VLINDERS
der
igstekinderen
natuur
grillig!
t
ZIJN WIJ WEER AAN EEN
WARME ZOMER TOE?
Van
griezelig eng tot
ontroerend schoon
Schmieden de laatste
wapensmid
1
t
t.
t
t
f
f
f
t
i
t
S
9
f
f.
1
9
f
t
l
9
t
f
f.
t
1
i.
i
1
i
t
9
j
t
t
t
t
I
1
j
t.
zoorst 0,
(MSSSSSS «MSuBrw- Emmïmtë
Kerstmis op hellesta
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 11 MEI 1957
Een immigrant uit Midden-Afrika.
Deze foto toont een in ons land ge
vangen doodshoofdvlinder. Op het
harige borststuk, tussen de beide mach
tige vleugels, ziet u een lichte
kunt u
hetgeen
gegeven
„oger
Met enige far
■n doodshoofd i
de vlinder zijn naam heeft
Van vleugeltip tot vleugeltip
te vlinder niet minder dan
Deze foto is vrijwel
grootte.
Naast de herauten, die het voorjaar verkon
digen, zoals de zingende merel, de om een
vrouw vechtende mannetjesmussen, de terug
gekeerde kieviten en de vroege bloemen, zijn
het de vlinders, die ons vertellen dat het nu
heus lente is geworden.
Op een zachte, zonnige voorjaarsdag ziet
u de eerste langs uw raam wiekelen. Ze
buitelen door de prille zonneschijn, zetten
zich even op het zonnebloempje van het
klein hoefblad in de grasberm, dwarrelen
over dp speenkruidsterretjes aan de slootkant
en verdwijnen in de lentelijke mengeling van
blauw, groen en goud.
Dit zijn de overwinteraars, de bonte kleine
vos en de gelige citroenvlinder, die op een
beschut plekje de koude maanden hebben
overleefd en nu door de zon zijn gewekt. Ver
leden jaar najaar leefden zij nog als rups op
de planten, verpopten, om daarna nog even
van de laatste mooie herfstdagen te genieten
enja, hiermede zitten we ineens midden
in het probleem van het vlinderleven.
Er zijn maar weinig mensen,
die niet kunnen genieten van het
schone schouwspel, dat de rond
fladderende vlinders bieden. Maar
slechts enkelen waarderen het be
gin van dit wondere vlinderbestaan
le rups, die uit het vlinderei kruipt.
Nu is het een feit, dat de le
vensgewoonte van verschillende
rupsensoorten ook heus geen be
wondering in de hand werkt. Inte
gendeel! Zo'n wriemelende, op-
eengeklonterde rupsenmassa in een
boom is bepaald griezelig. En wie
op een warme zomerdag verkoe
ling zoekt onder het beschuttende
lover om daar tot de ontdekking
te komen, dat de rupsen op hem
neerregenen, is ook met in de juis
te stemming om over de schoon
heid van deze dieren te gaan mij
meren
(Van onze weerkundige medewerker)
Het is maar goed dat wij het, althans wat het weer,
betreft, niet voor het zeggen hebben, want anders zouden
er al heel wat ingezonden stukken in de krant hebben
gestaan van lezers die er op zouden wijzen dat wij heel
nodig eens weer aan een warme zomer toe zijn, hetgeen
nu bij een wens zal moeten blijven.
Wanneer men als weerkun
dige zijn oor hier en daar eens
te luisteren legt als er over het
„weer" gesproken wordt, dan
valt het steeds weer opdat
de mensen over het algemeen
een slecht geheugen hebben.
Vroegerzo hoort men vaak
beweren, toen kwamen er war
me zomers voor, neen maar!
En dan blijkt dat ze zich uit
hun jeugd een bepaalde zeer
warme dag herinneren. Hoe het
verdere deel van die zomer
was daar weten zij niets meer
van. Dat de zomers vroeger nu
zoveel beter waren, neen, daar
uit blijkt, wanneer wij de sta
tistiek na gaan, niet veel. Wel
is het een feit, dat wij het de
laatste jaren erg ongunstig met
de zomers hebben getroffen.
