C+4RISTFÜJK
thergolve
Gereformeerde invloed
en samenwerking
Boek
Vakantie
New York geeft gehoor
De Tand pasta van standing]
blijven
neutraal
2
Onderscheiding tussen
instituut en organisme
gaf nadelen
pROF. dr. R. Schippers, die in
Belijden en Beleven in een
artikel over de Gereformeerde
strategie duidelijk maakte, dat
er sprake is van functieverlies
van de kerk, is op deze materie
in een tweede artikel (onder de
titel „De Gereformeerde in
vloed wat dieper ingegaan.
Hij meent, dat de Gereformeer
den in de vorige eeuw, vooral
onder leiding van Kuyper. be
wust dit functieverlies in de
hand hebben gewerkt, vooral
door de onderscheiding tussen
de kerk als instituut en als or
ganisme. Zo kwamen de christe
lijke verenigingen tot bloei.
Prof. Schippers zegt dan:
ER ZAT een mooie en aanbeve
lenswaardige kant aan deze
ontwikkeling. De mondigheid der
christenen werd onderstreept.
Toen het leven, ook het leven van
de Gereformeerde mensen, zich
in verschillende richtingen ging
ontwikkelen, bood de vrijheid van
het verenigingsleven een prachtige
gelegenheid de ontplooiing in ver
scheidenheid bij te houden en te
reguleren. Vandaar, dat de Gere
formeerden, met hun christelijk
verenigingsleven, niet achterop
Dit alles betekende geen afstand
van het Gereformeerd-zijn. De
verenigingep hadden vaak een
Gereformeerde grondslag. Men
herkende elkaar in haar werk aan
de confessionele trouw, aan de be
ginselvastheid, aan de goede be
lijdenis. Daar sprak men elkaar
op aan. En men wilde daarop
aangesproken worden.
INTUSSEN ging de geschiedenis
verder. De Gereformeerden slo
ten zich niet op in hun eigen kring.
Christenen van andere kerken
vroegen hun medewerking. Het or
ganisatiepatroon van de christe
lijke vereniging was niet alleen
een Gereformeerd aardigheidje,
het had ook zijn waarde bewe
zen in het werk van het Réveil.
Vele Gereformeerden hadden in
dat verband vanouds hun bijdra
ge gegeven. Zij wilden graag sa
menwerken. De kwestie van de
grondslag werd dan bekeken in
het licht van de doelstelling. Vroeg
deze laatste confessionele belijnd-
heid, dan richtte men een confes
sioneel Gereformeerde vereniging
op. Verdroeg de doelstelling een
meer algemeen christelijke grond
slag, dan ging men daarop samen
werken. Ook moest men rekenen
met de eisen van de praktijk. In
bepaalde gevallen moesten vele
krachten worden gebundeld. Voor
het bereiken van een bepaald doel
moesten vele mensen worden ge
ïnteresseerd. Men wilde een breed
gebied bestrijken. Dan moest men
wel op bredere basis gaan samen
werken. De band aan de Bijbel
bleef in de grondslagformules een
onontkoombare voorwaarde.
leden van een Gereforfneerde
Kerk, die op zulk een grondslag
gingen samenwerken, werd niet
onderstreept. Zo kregen we het
C.N.V., de N.C.R.V. enz. De mis-
sionnaire drang van de Gerefor
meerden, hun behoefte om aan
de goede beginselen, die zij had
den leren kennen, invloed te ver
schaffen maakte hen bereid tot
allerlei patronen van samenwer
king.
Maar telkens bleef de kerjc
daarbij op de achtergrond. Dit
was voor het kerkelijk besef
niet altijd even gunstig. Velen
hebben dit ten aanzien van het
onderwijs meer dan eens met
een zekere bezorgdheid gecon
stateerd. Lange tijd is het een
geliefde leus geweest: niet een
Gereformeerde school, ook niet
een confessioneel Gereformeer
de; de school met de Bijbel moet
christelijk-nationaal zijn. Een
stemmigheid hierover was er
ook onder de vorige generatie
niet. De hele ontwikkeling heeft
echter de tendens om by het
christelijk onderwijs zo weinig
mogelijk moeite te veroorzaken
door de kerkelijke verschillen.
