Onze recreatieSamenhokken op een kluitje - - 'i BRIEVEN AAN DE rWE MOETEN VERDER WEG.WEI WILLEN LANGE WEEKENDS Rembrandts weg lot het Evangelie ZONDAGS BLAD Hieuw? CciitsclK (Courant ZATERDAG 29 JUM 1957 Enige tijd geleden hebben wij in ons blad in een artike lenreeks de toestanden in Portugal beschreven. Het resultaat daarvan was, dat verscheidene lezers voor ds. Guido W. Oliveira een gift bestemden. De moeilijkheid was echter, dat er voor Nederland geen centraal adres bekend was. Dit weten we nu wel. Ieder die het Protestantisme in Portugal wil steunen, kan zijn bijdra ge sturen naar mejuffrouw G. J. Söhreuder, Stadhouders laan 8, Rotterdam, giro 249377. DANK Van de heer W. F. Swart uit De Lier ontvingen we epn intereseante bijdrage, die zijn dochter hem stuurde uit Canada. Dat „reuzen"- artikel hebben we op bladzij twee van dit Zondagsblad afgedrukt. Onze hartelijke dank voor de toe zending. O I'D MOEDERTJE Namens de vele lezeressen en Ie- zers, die ons het gedichtje „Oud Moedertje" stuurden voor de abon nee, die daarnaar vroeg, hebben wy voor doorzending gezorgd. Sommi ge van de gedichten waren zelfs van muziek voorzien. Ook hier weer een uitstekend blijk van mee leven uit de lezerskring. VROUWENKRUISTOCHT Mevr. C. A. Goetheer—Hcyink, Paul Krugerstraat 41, Vlissingen. zou graag bezitten „Vrouwenkruistocht" van Jo van AmmersKüller en „Catharina Howard" van Melati van Java. Dank voor de zending van uw gedicht. SCI.LF.MA> W. v. d. Sar, Langestukken ZZ 5, VGravenzande, zoekt het toneel- stukje „Sulleman komt huur op halen". Wie heeft het? Veel dagen, dal het heet is, dat i z\]n e tacht 1 i duik in het i als op elkaa ■het strand. ITeg uil t trappen", so heet het. Maar wilt i hoogzomerdag op het strand niet op eikaars trapt? Hoe dan ook, deze manier tan recreatie is mgzamerhand niet meer „je ware" ^LS op onze vrije dag de zon schijnt, pak ken we de brommer en de auto en „we trekken de natuur in" zoals de gemeen plaats luidt. Maar als we eerlijk zijn, moeten we bekennen, dat dat „de natuur intrekken" neerkomt op in een eindeloze file staan op de weg naar Utrecht, voetje voor voetje voort-rijden op de aanvoerweg naar de bad plaats, mannetje-aan-mannetje zitten in het stadspark en ergens aan de plas in een smal grasrandje zitten met het voortdurende ge raas van auto's en motorfietsen vlak achter onze rug. De Tweede Paasdag, de Tweede Pinksterdag. Hemelvaartsdag en Goede Vrij dag (vanouds dé dagen voor dergelijke uit stapjes) hebben het ons weer eens over tuigend bewezen. Maar ook op de normale weekends, als het in de stad niet meer uit te houden is, gaat onze ontspanning meer en meer op bovengeschilderd schrikbeeld lijken. Er moet iets veranderen, want de steden breiden zich uit, er komen steeds meer bromfietsen en auto's, scooters en motor rijwielen en^ de berijders daarvan zijn allen candidaten voor „het dagje in de natuur Trein, tram en bus gooien daar nog een dikke saus van „dagjesmensen" over heen en bepaalde streken van ons land, die zich voor de ontspanning van de grote steden verdienstelijk hebben gemaakt en maken, worden ontoegankelijk voor hem en haar, die wérkelijk rust, wérkelijk recreatie zoeken. Zeist: de luier was in het hos te kampen met dezelfde moeilijk heden. En ons recreatiegebied ver snippert en verkleint het dagje uit