapenen komt, verlangt naar
eigen stoel, een boek, een tafel met
bloemen erop. Hij wil niet dat lawaaierige,
hij wil geen schetterende radio, geen uren
lang gespeel van een gramofoon. En om
dat wij bieden wat hij in het diepst van
zijn hart verlangt, komen hier oon anders
denkenden, ook buitenkerkelijken, en zij
volgen ook de dagsluiting van de leger-
predikant Het is merkwaardig, dat de
kerkdiensten, sinds ze in de militair
huizen worden gehouden, aan belangstel
ling belangrijk hebben gewonnen. Daar-
wij als legerpredikanten kunnen niet
zonder deze tehuizen."
RUST
En de heer C. de Wilde, de leider var
het tehuis in Nunspeet vertelde: „Mijn er
varing is, dat de jongens hier graag ko
men voor de rust. Hier kunnen zij tot
zichzelf komen. Ik doe dit werk van harte,
omdat ik^het noodzakelijk vind. De jon
gens zien in de tehuisleiders mensen
wie zij hun moeilijkheden kunnen bespre
ken en zij bespreken met hen ook r
lijkheden. Er was een jongen, die nooit
van het Evangelie had gehoord, maa
door de dagsluitingen daarmee in contact
kwam. Toen zijn diensttijd er op zat e
afzwaaide, kwam hij naar me toe en vroeg
me om een bijbeltje. Er zijn er geweest,
die ons kwamen bedanken voor de goede
tijd, die zij in het tehuis hadden gehad
En het merkwaardigste is, dat er onder
;n waren, die alleen het tehuis bezochten
n te lezen of om te ping-pongen."
OPEN HARTEN
Luitenant-kolonel K. Timmern in, gar
nizoenscommandant van Harderwijk zei
„Aan alles merk je, dat er bij de soldaat
behoefte bestaat ergens rustig te gaar
Het gemis aan een eigen gezinssfeer
•dt sterk gevoeld. Die sfeer wordt hit
gezocht. Het zou zo moeten zijn, dat de
huizen en de harten openstonden t
onze soldaten Maar dat is helaas nog
het geval. Daarom zijn onze tehuizen
dig. En is het niet jammer, dat Prot.-
Christelijk Nederland niet en bloc op de
bres staat op het onze jongens in de mili
taire tehuizen zo prettig mogelijk te ma
ken? De gemeenschap, waaruit de soldaat
komt, trekt een gordijn op tussen haar
hem. Wij moeten daarom alles doen wat
mogelijk is om de jongens datgene
geven wat zij vragen, waarnaar zij
KARELTJE
En nu de soldaat. Wat zegt de soldaat
van en over het militair tehuis. In een vat
de gastenboeken van de tehuizen staat een
woord van dank. ondertekend door:
Kareltje. Kareltje, zo vertelde me de
tehuisleider, was een ruwe klant, die al
tijd een ruig leven had geleid. Als hij
zijn tractement kreeg, werd het direct
gezet in biertjes. Toen kwam hij haer
binnenlopen. Een paar avonden achtereen
was hij een trouwe bezoeker en toe:
hij tegen mijn vrouw: „Als ik nu
mijn tractement krijg, geef ik het u e
ik er u om vraag, dan neemt u een
hout en leg dat dan maar gerust in
nek." En nu, zei de tehuisleider, mi
lezen wat Kareltje aan ons schreef
hij met groot verlof ging.
„Hartelijk dank voor de vele gezellige
avonden, welke ik bij u heb mogen door
brengen. In het begin van mijn dienst
tijd heb ik uw huis niet zozeer gewaar
deerd. doch later is het een van de meest
prettige dingen geworden en het zal ir
mijn herinnering een grote plaats blij-
Dat schreef Kareltje, de jongen,
die altijd zo'n ruig leven had geleid.
Voor al die Kareltjes zijn die tehui
zen nodig, voor al die Kareltji
maar ook voor uw zoon en voor t
verloofde, want ook zij snakken naar
goede, rustige avonden, die u ze niet
kunt geven, zolang zij in dienst zijn.
