VOLKSTELLING TUSSEN HELM EN KRUIPWILG ^191 r: .DE MOP VAN DE DAG" TELEFONISCH THUIS ZONDAGS BLAD BRIEVEN AAN DE Hieuw? Cciterljc (iToaranl ZATERDAG 27 APRIL 1957i Er ligt zo langzamerhand een aardige voorraad aanvragen op een beurt te wachten en daarom beginnen we ditmaal maar eens zonder veel omhaal. Maar eerst nog even dit: 4 B OOGMADE Vorige week plaatst bladzy Geestelijk Le' van het kerkje van Hoogmade. Wy schreven daarbij „Gereformeerde kerk". Dit moet zyn „Hervormde". Onze verontschuldigingen voor de- MLZ1EKLEER De heer Bottenberg, Hoogstraat 35, Leerdam, zou graag het stan daardwerk van Worp „Algemene Muziekleer" (ongeveer 500 blad zijden) bezitten. MUZIEK Mevr. H. G. DenckscnLettinga, Copemicuslaan 22, Den Haag, werd geholpen aan de tekst van het Paaslied „Verrukking waar zyn wy, wat bloeiende hofNu zoekt sy ook de muziek nog. KINDERBIJBEL Mevrouw Veldhuyzen, Kerk dijk 106, Westbroek (by Utrecht) zoekt een kinderbijbel om uit voor tal Ik my vinden laten". ROFFELHIJMEN Wie helpt W. Boere, Westring dijk 33, Moordrecht, aan de rof- felrjjnien van Leo Lens, die vroe ger in ons blad zo'n groot succes WIJKENDE WEDE.' J. D. F Van Zuylen v. Nye- Wassenaar zoekt al nooit herdrukte en •nen boek „Wyken- de Wegen" door Willem Evers (ps. van Piet Korthuy6). WIJDE. WIJDE WERELD J. P. de Jong, Schee 33b, Rot lekt hel boek „De wyde, wyde wereld" Elisabeth Wetterhel. Het andere boek, dat u vroeg is ongetwijfeld nog in de boekhandel verkrijg baar, hr. De J. PAEDAGOGIE Wie helpt W. L. Bockestein, Vryenbanselaan 39, Delft aan het uitverkochte boek van Foerster: „Paedagogische toepassingen over de Bergrede". Schrijver is een Zwitsers paedagoog. CARL MÜCKE Voor een moeilijk probleem stelt ons W. de Graaf, Trompstraat 31, Vlaardingcn. Hy bezit een schilde rij met de naam Carl Mücke DSf. Wie weet iets over deze schilder? ALS DE DAG Joh. Verhoeven, Lod. van Nassau- straat 72, Zwyndrecht, zou het lied „Als de dag met gouden glans. Zondags aanlicht aan den trans" heel graag bezitten. REDDING ivr. P. Grootveld, Nunspeetlaan i. Den Haag, zou geholpen wil- i worden aan het gedicht van irtinus van der Ham „Reeds ne- maal zwom hy door vloeden, ir een schip op de banken in HONDENTR OU W Tollens «rhreef „Hondentrouw" en een onbekend poëet „Op de Kar- mel". Die twee gedichten zyn al heel oud en mevr. A. van Santen Vlendré, Veenkadc 85, Den Haag zou ze allebei eens graag ter le zing hebben. Wie helpt? De Haarlemmers zijn toch maar bevoorrechte mensen Vlak bij hun stad. op een kwartiertje fietsen afstand, zitten ze midden in het fraaiste duinlandschap, dat je je maar kunt wensen: het Nationale Park „De Kennemerduinen". Dit stuk duinterrein van maar liefst 1300 hectaren kan ieder, na betaling van een paar dubbeltjes, betreden. Er staan nergens bordjes met „Verboden Toe gang men kan van Bloemendaal tot aan de Noordzeekust en in het zuiden tot aan de Zeeweg, genieten van het vele, wat de kuststrook daar aan schoons heeft te bieden. Al wordt wel verwacht dat de bezoeker zich aan enkele „spel regels" houdt, die het ongerept voortbestaan van dit stukje duin garanderen. Dit gebied is opengesteld als na tuurreservaat en... als recreatie oord. Twee doelstellingen, die elkaar volkomen schijnen uit te sluiten, maar die in de Kennemerduinen heel goed blijken samen te gaan. U vindt er de jeugd, waar het gejoel en het ge juich luid opklinken. Maar ook zijn er de stille plekjes tussen helm en duindoorn, waar de eenzame wande laar het geluid van zijn stem dempt tot