ontaardt nóg meer in het op een kluitje zitten. WENSEN Vele wensen heeft L. Slager, Tol lensstraat 96, Gouda, nl. „En het leven gaat verder" en het boek (of vers, dat daarin voorkomt) „De bloemen prijken met hun duizend verven. Een vogel zingt, de linde geurt enz". Dit moet vijftig jaar geleden als feuilleton in Dordrecht Nee, mevr. H. P. v. d. Molen— Scholtens, uit Haren, daartoe kun nen we helaas niet overgaan. Dat zou werkelijk te veel administratie met zich brengen en die tijd kun nen we helaas niet missen. Intussen toch hartelijk dank voor uw sugges tie, en uw lijst met voordrachten. WERELDATLAS Deze week kregen wij bezoek van de heer G. Terlouw, Oost maasstraat 10B, Rotterdam, die ons kwam vragen, of er wellicht iemand uit onze brede lezerskring was. die een reldatlas te missen heeft. klein: de hei Terloi zijn vil doe nen het bereik van de „randstad Hol land" nog hebben, slinkt op onrust barende wijze. Gro te stukken van de Veluwe zijn in ge. bruik' als militair oefenterrein, grote stukken van de duinen zijn als na tuurreservaat en drinkwaterleiding reservoirs afgeslo- wandeling', prik keldraadhekken, verboden-toegang- borden, domeinen, particuliere en ge- meentebossen. het zijn allemaal in de praktijk stukken natuur, die we van ons recreatie gebied kunnen af trekken. Als voor beeld daarvan die- ne de luierwas. di$ in Zeist in het bos hangt Aan de Kamp weg, achter de Jo- hannasi ichting in Zeist, ligt een mooi stuk bos, dat in particuliere handen t dat diende ten algemene is dat stuk bos verkocht aan Haagse N.V. en die N.V. zie op de volgende manier „brood in dagbladen en tijdschriftei Analyse Het ligt op de weg van ver schillende toeristische instanties en instellingen, om deze gang van zaken met onze recreatie te ana lyseren en zich zorgen te maken over de toekomst. We noemen slechts de Nederlandse Kampeer- raad, de ANWB, en dan natuur lijk de gemeentebesturen waaron der de recreatiegebie den ressorterc alle hebben zich wel t Deze agd e uittocht uit de steden op hoogtij dagen, maar het is slechts enkele gelukt, een totaalbeeld te ver- >s krijgen. Wij hebben, na gesprek ken met functionarissen van deze organisaties en Instanties, dc aldus verkregen (globale) gege vens verwerkt In een kaartje „On ze recreatiegebieden 1957", J RECREATIEGEBIEDEN i de Achterhoek, i advi u de ge- veltjes met huisjes, trams. velen blijken dit als een hartewens gemeentebestuur heeft gedaan. oude tramwagens taren, de zgn. Kozakkenput, aan ti eigen stukje bos. oud, primitief uithaalt, ideaal van ons allen, is geboren, dat stuk bos achter de Jo- hannastichting in Zeist, pal het „publieke bos" en dus zicht- hun baar voor ons allen, als wé recrea tie zoeken, hangt de luierwas tus sen de bomen en wordt hoekje voor hoekje met prikkeldraad af- En r gunnen eigen stukje bos van- harte maar het is een bedenkelijk ver schijnsel. Want heel wat bos en hei in gebruik voor de recreatie van de stedeling is in particu liere handen. En als die eigenaars Zeist doet meer de „bewo ners" V3n de 40 haveloze stukjes bos hebben aanzegging gekregen, opstallen" af te breken en te verwijderen, omdat ze niet vol doen aan de voorschriften van de bouwpolitie. Velen van deze bus- bezitters" hebben nu een min of meer permanente tent opgeslagen heten nu te kamperen. En 'zouden merken, dat