Daarom: zorg voor een thuis voor de
jongen van huis en neem een aan-
Zo'n tehuis moet er ook komen
aan de Van Alkemadelaan in Den
Haag en in nog zes garnizoens
plaatsen. Ook van u hangt het af
of uw zoon of uw verloofde zijn
avonden kan doorbrengen in een
huiselijke sfeer, waar hij rustig
kan lezen, studeren of
ping-pongen
(Van onze correspondent)
Bonn. hedenochtend
Op het Waldfriedhof van Zehlendorf
is gistermiddag de vrijdag overleden bur
gemeester van West-Berlijn en president
van de Westduitse Bondsraad (Eerste
Kamer), professor dr. Otto Suhr ter aarde
besteld.
Bij de indrukwekkende plechtigheid
waren aanwezig Bondsdag-president dr.
Eugen Gerstenmaier. bondskanselier dr.
Konrad Adenauer. president prof.
Theodor Heuss en de leider van de
sociaal-democratische oppositie. Erich
Ollenhauer.
Voor de gang naar de begraafplaats
stond de baar onder de „beronvlag" van
Berlijn op het bordes van het raadhuis,
waar de afgelopen dagen duizenden West
en Oost-Berlijners langs de baar defileer-
Kerk van Soest wordt
gerestaureerd
De Hervormde kerk van Soest, daterend
uit 1350, wordt gerestaureerd en terug
gebracht in de staat van voor de refor
matie van 1580.
De kosten worden begroot op f 145.000.
waarvan de kerkelijke gemeente er f 75.000
voor haar rekening neemt.
De oude wapenborden zullen eveneens
gerestaureerd worden en het orgel, dat in
1876 geschonken werd door Prins Hendrik
de Zeevaarder, de broer van Koning
Willem III.
Repatriëring niet besproken
Lahr, leider
tic, had Kisteren. na
i acht dagen, in het
van een uur met de
nistcr van builcn-
(Van onze correspondent.)
Bonn, hedenochtend.
DE Westduits-Russische besprekingen
schijnen een nieuw dicplepui
ben bereikt. Ambas
der Westduitse delega
een onderbreking vai
Kremlin een gesprek
plaatsvervangend m
landse zaken Semjonof. die hem een
schriftelijk antwoord overhandigde op het
laatste Westduitse voorstel om de onder
handelingen op te schorten tot na de
Westduitse verkiezingen van 15 september.
Met geen woord gaat de Russische brief
op dit voorstel in. Wel werd opndeuw een
gesprek over de repatriëring van nog in
Rusland verblijvende Duitsers van de
hand gewezen- Bovendien ging de Russi
sche regering over tot onmiddellijke pu-
blikatie van de laatste Westduitse voor
stellen en haar eigen schriftelijke ant
woord daarop-
Hierin ziet men in Bonn een inbreuk op
de vroeger gemaakte afspraak tot geheim
houding. Harerzijds is de Westduitse re
gering daarom gistermiddag overgegaan
tot publikatie van de betreffende docu-
Uit de brief van Semjonof blijkt, dat de
Russen hun standpunt in de kwestie van
de repatriëring van Duitsers niet willen
wijzigen. Semjonof verklaart, dat het
insisteren der Westduitsers op de kwestie
der repatriëring in strijd is met het her-
\TOLGENS de duikers, die zijn afge-
daald naar het wrak van het goud
schip Renate Leonhardt, is het een koud
kunstje de schat te bergen, zodra mer
in is geslaagd met dynamiet een ga'
de wand te laten springen.
