m
CHRISTELIJK
L
thertjolven
Zeven vragen van een
ongehuwde vrouw
Boek
Puzzel mee
Ook aan ouderling komt
het zwijgrecht toe
Gupa: HOUTEN STOPSEL van Ceta Bever
blijven
neutraal
Zichzelf dienst
bewijzen
Dienst
"1
1. Waardeer, zo schrijft zij. ons
werk in dezelfde mate als dat van
de getrouwde vrouw: dus zie onze
arbeid als even noodzakelijk aan
als die van de huisvrouw, daar de
maatschappij zonder deze vrouwen
niet door zou kunnen draaien (als
u een baby krijgt verzorgt de on
getrouwde verpleegster u, als u
een jurkje koopt helpt de onge
trouwde verkoopster, als u door
ziekte uitgerangeerd bent komt de
ongehuwde gezinsverzorgster u
helpen, de ongehuwde secretares
se van uw man zorgt dat hij niet
helemaal overspannen wordt, enz.
2. Zie ons niet qan als mensen
die hèt doel van hun leven gemist
hebben, dus eigenlijk zielige mis
lukkelingen zijn, maar probeer het
te doen zoals Christus ons (god
dank) aankijkt, namelijk als men
sen. wier levensdoel hetzelfde moet
zijn als dat van de getrouwde
vrouw, dat is in Christus de naas
te (n) in hun leven en werken te
dienen. Het enige verschil is, dat
de naasten van gehuwden en on-
gehuwden vaak heel verschillend
zijn; de ogen van de gehuwden
kunnen vaak niet meer omvatten
dan hun man en kinderen en daar
om zal de ongehuwde het ontbre
kende moeten aanvullen een
eenzaam mens. of een kind, zon
der wier liefdevolle handen het
volkomen verloren zou zijn ge
gaan. Wij vullen dus elkaar aan.
niets méér, maar ook niets min-
3. Begrijp uit het voorgaande,
dat wij, zonder man. daarom toch
een rijk en gelukkig leven kunnen
hebben. En als wij zo iets eens blij
zeggen, leg er dan niet dadelijk
de domper op. door een gezicht
te zetten van: de druiven zijn
zuur, waardoor wij zo iets wel
eens niet meer durven poneren,
bang voor onbegrip.
4. Geef ons dezelfde eer als de
gehuwde vrouw, dat wil zeggen,
betitel ons niet als „het meisje" die
en die (al ben je 50 jaar geworden)
en spreek ons niet, ongevraagd,
uzelf mevrouw laat blijven noe-
Ik herinner mij, dat een domi
nee, die een bijbelcursus leidde,
alle ongetrouwde dames direct tu
toyeerde en bij de voornamen
aansprak, terwijl dc vaak veel jon
gere, getrouwde dames netjes
„mevrouw" genoemd werden.
5. Als u werkelijk onze eenzaam
heid wat wilt verzachten door
gastvrij de deur van uw huis wijd
open te zetten, bedenk dan, dat dit
alléén gewaardeerd wordt als u dit
niet duidelijk doet uit „barmhar
tigheid" (wat heel gauw zo aan
gevoeld wordt), maar uitsluitend
uit belangstelling voor de desbe
treffende persoon. En deze belang
stelling uit u in de eerste plaats
door een tegenbezoek te brengen,
wat bijna nooit gedaan wordt.
Heus, wij kunnen net
koffie en thee zetten en
aan onze rustige haard niet eens
uit te rusten van al het kinder-
geroes, wat u de hele dag zo ver
moeide?
6. Wij willen ruiterlijk erken
nen, dat wij, als ongehuwden, veel
moeten missen wat alleen het
huwelijk bieden kan, maar omge
keerd echter ook!
7. Zouden gehuwden en onge
huwden niet meer begrip voor el
kanders problemen kunnen krij
gen door eerlijk en open, en, vol
bela
elli
met elkaar om te gaan?
De ongehuwde vrouw zou zich
daardoor niet zo „buitengesloten"
voelen, en de gehuwde vrouw zou
iemand vinden, die de tijd had naar
haar te luisteren, omdat zij niet
geabsorbeerd wordt door een druk
gezin, en die, door haar vaak bre
dere levenskijk, misschien veel
meer zou begrijpen en daardoor
kunnen helpen dan een getrouwde
vrouw aanvankelijk zou denken.