de de Haagse N.V. heel wat i geld in het laadje brengt dan hUT l'e «"Mes slordiger gezicht dan de trams, de autobussen en de gammele bouwsels. Daarom besloot Zeist ri- goreus op te treden en de kam- peer-verordening zó te wijzigen, dat dit soort kamperen tot het verleden gaat behoren. Zeist rschijnlijk maal bosbeheer of -verkoop, kon paal en perk te stellen aar het wel eens gaan gebeuren, dat merkwaardig soort bos-bezitten. méér advertenties versohenen, Maar de mogelijkheden ertoe lig- woonwagens en afge- gen er nu eenmaal en wellicht krijgen andere, vele andere ge meenten in ons land binnenkort ergens af te slaan cn de stille natuur in te duiken. Het gevolg is, dat de grote wegen: Rot- reproductie hierbij terdam-Den Haag naar Utrecht, Amsterdam naar yooropstaat. dat dit kaartje Amersfoort elke géén beeld geeft van vakantiegang, keer weer volko- alleen van de stroom dagjesmen- men verstopt zijn, sen op de genoemde hoogtijdagen en dat bfjvoor- cn zomerse Weekends. De dikte beeld de IJsseldijk van de zwarte pijlen geeft da ;.n- tussen Rotterdam tensiteit aan van het gebruik, dat en Gouda, de oude men van het betreffende rec-ea- Vftg Gouda-Utrechl tiegèbied maakt. Zo vallen dirécf drie zeer dikke pijlen op: van Am sterdam naar Zandvoort en Bloe- mendaal, van Den Haag en Rot terdam samenvloeiend over Utrecht naar Sticht en Veluwe en van Rotterdam (annex Schiedam en Vlaardingen) naar Hoek van Holland en Oostvoorne-Rockanje. De pijl Amsterdam in zuidooste lijke richting is alleen in de aan vang dik: de stroom splitst zich al vrij spoedig in Gooi, Sticht en o Veluwe en verder weg naar Aoh- Westen? terhoek-Drenle en Friesland. Als u kaartje worden zij een vergelijking wilt. om de dik- aangeduid door de te van de pijlen enigszins te be- eindpunten van de grijpen, dan kunt u aannemen, dat zwarte pijlen. Am- het stukje Amsterdam-Gooi op eer J hoogtijdag zo'n 40 a 50.000 motor voertuigen te verwerken krijgt, vermeerderd met de duizenden, Den Helder die per trein en bus deze richting de Afsluitdijk opgaan de waterspor 71 j j Achterhoek voor bos UlCiltulJ Haag kan naar: het strand (Sche- veningen. Noordwijk. Wassenaar. De conclusie, die uit het kaartje Kijkduin), naar de Loosdrechtse te trekken valt is. dat wij over plassen voor de watersport en ook het algemeen veel te dicht bij hu,a Rotterdam SI na™?: hrt blijven, en dat daaraan voor een strand (Hoek van Holland. Voor- groot deel de congestie te wijten nel, bos cn hei (Sticht en Veluwe is. Brabant (uitgezonderd het enerzijds. Brabant anderzijds). Mastbos bij Breda en dc streek Het strand speeU voor drje tussen Breda en Tilburg) wordt de grote steden een belangrijke vrij weinig bezocht, al zal men in rol. Maar de duinen zijn nu juist de buurt van de steden Èindho- het soort landschap, dat op vele ven. Den Bosch en Nijmegen na- plaatsen voor het publiek verbo- tuurlijk veel dagjesmensen uit die den ls:. natuurreservaten, drink- steden ontmoeten. Hetzelfde kan dezelfde (maar meer begrijpe- éh de wegen Den Haag-Gouda (oude '•■ee), Amsterdam- Utrecht (oude weg) doodgewoon stil zfjn! Gebieden Wat zijn zo de recreatiegebieden voor ons, grote stedelingen uit het sterdam kan dat we verder weg gaan: de Duit se Harz. de Duise Eiffel de Bel gische en Luxemburgse Ardennen. Vervoer het strand komst zullen we