Gisteren ie de heer P. Visser uit Wij-
dewormer wederom met de H.D. 47 De
Eendracht naar de plsats uitgevaren waar
het goudschip in juli 1917 verging Hoe
wel de weersomstandigheden zich gun-
g lieten aanzien, bleek de zeegang
toch nog te hoog voor een succesvolle
ifdaling van de duikers. Wel is een van
ïen nog even naar beneden geweest,
naar de duikmeester achtte het raadza-
ner de arbeid te staken. Het doel van
de tocht was het plaatsen van een boei
op de brug van het wrak ter vervanging
van de door de laatste storm weggeslagen
wrakboei. die door het loodswezen was
(Van onze parlementsredactie.)
DE TWEEDE KAMER is gistermiddag, na een voorbereiding van 10 jaar,
begonnen aan de behandeling van een gigantisch stuk wetgevende
arbeid: de herziening van het Burgerlijk Wetboek. Gigantisch, want het
nieuwe B.W. zal in totaal negen boeken omvatten (het eerste boek bevat al
400 a 500 artikelen), terwijl de parlementaire behandeling van het geheel
ongeveer 10 jaar in beslag zal nemen. Het was overigens niet de eerste
maal, dat de Kamer over de herziening sprak. In 1953 heeft zij namelijk
reeds met minister Donker en de ontwerper van het nieuwe B.W., prof.
Meijers, gediscussieerd over grondslagen van de vernieuwing. Prof. Meiji
trad toen als regeringscommissaris op. Het initiatief tot het debat ging uit
van de regering, die wilde weten hoe de kaarten lagen, voordat prof. Meijers
over zou gaan tot de eindredactie van zijn ontwerp.
zigd overgenomen, zoals de bepalihgen
betreffende het echtscheidingsrecht.
Tijdens het debat van gisteren zijn drie
punten sterk naar voren gekomen: de on
derhoudsplicht van de verwanten, de hu
welijksbelemmeringen en het echtschei
dingsrecht. Achter de regeringstafel had
behalve de minister van justitie, prof
Samkalden (die geen civilist is!) ook de
regeringscommissaris prof. mr. J. Drion
plaats genomen. Een achttal sprekers heb
ben het woord gevoerd. De eerste, de so
cialistische afgevaardigde mej. mr. Zee-
lenberg. bracht hulde aan de nagedachte
nis van wijlen de ministers Van Maarse-
veen (die in 1947 het initiatief genomen
heeft tot herziening van het B.W.) er
Donker, en van wijlen prof. Meijers. Zi.
zijn allen in het harnas gestorven. De vol
tooiing van het door hen begonnen werk
„Wij eren hen het best," aldus mej. Zee-
ienberg. „wanneer wij arbeiden aa
afronding van hun arbeid."
Echtscheiding
Voor de door de regering voorgestelde
wijzigingen had de woordvoerdster
de P.v.d.A. veel lof. al achtte zij sommi
ge titel6 (o.a. die betreffende het levens
onderhoud en de ouderlijke macht) nog
In 1954 is profMeijers overleden. Zijn
taak werd overgenomen door een drie
manschap bestaande uit de hoogleraren
mr. JDrion. mr. J. Eggens en mr. F. J.
de Jong. In 1956 overleed de tweede grote
kampioen voor de herziening van het
B.W.. minister Donker. Dit alles bracht
een aanmerkelijke vertraping teweeg in
dc behandeling van de materie. Van de
negen boeken zijn er nu vijf verschenen.
