MONICA IS NOG
NIET GESTORVEN
in de schaduw van haar Zoon
OP BEZOEK BIJ MOEDERS
Bevolkingsaanwas en verbreiding van
Gewijde rekenkunde
Spaans paar mag niet trouwen
het Christendom
Aan dominees
geen gebrek
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 11 MEI 1957,
Dit is misschien een eigenaardig artikel, dat handelt over een onderwerp, waarover
we toch zo gemakkelijk niet praten. We hebben dit artikel echter geschreven, omdat
we hopen, dat op deze moederdag de moeders van ons land iets meer zullen ontvangen
dan bloemen en een taart, dat ze niet alleen vandaag maar in hun hele leven de geestelijke
vruchten zullen mogen plukken van het zaad, dat zij uitstrooiden. Zolang een natie nog
moeders heeft, die zich bekommeren om het geestelijk welzijn van hun kinderen, gaat
een volk niet ten onder.
Op de schoot van de moeder wordt de
basis gelegd voor het verdere leven
van het kind. De verhalen, die daar
verteld worden, laten een blijvende
indruk na. Daar mag de Bijbel niet
ontbreken.
MONICA leeft nog, dat hebben moeders ons verteld. Interviews
houdt men met belangrijke personen, met mensen van naam
of mensen, die iets bijzonders hebben verricht. Nieuws is het
ongewone, het verbazingwekkende, het interessante. Moeders zijn
niet ongewoon, ze zijn niet bijzonder verbazingwekkend, ze behoren
niet thuis onder de kop. nieuws. Maar waarom zouden we ons
altijd slaafs aan de regels van de journalistiek houden? Is een
„slippertje" buiten het conventionele misschien niet net de peper,
die de maaltijd smakelijk maakt? In ieder geval zijn we er op uit
gegaan en hebben een interview gehad met moeders, gewone
moeders, die hun naam niet eens in de krant wilden hebben.
We zaten in een rommelige keuken,
waar we een jonge moeder overval
len hadden bij het strijken en in de
hoge slaapkamer van een groot he
renhuis aan een singel, waar een moe
der van grote zonen al maandenlang
in bed lag. We zaten ook in het klei
ne kamertje van een moeder met
zesentwintig, kleinkinderen, en in de
kamer van uw dromen, zoals hij al
leen maar voorkomt op plaatjes van
binnenhuisarchitecten. Al die moe
ders hebben we dezelfde vragen ge
steld, omdat we ons afvroegen, of
Monica nog leefde.
Monica, de moeder van Augustinus,
had als kind van een slavin de verha
len van Jezus gehoord en was een inni
ge gelovige, maar haar zoon trok naar
zijn vader, die het liever hield bij de
jool. Nachten heeft ze gebeden, want
haar hele hart ging er naar uit dat ook
haar zoon christen zou worden. In haar
groot verlangen ging ze naar haar bis
schop om hem te smeken toch eens met
hem te praten, maar de wijze herder
antwoordde: „Monnica, dat helpt niets.
Uw zoon is heel geleerd, ik kan hem
toch niet overtuigen. God alleen kan
hem redden, blijf maar hopen, blijf maar
geloven, en bovenal, blijf maar bidden."
En toen ineens voegde hij er die be
roemd geworden woorden aan toe:
„Vrouw, geloof toch, een kind waarvoor
gij zoveel gebeden hebt, zal niet verlo
ren gaan."-Zijn er nu nog zulke moe
ders, die hun kinderen willen opvoeden
„in de vreze des Heren?"