En,
vrouw de
verminderen door haar huis èn hart
en dat laatste is veel belangrijker
dan het eerste) open te settenzo
dat ook het dienen van Christus
werkelijkheid werd in de dienst aan
elkander de dienst van de onge
huwde aan de gehuwde en omge-
VAN DL DAG
Drie nieuwe delen van de „Eenza
me Wolf-serle" door S. M. v. d.
Gallen. Geïllustreerd dor Kees
van Lent Uitgave Jan Haan N.V.
Groningen.
Weer zijn drie nieuwe delen van de
„Eenzame Wolf-serie" verschenen. De ti
tels zijn: Het fluisterende dal. Het teker;
van de Lobo. Vliegende schijven over
de prairie. Jongelui, d'e de drie vorige
delen gelezen hebben, zullen van dit be
richt met vreugde kennis nemen. India
nen-verhalen hebben altijd behoord tot
de meest geliefde jeugdlectuur. Zo was
het al bij onze grootouders, en diezelfde
animo zien we bij onze kleinkinderen.
Voor het schrijven van zulk soort boeken
zijn bijzondere gaven vereist, en v.d.
Galiën bezit die ongetwijfeld. De span
ning in deze boeken verflauwt nooit,
Natuurlijk gaat 't over paardrijden, vech
ten en schieten, daarvoor zijn 't India
nen-verhalen. Maar de Eenzame Wolf"
heeft van de bleekgezichten gehoord van
de grote Geest, die zijn Zoon Siawik-
sahun naar de aarde heeft gezonden,
om Zijn kinderen liefde te leren. En nu
heeft hij maar één hartstocht: een
band te leggen tussen blanken en rood
huiden. Dat brengt hem veel moeite en
verdriet, maar met een kinderlijk, blij
geloof blijft hij zich aan dit grote doel
wijden. Wij noemden deze boeken jeugd
lectuur, maar ook ouderen zullen ze
met klimmende belangstelling lezen.
Prof. Herm. N. Ridderbos
Op uitnodiging van de Gereformeerde
Kerken in Indonesië gaat prof. dr. N.
Ridderbos uit Kampen gedurende de
maandpn juni, juli en augustus naar
Indonesië. Gedurende zijn afwezigheid
neemt ds. IJ. K. Vellinga te Meppel de
verzorging van prof. Ridderbos' rubriek
in Gereformeerd Weekblad waar.
Ds. G. Taverne
Door een versmalling in het kerkelijk
denken wordt bij een kerkelijk vonnis
wegens „onchristelijke levenswandel", on
middellijk aan zonde tegen het zevende
gebod gedacht. Wij stellen er prijs op te
verklaren, dat in ons bericht van vorige
week betreffende de definitieve afzetting
van ds. G. Taverne te Hoogeveen, de term
in haar gewone betekenis gebruikt is en
dat dit bericht met christelijke onbevan
genheid gelezen dient te worden.
De moeilijkheden zijn begonnen, toen
in 1953 in Tiendeveen en Nieuw-Balinge
twee gemeenten zijn gevormd los van
de hervormde kerkorganisatie. Ds. Ta
verne zou hierbij hulp hebben verleend.
Conferentie Gesprekcentrum
Eveneens aan verpleegster en de
maatschappelijk werkster
D EHALVE AAN DE ARTS, de geestelijke en de advocaat komt het
■*-* beroepsgeheim (ambtsgeheim) en het verschoningsrecht (het
recht om in een proces getuigenis te weigeren) ook toe aan de ouder
ling, de verpleegster en de maatschappelijk werkster met betrekking
tot wat men in deze ambten of functies heeft vernomen. Deze gedachte
bleek men toegedaan op een conferentie, die het Nederlands Gesprek
centrum vrijdag en zaterdag te Oosterbeek aan het beroepsgeheim
heeft gewijd.
Beroepingswerk
NEDERLANDSE HERVORMDE KERK
Beroepen te Exmorra (toez.): vik. R.
Houtsma te Markelo; te Wateringen:
G. H. van Kooten te Genemuiden.
Bedankt voor Kinderdijk: C. Treure
te Ederveen; voor Eist (U.): E. M. Pan-
nekoék te Ochten; voor Hedel: A. J.
M^jnmaalen te Maartensdijk.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Heer Hugowaard: kand.
Kuiper te 's-Gravenhage; te Ruiner-
'old-Koekange (vak. H. Herder): J. A.
Kwast te Wieringen; te Hazerswoude:
N. W. van der Hout te Sprang.
GEREFORMEERDE GEMEENTEN
Beroepen te Dordrecht: H. van Gilst*
te Dirksland.