T AAT DIT ALLES zijn zoals het
is. Rusteloos en verontrustend
blijft de vraag: is het goed, dat
de kerk als instituut door deze
gang van zaken zo op de achter
grond blijft? Wie spreekt ons, bij
ons werk in het bredere, niet zui
ver kerkelijke verband, wie
spreekt ons daar aan op ons Ge
reformeerd-zijn, op onze roeping
ook door ons christelijk leven en
christelijk werk te bouwen aan de
Gereformeerde gemeente, aan het
lichaam des Heren? Het gerefor
meerde volk en de Gereformeer
de kerk mogen toch niet uit el
kaar groeien. Is het goed, dat wij
ter wille van de samenwerking,
soms eerder allerlei wat typisch
gereformeerd is, laten schieten
dan dat wij het accentueren? On
ze jeugd begrijpt dat ook niet al
tijd. Hier kon wel een een (van
de vele) oorzaken van de ver-
slapping van het kerkelijk besef
liggen.
Het is mede daarom, dat lk
meen dat wij er goed aan hebben
gedaan bij het opzetten van nieuw
werk, zoals dat van de Gerefor
meerde Stichtingen voor Maat
schappelijk Werk en de Gerefor
meerde Sociale Opleidingen in
Baarn, niet alleen het Gerefor
meerd confessionele karakter
maar tevens het Gereformeerd
kerkelijk karakter, te onderstre-
VAN Dt DAG
(Krls-kras door Kinderland, door
M. W. H. de Weerd. Uitgave Auxi-
llum te Sneek.
De samensteller van deze „bundel op-
zeggertjes voor kinderen" heeft ver
dienstelijk werk gedaan. De versjes en
liedjes zijn verzameld uit diverse dag
en weekbladen en mede daardoor zijn
vele originele en onbekende, maar niet
temin alleraardigste versjes bijeenge
bracht. De jeugd zal er zeker veel ple
zier aan kunnen beleven. De uitgave is
Promotie G. J. Stapelkamp
aan Vrije universiteit
Op proefschrift over toepassing van
Bedrijfsradenwet voor bouwbedrijf
(Van onze sociale redacteur)
"\7RIJDAG 21 juni aj. promoveert aan de Vrije Universiteit tot doctor in
de faculteit der economische wetenschappen de heer Gerrit Jan Stapel
kamp, algemeen secretaris van de Nederlandse Christelijke Aannemers- en
Bouwvakpatroonsbond.
De promotie vindt plaats 's middags om half twee in de Woestduinkerk
te Amsterdam op het proefschrift getiteld: De bedrijfsraad voor het Bouw
bedrijf, theorie en praktijk der bedrijfsradenwet. Promotor is prof. mr. W.
F. de Gaay Fortman.
Het proefschrift is gewijd aan de totstandkoming en de ontwikkeling
van de Bedrijfsradenwet en haar toepassing in het bouwbedrijf.
i het instituut der col-
i het ver-
de organisatori
sche samenwerking van ondernemers en
arbeiders in Nederland wordt onderkend
de sterke uitbreiding der sociale ver
zekeringswetgeving en het steeds meer
betrekken van de organisaties van onder
nemers en arbeiders bij de uitvoering van
deze wetgeving.
En als derde faze in deze ontwikkeling
wordt genoemd het toenemend recht
streeks ingrijpen van de wetgever in de
onderlinge verhouding dezer organisaties,
gericht op de instelling van permanente
organen van samenwerking en op de in
schakeling dezer organen bij wetgeving en
bestuur. Dit laatste streven resulteerde in
1950 in de Wet op de Bedrijfsorganisatie,
drijfschappen genaamd.
Reeds eerder was echter van zulk een
ingrijpen sprake en wel bij de in 1933 tot
standgekomen Bedrijfsradenwet. De tot
standkoming en toepassing van deze ger-
ste wettelijke regeling der bedrijfs
organisatie heeft echter nauwelijks aan
dacht getrokken. Speciaal wat betreft de
toepassing hiervan in het bouwbedrijf
wordt aan dit onderwerp in het proef
schrift ruime aandacht besteed.
