MAGGI Opnieuw is Syrië een bron van onrust Jansen, wat krijgen we nou...? Russische deskundigen delen de lakens uit Ossestaartsoep Herenkleding: zoet rose fel rood, rumoerig groen H Nederlands is onmisbaar op Indonesiës scholen Voor dovemans oren... Ook het Britse prinsje wacht de „stok" 5 DINSDAG 3 SEPTEMBER 1957 Niet voor t eerst in de historie... (Van één onzer redacteuren) TTET is niet voor het eerst in de geschiedenis, dat Syrië een bron van onrust is. Als we er de bijbel op naslaan, kunnen we talrijke voor beelden vinden van oorlogen, die de Syriërs met wisselend succes voerden, j Dat zij niet altijd aan de winnende hand waren, lezen we in 2 Sam. 8 6, i waar vermeld staat, dat koning David „bezettingen legde in het Aramese rijk van Damascus" en dat „de Arameërs David's* schatplichtige onder- danen werden". In 2 Kron. 24 23 blijkt de situatie volkomen veranderd te zijn, want daar wordt ons medegegdeeld, dat „het leger van Aram bij de jaarwisseling tegen Joas, de koning van Juda, optrok en doordrong tot Juda en Jeruzalem. Het verdelgde alle volksoversten onder het volk en zond de gehele buit naar de koning van Damascus". En nog later, in Jes 7 2, vernemen we: ..Toen men het koningshuis van David berichtte: Aram is neergestreken op Efraim, beefde zijn (Achaz') hart en ook het hart van Izijn volk, zoals de bomen van het woud beven voor de wind". Aram (dat thans Syrië wordt genoemd) is nog steeds of een bron van onrust. Eenzelfde golf van onsteditenis ails in de dagen van ko ning Achaz ging door de gehele Westelij ke wereld, toen bekend werd. dat pro- communistische officieren in Damascus, de hoofdstad van Syrië, zich van de macht hadden meester gemaakt en klaarblijke lijk van plan waren, hun land tot de zo veelste satelliet van de Sowjetunie te ma ken. En de Syrische politici, die op het ogenlblik aan het bewind zijn, schijnen nog nooit te hebben gehoord van het Chi nese spreekwoord, dat men wel op een tijger kan rijden, maar dat het zo moeilijk is. er weer heelhuids af te komen. Rusland heeft van oudsher een grote belangstelling aan de dag gelegd voor i het Midden-Oosten. Het tsaristische Rus land sloeg in dat deel van de wereld zelfs meermalen zijn slag. Vele Russische ge bieden in Midden-Azië behoorden eens aan Perzië of Afghanistan. De vlakten in het zuiden van de Oekraine, de Krim en de Kaukasus vormden indertijd een on derdeel van het Turkse rijk. Bij zijn stre ven. de toegangswegen naar de Middel landse zee onder controle te krijgen, zich een ijsvrije haven te verschaffen en de route naar India te beveiligen, heeft me nige tsaar al zijn oog op Perzië en Tur kije laten vallen. Dat de machthebbers in de Sowjetunie zioh door dezelfde strategische overwe gingen laten leiden als de tsaren, bleek duidelijk tijdens de besprekingen, die in november 1940 bussen de nazi's en de Sowjets werden gehouden. De laatsten stonden er op. dat de Sowjetunie de be schikking zou krijgen over een leger- en een marinebasis in de onmiddellijke om geving van de Bosporus en de Dardanel les Zij wensten, dat het gebied ten zui den van Batoem en Bakoe tot aan de Perzische Golf in de Russische invloeds sfeer zou komen te liggen. Wapen-arsenaal Telkens opnieuw heeft de Sowjet-Unie geprobeerd zich in nestelen. En naar laat aanzien het f thans in gesla hoofd in Syrië te vestigen. De grote hoe veelheden wapens die thans naar dit land worden gezonden zijn veel te talrijk voor het betrekkelijk kleine Syrische leger. Terecht vreest men dan ook in het Wes- i teljjke hoofdsteden dat