Daar behoeven wij nu eenmaal
geen doekjes om te winden,
maar de zomers van 1954 en
1956 waren, sta ons toe dat wij
het zo zeggen, miserabel slecht.
Veel regenjassen
Bekijken wij bijgaand over
zicht van natte en droge zo
mers, dan valt het op, dat er
na 1949 maar liefst zes natte
tot zeer natte zomers zijn voor
gekomen tegen één droge zo
mer. Bekijken wij de jaren met
een regenjas van 1861 af dan
zien wij dat in de laatste 96
jaar slechts eenmaal een perio
de van vijf opeenvolgende te
natte zomers is voorgekomen
namelijk van 1950 tot 1954.
Bekijken wij het kaartje van
links naar rechts (18611870
van 1871—1880 enz.) dan zien
wij dat er in zo'n periode van
tien jaar minimaal drie zonnige
en droge zomers zijn voorge
komen te weten tussen 1941
1950. Stel dat ook in de periode
van 1951 tot 1960 dit minimum
van drie zou worden bereikt,
dan zou dit betekenen dat in
de komende vier zomers op zijn
minst twee mooie zomers moe
ten voorkomen.
Nu is het jammer maar waar,
een zomer ja zelfs het weer
van dag tot dag, laat zich niet
altijd precies voorspellen.
Bekijken wij de temperatu
ren van de laatste zomers dan
zijn deze na de zomer van 1950
bergafwaarts gegaan. De zomers
van 1954 en
1956 behoor
den zelfs tot
de koudste van
de laatste eeuw.
In dit opzicht
zij de laatste dagen nog op een
voor ons verkeerde plaats la
gen, blijven een grote activiteit
aan de lag leggen. En van deze
hogedrukgébieden moeten wij
het hebben, willen wij een zo
mer met warme, zonnige en
droge dagen kunnen verwach-
Hoewel wij er niet te veel
op mogen speculeren, toch mag
nog wel even worden vermeld,
dat wij dicht bij een elfjarige
periode van een zonnevlekken-
maximum leven, waarbij, niet
altijd, maar, dikwijls warme
perioden voorkomen, zoals ook
in de nazomer van 1929, zomer
1939 en zomer 1947.
In ieder geval zo ongunstig
als verleden jaar kan de ko
mende zomer moeilijk worden
want het aantal zomerse dagen
(warmer dan 25 gr. C.) was
de laatste honderd jaar in ons
landniet meer zo klein ge
weest.
wel
glazen pot hebt. bemerkt u op i
Maar'tóch. wie de wereld van kleine insecten rondvliegen.
zal zijn geweest). De bakermat van
de doodshoofdvlinder is Centraal
Afrika. Van daaruit trekken ze
naar ons land, waar de-vrouwtjes
eieren leggen op aardappelloof. De
hieruit geboren rupsen verpeppe'
in juli in de grond, waaruit
tember de vlinders komen.
Nu doet zich het wonderlijke feit
voor, dat 1956 een recordjaar was
wat het aantal doodshoofdvlinders
betreft. Gemiddeld worden er veer
tien per jaar waargenomen. Topja-
ren als i®45 (met 37) en 1950 (met
door 51 stuks) zijn een streep aan de
Maar verleden jaar werden er niet
dit deel van de grote schepping
vol van wondere schoonheid is.
Er zijn tientallen soorten rupsen
die -
ook door hun leefwijze
of plant of boom. zonder welke
zij niet kunnen leven. Andere gra
ven zich gangen in de plantensten
gels of zelfs in het harde hout van
de boomstammen, zoals de wilgen
houtrups. die wel een vinger lang
kan worden. Er zijn er die zó ge
vormd zijn, dat ze sprekend op tak
ken lijken. Overdag zitten zij stil
proef bewezen. Toen de Zwii- kalk.
e natuurvorser Forel eens in Maa-.
geparasiteerd. een kooi van horregaas een stuk minder dan driehonderd gevonden.