Stellingen
Speciaal op de organisatie van het
bouwbedrijf heeft betrekking de vijfde
stelling, die als volgt luidt:
Handhaving van artikel 6 der Re
geling van lonen en andere arbeids
voorwaarden voor de Bouwbedrijven
(B U en W.S.W.) is in strijd met het
teem van loonvorming leidt tot onge
wenste bevriezing van een eenmaal
aanvaarde loonstructuur, en versterkt
de bij een toestand van volledige
werkgelegenheid uit andere hoofde
I reeds aanwezige inflatoire tendenzen.
j In verband met de betrekkellijk
I geringe manoeuvreerbaarheid der
'openbare financiën en de nog weinig
1 betrouwbare voorspellingsmethoden
i der economie mag aan de toepassing
ener anti-cyclische begrotingspolitiek
als middel tot het opvangen van korte
fluctuaties in de conjunctuur voors
hands geen al te grote praktische be
tekenis worden toegekend.
Drie stellingen hebben ten slotte be
trekking op diverse onderwerpen:
Een niet met de heilligheid en de
hoogheid van het recht spottende prak
tijk op het stuk van echtscheidingen
zal in Nederland slechts worden ver
kregen, wanneer verzwaring en ver
scherping der processuele voorschrif
ten, met name ten aanzien van de be
wijslevering, gepaard gaat met uit
breiding van de echtscheidingsgronden
met die van „onheelbare tweespalt".
De bepaling van artikel 21 der
Provinciale Wet volgens welke het lid
maatschap der Staten onverenigbaar is
met dat van de Eerste Kamer der
Staten-Generaal als gekozene in de
groep, waartoe de provincie behoort,
dient ook bij herziening dezer wet te
arrest van de Hoge Raad d.d. 8 juniworden gehandhaafd.
1951. I Intra muros et extra wordt Groen's
De volgende twee stellingen zijn ge-1 gezegde „Een staatsman niet! een
wijd aan specifiek economische onder-!evangeliebelijder" niet zelden ver
werpen: keerd verstaan. Daaraan is Groen zelf
Handhaving van het huidige sys-1 niet geheel onschuldig.
Een weg met
blijdschap
Het is wel een vreemd, maar
boeiend tafereel, dat in Hande
lingen aoht wordt beschreven. De
Jood Philippus stapt op uitnodi
ging van een rijksgrote uit
Ethiopië in diens koets ergens op
de eenzame weg tussen Jeruzalem
en Gaza. Ze hebben een grote
boekrol voor zich en Philippus
legt maar uit wat de Ethiopiër
niet begrijpt uit de profetieën van
Jesaja. Nu de
EEN
WOORD
VOOR
VAN
DAAG
y
Heilige Geest
is uitgestort,
gaat het Evan
gelie de grote
wereld in.
Straks zal die
rijksgrote in
zijn land ver
tellen wat hij
heeft gehoord
en geloofd. Philippus kreeg een
boodschap van de Geest om deze
man op te vangen en hij loopt er
snel heen, zo staat er typerend.
Nee, u en ik moeten er niet op
rekenen regelrecht uit de hemel
ook zo'n boodschap te krijgen.
Maar onze opdracht is geen andere
dan die van Philippus: gaat uit
en getuigt van de Blijde Bood
schap voor alle mensen. Legt hen
uit wat er in de Bijbel staat, ver
telt hun van de Hëre Jezus. Opdat,
net als die rijksgrote, uw buurman
en uw collega „hun weg met
blijdschap gaan"!
TIET MOGE op het eerste hort
vreemd klinken, maar we wetd
het: ook de vakantie schept haar pn!
blemen. In zulk een mate zelfs dat hr
Centraal Planbureau in zijn jongs]
rapport er een afzonderlijk hoofdsti;
m heeft gewijd.
Welke die problemen zijn, weten J
Vakantie is meer dan alleen mail
niet-werken. Dat blijkt al uit de bi
stedingen. Zoals het Planbureau ha
stelt: het „bestedingspatroon" is in dl
vakantie anders dan anders.
Met de stijging van het aantij
vakantiedagen gaat gepaard een stljj
ging van de vakantieuitgaven. Voor'
1954 is deze geschat op 323 miljoen
1956 liggen ze zelfs tussen 450 et'
500 miljoen. Dit komt neer op 2,5 <v
van de totale gezinsconsumptie.