We dronken koffie bij moeder Ria, die
drie kinderen heeft. Jaap is zeven. Bert-
je vijf en dan komt de
drukke beweeglijke Ineke
van twee. Toen ze pas.-
gqtrouwd was»- begonnen
ze regelmatig na tafel de
Bijbel te lezen: Dat ging
heel goed. ook toen Jaap-
je aan tafel kwam en
zelfs nog toen Bert in de
grote stoel zat, maar met
Ineke is liet onmogelijk
geworden. Zij is zo onge
durig, dat zelfs de kin
derbijbel voor haar te
veel is en de beide an
dere kinderen er mets
aan hebben, als ze er bij
is. Het is dus nu een gewoonte ge
worden, dat Ineke eerst naar bed
gaat en dat er dan uit de kleuter
bijbel gelezen wordt. Beide jongens
zijn gek op de verhalen. Eerst liet moe
der Ria alle ijzige verhalen weg, zoals
b.v. van het verdrinken van de Egypte-
beiden naar school
gaan. krijgen ze daar de verhalen toch
te horen en nu leest ze gewoon door. Na
afloop beginnen de kinderen dan meest
al zelf te vertellen, wat de juffrouw op
school verteld heeft. Ze vullen elkaar
IK GA SLAPEN
Het eerste gebedje wat ze leerden bid
den wat het avondgebedje dat moeder
met hen zong: ,,Ik ga slapen ik ben moe,
"k sluit mijn béide oogjes toe, Here
houdt ook deze nacht over Jaapje
trouw de wacht." Toen Jaap vier was
zong hij al: ,,'k sluit mijn oogjes, 'k
vouw mijn handjes, 'k buig mijn kniet
jes voor U neer. Trouwe Vader in de
hemel, zie op mij In liefde neer. Leer
mij vroeg Uw kind te wezen. Neem mij
aan, schoon jong en klein. Leer mij van
uw grote kudde toch een heel klein kind
je zijn." Bartje kent het echter nu nog
Van tijd tot tijd worden bepaalde kan
ten aangegrepen om de kinderen nog Iets
meer bij te brengen. Daar kwam bij
voorbeeld het ogenblik dat de belde jon
gens achter hun nieuwe huis de begraaf
plaats ontdekten. Natuurlijk kwamen
ze met allerlei vragen. Moeder probeer
de het uit te leggen, maar vertelde er
ook bij dat de Here Jezus zou komen
om ze allemaal op te wekken. Bertje
kon dat zich niet voorstellen en vroeg
heel nuchter: „Doet Hij dat dan met
m schop?"
Bertje is trouwens toch heel nuchter.
Jaap heeft heel gauw schuldgevoel, Bert
je haast nooit. Hij ziet alles veel meer
aards. De Here Jezus woont boven de
wolken, dus Hij kan ons toch niet zien.
Al meer dan een jaar doen ze het alle
drie heel trouw. De belde jongere meis
jes volgen de hulp van een leidraad, de
grote broer gebruikt slechts zijn Bijbel,
maar alle drie schrijven ze ln een boek
je op wat hun die ochtend getroffen
heeft. Vragen worden vaak ln gezins
verband besproken.
Het lezen na tafel is niet opzijgezet,
maar nu een gezamenlijke taak gewor
den Er wordt een gedeelte uit de Bijbel
gelezen en daarna de overdenking uit
een dagboek. Meestal volgt er een dis
cussie op en om beurten eindigt één van
de ouders of de kinderen hardop met
dankgebed.
Een groot huis
Ons derde gesprek voerden we in een
groot huis aan een singel. De kinderen
zijn bijna allemaal uitgevlogen, behalve
de jongste zoon, en de verpleegster, die
gekomen is orh haar moeder te verzor
gen, toen zij ziek werd, en de onderwij
zeres die voor het eerst voor de klas
staat. Eigenlijk wilde ik maar nergens
over spreken, maar hoewel ze op'bed
lag, kon ze toch wel over haar kinderen
praten. Oude herinneringen werden op
gehaald. Ook hier had moeder haar
uiterste best gedaan om de kinderen
zelfstandig te leren bidden. Dit gebed
was maar niet iets geestelijks, los van
het dagelijks leven, Zij vond het juist
-- belangrijk dat al onze dagelijkse din-
in het gebed betrokken kunnen wor
den. Als het slecht ging met de rappor-
en er toch hard gewerkt werd, bad
vaak samen met haar kinderen. „He-
moeilijke was wel eens," vertelde ze
„dat niet altijd de cijfers daardoor be
ter werden. Dan kwam de les in de
overgave."