De moederwesp heeft met haar papier legde waarop enige tijd
legboor één of meer eitjes in het vrouwelijke vlinders hadden geze- september, toen er respectievelijk
- ten. kwamen de mannetjesvlinders 22, 23 vlinders werden waar
van heinde en ver af op de lucht,
die het papier nog verspreidde.
Lang niet alle vlinders
i dier dan B^^B
gulziger is dan land zijn echter in Nederland ge-
genomen.
De meldingen kwamen uit alle
delen van het land: vanaf de da-
Den Haag, die de politi
Hij woont in Stuttgart
Over zijn drempel stapt men
in de Middeleeuwen terug
zijn soortgenoten. °Hetgëên geen boren. We hebben namelijk ook opbelde^ omdat _ér zorn griezelig steppen in de ^Lange^Strasse ^nummer
wónder is," want al die ..kostgan- vlinders, die
gers" moeten mee-eten. Het dier overvliegen,
mag echter niet sterven vód
wespenlarven volwassen zijn. ÜMi
dit zou hun dood betekenen. Daar- beleefden
..JAC. wvc.u-* om voeden ze zich met het vetli- -9 Avondl
zij verplaatsen zich in de nacht chaam, dat de rups tussen de huid iopen dle
te eten. Andere rupsen hebben gg g- -
•upsen hebben en de ingewanden heeft,
kleuren die ze niet geliefd maken dient om straks in de pop de
bij de vogels, welke eigenschap ganen
veelal gepaard gaat met Som*
Eén der merkwaardigste voor
vallen op dit ..trekvlindergebied"
leefden we verleden jaar.
Avonds kwam ccn kennis aan-
letwat griezelig
de vlinder te w„
vee,,, eev... - vle" v"poppe" de wespenlarven .uilen, In de pot
.maak. Er rijn Korten die rich IK* to de rune of,ie pop at -
ing geven o
lagers te verdrijven Ook passen
zij zich in verschillende levensom
standigheden vaak
ving aan. Als b.
van de dennenpijlstaart jong «Jn.
leven ze ree!
naalden. Ze
e be- buiten te doen.
De 19e juli. toen onze hierttoven v„,
genoemde setijnvlinder uit de pop drokr veertien
de omge- kroop, wa. een warme zomerdag d,„kt d„, vlinder
de rupsen Er stond 1
dst gebaar een jampot op tafel zette
or" Toen we de inhoud zagen, konden
"m Ijn gereserveerdheid voor-
In de pot zat onze grootste
Nederlandse vlinder: de doods
hoofdvlinder. 't -Lichaam was twee
'b," Ziddeuropesë^bêrgtmtens? Omïrent
Komt men eens in Stuttgart en heeft men de tijd af te
dan zal men
beest in dè kamer zat, tót in de daar een geheel andere wereld vinden, die geen paarde-
hSdrtëdkrachten en benzinestations kent Boven de deur hangt
leen: ook West-Duitsland, Schot- als symbool van een misschien wel uiterlijk rustiger, maar
land en Engeland hadden véél tocj1 vaajc 00k hoogst onplezierige tijd een enorme strijdbijl,
meer doodshoofdvlinders dan vroe- -, 1 j
ger. Ze werden zelfs gezien op Misschien is het een heel oud stuk. Maar het is evengoed
schepen in de Noordzee en één op m0gelijk, dat een zekere Albert Schmieder we mogen
e ie c ïp oor n er. zijn naam rustig met Smid vertalen haar achter die
ai deze vlinders kwamen van ^eur in*zijn smederij maakte. Want hier woont de man
exemplaren, die aanvlogen over de J j 1
gloeiende woestijnen van Afrika, die men nog een echte wapensmid kan noemen,
de Middellandse Zee
grond van
waarheid in,
dat de zomers
vroeger beter,
dat wil zeggen
minder abnor
maal koud en
Daarbij mogen
wij echter niet
vergeten dat de
zomers van
1947 en 1949
prachtige zo
mers zijn ge
weest. Ook de
zomer van 1955
was gunstig.