In dit verband mag er aan wordet
herinnerd, dat sinds de oorlog dt
werknemers een deel van het jaar-
u
OPGAVE PUZZEL NO. 45
Horizontaal: 1 Bloem, 7 paard, 8 go
din, 10 bijwoord. 12 thans, 13 opening.
14 zeehond, 15 slok, 18 zangnoot, 19 maat,
20 afval, 21 op een andere plaats, 23 ri
vier in Italië. 24 verre. 25 zitplaats, 26
Verticaal: 1 Gedroogde vrucht, 2 vod,
3 spil, 4 zangnoot, 5 familielid, 6 dier,
9 bloem, 11 deel van het etmaal, 12 ge
vangenis, 13 munt, 16 verharde huid,
17 sluis, 20 juist, 22 maat, 23 kuil, 25
lidwoord.
OPLOSSING PUZZEL NO. 44
Horizontaal: 1 Ponjaard, 9 paars, 10
W.B., 12 pak, 18 pu, 14 iep, 16 alg, 17
Eros, 19 on, 20 ril, 21 gelei, 22 B.L.,-24 ge.
25 degen, 28 leerling.
Verticaal: 2 Op, 3 nap, 4 jaar, 5 ark, 6
as, 7 deugniet, 8 zwierbol. 11 beril. 13
ploeg, 15 pol, 18 gewei, 23 oer, 25 de.
26 gl.. 27 N.N.
Van de tien stellingen die aan het proef-]
schrift zijn toegevoegd, hebben de vieri
volgende betrekking op de publiekrech-1
telijke bedrijfsorganisatie:
TenonrechtemeentSteenkamp.dat!
Slotemaker de Bruine op het Tweede
Christelijk Sociaal Congres aan de door,
i hem voorgestane nieuwe organen naast j
een verordeningsbevoegdheid op soci
aal terrein, ook een dergelijke be-'
voegdheid op economisch terrein wilde'
toekennen.
De vervanging in de Wet op de j
Bedrijfsorganisatie (Wet van 27 janu
ari 1950 Staatsblad K 22) van de
karakteristieke term „bedrijfsraad"
door de weinig zeggende aanduiding
„bestuur van een bedrijfschap" moet
als een verarming der sociaal-rechte
lijke terminologie worden beschouwd.
Ernstig moet worden betreurd, dat
de Sociaal-Economische Raad de moge
lijkheid van algemeen verbindendver
klaring van bepalingen van collectieve
arbeidsovereenkomsten door publiek-1
rechtelijke organen van het bedrijfs-l
leven heeft afgewezen
Het verdient aanbeveling in de Wet j
op de Bedrijfsorganisatie alsnog het]
voorschrift op te nemen, dat de leden
van de besturen der bedrijf- en hoofd-;
bedrijfschappen worden aangewezen j
door het hoogste wetgevend orgaan van j
de tot aanwijzing bevoegd verklaarde
organisatie.
Helemaal zien of
de omroeper
Er zijn, sedert be
gin vorig jaar de jour-
naaldienst van 't N.T.S.
met de geregelde uit-
zzendingen begon, ook
.p, tu>ee weernamen te
horen in het weerbe
richt, dat de nieuwsuitzending
volgt. Te horen, inderdaad,
want zien doet men niet anders
dan de hand, die het op, het
bord tekende krijt vasthoudt.
Van een van de weermannen
moet zelfs eens een baard ge-
Fluitconcert van Quants
(19.15 uur)
Behalve dat Koning Frederik de
Grote van Pruisen graag op ver
overingen uittrok, speelde hij ook
graag fluit. Als kroonprins had hij
les gekregen van Johann Joachim
Quantz, de vermaardste fluitspeler
van zijn tijd, die het instrument
ook wist te verbeteren en een fluit-
methode schreef, en na zijn troons
bestijging verbond hij zijn leer
meester aan zijn hof als „kamer
musicus" en hofcomponist met een
voor die dagen heel hoog salaris.