fluisteren, om de rust van de on gerepte natuur niet te verstoren. De plantenliefhebber vindt er een rijk voorziene tafel: door het hoge kalkgehalte van het zand (ongeveer drie percent tegen één percent in de duinstreek benoorden Bergen) is er en erg gevarieerd en fraaie plan tengroei. En dat de vogelliefhebber aan zijn trek komt, zult u beseffen wanneer u weet, dat reeds meer dan negentig soorten vogels in de Ken nemerduinen werden waargenomen, waarvan er twee en zestig dit duin terrein tot hun broedgebied hebben verkozen. VOLKSTELLING De broedvogelstand in de Kenne merduinen wordt van tijd tot tijd nauwkeurig nagegaan. Het is heus niet zo vreemd als u daar op uw vraag naar het aantal koekoeken ten antwoord krijgt: „Er zijn er hier achttien". En als U informeert naar het aantal nachtegalen, kan men u haarfijn vertellen, dat er precies 108 paartjes hebben gebroed op die der tien vierkante kilometer. Geen enke le meer of minder. Dit is het werk van de Vogelwerk groep, die nu gedurende vijf jaar be studeert hoe het onze gevederde vrienden in deze duinen vergaat. Nu zal de buitenstaander dit op het eerste gezicht een aardige vrijetijds bestedinfe vinden voor de natuurlief hebbers, die er nu eenmaal voor be kend staan het naadje van de kous te willen weten. Maar ook voor de leiding van dit natuurreservaat en voor de wetenschap is het van groot belang. Want wat is bij voorbeeld het gevolg van het graven van een duin- meer? Hoe reageren de vogels op het aanleggen van een tentenkamp? Is het uitsterven van de konijnen van invloed op de vogelstand? Neemt een bepaalde vogelsoort in aantal af of toe? Deze en andere problemen kun nen aan de hand van de jaarlijkse tellingen worden opgelost, vooral nu men langzamerhand de beschikking krijgt over de resultaten van verschil lende jaren. GEZINSHOOFDEN Het Is uiteraard heel gemakkelijk om te zeggen dat In een bepaald ge bied de vogelbevolking moet worden geteld. Begin er maar eens aan! Kijk eens rond hoe ze heen en weer vlie gen en zwieren. Dit levendige goedje te tellen is onbegonnen werk, want veel ziet u er niet en andere vlie gen zo vaak langs n heen, dat u ze twee of meer keren zou meetellen. Daarom zochten de medewerkers van de Vogelwerkgroep naar een an dere oplossing: de vogels moesten op hun eigen terrein, dus bij hun nest worden geteld. Maar het zoeken van de nesten was ook weer onmogelijk. Niet alleen zou dit schade aan de plantengroei en aan de vogelstand toebrengen, maar ook was het veel te tijdrovend. Het opsporen van een vogelnest in de dichte duinbegroeiing is ongeveer te verglijken met de spreekwoordelijke speld in de hooi- De oplossing werd tenslotte gevon den in de voorjaarszang van de mannetjesvogels. Want waarom zingt een vogel? Een van de voornaamste redenen van de vogelzang is, dat het dier hierdoor zijn soortgenoten wil vertellen, dat de boom, de groep strui ken of de helling, waar hij zich laat horen, zijn eigendom is. GEEN ANDERE Dit is zijn territorium, waar hij geen andere duldt. Komen ze er tóch op, dan verjaagt hij ze. desnoods na een fikse vechtpartij waarbij de ve ren in het rond stuiven. Want onbe wust weet het dier, dat er niet te veel nesten van eenzelfde soort vlak bij elkaar mogen komen, omdat straks de onmiddellijke omgeving van het nestgebied het voedsel voor de jongen moet verschaffen. (Al zijn Natuurliefhebbers maken burgerlijke stand van een duinterrein hierop uitzonderingen voor vogels, die hun voedsel in de wijde omtrek zoe ken, zoals