DOOPSGEZINDE BROEDERSCHAP
Beroepen te Buitenpost: J. Hilverda 1
Zwaagwesteinde, die dit beroep aannarr
Bij het beroepsgeheim gaat het als re- list willen ontslaan van zijn verplich
twee. elk respectabele regels. De I ting om zijn bron te noemen, mits hij
is. dat wie in een bepaalde func- aantoont, dat de publicatie van het ge-
het algemeen belang was.
OPGAVE PUZZEL NO. 35
KRUISWOORDRAADSEL
Horizontaal: 1 Niet helder, 6 Grote
plas, 8 Kwab, 10 Schouwburgplaats, 13
Hoofddeksel, 15 Kledingstuk, 16 Binnen,
18 Paard, 20 Pers. voornaamwoord, 21
Drank, 23 Handje, 25 Vereniging, 27
Erfgenaam, 29 Stuurinrichting, 31 Vo
gel.
Verticaal: 1 Speelgoed, 2 Kaartspel,
3 Water in Friesland, 4 Schel, 5 God der
liefde, 7 Drinkgerei, 9 Voorzetsel, 11
Kleefstof, 12 Ongeveer, 14 Hoogste punt,
17 Telwoord, 19 Ras, 22 Week, 24 Chin,
maat, 26 Reptiel, 28 Los, 30 Bijwoord.
OPLOSSING PUZZEL NO. 34.
Horizontaal: 1 Soepel, 6 Demi, 7 Las,
8 Do, 9 Kit, 10 Oorworm, 13 Of, 14 Re.
15 Klamboe. 16 Rif, 17 Os, 18 Kil, 19
Faam, 27 Bokaal.
Verticaal: 1 S.E., 2 Om, 3 Ei, 4 Elim,
5 Lat, 6 Doof, 8 Doom, 9 Kram, 11 Wolf,
12 Wees. 14 Room. 15 Kilo. 16 Rib, 19 Fa.
20 Aa, 21 Al.
eerste
tie iets hoort, dat, om welke reden ook,
de grote klok behoort te han
gen. Naarmate de betrokkene, die de
feiten verneemt, een vertrouwelijker po
sitie inneemt en de feiten die hij hoort
vertrouwelijker karakter dragen,
die mate wordt zijn zwijgplicht
strenger.
De andere regel is, dat het in eer
proces gaat om het zoeken van het recht.
Hier zijn in het geding de belangen van
juiste rechtsvinding. Vandaar dat
de toekenning van het beroepsge
heim het knelpunt ook altijd ligt in de
rechtszaal.
Van geestelijke, arts en advocaat is
beroepsgeheim algemeen en ook
door de rechter erkend. De conferentie
kon akkoord gaan met de stelregel, door
prof. mr. G. E. Langemeijer geponeerd,
dat men verstandig doet het algemeen
erkende beroepsgeheim enigermate re
latief op te vatten, doch aan de andere
kant de (nog) niet algemeen erkende
vormen van beroepsgeheim tamelijk ver
te laten gelden.
Tot deze stelling kwam de hoogleraar,
door het gecompliceerder worden
van de maatschappij, meer beroepen
dan voorheen menen voor het beroeps
geheim in aanmerking te komen. De
grotere complicatie in het maatschap
pelijk leven gaat veelul gepaard met
relativering (betrekkelijk stellen)
de overgeleverde normen. Het is
vaak niet meer mogelijk, zonder meer
leiden wat men kan laten of doen.
Bovendien kan de rechtsorde niet
steeds gelijke tred houden met de voort
ang van de tijd.
Een practische mogelijkheid deed
prof. Langemeijer aan dé hand om
velerlei Rroblemen die hier rijzen op
te lossen. Teruggrijpend op een idee,
destijds gelanceerd door prof. Van Oven
achtte hij de instelling mogelijk
colleges of commissies, aan welke
iemand.die, meent een beroepsgeheim te
hebben d$ juistheid van ditberoepsge-
i kunnen voor-
Komt het beroepsgeheim ook toe aan
de journalist? Mag van een journalist
gevergd worden, dat hij zijn „bron"
prijsgeeft? Het is duidelijk, dat de zaak
hier anders ligt dan bij geestelijke, ad
vocaat of arts. Deze drie houden de zaak
die hun ter ore is gekomen geheim. Het
beroep van de journalist brengt met
zich, dat hij de zaak juist zal publice-
Prof. mr. P. J. Verdam, die
als referent optrad, bleek van oordeel,
dat een algemeen zwijgrecht voor de
journalist op onderscheidene factoren af
stuit. In het vak van de journalist is
geen al te sterke controle. Zijn erecode
is niet scherp omschreven. Hij is bij de
zaak vaak persoonlijk sterk betrokken:
het publiceren van een „primeur" zal
immers een drijfveer voor hem zijn,
waardoor hij niet steeds objectief tegen
over het geheim staat. Bovendien loopt
hij bij publicatie van geheimen zelf de
kans, strafbaar te zijn; zijn subjectief
belang spreekt een woordje mee.