Quantz schreef talloze fluitcon
certen en solostukken voor fluit en
men mag wel veronderstellen, dat
veure van een unn vv e» uc- eZe V00T eeU 9root gedeelte VOOr
zelfde ^bijvoorbeeld," die"1 'zojuist koninklijke patroon bestemd
Wij vragen ons af, of deze
heren hun stemmen die be
paald niet de beste microfoon-
schikkyigxvb-eb,en enen en
stemmen zijn, die men ter be
schikking heeft niet zouden
kunnen doen zwijgen ten fa
veure van een omroeper, de-
gelezen heeft.
Of anders, en dat is misschien
nog beter, zouden ze niet hele
maal op de schermen zichtbaar oun cctrf
gemaakt kunnen worden. Dan manu'ei gich. de 2de t
Er bestaan over de muziek
avonden in Potsdam, waar Frederik
II immers zijn paleis „Sans Souci"
had laten bouwenkostelijke ver
halen, o.a. van Carl Philipp Em-
manuel Bach, de 2de zoon van Joh.
zouden ze een eerlijke kans^ Sebastiaan, die aan het hof de po-
krijgen om „tv.-persoonlijkheid sitie van ciavecinist bekleedde en
te worden. Op het ogenblik is dus de koning begeleiden M
Hij merkte eens ietwat sarcastisch
op (hij woonde toen al veilig en
wel in Hamburgdat er 2 tempi
Eénacter op drie
manieren gespeeld
De Acro-televisie haalt maandag
avond een aardig expiriment uit.
Regisseur Walter van der Kamp
heeft namelijk een éénactertje
geschreven, dat door Mieke Ver-
straete, Jan Brusse en Guss Oster
driemaal gespeeld zal worden: een
keer als thriller, een keer als
blijspel, een keer als klucht. Deze
laatste keer zullen de acteurs er
nog improviserend er het hunne
aan kunnen toevoegen.
Peter Zwart ontwierp het decor en
Walter van der Kamp heeft
(uiteraard) de regie.
17.30 V.d. jeugd; 17.50 Nws en sport-
uitsl; 18.05 Sportjoum. VPRO: 18.30 Kor
te Vrij2 Hervormde kerkd. IKOR:
19.00 V.d. jeugd; 19.30 De Open Deur, ra-
RADIOPROGRAMMA VOOR MAANDAG
lag: 8.00 Nw:
erber;
hun geval, een ondankbare
functie. Of helemaal zien, of de
stem van de omroeper. Kan dat
niet?
De gevolgen van de grote actie, die Billy Graham momenteel in New
York voert om deze stad voor Christus te winnen, zijn duidelijk merkbaar.
De aanmelding van nieuwe lidmaten is de laatste tijd gestegen, zo hebben
de kerkelijke leiders in een overzicht medegedeeld. Tot dusver hebben op de
bijeenkomsten in New York, waar dr. Graham heeft gesproken, zich bijna
18.000 mensen voor Christus uitgesproken.
Intussen hebben de rooms-katholieken een tweede waarschuwing ge
kregen de bijeenkomsten in Madison Square Gardens niet bij te wonen.
Pater Ginder heeft in het r.k. weekblad Our Sunday Visitor betoogd, dat de
rooms-katholieken weliswaar verdraagzaam en vriendschappelijk staan ten
opzichte van dr. Graham, precies als tegenover alle andere protestantse
groeperingen, maar dat deze houding slechts het sociale en burgerlijke
niveau betreft. „Waar de godsdienst begint, houdt dit op", zo schreef de
pater. De eerste waarschuwing kregen de rooms-katholieken op 24 april jl.
Advertentie
BEROEPINGSWERK
NEDERLANDSE HERVORMDE KERK
Beroepen te Lochem (vak.-J. F. Osse-
waarde): M. S J. de Jong te Noord-
wijkerhout; te Huizum (toez.'
Smits te Akkerwoude.
Aangenomen naar Haamstede: L. Boer
te Silvolde
GEREF. KERKEN (ond. art. 31)
Beroepen te Zalk en Veecaten: kand.
Mulders te Ulrum heeft zich
beschikbaar gesteld om door de kerke-
raad van Bunschoten-Spakenburg als
zendende kerk te worden beroepen als
miss. predikant voor Borneo.