Vrijwel geen
vakantieganger
heeft zijn re
genjas nodig
gehad terwijl
men verleden
jaar zomer vrij
wel geen stap
buiten de deur
kon zetten in
de drie zomer
maanden zon
der voorzien te
zijn van para
plu, zuidwester
of waterproof
regenjas.
De felle koudegolf van de
eerste meidagen behoeft aan
de zomer geen afbreuk te doen.
Wij herinneren ons nog heel
goed mei 1941 toen het tot 18
mei veel te koud bleef en waar
op een zeer warme juni- en
julimaand volgden. Ook in 1947
waren de eerste dagen van mei
koud en begon het op 8 mei
zomer te worden
ZEE* DROGE ZOMERS.»* W ZEER NATTE ZOMERS «X
te laten zetten dat het een
warme en mooie zomer wordt
hebben wij niet, maar als wij
over een „kans" mogen spre
ken, ja dan lijkt ons de kans
toch groot dat de zomer van
1957 op dit lijstje een zonnetje
en geen regenjas zal krijgen,
hetgeen zou betekenen dat u
dit kledingstuk in de komende
vakantie eens wel thuis zou
De hogedrukgebieden, hoewel kunnen laten.
zomerdag.
hor onder het raam
vlek op het borststuk, die duide
lijk de vorm heeft van een doods
hoofd. Dit is ook de enige vlinder,
naatoen. „c Jn dan jroen met daf .Horwal hat Lioh' nlal brabd. „luld m..kt. «n,.chl je-
witte lengtestrepen,
tijd tien andere Deze doodshoofdvlinder is een
de buitenkant op zeldzame verschijning in Neder-
zelf een bundeltje "«Jf™ jjgj; mlnd„ dan u)d ,ien ,ndere
takkenleven Hun 'g 'ene pp
kleur verandert dan in bmin. Dlt WM wcer één van die won.
Op een gegeven ogenblik worden derlijke gebeurtenissen in de insec-
de bewegingen van de rups tra- tenurprplH. Onze satiinvlinder was
ger en trager. Het dier eet niet
meer on verdwijnt meestal van de
voedselplant. Nu vindt één van de
grootste wonderen der natuur
plaats: de rups gaat verpoppen.
Lange tijd heeft men zich alge-
vraagd, wat dit verpoppen nu el-
genlijk waa. Wat beïnvloedde de
rups om opeens ln de schijndode
toestand van pop het leven van de
toekomstige vlinder voor te berei
den?
Onderzoekingen wezen uit dat
een hormoon hiertoe de aanleiding v
is. Dit wordt „bereid" in de kop verleden week
van het dier. Is er voldoende aan
wezig. dan trekt het door het li-
ie zou er vandaag, in deze tijd ren geleden besloot wapensmid
straaljagers en geleide projec- van de oude stempel te worden,
m raborK"to dï gêbrimVtoiigê «eïen. "°9 bela"ü b'i l"*»*». pan heeft hij misschien nog niet eens
esme,sr„,do^n^ermtsus:
genster" of een tweesnijdend bezocht vakman en omdat hij zich
zwaard rond te lopen? Niemand zozeer inleeft p J~
natuurlijk, maar er bestaan nog
.ï.t!ÏÏ s"*ds wapenverzamelingen
zijn ook mensen die in hun
paar mooie wapenrustin-
FREEK VAN DER MEER Toen Albert Sohmieder vele ja-
iiiiiii miiiir iiiiiii iiiiiii muur miiiiiii iiiiiiiii mum iiiiim imm miiir urn iiiimi mmi min iniimi niiniii iiiiinii miiiii mini iiiimii iiiiiiin iimiini mum iinmiii iimm
Bokssport (III)
fJET mooiste van de boks-
behoren te laten marcheren!
Ik wou mijn bezwaren niet mee!"
binnenhouden, maar ik wou
match kwam zei ïk ze 00k niet op een i
chaam en de poptoestand treedl
in. Men heeft dit bewezen door
de hormonengang van een rups
vlak achter de kop at te binden,
zodat geen doorstroming in het
lichaam mogelijk was. Hierbij
bleek dat aUeen de kop. waarin
de hormonen wél hun werking kon
den doen, verpopte en de rest van
het lichaam niet.