kraaien, reigers, meeuwen, roofvogels enz.1) Wanneer geregeld op één en de zelfde plaats een zingende vogel wordt waargenomen, is dit het bewijs,, dat deze daar zijn nest in de omgeving heeft. De zingende „hoofden van het vogelgezm" zouden dus het mid del moeten zijn om de voorgenomen „volkstelling" te doen slagen. Toen men deze oplossing als dc enig juiste en uitvoerbare had gevon den, was het gelijk met de nachtrust van de medewerkers gedaan. Lekker uitslapen was er niet meer bij. Dc beste waarnemingstijd is namelijk in de vroege morgenuren, liefst een uur vóór zonsopgang, omdat dan de mees te vogelzang te beluisteren is. Dit kunt U bij voorbeeld zelf nagaan bij de merel, 's Morgens vroeg zingt de zwarte merelman op een dakpunt of in een boomtop zijn hoogste lied. Overdag hoort u hem vrijwel niet, avonds leeft zijn gezang weer Daari de vogelwerkgroep 's morgens let terlijk vóór dag en dauw in de Ken nemerduinen. MAAR EVEN bed te moeten!" Inderdaad, dat duurt slechts een enkel moment: als je wakker wordt onder je warme dekens en het raam van de slaapka mer als een duistere vlek ziet afte kenen tegen de ravenzwarte muur. Wanneer je echter eenmaal op pad bent en de koele, met bloemengeuren gekruide lentemorgenlucht je slapen streelt, dan ben je er al mee ver zoend. En - als de vogels stuk voor stuk ontwaken, de ene schuchter en bedaard, de andere met jubelende vreugdekreten tot het één machtig lenteconcert is 'lat de nieuwe d'E begroet, dan snap je niet dat je even geleden de voorkeur gaf aan je war me bed boven deze belevenis (al ge biedt de eerlijkheid me om te zeg gen, dat je er de volgende keer weer net zo tegenop ziet. Zo is de mens nu eenmaal De avonduren werden bovendien benut voor waarnemingen betreffen de merels, lijsters, roodborstjes en sprinkhaanrietzanger, die dan op nieuw een fluitconcert laten horen om de scheidende voorjaarsdag uitgelei de te doen. Nachtzwaluw en houtsnip werden in de schemering bestudeerd, terwijl de nacht aan de uilen echte nachtvogels gewijd is. D.e nachtegaal is wel de gemakke lijkste bewoner. In tegenstelling tot wat veelal wordt geloofd, zingt deze vogel namelijk vier en twintig uur per dag en is zijn luide zang op verre afstand hoorbaar. BURGERLIJKE STAND De burgerlijke stand van de Ken- nerperduinen is geen kaartsysteem, keurig alfabetisch gerangschikt op naam en ondergebracht in een bak. Nee, het is een plattegrond van het duinterrein, waarop iedere zingende, nestelende vogel met een tekentje is gemerkt. Vele maanden ging men zo te werk, want in maart verschijnen de eerste vogels al in hun broedter- rein, zoals de heggemus, die dan zijn liedje reeds laat horen. De maan den april en mei zijn het „topseizoen" en de nagift bestaat uit de vogels, die in juni uit hun overwinteringsge- bied terugkeren naar ons land, waar van de bosrietzanger er één is. In 1952 hebben veertien medewer kers van de Vogelwerkgroep voor dit j Als de avondzon achter pen verdwijnt, slaat het i I houtsnip en nachli l hore onderzoek trouw hun warme bed ver wisseld voor de bedauwde helmhel lingen van het voorjaarsduin. In juli werd het eindoverzicht van dit bevolkingsonderzoek opgemaakt, door alle waarnemingen over te ne men op een grote kaart, die een ge trouw beeld'geeft van de broedvogels, hun aantal en verspreiding in dit duin- PRESENT In 1955 waren de weer present. Met zijn achttienen on derzochten zij op dezelfde wijze zes tig percent van het terrein en verle den jaar werden twee vakken van een vierkante kilometer aan