toch heus verder Zandvoort. Bloemendaal. Bergen weg moeten gaan. Gebieden als de Zee, Groet. Kamperduin, tot Wadden, Friesland, Drente, Velu- het dan ontsloten Delta-ge- Friesland via Zwolle) de watersport, Gooi, Veluwe bied zijn werkelijk „het dichtst die Dat brengt met zich mee. dat we die afstanden ten eerste niet op één dag en ten tweede niet meer met onze eigen wagen of motor af gaan leggen. Het ziet ernaar uit, dat het lange weekend (zaterdag én zondag volledig vrij) in die toe komst uit harde noodzaak werke lijkheid gaat worden, en het ziet er ook naar uit. dat met speciale, snelle treinen, bussen en misschien wel vliegtuigen, hei vervoer van de Randstad Holland naar cfeze recreatiegebieden plaats zal moe ten hebben. Er zal dan zoals wij het nu bekijken veel romantiek verlo ren gaan: de romantiek van het wandelingetje in de polder, het fietstochtje langs de rivierdijk; maar neemt u van ons aan, dat dat altijd mogelijk blijft, ook al moet u wat langer rijden of wan delen, om van uw huis „buiten de bebouwing" te komen. Maar aan de andere kant is het een groot voordeel, dat u datzelfde wandelin getje of fietstochtje dan kunt ma ken in de Harz. de Eiffel of de Ar dennen, zonder u zorgen te maken over „hoe druk zal het op de te rugweg wel weer zijn". Net zo goed als we nu, ieder ard de recreatie zoeken, mogelijk bij huis" i- ligt, zullen we dat i gezin het beste zullen de zondag immer blijven be stemmen voor de kerkgang. Voor ons zou een lang weekend een hele zaterdag betekenen, die we voor onze uitstapjes kunnen besteden en het snelle vervoer zal het mo gelijk maken, ook op die ene dag naar een van de genoemde re creatiegebieden te gaan om daar frisse lucht in te ademen, aan sport te doen en rust te vinden in de natuur. Twee dingen staan ons te doen om de zo noodzakelijke recreatie voor de toekomst vei lig te stellen. Ten eerste dienen we het voorbeeld van Zeist voor ogen te houden, m.a.w. laat bos en hei niet in particuliere spe culanten handen overgaan, maar bewaar het voor het algemene nut. En ten tweede zullen wij op officieel niveau nu reeds de mogelijkheden moeten onderzoe ken om het weekend te verlen gen en nieuwe, verder weg ge legen gebieden voor recreatie te bestemmen. De toekomst zal voor de werkers moeilijk wor den: het tempo van ons leven wordt nu eenmaal steeds slo pender. De mogelijkheden tot recreatie zullen daarmee gelijke tred moeten houden. Door met z"n allen op een kluitje te blijven zitten, komen we er niet Het Is onbegrijpelijk, dat de vrijwillig de vrijheid, die zo'n voertuig geeft, prijsgeven, door tóch maar weer „naar de bollen". hei; Den gelijkheid moet geschapen worden moeten doen. Wij, ticulier bezit. Voor de bossen is veel meer spreiding mogelijk, om dat de totale absorberende opper vlakte van Gooi, Sticht. Veluwe en Brabant nog wel zo groot is, dat u er een stil plekje kunt vin den, als u de moed heeft, de auto aan d>- weg te laten staan en er wandelend op uit te trekken. Want het gemak, dat ons de ge hele week dient, moeten we op de vrije dagen heus vergeten: A-aar maar al te vaak uw auto u brengt, daar brengen e „er eens uit wil- duizenden andere auto's duizenden agen of de scooter andere mensen. Waar u wandelend gaat, bent u vaak alleen.... lijke) mate gezegd worden Drente en Groningen, en in het