Intussen, zo nog altijd prof. Verdam, is
het een belang van de volksvoorlichting,
dat men de pers veel kan vertellen. Wie
achtergronden weet, kan betere
lichting verstrekken. Soms kan publica
tie van een gehei.n (een schandaal
bv.) in het algemeen belang zijn.
Op deze gronden was prof. Verdam
van oordeel, dat aan de pers geen al
gemeen zwijgrecht toekomt, maar dat
haar wel een zwijgrecht kan worden
toegekend in bepaalde gevallen of in re
latie met beoaalde personen.
Prof. Verdam wilde een zwijgrecht
toekennen aan de hoofdredacteuren der
bona fide dagbladpers en wel ter zake
van feiten die zij niet publiceren. Ter
zake van feiten, die wél gepubliceerd
werden zou prof. Verdam de journa-
-n e zijde der journalisten werd ter
conferentie ongemerkt, dat geneigdheid
van de journalist om geheimen te publi
ceren te groter is, naar mate de over
heid de neiging h-~"\ de zaken geheim
te houden. Men, bleek onder de journa
listen van gevoelen, dat de overheid te
genwoordig wel wat te veel in het ge
heim tracht af te doen. Teveel geheim
houding leidt tot een geringere eer
biediging van het geheim als zodanig.
Voor het standpunt, zoals dat in
Nederland door alle journalisten wordt
gehuldigd, dat zij, ook bij ontbreken
officiële erkenning van hun ver
schoningsrecht, toch op grond van hun
erecode aan een verschoningsplicht ge
bonden zijnkon'men ook van de kant
der referenten respect opbrengen. Al
leen waarschuwde men de journalis
ten,'zich niet al te lichtvaardig in
wespennesten te steken.
Zendingsfeest
We gaan naar Pinksteren toe. Het
is u misschien opgevallen dat ook
dit jaar in vele bladen de slagzin
staatPinksterfeest-Zendingsfeest.
Geen wonder, want Pinksteren
was oorspronkelijk het feest van
de oogst, en op
de eerste Pink-
EEN
WOORD
VOOR
VAN
DAAG
sterdag na Jezus'
hemelvaart halen
de apostelen er
drieduizend bin
nen. Miljoenen
en miljoenen
volgden er
en hoeveel moe-
ten er nog bin
nenkomen voor Christus weder
komt?
De zending staat niet zo ver
van u en mij als we weieens
denken. Zij vraagt ons geld en ons
gebed. Zij vraagt dat wij onze
buurman iets laten weten van de
Here Jezus. Zij vraagt dat wij
onszelf minder interessant vin
den dan de witte velden om ons
heen. Zij vraagt dat we ons be
wust worden dat de wereld alleen
nog maar blijft draaien omdat
zóvelen de weg naar God nog
niet gevonden hebben. Vindt u
ook niet dat we in het licht van
Pinksteren heel wat correcties op
ons doen en laten zouden moeten
aanbrengen? Doen we niet soms
of God ons naar een oerwoud van
problemen heeft gezonden in
plaats van naar een akker vol
gerijpt koren?
KANTTEKENING
VOOR DUIZEND
COMMENTAAR
Luchtig amusement
V.P.R.O.-pro-
gramma van zaterdag-
avond stond een beetje
in het teken van het
seizoen: luchtig amuse
ment, dat vooral niet
te diep graaft. Een van
RADIO
VANAVOND
Maandag: 19.25 uur:
tiedèren van W. A. Mozart
Twee wereldberoemde Mozart-
vertolkers hebben als het ware el-
kaar toevallig ontmoet en zijn aan
de gezelligste onderdelen vonden het musiceren gegaan: n.l. de so-
wij ditmaal Jack Dixons inter- praan Elisabeth Schwarzkopf en de
view met de acteur Ton Kuyl, pianist Walter Gieseking. Samen
die leerzame dingen wist te voeren zij enkele liederen van
vertellen over de toneelopleiding Mozart uit, waarvan „Das Veil-
in Parijs. Trouwens, dit inter- chen" wel het bekendste is. Nu
view kon zeer persoonlijk zijn, wordt de lièdkunst van Mozart ge-
omdat Dix<?n en' .Kuyl elkaar meenlijk. niet-.zo hoog aangeslagen
i de Toneelschool kennen -als de- rest van zijn
Oecumenische
zendingsdienst
Dinsdagavond 4 juni wordt in de
Grote Kerk te 's-Gravenhage onder
de titel: „Het grote waagstuk" een
grote Oecumenische Zendinigsbijeen-
komst gehouden, waarvan de N.C.R.V.