een nauwge zet onderzoek onderworpen omdat de ze in het middelpunt van de belang stelling stonden. Uit deze onderzoekingen is geble ken, dat de Kennemerduinen onder dak verschaffen aan niet minder dan 62 verschillende soorten broedvogels. Natuurlijk zijn er in de eerste plaats Je echte zeevogels, zoals de meeu wen, waarvan er vier soorten zijn ge signaleerd, onder andere enkele paar tjes van de stormmeeuw. Verder wa ren er vier soorten watervogels (zo als de fraaie bergeenden, die graag in verlaten konijnenholen hun dons nest maken), zes steltlopers, drie roofvogels, waaronder de sperwer en de boomvalk, drie uilen, fazant en patrijs als vertegenwoordigers van de hoenderaohtigen, tien grotere zangvogels waartoe ook de kraaien, spechten w i kleine zangvo- den er vijfhonderd paren en van de grasmus vierhonderdvijftig. Dan vol gen de zilvermeeuwen en zo worden de aantallen steeds minder om te ein digen bij een enkel groenlingpaartje. GEVOLGTREKKINGEN Door vergelijking met vorige ja ren konden nu reeds verschillende in teressante gevolgtrekkingen worden gemaakt. Zo nestelden vroeger op de plaats, waar thans het tentenkamp „De Lakens" is, verschillende grote vogels, die naar een ander gedeelte van het duingebied verdwenen. Maar de kleine zangers trokken zich van de tenten niets aan: er zingen daar nog evenveel nachtegalen en de rood staarten zijn zelfs in aantal toegeno- En wat is het gevolg van het uit sterven van de duinkonijnen? Vroe ger vóór de myxomatosis er zijn slachtoffers maakte krioelde het in de Kennemerduinen van deze vro lijke springers. De dieren hielden de planten kort en dit Is de eis, die kie viten stellen aan hun nestterrein. Nu er geen konijnen meer zijn, is dit erg bevorderlijk voor de plantengroei. Maar de kieviten waarderen een ho ge ruigte niet en zijn vertrokken. Hun laatste bolwerk bevindt zich nog op het eilandje in het duinmeer van de Paardekop vlakte. Trouwens, het verdwijnen van de konijnen heeft nog meer gevolgen, omdat in de natuur alles zo wonder lijk in elkaar grijpt dat elke versto ring een kettingreactie teweegbrengt. Het lange gras en de lange helm- sprieten hebben al verschillende jon ge vogels het leven gekost. Jonge fa- rig wordt niet snel genoeg met de oud vogel meekomen. Zij blijven achter, worden niet meer gevonden en sterven als prooi van een roofdier of komen om van de honger. HERMELIJN Het bekendste roofdier van de Ken nemerduinen is het fraaie, maar vraatzuchtige hermelijn. Vroeger vond dit dier een rijk menu van konijnenbout. Nu moet hij naar an der -voedsel omzien, zodat vogelken ners 7-idh afvragen of de aanwezig heid van hermelijnen de vogelstand niet in nadelige zin zal beïnvloeden. Of dit zo is en welke vogelsoorten hiervan de dupe zullen zijn, kan weer worden opgemaakt uit de verslagen en kaarten van de toekomstige vo gel- en volkstellingen. Want de Vogelwerkgroep zet zijn enthousiast begonnen taak voort, door elk voorjaar opnieuw de duinen In te trekken. Als u morgenochtend de klok vijf hoort slaan en zich lekker omdraait met de gedachte: „Fijn nog twee uur vóór de wekker afloopt", wandelen de waarnemers al in de Kennemerduinen, luisterend naar het ontwaken van de natuur, dat met juichende vogelstemmen vanaf duin hellingen en uit dichtbegroeide va- leien op hen afstormt. En als ze aan u denken, doen ze dit niet met af gunst. Want ze zouden deze steeds zo aangrijpende belevenis niet graag willen missen! FREEK VAN DER MEER. Kent u hem? Dit is één van de kokmeeuwen die 's win