Aan de totstandkoming van de resterende
vier wordt door het driemanschap hard
gewerkt
Het eerste boek, dat de Kamer deze
week hoopt goed te keuren, heeft uit
sluitend betrekking op het personen- en
familierecht. Het regelt: het recht op de
naam. de woonplaats, de akten van de
burgerlijke stand, het huwelijk en het hur
welijiksgoederenrecht, de ontbinding van
het huwelijk, de scheiding tussen tafel en
bed, het vaderschap en de afstamming
van de kinderen, de adoptie, de ouderlijke
macht en de voogdij, de curatele, de ver
plichtingen inzake het levensonderhoud
van verwanten en de juridische situatie
bij afwezigheid en vermissing van per
sonen. Revolutionaire veranderingen ten
opzichte van het oude B.W vertoont dit
eerste boek niet. Veel is vrijwel ongewij-
Toch is het zo
1027) Van ilbetro'cen worden da sterk
ste verhalen verteld. Zo moeat een aehip
dal van Kaapstad naar Aoetralië voer,
eens ten zuiden van de Kaap een tgdlnnt
stoppen om He kompassen bij Ie stellen,
en om zich de lijd te korten werden
wal albatrossen p-vangen. Nadat de die
ren rode flanellen handjes om de poten
hadden gekregen, werden z.q weer vrij
gelaten. en dc volgende veertien dagen
werd bet sehip vergozeld van de aldus
van een merkteken rooriiene vogeU, die
SLECHTE VLIEGER
spraak, die zeker enige toelichting be-
mneer de albatros swemt, steekt bet
•m van bet dier vrij ver boven
- uit. Desondanks kunnen albatros- albatros ii
noeilijk van het wateroppervlak op- blijken, dl
en en hun gelukt dit dan ook pas na hewegii
vrij I
ndanks mogelpk ie, dat
de vogelt het grootste deel van hun le
ven in de lueht doorbrengen, wordt ons
duidelijk wanneer we in staat xjjn de
albatros in de lucht te zien. Dan zal
het dier met gestrekte, bij-'
loze vleugcis boven het wa-
■éfl, niet vliegt. Om de vo-
slaap van drzr
buiten beschouwing moeten laten,
Iemand heeft weliswaar de veronderstel
ling geopperd, dal albstroseen tijdens
het vliepen kunnen slapen, moor dat is
niets anders «hm een verooderate!ling,
dia ook wij lukraak hadden kunnen
In ferte is
gels alle
twijfeld t
Dit
uden v
i kum
alle.
staat. Wordt de wind min,
ten zij hun vleugels nalu
ken. maar dit gaat lang i
gemak en souplesse als
andere vogels gewend
nlha
Eve
4iMr«e>«6ees
ken, wordt algameen onderarhres
Sterker nog. de
op het watsr nee
vrij slechte vlieger ia. Na al bel i
Ook het opvliegen van het land is i
htm sterkote zijde; zij zijn daartoe
in etaat, wanneer z\j van een heil
of Uip kunnen vliegen. De oorzaak
deoe moeilijkheden moeten we zoel
in bet Toit, dat albatrossen het wei
e i liegen niet zo goed meester
i v-fl eanvavrketfk daehten.
huil
ng ook graag gebruik van
de luchtstromingen, die door varende
schepen worden veroorzaakt. Vandaar,
dat we deze dieren 10 vaak de schepen
zien vergezellen. Voor hun voedsel be
hoeven zij dit gezelschap niet te zoeken,
want albatrossen leven voornamelijk van
inktvissen, die zelden in de over boord
geworpen afval worden aangetroffen.
Wat he
niet ingrijpend genoeg gewijzigd. Ter ver
betering van een en ander diende zij een
aantal amendementen in. Wat het echt
scheidingsrecht betreft wees zij erop, dat
het huwelijk weliswaar als een zeer duur
zame instelling moet worden beschouwd,
maar dat echtscheiding bepaald niet on
der alle omstandigheden kan worden te
gengegaan. Het vrijwel onveranderd over
nemen van de echtsoheidlngsbepalingen
uit het oude B.W. is dan ook niet bevredi
gend. Mej. Zeelenberg zeide te hopen,
dat het gesprek, dat thans door verschil
lende groeperingen over het vraagstuk
van de echtscheiding wordbg evoerd, te-
zijnertijd zal leiden tot een rapport, op
grond waarvan de regering met voorstel
len zal kunnen komen tot verbetering van
het echtscheidingsrecht in het B.W. Dat
overspel als huwelijksfoelemmering udt
de wet zal verdwijnen achtte mej. Zee
lenberg juist.