de opnamen zal maken voor haar
uitzending op de avond van de
tweede pinksterdag. Gelijktijdig met
de dienst in Den Haag worden dan
ook diensten gehouden in Bazel en
Barmen. Deze diensten zijn met
npg i—
en als dan de gemeenschappe
lijke ervaringerl zo worden uit
gewisseld, dat de kijker er ook
wat aan heeft (en dat gebeurde),
dan wordt zo'n gesprekje bijzon
der waardevol.
Het was een goede gedachte
om daarna enkele vertegenwoor
digers van de typisch Engelse
kleinkunst voor de camera te
lijk aan gehalte èn begrip ge
wonnen hebben, als een terzake
kundiqe waarom de inleid-
ster Rosey Pool niet? voordf
eens iets verteld zou hebben over
deze entertainmentdie in
Engeland ïo populair, maar
daarbuiten weinig bekend is.
Nu waren het kansen, die lang
niet volledig benut waren.
Simon Car miggeit had weer
zijn rubriekie „Films, waarom
u lacht." Of het een fout
was. weten we niet. maar een
ogenblik zagen de kijkers een
humoristisch filmfragment on
derbroken voor de geamuseerd
kijkende kop van de inleider.
Zo kan men zelfs van gewone
rubriekjes toch altijd nog weer
iets origineels maken.
switch-programma uitgezonden. Aan
de dienst in de Grote Kerk zal de
Haagse Geref. zangvereniging „Asaf"
medewerken. Deze dienst wordt, ge
houden onder auspiciën van de zen-
de niet zo heel ding der Ned. Herv: Kerk te Oegst-
geest en het Zendingscentrum der-
Geref. Kerken te Baarn.
De drie diensten staan onder lei
ding van dc Nederlandse hoofdvloot-
predikant ds. J. H. Sillevis Smitt.
De muzikale leiding wordt uit
Barmen aangegeven, waar begonnen
wordt met een intrada van bazuinen.
Daarna houdt ds. Sillevis Smitt een
korte inleiding.
Uit Bazel spreekt de zendings-
ispector voor Afrika, dr. Fritz
Raaflaub; uit Barmen spreekt ds.
Hulu van Nias (Indonesië) en in de
Grote Kerk spreekt dr. J. M. van
der Linde, zendingssecretaris van de
Evangelische Broedergemeente te
Zeist.
Er wordt zeer veel gezongen, zo
wel uit de drie kerken gezamenlijk,
vergelijking
veel later komende Schubert kun
nen zij zeker niet doorstaan.
Maar toch luister eens naar
„Das Traumbild", een eenvoudig
strofisch lied en merk de poëtische
schoonheid van de melodie op, de
droomachtige sfeer, die Mozart op
roept. Is het geen juweel? En hoe
indringend tekent Mozart in „Der
Zauberer" het beeld van een liefde inspector
op het eerste gezicht, van een jong RaafIa,,K
meisje, dat bij de ontmoeting van
Damotashelemaal van streek
raakt en haar vriendinnen tegen
deze „tovenaar" waarschuwt. In de
17 maten van het gehele lied staat
de wereld op zijn kop. Was Mozart
zelf geen tovenaar?
elke kerk afzonderlijk.
i Vanavond om vijf voor tien kan
men „Dans van Salome" van Johan
Strauss horen, gespeeld door de
componist zelf. Enrique Granados
speelt in deze uitzending zijn Goyes-
cas primersas. Het eerste werk is or>-
genomen jn 1906 en het tweede
Ned. Zondagsschoolvereniging
De Nederlandse Zondagsschoolvereniging
houdt op 11 en 12 juni in' Zwolle
jaarvergadering. Aan de orde komt
de vraag of in de christelijke opvoeding
verantwoordelijkheid wordt gewekt
voor andere volken. De dichter Jar
zal spreken over nieuwe mogelykh
met het kinderlied. Voorts zal een
gramma van voordracht en muziek zijn
gewijd aan „David, de dichter der
psalmen".