Toen men dit wist, hebben on
derzoekers uit niet minder dan
miljoen rupsen het hormoon
zameld. Op deze wijze kregen zij
een hoeveelheid vijf en twin'
tig milligram, waarmede zij jon
ge rupsen inspoten, die nog me; de
leeftijd hadden om te verpoppen
Hierbij bleek, dat toen bij deze
dieren de poptoestand vervroegd
aanbrak.
De plaats, waar de rupsen zich
verpoppen, hangt van de soort af.
Er zijn er, die in de grond krui
pen of in kieren. Andere hangen
ZiÓh OP mi'.
vensdagen doe ïk daar aan ret na de andere in de asbak
tot puin. „Ze gaan niet meer li
aan de schobberdebonk. Ze
HET BLEEF doodstil na trainen. Ze doen hun best
zijn uitval. Griezelig stil. om iets te bereiken. Ze kun-
Had ie dat nou maar be- nen er niet zulke hoge idea- g
Ik wachtte net even te grepen, maar hij vond het len op nahouden als vicaris- g
v,lang met mijn antwoord, nodig er nog een schepje op sen. Maar ze ontzeggen zich g
leit hebben meegemaakt. We Toen had een ander al het te doen. „Je verlaagt die van alles en nog wat om
zeggen ronduit onze mening, woord genomen. Hij had niet jongens er mee, dat ze zich eerlijk en fair te boksen. Je 5
Maar we zijn ook bereid om begrepen wat er allemaal hiertoe lenen! Ze gaan er hebt geen gemene klap ge-
2 1,,,-c.^ron 7r, hohhon in o m'R mee naxiT de maan! Dat wij zien vanavond. Ik snap er ü-
na afloop.
We gingen ergens napraten
Dat doen we geregeld als we
een of andere nieuwe activi-
nier uiten.
Ik kreeg de kans niet.
te luisteren. Zo hebben we poor spanningen achter zo'
allerlei dingen leren aan- --
vaarden en waarderen,
wedstrijd steken. O la la, hij ons tot zoiets lenen!" Heilige wel niets van, maar gemeen j
had zijn oordeel, zijn ver'nie- verontwaardiging. was het zeker niet. Maar jij, J
„Ach man, klets niet!" Het ïe len hoogmoedig te be-
we eerst op zijn zachtst ge- tigend oordeel kant en klaar.
zegd sceptisch tegenover Hij is ten slotte ook maar werd me te gortig. Ik kon oordelen. Ze spannen zich
stonden.
vier maanden bij ons: hij nu opeens wel de woorden °P het enige terrein waar ze
„Nou, en wat vonden jul- moet in die tijd vooral niets vinden, waarnaar ïk straks kunnen. Ze hebben en-
lie ervan?" vroeg de verzwijgen!
hoofdleider, toen we ons ge- „Smerig!"