de Sowjetunie in i Syrië een enorm wapenarsenaal wil aan leggen dat in t|Jd van oorlog kan worden gebruikt door Russische parachutisten. Ret is bekend dat de Russen over een uit duizenden manschappen bestaand „Ara bisch legioen" beschikken, dat op elk ge wenst ogenblik kan worden ingezet. De Sowjets kunnen daarbij rekenen op de steun van de Zuidslavische maarschalk Tito, die tijdens zijn besprekingen met Chroesjtsjef reeds heeft toegezegd, dat de Russische wapenzendingen naar het Midden-Oosten voortaan via Zurdslavië kunnen geschieden. De Sowjets zijn blijkbaar niet van plan, hun jongste aanwinst los te laten. Zij heb ben met alleen wapens, maar ook honder den deskundigen naar Syrië gezonden, die er in feite de lakens uitdelen. En ver wacht wordt, dait zij zeer binnenkort een tegenhanger van de Eisenhower-doctrine voor het Middenoosten zullen afkondigen, die neerkomt op waarschuwingen aan het adres van Turkije en Irak (beide lid van het Bagdadpact), de handen af te houden van Syrië. Het is dan ook zeer onwaarschijnlijk dat het pro-communistische regiem in Syrië met hulp van buitenaf ten val kan worden gebracht. President Eisenhower verklaarde op zijn persconferentie, niet te geloven, dat Syrië al verloren i6. Hij is van mening, dat zich nog een gunstige wending kan voordoen, als het Westen maar niet overhaast handelt en de Syriërs een kans geeft om van hun dwaalweg te rug te keren. Intussen zijn er nog geert* tekenen, die er op wijzen, dat zij deze kans zullen aangrijpen. Het land is nog niet commu nistisch. Er is nog een behoorlijke oppo sitie tegen de pro-communistische rege ring. De meerderheid der kiezers stemde bij recente tussentijdse verkiezingen even wel op de „atheïstische" kandidaten. En in de gehele verkiezinscampagne veroor deelde niemand de Sowjetunie. omdat de regering en het grootste deel van het volk deze mogendheid als hun beste vriend be schouwen en het Westen, ook de Ver. Staten als hun vijand. De massa van het volk bestaat uit scherpzinnige, eenvoudige en vasthouden de mensen met de sympathieke inborst van de boer en de bedoeïen. Het grootste deel van de kleine top- en middenklasse is eohter tel nationalistisch en haat vreem delingen. Velen leven nog In een droom wereld, waarin alle Arabieren helden zijn en al hun begenstaftders schurken er gelovigen. Communisten te zijn. De rest is als Mohammedaan be zorgd over de nieuwe ideologie, maar dankbaar voor de Russische hulp. Ook in dit opzicht maken de Russen het deze Syriërs echter gemakkelijk: voorlopig doen zij geen pogingen, hun ideologie aan hen op te dringen. Daar wachten ze bjijk- baar nog even mee totdat de westelijke invloed zo goed als geheel verdwenen zal zijn. Er is maar één communistisch parle- mentlid: Khaled Bikdash. Samen met hem werden steeds It. kol. Serraj (hoofd van de Inlichtingendienst) en H van dp socialistische Baathpartjj) genor als de krachtigste pro-communistische pro-Russische figuren. Serraj beheer het leger en via de censuur de pers en voorlichting in ht i kor thpartü het parlement beïn vloeden. Hourani organiseerde parallel aan d< schuiving naar links. Hij dTeef vele afge vaardigden samen in een Nationaal front hetgeen de goedkeuring van de Baath- socialisten en de communisten wegdroeg. De actieve leden van dit front geleid door de huidige minister van defensie Khaled el-Azm (die enkele dagen geleden vi bezoek aan Moskou terugkeerde) kwamen in het nieuwe kabinet en drongen aan op verwijdering van ..verdachte elementen' uit het bestuursapparaat. Die figuren