29
,,De meeste grote heren zijn landeigenaars.
De waarde van hun bezit is meer dan verdub
beld".
,,Van de huisjesmelkers ook!"
,,Ja, de een in 't groot, de ander in 't klein".
„Is het een groot huis, waar de barones gaat
wonen?"
„Een heel groot huis, niet zo heel oud, aan een
deftige gracht. Het kantoor van een grote maat
schappij van levensverzekering was er geves
tigd. Die maatschappij heeft een eigen gebouw
betrokken, een nieuw pand, dat meer dan een
ton gekost heeft".
„Zo zo, dus de barones gaat in een kantoor
wonen".
Deze opmerking brengt de lachers in actie.
„Het is geen kantoor, maar een prachtig he
renhuis, dat als kantoor gebruikt werd. Nu wordt
het helemaal opgeknapt en gerestaureerd".
„Wie zal de villa kopen, denk je?"
„Daar heb ik geen vermoeden van. Die villa
kan wel een strop voor haar worden".
„Zal ze een andere boekhouder nodig hebben,
nu Dekker van de baan is?"
„Wil jij solliciteren?"
„Doe niet zo flauw!"
De verhuizing van de barones heeft plaats
met veel omslag. Troosteloos staat de lege vil
la met kale ramen en stukgereden tuinpaden, vol
zwarte sporen van zware wielen, die tuingrint
en aarde hebben dooreengewoeld.
Dan volgen de kijkdagen. De brede trappen
worden bemodderd, de parketvloeren bekrast, de
bloemperken geplunderd, de geschoren gazons
door plompe voeten platgetrapt. De smalle boog-
door
K. Jonklieid
ramen in de hal ter weerszijden van de voor
deur kijken als verbaasde ogen met opgetrokken
wenkbrauwen, verwonderd vragend: „Waarmee
heb ik deze mishandeling verdiend?"
De verkoping zal plaats hebben in het notaris
huis. Het zaaltje is stampvol, de belangstelling
geweldig. Maar er schijnen meer nieuwsgieri
gen dan kopers te zijn. want er wordt lui gebo
den en het aantal bieders is klein.
De ogen der aanwezigen gluren door de zaal,
om vermoedelijke reflectanten te ontdekken, de
kansen op trekgeld te berekenen en daar naar
te bieden of te zwijgen.
Geleidelijk komt er leven. Een tweetal liefheb
bers raken aan bod en trachten elkaar te over
bluffen. Maar de anderen vertrouwen het niet.
Het kan „eigen bod" zijn, om de prijs omhoog
te drijven. Ze wachten op de afslag. De trek
geldbieders durven niet meer meedoen. Ze lopen
gevaar, de villa „aan hun broek te krijgen".
Dat is volstrekt hun bedoeling niet. Dan liever
de kans op trekgeld laten glippen. De prijs loopt
te hoog.
Ten slotte biedt niemand meer. De afslag be
gint.
De notaris vraagt vijf duizend gulden boven het
hoogste bod en begint af te slaan. Vier duizend
vijf honderd, vier duizend, drie duizend vijfhon
derd, drie duizend, twee duizend zeven honderd
vijftig, twee duizend vijf honderd. Als het cijfer
twee duizend bereikt is, gaat hij verminderen
met honderd gulden. Een duizend negen honderd,
een duizend acht honderd.... Zo gaat het voort.
Het is doodstil. De spanning groeit. Wordt het
cijfer duizend bereikt, dan zal hij gaan vermin
deren met vijftig.
„Mijn!"
Een schallende stem davert door de zaal.
Alle hoofden draaien, alle gezichten keren zich
naar de plaats, vanwaar het geluid komt. Wie
is het?
Ze zien het al. Een bekend zaakwaarnemer,
die nooit voor zichzelf koopt, maar alle verkopin-1
gen bijwoont, ook als hij géén opdracht tot ko-|
pen heeft.
Hij loopt naar voren. „Voor wie is het?" vra
gen sommigen. Maar hij, Oost-Indisch doof,
hoort niets.
Enkelen lopen naar buiten, maar blijven in del
omgeving rondslenteren, de meesten blijven bin
nen. Ze willen weten, wie de villa gekocht heeft,;
misschien valt er iets te verdienen.