2 installeerd hadden. Hij keek ze\ hijJa,
nieuwsgierig de kring rond
en zijn oog bleef op mij rus-
ten. Ik wist, dat hij mij de
voorrang gaf om mijn me-
natuurlijk,
onze vicaris
gaf zijn me
ning. Ik zag
Uit de
VOLKSWIJK
i de omgeving
de kleur
iemand twee rupsen
ginnepage, één van
dagvlinders. De
had gezocht. Woorden waar- hal hun lichaam. Aan de
mee ik heel 9eest liet niemand zich wat
andere din- plegen liggen. Wat leerden
„„v, „o,- Ann ze? Wat kregen ze verder
R j mee?" Ik hijgde van veront-
ik zo pas had waardigingJV
willen zeggen. )fgpaar je stoom", viel de
Ik weet niet hoofdleider me bokstech-
Als jongen reeds, in een tijd, dat
ridderromans in de mode waren,
kwam Schmieder op de gedachte
een al lang uitgestorven handwerk
weer op te nemen. Hij had techni
cus zullen worden. En eigenlijk is
hij dat nu ook, maar dan een heel
bijzondere. Tijd speelt bij hem een
ü- heel ondergeschikte rol. Aan een
bij hem bestelde complete wapen
rusting van de allerbeste kwaliteit
werkt hij bijna een heel jaar. En
zulke opdrachten krijgt hij nu en
dan. Vierhonderd jaar geleden
deed men het niet vlugger. En
evenmin deskundiger, want dage
lijks bladert Schmieder in de fo
lianten van zijn unieke bibliotheek
die een vermogen waard moet
zijn. Het is namelijk niet voldoen
de dat de resultaten van zijn
werk volkomen gelijk zijn aan die
van de tijd waarin zij oorspron
kelijk gemaakt werden, ook het
gereedschap dat een middeleeuw
se wapensmid gebruikte moet hij
zelf maken. Zo bijvoorbeeld eeh
-aanbeeld dat kleiner is dan men
tegenwoordig gebruikt.
Eenzaam is deze wapensmid
overigens niet. Want hij heeft de
mooiste particuliere wapenverza
meling van West-Duitsland en lief
hebbers komen hem vaak bezoe
ken. En bovendien is er nog de
jeugd van Stuttgart die graag
over de drempel van Lange Stras-
se 30 stapt en daarmee enige eeu
wen in de tijd terug gaat.
ren. Sommige spinnen zicu m vwriuuy yuj -j--- ---h--
d. pop. Zoj™ec_kt_e ten «lotte de oudrte leuuter ,,n hoof() zijn uit- wel een gevolg van opwxn- zieh m on2c vica^ (n zei
ding bij al die gevechtenrustig. hebt het „jet
misschien iets anders? a ui7
onze fraaiste
verpopte zich
op een groene stengel "en werd win een beetje hiërarchisch
licht gekleurd; de ander^koo» een aQn hg{ worden
uuiukcic our. v.i veranderde in
donkere pop. Kort vóór de poptoe
stand intreedt zijn de rupsen na
melijk gevoelig voor de kleuren
en het licht in de omgeving.
Hoe lang bet duurt voordat de
vlinder uit de pop kruipt, hangt af
van de omstandigheden. In de
z'n hoofd zijn kant uit-
- poor. We houden par. derpe- drMien.'Wot perbaaed om-
dat het antwoord uit een
niet verwachte hoek kwam.
2 j$jazei ik. ik ZOcht „Smerig! Als dat ons werk
naar mijn woorden. Ik kan is, hou er dan liever maar
2 de dingen gemakkelijker op- meteen mee op. Dat botte ,v
schrijven dan zeggen. En ik geweld. Ze kunnen mekaar een paar van. Ik weet wat instructeur onderlaatst te-
1 - nr>„ ntinoltile Tno-rrwnor, ,.nn r. Jlifooe ile inont Ann 06TI he n ZC1? Hll Z C 21071CJCUS
voelde me ook een beetje uiel een ongeluk bezorgen.
En die mensen in de zaal. tenminste, dat ze sinds 2
misschien iets anders? goed begrepen. Hier krijgen
maar ik werd opeens woor- ze werkelijk wat mee. Mis-
denrijk. schien voor het eerst van
,JClets niet! Waar praat hnn leven, al wil ik dat niet
jij over mee? Ik ken er maar beoordelen. Weet je wat hun g
paar van. Ik weet wat instructeur onderlaatst te- g
hen. Maar ik weet dan hen zei? Hij zei: jongens,
In de bekende Cultuurserie Dit diende vooraf te worden
van de Zuid Hollandse Uitge- vastgesteld 01- de schrijfster geen
vers Mij te 's-Gravenhage is te doen, als we zeggen Waaróm? Omdat
een nieuwe en lijvige roman ?at. Jeritmli1 op Hellg|
van 350 bli'a verschenen
de
OOM ui'.i vcratiicucii vau f h
even bekende Zweedse ftandig? mm
niet bevredigde. De uit-
niet imponeren? Het is mij ge
gaan als iemand, die een fami
lieverhaal moest aanhoren dat
hem iri het geheel niet interesseer
de. terwijl de beleefdheid hem ze-
bood te luisteren. Zoiets raakt
aan een kwelling en zo werd Kerst-
op Hellesta een teleurstelling.