achter deze beweging heb ben ieder hun eigen operatiegebied. Er- Azm vertegenwoordigt de „meelop onder de grondbezitters, Hourani de cialistische beweging en Serrai het leger. Achter hen staat thans een vierde: Khi led Bikdash secretaris-generaal van communistische partij in Syric en de Li banon die zijn opleiding in Moskou genoot De plannen De communisten wachten rustig af ei laten de Baath-socialisten de kastanje: uit het vuur halen totdat zij ook uit di weg geruimd kunnen worden. Bikdash heeft verklaard dat de burgerlijke pai tijen zoals de Volkspartij en de Nations listische partij ontmaskerd moeten woi den. (President Kocwatly is een natie nalist). Ook de grootgrondbezitters zulle er aan gaan (El-Azm). De zogenaamde socialistische partijen moeten volgens Bikdash eveneens van het toneel verdwij nen (waarmee Hourani en Serraj van de kaart worden geveegd). Dan blijft alleen Bikdash nog over. De oude ziekelijke president Koewatly bevond ich in een onbehaagijke positie en vloog naar Egypte, zogenaamd voor een medische behandeling. In werkelijk heid ging hij Nasser om hulp vragen. Het is echter de vraag, of zelfs Nasser nog iets voor Koewatly kan doen, want uit de gebeurtenissen van de afgelopen weken blijkt duidelijk, dat men in de leidende Syrische legerkringen weinig van Nasser EEN LEKKERE SOEP VOOR WEINIG GELD Zoals de naam al doet verwachten is deze soort extra vleesextract verwerkt. Een pikante soep voor fijnproevers. Andere voordelige Moggi soepen a 15 ct zijn KONINGINNESOEP RIJST-JULIENNE POULETSOEP GROENTESOEP TOMATENSOEP ASPERGESOEP KERRYSOEP WINDSORSOEP (Van onze mode-redactrice) ET ZAL er tóch oan moeten komenblijkbaar. Onze lange, blonde brede mannen, die er zo vreselijk nuchter kunnen uitzien, zullen zich van hun witte overhemd en tweedjasje moeten ontdoen en zich een rood of lila changeant slobbergewaad dienen aan te meten want zo dragen Guiseppc in Milaan en Jacques in Marseille het, en zo, vinden onze heren mode-confectionairs of importeurs, moeten Jan en Kees zich ook maar gaan kleden. Nu is het natuurlijk een verheugend verschijnsel, dat er zo'n opleving is te constateren in het herenmodevak er men pogingen doet de saaiheid va: herenkledij te doorbreken, dat men afwijken van platgetreden paadjes. Maar het is de heren fabrikanten en porteurs mogen het ons vergeven toch allemaal wel erg uitbundig en rumo aan de andere kant. soms bar zoet en. ja vrouwelijk, wat we op de Heremnodebeurs in de RAI te zien het ben gekregen. De kleuren zijn zo fel en zo la waaierig soms. dat men zich afvraagt of het hier alleen maar om de moda van de jongens van zo'n jaar of twin tig gaat. ,.0 nee." verzekert ons dan een standhouder, zelf keurig in grijs kamgaren. eigenlijk ietwat gebelgd, „in Italië en Spanje en Frankrijk dragen juist de oudere heren deze overhemden Ja, 'n kunst, zou den wij willen zeggen. Die gitzwart* watervlugge Italiaantje* zien er in 'n jutezak nog aantrekkelijk uit, maar die lange, ietwat gebogen figuren in ons land....? DASJE, BOORDJE, MANCHETTEN EN SOKOPHOUDERS W AT bezielt ons? Waarom trekken wij, van Nederland, elke dag gehoorzaam dat dasje, dat overhemd, dat colbertje (en dat vest) aan? Waarom span nen velen van ons iedere morgen die bretels over de schouders en die sok ophouders om de kuiten? Waarom trek ken anderen de broekriem tedere keer opnieuw strak om de gekwelde buik ejx waarom berusten we iedere nieuwe dag in het minstens tien zakken te kort heb ben? Is er dan niemand van ons, nazaten van Batavieren en zeehelden, die