Deze moeder was vooral blij, dat vrij
wel al haar kinderen contact gekregen
hadden met een evangeliserende jeugd-
kwamen ze tot een
an hun geloof,
i meisje werd door
Moeder probeerde hem uit te leggen, dat
God overal is, maar hij was er kenne-
ïiet rijp voor. Wel kwam hij tijdens
onweer bij haar om te vragen of
het toch niet griezelig voor de Heer
was om zo dicht bij dat onweer te zijn.
Zelf was hij helemaal n'iet bang, maar
hij maakte zich wel zorgen over de Heer
Toen ik moeder vroeg wat zij het be
langrijkste vond in de opvoeding ant
woordde ze: „Uiteindelijk is het toch de
onopzettelijke opvoeding het contact van
de ouders met God."
Op de berg
De tweede moeder woonde letterlijk
boven op de berg. Haar kinderen waren
19. 14 en 13 en alle drie op de middel
bare school. Ook zij had haar kinderen
dezelfde gebedjes geleerd, maar van het
begin af aan geprobeerd de kinderen na
hun avondgebedje ook zelf met eigen
woorden te laten bidden naar de be
hoefte van die dag. Ze was bang dat
formuliergebedje tot een inhoudsloze
n zou verstenen. De kinderen gingen
naar de kerk, vader werd ouder
ling. De beide ouders deden hun uiterste
best om hun kinderen dicht bij God te
houden, maar even gemakkelijk was dat
lang niet altijd.
Het was allemaal erg uiterlijk totdat
de oudste van een jeugdweekend terug
kwam en vertelde, dat hij zich persoon-
aan de Heer had overgegeven. De
twee meisjes volgden al spoedig en de
ouders grepen deze kans aan om de kin
deren nu te leren, dat zij ook zelfstan
dig hun Bijbel moesten gaan lezen, dat
alleen het lezen aan tafel niet voldoende
f Een redacteur van De Gelder
lander heeft gesnuffeld in oude
Italiaanse rekenboekjes en daarin
vond hij o.a. de volgende
Indien de gebeden van een kar
dinaal in een uur een ziel uit het
vagevuur kunnen bevrijden, die
van een bisschop in drie uur, die
van een priester in vijf uur, en
van een koster in zeven uur, h
lang moeten zij dan met elki
bidden om drie zielen uit I
vagevuur te bevrijden? Het a
woord is: één uur, 47 minuten
23 1/5 seconde. (De Protestant) priester. De aartsbisschop
jongeren i
iets konden zijn vot
ze zelf een taak e:
bewust uitdragen
Menige jongen t
hun getuigenis wei
genomen, of kwam voor het eerst onder
het gehoor van het Evangelie.
Er zijn nog een heleboel
moeders waarover we
zouden kunnen schrijven.
De laatste waarvoor we
plaatsruimte hebben was
al lang grootmoeder. Ze
had zesentwintig klein
en achterkleinkinderen.
Zelf had ze veertien kin
deren grootgebracht op
een boot, want haar man
was schipper
Als drie en twintigjarig
meisje had ze als ver
pleegster naar het zen-
dingsveld gewild, maar
werd afgekeurd. Uitein
delijk trouwde ze een weduwnaar met
zes kinderen, waarvan de jongste een
half jaar was. De man, die altijd op
het water zwierf, had nooit veel om
godsdienst gegeven, maar de dood van
zijn vrouw had hem wakker geschud.
Toen hij voor de tweede maal trouwde,
was hij veranderd, maar van de Bijbel
wist hij niets af. In de jaren, die volg
den, kwamen er toen nog acht kinderen
bij.
Een kerkgemeenschap was er niet,
want iedere zondag lag de boot ergens
anders, maar er waren altijd wel ker
ken in de omgeving en menigeen kwam
na afloop van de dienst nog wel eens
mee aanlopen om de preek door te
praten bij het kopje koffie. Als er geen
kerk in de omgeving was werd er sa
men van scheurkalenderblaadjes gele
zen of een geestelijk artikel uit een blad.