Aan het slot van haar betoog hield de
socialistische afgevaardigde een pleidooi
voor de afschaffing van dc onderhouds
plicht van kinderen voor (bejaarde)
ouders. Zij erkende, dat de kindere:
zcdclfjke plicht hebben hun bejaarde
ouders te onderhouden, wanneer dit
dig Is, maar zU wenste dit niet In de wet
opgenomen te zien. Zij wees erop. dat
thans de tijden minder hard zijn dan
vroeger. De sociale voorzieningen van
tegenwoordig vormen ook voor de be
jaarde, behoeftig geworden ouders een
redelijke bestaansbasis. Dc zedelijke plicht
kan men tot nieuw leven wekken, wan
neer men hem van zijn wettelijke kleed
ontdoet, aldus spreekster. Zij diende op
dit punt een amendement in.
De tweede spreker, mr. Berkhouwer,
diende een amendement in. dat beoogt
ook een onderhoudsplicht tussen groot
ouders en kleinkinderen in de wet op to
nemen, gelijk dit in het ontwerp-Meijers
was voorzien, maar door de regering niet
is overgenomen. Met enkele voorbeelden
toonde mr. Berkhouwer het grote belang
aan van deze onderhoudsplicht, die geba
seerd is op het principe van de vergel
dende rechtvaardigheid
(Zie vervolg op pag. 7)
haaldelijk door de bondsrepubliek geuite
verlangen om te komen tot verbetering
van de betrekkingen met de Sowjetunie.
Het Russische antwoord zal door het
Westduitse kabinet worden besproken.
Van dit beraad zal het afhangen, of am
bassadeur dr. Lahr nogmaals en dit
maal dan waarschijnlijk voorgoed naar
Bonn zal worden teruggeroepen. In af
wachting van de bestudering van het Rus
sische antwoord door het kabinet was ln
Bonn op de thans ontstane «ituatie geen
commentaar te verkrijgen.
TWEE TEGENPOLEN in de moder
ne internationale politiek zijn de dic
tatuur en de democratie. Zij zijn ontstaan
uit. elkaar eveneens tegenstrijdige, men
selijke drijfveren. Daarmede is de onvol
maaktheid zelfs van de democratie, die
wij zo hartstochtelijk verdedigen, geken
merkt. De democratie is gegroeid uit dt
beste gevoelens, die de mens kan opbren
gen: het verlangen naar rechtvaardigheid.
Deze rechtvaardigheid houdt in, dat d«
macht verdeeld wordt. De eed op de
grondwet bindt het staatshoofd, de par
lementaire controle de regering.
De dictatuur daarentegen Is gebouwd
op het streven naar machtsconcentratie en
bij ongebreidelde macht behoort ook da
wens naar machtsvergrotoing.
Zo is de communistische dictatuur uitge
groeid tot een bedreiging van de gehele
T7LKE FOUT, gemaakt in de democratie,
is een argument in handen van d#
dictatuur, dus thans van communisten.
We zien hiervan een recent voorbeeld
in de Verenigde Staten, waar jarenlang
aan de journalisten ds verboden naar
Rood-China te gaan. Een vertïod, dat
r/ I J voor Mn vrU lan<i weinig
I Verklaarde zin heeft> of beter in het
uitzicht geheel geen zin, daar dt
westelijke wereld meer
gebaat is met een bekendheid over de
toestand in dit gebied, <$an met de be
richten. die via radio-Pëking de wereld
ingestuurd worden. Bovendien een incon
sequent verbod, daar in de Sowjetunie
en de satellietlanden vele Amerikaanse
correspondenten werken en aan wie dan
ook te danken is dat over menige kwestie
de achtergronden ons beter bekend zijn.
Toen dan ook het verbod onhoudbaar
bleek, is aan een groep Amerikaanse
journalisten toegestaan naar Rood-China
te gaan. En prompt heeft Rood-China het
in handen gegeven wapen gebruikt en de
visa geweigerd met de mededeling, dat
deze slechts verleend zullen worden op
basis van wederkerigheid.