op een mooie zomermorgen de moed heeft, alles was knelt, wringt, schrijnt en drukt, uit het raam in de plomp te gooien, en met een hempje en een slobberbroek op d# HOOGLERAREN aan de universiteit van Indonesië en verscheidene stu dentenorganisaties hebben onlangs bij de Indonesische regering aan gedrongen op wederinvoering van Nederlandse lessen op middelbare scholen, daar goede kennis van het Nederlands onmisbaar is voor studie van Indonesisch recht, letterkunde en geschiedenis. Prof. dr. Purbotjaroko zeida zelfs, dat het onderwijs dertig jaar is teruggezet door de afschaffing van Nederlands op de middelbare scholen. Van de studieboeken is er nog niet één in het Indonesisch ver taald. De regering, die spoedig na de soe vereiniteitsoverdracht het Nederlands bij het universitair onderwijs door Engels verving, heeft tot dusverre zelfs niet aangegeven, dat zij deze zaak zal bestu- V'erknoeid Kasim Sulaiman, hoofd van de dienst voor volksonderwijs in Zu'd-Sumatra verklaart naar aanleiding van de Engelse lessen op middelbare scholën: „Tot dus verre hebben wij de tijd en de inspanning van onze kinderen verknoeid en zijn wij nog steeds ver van ons doel verwijderd". Bij een onderzoek onder middelbare scho lieren te Padang en Boekit Tinggi (Fort de Koek) constateerde de Amerikaans* deskundige mej. Sutherland, dat van 270 leerlingen te Boekit Tinggi 71 pet geen enkele zin goed had in hun Fngelse op stellen Bij 400 leerlingen te Padang had 20 procent elke zin in de opstellen ver keerd, hoewel zij thuis hun opstel moch ten maken, geholpen werden en woorden boeken gebruikten. Voorts had 22 procenl één zin goed, 18 pet wee zinnen. Men ge bruikt nog dezelfde onderwijsmethode in het Engels als op de vooroorlogse N® derlandse scholen, waar de leerlingen echter reeds het Nederlands beheersten. Nooit zal men volgens Sulaiman bereiken, dat het Engels de plaats van het Neder lands gaat innemen. Onoplosbaar In Midden-Sumatra is men thans mei steun van de Ford Foundation met eer nieuwe methode begonnen, die volgem de eerste rapporten een succes kan wor den, maar ook dit zal het oplossen omdat de studie i volkerenkunde, volkeren recht, letterkunde, plant- slechts mogelijk is als m lands beheerst i Indonesische en gewoonte- en dierkunde n het Neder- Indonesischc en Nederlandse geleerden gebruiken het Nederlands vuor vastleg ging van de resultaten van hun onder zoekingen en het kan nog een generatie duren voordat deze boeken in het Indo nesisch zijn vertaald. Bovendien is deze taal nog onvoldoende ontwikkeld voor gebruik in wetenschappelijke werken. ials in Egypte worden in Syrië wen en'meisjes voor de militaire st opgeleid om het Syrische leger sterk mogelijk te maken. Hr. Ms. torpedobootjager Kortcnaer. met als commandant kapitein-luitenant ter zee I. Bink, wordt woensdagochtend tussen 10 en 11 uur uit Nederlands Nw.- Guinea in de haven van Den Heider ver- fiets te klimmen? Is er dan niemand ons, kinderen van dijkenbouwers en pende hollanders, die op een lentemiddag naar z\jn kleermaker durft te stappen daar dat mooie lichtblauwe hemd twintig grote, diepe zakken te laten i ken. waarin we ons eigenlijk zo graag zouden willen kleden nen de belachelijke toestand aan, dii over en onder elkaar, overlappent bedekkend, samenstelt wat wij „kleding" noemen. Is een das dan geen nutteloze versiering, en is de stijve boord, de manchet, de sokophouder geen vol bloed martelwerktuig? Wij rukken aan d< boeien en in onze vakantie slobberen we in Schillerhemdje en korte broek op oude sandalen