Het gerucht golft door het zaaltje en vloeit j
naar buiten. „Koper is de heer J. G. Brouwers-)
hof", klinkt het semi-officieel.
Grote verwondering. j
Brouwershof? Dat fabrikantje van scheeps- i
want, kabels en trossen? Is dat zo'n O.W.-er?
Van zijn handel in rubber en koper wéét het|
publiek niet. Alleen van touw en zandzakken. j'
(Wordt vervolgd) 1
t Cor Steyn en
orkest treden c
op voor de V.A.R.Al
'•Werken
gisteren honderd jaar geleden'werd
worden morgenmiddag om
gespeeld door het Royal
Eward Elgar, die
geboren,
half vier
Philharmonic Orchestra (A.V.RJD.L
Progromrr.o voor morgen
10.00 V d kind; 10,15 Gra
13.20 Dan:
jolradlo: 14.
h land; 14
.40 Kamerork
1; 16.00 V d z
d jeugd;
17.45 Regerlngstuitj
18.30 R.V.U.:
„Drie wijsge-
i het denken";
9.15 Uit het Boe
Documenten van
actie Goedzo met
700 jaar garantie
Op de sluitingsavond van de ac
tie Goedzo (woensdag a.s.), zullen
de geldsbedragen worden overhan
digd aan vertegenwoordigers van
de instanties, waarvoor de actie
werd opgezet. Voor hen zijn ook
vier oorkonden beschikbaar, die
door de bekende graficus en hof-
schrijver van H.M. de Koningin,
G. J. Haalboom, op geitenleer zijn
gecalligrafeerd.
De heer Haalboom verwierf zich
reeds eerder bekendheid door zijn
calligrafie van het Hooglied, waar
mee hij in Parijs een medaille
won.
Bij de N.C.R.V. wilden ze weten,
hoelang deze geitenleren oorkon
den nu wel meekonden. Zei de
heer Haalboom: „Ik geef er zeven
honderd jaar garantie op!"
EJleecker Street, opera. 22.00 Nws; 22.55
TIPS
uit het buitenland
Olivier Todt interviewt vanavond
om kwart voor tien in het Frans
Jean Paul Saxtre, die onder meer
zal vertellen waarom hij nu reeds
zijn autobiografie schrijft. Ook zal
de Franse schrijver een beschouwing
geven over het Marxisme (Engeland
I Gym: 720 Gra
wijding; 10.00 Gram
11.05 Orkestconc; i:
1.50 Gram; 12.00 Lie)
13.15 Meded of gr£
18.15 Pianospel;
Oscar Rabin en zyn band spelen
om elf uur voor het Engëlse Light
Programme (1500 en 247 meter).
..De vier jaargetijden" van Vivaldi
is na vijf voor negen te horen in het
Third Programme (464 meter).
Om twintig over zes brengen ds. E.
Pichal en dr. A. J. Bronkhorst nieuws
over het protestantse leven in België
(Brussel 324 meter).
Van vijf over elf tot 12 uur zendt
Duitsland (98,4; 94,5 en 89,7)
werken van Strawinsky uit.
Paris vous parle; 19.00 Ko
Fllmpraatje; 20.00 Nws;
progr; 22.00 De Republiek d
ken. discussie; 22.25 Pianor
geloof, dat 23.00 Nws;
v. New York; 23.16 Journ
calling; 23.35—23.55 Gram
Televisie
Proqi
ra mm o voor moraert
JN DE WET op de Bedrijfsorganisab
komt zowel ten aanzien van 6
Sociaal-Economische Raad als ten aat
zien van de besturen van produkl-
hoofdbedrijf- en bedrijfschappen
bepaling voor, dat de raad en de bt
sturen, tenzij naar hun oordeel drij!
gende redenen zich daartegen verzet-
ten, over ontwerpen van verordend
het openbaar dienen te beraad -
slagen en te beslissen.
Deze bepaling in de wet hebben w(
toegejuicht, omdat wij altijd van mt j
ning zijn geweest, dat ook de buiten- j
staander in de gelegenheid gesteli
moet worden, zich een oordeel te vor j
men over de werkzaamheden van de
publiekrechtelijke bedrijfsorganen.