TVES TE VERHEUGENDER is het. dat
in de jongste geschiedenis de commu
nistische landen ook een propagandawa-
pen ontnomen is door het stichten van de
zelfstandige federatie van Maleiers. Deze
zelfstandigheid is /geboren uit een
groeiend zelfbewustzijn en een met waar
digheid gestreden politieke strijd van Ma-
iakka. De eerste daad van de regering is
geweest het aankondigen van de strijd
tegen de ondergedoken communistische
elementen. Een 6trijd. die vooralsnog met
vreedzame middelen gevoerd zal worden.
Ongehinderd kunnen de in het oerwoud
verscholen malcontenten het land verla
ten en naar hun heilstaat Rood-China
gaan. De communisten die als normale
burgers in het 'land leven, behouden ech
ter hun rechten.
XTIERMEDE la een propagandamiddel
aan de communisten, voor wie de
woorden „kolonistiache Imperialisten"
slogan zQn geworden, i
Deze
eldei
ii het v
ten tot een les strekken. De les. dat elk
van zijn daden met argusogen bekeken
wordt en elke fout als een boemerang
terugkomt en de dader treft.
Dit verhoogt dc verantwoordelijkheid
van een ieder, die de democratie als het,
zij het onvolmaakt, ideaal voor het men
selijke streven naar rechtvaardigheid* wil
dienen.
ONDANKS ANGST VOOR PROCESSIES
Met 42 stemmen voor en drie tegen (1
S.G.P. en 2 C.P.N.) heeft de Eerste Ka
mer gistermiddag het op 27 maart 1956
gesloten verdrag van vriendschap, han
del en scheepvaart met de Verenigde Sta
ten goedgekeurd. Evenals tijdens de be
handeling door de Tweede Kamer werd
vrij uitvoerig gesproken over de moge
lijkheid. die volgens sommige leden door
het verdrag wordt geopend, dat r.k. Ame
rikanen in Nederland processies houden,
waar dit aan Nederlanders niet is toe
gestaan.
De heer Anema (a.r.) noemde deze
veronderstelling echter een woordenspel
De bedoeling van het tractaat is slechts
zoveel mogelijk dezelfde rechten te ver
lenen aan de wederzijdse staatsburgers.
zeide hij.
De heer De Gou (kath. v.) zag er ech-
>r de mogelijkheid in, dat het de weg
zal openen voor Nederlandse wensen en
■erlangens. Hij meende dan ook dat het
venselijk ls de Grondwet aan te passen,
daar het verdrag met de Grondwet ln
strijd zou zijn.
Daarmee was de heer De Grooth (lib.)
et niet eens. De heer Kolff (c.h.) deelde
diens opvatting. De beer Cammelbeeck
(soc.) liet deze kwestie in het midden,
maar meende dat voor hem als katholiek
een processie geen essentiële godsdienst
uiting is. Hij bepleitte daarom van r.k.
zijde een door liefde gedragen verdraag
zaamheid, resulterende ln het afzien van
processie*.
De heer Smits (s.g.) liet dit nieuwe ge
zichtspunt onbesproken, maar zeide te
gen te zullen stemmen, omdat zijns in
ziens de kans bestaat dat de r.k. Ameri
kanen in Nederland nu overal processlee
zullen gaan houden.
De staatssecretaris van buitenlandse
zaken, de heer Van der Beugel, wees er
ten overvloede op, dat de regering geen
afwijking van de grondwet ziet. Hij leg
de er nog de nadruk op, dat het verdrag
ook van betekenis is voor Suriname en
de Antillen, reden waarom de rijksmi
nisters Pos en Lampe met de staatsse
cretaris achter de regeringstafel hadden
plaats genomen.
De Kamer had eerst het wetsontwerp
tot verhoging van de pensioenen van ge
wezen ministers, staatssecretaris, leden
van de Tweede Kamer en hun weduwen
en wezen, zonder hoofdelijke stemming
aanvaar**.