Examen. De classis Schiedam heeft
preparatoor geëxamineerd en beroepbaar
verklaard de heer F. van Deursen, theol.
kand. aan de Theologische Hogeschool te
Kampen. De heer Van Deursen zal een
eventueel beroep gaarne in overweging
GEREFORMEERDE KERKEN
Tweetal te Uithuizermeeden:
Stuursma te Grootegast en H. Willems te
Augustinusga
39
„Ja, dat is een verbetering".
„Uw positie is zeker dezelfde gebleven?"
„Precies dezelfde".
Brouwershof kijkt onderzoekend. Waarom
geeft Cammeraat zulke korte gereserveerde ant
woorden?
Hij belt het meisje, om thee te schenken. In
middels kan het openingsgesprek bezinken.
Zodra ze weer samen zijn, zegt hij: „U kent
natuurlijk de kwestie, die op 't ogenblik loopt".
Cammeraat glimlacht ondoorgrondelijk. „Ik
heb er een en ander, van bespeurd".
„Ook uw positie komt in het geding".
„Mijn positie? In welk opzicht?"
„Als de patroon zich moet overgeven, komt
ook het personeel onder andere directie".
„De patroon zal zich zo gemakkelijk niet
overgeven".
„Alleen wanneer hij tot overgave wordt ge
dwongen. En dat zal zeker gebeuren, vroeg of
laat, waarschijnlijk vroeg".
Cammeraat wordt onrustig.
„Het personeel zou er niet kwaad mee zijn en
voor u zou het een gelegenheid tot promotie kun
nen openen".
„Op welke wijze?" informeert Cammeraat
voorzichtig.
„Een boekhouder kan procuratiehouder wor
den. of adjunct-directeur".
„Mijnheer Adelsberg zal zo lang mogelijk vol
houden".
„Wat zal het hem baten? Hij staat alleen. De
aandeelhouders bemoeien zich er niet mee. Wie
zijn de voornaamste aandeelhouders?"
Die vraag overrompelt. „De voornaamste
aandeelhouders?"
door
K. JonkUJ
„Ja, wie zijn dat?"
Cammeraat noemt twee namen.
Dat is voldoende. Want een van de twee is
iemand, die Brouwershof van nabij kent. Nu gaat
hij over iets anders praten. Hij trekt een fles
wijn open en schenkt twee volle glazen.
„Wil je mijn huis eens zien?" vraagt hij ami
caal.
„Heel graag".
Zelf leidt hij hem rond, knipt het licht aan op
alle gangen en in alle kamers, toont de over
vloed van ruimte, die overal aanwezig is.
„Uw gezin is geleidelijk aardig uitgedijd. Wordt
het niet wat krap in de tegenwoordige woning?"
„Een beetje meer ruimte zou ik wel kunnen
gebruiken".
„Wie weet, wat er gebeurt!"
Als na anderhalf uur Cammeraat de villa ver
laat, loopt hij neuriënd naar huis. Die meneer
Brouwershof is toch iemand, met wie iets te be
reiken valt!
Brouwershof laat er geen gras overheen groei-
De volgende dag is hij al bij de aandeelhou
der, die hem bekend is.
„U hebt een paar aandeeltjes in de n.v. Adels
berg, heb ik gehoord".
„Ja, is daar iets mee?"
„Volstrekt niet, maak je niet ongerust, de
zaak is safe genoeg. Hoe ben je daar eigenlijk
toe gekomen?"
„Och, mijn kassier bood ze aan. Toen heb ik
er een paar genomen. Ik kan er geen kwaad
bij, geloof ik".
„O, nee!"
„Maar ik hoor, dat jij hem nog al dwars zit".
„Dat is betrekkelijk. Ik zou zelf ook wel een
paar aandelen willen hebben".
„Neem de mijne. Ik heb er vier".
„Wie zijn de andere houders van aandelen?"
De vriend noemt vier namen. Twee daarvan
zijn familieleden van Adelsberg. Met de twee
andere valt misschien iets te bereiken.
„Vier aandelen heb je? Houd er twee en ver
koop mij de twee andere".
„Dat is goed".
„Maarreheeft jouw kassier nog meer aan
delen te verkopen?"
„Dat denk ik wel".
„Koop er enige voor mij".
De ander lacht. „Wat heb jij daar mee voor?"