door de hei en da ons dan niet scheren willen, zelfs niet wassen och. mevrouw, duid het niet euvel, het is de enige rebellie. w\j ons tegen onze harnassen veroorloven Want we dromen dan wel van die bont gevoerde hansop voor 's wintert en die ruime pyjama-broek voor 's zot maar we menen het niet zo erg. Dat be wijzen we, door iedere dag gewillig dociel de bretels over de schouders, de sokophouders over de kuiten te spannen, de dat wurgend om het gesteven boord te sjorren en het vest puffend over embonpoint te knopen.... op hun potlood zitten sabbelen en u om decreteren ze ieder jaar weer allerlei mallotigheden? „Meer fleur in uw kleding en wat kleur in uw stoffen, heren....I" heet het dan en: „Waarom nog zo saa rond te lopen, als het vrolijker en kleu riger kan?" Juist, dóór hebben we hel kardinale punt. heren modekoningen voor-mannen: daar wringt de schoen. Stelt u zich eens voor: boekhouder Jan sen. jaar in. jaar uit «tipt op tijd pens zijn morsmouwen uit de bovenste la links halend, z\jn goede goed binnenste buiten aan het kapstokje hangend er kantoorjasje met de versleten knoops gaten en de gekeerde schoudertjes te voorschijn halend en dan ineens: boek houder Jansen verschijnt 's morgens tr een peel hemd. waarop zwart-rode veu- VISSEN SPRINGEN WX) Het komt herhaaldelijk voor, dal óssen boren de waterspiegel opspringen -«• self* betrekkelijk grote tw-hlaprongen naken, maar dergelijke reisen buiten hel latte milieu mogen we torh niet als en de visaan die issigheden aehuldi, •rkelijk niet bij di rbrengen, ook al U biddeljjke achtervolger. Ook d* harders «laan erom beken>1 dat rij herhaaldelijk vrij korte en zeer •nelle lnrhtspron gen kunnen maken. Maar zij bezitten geen draagvlakken, zo dat de luchtreis gelijk ia aan de apreng. In hetzelfde geval verkeren de zwaard OOK na de sprong het terugval lei •steller de i Als hij deze prof floor de waterspiegel heenhreken, waar bij aproogan van 6 m zeker geen uitzon dering ijjn. Vliegende vissen, wetend dat igj door deae rover achtervolgd worden, zorgen er vaak voor »n min moaeijlk in het water terug Ie vallen en zetten hnn riek in vele gevallen illuaoir, zodat de »+iegende ristin t»e het terugvallen in het water meeetal toch het elaehtoffer heftige zijdelings* fodrt hij de waterspiegel raakt. Dit „watertrappen" maakt het mogelijk daf liet dier wat langer met de kop boven water hljjft, maar met de zweefvlucht die we bij de vliegende vissen zo hew on derd heb lien, beeft dit drooghoudrn van Een stapje verder gaan dr bjjl/.aliiien. li* tot de Zuidamerikaanae Oiararini- len behoren en bekend ataan om hun irslf glijvluchten, hetzij om de boven •iet wateroppervlak vliegende insecten 'r verschalken. Iietzg om aan huil vjjan- rk ontwikkelde telük flc hjjlzs de horstv naken tijder -piockracht weliswaar hope sprongen kunnen maken, waarbij de reusachtige rugvin kan helpen om het evenwicht te voor aam zwevend» vlocht. Van de wvoogrloT» wordt echter verteld dat k*j Irugelhrwef glijvluchten. -tcllatua wordt verteld, dat dit visje bijna 15 m over de oppervlakte van bet water kan enellen door met de vintoppen in h«« water te peddelen. Het voorate gedeelte van het lichaam steekt dan ge heel hoven water uit. Het „vliegen" ven vissen heeft dus vele varianten. Over vliegen gesproken, wist u dat de albatros, die bekend staat om de gewei dige afstanden die h(j aflegt, eigenlijk slechte vlieger ia? Dears (NADRUK VERBODEN) tentjes in groene stukjes weiland da; len, dat zijn witte hals vrijlaat en dat r\ neervalt over de