Zo ontstond er in het gezin toch een
hechte band en oma weet, dat zij vrij
wel allemaal trouwe kerkgangers zijn
geworden. Voor haar is het belangrijk
ste nu het gebed. Daarmee vult ze haar
Geen van de moeders die we
spraken verhulden de moeilijkheden,
die zij hadden moeten overwinnen,
noch hun eigen fouten. Ieder heeft
op haar manier geprobeerd om haar
kinderen tot de Heer te brengen. Er
is geen ideale manier, want ieder kind
is weer verschillend en alle omstan
digheden zijn weer anders, maar de
taak van iedere moeder is om haar
kinderen aan de Heer op te dragen
en gelukkig hebben wij in deze tijd
van ogenschijnlijke afval nog dui
zenden moeders die ieder op hun
manier hun taak vervuld willen zien.
In oktober van het -vorig jaar
heeft de Spaanse regering het
mogelijk gemaakt dat doopleden
van de Rooms-Katholieke kerk,
die de kerk de rug hebben toege
keerd, een burgerlijk huwelijk
sluiten. Het eerste paar. dat zich
sinds het nieuwe decreet aan
meldde, een baptisten predikant
en zijn verloofde, werd echter
toestemming geweigerd.
drid-Alcala gaf ten antwoord: „In
weerwil van het feit, dat zij de
Rooms Katholieke kerk vaarwel heb
ben gezegd, kunnen zij slechts op
canonieke wijze het huwelijk ingaan.
Het paar wil in hoger beroep gaan.
Geen gelijke tred met
der mensheid
de
groei
Sedert 1920 is de wereldbevolking met 33 gestegen. 200 jaar
geleden waren er slechts 730 miljoen, in 1900 anderhalf miljard
mensen. In 1955 waren er reeds 2.5 miljard en men heeft berekend,
dat er in 1980 vier miljard zullen zijn. Dit betekent, dat de mensheid
iedere drie jaar met 200 miljoen vermeerdert. Deze toename is
vooral waar te nemen in de zg. onderontwikkelde gebieden.
In Latijns Amerika is de bevolking
sedert 1920 met 82 pettoegenomen.
Dat is 2Ys maal het percentage waar
mede de wereldbevolking in hetzelfde
tijdsverloop is toegenomenTot 1980
zal de bevolking zich waarschijnlijk
verdubbeld hebben zodat dan onge
veer 316 miljoen mensen in Latijns
Amerika zullen leven.
De getallen in andere landen
men- hetzelfde beeld. In Japan is de
bevolking sinds 1945 met 16 miljoen
toegenomen; tot 1970 rekent mei
100 miljoen. In de Belgische Congo
groeide het inwonertal van 1940 tot
1951 met meer dan een miljoen tot
11.5 miljoen. In Zuid-Rhodesia groei
de het sedert de tweede wereldoorlog
met 46 pet. tot bijna 2 miljoen. Het
inwonertal van Taiwan (Formosa)
heeft zich sedert het begin van deze
eeuw verdubbeld. India had in 1872
slechts 256 miljoen inwoners, in 1941
waren het er 389 miljoen en van 1941
tot 1951 was er een aanwas van 13,5
pet. Op Java steeg de bevolking van
13 miljoen in 1861 tot 41 miljoen in
1951; de Philippijnen ivaren in 1907
met goed 7 miljoen bevolkt in 1939
waren er 16 miljoen. In hetzelfde tijd
perk groeiden 10 miljoen Burmanen
tot 16 miljoen.