bij zonder van Zeeland. Dat de dui nen en stranden van Flakkee en Schouwen, Walcheren en Zeeuws Vlaanderen vrij dun bezaaid zijn met genieters van zon en zee, vindt zijn oorzaak in de slechte deze eilanden. Toekomst In dc lucht ja, daar is nog ruimte genoeg. En we kunnen ons zo voorstellen, dat de piloot van het vliegtuigje, waaruit deze foto genomen is. met medelijden neerkeek op dit mud-volle strand. tedelin duize zgn duizenden in de zee proberen te zonnestralen opvangen. En als de avond komt, staal die horde op en holt naar parkeerplaats, sta tion en halte. En „the end of that perfect day" U dan moe en hangerig staan nachten op trein Over enkele tientallen jaren heb ben wij hier in het Westen de „Randstad Holland", want dan zijn Dordrecht, Rotterdam, Delft, Den Haag, Leiden, Haarlem en Amsterdam in zoverre aan elkaar gegroeid, dat er van recreatie in dit gebied geen sprake meer is. Wonen er nu in de drie grote ste den plus de kleinere tussenliggen de steden (het gebied dus, waar uit elke hoogtijdag de massa op stap gaat) ongeveer 2.750.000 in woners, als de „Randstad Hol land" een feit zal zijn, wonen er in hetzelfde gebied naar schatting tegen de vier miljoen. Stelt men dan nog, dat gebieden als Loos- drecht, Reeuwijk, Westland, Was senaar en Bollenstreek voor de re creatie uitgevallen zullen zijn, dan beseft men. dat het in die toe komst onmogelijk zal zijn, de re creatie op dezelfde wijze aan te pakken, als men het nu doet. Hierboven schreven wij, dat men over het algemeen te dicht - j huis blijft dat doen we niet uit bewuste vrije wil. Niemand voelt er voor. op die ene vrije dag met wagen of motor meer dan pak weg - 200. Icilimeïers af te leggen. In die zo sombere toe- Een der mooiste boeken ooit over Rembrandt ge schreven: Liefde tot en be grip voor Rembrandts kunst hebben dr. W. A. Visser 't Hooft, de secretaris van de Wereldraad van Kerken, tot zijn boek „Rembrandts weg tot het Evangelie" (Uitgave W. ten Have, Amsterdam) gebracht. Dc schrijver heeft hier niet '.en levensbeschrijving gegeven, niet een verzameling feitenken nis gedemonstreerd, ook niet een zuiver technisch-esthetische be schouwing gegeven, maar hg heeft dat gedaan, wat het enige nodige is om Rembrandts kunst te bezien: hij heeft gepeild naar de diepste achtergrond van de kunst van deze schilder, wiens kunst een Bijbelse kunst is. Dr. Visser 't Hooft besluit zijn boek dan ook met een hoofdstuk ..Rembrandts boodschap", de boodschap dat de almachtige God in hel mensenleven neer daalt. Deze boodschap, aldus de schrijver, vereist enerzijds dat de Bijbelse ge sen :c 'en :s n1" een werkelijk aeheuren r.p aards niueau afgebeeld wordtmaar anderzijds dat de God, die in het lot van de mensen ingrijpt, toch als Heer van hemel en aarde erkend wordt. Werkelijk, wie Rembrandt goed wil benaderen, luie Rembrandts geest u)il Ieren kennen, die late niet na dit boek te kopen en te lezen, meer dere malen te lezen. Dr. Visser 't Hooft schreef het boek, dat 160 bladzijden telt (met 32 zwartwit reproducties op kunst drukpapier). oorspronkelijk in het Frans onder de titel ..Rem brandt et la Bible" Door mej. A. Guitlart werd het in het Ne derlands vertaald. Ook versche nen er vertalingen in het Duits, Engels en Spaans.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1957 | | pagina 13