lichtbeige, gebiesde fan tasie-pantalon van nylon met het vro lijke werkje erin. Haast zeker dat zijn loutere verschijning enkele der jongste bedienden met buikpijn bij de dokter en boekhouder Jansen zelf bedremmeld bij de directie op het matje brengt. Jansen wat krijgen we nóu....?" f-JET leven is vol Jansens en echt, jongens in de herenmode-industrie, het kan niet. W«. Hollandse huisvaders, Hollandse kantoorbedienden, kruideniers, chauffeurs, handelsreizigers, kwitantie- lopers, melkboeren, landbouwers, kolen I Idchen Het nieuwste in petten op de heren- modebeurs: een pet in het Ivy Leakgue-raodel, slechts In één maat verkrijgbaar, maar door middel van een riempje aan de achterkant vier maten groter of kleiner te maken er soms wat om. Wat bezielt hen toch, de nauwgepijpte, wijdgejaste mode- heren? Ik weet het wel, het is vrij een voudig. Die mode-heren zien ons Neder landers, alleen maar op vakantie, bruin gebrand boven op een duin, het moedig gelaat lachend in de bries, die mode heren zien ons alleen maar leunend uit het portier van onze sportwagens, pra tend met amazones np fijngelijnde p aarden, die modeheren zien ons alleen maar sierlijk klauterend uit sportvliegtuig. zonnig wippend het nhefc villa. Maar wij? Wij hangen in de tram aan de lus, en het regent altijd en we zitten op kantoor met carbonpapier en stencelinkt te werken; wij klauteren (ongaarne) als melkboer met kratten ooi flessen de brandtrap op en wij slippen met onze fiets in de volgeregende tramrails. Vw activiteit is te loven; maar besteedt haar eens, om dat gewone pak, die das, die boord, die sokophouder en die bretel te beschavengemakkelijk te maken...,/ Enfin, we hebben zo een paar notitie* voor u gemankt: rose poplin jasjes, zon der kraag, met driekwart mouw en slui tend met stofknopen, met als halsvulling een champagnckleurige shawl. Rode, groene en gele fibranne overhemden met een soort Russdsch borduursel (het ma teriaal komt uit Engeland, u weet wel, het land van d® bolhoeden en de Herris- tweed). Overhemden met een soort pan- tervlekken-dessin in groen en rood en zwart, oorspronkelijk bedoeld ala stof voor damesrokken. Poplinhemden m*t gebreide boorden, dessin van dansend* negertjes. Manchetknopen met een op pervlakte van 2Vt bij 1% cm, versierd met negerinnekopjes, schepen. wapens of dieren. T ricot Er zijn ook wel aardige nieuwtje*: overhemden in een net-weefsel, een pa tent voor Nederland, en windjacks, ves ten en jasjes van rophyl-fibre, dat door de speciale bewerking het uiterlijk van peau de suède heeft gekregen, afgezet met breiwerk. Uw trui in patentsteek heeft afgedaan, heer dn Holland; het is nu allemaal egaal tricot-weefsel, ook voor blouses. Maar verder nee. Niet voor Jan en Kees, naar onze mening. Gaat n sichtelf er maar van overtuigen, want 's avonds is de beurs, die tot vrfjdag geopend Is, voor het publiek, dus voor de consument, die het allemaal maar goed moet vin den, toegankelijk. TVE BRITSE premier Macmillan heeft aan zijn Russische ambtgenoot Boel- ganin een persoonlijk schrijven gericht, waarin hij nogmaals gehoor vraagt voor het westen. Het ogenblik, waarop htj dit gedaan heeft, is in ieder geval zorgvuldig ge kozen. Nog kan Rusland op de straks weer beginnende onderhandelingen van de sub-commissie voor ontwapening het onvertïiddelijke „njet" wijzigen. Opnieuw rekken en praten, nieuwe voorstellen j. j over en weer, die el- t Vcrklaarde kaar bp de principiële uitxicht punten toch niet dek ken. De Westduitse bondskanselier heeft eens gezegd, dat er, zolang er