Met deze bevolkingstoename houdt
de verbreiding van het christendom
geen gelijke tred. De kerk groeit en
wordt toch steeds kleiner, ook terwijl
er in getallen uitgedrukt thans 14
miljoen christenen meer zijn dan 10
jaar geleden. Het totaal aantal chris-
De gezegende onder de vrouwen yL MARIA ALS
stond altijd MOEDER
Maria wordt door de Roomse kerk vergoddelijkt en door. de Pro
testanten vaak vergeten. Zij werd tot Moeder van een God, die geen
moeder nodig heeft, een Middelares in een wereld die slechts één
Middelaar behoeft; een onbevlekt ontvangene. waar slechts Eén zon
deloos geboren is of men liet haar rustig leven en sterven in hét
kleine Nazareth,
1 vergeten i
uit een stil stadje.
De Rooms-katholieke kerk heeft le
genden tot dogma laten verstenen.
Wij protestanten, die met de oogle
den knipperen bij een droef verhaal,
hebben vaak met de legenden ook de
moedermaagd uit de kerkgeschiede
nis verbannen.
Toch is Maria meer aandacht
waard. Wij moeten het eenvoudige
meisje uit Nazareth, de blijde moe
der van Bethlehem, de zenuwachtige
vrouw in de tempel en de vroeg oude
dame op Golgotha leren kennen als
een wezen van vlees en bloed.
Maria groeide niet op tussen de
straatjeugd van een grote stad,
maar in een klein provincieplaatsje,
waar de straten vaak schijnen te dro
men over de dagen van weleer, maar
waar achter de gordijntjes de lusten
van een wereldstad broeien. Nazareth
stond niet erg goed bekend. Als ka
zernestadje huisvestte het een jeugd,
onttrokken aan tradities en ouderlijk
toezicht. Als overal waren cr ook in
Nazareth voldoende meisjes, die
graag op hun manier profijt wilden
trekken van het soldatensoldij. Natha-
nael zei jmmers schamper: „Kan er
uit Nazareth iets góeds voortkomen?"
De moeder van Christus groeide op
in een onreine wereld, maar be
waarde toch haar eigen reinheid. Ze
woonde in een veracht dorp, maar
God zelf sloeg acht op haar en de
engel sprak haar aan met de woor
den: „Gij zijt bekleed met genade."
In een stad overgegeven aan harts
tocht, had zij haar hart voor God be
waard en God was met haar, ook toen
zij het misschien zelf nog niet besef-
De zon gaat onder over de zorgen
van iedere dag en komt weer op om
het leven in een nieuw licht te zetten.
Het heelal draait door in haar regel
matige cirkelgang en in de vergetel
heid van Galilea groeit Christus op
en wordt man. Hij is al dertig en
volgens Maria wordt het tijd, dat
hij zijn hamer en beitel zal neerleg
gen om zijn goddelijke opdracht te
vervullen. Tijdens het bruilofsfeest
van Cana komt zij naar hem toe en
zegt: „Zij hebben geen wijn!" Eigen
lijk bedoelt ze: „Het is tijd, dat je
aan het werk gaat. Hier is nu een
goede gelegenheid om te openbaren
wie je bent. de komende Koning!
Christus antwoordt: „Mijn ure is nog
niet gekomen."
Hij denkt niet aan het wonder, maar
aan Zijn taak. Hij zal de verlossing
brengen, maar nog niet. Het won
der wil slechts onderstrepen wie
Hij Is, het brengt geen heil. Maria
moet nog Ieren, dat Hij de konings
kroon slechts dragen kan als Hij de
doornenkroon getorst heeft en meni
ge traan tal uit haar oog opwellen l
eer tij die lee begrepen heeft.
Onrust
Enkele maanden later, als Ghris-
geboren." alsof ze zeggen wilden: onrdat Hij te hard werkt. Hij eet
'm dagen "let °P tjJd. Hij slaapt niet voldoen
de. Hij zal toch --
doet men nog pogingen om Maria van zaï toen nu
ontucht te betichten. Een ieder, die ken peinst Maria
t overspannen r
haar andere kin-
üfl op uit om Hem uit
i de „moeder Gods." Men drukke werkzaamheden te sleu-
Maar erger dan de smalende spot
van mensen moet de eenzaamheid
van de eerste kerstdag geweest zijn.