Wat is er nu van deze openbaarheic
terecht gekomen? Wij moeten eerlij!
bekennen, dat de ervaringen in de af- 1
gelopen jaren opgedaan, niet bijzondei
rooskleurig zijn geweest. Natuurlijk
bestaan er gunstige uitzonderingen,
maar er zijn nog veel te veel organen.
die bepaald afkerig zijn van openbaar- 1
heid. I
J^E AGENDA'S van de zeer spaar- 1
zamenlijk voorkomende openbare
vergaderingen van bedoelde bedrijfs-
organen vermelden ontwerp-verorde-
ningen, die vrijwel zonder discussie ab
hamerstukken worden afgedaan. De
voorbereiding in de besloten vergade
ringen geschiedt zo grondig, dat hier|
van openbaarheid in het geheel niet
meer gesproken kan worden. Zelfs dtj
minimale eisen van de wet worden hier
genegeerd. Terwijl het toch naai
gevoelen bedrijfsorganen zijn, die of
nooit of in een zeer uitzonderlijk ge
val besloten zouden dienen te ver
gaderen.
Wij hebben er daarom waardering
»or, dat de staatssecretaris van bin
nenlandse zaken, bezitsvorming en
publiekrechtelijke bedrijfsorganisatie,
drs. W. K. N. Schmelzer, onlangs in
schrijven aan alle p.b.-organen
weer eens op de noodzaak van
openbaarheid heeft gewezen.
Wij achten het zelfs juist, dat de
staatssecretaris nog een stap verder is
gegaan en de wens te kennen heeft
gegeven, dat ontwerpen van verorde
ningen en van andere besluiten wor
den voorzien van volledige en duide
lijke toelichtingen en van een uiteen
zetting van de feiten en de overwegin
gen, welke tot het opstellen der ont
werpen hebben geleid.
jyjAAR WAAR de staatssecretaris
zich gericht heeft tot de besturen
de hoofdprodukt-, produkt-,
hoofdbedrijf- en bedrijfschappen, zou
den wij toch ook de Sociaal-Econo
mische Raad zelf niet willen uit
zonderen.
De S.E.R. zou ongetwijfeld een nog
beter voorbeeld kunnen geven en zo
de openbaarheid bij de overige be
drijfsorganen kunnen stimuleren. Dan
denken we hierbij in het bijzonder
de adviezen, die de S.E.R. aan de
regering uitbrengt. Deze adviezen
worden over het algemeen door een
commissie uit de S.E.R. in ontwerp
voorbereid, daarna volgen de beraad
slagingen in de plenaire S.E.R.-
zitting.
Wij menen, dat ook deze beraad
slagingen openbaar gemaakt zouden
kunnen worden, in het bijzonder wan-
het gaat om adviezen aan de
regering over regeringsvoorstellen,
welke toch al gepubliceerd zijn. Waar
de beraadslaging over een ge
publiceerd voorstel nog besloten moe
ten zijn?
ons bekend, dat de regering
indertijd de S.E.R. de verplichting
heeft opgelegd, dat adviezen en dus de
beraadslagingen over adviezen aan de
regering geheim zouden zijn.
Maar de regering zou hier thans
zichzelf een dienst kunnen bewijzen
door deze bepaling ten aanzien van
reeds gepubliceerde regeringsvoorstel
len te laten vallen. Haar wens, uit
gesproken bij monde van staatssecre
taris Schmelzer, zal dan immers de
vervulling dichter naderen en deze
vervulling bovendien sterk stimuleren.
Tien jaar brandpunt
Al tien jaar lang staat in Doorn 't
randpunt open als centrum van jeugd- i
kampen en -weekends, kerst-, paas- en
pinksterconferenties, bijbelstudie-week
ends en veel meer. In 1937 begon de j
evangelist J. Kits zijn werk en het vol
gende jaar werd het eerste „Jong Ne
derland voor Christus"-kamp gehou-
den. In 1953 kwamen voor het eerst
buitenlanders in Doorn. En nu zijn er I
aparte Europese jeugdkampen voor
jongeren van 16 tot 30 jaar. Beroemd
zijn al lang de Maranathaconferenties,
die sinds enige tijd ook op 't Brandpunt t
gehouden worden.
vormd heeft, dat giften wil inzamelen
voor dit werk. Alleen al voor de pas
gereedgekomen kapel moet nu nog
28.000 betaald worden.
i pinkster-
Van 8 tot"12 juni is l.
conferentie. Tweede pinksterdag
eigenlijke herdenkingsdag, die om tien
uur begint. Dan zal het jubileumge
schenk worden aangeboden, waarvoor
dankoffers kunnen worden overgemaakt
op de rekening van de penningmeester
van het comité, Joh. de Bres, Chr. de
Wetstraat 6. Dordrecht bij de Rotter
damse bank, kantoor Dordrecht, nr.