„Jouw belang. En het belang van de andere
aandeelhouders'
„Ach! Wat menslievend! En alles zo geheel be
langeloos! Enfin, ik wil je helpen. Tien aande
len, zeg je, en twee van mij, dat is twaalf"
„Houd ze voorlopig alle vier. Krijg je er tien
los voor mij, dan staan we sterk. Tien en vier
is veertien"
Een paar dagen later vraagt de vriend aan
zijn kassier: „Hebt u nog een paar aandelen
van de n.v. Adelsberg? Ik heb "'at geld, dat it
er in steken wil".
(Wordt vervolgd)
die de componist
gegeven had, en één, waarin de
koning wenste te spelen. Frederik
had n.l. de gewoonte het bij moei
lijke passages maar wat kalmer te
doen! En het orkest, de clavecinist
incluis, had heel onderdanig te vol
gen. Uit deze hof sfeer, met zijn
witte pruiken en hoepelrokken, met
zijn strenge etiquette en conventie,
stamt het G-dur Fluitconcert van
Quantz, dat uitgevoerd wordt door
Peter Lukas Graf en het Omroep
orkest onder dr. C. L. Walther
Boer.
Morgenavond bespreekt wika J.
A. Hes. adj.-directeur van de stich-
tine Filmcentrum, voor het IKOR
(18.20 Hilversum 1, 402 m.) de Ita
liaanse film „Marcelino, brood en
Maandagmorgen tien voor negen
meter) de uitzending voordehuis-
heeft de Vara (Hilversum II, 298
vrouwen onder de titel „Het leven
begint bij veetig" gewijd aan tips
voor de vrouwen, die hun tweede
jeugd ingaan.
Cathérine Sauvage zingt maandag
avond over Hilversum II (298 m.)
van 23.15 tot 23.40 chansons van Léo
Forré, o.a. het bekende „Piano du
pauvre".
Proarornrr.o voor morgen
>ogmis. NCRV:
8.15 Sportuitsl; 8.25 Gram; 9.00 V d zie
ken; 9.25 V d vrouw; 9.30 Gram; 9.35
Waterst; 9.40 Gram; 10.00 Theologische
etherleergang; 10.45 Heiligingssamenkomst
v d Velddag v h Leger des Heils; 11.45
Gram; 12.00 Amus muz; 12.25 V boer en
tuinder; 12.30 Land- en tuinb meded; 12.33
Musettemuz; 12.53 Gram of act; 13.00
Nws; 13.15 Walsmuz; 13.40 Gram; 14.05
Schoolradio; 14.35 Gram; 14.45 V d vrouw;
15.15 Kamermuz; 15.45 Gram; 16.00
Bijbellezing; 16.30 Pianorecital: 17.00 V d
kleuters; 17.15 Hoorsp v d jeugd; 17.30
n; 17.40 Beursber; 17.45 Regerings-
De B.B.
i Goderie vi
lagt c
landac
arber; 19.10 Muziek
feet, hoorsp; 21.35 Klavecimbelrecital;
22.00 Gram; 22.10 Idem; 22.25 Vocaal ens.
en col; 22.45 Avondoverdenking; 23.00
11.20 Te
en piano; 11.40 Voordr; 12.00 Lichte
12.30 Land- en tuinb meded; 12.33
platteland; 12.38
18.20 Lichte muz; 18.50 Cursus Openbat
Kunstbezit; 19.00 Artistieke Staalkaar
19.35 Act; 19.45 Regeringsultz: Landb n
briek: 1. Diepvriezen, een nieuwe ii
maakmethode voor het platteland. 2. Wi
moeten we doen bij onweer; 20.00 Nws
20.05 Operettemuz; 20.45 „Horen en bezo
op reis; 22.30 Instr trio; 23.00 Nws; 23.15
Gram; 23.40—24.00 Idem.