Geen plaats in de herberg. Geen
pleegster - -
Maria verbaasde zich over de
wonderlijke woorden van de engel. - -- ----
Wat bedoelde hij? Ze kende zich- ac"*_er j 331
zelf met al haar feilen en falen, maar
God, die het hart aanzag koos haar
uit om moeder van zijn Zoon te wor
den. God kiest geen volmaakte men
sen, maar zoekt wel mensen, die on
danks hun tekortkomingen zich aan
Hem willen overgeven. De engel zei:
..Gij hebt genade gevonden bij God
Maria antwoordde zo heel eenvoudig
„Zie de dienstmaagd des Heren, mij
geschiede naar Uw woord," Nauwe
lijks zal ze op dat ogenblik de draag
wijdte van haar woorden beseft heb
ben. Werd Maria's leven een pel
grimstocht over louter rozen, begoten
met zonneschijn? Maria werd later
terecht e
smarten.
Nazareth zal wel achter haar rug
gegnuifd hebben. Daar ging nu die
fijne! Jozef haar verloofde wilde haar
stilletjes in de steek laten. Zelfs ja
ren later w.as het praatje nog niet
vergeten, want honend zei men tegen
m Maria moet leren in haar
de niet meer het Kind, maar haar Hei-
...vc» het ^nd te zien- Zij, die de wil van de
rug gevoeld Vader als een dienstmaagd gedaan
kerk is op weg om van haar een god
heid te maken, maar Christus wilde
van haar een vrouw maken, die Hem
hard nodig had als alle andere
Erger
kinderen van Adam.
Uiteindelijk ontmoeten we de moe-
i ae neroerg. i>een ver- ZffJLV*? op.Golgotha Haar 0§en
te helpen. Geen dokter
bij de bevalling. Geen kleren zelfs Haar aan *1?
om het kind aan te trekken en geen Jlïen krommen rich
hiiic fnnr Ho tknaienrew:* 7ni Maria i ÏtPaar mond is pijnlijk vertrok-
het gro- n N6« ze niet geloven dat het
niet als 5'.1fs.AÏrk!!IJkheid is N°* ae.
modderbron in haar hart opge-
genoemd de moeder der spoten zijn. Waar was God in die
eerste kerstnacht? Toen alles
kwamen de herders Toen .h,'£
ze allang een huis gevonden had, kwa
men de wijzen. Zij kwamen om het
Kind te eren, maar ze kwamen pas,
toen Maria in de eenzaamheid haar
innerlijke strijd gestreden had
alles voorbij is, slaat hij zijn armen
om «haar schouders en neemt haar
mee naar huis Als een zoon «al
11 L r zor«en- Maria zal niet
Statistieken oorzaak van
kerkelijke onenigheid
de eerste zendelingen
Japan kwamen, worden
bedreigd door onenigheid
Onder de nieuwe wet moeten
Spaanse paren, die willen trouwen
bewijzen, dat zij de Rooms Katho
lieke godsdienst niet langer belijden.
Zij moeten een getekende verklaring
overhandigen en een verzoekschrift,
waarin zii kenbaar maken, waarom
zij een burgerlijk huwelijk willen
sluiten. Bovendien moeten zij kun
nen bewijzen, waar zij de afgelopen
twee jaar gewoond hebben.
De toestemming werd gevraagd
fl aan de burgemeester van Villaver-
de, die de zaak eens voorlegde aan deling Kenny Joseph ont- 1249 samenkomsten die Nu hij dat weet, krijgt
J~ plaatselijke Roóms-Katholieke jdekte, dat de evangelische nog niet tot een gemeente men onenigheid J
herdenkingsfestivi geteld werden in een sta- Tot nu toe bezat men
jr ere van het feit. tistiek van de Verenigde slechts de statistieken, die
dat honderd jaar geleden Kerk van Japan. Hij ging beweerden dat er 512.450
zelf aan de slag. Volgens christenen in Japan zijn,
zijn opgaven zijn er 107.073 o.w. 285.022 protestanten,
"de vraag "^hoeveel gedoopte (belijdende) lid- Volgens die statistieken
Japan maten; 1,302 bevestigde zouden er 3072 protestantse
predikanten, 668 andere kerken zijn. Het doel van
kerkelijke werkers en -Joseph was om er achter
178.848 niet gedoopte be- te komen hoe groot de in-
christenen
'J hoeveel christenei
evangelisch (orthodox
De onenigheid begon lijders. Zij komen
1 de Amerikaanse 2
1819 gemeenten
Ma--christenen eenvoudig niet zijn uitgegroeid.