we uiteraard
iets anders verwachtten van Mar
git Söderholm, of doordat
dat levert
zelf- gelijkingt trokken met Weerzien
God laat ons op aarde
mer al«*dë'genëratles elkaar snel- 2 geremd. Ik zag aan zijn ogen,
ïer opvolgen, gaat dit betrekkelijk .5 fat hij reusachtig in zijn Zoals ze die ene keer brul- die boksclub zitten stukken wonen om de aarde bewoon-
een «a- g was: ik zag, dat hij den. Dierlijk gewoonweg, vooruit zijn gegaan. Ze trai- baar te maken. Om elkaar
t glorieerde over de zes over- Beestachtig! Het is een nen. Ze drinken niet meer te helpen!
winningen van onze eigen schande. Dat we het evange- en ze roken zo spaarzame- De vicaris haalde zijn J
jongens; ik zag ook,- dat hij lie brengen met jeugdwerk lijk, dat jij er een puntje aan schouders op. „Moraal!"
lelijk afgedraafd was, want en zo nou, dat is toch nog kunt zuigenOnze vi- zei hij met een sneer en keek j
Er zal wel geen echte boeken- lijkheden op want
vriend zijn die niet haar ro- wordt voortgebouwd op de laatst
mans „Als de dauw hangt komt genoemde wei ken. Vandaar dat de
er regen" en „Weerzien in lezer een ontstellende hoeveelheid
Wenen" kent.
vlug. Zo vingen
tijnvllnder, die op 9 juli verpopte.
Op 19 Juli kwam de vlinder reed»
Haar boeken Charlotte Anckard
berg en De gebroeders Anckard-
berg drongen minder sterk tot de f"0®1 a,:
alvemene waard«rim? door. Toch Paal .te komen.
figuren ontmoet die naar Helles'
;n om het kerstfeest te
Dit werkt zo verwarrend
dit boek dit gro'.p talent, is dit boek vol
levende* mensen geen succes,
maar een ietwat saaie familiero-
mau, die uiteindelijk niets belang
wekkends heeft te bieden. Hier wa
ren de voelbai sympathie en vak
manschap niet voldoende
de poptoestand. Een ligusterpijl- JHH
suart. die op 4 september jerpop- qj njgt z0>n h tof daarentoeMaar op deze caris rookt als een schoor- of hij in een slangenkuil
t«. kwam pas op j t kijken komt om de zaak naar manier? Nooit van z'n le- steen; hij draait de ene siga- trapte. mtfrft.
.totdat
lezende tot de ontdekking komt,
dat juist al eze figuren tezamen
het verhaal vormen. Het boek
heeft geen climax, heeft een ui-
"menïeiijkhèkl. Zi] biterfl lr5t 'ra« W wU mb' bb<!i-
haar fUuren en herkent lichreli M"
algemene waardering door. Toch
waren de laatstgenoemde werken
zeker niet minder knap. Margit
Söderholm kent het ambacht. Uit
haar werk spreekt een toon
ken.
Overigens is het een prachtige
uitgave, zoals we die van deze
uitgever gewend zijn, een sieraad
voor de boekenkast. Helaas, hoe
aardeerbaar op zichzelf, dat is
1 kan het gebeuren, dat uit de
in het oehecl aeen vlinder 2
üiriiii-Crfrirü-büü-kirictrirtiïcütt
Nu mogen milieubeschrijving,
ut ligt de sfeer op Hellesta. de (Kuren ,och „iet voldoende.
J een kracht, die haar werk al- nog zo knap getekend zijn
■trirtrirtrtrtrCrtrerti tijd belangwekkend maakt zijn ze), wat geeft het als
HERM STEGGERDA.