gepraat is. nog hoop Is. Mac millan schijnt dezelfde gedachte te zijn toegedaan. Tot nu toe echter hebben de onderhandelingen te Londen geen der partijen belet rustig hun gang te gaan. Macmillans woorden, dat Rusland slechts behoeft te spreken om een wer kelijke vooruitgang is de verstandhouding te brengen, heeft bijna iets vin galgen humor. Want het „njet" f« het enige besluit, dat de Russen aan een gesprek kunnen geven, naar het schijnt. Zoals ze ook beperkt zijn in de taal, die zij ver staan. Macmillans nuchtere woorden zul len nauwelijks Ingang vinden bij de Sowjet-premier. Het is immer* voor de zoveelste keer dai Rusland gewezen wordt op het verschil tussen zijn vrede lievende leuzen, en zijn in werkelijkheid gevoerde politiek. De verlangens naar stabilisatie in het MSd den-Oosten wor den geuit, terwijl ladingen wapens en grote aantallen Russische Instructeurs aar deze landen vertrekken. Hetzelfde geldt voor de Duitse hereni ging. waarover het westelijk standpunt in de Viermogertdhedenverklaring van 29 juli allerduidelijkst is vastgelegd, waar- Kroesjtsjef in Berlijn alle hoop de bodem insloeg, door te verklaren dat slechts een herenigd communistisch Duitsland mogelijk zou zijn. /~\OK OVER de culturele uitwisseling heeft Macmillan gesproken in zfjn f tot Boelganin, daarbij niet verhe lend. dat de volken van het westen nau- el|jk« meer een welkom hebben voor ussen, na het gebeurde In Hongarije. Dit is een gevoelig punt, daar de Rus- er steeds op uit zfjn de culturele uitwisseling fe bevorderen om zo de glimlachende zijde van het Janushoofd te laten zien, terwijl het andere gelaat de grijns vertoont om de mislukte radio- uitzendingen van de westelijke landen laar de landen achter bet IJzeren Gor dijn. Macmillan heeft dat alles beleefd doch krachtig gezegd, maar men kan terecht :n, dat het als alle andere roepstem- uit het wenten slechts dovemans- beraikL T\E NIEUWE BOVENMEESTER va Engelse troonopvolger prins Charles heeft aisteren verklaard, dat het acht jarige prinsje op dezelfde manier ondet handen zal worden genomen als de an- jongens, wanneer hij zich niet goed lagl Het stokje zal zo nodig „op de likelijke plaats" worden gebruikt. bovenmeester, de heer F. P. Beek, heeft gisteren een groepje journ^sten het gebouw getoond, waar prins Cptrles de komende jaren zal doorbrengen. Met t of acht jongens zaA hij een wel heel erg sobere slaapkamer delen. De planken vloer is onbedekt, de bedden hebben harde matrassen, die aan kazerne bedden doen denken en de dekens zijn nogal eens versteld. Bij het naar bed gaan zal het prinsje lijn kleren in een mand onder zijn bed moeten opbergen- Overdag gaan in die zelfde mand zijn nachtapullen. De meubi lering is behalve eenvoudig ook zeer ouderwet*. Aan de muur hangen histori sche platen, pin ups zijn verboden. Niet *lle badkamers hebben stromend water. Het programma is zeer streng; om half zéven is het bedtijd. Het zakgeld van de jongelui is precies vastgesteld en de school houdt bij hoeveel snoep ervan wordt gekocht Iedere zondag moet de prins een brief aan zijn ouders schrijven waarin hij alles kan vertellen en vragen behalve één ding: snoep. De olleboorput bij Bentheim in Wert- Duitsland, die negen dagen heeft gespo ten, is gisterochtend stilgelegd Per dag Is een miljoen liter olié naar boven ge komen Bekroond. De Benelux-stand op d* staatsjaarbeurs van Californie :s bekroond met het blauwe lint, de troffee voor d* beste buitenlands* juencLng

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1957 | | pagina 5