ters hongerig krijsend afkomt op het door u uitgestrooide brood. Nu draagt hy een mooie, chocoladebruine kop en broedt in de duinen. Vraag Düsseldorf 1167 (Van onze correspondent te Bonn) OE MOP VAN DE DAG per telefoon zich 41 telefonisch menu's laten voorstellen en thuis! is de nieuwste service, die w* precVef wilje w™' de telefoondienst in het district der ten, welke film er in een bepaalde bioscoop OhfrnnctHirplrtinn TMi-scplflnrf" 7iin draaide. kon zich reeds daarover telefonisch „Oberpostdirektion Dusseldorl zijn 1>ten v„rlichten, De „Rei««,ettepdieiufkon klanten levert. We hebben zij het de^ automobilist of wandelaar al precies niet zonder moeite zo'n mop gehoord. Maar ze was, eerlijk gezegd, erg flauw, tellen, of hij zijn regenjas en parapluie kon thuislaten. Sportuitslagen waren al van uur tot te horen. Voor de theateragenda kon men er geen goede te beluisteren vallen. In andere telefoondistricten van de Bonds- republiek bestaat deze moppen-service dfem^weer"^0"11 dUS "U Staan de moppen" nog niet. Dit is echter van minder be- j t_ u i r Wie de „mop van de dag wil horen, moet lang, daar vrijwel het gehele West- wel het geduld hebben, eerst het „recept van duitse telefoonnet is geautomatiseerd 7,w*n! de r?op wor,dt en men dus, wanneer men er het geld '- voor over heeft toch haast alom de „mop van de dag" kan beluisteren. Het kengetal van Düsseldorf is 91, waarna psychologie men 1167 moet draaien. Nog in de loop manfir de van dit jaar, als het Westduits-Neder- su 18 8 man'pr landse telefoonverkeer eveneens voor eega's kost. een groot deel zal zijn geautomatiseerd, j De geestelijke vader zal men ook van Nederland uit zo'n mop kunnen beluisteren zonder tussen komst van de telefoonjuffrouw. steeds in aansluiting aan dat recept voorgele zen. Maar ook recepten zijn bijzonder instruc tief, zelfs voor het mannelijke geslacht, dat Düsseldorf 1167 speciaal draait voor „de bak". Misschien schuilt hier nog een stukje dien verstande, dat de op een ----- —de „mop van de dag" is de door film en radio bekende caba retier Paul Guntermann, die tevens de verzor ger is van de menu- en receptendienst. De op heffing van zijn anonimiteit ter gelegenheid de invoering van de „mop van de dag" De moppen-! seldorfse telefoondienst zijn klanten biedt Men kon nl. al telefonisch te weten komen. ng p BP zal menige Rijnlandse huisvrouw met verba- de elfde, die de Düs- zing hebben vervuld over het feit. dat zij al sinds jaw- en dag een man als keuken-advi- hebben gehad. Hoewel de Westduitse t«- beroepstoneelspeler als kookadvi- reïice doktoren in een bepaalde wijk diens: levisie hebben en welke apotheken daar open zijn j u' Men kon zich reeds de beurskoersen en dr quoteringen van de voornaamste marktartike len laten voorlezen. Wie de nieuwsberichte! van de radio had gemist, kon al telefonisch het laatste nieuw vernemen, dat elke drie uu aan de jongste ontwikkelingen in de wereld wordt aangepast. De huisvrouw, die niet meei wist wat zij voor manlief op tafel zou bren- r hij van kantoor thuis kwam, kon den natuurlijk "gaarne geaccepteerd^ r heeft. Paui Guntermann zal voorlopig niet zonder erk komen, daar hij een arsenaal van 20.000 noppen bezit. Doch er zijn er heel wat bij net een reusachtige baard. Daar staat geluk- :ig tegenover, dat sinds de instelling van de moppenservice Paul Guntermann veelvuldig vordt opgebeld door lieden, die hem een Wfrmop willen vertellen. En die wo»>

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1957 | | pagina 13