Voor de litterairen onder ons
morgenavond 22.25 wordt in het (zeer
culturele) Derde Programma van de
BBC voorgedragen uit de bekende
„Fleurs de Mal"
>64 meter.
i Baudelaire. Op
vanavond de beurt heeft, deed het
dan ook luchtigjes. Men begint de
uitzending met een Amerikaanse film
in de All Star Theatre-serie. „Het
begon in de lommerd". Dan komt er
..Examenkoorts", grepen uit een caba.
ret van scholieren van Amsterdamse
middelbare scholen. Het laatste punt
is „Variétévé": een amusementspro-
framma, waaraan o.m. Conny Stuart,
imon Carmiggelt en het Millersextet
medewerken.
inkomeh plegen te genieten in dt
vorm van een speciale vakantietoeslag
(sinds 1956 vrij algemeen 4
worden voor een derde deel opgevan-
gen door het hotel-, restaurant- «n|
logiesbedrijf, voor een vierde door dt
verkeerssector en de vermaakssectorj
elk, en het resterende zevende deel|
wordt besteed aan allerlei artikelen,}
reparatie en dergelijke.
Van de vakantiebestedingen weten
we, dat ze seizoengevoelig zijn. Het ie
investeren kapitaal moet dan ook'
rekenen met belangrijke leegloopl
buiten de vakantiemaanden.
Ervaren hebben we al, dat bij bui
tenlanders de attractiviteit van onj
land sinds de oorlog zeer is gestegen.
Daartoe hebben meegewerkt: bepaalde
culturele manifestaties, het gunstige
prijspeil en betere propaganda. Een
buitenlander pleegt hier gemiddeld
50 gulden per dag te besteden.
Intussen hebben In 1956 de uitgaven
van vakantiebesteding in het buiten
land de ontvangsten van het vreemde
lingenverkeer hier te lande aanzien
lijk overtroffen.
p|ET HOUDEN van vakantie op
enigszins ruime schaal wordt in het
rapport van het Planbureau een
schijnsel van deze eeuw genoemd. Wie
nog niet aan toekomen, zijn tame
lijk veel zelfstandigen. De gebonden-
heid aan het bedrijf vormt voorhen
een verhindering; al ontstaan ef
geleidelijk aan bedrijfsregelingen vööt
middenstandsgroepen.
Onder de zelfstandigen neemt van
de landbouwers 1 op 3 geen vakantie,
de overige zelfstandigen 1 op 6. j
Van de landarbeiders heeft 1 op 6 geen i
vakantie; bij de overige werknemers
slechts 1 op 12. Van de landarbeiders
die vakantie hebben, gaat slechts 1
op 4 met vakantie buiten de eigen
woonplaats.
Het ligt voor de hand, dat het rap- I
port van het Planbureau ook melding j
maakt van diegenen voor wie vakan
tie juist werken betekent: het werken j
scholieren en studenten in de j
zomervakantie. Hun aantal wordt op
een 100.000 geschat en hun bijdrage
aan het nationale inkomen op 10
miljoen.
Ze dragen er toe bij, dat voor som
mige bedrijven de moeilijkheden, ont
staan door zomerdrukte en zomer
vakantie van het personeel, kunnen
worden opgevangen. Zelf hebben ze,
behalve de verdiensten, het voordeel,
tijdelijk ln de werkende bevolking te
worden opgenomen. Intussen dreigt
vooral voor de jongeren het gevaar,
dat de vakantie niet voldoende ont- 1
spanning brengt.
^TAARAAN het rapport dan ook nog
aandacht geeft, zijn de recreatie
gebieden in ons land. Ze zijn beperkt
in aantal, weinig harmonieus gespreid
in verhouding tot de spreiding van de
bevolking, en bovendien nemen ze
nog van jaar tot jaar in omvang af.
Om dit te bewijzen: per inwoner
had Nederland in 1940 nog 692 vier
kante meter aan bos en woeste grond,
maar in 1954 was dit al geslonken
tot 451.
Dit laatste spreekt temeer, wanneer
men bedenkt, dat bij de groeiende be-
"olkinir gerekend mag worden met een
stijgend aantal vakantiegangers en
vakantiedagen. Voor 1970 bijvoorbeeld
mag het aantal vakantiegangers zeker
resteld worden op 6,58 miljoen.
Geen wonder dat het rapport nog
eens accentueert de wenselijkheid van
spreiding der vakantiegelegenheid
naar plaats (het noemt in dit verband
het Deltagebied) en naar tijd.
En in het algemeen vraagt het Plan
bureau de aandacht voor al deze pro
blemen die aan de vakantie vast
zitten, problemen naar oplossing waar-
moet worden gestreefd en die in
elk geval onze vakantie niet mogen
bederven
Advertentie