t orthodox i
lom pelgrimsgangers af,
oudste zo
in de tei
blijven, maar het moet toch
schrale troost geweest zijn voor
y haar, die haar kind zag sterven
6oenen Gods genade koos Maria om moe
der te worden van de Messias. Haar
taak was niet licht, noch was haar
weg effen. Zij deelde in de minach-
imdelijk vinden .ij hem ?f"
ve°loUna wereTd" ZU
-- MÜiïHSdt'Sï ni0' «wi*»d°°d
■oiirori tt """et smart. qp Golgotha verloor Maria haar
Zoon voorgoed. Met Pasen stond
iï®Al Christus op uit het graf. maar voor
Maria was Hij niet langer haar Kind.
Hij moest worden wat Hij voor al
len moet zijn. een Heiland en Heer.
Maria heeft in zekere zin ook voor
ons geleden niet als een middela
res maar zij werd niettemin de
moeder der smarten om ons een
Verlosser te geven. Haar tranen van
verdriet vielen in ons hart om daar
De woorden komen als
uitbarsting van i
lang haar angst en onrust heeft op
gekropt. Het antwoord van Christus
klinkt koud en hard. Past het een
zoon, zo tegen zijn moeder te spre
ken? Maar dat is slechts schijn
Christus wil niet hard zijn. Hij laat
hun zien dat zij zich nodeloos onge
rust gemaakt hebben, omdat Hij al
tijd bezig wil zijn met de dingen v
Zijn Vader, en Hij altijd diens
volbrengen wil. Misschien zijn de
woorden ook wel bedoeld als een klei
ne correctie op het: „Uw vader en
ik." Hoe deze woorden ook bedoeld
tenen bedraagt ongeveer 770 miljoen.
De relatieve teruggang van het chris
tendom beloopt bij het snel groeiende
bevolkingsgetal de laatste jaren 5 pet.
Achter iedere cristelijke Indiër staan
97, achter iedere christelijke Japanner
zelfs 99,5 niet-chrxstenen. ln China
zijn 1 pet. christenen, in Afrika 15
pet., in Japan nauwelijks een half
pet. en onder de Mohammedanen
slechts 0,05 pet
Landelijke bijeen
komst Bijbelse
Oecumene
De vorig jaar opgerichte Organisatie
ter bevordering van het werk van de
„Internationale raad van Christelijke
kerken" in Nederland hoopt op dinsdag
18 juni e.k. een landelijke bijeenkomst
te houden in het Jaarbeursgebouw te
Utrecht.
De bedoeling van deie samenkomst is
om alle kerken die de bijbel aanvaar
den als het Woord van God, op te roe
pen tot oecumenische samenwerking en
gemeenschappelijk getuigen.
Het bestuur van de organisatie wordt
gevormd door predikanten en professo
ren uit de Nederlandse Hervormde Kerk,
de Gereformeerde Kerken, de Gerefor
meerde Kerken (onderhoudende artikel
31 K.O.), de Christelijke Gereformeerde
Kerken, de Gereformeerde Gemeenten,
de Vrije Evangelische Gemeenten en de
Evangelische Molukse Kerk.
Op de bijeenkomst in Utrecht zal
als spreker optreden professor dr. S. U.
Zuidema, hoogleraar aan de Vrije Uni
versiteit te Amsterdam en door profes
sor J. Severijn, oud-hoogleraar aan de
Rijks-universiteit te Utrecht. Het slot
woord wordt gesproken door ds. I. J.
Vasseur, Vrij Evangelisch predikant te
Kampen.
Het zal maar zelden voorkomen dat
ln één stadswijk niet minder dan twaalf
predikanten wonen. iDat is in wijk vier
van de Geref. Kerk van Scheveningen
wèarvan dr. H. Holtrop predikant is,
het geval, nu ds H. Sweepe die van Lei
derdorp naar Scheveningen is gekomen
zich in de Bentinckstraat te 's-Gravea-
hage heeft gevestigd. Nu wonen niet al
leen alle zes de predikanten van de
kerk van Scheveningen in deze wijk
maar ook de emeriti ds. J. G. Feenstra,
ds. J. H. Sillevis Smitt, ds W. Bouw
man en dr. M. Fernhout benevens ds.
F. E. Hoeksta, predikant van 's-Gra-
venhage-Oost en ds. J. Kreaner, idem
van Den Haag-West.
TER OVERDENKING
Het elfde gebod
Rutherford, wiens godsdienstige geschrif
ten en preken nu nog graag gelezen
worden, was een predikant van de oude
Schotse Presbyteriaanse kerk. Jaren
lang diende hij de kleine gemeente
van Anwoth. Het werk was gezegend
en misschien daarom wel bleven
de moeilijkheden niet uit. Men leefde
toen nog niet in de eeuw van de to
lerantie. maar meende dat men koste
wat het kost iedereen moest laten
doen en denken, wat men zelf dacht
en deed.
De Britse regering eiste, dat de Presby
teriaanse kerk haar orde van dienst
en haar bestuur vaarwel zou zeggen
en met grote en innige dankbaarheid
de anglicaanse kerkorde zou omar
men. Rutherford weigerde pertinent
zich te plaatsen onder een bisschop,
die de koning had aangesteld. Hij ging
zelfs nog verder en zei dat hij even
pertinent zou weigeren een bisschop
i zijn preekstoel toe te laten.
Voor ons protestanten is Maria he
laas zovaak een vergeten vrouw in
plaats van een dankbare herinnering
en prachtig voorbeeld.
Op een avond werd er geklopt. Een
vreemdeling stond voor de deur en
vroeg, of men hem soms zou kunnen
huisvesten. Rutherford heette hem wel
kom en nodigde hem uit de nacht in
de pastorie door te brengen. De vreem
deling stelde zich niet voor, maar zei
alleen, dat hij de weg was kwijtge
raakt en dat het te laat geworden was
om zijn bestemming te bereiken.
Samen zette het gezin zich met de
vreemdeling aan tafel. Na de maaltijd
nam Rutherford de grote huisbijbel
e" z*|; -We hebben nu catechisatie,
schriftlezing en gebed en we verwach
ten. dat onze bezoeker mee zal doen."
Het huispersoneel werd binnengeroe
pen en de avondwijding begon. Eén
voor één werden alle kinderen en aan
wezigen vragen gesteld, die zij moes
ten beantwoorden. Ook de vreemde
ling kwam aan de beurt en Rutherford
vroeg: „Hoeveel geboden zijn er?"
De vreemdeling keek hem recht ln de
ogen en antwoordde: „Elf". Ruther-
ford was verbaaasd. „Ik vroeg U hoe
veel geboden er zijn." „Ik heb u wel
begrepen, er zijn er elf." „Ik ben
stom verbaasd, dat er in Schotland
nog mensen zijn. die niet weten dat
er tien geboden zijn."
De vreemdeling keek Rutherford aan en
zei: „Een nieuw gebod geef ik u, dat
gij elkander lief hebt." „O", antwoord
de Rutherford, „wie zijt ge vreemde
ling?" „Ik ben Usher, de aartsbis
schop van de Ierse Kerk."
Een aartsbisschop in het huis van Ru-
I therford. die geen gemeenschap kon
hebben met mensen, die er een ande
re kerkorde op na hielden! Rutherford
i leerde zijn les. en vroeg de vreemde
ling om voor te gaan in gebed.
